Sins : Greed -- [SP.1 : Wedding Night] pg.146 -- 13/4/61
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Sins : Greed -- [SP.1 : Wedding Night] pg.146 -- 13/4/61  (อ่าน 1371551 ครั้ง)

ออฟไลน์ กบกระชายไทยนิยม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 36] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2670 เมื่อ29-11-2016 14:56:45 »

โอ้ย พี่น้องสาม อ. จะน่ารักเกินไปแล้ว ยังยืนยันว่่า อยากห่อกลับบ้าน  :m3:

พี่กุนต์ยั่วไปเลยยย ยั่วให้หึงตายไปเลยยย 555+ เป็ด+

ออฟไลน์ Ryoooo

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-2
Re: Sins : Greed -- [Chapter 36] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2671 เมื่อ29-11-2016 15:14:02 »

เด็กๆน่ารักมาก
อยากกอดน้องอุ้มน้องอ้นแน่นๆ
พี่กุนย์น้ำตาแตกแน่ๆ ถ้ารู้ว่าทั้งสามคนทำให้ขนาดนี้
ชอบบรรยากาศพี่น้องสามคน น่ารักมากๆ

พี่กุนย์ดีงามมมม แต่มีใจหวิวๆไปกับพี่ศรนะเนี่ย
ระวังโดนโอ๊ตสำเร็จโทษนะ

พี่กุนย์เริ่มระแคะระคายเรื่องสนแล้วใช่มั้ย
อย่างเพิ่งเลยนะ ยังไม่อยากให้พี่กุนย์เสียใจ

พี่ศรรรรร พี่คืออะไรยังไง มาแค่นี้ แต่อยากติดตามต่อมากกกกก

น้องสนมีคู่ของตัวเองมั้ยลูก



น้องอ้นนนนน น้องอุ้มมมมม
ไม่ใช่หมากฝรั่งลูกกกกก อยากแกะเคี้ยว
มันไม่งามมมมมมมม

ออฟไลน์ ninghyuk

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 666
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 36] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2672 เมื่อ29-11-2016 16:39:39 »

พี่กุนต์โดนทำโทษแน่ๆ

ออฟไลน์ +pEnGuIn+

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 202
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 36] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2673 เมื่อ29-11-2016 17:11:11 »

เดี๋ยวนะ พี่กุนต์จะมาใจสั่นอะไรกับพี่ศรคะ
มันไม่ใช่นะลุง นั่นน่าจะสปีชี่ส์เดียวกันนะคะ
แต่ถ้าจะยั่วให้ไอโอ๊ตหึงได้ก็เอาเถอะค่ะ อิอิ :katai2-1:
คู่คุณนิมมานก็น่าติดตาม งื้อออ คู่ปาลินก็ด้วยยยย

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2674 เมื่อ29-11-2016 18:16:45 »

กลับไปแบบไม่ได้ใส่เสื้อตัวเดิมแบบนี้โอ๊ตไม่คิดไปกันใหญ่หรือ!?

ออฟไลน์ Yundori

  • From where I stand...
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2675 เมื่อ29-11-2016 19:13:35 »

เรื่องใหม่มาแง้มๆก็น่าอ่านแล้ว งือออ
พี่กุนต์ก็ยังเป็นคนที่เสน่ห์แรงเหมือนเดิม ประทับใจ
อีโอ้ต ถ้ายังทำให้เสียใจ
รู้ไว้เลยว่าคนรอต่อเพียบจริงๆ อีบ้า อยากด่า
น้องอ้นยังน่าเชียร์กว่า  :hao6:
น่ารักทั้งอุ้ม อ้นเลย โอยยยยย ห่อกลับบ้านแปปป

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2676 เมื่อ29-11-2016 19:14:04 »

 :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ treenature

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2677 เมื่อ29-11-2016 19:17:29 »

เชียร์กนธีนิมมานได้ไหมคะ

ออฟไลน์ Ginny Jinny

  • ความเป็นจริงมันวุ่นวาย ก็ขอให้ใจมันสบายๆในความฝัน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2099
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2678 เมื่อ29-11-2016 19:59:58 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ pornwicha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2679 เมื่อ29-11-2016 20:36:56 »

ตามอ่านทันแล้วววว :ling1: ทำไมเด็กๆมันช่างน่ารักกกกอิอิ พี่กุนต์กลับบ้านด่วนเมียตามหา55555555555

รอตอนต่อไปนะคะ :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
« ตอบ #2679 เมื่อ: 29-11-2016 20:36:56 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ice-cream

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 73
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2680 เมื่อ29-11-2016 21:38:45 »

เห็นตอนนี้มีนิมมานแล้วนึกถึงพี่วัต ไม่คิดว่าจะโผล่มาจริงๆ รออ่านล่วงหน้าเลยยยยย

ส่วนพี่กุนต์ เริ่มตงิดๆใจขึ้นมารึยังนะว่าคนที่โอ๊ตมันบอกว่ารักคือใคร

ออฟไลน์ PHA_

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2681 เมื่อ29-11-2016 21:59:03 »

ว้ายๆๆๆ เจ้าโอ๊ตรู้นี่เดือดแน่นอนเลยแก
แต่ดีนะ อยากเห็นเจ้าโอ๊ตเดือดซะบ้าง หึ

ออฟไลน์ Vanillaเปรี้ยว

  • รักเด็กอายุยืนยาว กินเด็กชีวิตเป็นอมตะ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2682 เมื่อ29-11-2016 22:13:13 »

จะฟ้องอิโอ๊ตว่าพี่กุนต์หวั่นไหวไหวหวั่นกับคนอื่นนนน

ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2683 เมื่อ29-11-2016 22:20:25 »

อ๊ะๆ มีภาษยวัตอีกคน

ออฟไลน์ mox2224

  • :นักเขียนสมัครเล่น:
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2684 เมื่อ29-11-2016 22:48:06 »

หูยพี่ศรได้คนพี่ น้องสนได้คนน้องสินะ ภาษยวัต :ling1:
แต่ตอนนี้คือศรมีความอ่อยพี่กุนต์ กรี๊ด แล้วพี่กุนต์ก็มีความวูบวาบ เขินแปป55555
พี่กุนต์แอบนอกใจโอ๊ตนิดหน่อยก็ได้นะ หมั่นไส้โอ๊ตง่ะ

ออฟไลน์ chisarachi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1019
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2685 เมื่อ29-11-2016 23:07:58 »

อยากได้น้องอุ้มน้องอ้นมาเลี้ยงงงงง
น่ารักมากกกกก

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2686 เมื่อ30-11-2016 01:34:21 »

น้องอ้นน้องอุ้มน่ารักจังเลย โอ๊ย อยากกินกุ้งบ้าง

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2687 เมื่อ30-11-2016 02:43:04 »

 :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ zelesz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 525
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-4
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2688 เมื่อ30-11-2016 08:18:48 »

น่ารักขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะะะะะะะ ฟิลกู๊ดมากๆ

ออฟไลน์ ิbbeer.r

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2689 เมื่อ30-11-2016 11:02:36 »

 :katai2-1: :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
« ตอบ #2689 เมื่อ: 30-11-2016 11:02:36 »





ออฟไลน์ reverofjs

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 380
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 37] pg.88 -- 29/11/59
«ตอบ #2690 เมื่อ30-11-2016 14:46:51 »

พี่กุนต์คนดีของหนู  :-[

ออฟไลน์ nigiri-sushi

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1165/-8
    • Nigiri-Sushi Page
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2691 เมื่อ30-11-2016 16:30:15 »






Chapter 38




กนธีเข้ามาบ้านใหญ่ตอนบ่าย เขาชวนปาลินไปทำบุญพรุ่งนี้ พอดีน้องไม่ว่างช่วงเช้าแต่จะตามไปสมทบที่บ้านเด็กกำพร้าตอนเย็นแทน เขาอยากให้อินทัชกับเด็กๆไปด้วยกันเลยมาหา กะว่าจะนอนค้างที่นี่ พรุ่งนี้จะได้ออกพร้อมกัน
   
เสียงรถแล่นเข้ามาในเขตบ้านทำให้เด็กๆหันขวับไปมอง ตอนนั้นอ้นกับอุ้มนั่งขัดสมาธิอยู่หน้าทีวี อ้นกำลังเอาฟ็อกกี้ฉีดชาฮกเกี้ยนและจับหนอนตัวเล็กออกจากใบ ส่วนน้องอุ้มกำลังนั่งเพ้นท์กระถางดินเผาที่พี่โอ๊ตซื้อมาให้เมื่อวาน
   
เด็กชายเห็นกระถางพลาสติกที่เพาะโฮย่าแล้วไม่ค่อยชอบ พอปรึกษากับพี่ว่าอยากจะทำให้ดีกว่านี้ พี่โอ๊ตก็ออกจากบ้านไปซื้อกระถางขนาดฝ่ามือมาให้พร้อมกับสีอะคริลิคและพู่กัน น้องอุ้มเลยตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อมาวาดรูป
   
ตอนนี้ลงสีกระถางเป็นสีฟ้าสดได้ทั่วแล้ว ดูแหว่งๆวิ่นๆไปบ้างเพราะมือน้องไม่นิ่ง แต่อุ้มก็ทำอย่างตั้งใจเต็มที่ ใช้สีขาวทำปุยขยุกขยุยแทนเมฆ จากนั้นตั้งใจว่าจะทำดาวห้าแฉกกับพระจันทร์ดวงโต๊โตด้วยสีเหลือง
   
ที่ไม่วาดพระอาทิตย์ อุ้มให้เหตุผลว่าเดี๋ยวโฮย่าหวานใจจะร้อนไป
   
พอเสียงรถวิ่งเข้ามาหน้าบ้าน อ้นที่จำได้แม่นก็ทำตาโต “พี่กุนต์มา!”
   
เท่านั้นเอง..วงแตกฮือ เด็กๆวิ่งไปคนละทิศละทางเพื่อเอาของไปซ่อน
   
“อ้นระวังทำร่วงนะ ถือดีๆ” อินทัชสมรู้ร่วมคิดกับน้องเพราะพวกมันอยากเซอร์ไพรส์ “อุ้มเอาสีไปเก็บด้วย เดี๋ยวพี่ไปรับพี่กุนต์ก่อน”
   
กนธีเดินเข้ามาอย่างงุนงงเมื่อเห็นหลังของน้องอ้นกับน้องอุ้มไวๆ เขาซื้อซาลาเปาหมูแดงมาให้น้องอุ้ม และขนมจีบปูกับกุ้งให้น้องอ้นด้วย
   
“หายไปไหนกันหมดทุกคน” เขาเดินผ่านโถงกลางมาทางห้องรับแขก สายตาเหลือบเห็นถาดสีที่วางทิ้งไว้เลยเดินเข้าไปดู
   
ตอนนั้นเองที่อ้อมแขนแข็งแรงของใครบางคนเข้ามาตวัดรัด เรี่ยวแรงไม่น้อยนักอุ้มเขาจนตัวลอย กนธีร้องเหวอ ถูกยกตัวขึ้นพาดบ่า
   
“ไอ้โอ๊ต~” เขาหน้ามืดตาลายกะทันหัน “ปล่อยๆ เดี๋ยวหัวใจวาย”
   
อินทัชหัวเราะ ยอมปล่อยตัวลงแต่ยังจับไหล่ไว้แน่น ไม่ยอมให้พี่กุนต์เห็นว่าไอ้อุ้มทิ้งร่องรอยอะไรไว้บ้าง เดี๋ยวความจะแตกก่อน “มาไม่บอกเลยนะพี่”
   
“อือ..พรุ่งนี้วันเกิดพี่ จะมาชวนพวกเราไปทำบุญ”
   
เด็กหนุ่มทำหน้าเหรอหรา “วันเกิด! จริงอ่ะ ทำไมผมไม่รู้”
   
กนธีหัวเราะ ก็เขาไม่ได้ป่าวประกาศนี่ “ก็บอกตอนนี้ไง”
   
“แล้วแบบนี้ใครจะเตรียมของขวัญทัน” เขาฉุกคิดตั้งแต่คุณไผทพูดแล้ว เลยหาโอกาสเปิดกระเป๋าเงินพี่กุนต์เพื่อดูบัตรประชาชนแล้วก็รู้วันเกิดจนได้
   
“ไม่เป็นไรหรอก พี่ไม่รับของขวัญ” กนธีบอก
   
น้องอุ้มที่คลานเข่าเข้ามากวาดอุปกรณ์เพ้นท์กระถางถึงกับอ้าปากค้าง อินทัชเหลือบมองน้องที่ช็อกจนแข็งทื่อ เขาทำมือไล่ให้มันเก็บของออกไป
   
“ทำไมไม่รับของขวัญล่ะครับ” ร่างสูงยังจับตัวพี่กุนต์ไม่ปล่อย
   
“เกรงใจน่ะ เลยไม่ค่อยบอกใคร แต่ถ้าคนสนิทกันก็พอจะรู้บ้าง”
   
“แล้วคุณไผทรู้ได้ยังไง” เขาหรี่ตามอง “คนสนิทเหมือนกัน?”
   
กนธีหัวเราะ “เสิร์ชในเน็ตก็เจอแล้ว ของแค่นี้”
   
อินทัชอยากตบหัวตัวเองจริงๆ เขาหาโอกาสดูบัตรประชาชนตั้งนาน เพิ่งนึกได้ว่าพี่กุนต์คือสิงหนาทคนหนึ่ง แค่บทสัมภาษณ์ทั่วไปทำไมจะไม่มี
   
“แต่บางทีคนรู้เขาก็อยากให้นะครับ” เขาออกตัวแทนไอ้อุ้มที่ยังช็อกไม่หาย “บางคนก็ลุยแดด อั้นฉี่ งดกินข้าวเที่ยงไปหาซื้อของให้ พี่จะไม่รับเลยหรือ”
   
กนธีเลิกคิ้ว เห็นสายตาอินทัชมองด้านหลังก็หันไป แต่ฝ่ามือใหญ่จับหน้าให้หันมาก่อน ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังได้ยินเสียงกุกกักจากหลังโซฟา ตามด้วยเสียงจามดังฟึด และอินทัชก็ทำหน้าอ่อนเพลียแบบโจ่งแจ้ง

..ไม่เนียนกันทั้งพี่ทั้งน้อง..
   
ชายหนุ่มกลั้นยิ้ม แกล้งพูดดังๆ “รับสิ..ทำไมจะไม่รับ อยากบอกว่าดีใจมากเลย ดีใจจริงๆที่มีคนสนใจวันเกิดพี่ แล้วก็อยากหาของขวัญมาให้พี่ ดีใจ~”
   
น้องอุ้มยิ้มหน้าบาน วิ่งตุบตับออกไปสมทบกับพี่อ้นที่เกาะประตูรออยู่
   
อินทัชถอนหายใจ หมดแรงจริงๆ เขาโกหกไม่ได้เรื่องเลย พี่กุนต์เห็นเขาทรุดลงนั่งที่โซฟาก็หัวเราะ ขยับมานั่งใกล้และแตะปลายคางให้หันมาหา
   
ไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากอุ่นๆนั่นก็แตะลงบนปากเขาแผ่วเบา
   
“ขอบคุณนะ..เด็กน้อยที่ลุยแดด อั้นฉี่และงดข้าวเที่ยง” กนธียิ้ม
   
“ปิดมาทั้งวัน ความแตกภายในห้าวินาที” ก้มหน้าซบฝ่ามือ โอดครวญ
   
“ไม่เป็นไรนี่ เดี๋ยวพี่ทำไม่รู้ดีไหม” เขานึกสนุก “ห๊า! ของขวัญ!! โว้ว!”
   
“นั่นก็เยอะไปพี่” อินทัชหัวเราะ

เด็กหนุ่มเห็นว่าไม่มีใครเข้ามา ไอ้แสบสองตัวคงไปนั่งกับยายที่สวนแล้วทำของขวัญต่อ เขาเลยถือโอกาสล้มลงนอนบนตักพี่กุนต์ กลิ่นหอมจากตัวอีกฝ่ายที่ห่างไปวันเดียว เมื่อกลับมาอยู่ใกล้กันอีกครั้งก็ทำให้อบอุ่นในใจ
   
กนธีนิ่งไปนิด พอเห็นอาการออดอ้อนของเด็กโข่งก็ลูบหัวมัน
   
“ตกลงไปทำบุญด้วยกันนะ ตอนเช้าไปถวายเพลก่อน ถวายสังฆทาน ตอนบ่ายเอาอาหารหมาไปบริจาค แล้วตอนเย็นก็ไปเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้ากัน”
   
อินทัชขยับตัวนอนหงาย ขาเหยียดยาวพาดไปถึงที่วางแขน “ผมนึกว่าวันเกิดของคนรวยอย่างคุณกนธี สิงหนาทจะเป็นปาร์ตี้ครึกครื้นเสียอีก แบบที่เห็นในทีวีน่ะ มีเพลง มีเพื่อนๆ ของกิน เหล้า บุหรี่ เฮฮากันข้ามคืนทำนองนี้”

“นี่มันพี่ไง ไม่ใช่พระเอกในละคร” กนธียิ้ม “แล้วทำไมเราต้องเปลืองเงินไปกับการฉลองไร้สาระด้วยล่ะ เพื่อนพี่ทุกคนมีเงินกินเองอยู่แล้ว แต่คนอื่นที่อยู่ในมูลนิธิไม่ได้มีโอกาสบ่อยๆ ถ้าจะจัดงานให้คนมารุมล้อมคืนเดียวจบ ผลาญเงินไปเป็นแสน พี่ว่าพี่ออกไปให้ความรักกับคนที่ต้องการจะดีกว่าไหม”

คนฟังอุ่นวาบในอก ไม่รู้คิดอย่างไรถึงได้พลิกตัวเข้ากอดรัดอีกฝ่าย เขาซุกลงกับหน้าท้องราบ สูดกลิ่นหอมอุ่นอวลที่ทำให้ใจสงบนิ่งอย่างประหลาด

“ผมเองก็ขาดพ่อขาดแม่..เข้าใจความรู้สึกของคนที่ไม่มี แต่โชคดีที่ผมมียาย มีน้องๆ มันเลยมีพลังชีวิตให้สู้ต่อเพื่อพวกเขา..ขอบคุณแทนเด็กๆด้วยครับ”

กนธีมองอย่างเอ็นดู เจ้าโอ๊ตร้องไห้อยู่หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ แต่เขาไม่ได้ถามอะไรหรอก ได้แต่นั่งพิงโซฟา ปล่อยให้เด็กมันนอนหนุนตักจนผล็อยหลับไป

เวลาผ่านไปสองชั่วโมง กนธีเองก็เผลองีบหลับไปด้วย เขาวางข้อศอกกับที่วางแขน เอามือเท้าหัวในสภาพนั้นอยู่นาน กระทั่งได้ยินเสียงเล็กๆกำลังพูดคุยกระซิบกระซาบและรู้สึกโหวงๆที่ตักเลยปรือตามอง

“เอาไปเก็บสิอุ้ม ถือไปถือมาทำไม” อ้นบอกน้องที่เที่ยวเอากระถางเพ้นท์ลายไปอวดคนนั้นคนนี้ตั้งแต่แม่ครัวไปจนถึงคนสวนของพี่กุนต์

“เดี๋ยวๆ หนูยังไม่ได้เอาไปให้แกงส้มดูเลย”

“แกงส้มดูไปก็พูดไม่ได้หรอก เอาไปเก็บเลย ถ้าทำแตกขึ้นมานะ..”

กนธีกลั้นขำ เขาหรี่ตามองต้นโฮย่าใบหัวใจในกระถางที่น้องถืออยู่ อดรู้สึกปลื้มในอกจนพาลอ่อนไหวไปด้วยไม่ได้ ทั้งที่อยากจะเข้าไปรวบตัวเด็กๆมากอด หอมแก้มสองสามฟอดแล้วบอกขอบคุณ แต่เขาก็ต้องกลั้นไว้จนถึงพรุ่งนี้

น้องอุ้มหัวเราะคิกคัก ชูให้จิ้งจกบนเพดานดูกระถางทำเอง พอดีพี่กุนต์ที่นั่งหลับอยู่ในห้องรับแขกขยับตัว เด็กชายเลยชะงัก ซ่อนกระถางไว้ด้านหลัง

“รีบๆเอาไปเก็บ” พี่อ้นกำชับ “เดินดีๆนะ ระวังสะดุด”

เด็กชายย่องผ่านโซฟาที่พี่กุนต์นอนอยู่ แต่เพราะมัวพะวงกลัวอีกฝ่ายจะตื่นมาเจอ เท้าน้อยๆเลยสะดุดเข้ากับพื้นพรมแล้วล้มป้าบเข้าให้เต็มแรง

กนธีลุกพรวด ทำเอาน้องที่นอนคว่ำหน้าตกใจยิ่งกว่า เขารีบเข้ามาช้อนตัวกลมป้อมขึ้นอุ้ม ลูบหัวลูบหน้าที่ชื้นเหงื่อให้ “เป็นไงบ้างน้องอุ้ม..เจ็บไหม”

“อุ้มเจ็บหรือเปล่า” พี่อ้นวิ่งเข้ามาดูด้วย

อุ้มส่ายหัวดิก แต่ตอนล้มรู้สึกแปล๊บๆในปาก พี่กุนต์เลยขอดู เหมือนว่าฟันน้ำนมที่โยกอยู่จะหลุดออกมาจนได้เพราะน้องตกใจจนเผลอกัดฟันกร๊อบ
   
“ลูกชาย” กนธีน้ำตาซึม หยิบฟันน้ำนมของน้องวางบนฝ่ามือ เลือดออกไม่มากเพราะตอนแรกก็จะหลุดอยู่รอมร่อ “ขวัญเอ๊ยขวัญมา ไม่เจ็บใช่ไหมครับ”
   
“หวาย..ฟันหลอ” อ้นปรบมือยินดี “ฟันแท้ขึ้น เป็นหนุ่มแล้ว”
   
คนอายุมากกว่าหัวเราะเอ็นดู ลูบผมยุ่งเหยิงให้ “เดี๋ยวเอาฟันซี่นี้ไปโยนขึ้นหลังคากันนะ ฟันแท้จะได้ขึ้นพรวดๆเลย” เขาหอมแก้มยุ้ยเป็นกระติก
   
อินทัชเพิ่งเข้ามาหลังจากพายายไปกินข้าวมื้อบ่าย พอเห็นไอ้อุ้มนอนอยู่ในอ้อมแขนพี่กุนต์ก็สงสัย ท่าทางว่าเด็กแถวนี้จะจับกบเข้าให้แล้ว
   
น้องอุ้มไม่ร้องเลย เด็กชายยันตัวขึ้นนั่ง แต่พอหายตื่นเต้นเรื่องฟันหักและเหลือบไปเห็นกระถางเพ้นท์สีฝีมือตัวเองหล่นอยู่บนพื้นก็อ้าปากค้าง

กระถางน้อยที่ตั้งใจทำตั้งแต่เช้า..แตกเป็นเสี้ยวใหญ่ โฮย่าหวานใจใบสวยที่เลือกมาเองหล่นกลิ้งไม่เป็นท่า เศษดินเศษกากมะพร้าวกระจายเกลื่อน

เห็นแค่นั้น อุ้มก็ขวัญเสียยิ่งกว่าฟันหัก ตัวแสบร้องไห้โฮ

อินทัชหันไปเห็นยิ่งตกใจ กนธีเองก็เพิ่งสังเกตว่าน้องทำกระถางต้นไม้หล่นแตกตอนที่ล้ม เขารีบพลิกฝ่ามือน้อยๆขึ้นดูก่อนเพราะกลัวว่าเศษดินเผาจะบาด แต่เห็นว่าปลอดภัยดี ที่ร้องไห้ดังลั่นคงเพราะเสียใจสุดขีด

“กระ..ถาง ฮึก! ของ..หนู..ทำให้พี่..ฮึก..กุนต์” อุ้มเป่าปี่ดังสนั่น

“โอ๋ลูก..ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรนะ” ชายหนุ่มโยกตัวเล็กป้อมที่ร้องไห้กระซิกจนตัวโยน “หนูปลอดภัยก็ดีแล้วครับ กระถางนั้นพี่เห็นแล้ว สวยมากเลย พี่กุนต์ดีใจมาก ขอบคุณนะครับ..ขอบคุณจริงๆ” เขายกข้อมือน้องขึ้นจูบแล้วเอามาแนบแก้ม “ขอบคุณสำหรับความตั้งใจนะครับ พี่รับรู้แล้วนะเด็กชาย..”

“ฮืออ..กระถาง..ของหนู” อุ้มซุกหน้ากับอ้อมอกอุ่น “จะฉลอง..ฮือ”

อ้นเศร้าตาม ได้แต่ลุกขึ้นไปรวบรวมเศษกระถางมาถือ พี่โอ๊ตพูดปรามเพราะกลัวจะโดนบาดมือ “น้องอุ้มอย่าร้อง ซื้อใหม่ก็ได้”

“หนู..นั่งทำ..ฮือ..ฮืออ” อุ้มสะอื้นฮัก ยกสองมือให้พี่กุนต์ดูว่ายังไม่ทันได้ล้างเลย สีอะคริลิคเปื้อนเต็มไปหมด ที่แก้มก็ยังมีรอยสีฟ้าเป็นทาง

กนธีน้ำตาเอ่อ จูบปลายนิ้วเล็ก มือน้อยคู่นี้พยายามทำของขวัญให้เขาจากใจ เขารวบเด็กชายเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด จูบปลอบขวัญบนหน้าผาก

“เอ้า..ตอนนี้ยังทันนะ” พี่อ้นเอาต้นไม้ให้น้องอุ้ม

เจ้าหนูน้ำตาร่วงเผาะตอนที่ยื่นโฮย่าใบหัวใจให้ผู้ใหญ่ตรงหน้า ตอนแรกอุ้มทำเสียดิบดี ตอนนี้เหลือแต่ใบกับรากและเศษดินที่ยังติดอยู่บ้าง

“หนู..ฟืดด” อุ้มสูดน้ำมูกจนจมูกแดง “ให้..ฮึก..ให้..พี่กุนต์ฮะ..”

“ขอบคุณครับ..ขอบคุณ” เขาเสียงสั่น

“ขอให้พี่กุนต์..ฮึก..แข็งแรง..ฮืออ..” น้องปาดน้ำตาทิ้ง “อายุร้อยๆปี” หนูน้อยหมายความอย่างนั้นจริงๆ “อยู่กับพวกหนู..ตลอด..ไป..หนูรักพี่กุนต์”

“ลูกชายเอ๊ย..” เขายกหลังมือขึ้นปิดหน้า สุดท้ายน้ำตาก็ไหลพรั่งพรู
   
กลายเป็นว่าผู้ใหญ่กับเด็กแข่งกันร้องไห้ อินทัชเห็นแล้วแต่ได้แต่ยิ้มระอา สองคนนี้ทำเอาเขาน้ำตาคลอไปด้วยเลยพยักหน้าชวนเจ้าอ้นออกไปจากห้อง ปล่อยให้พี่กุนต์อยู่กับไอ้อุ้มตามลำพัง
   
กนธีทั้งกอดและปลอบน้องอุ้มจนเด็กน้ำตาแห้งและผล็อยหลับคาอก แต่เขาเองยังร้องไห้ไม่หยุด มันเป็นความรู้สึกปลื้มปิติ อิ่มเอม และซาบซึ้ง มันคือความรู้สึกที่อุ่นอวลจากความสุขล้น เกิดจากคนในครอบครัวที่ไม่ได้มีอะไรจะมามอบให้..นอกจากหัวใจและความปรารถนาดี และเขาก็รับรู้ด้วยตนเองแล้ว
   
อินทัชเข้ามาหลังจากในห้องรับแขกเงียบเสียงลง พี่กุนต์ค่อยๆประคองไอ้อุ้มไปนอนที่โซฟาและบรรจงเช็ดมือที่เปื้อนคราบสีให้ด้วยผ้าชุบน้ำอุ่น
   
เขาเข้ามาเก็บกวาดเศษกระถางเพราะกลัวใครจะเหยียบเข้า
   
“อันนั้นอย่าเพิ่งทิ้งนะ” กนธีหันมาห้าม “ช่วยเรียกเด็กมาให้พี่ที บอกว่าฝากซื้อกาวร้อนกับปืนยิงให้หน่อย” เขาก้มลงจูบหน้าผากเหม่ง ดูเถอะ อุตส่าห์แอบไประบายสีกระถางโฮย่าอยู่นอกบ้าน ทั้งร้อนทั้งเหนื่อยแต่ก็ทำไม่หยุด
   
อินทัชเลิกคิ้ว “พี่อย่าบอกนะว่า..” เขามองเศษกระถางที่รวบรวมไว้
   
“อือ..จะลองซ่อมดูน่ะ ที่แตกยิบๆก็ลองอุดด้วยกาวดู”
   
“ซื้อใหม่ก็ได้มั้งพี่”
   
กนธีส่ายหัว “ความตั้งใจมันซื้อใหม่ไม่ได้นะโอ๊ต ไปบอกตามนั้นเถอะ”
   
เด็กหนุ่มครางในลำคอ ออกไปพูดตามคำสั่ง เด็กในบ้านก็รีบซื้อมาให้ จากนั้นพี่กุนต์ก็นั่งประกอบกระถางอย่างตั้งอกตั้งใจ ค่อยๆต่อทีละชิ้น อุดรูโหว่ด้วยกาวร้อน เป่าให้มันแห้งอย่างอดทนกระทั่งถึงตอนเย็น
   
ยายที่รู้เรื่องถึงกับหลุดยิ้มด้วยความเอ็นดู แกไม่ให้เข้าไปกวนคุณกุนต์รวมทั้งให้เจ้าโอ๊ตพาอ้นกับอุ้มไปเล่นที่อื่นระหว่างที่เจ้าตัวกำลังพยายาม
   
กนธีไม่เพียงแต่ซ่อมให้เป็นรูปร่างแบบเดิม พอทิ้งไว้ให้แห้งและไปพักกินข้าวมื้อดึก เขาก็หอบอุปกรณ์ขึ้นไปบนห้องและลองเพ้นท์สีตามรอยแตกด้วยกาวกากเพชรสีเงิน..สมมติว่าเป็นทางช้างเผือกที่พาดท้องฟ้ากลางคืนแล้วกัน
   
“มานอนเถอะพี่ พรุ่งนี้ต้องไปถวายเพลไม่ใช่หรือครับ” อินทัชห่มผ้าให้ไอ้แสบสองตัว วันนี้พวกมันงอแงอยากมานอนกับพี่กุนต์
   
กนธีไม่ได้เป็นคนมีฝีมือในการทำงานประดิษฐ์ เขาเป็นพวกมือหยาบ ทำอะไรไม่ประณีต กว่าจะติดกาวกว่าจะประกอบขึ้นมาก็ทำพังไปหลายหน กว่าจะรอให้แห้ง กว่าจะลงสีด้วยไอเดียที่ไม่ได้ครีเอทอะไรนักหนาก็ปาเข้าไปสี่ทุ่ม
   
“อีกนิดเดียว” เขาทากระถางด้วยน้ำยาแววๆอีกชั้น
   
อินทัชเดินมาใกล้ ลอบสังเกตสีหน้าตั้งอกตั้งใจและดวงตาแน่วแน่ที่เพ่งผ่านแสงจากโคมไฟสีนวล พี่กุนต์มองลอดแว่น เคร่งเครียดยิ่งกว่าตอนคิดบัญชี
   
ความรู้สึกอบอุ่นและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแล่นวาบเข้ามาในใจ
   
..โชคดีแค่ไหน..ที่ได้ครอบครอง..
   
“ผมชงคาโมมายล์มาให้” เขาเทน้ำร้อนใส่ถ้วย “พักดื่มก่อนครับ”
   
กนธีพยักหน้า “แป๊บนะ มือไม่ว่าง”

อินทัชหัวเราะในลำคอ ยกแก้วขึ้นเป่าจนผิวหน้าหายร้อนก่อนแตะปลายคางให้เจ้าตัวหันมา พี่กุนต์ดูงุนงง กระทั่งเขาเอาชาจรดไว้ที่ริมฝีปาก

“ผมป้อนครับ..เป่าให้แล้ว”

กนธียิ้มรับ เพราะฟังคำว่าเป่าให้แล้ว เขาเลยซดเข้าไปเต็มเปา ผลที่ได้ก็คือลิ้นพองนั่นเอง “ร้อนๆ..เจ้าโอ๊ตแกล้งคนแก่~”

“โธ่..ให้ดื่มช้าๆ ใครให้กระดกรวด” เด็กหนุ่มรีบวางถ้วยลง “มานี่ครับ”

กนธีกำลังโบกมืออยู่แถวปาก แลบลิ้นออกมาคลายร้อน แต่แล้วเก้าอี้ที่นั่งอยู่ก็ถูกจับหมุน เด็กมันโน้มหน้าลงต่ำ “ทำอะไ..อือ..” เขาหลับตาแน่น

ปากอุ่นประกบจูบ เรียวปากของหมอจำเป็นอย่างอินทัชครอบครองปลายลิ้นอีกฝ่าย ค่อยๆไล้เลียอย่างปลอบโยนด้วยความนุ่มละมุน

กนธีหมดแรง วางมือจากการเคลือบกระถางและขยุ้มบ่ากว้าง แหงนเงยขึ้นรับจูบ ยินยอมให้คนตรงหน้าดูดกลืนเรียวลิ้นเข้าในโพรงปาก

“หายหรือยังครับ” เด็กหนุ่มกระซิบถาม

เขาส่ายหัว ตอนนี้มันร้อนที่หน้าแทน

“แลบลิ้นออกมาให้หมอดูหน่อยครับ” อินทัชยิ้ม มองคนที่ทำตามอย่างเชื่อฟัง “พองจริงด้วย” เขามองปลายลิ้นเล็กที่เป็นสีชมพูสด “ต้องทายานะ”

ร่างสูงประคองใบหน้าได้รูป มือข้างหนึ่งสอดรับต้นคอ กดให้แนบหน้าเข้าหากันระหว่างที่จูบลึกล้ำ เขา ‘ทายา’ จนทั่ว ไม่ยอมเว้นสักที่

กนธีร้องในลำคอเมื่อถูกงับเรียวปากล่างอย่างมันเขี้ยว ทั้งตัวตกอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรงร่วมสิบนาที “อืม..พอก่อน เดี๋ยวทำไม่เสร็จ”
   
อินทัชยิ้มจาง ยอมปล่อยตัวและยืนมองกระทั่งพี่กุนต์ลงเคลือบสำเร็จ
   
“เอาล่ะ..พักไว้ให้แห้ง อย่าไปจับนะ เดี๋ยวเป็นรอยนิ้ว” เขาปรบมือให้ตัวเองเบาๆ เอาโฮย่าหวานใจลง ใส่ดินและโรยกรวดสีด้านบนก็เป็นอันเสร็จ
   
อินทัชกดจูบข้างแก้มอีกฝ่าย “ขอบคุณนะครับที่ทำเพื่อไอ้ตัวเล็กมัน”

“นิดหน่อยน่า” เขายิ้ม หาวแล้วหาวอีก “ไปนอนกันเถอะ”

เด็กหนุ่มพยักหน้ารับ มองคนที่เดินโงนเงนขึ้นเตียงและสอดตัวเข้าใต้ผ้าห่ม ไอ้อ้นกับไอ้อุ้มนอนเรียงกัน กอดกันตัวกลม ตามด้วยพี่กุนต์ที่เข้าไปซุกกับเด็กๆอีกหนึ่ง เหลือที่ว่างให้เขานิดเดียวทางฝั่งซ้ายสุด

“เอ้า..มานอน” กนธีตบฟูก รวบตัวน้องๆมากอด วางแขนพาดเผื่อไปทางสองหน่อด้วย “ฝันดีครับเด็กๆ” เขาพึมพำ วางหัวบนหมอน “ฝันดีนะโอ๊ต”

อินทัชยิ้มรับ ปิดไฟและตามมานอนซ้อนหลัง รวบตัวพี่กุนต์ไว้แนบอก ความอบอุ่นแผ่ซ่านทั่วเนื้อใจ เขากอดกนธีแน่น..เหมือนกับจะฝังร่างนั้นลงในตัว

“ฝันดีและสุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าครับ..คนดีของผม”





.....................................................................................









[ต่อด้านล่าง]






« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-11-2016 16:34:19 โดย nigiri-sushi »

ออฟไลน์ nigiri-sushi

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1165/-8
    • Nigiri-Sushi Page
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2692 เมื่อ30-11-2016 16:30:46 »








อินทัชตื่นแต่เช้าเพื่อปลุกน้องชายสองคนให้ไปเตรียมตัว เขาบอกให้อ้นพาน้องอุ้มไปอาบน้ำแล้วใส่ชุดใหม่ที่พี่กุนต์ซื้อให้ทั้งคู่ จะได้แต่งหล่อรับวันทำบุญ
   
เขาให้เจ้าของวันเกิดหลับไปก่อนเพราะเมื่อคืนอุตส่าห์นั่งซ่อมกระถางจนดึก กระทั่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จถึงได้มาปลุกคนที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับหมอน เห็นแล้วก็ต้องส่ายหัว เอาจมูกกดลงไปแบบนั้น หายใจไม่ออกจะว่ายังไง
   
“พี่กุนต์” เขากระซิบ เกลี่ยปลายผมตรงต้นคอออกแผ่วเบาและก้มลงจูบ “ตื่นเถอะครับ เดี๋ยวสายนะ นี่เจ็ดโมงแล้ว”
   
“อื้ออ..” กนธีบิดขี้เกียจตัวยาว จากนั้นก็ลากผ้าห่มขึ้นมานอนขดต่อ
   
อินทัชมองอย่างมันเขี้ยว ลากผ้านวมออกห่าง “ถ้าไม่ตื่นผมโยนนะ”
   
“อย่าๆ เดี๋ยวหลังหัก” คนหลับงัวเงียลืมตาก่อนจะถอยหลังลงจากเตียง
   
เด็กหนุ่มยืนยิ้ม มองปลายเท้าที่ควานหาสลิปเปอร์ไข่ เขาเลยก้มลงจับขาพี่กุนต์แล้วสวมรองเท้าให้ด้วยความเอ็นดู “ไปอาบน้ำพี่ คุณไผ่มารอแล้ว”
   
“อ้าว..หมาไผ่มาแล้วหรือ..ฮึบ” เขาลุกขึ้นยืน เกาเอวแกรกๆแล้วเข้าไปอาบน้ำ มีเด็กช่วยจัดเสื้อผ้ารอไว้ ขนาดแปรงสีฟันยังทำให้เสร็จเลย 
   
ตอนที่กนธีลงมาด้านล่าง ทุกคนในบ้านก็มายืนออกันเต็มไปหมด พอเห็นเจ้านาย ลุงคนสวนก็ดึงกระบอกสายรุ้งดังปัง ริบบิ้นหลากสีปลิวกระจาย
   
“สุขสันต์วันเกิดค่าคุณกุนต์~” พวกแม่บ้านกับคนใช้ประสานเสียง
   
“สุขสันต์วันเกิดครับคุณหนู!” อดีตคนขับรถที่อยู่ตั้งแต่สมัยอีกฝ่ายยังเป็นเด็กถึงกับปาดน้ำตา “สี่สิบแล้วนะครับ..ยังดูเอ๊าะอยู่เลย”
   
“โธ่..” กนธีหัวเราะชอบใจ เข้าไปกอดแต่ละคนอย่างไม่ถือตัว “ขอบคุณมากครับ ขอบคุณทุกคนเลย อยู่กันมาอีกปีแล้วสินะ ปีหน้าก็ฝากตัวด้วยล่ะ”
   
อินทัชกับน้องๆอดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ เขาหันมองคุณพสิษฐ์ ทางนั้นก็อมยิ้มแล้วยักไหล่ เป็นทำนองว่านี่คือเรื่องปกติของบ้านนี้ เจ้านายอย่างกนธีไม่เหมือนเจ้านายทั่วไป ออกจะเหมือนพี่ๆน้องๆกันมากกว่า เด็กในบ้านเลยรักมาก
   
กนธีรับของขวัญมาทีละชิ้น ป้าคนครัวชอบถักไหมพรม ปีนี้แกทำเสื้อสเว็ตเตอร์ให้เขาเผื่อไปเมืองนอก เด็กสาวๆให้ของจุกจิกน่ารัก อย่างขวดโหลพับรูปหัวใจ บางคนก็เอาเครื่องรางจากวัดนั้นวัดนี้มาให้ ส่วนพวกลุงๆให้พระเนื้อผง พุทธคุณแคล้วคลาดปลอดภัยพร้อมกับอวยพรให้สุขภาพแข็งแรง มีอายุยืน
   
“ขอบคุณครับ” เขายิ้มดีใจ ไหว้คนแก่กว่าโดยไม่เคยถือว่าเป็นนายจ้าง
   
ยายรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุณกนธี แกเลยมารออยู่กับทุกคน พอพวกแม่บ้านทยอยกันออกไปแล้ว กนธีก็เดินไปหา เขาคุกเข่าลงนั่งข้างๆ
   
“ตาหนูจ๋า..” ยายดึงมือมาจับ ลูบแก้มลูบหน้าอย่างเอ็นดู “วันนี้วันดี ยายขอให้คุณพระคุ้มครอง ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ให้อายุมั่นขวัญยืน เป็นเจ้าคนนายคน เป็นที่รักของทุกคน บุญพาวาสนาส่งให้ดียิ่งขึ้นนะลูกนะ”
   
กนธีก้มลงกราบที่ตักท่าน อ้อมแขนคู่นั้นกอดรัดเขาแนบแน่น กระบอกตาเขาร้อนผ่าว..นานแล้วที่แม่จากไป หากยังอยู่ก็อาจมีอายุใกล้ๆกับคุณยาย
   
“ยายไม่มีอะไรจะให้เลยลูกเอ๋ย นอกจากพระองค์นี้”

แกถอดสร้อยพระที่สวมติดคอออกมา เป็นเหรียญทองแดงกะหลั่ยทองสิบหกแฉก ด้านหน้าเป็นรูปหลวงพ่อ ด้านหลังมีอักขระล้านนา

“ตาเขาได้มาจากท่าวังผาตั้งแต่ปีหนึ่งสี่ พอแต่งกับยายก็ยกให้ ยายใส่ติดตัวไว้ตลอดตั้งแต่ตอนนั้น” แกยิ้ม “นี่กรอบเงิน..เอาไปขัดหน่อยก็วาวแล้วจ้ะ”

กนธีตื่นตะลึง เขาไม่ได้อยู่แวดวงพระเครื่องแต่ลุงคนสวนชอบมาเล่าให้ฟังบ่อยครั้ง ถ้าจำไม่ผิดเหรียญนี้เป็นหนึ่งในพระเกจิที่คนนิยม..แต่ที่มากกว่านั้น นี่คือของสำคัญที่คุณยายได้มาจากคนรักและไม่เคยให้ห่างตัว

“คุณยาย..ผมรับไม่ได้หรอกครับ”

ยายส่ายหัว ให้อีกฝ่ายก้มลงแล้วคล้องคอให้ “ยายแก่แล้ว ให้ตาหนูไว้ดีกว่า องค์นี้ขึ้นชื่อเรื่องแคล้วคลาดปลอดภัย เมตตามหานิยม”

กนธีน้ำตาคลอ เขาก้มลงกราบท่านอีกครั้งแล้วซุกตัวเข้ากอดคุณยาย

“ขอบพระคุณครับ..ขอบคุณที่เมตตาผมเหมือนเป็นลูกหลาน”

ยายลูบหัวคุณกนธี แกประคองให้เงยหน้า “จากนี้ก็เป็นลูกเป็นหลานของยายอีกคนแล้วนะพ่อคุณ..พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ” 

อินทัชมองภาพตรงหน้าแล้วได้แต่ยิ้มรับ ไม่คิดว่ายายจะเอ็นดูพี่กุนต์ขนาดนี้ แม้แต่เขาที่เป็นหลานแท้ๆ ยายยังไม่เคยถอดสร้อยของตามาสวมให้เลย

“อ้นกับอุ้มไปเอาของขวัญมาไป” เขาก้มลงบอกน้อง

กนธีกลั้นน้ำตาเอาไว้ “คุณยายไปทำบุญกับผมไหมครับ น้องชายผมเอารถตู้มา ถ้าเดินไม่ไหว ผมเอารถเข็นไปด้วยได้”

พสิษฐ์ยกมือไหว้หญิงชรา “ไปด้วยกันนะครับคุณยาย”

แกยิ้มให้ ส่ายหัว “เด็กๆไปกันเถอะ มียายไปจะไม่สนุก ต้องมาพะวง”

“ถ้าอย่างนั้นเอาไว้เราไปเที่ยวด้วยกันแบบคราวนั้นอีกนะครับ”

ยายพยักหน้ารับ พอดีกับพยาบาลเข้ามาบอกว่าได้เวลาไปทานอาหารแล้ว แกเลยอวยพรให้เดินทางกันปลอดภัยและขออนุโมทนาบุญด้วย

อินทัชเข้ามาประคองยายไปที่โต๊ะ ระหว่างนั้นเขาก็อดแซวไม่ได้

“รักพี่กุนต์จังเลยนะยายเนี่ย ถูกใจอะไรหรือครับ”

ยายหัวเราะเบาๆ “เอ็งไม่ต้องมาไขสือทำปิดบัง ยายรู้เรื่องหมดแล้ว”

เด็กหนุ่มงุนงง “ยายพูดอะไร..ผมยังตามไม่ทันเลย”

“เจ้าเด็กโง่ คิดว่ายายมองไม่ออกหรือไง” แกส่ายหัวระอา “ยายยอมรับพวกเอ็งทั้งสองคนทุกอย่าง เอ็งกับตาหนูจะรักจะชอบกันก็เอาเถอะ ถือเสียว่าวาสนามาถึงขั้นนี้ คนจะผูกพันกัน ยายไม่ขวางไม่ห้ามหรอก”

อินทัชนิ่งอึ้ง ต่อให้บ้าใบ้แค่ไหน ยายพูดมาขั้นนี้ก็ตีความได้อย่างเดียว

“โอ๊ตเอ๊ย..ยายแก่ปูนนี้แล้ว จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ถ้ายายไม่อยู่ คนที่จะเป็นหลักให้พวกเอ็งสามคนได้ก็มีแต่ตาหนู โชคดีแล้วที่เขาเอ็นดูเอ็งมาก” แกหันมามองหน้า “แต่เรื่องที่ยายอยากรู้..มีแค่อย่างเดียว”

เขายืนนิ่ง ปล่อยให้ดวงตาฝ้าฟางคู่นั้นจ้องมอง

“ที่เอ็งเลือกอยู่กับคุณเขา ไม่ใช่เพราะว่าเขารวยใช่ไหมลูก”

อินทัชชะงัก “ยาย..” คำถามนั้น..ทิ่มแทงจิตสำนึกเขาเหลือเกิน

“ถ้าเอ็งอยู่กับเขาเพราะเขารวย ยายไม่ยอม..เราจะไปเกาะเขากินไม่ได้ ยายไม่เคยสอนเอ็งแบบนั้น อดก็อด แต่คนเราต้องไม่ไปหลอกลวงใคร”

“ผมเปล่า..” อินทัชแก้ เขากับพี่กุนต์ก็แค่ทำข้อตกลงแลกเปลี่ยนกันไว้ และในตอนนี้ขอบเขตที่ขวางกั้นระหว่างกันกำลังเบาบางลง

“ดีแล้ว” แกยิ้ม “ยายเชื่อมั่นในตัวเอ็งนะ เชื่อว่าเอ็งไม่ได้จะโลภเอาของของคนอื่น เขาเป็นคนดีมาก..มากเกินกว่าจะต้องมาเจอคนไม่จริงใจ”

“ผมไม่หลอกเขาแน่นอน..ไม่มีวัน” เด็กหนุ่มสัญญา จับแขนยายไว้แน่น “ผมจะอยู่กับเขาด้วยความซื่อสัตย์ ด้วยความรู้สึกและการกระทำที่มาจากใจ”
   
หญิงชรายิ้ม ลูบหัวหลานชาย พยาบาลเข้ามารับช่วงต่อ แกเลยให้เจ้าโอ๊ตกลับไปหา ‘แฟน’ “อ้อ..” แกนึกขึ้นได้ “กำไลเงินของยาย”
   
อินทัชยิ้มระอา เห็นแก่แบบนี้แต่ความจำดีกว่าพี่กุนต์อีก
   
“ถึงจะไม่ใช่หลานสะใภ้..แต่เป็นหลานเขย เอ็งก็เอาให้เขาได้นะ”
   
ร่างสูงถึงกับพูดไม่ออก ได้แต่มองแผ่นหลังของแกที่หัวเราะชอบใจ
   
..พี่กุนต์น่ะเมียผม! ไม่ใช่ผมเป็นเมียเขา!..
   
อินทัชตามออกไปสมทบกับพี่กุนต์ที่กำลังถูกไอ้แสบสองตัวห้อมล้อม ไอ้อุ้มดูจะปลื้มใจเป็นการใหญ่ที่พี่กุนต์ซ่อมกระถางโฮย่าให้
   
“ไหน..อันนี้ของอ้นหรือครับ” กนธีกอดน้องแนบอก หอมแก้มไปฟอด “ขอบคุณนะครับลูกชาย อุตส่าห์ยกทั้งสวนให้พี่เลย โธ่..”
   
“บ้านนี้ของพี่กุนต์ครับ” อ้นชี้ให้ดู “ปลูกเห็ดไว้ด้วย พี่กุนต์ชอบกินเห็ด”
   
“โตขึ้นน้องจะต้องเป็นแฟนที่ดีแน่ๆ” กนธีหันไปบอกพสิษฐ์ “จำได้ทุกรายละเอียดขนาดนี้ สาวหลงตาย พี่กุนต์ยังหลงเลยครับ”
   
เด็กชายอายจนแก้มแดง อ้นไม่ขออะไรเลย ขอหอมแก้มพี่กุนต์ก็พอ
   
“แก้มพี่เขาช้ำหมดแล้วไอ้แก่แดด” อินทัชเข้ามาแทรก

กนธีเงยหน้ามองยิ้มๆ เขาได้ของขวัญจากทุกคนแล้ว ยกเว้นก็แต่ของจากเจ้าโอ๊ต ชายหนุ่มเลยแบมือไปข้างหน้า “ไหนล่ะของขวัญพี่..จากเด็กอั้นฉี่”

“หนูอั้นฉี่ๆ” น้องอุ้มรีบบอก “พี่โอ๊ตไม่ได้อั้นฮะ”

คนฟังหัวเราะ “ทีหลังปวดฉี่ก็บอกพี่ๆนะครับ ไม่ต้องอั้นเนอะ”

อินทัชบุ้ยใบ้ไปทางสวน เขาไม่ใช่ผู้ชายโรแมนติกแบบไอ้อ้นไอ้อุ้ม บอกแล้วว่าเป็นคนด้านๆ ออกจะแข็งทื่อ “ผมซื้อต้นไม้มาให้พี่สิบต้น เลือกเอาได้”

กนธีหัวเราะพรืด “เหวี่ยงแหหรือ”

“อือ..คงมีสักต้นที่พี่ชอบ” เขาอมยิ้ม “แต่ก็ดูๆเอาจากต้นที่พี่ปลูกนะ ไม่ได้ซื้อส่งเดชซะทีเดียว..พี่ชอบต้นที่มีดอกสีขาว มีกลิ่นหอมใช่ไหม”

คนอายุมากกว่าอมยิ้ม เดินตามเด็กหนุ่มออกไป อินทัชชี้ให้ดูลานไพลินที่บ่อปลา แน่นอนล่ะว่ากนธีถูกใจมากเพราะเขารู้จักแต่ต้นกก และยังคิดอยู่เลยว่าบ่อนี้น่าจะมีชีวิตชีวามากกว่าที่เป็น ได้ไม้น้ำมีดอกสีม่วงมาแซมย่อมดูดีที่สุด

“อ๊ะ..นี่ลดาวัลย์” กนธีอ่านป้ายที่ยังติดอยู่ “พี่ชอบต้นนี้!”

อินทัชเลิกคิ้ว “ชอบจริงหรือพูดเอาใจครับ”

“พูดจริงๆ” เขายิ้มเริงร่า “ปกติเวลาซื้อจะเสิร์ชชื่อไม้ดอกสีขาวมีกลิ่น มีคนในเว็บเอาลดาวัลย์มาอวด พี่อยากได้มาปลูกมาก แต่ไม่เคยหาได้เลย”

คนหาซื้อมาให้ยิ่งรู้สึกดีจนอกพองโต

“มันเป็นไม้เลื้อยสีขาว ผมว่าพี่คงต้องเอาไปลงแถวรั้วหรือซุ้มนะ”

กนธียิ้มดีใจ ยังมีแววมยุราและม่วงเทพรัตน์ ดอกก็น่ารัก ชื่อก็เพราะ เขาตั้งใจเอาไปปลูกที่ระเบียงคอนโด จะได้มีสีสันแทรกโมกพวงกับแก้วหิมาลัยที่นึกรักเหลือเกิน ส่วนสร้อยระย้ากับบุหงาส่าหรีที่เคยคิดจะซื้อแต่กลับได้มาก่อน เขาจะเอาไว้ที่ซุ้ม ไข่มุกอันดามันที่สะดุดตาแต่แรกเห็นก็เอาไว้ใกล้กัน

“กล้วยไม้อะไรนี่ สวยมาก” เขาเงยหน้ามองไม้ดอกช่อยาวสีชมพูม่วง

“เอื้องไอยเรศครับ” ต้นนี้ล่อเงินในกระเป๋าจนฟีบ

“ขอนะ” กนธีตาเป็นประกาย “ถ้าเอาไปแขวนที่ห้อง จะร่วงใส่หัวไหม” 

“คิดว่าไม่” อินทัชยิ้ม “สรุปว่าชอบหรือไม่ชอบต้นไหนบ้างครับ”

ชายหนุ่มหัวเราะ “ถามกันตรงๆเลยหรือ”

“ไม่ต้องตอบก็ได้ เอาเป็นว่าถ้าชอบต้นเดียวก็หอมแก้มผมหนึ่งที” เขาพูดหน้าตาย “ถ้าชอบทุกต้น หอมแก้มผมสิบครั้ง..”
   
กนธีเตะเด็กไปหนึ่งหน แต่สุดท้ายก็ดึงคอเสื้อมันลงมา..จูบแก้มสิบครั้ง
   
“ขอบคุณนะครับ..เด็กดีของพี่” เขากระซิบ “ของขวัญที่มาจากความตั้งใจ มาจากการศึกษาว่าเราชอบอะไร มันมีความหมายกับพี่ทั้งหมด และจะบอกให้ พี่เป็นพวกแพ้ชื่อต้นไม้ไทยๆที่ฟังเพราะๆน่ะ ดูจากของรอบตัวก็รู้แล้ว”
   
อินทัชหน้าแดงเรื่อ สรุปว่าที่คาดเอาไว้ถูกต้องทั้งหมด

กนธีหอมแก้มเด็กมันอีกครั้งเป็นดอกเบี้ยค่าที่อดข้าวเที่ยง
   
“รางวัล..มีแค่หอมแก้มหรือพี่”
   
เขาหน้าร้อนวูบ มองไปทางหน้าบ้าน เห็นว่าพสิษฐ์กำลังยืนคอยอยู่ที่รถตู้ ส่วนเด็กๆขึ้นรถกันหมดแล้ว เหลือแต่พวกเขานี่แหละที่ยังลอยชาย

“ว่าไงครับ” อินทัชแหย่

กนธีทำเสียงในลำคอ ใบหูทั้งร้อนและแดงจัดเมื่อตอบกลับไป

“คืนนี้นะ” เขาพึมพำ “อยากทำอะไร..ก็จะยอมหมดเลย”   






.....................................................................................







/ไม่มีคืนนี้หรอก เราจะตัดเข้าโคมไฟ 5555555555+  :oo1:








« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-11-2016 16:37:13 โดย nigiri-sushi »

ออฟไลน์ fammi50

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2693 เมื่อ30-11-2016 16:44:08 »

 :pig4:

ออฟไลน์ jaja-jj

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-3
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2694 เมื่อ30-11-2016 16:45:13 »

เปลี่ยนพระเอกมั้ยคะ น้องอ้นแทน. ถ้าไม่กุนต์เด็กกว่านี้สักสิบปี พี่โอ๊ตไม่ได้เหรอ เสร็จน้อง 555555

ออฟไลน์ Bingpao

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 10
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2695 เมื่อ30-11-2016 16:51:45 »

งื้ออ ครอบครัวสุขสันต์ ฮือมีฟามสุขๆๆๆ   :hao5:

ออฟไลน์ bradpitt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2696 เมื่อ30-11-2016 16:55:02 »

อ๊ากกกกกกกกกกกกก ตอนนี้ ดีงามเหลือเกิน ครอบครัวสุขสันต์จริงๆๆ นะ

  :กอด1:

น้องอ้น น้องอุ้ม น่ารักกก   แย่งซีน พี่โอ๊ตไปหมดเลย


 :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven


//แอบงอน พี่กุนต์ หอมแก้มตั้ง 11 ครั้ง  แถมมีทิป พิเศษตอนกลางคืนอีกอ่ะ

//เราไม่เชื่อ  จะรอฉากโคมไฟ  :ruready

ออฟไลน์ ิbbeer.r

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2697 เมื่อ30-11-2016 16:56:10 »

 :hao5: :katai2-1:

ออฟไลน์ tiamo1717

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2698 เมื่อ30-11-2016 16:58:02 »

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
คุณยายน่ารัก ดูออกด้วยว่าได้ลูกเขย #ผิด 5555 ขำช็อตนี่ดังมาก ตลก
ยังไงหนูจะฉากโคมไฟนะคะ :jul1: หนูเชื่อว่าพี่แพรไม่ตัด 55555

ออฟไลน์ myapril

  • Tomorrow
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-3
Re: Sins : Greed -- [Chapter 38] pg.90 -- 30/11/59
«ตอบ #2699 เมื่อ30-11-2016 17:06:25 »

มดมาทั้วรังเลยจ้า ยิ่วตอนท้ายยิ่งหวาน ><
พี่กุนต์น่ารัก เด็กๆก็น่ารัก
บวก1ค่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด