หัวข้อ: รั้ง..รัก.. [ตอนพิเศษ] 12/3/60 หน้า 38 --มี Ebook แล้วค้าบบบบบ--

[minneemint]

 

[Cloudnine]

หวานละมุนมาก
 

[Snimsoi]

ดีใจด้วยนะคะ ได้ใบอนุญาตแล้วสิเนี่ยหรือยังต้องรออยู่ เราเข้าใจมันวุ่นวายมากเลยต้องทำนู่นทำนี่เยอะแยะ ใกล้สอบอีกแล้วสิคะเนี่ย

[Acacha]

เป็นเต่ากับหอยทากดี

ส่วนตัวเราว่าเบลล์กับบิ๊กเคมีเข้ากันมากกว่า คนนึงเงียบคนนึงพูด ถ่วงดุลกันดี แต่มีนได้เปรียบเรื่องความผูกพัน และน่าเสียดายที่ยังไงๆเบลล์ก็มีปมกับเรื่องของมีนมาก และบิ๊กก็ลืมปมนั้นทิ้งไปไม่ได้ สุดท้ายบิ๊ก-เบลล์เลยไปไม่รอด

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ดีต่อใจ ไรท์มาต่อ 
มีน เบลล์ 
ได้ไปเที่ยวด้วยกัน เอาใจ หวานๆต่อกัน ชุ่มชื่นหัวใจ
ขอตอนพิเศษอีกนะ
       
 

[A-J.seiya*]

อหหหหหห. อ่านรวดเดียวจบ
คำถามคือ เงียบกันทำไมม
วดฟฟฟฟ โพ่งงงง
ทรมานและอึดอัดมาก ทุกคยดำเนินชีวิตได้ในุษย์มาก
บางครั้งเราก็อยากอ่านอะไรแบบที่นิยายๆหน่อยอ่ะ
แต่ด้วยความซาดิสม์ของตัวเองก็อ่านจบ
เราไม่ชอลที่มีนไม่พูด แต่เราเข้าใจมีนมากกว่าเบลล์
เบลล์นี่หนีปัญหาทุกสิ่งอย่าง เหนื่อยแทนเลย
เพราะเป๋นคนงี้ เลยจะยิ่งเหนื่อยกับทุกเรื่องรู้ป้ะ
เลยมีคำที่เบลล์บอกว่า พยายามยังไงก็ไม่พอไงเล่า
ฮอลลลลล แต่ดีใจมีาสายสัมพันธ์ดีดี มันยังอยู่
และแน่นหนาพอจะกลับมาได้อีกครั้ง
สรุปคือชอบ เคนะ!!

[O-RA DUNGPRANG]

 

[MOMAMi_96]

เหมือนอ่านประวัติความรักของคุณพ่อคุณแม่เลย แอเขินนน

[Minzero]

นี่เราพลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไร กรี๊ดด

[TachibanaRain]

หน่วงตอนต้น มึนตอนกลาง อมยิ้มตอนท้าย นี่คือความรู้สึกหลังจากได้อ่านเรื่องนี้

[Yara]

นี่ล่ะที่รู้สึกว่า จบแล้วจริงๆ อบอวนไปด้วยความอบอุ่นมากๆเลยค่ะ

[abc_b]

เรื่องหน่วงได้อีกก 
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วอินตามมากๆเลย นอกจากชื่อกันเหมือนกันแล้ว(เราชื่อเบลล์ล่ะ555 อ่านๆไปก็รู้สึกเหมือนโดนเรียกตลอดเวลาเลย  ) นิสัยยังเหมือนกันอีก ทั้งขี้หวงแล้วก็โลกส่วนตัวสูงเนี่ย อ่านๆไปก็เหมือนได้สะท้อนชีวิตตัวเองดี
(เฮ้อ เบลล์ในเรื่องมีหมอมีนแล้วเบลล์นี้จะไปหาหมอมาดามใจที่ไหนละเนี่ย เศร้าแพร้บ  )
ตอนอ่านแรกๆนี่มองค้อนเบลล์เลยแหละ อะไรจะเลิกกันง่ายขนาดนั้น ถึงจะอยู่กันนานจนความรักจืดยังไงมันก็ต้องมีความผูกพันกันบ้างสิ เจอปัญหาปุ๊บทิ้งปั๊บนี่เจ็บแทนมีนเลย (มีนก็ไม่รั้งเล้ยย บางทีการพูดก็สำคัญนะ) ไม่มีใครเหมาะกับเบลล์เท่ามีนแล้วแหละ การจะอยู่กับคนโลกส่วนตัวสูงแลบเข้าขั้นหนักนี่ถ้าไม่ใช่เข้าใจกันจริงๆก็ต้องอยู่ด้วยกันมานานมากจนชินไปเองกับการมีตัวตนของคนอีกคนที่อยู่ด้วยกันได้ในกำแพงนี่แหละน้าา

สำหรับบิ๊กตอนมีเรื่องแรกๆก็เทใจมาทีมนี้นะ แต่พอเจอนิสัยตังเมอยากอยู่ด้วยกัน24ชม.แล้วแอบหลอนอะ อะไรจะหลง จะคิดถึงปานนั้น (0-0)!! เข้าใจว่าชีวิตมีปมแต่อย่างงี้ก็เยอะไป๊ ลำไยแทนเบลล์ แล้วยังกลายเป็นว่าตอนหลังเหมือนเบลล์โดนแบนอีก คบแล้วเลิกก็ไม่น่าโดนขนาดนี้ป่ะ จากที่ไม่มีเพื่อนเลยแทบจะเป็นไม่เหลือแล้วน่ะสิ นึกฟิลวันซ้อมรับปริญญาของเบลล์ออกเลย มันเจ็บยิ่งกว่าโดนมีนบอกเลิกอีกนะ

ตอนนี้พออ่านจบขอเป็นfcคุณชัชแทนละกัน เลิฟอะไม่มีสาเหตุ -3- //ทำหน้ามึนเข้าสู้

เอาจริงๆลุ้มเรื่องแม่ของบัวนะว่าเค้าจะกลับมาในเรื่องมั้ย แต่พอหายไปแบบนั่นก็...นะ รู้สึกค้างเบาๆว่าทำไมเค้าถึงเสียเหมือนกัน จะว่าตรอมใจหรืออะไรก็เถอะ เฮ่อ

บ่นซะเว่นเว้อเลย ยังไงก็ตามแต่ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ข้างบนนี่ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ถึงจะอยากปรับนู่นนี่แค่ไหนแต่ก็เป็นสิทธิ์ของคนเขียนล่ะนะที่จะรังสรรค์เรื่องออกมาเป็นแบบไหน แล้วจะตามไปอ่านในเรื่องต่อๆไปน้าาาา

 

[Kfc_Pizza]

 

[airicha]

อ่านเรื่องนี้แล้วเหนื่อยจุง
เบื่อทั่งมีน เบื่อทั้งเบล
ขอยอมรับว่าอ่านไม่จบเรื่อง แหะๆ
แต่คนแต่งเขียนดีบรรยายดีมากๆนะคะ
แต่เราอ่านแล้วเราแอบเครียด
แอบเหนื่อยในตัวละครทุกตัวเลย

[en foo]

อ่านเรื่องนี้แล้วเหนื่อยใจ  อ่านไปหัวร้อนไป 5555
อารมณ์ไม่ดีทั้งเรื่อง เอาจริงคือไม่ชอบใครเลยสักคน.
ชอบพี่ชัชคนเดียวค่ะ5555

[nippy]

บอกตามตรงคือเราเพิ่งเคยอ่านนิยายของคุณลิงภูเขาค่ะ
อ่านเรื่องนี้หลังเลิกงาน แล้วติดรัวๆไปจนจบตอนตี 4 นี่นึกว่าจะตื่นมาทำงานไม่ได้แล้ว
เป็นเรื่องแนวดราม่าหน่วงๆวนไป ไม่ใช่แบบเรียกน้ำตานะ แต่แน่นอกอะ ตัวละครแต่ละตัวไม่ได้ดั่งใจป้าเล้ยยยยย แต่สนุกจนวางไม่ลง และถ้าอ่านไม่จบก็คงนอนไม่หลับจริงๆ มีน เบลล์ เป็นตัวละครที่เข้าใจยากจริงๆ เราหวังว่าในชีวิตจริง อย่าได้มีคนแบบนี้เลย เพราะเรากลัวว่าเขาจะน่าสงสารขนาดไหนที่ต้องอยู่กับความเข้าใจยากในการใช้ชีวิตขนาดนี้ สงสารอะ แต่สรุปสุดท้ายเพราะทั้งสองคนรักกัน และแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยรักนั้น มันเลยดี ถ้าไม่happy ending เรื่องของมีน เบลล์คงจะติดในหัวเราไปอีกหลายวัน
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้นะคะ จากนี้คงเป็นอีกหนึ่งคนที่จะติดตามนิยายของคุณลิงภูเขานะคะ
ปล.แม้จะเป็นแฟนคลับที่มาช้ามากจริงๆเลยก็ตาม เราเป็นพวกเต่าและหอยทากน่ะค่ะ

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

ตามอ่านมา2วันเต็มๆ
รู้สึกหน่วงๆแล้วก็อยาก restart มากๆ (ไม่ได้ค่าโฆษณาน้า 555)
ตอนพิเศษแฮปปี้มากค่า ^^

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เพราะรักกันจริง แต่ต้องมาทนทุกข์อยู่นาน เพราะความไม่เข้าใจกัน ไม่คุยกันด้วยเหตุผล อันเป็นเหตุให้คนรอบตัวต้องเจ็บปวดไปด้วย เฮ้อ

[songte]

ต้องยอมรับเลย เป็นนิยายที่เดาทางยากจริงๆ อ่านมาครึ่งค่อนเรื่องก็ยังๆม่รุ้ว่ามันจะไปทางไหน แค่ก็แอบคิดๆไว้ว่าสุดท้ายน่าจะจบที่มีน แล้วก็ดีใจที่มันจบแบบนั้นจริงๆ
สำหรับเรามันไม่มีตัวละครไหนดูแย่ไปกว่ากันนะ ต่างคนก็ต่างมีดีมีชั่วเป็นธรรมดา มีด้านมืดด้านสว่างกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าจะเปิดให้ใครได้เห็นมันมากน้อยแค่ไหน แล้วใครๆที่ว่านั่นรับได้มากน้อยขนาดไหน ความรักมันคือการปรับตัวเข้าหากันนะเราว่า แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเปลี่ยนตัวเองไป ถ้าต้องให้คำว่าทนกับอะไรสักอย่าง สุดท้ายเราจะไม่ได้มันมาเพราะว่าเราจะเหนื่อยและทิ่งมันไปในที่สุดเพราะทุกความอดทนมันมีขีดจำกัดของมัน
ถ้าไม่อยากทนก็ต้องคุยกันละนะ เหมือนมีนกับเบลล์ คุยกันเพื่อให้มันชัดเจน คุยกันเพื่อให้เข้าใจ เรียนรู้ที่จะอยูด้วยกันบนพื้นฐานที่มั่นคงขึ้น ต้องบอกล่ะนะแค่คำว่ารักมันไม่พอที่จะทำให้อยู่กันได้

 

[vy0Cik]

เราทีมมีนมาตั้งแต่ต้นนะ ถึงบิ๊กจะน่าสงสารแต่ทั้งหมดบิ๊กก็ทำตัวเอง รู้ทั้งรู้ว่าเบลล์ไม่ได้รักแต่ก็ยังพยายาม แต่คนเราก็ไม่ผิดที่จะไขว่ขว้าทุกโอกาสให้ตัวเอง แต่ก็ต้องยอมรับว่าบางทีความพยายามของเราก็อาจจะส่งไปไม่ถึงกับบางคน ยิ่งคนแบบเบลล์แล้วคงยากมาก เรารู้สึกว่าเบลล์เข้าใจยาก รู้สึกขัดใจช่วงที่บิ๊กยื้อมากเลย(เพราะเรา#ทีมมีน55555)รู้สึกว่ามันน่าอึดอัดอยากให้บิ๊กยอมปล่อยอยากให้เบลล์เลิกใจอ่อนทุกคนจะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้ แต่ก็ว่าไม่ได้เพราะเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้น สุดท้ายดีใจมากที่มีนเป็นพระเอก ถึงบทจะน้อยจนนึกว่านางเป็นตัวประกอบก็เถอะ5555 อยากให้อธิบายเรื่องของแม่น้องบัวจังค่ะยังคาใจนิดหน่อย อยากรู้ด้วยว่าเบลล์จะบอกกับมีนยังไงหรือว่าไม่ได้บอก
ป.ล.รอนิยายเรื่องต่อไปของคนเขียนนะคะ

[● MaYa~Boy ●]

หน่วงมาแต่ต้น แต่ตอนจบก็ แฮ็ปปี้แล้ว

[litlittledragon]

อ่านจบด้วย... อันนี้ขอชมจริงๆนะ คือเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านเรื่องเศร้า ตอนเจอป่วงๆ หน่วงๆ จะปิดหนีทันที
แต่ด้วยชอบบุคคลิกของเบลล์ อยากที่จะรู้ว่าจะผ่านเรื่องราวไปอย่างไร
ตัวพล็อตเรื่องอาจไม่ได้แปลกใหม่หรือต่างจากที่คิดไว้เท่าไร แต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ หน่วงไปเรื่อยๆ น้ำตาคลอ
แอบไหลเป็นบ้างตอน
ตอนจบด้วยการคุยกัน ถึงข้อความที่เจอ อันนี้รู้สึกชอบ ทำให้รู้เลยจริงๆ ว่า อายุ ความใจเย็น
ความเชื่อใจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความสัมพันธ์จริงๆ
พูดถึงตอนอื่นๆ ในเรื่องบ้าง
ตอนที่บิ๊กเข้ามาในชีวิตเบลล์ก็คิดแล้ว ชีวิตคงวุ่นและหน่วงกว่าเดิมแน่ แล้วก็จริง บิ๊กบทบาทสมเป็นพระรองมาก
ตอนที่เบลล์หักดิบนี่เห็นด้วยนะ คือก็เข้าใจว่าถ้าอยู่พยาบาลจะไม่ดีต่อใจ แต่มันดูเย็นชามาก
และทำให้ความสัมพันธ์​กับเพื่อนร่วมรุ่นยิ่งขาดไป รู้สึกขัดแย้งเล็กๆ ว่าคนที่เป็นทนายได้
น่าจะต้องเข้าสังคมได้มากกว่านี้หน่อยไหม ไม่งั้นจะอ่านความรู้สึก ล้วงลูกฝ่ายตรงข้ามได้เหรอ
นี่ความสงสัยส่วนตัวนะ เพราะไม่ได้เป็นทนายเลยไม่รู้ว่าความสามารถนี้จำเป็นขนาดไหน

[roseen]

 

[Palita mew mew]

ขอบคุณมากๆค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลย คุ้นๆว่าเคยอ่านเเต่เหมือนจะอ่านไม่จบตอนที่โทรศัพท์เครื่องเก่าพังรึปล่าวหว่า ได้มาอ่านจนจบเเล้ว ดีจริงๆถึงจะหน่วงมากก็เถอะ555555 บางทีจุดเริ่มต้นของความไม่เข้าใจกันเล็กๆเเล้วไม่พูดคุยกัน ก็ทำให้เกิดปัญหาใหญ่ได้ ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆ 

[IamLonelygirl]

เคยอ่านเรื่องนี้มารอบนึงแล้วค่ะตั้งแต่ยังไม่สมัคร จนตอนนี้สมัครแล้วก็เลยได้อ่านรอบ 2 แล้วมีโอกาสได้คอมเม้น เรารู้สึกว่า เราชอบทางภาษา ทั้งปมเรื่อง มันดูขมุกขมัว บอกไม่ถูกค่ะ ตอนที่เบล อยู่กับบิ๊กอมันอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด ผ่านตัวหนังสือที่ถ่ายทอดออกมา แต่ว่าพอเบลอยู่กับมีน มันเอื่อยค่ะ แต่เป็นความเอื่อยที่ อบอุ่นค่ะ พออ่านเรื่องนี้ เหมือนได้เห็น การพัฒนาของตัวละคร หนังเรื่องวัย แล้วก็ความคิด มันรู้สึกเรียลมาก เพราะว่า คู่รักที่เป็นแบบนี้ก็มีอยู่จริง ขอบคุณคนแต่งมากๆนะคะ ที่เขียนนิยายดีๆอย่างนี้ออกมา ขอบคุณค่ะ

[DalbitDef]

จนถึงตอนนี้ เบลล์ก็ยังไม่ได้บอกความลับของน้องบัวให้ใครฟังเลยนี่นะ

[sailom_orn]

ผูกเรื่องได้หน่วง และลุ้น มากกก

[TheDoungJan]

หน่วง กลับมาอ่านอีกรอบก็ยังยืนยันคำเดิม 

[angelninae]

กลับมาอ่านอีกครั้ง หลังจากทนความหน่วงไม่ไหวตั้งแต่ปี 2559 เลยค่ะ
จำได้ว่าหยุดตอนที่มีน้องบัว
ตอนนี้โตขึ้นกลับมาอ่านแล้ว รู้สึกค่อนข้างอินมากขึ้น
เพราะเราก็เปลี่ยนไป จนอ่านแล้วมองย้อนว่าเรานี่เหมือนเบลล์เลยนี่นา
แหะๆ ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
 

[สีหราช]