Sins : Greed -- [SP.1 : Wedding Night] pg.146 -- 13/4/61
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Sins : Greed -- [SP.1 : Wedding Night] pg.146 -- 13/4/61  (อ่าน 1371627 ครั้ง)

ออฟไลน์ namaquaru

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2490 เมื่อ21-11-2016 17:48:50 »

เห็นคุณยายคลายกังวลได้ เราก็คลายกังวลตามคุณยาย
เฮ้อออออออออออออออ
 :hao5: :hao5: :hao5:

ออฟไลน์ Ginny Jinny

  • ความเป็นจริงมันวุ่นวาย ก็ขอให้ใจมันสบายๆในความฝัน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2099
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2491 เมื่อ21-11-2016 18:12:25 »

ปวดใจแทนพี่กุน  :ling2: :ling2:

ออฟไลน์ wikichan

  • ชื่อ:Wi! วิ! วิกิ! วิเวียน//วันๆ ไม่ทำอะไรชอบอ่านมังงะและนิยายเป็นชีวิตจิตใจ ชอบผลงานของพี่แพร์ Nigiri_Sushiที่สุดอ่านทุกเรื่องแต่ไม่ได้ซื้อทุกเรื่อง อยากเจอตัวจริงสักครั้งนึงแบบว่านักเขียนในดวงใจ #เพ้อ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 698
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2492 เมื่อ21-11-2016 19:09:56 »

จำได้เหมือนบอกว่า 35 ตอนจบ ....กะไม่อ่านทันที กลัวค้างคาใจ ...

ใจแข็งเข้าสู้ ..โอเคยังไม่จบ 55555555
คุณได้ไปต่อค่ะ

ออฟไลน์ Nae_Nae

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 96
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2493 เมื่อ21-11-2016 19:16:17 »

งืออออ ดีมากกกก ตอนนี้ดีต่อใจเรามากเลยยยยยยย ทุกคนมีเหตุผล อ่านแล้วอินนนนน

ออฟไลน์ uchikas

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2494 เมื่อ21-11-2016 19:23:00 »

หวังมากไปก็ไม่ดีเนอะพี่กุนต์
ผิดหวังแล้วเจ็บปวดใจเราเองเปล่าๆ
ดีนะที่ไม่ต้องมาเสียใจเรื่องยายด้วย
เป็นกำลังใจให้พี่กุนต์เน้อ สู้ๆจ้า


ออฟไลน์ Yundori

  • From where I stand...
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2495 เมื่อ21-11-2016 19:28:59 »

เย้ ยายไม่โกรธแล้ววว
แต่ว่าละว่ายายต้องเห็น หน้าบ้านซะขนาดนี้
กว่าตาโอ๊ตจะรัก พี่กุนต์ไม่แก่ง่อมก่อนหรือ
แหม้ ทำมาเปงงงขอเวลาา
คุณไผทมาเมื่อไหร่ เวลงเวลาจะหายไปแน่ๆ  :hao3:
หมั่นไส้โอ้ตตตตต รักพี่กุนต์ ทีมเต่าาาาา

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2496 เมื่อ21-11-2016 19:37:12 »

 :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ reverofjs

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 380
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2497 เมื่อ21-11-2016 19:42:15 »

พี่กุนต์คนดีของเค้า  :m1:
รักๆๆๆๆๆๆๆ เจ้าโอ๊ตไม่บอก เค้าบอกเองก็ได้
รักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :m1:

ออฟไลน์ ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮

  • There can be miracles When you believe
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 458
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
    • Twitter
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2498 เมื่อ21-11-2016 20:32:59 »

ถถถถ ยายอินมากกกก เหมือนข้าวปั้นแอบด่ายายในบทของยายเองเลยอ่ะ555  o18
นี่ก็ตอน35แล้วนะต้มน้ำรอจนน้ำร้อนกว่ากะทะทองแดงแล้ว เมื่อไหร่เราจะได้กินมาม่าแบบจริงๆสักทีหนอ  :laugh:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2499 เมื่อ21-11-2016 21:40:12 »

งื้อ~ค่อยๆรักกันนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
« ตอบ #2499 เมื่อ: 21-11-2016 21:40:12 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Scream

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2500 เมื่อ21-11-2016 23:48:18 »

สองวันเต็ม ตามอ่านทันแล้ว 
:heaven
ประทับใจมากเลย รักพี่กุนต์จังเลยอ่ะ อยากให้ได้เจอคนดีๆความรักดีๆให้มีแต่ความสุข
เข้าใจเจ้าโอ๊ตเหมือนกัน แต่ก็นะ... โอ๊ตไม่ได้รักปาลินหรอกเชื่อฉันสิ ฉันคนอ่านนะ ฉันรู้
เง้อ ไม่รู้ข้าวปั้นจะมาอ่านหรือเปล่านะ แต่ตามมาเกือบทุกเรื่อง
ก็จับอะไรได้บางอย่างแหละ ชอบมากที่เขียนให้มันอิงกับความรู้สึกของคนจริงๆ
พล็อตแต่ละเรื่องนี่แบบข้าวปั้นเท่านั้นที่แต่งได้ 5555555
ขอบคุณนะคะที่แต่งหลายๆเรื่องมาให้เรารัก เราได้จินตนาการ
จะตามไปจนแก่เหมือนหนัง marvel เลย

p.s.เก๊ารอคนบนเกาะน้า ยังมีแพลนจะแต่งพี่คำน้อมบ้างมั้ยยยยย  :hao5:

ออฟไลน์ mokzvip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2501 เมื่อ22-11-2016 03:50:30 »

อ่านรวดเดียวเลยค่าา แงงง ตาแทบแตกก ชอบมาก ฮือออ
ยอมรับเลยค่ะว่าไม่ค่อยชอบนิยายวายที่เคะไม่ซิง แต่เรื่องนี้คือแบบ มันดีมากกกก จนมองข้ามทุกอย่างไปเล้ยย แงงง รักความสัมพันธ์ระหว่างพี่กุนต์กับน้องโอ๊ตจังเลยค่ะ มันดีงามมมมมมมมม ฮืออออ เราจะเอาพี่กุนต์เป็นไอดอลนะคะ จะตั้งใจทำงานเพื่อเลี้ยงผู้ชายค่ะ  :hao6: //ผิดๆ 5555555

เป็นกำลังใจให้คุณนักเขียนนะคะ รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะ! ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ  :mew1:

ปล. รอฉากหึงโหดค่ะ ก๊ากกกกกกก  :laugh:  :oo1:

ออฟไลน์ boboman

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2502 เมื่อ22-11-2016 11:13:16 »

โอ้โห ฟีลกู้ดมาก มากจนเราน้ำตาไหลเลย TT แง้
ตอนที่พี่กุนต์รู้ตัวว่ารักโอ๊ต คือหน่วงมาก ปวดใจจ
แล้วเรามาร้องไห้ตอนที่คุณยายนึกกับตัวเองอ่ะ โอยยยย TT
เอาใจช่วยพี่กุนต์ เห็นในทวิตว่าพี่กุนต์จะย้ายไปอยู่กะคุณไผท ตอนนั้นคงเป็นตอนที่พี่กุนต์ทนไม่ไหวแล้วสินะ.. รอสมน้ำหน้าอิโอ๊ตอ่ะ ไม่ใช่ไรหรอก  5555 :laugh:

ออฟไลน์ yumijung

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 190
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2503 เมื่อ22-11-2016 22:50:23 »

แปะป้าบ..ได้เจอ Sinเรื่องใหม่  :katai2-1:

ออฟไลน์ 末っ子

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2504 เมื่อ23-11-2016 06:56:13 »

 o13 o13 รักพี่กุน

ออฟไลน์ punthipha

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2505 เมื่อ23-11-2016 09:34:07 »

ฟีลกู้ด ฟีลกู้ด ฟีลกู้ด ฟีลกู้ด  ย้ำๆๆๆๆ ไม่ดราม่า ไม่ดราม่า :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ ิbbeer.r

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2506 เมื่อ23-11-2016 16:15:59 »

มานั่งรอตอน 36  :katai2-1:

ออฟไลน์ Ain

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 85
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2507 เมื่อ23-11-2016 18:57:53 »

ความคิดโอ๊ตเป็นผู้ใหญ่จัง
ทำเอาพี่กุนต์ตกหลุมไปแล้ว
เอาไงดีค่ะคนแก่ เว้นระยะห่างไหม
เห็นแบบนี้แล้วใจบ่าดี
 :katai1:

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2508 เมื่อ23-11-2016 19:46:58 »

มารอ อันที่แว่วว่า 10 หน้า ฮอลลล
พี่กุนต์คนดี พี่กุนต์ต้องเจออะไรดีดี
กอดดดดด

ออฟไลน์ Bellze12

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
«ตอบ #2509 เมื่อ23-11-2016 19:51:02 »

ดีใจที่ยายคิดได้  :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: Sins : Greed -- [Ch.35] pg.81 -- 20/11/59
« ตอบ #2509 เมื่อ: 23-11-2016 19:51:02 »





ออฟไลน์ nigiri-sushi

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1165/-8
    • Nigiri-Sushi Page
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2510 เมื่อ24-11-2016 01:01:41 »






Chapter 36





เสียงนาฬิกาปลุกตอนตีห้าดัง กนธีป่ายมือไปกดปิดทั้งที่ตายังหลับ เขางัวเงียลุกขึ้น ติดแต่ว่ามีท่อนแขนของใครบางคนวางพาดเอวอยู่
   
“ยังง่วงอยู่เลยพี่ ขอนอนต่ออีกสิบนาทีนะ” อินทัชพึมพำ กอดกระชับตัวของพี่กุนต์แน่นและเบียดตัวเข้าหาไออุ่นจากร่างตรงหน้า
   
คนฟังยิ้มระอา ขยี้หัวด้วยความเอ็นดู “เราก็นอนไปสิ พี่จะลุก”
   
“ไม่เอาอ่ะ” ร่างสูงกดหน้าลงกับแผ่นหลังอีกฝ่าย “อือ..หอม”
   
กนธีหน้าร้อนผ่าว ใจหนึ่งก็นึกชอบ แต่อีกใจก็เกลียดปากมันจริงๆที่พูดอะไรไม่คิด แบบนี้จะให้เขารู้สึกน้อยลงได้หรือ “ไอ้ขี้เซา” แกะมือที่กอดหนึบออกแต่เจ้าโอ๊ตไม่ยอมปล่อย ซ้ำยังรัดแน่นเป็นงูเหลือมอีกต่างหาก
   
อินทัชดึงตัวคนที่พยายามจะลุกลงมานอนข้างกัน เขาวางคางเกยไหล่ ความอบอุ่นของอ้อมกอดช่วยไล่ความหนาวจากอากาศช่วงเช้ามืด ตอนนี้กำลังเย็นสบาย บรรยากาศเงียบสงบที่มีแต่เสียงคลื่นดูราวกับจะเป็นใจ
   
เขาซุกจมูกลงกับซอกคออุ่น ความร้อนจากตัวของพี่กุนต์เรียกร้องให้เบียดเข้ารับสัมผัส กลิ่นหอมอ่อนๆจากผิวเนื้อทำให้เขาสูดดมอย่างเผลอตัว
   
กนธีนอนนิ่ง อดร้อนวูบไปด้วยไม่ได้เมื่อ ‘ไอ้ขี้เซา’ เริ่มป่ายมือไปทั่ว

“โอ๊ต..” เขาเรียกเสียงพร่า มองฝ่าความมืดออกไป เห็นเงาของเด็กหนุ่มพลิกขึ้นทาบทับ มือไม้รุ่มร่ามสอดเข้ามาใต้เสื้อนอน อีกข้างก็ทำหน้าที่ดึงขอบกางเกงลงต่ำ “เดี๋ยว..ไอ้เด็กเปรต ไหนว่าจะนอ...อือ!”
   
ปากร้อนผ่าวทาบปิด สอดปลายลิ้นอุ่นเข้าโลมเลีย กดจูบแนบแน่นและผละออกมาหอมแก้มอีกคนฟอดใหญ่ จากนั้นก็โน้มลงจูบอีกครั้ง
   
กนธีครางเสียงเบา กังวลว่าคุณยายจะตื่นเช้าและได้ยินเข้า เขาผงกหัวขึ้นมองคนที่ก้มต่ำ เด็กมันไล่จูบจากเรียวปากลงมาที่ปลายคาง ต่ำมาเรื่อยถึงต้นคอ ลามเลียลงแผ่นอกและวนเวียนอยู่แถวหน้าท้องที่หดเกร็ง
   
“พี่ครับ..” อินทัชดึงตัวกลับขึ้นมา จูบย้ำ ซ้ำไปมาเหมือนไม่รู้จักพอ
   
“ว่าไง” เขาตาปรือ ยกสะโพกขึ้นให้อีกฝ่ายดึงกางเกงนอนออก
   
“ขอครั้งเดียวได้ไหม” เด็กหนุ่มกระซิบถาม “ไม่อยากใส่..”
   
กนธีเม้มปากแน่น ในอกสั่นไหวเมื่อสายตาชินกับความมืดจนเห็นว่าไอ้คนที่อ้อนขอนอนต่ออีกสิบนาทีด้วยท่าทางซึมเซาเมื่อครู่ ตอนนี้กลับมองเขาด้วยดวงตาวาววับ สองแขนแข็งแรงคร่อมลงเหนือร่าง รีรอเพื่อขอคำตอบ
   
“ทำไมต้องอยากทำ..ตัวเปล่าขนาดนั้น” เขาแทบกัดปากตัวเอง
   
“ผมแค่อยากใกล้ชิดกับพี่ให้มากขึ้น”
   
“ไม่เกี่ยว”
   
อินทัชหัวเราะ ขยับเข้ามากึ่งกลาง ยกขาเปลือยขึ้นแล้วจับปลายเท้านั้นวางลงบนอก เขาก้มลงจูบหลังเท้าขาว ทำเอาอีกคนหายใจกระตุก

“พี่ไม่สงสัยหรือครับว่ามันจะรู้สึกยังไง” เขาก้มลงกอด ทาบแผ่นอกกับตัวคนตรงหน้า ดึงแขนทั้งสองข้างของพี่กุนต์ขึ้นไปตรึงไว้กับหัวเตียง “เวลาที่ผมหลั่งออกมาข้างในตัวพี่..ผมคิดว่ามันคงจะชุ่ม..ร้อน..แล้วก็..”

“ไอ้เด็กเปรต..” กนธีทนฟังไม่ไหว หน้าเขาจะระเบิดแล้ว “ตื่นนอนแล้วเป็นแบบนี้หรือวะ ทีหลังนอนให้ตายไปเลยนะ”

“ไม่ได้หรอก ถ้าผมนอนไม่ตื่น ต้องเดือดร้อนเจ้าชายมาจูบอีก”

“พี่ไม่ได้ดู Sleeping Beauty เว้ย ดูแต่เรื่อง UP เอาปู่คาร์ลมาจูบแทนได้ไหม” กนธีขยับตัวหลุกหลิก ทำไมไอ้เด็กนี่แรงมันเยอะจัง “แขนชาแล้ว~”

“ไม่เอาพี่..ปู่คาร์ลนั่นวัยเกษียณ” อินทัชยิ้ม กัดปลายหูอีกคนเบาๆ ช่วงล่างของเขาเริ่มมีปฏิกิริยารุนแรง “แต่ถ้าวัยสี่สิบอย่างลุงกนธี..ผมเอา”

คนฟังยิ่งอับอาย พอสนิทกันมากขึ้น หมอนี่ก็พูดโอ้โลมกันได้คล่องปาก ทั้งยังขอและทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างหน้าตาเฉย

“จะไม่ตอบผมหรือครับ” อินทัชถามอ้อน “แค่ครั้งเดียวเอง”

“มีครั้งแรก มันก็ต้องมีครั้งที่สอง พี่เชื่อ” เขาพูดเสียงค่อย

“อย่ากลัวเลยครับ” เด็กหนุ่มเข้ามาคลอเคลีย “ผมปลอดภัยดี ให้ตรวจกี่ครั้งก็ปลอดภัย ไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นเลย คนที่เอาเวอร์จิ้นผมไปก็มีแต่พี่”

“ไม่ใช่เรื่องนั้น..” กนธีเบือนหน้าหนี ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

“กลัวท้องหรือพี่” อินทัชเลิกคิ้ว “ไม่เป็นไร..ถ้าท้องผมก็เป็นพ่อเด็กไง”

เขาเขกกะโหลกไอ้ตัวแสบไปเต็มเปา ตอนนี้ทั้งหูทั้งหน้าเขาแดงก่ำไปหมดแล้ว “พี่ขี้เกียจอาบน้ำ..ลึกขนาดนั้น ถ้าสายมากคุณยายจะสงสัย”

“ผมเอาออกให้ก็ได้ เคยดูคลิปแล้ว..ตัดเล็บแล้วด้วย ไม่น่าข่วนพี่”

“ไอ้โอ๊ต~” ของแบบนี้เขาต้องไปศึกษาด้วยหรือวะ!

“นะครับ” อินทัชอ้อน กดจูบไปทั่วใบหน้า “แล้วจะไม่ขออีกเลย”

..เขาจะคอยดู มนุษย์น่ะได้คืบก็จะเอาศอกทั้งนั้นแหละ!..

กนธีทำเสียงฟึดขึ้นจมูก “ตามใจ..”

อินทัชตื่นเร้ามากขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบ เขาหลุดยิ้มเหมือนเด็กๆ ทั้งยังเกือบคุมความตื่นเต้นเอาไว้ไม่ไหวตอนที่ก้มลงจูบปากคนข้างใต้ ตัวตนแข็งกร้าวและร้อนมากกว่าเก่า ปวดระบมจนตึงแน่น อัดอั้นไปหมด
   
เด็กหนุ่มตวัดผ้านวมไปกองด้านข้าง ยกขาเพรียวยาวขึ้นวางพาดบ่าแล้วไล่ปากจูบตั้งแต่ต้นขาจนถึงปลีน่อง พี่กุนต์ยกหลังมือขึ้นปิดหน้า พยายามกลั้นเสียงร้องครางเครือในลำคอเมื่อเขาขบกัดจนเป็นรอยฟัน

“อย่า..เดี๋ยวใส่ขาสั้นไม่ได้”

“กัดที่ขาด้านในแบบนี้จะกลัวทำไมครับ หรือจะใส่สั้นขนาดกางเกงใน” เขาดึงข้อมืออีกคนออก สอดลิ้นเข้าในโพรงปากนุ่ม “ห้ามใส่ครับ”

ไอ้เด็กเปรต! ขาสั้นของลุงอย่างเขามันก็แค่กางเกงขาก๊วยธรรมดาคลุมเข่า มันจินตนาการลึกซึ้งไปถึงไหนกัน หัดดูสังขารคนบ้างสิวะ

“อื้อ” กนธีแทบนอนไม่ติดฟูก เสื้อที่สวมถูกถลกขึ้นตรงราวคอ นิ้วยาวบดเบียดลงมา นวดคลึงแผ่นอกและเคล้นขยำจนเขาตื่นตัว

อินทัชสอดมือเข้าดันแผ่นหลังอีกฝ่ายให้ยกตัวขึ้น อ้าปากขบกัด ใช้ลิ้นดุนยอดอกที่เริ่มบวมแดงตามอารมณ์ เขาดูดกลืนมัน..สลับกันทั้งสองข้างจนชุ่มฉ่ำ เกิดเสียงน่าอายที่ทำเอาเจ้าตัวอยู่ไม่สุข พี่กุนต์พยายามผลักเขาออก แต่ยิ่งดัน เขาก็ยิ่งคลุกหน้าลงเคล้าเคลีย ทั้งยังกดจมูกสูดกลิ่นหอมเจือจางบนผิวเนื้อ

“อึก..” กนธีร้อนทั่วหน้า “เลิก..เลียซะที”

“ไม่” คนฟังยกยิ้ม ถึงจะมองได้เลือนราง แต่อุณหภูมิที่พุ่งสูงของช่วงตัวเปล่าเปลือยก็ทำให้คาดเดาได้ว่าคนตรงหน้ากำลังตัวแดงแค่ไหน

..ทั้งภายใน..ก็คงจะร้อนพล่านกว่าที่คิด..

“ไอ้เด็กเปรต” กนธีโวย “เป็นแมวหรือไง”

อินทัชหัวเราะแผ่วเบา เขากดจูบที่หน้าท้องแบนราบ เล้าโลมแถวเนินเนื้อใกล้จุดอ่อนไหวในขณะที่ช่วงขานั้นยังรัดรึงแนบแผ่นหลัง รู้สึกได้ว่าพี่กุนต์ตัวสั่นทุกครั้งที่เขาเฉียดจุดไวสัมผัส เด็กหนุ่มยิ้ม ลากปลายลิ้นเข้าใกล้ ถือโอกาสสอดนิ้วเข้านวดคลึง ขยายความคับแน่นให้รองรับเขาได้มากพอ

กนธีร้องคราง นิ้วเรียวยาวถูกดึงเข้าออก ทั้งยังโก่งงอ จงใจสอดใส่และกดย้ำในส่วนที่ทำให้เขาทนไม่ได้ ความตื่นตัวพลุ่งพล่าน ความต้องการชูชัน

จู่ๆ อินทัชก็อ้าปากครอบครองเขาทันที ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก สายตาเหมือนวูบดับ หลุดร้องตอนที่อุ้งปากนั่นขยับลงโอบรับ เด็กนี่เรียนรู้การใช้ลิ้นได้คล่องแคล่ว ทั้งลามเลีย ตวัดกลืน ดูดดุนเขาเหมือนได้อาหารจานโปรด

กนธีดิ้นรน หากสองขาที่ป่ายหนีถูกอุ้งมือกร้านยึดรั้งและกดแนบลงกับฟูก เปิดเผยและแยกกว้างให้อีกคนเล้าโลมจนทุกตารางนิ้ว เขาถูกกลืนกิน ทั้งยังถูกชำแรกเข้ามาด้วยนิ้วแข็ง กลั่นแกล้งทั้งสองด้านแบบไม่ให้ตั้งตัว

ลำคอแข็งแรงทำหน้าที่ของมัน เขารู้สึกได้ว่ากำลังลงไปลึกจนถึงโคนลิ้น เสียงสัมผัสของปากกับผิวเนื้อเปลือยผสานความชุ่มฉ่ำที่หล่อลื่นดังก้องหู 

“โอ๊ต..อ..ย่า..”

กนธีทั้งลากทั้งดึง ทั้งกระชากให้เด็กหนุ่มผละออก แต่นอกจากจะไม่ฟัง อินทัชยังดันเอวเขาขึ้น มือข้างหนึ่งยกสะโพกลอยสูง เกลือกกลิ้งใบหน้ากับลำตัวส่วนล่างอย่างดื้อรั้น ทำเหมือนหลงใหลมันจนเขาอับอายแทบมุดหนี

..ถ้ามากกว่านี้..เขาต้องตายแน่ๆ..

“พี่จะ..อื้ออ! ไม่..อ..อาา..”

อินทัชเร่งปลายลิ้น อาศัยเงาในความมืดดูปฏิกิริยาดิ้นพล่าน มือนั้นขยุ้มคอเขา ทั้งยังกำเส้นผมเหมือนจะกระชากให้ขาดเมื่อเขาขยับปากเข้าออก

กนธีหลุดเสียงร้องอย่างเผลอตัว ร่างกระตุกไหว สั่นเทิ้มไม่หยุด เท้าจิกเกร็งเมื่อปลายทางพุ่งพรวดออกมาจนทะลักทลาย สายน้ำร้อนจัดเอ่อล้นเข้าสู่โพรงปากที่รองรับ ลิ้นอุ่นช่วยตวัดกลืน ไล้เลียจนหมดทุกหยาดหยด เขาหมดแรง ตาพร่าเลือนมองอะไรไม่เห็นนอกจากความสุขสมที่กระจัดกระจายไม่เป็นรูปร่าง

ชายหนุ่มหอบหายใจถี่ แผ่นอกไหวโยน ได้แต่ปล่อยให้น้องมันกอดรัด เขาไม่มีแรงจะขยับปากด่ามันด้วยซ้ำที่ทำเกินหน้าที่อีกแล้ว

..บอกว่าอย่ากลืน อย่ากลืน!..ไอ้เด็กเปรต ไอ้เด็กเวรขี้โกง!..

ร่างสูงยกนิ้วโป้งขึ้นปาดร่องรอยที่ติดบนเรียวปากของตนเอง เขายกยิ้ม โน้มลงทาบทับคนที่นอนตัวอ่อน จงใจหอมแก้มซ้ายขวา จูบหน้าผาก จูบจมูก จูบปลายคางและวกขึ้นบดคลึงริมฝีปากด้วยความชื่นชม

“ชอบไหมครับ” อินทัชถาม

กนธีด่ามันในใจ ใครจะชอบ! แต่เขาดันพยักหน้ารับ

“มีความสุขไหมครับ” ยังถามย้ำ “ครั้งหน้าเอาอีกไหม”

แบบนี้ไม่เอา! เขาส่ายหน้า แต่เพิ่งนึกได้ตอนที่เด็กมันหัวเราะชอบใจว่าการส่ายหัวปฏิเสธมันต้องหันซ้ายขวาสินะ ไม่ใช่พยักขึ้นลง

“พี่กุนต์คนดี..พี่กุนต์น่ารัก” อินทัชจูบปากอีกหน “รางวัลครับ”

กนธีเคลิ้มจนตาปรือ เขาง่วงอีกแล้ว..ตื่นไม่ทันพระอาทิตย์แน่นอน

“อย่าเพิ่งหลับครับพี่” เด็กหนุ่มดึงปลายนิ้วอีกคนให้แตะต้องเขา “ผมยังไม่ได้ขอรางวัลที่ทำให้พี่มีความสุขจนหมดแรงข้าวต้มแบบนี้เลย”

“พี่..เหนื่อย” เขาพึมพำ แก้มร้อนจัด มันไปเก็บสะสมอะไรเอาไว้นักหนา

“จะไม่ให้ผมทำหรือครับ”

“เปล่า..” กนธีพูดเสียงเบา ตาพร่าไปหมด “แค่จะบอกว่าทำเบาๆนะ..แล้วก็..” เขายิ่งพูดค่อยลงอีก “แล้วก็ถ้าพี่หลับ..โอ๊ต..ทำต่อได้ ไม่เป็นไร”

“ให้ลักหลับหรือพี่” อินทัชกลั้นยิ้มจนเมื่อยแก้ม

“เฉพาะวันนี้!”

คนฟังหัวเราะรื่น แตะปลายจมูกเข้ากับผิวหน้าอุ่นร้อนของคุณลุงขี้อาย

“นี่..” กนธีดึงปลายผมน้อง “ตอนนี้ยังไม่หลับ..ก็กอดซะที”

อินทัชยิ้ม เขาเองก็ปวดร้าวจนแทบทนไม่ไหวแล้ว “ถ้าอย่างนั้นพี่ครับ..” เขากระซิบ ยกขาอีกฝ่ายแยกกว้างและจับขึ้นแนบเอว ให้ปลายเท้าสองข้างเกาะเกี่ยวกันไว้เบื้องหลัง “รัดผมไว้แบบนี้นะ..”

คนข้างใต้ขยุ้มผ้าปูที่นอน หัวใจเต้นรุนแรงเมื่อน้องมันดึงมือเขาขึ้นไปวางบนบ่า เขาจับช่วงไหล่กว้างอย่างเชื่อฟัง ทั้งยังเผลอลากปลายนิ้วลงสัมผัสกล้ามเนื้อแผ่นอกที่ตึงแน่น มันทั้งอุ่นร้อนและแข็งแกร่งจนทำให้ไหวซ่าน

ช่วงล่างที่แข็งกร้าวทาบทับลงมา ความรู้สึกที่พองโตนั้นดุนดันอยู่ตรงท้องน้อย กนธีรีบหลับตา ทั้งที่ในความมืดเขามองไม่เห็นอะไรเลย

“เปิดไฟได้ไหม” เสียงพร่าต่ำถาม

“ไม่เอา” เขาตอบทันที

“ก็อยากเห็นหน้าพี่ตอนผมเข้าไปนี่นา..” เด็กหนุ่มเสียงอ่อย

แน่นอนว่ากนธีไม่หลงกลมันหรอก “ถ้าเปิด..พี่โกรธ”

อินทัชหัวเราะในลำคอ ค่อยๆขยับลงแนบกัน ตื่นเต้นจนอกซ้ายเต้นตุบ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับอนุญาตให้สัมผัสด้วยเนื้อตัวเปล่าเปลือย

คนอายุน้อยกว่ามองฝ่าความสลัว รับรู้ได้ถึงสายตาแวววาวที่คาดหวังและตื่นเร้าของอีกคน เขาประคองตนเอง กดแทรกส่วนต้นเข้าไปเชื่องช้า

กนธีสั่นเทิ้ม ปวดแน่นในอกด้วยความสุขที่โหมพัดขึ้น เขายอมรับน้องเข้ามาในตัว กลืนกินและต้อนรับอย่างเต็มใจ..ลิ้มรสความผูกพันที่กำลังก่อร่าง คล้ายมีสายใยที่มองไม่เห็นถักทอและคลุมพวกเขาให้ผสานเป็นหนึ่งเดียว

“อึก..พี่ครับ” อินทัชขมวดคิ้ว ดันตัวเองลงลึก ไม่น่าเชื่อว่าความรู้สึกของการสอดประสานแนบแน่นด้วยเนื้อแท้จะให้ความรู้สึกแตกต่างขนาดนี้

เขาดื่มด่ำ..รับรสความร้อนระอุและคับแน่นที่ดูดกลืนเป็นจังหวะ หากสัมผัสภายนอกก็เป็นเพียงเรื่องผิวเผิน ในเวลานั้น เขารู้สึกว่าหัวใจกำลังเต้นถี่ คล้ายกับมีบางอย่างเชื่อมโยงเขาเข้ากับกนธีจนแยกไม่ออก

“โอ๊ต..” กนธีครางแผ่ว “ทำไมวันนี้..มัน..ใหญ่กว่าปกติ”

อินทัชสั่นกึก เขายิ่งมีอารมณ์หนักกว่าเก่า “อา..ให้ตายสิ” เขาหายใจติดขัด หยุดนิ่งเพื่อให้เคยชินก่อนที่จะทำขายหน้าเหมือนครั้งแรกที่ได้ร่วมรัก

“อือ..แน่น” นิ้วยาวปัดไปมา อยากรู้อยากเห็นจนต้องเลื่อนลงไปแตะ

“อย่าพี่..ผมจะไม่ไหว” เด็กหนุ่มยันตัวขึ้น ดึงปลายเท้าที่คล้ายจะหล่นฮวบขึ้นเกาะเกี่ยวบั้นเอว จับมือซุกซนของคุณลุงขึ้นมาวางบนอกและทาบมือทับลงไป สอดประสานนิ้วเข้าหากัน “ผมขยับเลยนะครับ ถ้าเจ็บ..ถีบผมได้นะ”

เขาจะถีบได้ยังไง ในเมื่อขารัดอยู่ตรงแผ่นหลังมันขนาดนี้!
   
กนธีหลุดครางเมื่อเด็กหนุ่มโน้มลงเหนือร่าง สะโพกสอบขยับเนิบนาบ ครั้งนี้ไม่มีสารหล่อลื่นช่วยเลยฝืดเคืองและแนบแน่นกว่าปกติ แต่เมื่อเคลื่อนไหวถี่ขึ้น การสอดใส่ที่เริ่มชินก็คล้ายกับจะสร้างอารมณ์รุนแรงได้มากกว่า

อินทัชทิ้งน้ำหนักลงบนหัวเข่า สองแขนคร่อมทับ เสือกไสตัวตนเข้าสู่ความอ่อนนุ่มที่ร้อนระอุ ถ่ายทอดเรี่ยวแรงของวัยหนุ่มให้อีกฝ่ายกลืนกินจนหมด ร่างข้างใต้ไหวคลอน บิดพล่านไปตามความเสียวซ่านที่เขาป้อนให้

หลายครั้งที่แรงหนักหน่วงเกือบทำให้พวกเขาหลุดจากกัน แต่สุดท้ายก็ยังสอดรับกันแน่นหนา ตอกตรึงเหมือนตะปูที่ฝังลงเนื้อใน ถูกป้อนความรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวจนกว่าจะถูกถ่ายถอน

กนธีหลุดร้องครางจนต้องยกหลังมือขึ้นปิดเสียงของตน แต่ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์เลยเมื่อเด็กหนุ่มลืมตัวยิ่งกว่า

“โอ๊ต..ค่อยๆ..” เขาเตือนเสียงสั่น

อินทัชเลิกสนว่ายังมีใครอยู่ร่วมบ้าน เขาเร่งจังหวะ ควบขับและโจนจ้วงเข้าสู่ร่างกนธีอย่างไม่คิดปรามตน คิ้วเข้มขมวดมุ่น ใบหน้าบิดเบี้ยวตามความหวามไหว เขาถูกรัดแน่นจนต้องคำรามในลำคอ เผลอสบถด้วยความสุขสม

“โอ๊ต..อื้อ! เบาเสียง..” กนธีครวญคราง สองมือขยุ้มบ่ากว้างเพื่ออาศัยเป็นหลักยึด ทั้งตัวโยกคลอนไปตามจังหวะกระแทกกระทั้น ร่างไถลไปกับฟูกหนาเมื่อแรงด้านบนส่งมาไม่หยุดทั้งยังโหมหนักกว่าเก่า

ส่วนใหญ่โตกระแทกลงสู่จุดอ่อนไหวและไวต่อสัมผัสจนเขาเสียววูบในท้องน้อย สิ่งนั้นดุนดันเข้ามา ทั้งร้อนและเติมเต็มให้ดิ้นพล่าน

เขาเองก็แทบทนไม่ไหวแล้ว ถึงอย่างนั้นก็ยังมีสติดึงเด็กลงมาจูบปิดปากเมื่อเจ้าโอ๊ตหลุดร้องเสียงดังด้วยความลืมตัว เขาร้อนวูบ มีอารมณ์ร่วมไปด้วยอย่างรุนแรงกับความจริงที่ว่าเขาทำให้อินทัชมีความสุขได้ถึงขนาดนี้

..ไม่ไหวจริงๆ..รู้สึกเหมือนจะขาดใจ..

..รู้สึกดีเหลือเกินจนแทบสำลัก..

กนธีสอดแขนเข้ากอดรัดแผ่นหลังหนา อกเบียดแนบกับช่วงตัวใหญ่โต ขาเกาะเกี่ยว รัดแนบบั้นเอว เขาเลื่อนมือหนึ่งลงขยุ้มสะโพกแน่นตึง สัมผัสช่วงจังหวะที่อีกฝ่ายป้อนเข้าใส่ ดื่มด่ำกับการเคลื่อนไหวที่ทำให้กล้ามเนื้อต้นขาเครียดขมึง เสียวซ่านไปกับจังหวะรักที่เต็มไปด้วยพลังของวัยหนุ่ม

เสียงผิวเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง เตียงหลังใหญ่โยกขย่ม หยดเหงื่อของพวกเขาไหลรวมกัน ยิ่งขับเร้าให้กลิ่นอายของบทรักเด่นชัดขึ้น

อินทัชยืดตัวสูง ดึงขาพี่กุนต์อีกข้างขึ้นพาดบ่า ใบหน้าหล่อเหลาหันไปขบกัด ฝังรอยฟันที่ปลีน่องด้วยความรู้สึกที่เร่าร้อน รุนแรง

เขาเคลื่อนไหวถี่รัว เบื้องหน้าเหมือนจะพร่าเลือนไป นัยน์ตาคล้ายกับจะมองอะไรไม่เห็น มีแต่ภาพในจินตนาการเท่านั้นที่แล่นเข้ามาบดบัง

ก่อนที่จะระเบิดความสุขสมออกมา อินทัชก็ตัดสินใจทันที ต่อให้พี่กุนต์จะโกรธที่เขากล้าจ้องมองร่างเปลือยเปล่านี้ เขาก็ยอม

ร่างสูงกดสวิทช์ไฟหัวเตียงให้สว่างวาบ กนธีหลับตาแน่นด้วยความไม่ชิน เขาเองก็ต้องปรับสายตาสักพักก่อนที่จะได้เห็นใบหน้าของพี่กุนต์ที่กำลังเป็นสีแดงจัดทั้งยังชื้นเหงื่อจนชุ่มโชก เมื่อตั้งตัวได้ อีกฝ่ายก็หันขวับมามอง พร้อมกับเบิกตากว้างด้วยความอับอายกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขจนล้นเอ่อของตน

อินทัชร้อนวูบ เขามองสำรวจไปทั่วด้วยความย่ามใจ มองยอดอกที่เป็นสีแดงก่ำทั้งยังบวมแดงเพราะถูกเขาดูดกลืน มองรอยจูบมากมายบนผิวเนื้อขาว มองเรียวขาที่พาดบนบ่า มีรอยฟันกัดตรึงไว้ชัดเจน สุดท้ายก็มองส่วนเชื่อมต่อร่างของเขาสองคนที่กำลังสอดประสานเป็นเนื้อเดียวโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น

“อย่ามอง!” กนธีขยับหนี ทั้งที่ปากห้าม แต่เขากลับหลุบตาลงต่ำเอง

ส่วนใหญ่โตที่กร้าวแข็งและเปลือยด้วยเนื้อแท้กำลังผลุบเข้าออกในร่าง เขาสั่นเฮือก ทั้งตัวถูกยกสูงจนได้เห็นว่าตนเองกลืนกินอินทัชเข้าไปแบบไหน เนื้อในเปิดกว้างเพื่อต้อนรับก่อนจะปิดกั้นลงมาเมื่อสิ่งนั้นล่าถอย สัมผัสจากร่างกายของคนสองคนเกิดเป็นเสียงดัง และต้นเสียงของมันก็มาจากกล้ามเนื้อแข็งแรงที่กระทบกระแทกกับต้นขาของเขาเป็นจังหวะถี่รัว

เขาปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรงด้วยภาพที่หยาบโลน พร้อมกันนั้นก็รู้สึกได้ว่าตนเองบีบรัดอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง ร่างทั้งร่างอ่อนเปลี้ยลงกะทันหัน ไม่มีแรงจะยกมือขึ้นปิดปากเด็กหนุ่มที่หลุดร้องออกมาอย่างคนที่พอใจที่สุด

อินทัชครางลั่น เขากระตุกเฮือก สั่นริกตอนที่ถอนร่างออกแล้วกระแทกกลับเข้าใหม่จนสุด ไม่มีสติจะดึงตัวเองออกมาให้ทันด้วยซ้ำ หรือไม่..อีกใจหนึ่งเขาก็มีความต้องการจะหลั่งรินเข้าสู่ภายในของกนธีอยู่แล้ว

น้ำรักร้อนผ่าวฉีดพุ่งเข้ากระทบความอุ่นร้อนที่ยังตอดรัดเป็นจังหวะไม่หยุด มันหลั่งเป็นระลอกจนล้น เติมเต็มให้ด้วยความชุ่มฉ่ำของอารมณ์

คนด้านบนล้มลงทาบทับ หอบหายใจถี่ไปกับร่างข้างใต้ที่ไม่เหลือแรงกระทั่งจะยกขาออก ได้แต่นอนนิ่ง ปล่อยให้อีกฝ่ายฝากฝังตัวเองไว้ลึกล้ำ

ร่วมสิบนาที อินทัชถึงทรงตัวขึ้นได้เพราะกลัวพี่กุนต์หายใจลำบาก เขาค่อยๆถอดถอน บางอย่างหลุดออกมาพร้อมกับที่ของเหลวขุ่นขาวทะลักทลายลงสู่ผ้าปูที่นอน เด็กหนุ่มหน้าแดงก่ำ มองความรู้สึกของตนที่ยังหลงเหลือ และมันก็กำลังถูกช่องทางที่บวมแดงนั้นขยับรีดให้รินลงจนเปรอะเปื้อนร่องสะโพก

กนธีนอนหายใจแผ่ว ใบหน้าเอียงซบหมอน มือกำผ้าปูที่นอนเอาไว้ไม่ยอมปล่อยตอนที่ถึงจุดสุดยอด ขาเปลือยวางตั้งชันอยู่บนฟูกในขณะที่ความสุขสมของอินทัชที่ถูกปลดปล่อยไว้ภายในตัวเขากำลังไหลลงมาจนชุ่ม ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าท่าทางของตนเองตอนนี้กำลังปลุกเร้าใครบางคนขึ้นมาใหม่

อินทัชหักห้ามใจสุดความสามารถไม่ให้จับพี่กุนต์กดตรึงกับที่นอนแล้วร่วมรักใหม่อีกหน..และอีกหนจนกว่าใครคนหนึ่งจะขาดใจด้วยความต้องการ

ร่างสูงปรับลมหายใจให้เป็นปกติ ข่มอารมณ์ของตนเองแล้วค่อยๆยกขาเปลือยลงวางราบก่อนผละไปเอาผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำแล้วเช็ดลงอย่างเบามือตรงส่วนคัดบวมเพราะรองรับความบ้าคลั่งของเขาไว้อย่างหนัก

“ขอโทษนะครับที่รุนแรง” เขากระซิบ กดจูบข้างแก้ม

กนธีปรือตามอง อยากจะเตะมันเหมือนกันที่กล้าเปิดไฟ ทั้งยังอยากจะทบต้นด้วยที่มันทำเขาสะบักสะบอมขนาดวางขาไม่ลง แต่พอยกหมัดขึ้นฟาด เขากลับมีแรงทำได้แค่วางฝ่ามือลงทาบใบหน้าอ่อนเยาว์นั้น ไอ้โอ๊ตเลยมองเขาตาโต ตามด้วยการเอียงหน้าลงซบ คลอเคลียเหมือนแมว

“พักเถอะครับ ผมจะเช็ดตัวให้ จะอุ้มไปอาบน้ำ..แล้วก็..” เขาหน้าแดง “จะเอา..ของผมออกให้ด้วย ไม่ต้องกังวลนะครับ”

กนธีก่นด่ามันในใจว่าจุดนั้นแหละเป็นส่วนที่เขากังวลที่สุด ให้ไอ้เด็กเปรตนี่มาล้วงมาคลึงเข้าไปถึงข้างใน ใครจะยอมกัน!

คิดถึงแค่นี้ เขาก็ผล็อยหลับไปอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะทันได้ขัดขืน


.

.

.



[ต่อด้านล่าง]




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-11-2016 01:23:00 โดย nigiri-sushi »

ออฟไลน์ nigiri-sushi

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 547
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1165/-8
    • Nigiri-Sushi Page
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2511 เมื่อ24-11-2016 01:03:01 »




.

.

.



กนธีรู้สึกตัวอีกครั้งตอนที่เขากำลังนอนคว่ำหน้าอยู่บนตักของอินทัช มีเสียงลมร้อนเป่าฟู่อยู่เหนือหัวพร้อมกับมือที่ช่วยสางผมให้ทีละปอยอย่างเบาแรง
   
ชายหนุ่มผงกหัวขึ้น ปรือตาข้างหนึ่งมอง เพิ่งจะสัมผัสได้ว่ามีมือเล็กๆร่วมสี่มือช่วยกันบีบนวดไปตามแผ่นหลังกับบั้นเอวเขาด้วยความขยันขันแข็ง
   
..อะไรกัน..เหมือนตื่นมาก็ได้เป็นอาเสี่ยในร้านอาบอบนวดเลย..

“พี่กุนต์ฟื้นแล้ว เย้~” น้องอุ้มดีใจ รีบวางพัดกับยาดมในมือ

“พี่กุนต์ไม่ได้เป็นลมนะอุ้ม” อ้นท้วง “พี่โอ๊ตบอกว่าแค่หลับลึกไปหน่อย”

กนธีเลิกคิ้ว เขาหมดแรงไปแค่นี้ น้องๆเข้ามารุมปฐมพยาบาลเลยหรือนี่

“ตื่นแล้วหรือครับ” อินทัชอมยิ้ม “พี่หลับยาวตั้งแต่ตอนนั้น..” เขาเว้นวรรคให้คิดเอง “ผมก็เลยพาไปอาบน้ำสระผมให้ด้วย”
   
“พี่หลับขนาดโอ๊ตสระผมให้ก็ยังไม่ตื่นเลยหรือ” กนธีงุนงง นี่มันไม่ใช่หมดแรงแล้ว น่าจะเรียกได้ว่าตายเป็นศพมากกว่า
   
“ผมมือเบาน่ะ” เขายิ้ม “พอพาออกมาเช็ดตัว ใส่เสื้อผ้าให้ ไอ้อ้นกับไอ้อุ้มก็มาเคาะห้อง เห็นพี่หลับลึกเลยตกใจกันใหญ่ นึกว่าเป็นลมไปแล้ว”
   
อุ้มหัวเราะเขินๆ ชูยาดมให้พี่กุนต์ดู “หนูไปยืมมาจากยาย”
   
กนธียิ้มขัน พลิกตัวลุกแล้วลูบหัวน้องๆอย่างรักใคร่ “ขอบคุณนะครับ พี่โอเคแล้วเพราะได้อ้นกับอุ้มนี่แหละ” เขาหอมหัวเหม่งเด็กๆ “ส่วนไอ้ตัวต้นเหตุที่ทำให้พี่นอนไม่รู้เรื่องเนี่ย..ละไว้ในฐานที่เข้าใจ”
 
“อะไรกัน คนอุตส่าห์ดูแล” อินทัชบ่น
   
“ทีหลังก็อย่าให้มันเยอะไปสิโว้ย จะได้ไม่ต้องมาลำบากดูแล”
   
คนฟังหัวเราะในลำคอ “ยอมดูแลดีกว่า..”
   
กนธีส่ายหัวพลางยิ้มขัน เขาค่อยๆก้าวลงจากเตียง ปวดหนึบไปตลอดท่อนล่าง ร้าวเหมือนถูกรถชนเข้าอย่างจัง กระดูกคงเปราะไปหมดแล้วมั้ง
   
“พี่กุนต์ปวดหลังหรือครับ” อ้นรีบเข้ามาช่วยประคองทั้งที่ตัวจิ๋วเดียว
   
“ขอบคุณครับสุดหล่อ” เขาขยี้หัวน้อง “พี่โอเคแล้ว แค่หนึบๆนิดหน่อย”
   
อินทัชยิ้มระรื่นจนใครอีกคนมันเขี้ยว หน้าตามันผ่องใสเหมือนเพิ่งไปเข้าคอร์สทำหน้ากับคลินิกเบอร์หนึ่งมา แล้วยังจะรอยยิ้มอิ่มเอมนั่นอีก
   
“อ้นกับอุ้มไปกินข้าวเป็นเพื่อนยายไป พี่ดูพี่กุนต์เอง” เขาเข้ามาจับคนที่เดินเซ พยุงให้นั่งลงบนเตียงแล้วก้มลงใส่สลิปเปอร์ของทางรีสอร์ทให้
   
“พี่โอ๊ตอย่าแย่งความดีไปคนเดียวดิ!” อ้นมีน้ำโห “แค่นั่งเป่าผมให้เอง อ้นเป็นคนนวดหลังให้พี่กุนต์นะ~”
   
“ใช่ๆ หนูก็ช่วยนวด” น้องอุ้มเอาหัวโหม่งหลังพี่ “ยาดมพี่โอ๊ตก็แย่งดม”
   
กนธีกลั้นขำตัวโยน “เป็นเด็กดีกันทุกคนเลย ไหนๆ..สมุดปั๊มดาว”   
   
อุ้มพกสมุดใส่กระเป๋าใบจ้อยไว้ตลอดเวลา พอพี่กุนต์ถามหาเลยวิ่งไปเอามาให้ เด็กชายยืนมองตาแป๋ว พอได้ดาวหนึ่งดวงปั๊มคู่กับเต่าก็ดีใจมาก
   
“น้องอ้นเอาดาวหรือเอาเต่าครับ” กนธีนั่งยิ้ม
   
อ้นส่ายหัวดิก ยืนเอียงคอทำหน้าละมุนละไมเหมือนพระเอกในทีวี

อินทัชกุมขมับ กระซิบบอกพี่กุนต์ว่ามันอยากได้อะไร

“ไอ้แก่แดดมันอยากให้พี่หอมแก้มตั้งแต่คราวนู้นแล้ว”
   
“หืม” กนธีเลิกคิ้ว มองน้องที่หน้าแดงก่ำ “โธ่..ลูกชาย” เขารวบตัวน้องสองคนมากอดอย่างรักใคร่ ถึงแม้อ้นกับอุ้มจะเป็นเด็กผู้ชาย แต่การกอด สัมผัส และแสดงความรักความอบอุ่นแบบนี้ก็เป็นพื้นฐานของเรื่องในครอบครัว
   
อ้นซุกหน้ากับไหล่ของพี่กุนต์ มือกำเสื้อผู้ใหญ่ตรงหน้า รู้สึกปลอดภัยในอ้อมแขนที่โอบกอด ทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆนั้นก็ทำให้อุ่นใจอย่างน่าประหลาด
   
อ้นไม่อยากได้อะไรเลย แค่อยากให้พี่กุนต์กอดอ้น กอดน้องอุ้ม และกอดพี่โอ๊ตแบบนี้ไปเรื่อยๆ..เป็นส่วนหนึ่งของกันและกันตลอดไป
   
กนธีเลิกปอยผมของน้องขึ้น มองด้วยสายตาอ่อนโยนตอนที่ก้มลงจูบหน้าผากเด็ก เขาหอมแก้มนุ่มเหมือนซาลาเปาขาวจั๊วะไปฟอดหนึ่ง ชื่นใจสุดๆ
   
“หนูด้วยๆ” น้องอุ้มเข้ามากอดรัด เงยหน้ารออย่างกระตือรือร้น
   
“เอาข้างไหนครับ” เขาหัวเราะ กดปากแล้วทำเสียงจุ๊บๆแบบเอ็นดู
   
เด็กชายสองคนเหมือนลูกแมววัยกำลังซนที่พออุ้มมานอนบนตักก็ออดอ้อน คลอเคลียและจ้องมองด้วยดวงตาใสแจ๋ว เห็นแล้วไม่รักอย่างไรไหว
   
“พอได้แล้วไอ้พวกเยอะ” อินทัชยืนรอจนรำคาญ “ไปกินข้าวไป”
   
อ้นหัวเราะแหะ จูงมือน้องอุ้มออกไปหายายที่นั่งรออยู่นานแล้ว
   
พอเหลือกันสองคน พี่ชายอย่างอินทัชก็หันมามองหน้า ยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
   
“อะไร..มายืนทำหน้าทำตา” เขาหันหนี จะตามน้องออกไปแต่ถูกคนอายุน้อยกว่าจับเอวไว้แล้วยกแขนกั้นกับขอบประตูก่อน
   
“ยิ้มไม่ได้หรือครับ แค่ยิ้มก็มีความผิดหรือไง” ร่างสูงยกยิ้ม มองรอยกัดแดงเรื่อที่หลังคอแต่โชคดีมีปลายผมปิด ตอนแรกจะบอกว่าผมพี่กุนต์ยาวน่าจะตัดได้แล้ว แต่ตอนนี้ปล่อยไว้ก่อนดีกว่า 
   
“วุ่นวายน่า” กนธีบ่นอุบ จมูกแดงขึ้นมาเล็กน้อยเมื่ออยู่กันตามลำพังแล้วนึกขึ้นได้ว่ามีบางอย่างที่ยังข้องใจ “ตอนที่อาบน้ำ..โอ๊ต..”
   
“ครับ?” อินทัชหลุบตามองต่ำ ต้นคอคนคนนี้น่ากัดชะมัด
   
“ตอนอาบน้ำ..คือ..ออก..แบบไหน..”
   
เด็กหนุ่มก้มลงฟัง “อาบน้ำ? ทำไมครับ”
   
กนธีหน้าร้อนไปหมด กลั้นใจถาม “เราเอา..ไอ้นั่น..ออกจากตัวพี่ยังไง”
   
“อ้อ..” เขาหัวเราะชอบใจเลยโดนหมัดต่อยท้องเบาๆไปหนหนึ่ง “อยากฟังหรือครับ ถ้าสงสัยจะเล่าให้ฟังแบบละเอียด”
   
“ไม่ฟังแล้วดีกว่า” ปลายหูแดงก่ำ แต่พอจะเดินหนีก็ติดแขนที่ขวางไว้
   
“ฟังหน่อยเถอะพี่” อินทัชยิ้ม “อันดับแรก..ผมก็อุ้มพี่เข้าห้องน้ำ” เขากระซิบเสียงต่ำ ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดข้างใบหู “ทั้งที่เราเปลือยๆกันนั่นแหละ”
   
กนธีหลับตาแน่นด้วยความอับอายแต่ยิ่งหลับตายิ่งจินตนาการได้ชัด

“แล้วผมก็วางพี่ลงในอ่าง..”

“จากนั้นก็จับกดน้ำใช่ไหม”

“ไม่ครับ” เขาไม่ยอมให้พี่กุนต์ทำลายโอกาสในการเล่าหรอก “ตอนนั้นพี่หลับไม่รู้เรื่องเลย นอนคอพับคออ่อน..เปลือยไปทั้งตัว ข้างบนมีแต่รอยกัดรอยจูบของผมเต็มไปหมด ส่วนข้างล่าง..น้ำมันใสจนผมเห็นหมดทุกส่วน”

“ไอ้โอ๊ต~” ไม่ต้องเรียนแล้ววิทย์กีฬาน่ะ ไปเรียนเขียนบรรยายซะ!

“ยังไม่จบนะครับ” เขาจับหน้าคนที่เบือนหนีให้หันมา พี่กุนต์หน้าแดงจัด หายใจถี่จนน่าเอ็นดู “ผมยกขาพี่ทั้งสองข้างไปวางพาดขอบ ตอนนั้นถึงรู้ว่าผมรุนแรงน่าดู เพราะส่วนนั้นบวมมาก แดง..แล้วก็ร้อนไปหมดตอนที่ผมแตะ”

กนธีหูร้อนไปหมด นึกภาพน่าอายของตนเองแล้วได้แต่ทุบกำแพงตุบๆ

“ข้างในของพี่ปิดสนิท ผมเลยใช้มือข้างหนึ่งแยกมันออก..ที่ปล่อยเอาไว้ก็ไหลลงมา” อินทัชกระซิบเสียงพร่า กอดอีกคนแนบอก “ใช้นิ้วอีกมือค่อยๆล้วงเข้าไป กวาดของของผมออกให้หมด ผมทำเบาๆนะ..พี่จะได้ไม่ระบมมาก”

“แล้วมันหมดหรือยัง” เขาพึมพำ แดงไปถึงต้นคอ

“ไม่แน่ใจครับ..” เด็กหนุ่มว่า แตะขอบกางเกง “อาจต้องล้วงอีกที”

“เอาหัวจุ่มอ่างตายไปซะ!” กนธีดันปลายคางคนที่โน้มลงจูบเต็มแรง เจ้าโอ๊ตถึงกับผงะหงาย มันยังมีหน้ามาหัวเราะเมื่อจับได้ว่าเขาตัวร้อนไปทุกส่วน

“แดงเหมือนมะเขือเทศสุกเลยนะครับ” พูดลามกแบบนี้ พี่กุนต์ทนไม่ไหวจริงๆด้วย “ผมแหย่เล่น..สะอาดหมดจดแล้วครับ มือขั้นนี้แล้ว”

“มือขั้นที่ว่าคือล่มอยู่ตรงอ่าวไทย ไม่ทันได้ออกไปอันดามันใช่ไหม”

อินทัชหรี่ตามอง “เมื่อคืนน่าจะทำให้คนแถวนี้ไปไกลกว่าอันดามันนะ”

กนธีร้อนผ่าวทั่วหน้า เขาขุดหลุมฝังตัวเองเสียแล้ว “ไปไกลๆไป!”

“เดี๋ยวก่อนครับ” อีกคนหัวเราะ รั้งเอวพี่กุนต์เข้ามาใกล้

“อะไรอีกวะ~” ถ้าล้ออีก เขาจะจับมันเหวี่ยงลงไปกองเลย
   
“ไม่แหย่แล้วก็ได้ แค่จะมาทวงรางวัลค่าเป่าผม” เขายิ้ม ชี้ที่ปากตัวเอง “เมื่อกี๊พี่หอมไอ้อ้นกับไอ้อุ้ม แล้วไอ้โอ๊ตคนนี้ล่ะครับ”

“ไม่มีโว้ย!”

“โธ่..ลำเอียงอ่ะ” อินทัชบ่นอย่างแง่งอน “ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา ยังไม่เจอตอนไหนที่พี่จูบผมก่อนเลยนะ หอมแก้มสักครั้งก็ไม่มี”
   
กนธีมองเขม่น ว่าแต่..เขาไม่เคยจูบหรือหอมแก้มมันก่อนจริงหรือนี่
   
“บอกแล้วว่าให้กินกิงโกะ” คนอายุน้อยกว่ายักคิ้วแกล้ง “จะหอมไหม..ไม่หอมไม่ปล่อย ไม่จูบก็ไม่ต้องออกไปกินข้าว”
   
“โอเคๆ” เขายกมือยอมแพ้ “หอมก็ได้ แต่โอ๊ตต้องทำอะไรให้พี่ก่อน”
   
“อะไรครับ” เด็กหนุ่มดูระริกระรี้
   
“กลับไปเป็นเด็กประถมใหม่..แล้วพี่จะหอมซ้ายหอมขวาเลย” กนธีดันหัวมันจนหน้าหงายก่อนจะรีบเดินแบบปวดเอวแปลบๆออกจากห้องนอนไป
   
อินทัชมองตามอย่างหมายมาดเมื่อได้ยินพี่กุนต์บ่นแว่วๆ ไอ้เด็กเปรต ไอ้โอ๊ตเด็กเวร เด็กโข่งนรกอะไรทำนองนี้ “ฝากไว้ก่อนเถอะลุง!”
   
ตอนกนธีออกมา คุณยายกำลังกินอาหารเช้าหน้าบ้านกับน้องๆ สีหน้าดูมีความสุข ไม่อิดโรยและอ่อนเพลียเหมือนเมื่อคืน พอหันมาเจอเขา ท่านก็เรียก

“มากินข้าวกันตาหนู..อ้นเอ๊ย หยิบชามให้ยายที” แกตักข้าวต้มให้
   
กนธีรีบเข้ามาทำเอง เช้านี้ทางรีสอร์ทจัดอาหารตามที่เขาขอไป มีทั้งข้าวต้มของคุณยายและเบรคฟาสต์แบบฝรั่งให้เด็กๆ ผลไม้ตัดแต่งกับขนมวางเรียงกันมาในถาดทรงสูง มีผ้าคลุมอย่างดีเพื่อความสะอาด

“คุณยายทานเสร็จแล้วหรือครับ” รับน้ำชาที่น้องอุ้มรินให้เสียล้น กว่าจะถึงมือก็กระฉอกไปแล้วครึ่งหนึ่ง “ขอโทษที่ตื่นสายนะครับ ว่าจะไปปลุกแท้ๆ”
   
“ตื่นเอาตอนหกโมงเช้านี่แหละจ้ะ” แกว่า “ที่นี่อากาศดีจังนะ”
   
“ถ้าชอบ ผมจะพามาอีกครับ” กนธีให้สัญญา “เหมือนเมื่อวานคุณยายจะยังไม่ได้เดินเล่นบนหาดเลย เดี๋ยวทานเสร็จ ผมจะพาไปเดินนะครับ”
   
ยายยิ้มรับ พอดีเจ้าโอ๊ตเดินออกมาจากในบ้าน แกเลยกวักมือเรียกให้หลานมากินข้าว มันพยักหน้า เข้ามานั่งด้านข้างใครอีกคน   

“โอ๊ตอยากกินอะไร” กนธีหันมาถาม “เอาข้าวต้มหรือปังกรอกดาว”

“นั่นตัวย่อของขนมปังไส้กรอกไข่ดาวใช่ไหมพี่” อินทัชส่ายหัว “ขี้เกียจนะพี่เนี่ย พูดให้เต็มๆสิครับ บริหารรอยย่นรอบริมฝีปากได้นะ”

“ไม่มีโว้ย” คนอายุมากกว่ารีบปฏิเสธ “เมื่อวานยืนนับอยู่ มีแต่ตีนกา!”

“ช่ายๆ พี่โอ๊ตอย่าว่าพี่กุนต์มีรอยย่นสิ หนูก็มีเหอะ” น้องอุ้มเลิกเสื้อให้ดูพุงแล้วทำตัวงอ หน้าท้องกลายเป็นชั้นเหมือนมิชลิน

ทุกคนหัวเราะครืน กนธีเองก็ขำเสียจนชาครึ่งแก้วหกลงข้าวต้มไปหมด

ยายนั่งยิ้ม แกะส้มให้เจ้าอ้นกับเจ้าอุ้มท่าทางเรื่อยเปื่อย พร้อมกันนั้นก็สังเกตกิริยาสนิทสนมของทั้งสอง ตอนนี้แกไม่ได้รู้สึกแปลกแยกเหมือนเมื่อวาน ดูเหมือนว่าเพียงแค่เปลี่ยนความคิดไปอีกแบบ เรื่องที่คล้ายจะหนักหนาและไม่น่ายอมรับได้ก็กลายเป็นอีกมุมทันที..ซึ่งแบบที่เป็นอยู่มันทำให้มีความสุขยิ่งกว่า

ถ้าหากแกยังฝืนยืนยันให้เด็กสองคนเลิกยุ่งเกี่ยวกัน บรรยากาศตอนเช้าจะอบอุ่นและเป็นกันเองแบบนี้หรือ ดังนั้น..รอยยิ้มที่มีให้เห็น ย่อมแปลว่าสิ่งที่แกคิดและตัดสินใจลงไปตามลำพังคือเรื่องที่ดีและเหมาะสมที่สุดแล้ว
   
เพราะความสุขของครอบครัวคือเรื่องที่สำคัญกว่าความถูกต้องใดๆ






....................................................................................








ตอนนี้ไม่มีไรเลย.....สนองนี้ดเค้าเอง 555555+
ตอนแรกว่าจะวาร์พกลับกทม.เลย แต่ว่าเดี๋ยวไม่ได้ใช้เตียง
เขียนหน่อยกะด้ะ...... เพลินไป 10 เอห้า  :ling2:


ตอนนี้ในเวิร์ดจะเป็นบทที่ 49 แล้ว น่าจะมีประมาณ 70 ตอนหรือน้อยกว่าน้า  :hao7:


ขอบคุณสำหรับทุกเม้นจ้าา  :impress2:
ปล. ใครเล่นทวิต เค้าใช้แท็ก #sinsgreed เด้อ อิๆ เดี๋ยวไปตามอ่าน  :hao6:



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-11-2016 16:59:25 โดย nigiri-sushi »

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2512 เมื่อ24-11-2016 01:10:57 »

มาแล้ววววว

ออฟไลน์ inpurplethief

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2513 เมื่อ24-11-2016 01:23:29 »

เสร็จมัน
เจ้าโอ๊ตตัวร้าย

ขอบคุณการอธิบายโดยละเอียดของข้าวปั้น
อ่านแบบลุ้นลืมหายใจกันเลยเชียว

ชอบบรรยากาศตอนเด็กเข้ามาอ้อน น่ารักอบอุ่นดีจัง

ออฟไลน์ THiiCHA

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +212/-4
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2514 เมื่อ24-11-2016 01:32:55 »

มีแฟนเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย
 
 :laugh: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮

  • There can be miracles When you believe
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 458
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
    • Twitter
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2515 เมื่อ24-11-2016 01:37:20 »

ขอปักก่อนไว้ค่อยอ่านพรุ่งนี้ :z13: :t3:


  :oo1: :haun4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-11-2016 22:29:50 โดย ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮ »

ออฟไลน์ ninghyuk

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 666
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2516 เมื่อ24-11-2016 01:38:15 »

โอ๊ตเขมือบพี่กุนต์อีกแล้วววว  :jul1:

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2517 เมื่อ24-11-2016 01:56:21 »

คุณข้าวปั้นนน เค้าเขินน

อยากจิกตบโอ้ตแย่งพี่กุนต์ เค้าชอบน้องอ้นพี่กุนต์มากค่ะ...เชียร์ได้ไหม

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2518 เมื่อ24-11-2016 02:01:05 »

พี่กุนต์เห็นทีต้องไปฟิตเนสฟิตร่างกายซะแล้วล่ะ เพราะไม่งั้นคงทนแรงเด็กมันไม่ไหวแน่ๆ เชื่อหนูเถอะ

ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
Re: Sins : Greed -- [Ch.36] pg.84 -- 24/11/59
«ตอบ #2519 เมื่อ24-11-2016 02:19:31 »

กินเด็กมันดีแบบนี้นี่เอง   :pighaun:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด