"เราหรอ"
ผมตอบกลับไปงงๆ
"ใช่....นายมีเพื่อนหรือยังล่ะในกลุ่ม"
"ยังเลย ไม่รู้จักใครเลยอะ"
"มาอยู่กับเราไหม"
โอ้ยยยยย อีดอกกกกก กรูพุ่งไปหามึงตั้งแต่ประโยคแรกที่ทักละข่ะ
"อ่อ.... ได้ดิๆ ขอบใจมาก เราชื่อจัน พวกนายล่ะ"
"เราชื่ออ้น...."
อ้น คือ ผู้ชายหน้าใสคนที่มาทัก
"นายล่ะ"
ผมหันไปถามหนุ่มฮอตอีกคน
"เราชื่อ กล้า"
เสียงกล้าไพเราะมาก กิริยาไว้จริตของเขาดูน่ารัก ดูสุภาพมาก
เอาเปนว่าผมกับอ้น และกล้าก็ได้ ทรีซั่ม กัน
เห้ยยยยย ไม่ใช่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เปนคู่หูตลอดการฝึกนี้ต่างหาก แต่เวลานอนก็ยังคงนอนกับมาร์ชเหมือนเดิม
เพียงแต่ถ้ารวมพล หรือฝึก ต้องไปเข้าหมวดใหม่ และมีอ้นกับกล้าเปนคู่หู
คืนแรกของการลาดตระเวน.....
การลาดตระเวนไม่มีอะไรมากครับ ง่ายๆ แค่การไปเปนหมวดหมู่
เดินไปแถวเรียงหนึ่ง เข้าไปในป่ายามมืด ถือปืนซึ่งใช้การไม่ได้
แต่มีเสียงดัง นั่นคือ ปืนที่ยิงด้วยปาก
เวลายิงต้องร้องเสียง ปั๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยปากของผู้ที่ครอบครองอาวุธปืน
ฮ่าๆๆๆๆ ฮามาก
แต่และหมู่ค่อยๆ เดินเข้าไปในป่า ผมเป็นหมู่แรกอะ
ต้องบุกป่า ฝ่าหนามเข้าไปเป็นกลุ่มแรก
หนามเหนี่ยวเกี่ยวยับไปหมด
สิ่งดีที่สุดที่เกิดขึ้นในคืนนั้น คือการที่ทุกคนในหมู่รวมใจเปนหนึ่งเดียว
ดูแลกัน หัวหน้าหมวดเดินเปนคนแรก สงสารมันเลย หนามเกี่ยวจนตัวลายไปหมด
แต่กับผมนี่สิ โอ้ยยยยยยย
รู้สึกเหมือนมีมงกุฎอยู่บนหัว
รู้สึกว่า กรูสวยมากกกกกกก
เพราะอะไรหรอ....
อันกับกล้าดูแลผมดีมาก ไม่ได้จะเข้าข้างตัวเอง
หรือมโนว่าตัวเองสวยนะ
แต่เพราะด้วยอุปนิสัยของทั้งสองคน
เปนคนพุดจานิ่มๆ กิริยาน่ารักเรียบร้อย เขาทั้งสองเรียนสายอาชีพทั้งคู่
ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันไหมนะ ว่าส่วนใหญ่เด็กสายอาชีพที่ผมเจอ ถ้าไม่นักเลง
ก็ดีไปเลย แต่โชคดีที่ผมได้เจอคนที่สุภาพกับผม
ถูกจริตแม่มากค่ะลูก
แต่ด้วยจริตของผู้ที่มีชาติตระกูล มีเผ่าพงศ์ดำรงศักดิ์
ถึงจะรู้สึกยินดีในคู่หูทั้งสองมากแค่ไหน
อยากจะแดกหัวมันสองคนมากแค่ไหน
ก็ต้องกระมิดกระเมี้ยน ทุกอย่างถูกแสดงออกแบบเรียบง่าย
พยายามไม่กระโตกกระตากสุดๆ
แต่รู้อะไรไหม..... แต่ละครั้งที่สองคนนั้น ช่วยพยุง ช่วยจูงมือ
ช่วยปัดนี่นั่นให้ผม หรือผมช่วยหยิบเศษใบไม้เล็กๆ ออกจากบ่าที่เปื้อนไปด้วยฝุ่น
หยิบกิ่งหนามออกจากเสื้อผ้าของพวกเขาทั้งสอง
คือ รู้สึกเหมือน......ผูกเนคไทให้ผัวก่อนผัวออกไปทำงาน
ประมาณนั้นอะค่ะ ลองมโนกันดูนะคะ
อ้นกับกล้า เปนผู้ชายที่ผมอาจเรียกได้ว่า ผมฝันถึงเลย
ถ้าอยากจะมีแฟน ก็อยากมีแบบนี้นะ
แต่ตอนนี้มีไม่ได้หรอก
เพราะที่บ้านไม่รู้ว่าเราชอบผู้ชาย
ทุกอย่างถูกเก็บงำตั้งแต่เด็ก จนไปเรียนมหาลัย
ต่อมแรดเลยอักเสบไงคะ
คือ แรดมากกกกกก
แต่เดี๋ยวค่อยเล่า
ทีละ level ข่ะ
คืนนี้ผมและเพื่อนๆ ทั้งหมดในกองร้อย จะต้องเดินลาดตระเวน และนอนในป่า
พอผ่านดงหนามมาแล้ว ก็ถึงลำธาร และแนวป่าอีกประมาณหนึ่งถึงสองกิโล
ถึงจะเปนช่วงกลางคืน แต่ด้วยการเดินทางไกล ลาดตระเวน ทำให้เหงื่อออก
สายลมเย็นๆ พัดมาเบาๆ ระหว่างที่พวกเรารวมพลในจุดรวมพลที่ในป่า
ที่ตรงนี้ แสงจันทร์สาดส่องลงมา ทำให้ทั่วผืนป่า สว่างและดูไม่น่ากลัว
ดอกกาฝากสีขาวๆ ที่ขึ้นตามพุ่มไม้ รับแสงจันทร์ในความมืดเปนสีเงินยวง
ผมรู้สึกดีมาก และรู้สึกผ่อนคลายมาก
แต่ละหมู่ไปหาที่หลับที่นอนกันเปนกลุ่ม ผมกับเพื่อนใหม่ทั้งสอง
เลือกที่จะนอนบนเนินดินที่แสงพระจันทร์ส่องจ้า
ผมเลือกที่จะนอนตรงกลาง ฮ่าๆๆๆ แอบเลวที่ให้เพื่อนเปนโล่กันสัตว์มีพิษ
หรืออันตรายให้ ฮ่าๆๆๆๆ
อ้นนอนด้านขวา กล้านอนด้านซ้าย ผมนอนกลาง
ก็ฟินกันไปสิคะ....
แสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา ทำให้ผิวของอ้นดูเหมือนจะเรืองแสง
เขาดูจะเปนลูกคนจีนในตลาดเสียกระมัง
เพราะตาตี่ๆ ปากแสยะยิ้มทุกกิริยาในการขยับปากพูด
เรานอนด้วยกันสามคนท่ามกลางเพื่อนๆที่ต่างจับกลุ่มล้อมวงนอนในป่า
ผมรู้สึกกระหยิ่มใจ ที่มีทั้งสองนอนอยู่ด้วย
"ปวดฉี่..."
ผมกล่าวขึ้นทำลายความเงียบในวงสนทนาของเราสามคน
"อ่าว....ไปดิๆ เดี๋ยวอ้นไปเปนเพื่อน"
อ้นอาสา
"ไปกันสามคนเลยก็ได้"
กล้าเสริม...
โอ้ยอีดอกกกกก........ เขินมาก
"อ่าวหรอ.... อ้นกับกล้าไม่ง่วงหรอ"
"ไม่หรอก ไปไหนไปด้วยกันดิ"
อ้นกล่าวเสริมกำลังใจ
ผมนี่แบบ โอ้ยยยยยยย
เอามีดมาแทงฉันเถอะอ้น เธอดี๊ดี
สรุป คือ เราสามคนไปยืนฉี่กันที่แนวป่าใกล้ๆ
ผมเลือกมุมที่ผมคิดว่าลับตาที่สุด แต่ทันใดนั้น อ้น และกล้าก็เดินมาขนาบข้าง
ยืนกางขา และปลดซิบ ควักไอ้นั่นของทั้งสองออกมาฉี่แบบไม่สนใจโลก
กูก็เพ่งมองไปสิอีดอกกกกกก
พยายามเพ่งมองให้เนียนที่สุด
อ้นใส่กางเกงในสีขาว กล้าใส่สีเทาๆ หรือสีน้ำเงินมองไม่ถนัด
แต่อยากเข้าไปจ้องใกล้ๆ กว่านั้น ก็ทำไม่ได้
หน่วงงงงงง...... แรดแบบหน่วงๆ
กะหรี่แบบหน่วงๆ อารมณ์เสีย
ภาพ ณ จุดนั้น
ฆรวยยยย แข็งเลยค่ะ
เห้ยยยย... เชี่ยยยยย
"ใหญ่น่าดูเลยนะจัน"
กล้าแซวผม
กูก็เสียจริตไปดิ อีดอกกกกกกกก
ผมชะโงกดูฆรวยอ้น กับฆรวยของกล้า
"ก็ไม่ต่างกันนะ"
ผมฉวยโอกาสจากทั้งสอง และกล่าวเยาะยิ้มอย่างมีเลศนัย
ตอนที่พูดว่า.... ก็ไม่ต่างกันนะ
แบบว่า พยายามทำให้แมน มึงมาพาโวยสุดๆ
แต่ในใจ......
โอ้ยยยย อีดอกกกกกกกกก
ได้สักครั้ง กูจะตั้งใจเรียน อันไหนก็ได้ สักอัน สักที พลีสสสสสสสส
รู้สึกว่าขณะนั้น กะหรี่มากกกกกก
แต่คือ สวยมักนก ตลกมักได้
กูขอตลกแล้วได้ดีกว่าค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
พอฉี่เสร็จ เราสามคนก็กลับมานอนด้วยกัน
ผมนอนหลับอยู่ท่ามกลา
แสงจันทร์ และสายลมเย็นๆ มีไออุ่นๆ จากร่างกายของอ้น และกล้า
แผ่ซ่านมาให้ผมรู้สึกปลอดภัย กลิ่นเหงื่อ และกลิ่นโรลออนจางๆ ของทั้งสองคน
ภาพเงาดำๆ ของฆรวยอ้นกับกล้า ติดตา ทำให้ผมมโนไปไกล
นอนหลับสบายในคืนนั้น
วิมานบนดินแท้ๆ....
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
