ตอนที่ 4
ฟ้าลั่นเดินเข้ามานั่งในร้าน ’ขอบโลก’ หลังจากส่งไลน์ถามเพื่อนคนใหม่ว่าอยู่ที่ไหน คำตอบคือมาร้องเพลงคืนนี้ที่นี้
‘จองที่ให้หน่อยดิ ไปสักสามทุ่มก่อนมึงขึ้น’
‘ร้านมันแน่น จองไม่ได้หรอก’
‘น่า…’
‘เออๆก็ได้ มากี่คนวะ’
‘กูคนเดียว’
‘บอกแม่งว่าโต๊ะเชอเบท จบ!’
“พี่ครับโต๊ะเต็มแล้ว”
พนักงานที่เป็นนักศึกษาร่วมมหาลัยเข้ามาทัก
“พี่มาโต๊ะเชอเบท”
“อ๋อออออ พี่เชอบอกไว้แล้ว งั้นเข้ามาเลยครับๆ”
โต๊ะเล็กนั่งได้แค่สองคนห่างเวทีไม่ไกล สั่งเบียร์สามขวดกับน้ำแข็ง….เกือบจะสามทุ่ม เชอเบทบอกว่าเล่นถึงห้าทุ่ม งั้นก็คงใกล้ขึ้นแล้ว
ไม่นานก็เห็นร่างคุ้นเคย…เสื้อยืดสีขาวมีแจ็คเก็ทหนังคลุมทับ ผมยาวรวบยุ่งๆเหมือนเดิมและแว่นทรงวินเทจเหมือนตอนเรียน
“สวัสดีครับ เชอเบทครับ โสด หึหึ”
“โสดแล้วซิงมั้ยวะ ฮ่าๆ”
โต๊ะด้านหลังตะโกนแซว
“จะเก็บซิงไว้ชิงโชคทำไมล่ะพี่ ฮ่าๆๆๆ ไม่เหลือแล้ววววว ผมโดนผู้หญิงขืนใจเลยได้แต่สมยอมเพราะกลัวได้รับบาดเจ็บ…”
เสียงน่าสงสารที่แกล้งทำเรียกเสียงฮา
“มาๆเล่นก่อน ร้องถึงห้าทุ่มทุกวันอังคารนะจ๊ะทุกคน ใครร้องได้ช่วยกันร้องนะครับ จบเพลงเชิญบริจาคเหล้าได้หน้าเวทีกี่แก้วก็ได้แล้วแต่กำลังศรัทธา เบียร์ขอไม่กินนะครับ คืนนี้อยากเหล้า”
เชอเบทที่มีแค่กีตาร์ตัวเดียวกับเพลงติดหู….เสียงนุ่ม น่าฟัง
ฟ้าลั่นจุดบุหรี่สูบ จิบเบียร์ฟังเพลงไปเรื่อย ชนแก้วกับหลายคนที่เข้ามาชน บางคนเคยเจอกันที่ร้านอื่น บางคนก็อยากเข้ามาทำความรู้จัก
ฟ้าลั่นไม่เคยโดดเดี่ยวในร้านเหล้า
สักพักก็ยอมตามคำชวนย้ายขวดเบียร์กับถังน้ำแข็งไปนั่งกลุ่มสาวบัญชี ตอนนี้ขอบโลกที่เคยแวะมาบ้างไม่ใช่แหล่งสถาปัตย์กับศิลปกรรมอย่างเดียว
เพราะโพลหนุ่มเซอร์นั่น สาวหลายคณะก็ตามมาดูตัวจริง สาวมาผู้ชายก็มา….สารพัดคณะต่างมาขอบโลกและก็คงถูกใจบรรยากาศ
ติสท์ๆจนเริ่มเป็นที่นิยม
ขนาดเพลงไม่มันส์แค่เป็นโฟล์คซองคนยังร้องตาม โยกตาม
“พี่ๆใจเย็น ผมจะเมา หัวทิ่มคาเวทีเลยนะ ฮ่าๆ”
เหล้าหลายแก้วส่งไปที่เชอเบทที่เริ่มตาเยิ้ม
“หล่อเน๊าะแก”
สาวบัญชีมองกันตาปรอย
“ขอชนหน่อยค่ะพี่ฟ้า”
“ได้ครับ”
สาวๆห้าคนที่แต่งตัวกันมาอย่างแซบขอชนครั้งแล้วครั้งเล่า…น้องที่ชวนมานั่งด้วยเริ่มเอนตัวมาพิงไหล่ มือเล็กลูบไปที่ต้นขาฟ้าลั่น
มือหนาดึงมือซนออกเนียนๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้นักร้องที่มองมา
เชอเบทแค่ยิ้มรู้ทันก่อนจะร้องเพลงไปเรื่อย
“พี่ฟ้าขา…พาพลอยไปห้องน้ำหน่อยค่ะ พลอยเดินไม่ไหว”
ร่างอวบอิ่มเริ่มเขยิบเข้ามาแทบจะเกยตัก เพื่อนในกลุ่มก็ดูจะไม่มีใครห้าม
“ให้เพื่อนๆพาไปดีกว่าครับ พี่โทรศัพท์แปป”
แกล้งหยิบโทรศัพท์ลุกออกมาหน้าร้าน ไม่ได้โทรหาใครแค่มาตอบแชทเพื่อน ถ้ามาแบบไม่ได้คิดอะไรมีสาวๆก็ดีแต่ตอนนี้มารอผู้ชาย
ร่างสูงยืนพิงเสาไฟฟ้าห่างจากหน้าร้านมาหน่อย เบื่อคนเดินเข้าออก
“พี่ฟ้าไปแล้วหรอ”
เสียงคุ้นเคย….ตาคมมองไปตามเสียง
เติ้ล….กับผู้ชายวิศวะ
“ไปแล้วดิ นั่งคั่วกับสาวบัญชีเมื่อกี๊”
ผู้ชายอีกคนที่เคยเห็นอยู่กับเติ้ลมาก่อนสบถเซ็งๆ
“งั้นเติ้ลกลับแล้วนะ”
“ไม่เจอไอ้ฟ้าก็อยู่กับกูก่อนดิเติ้ล”
“นนท์เราจะกลับหอ”
“ทำไมวะ ไอ้ฟ้าแม่งมั่วไปเรื่อยทำไมต้องชอบมันด้วย”
คนโดนด่าขมวดคิ้ว…แต่อยากเห็นการตอบรับของแฟนตัวเองมากกว่า ไม่ว่าหรอกถ้าจะมีกิ๊กเพราะเขาก็ไม่ใช่แฟนที่ดี ไม่ดิจัดว่าเหี้ย
“เติ้ลไม่ได้ชอบพี่ฟ้าหรอก แต่พี่ฟ้าใจดี อยู่ด้วยแล้วสบายใจ”
อย่างงี้นี่เอง…เหตุผลเหมือนกัน ที่อยู่กับเติ้ลน้องเพราะไม่เรื่องมาก
“แบบนั้นมันไม่ใช่รักเว่ย”
“แล้วแบบไหน แบบที่นนท์ปล้ำเราอ่ะหรอรัก”
กุมขมับ….ไอ้เติ้ลมันโดนไอ้นนท์ปล้ำ?
“แล้วให้เอาอยู่ได้ตั้งหลายคืน ไม่ขัดขืนกูล่ะ!!!”
“ฮึก….เราไม่รู้”
ฟ้าลั้นทิ้งบุหรี่บี้ลงกับพื้นถนน ดูก็รู้ว่ามันสองคนชอบกันแถมได้กันมาหลายรอบระหว่างที่เขาไปได้กับคนอื่น….กับไอ้เติ้ลมันทำไม่ค่อยเป็นเพราะผ่านผู้ชายมาแค่คนเดียวก่อนมาเจอเขา
“เลิกกับไอ้ฟ้าลั่นเหอะ….คบกับนนท์นะ”
มองดูฉากรักเหมือนเขาเป็นพ่อหวงลูกสาวไม่ให้มีแฟน
“แล้ว…แล้วเติ้ลจะบอกพี่ฟ้ายังไง ฮือออ”
“ก็ไม่เป็นไร คบกันสิ”
ฟ้าลั่นเดาะลิ้นเดินเข้าไปหาคนสองคนที่ผละออกจากกัน เติ้ลร้องไห้โผเข้ามากอด ได้แต่ยกมือยีหัวคนตัวเล็กเบาๆ
“ร้องทำไม”
“เติ้ล เติ้ลนอกใจพี่ฟ้า ฮือออ”
“เอ่อ…ก็อย่างที่คนนี้บอกล่ะ พี่ก็มีอีกเพียบ”
เด็กวิศวะตาวาวเหมือนจะโผเข้ามาต่อย
“ฮึก ฮือออ”
“เติ้ลชอบมันหรือเปล่าล่ะ”
พยักหน้าหงึกๆ
“งั้นก็คบสิ”
“ละ แล้วพี่ฟ้า”
“พี่ก็โดนเติ้ลทิ้งไง ได้ทิ้งฟ้าลั่น….ดีมั้ยล่ะ? ไม่ร้อง พี่ก็เหมือนเดิม เติ้ลก็รู้พี่ไม่หยุดที่ใคร วันหนึ่งก็เลิกกันอยู่ดี แต่ไอ้หมอนี่ดูรักเติ้ลนะ อาจจะคบกันแล้วดีกว่าคบกับพี่”
จัดการให้แฟนตัวเองได้กับเด็กวิศวะแล้วก็กลับเข้าร้าน ชีวิตโสดที่พึ่งได้มาไม่ได้ทำให้รู้สึกอะไรมากนักเพราะไม่ได้ผูกพันอะไรกันมากมาย
แต่กลับโล่งใจ….ถ้าจะไปต่อกับไอ้เด็กผมยาว
“วันนี้ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ”
ร้องจบก็ลุกถือกีตาร์เดินเซกลับมานั่งที่โต๊ะเล็ก เลิกคิ้วสบตาคนที่ย้ายโต๊ะหนีไปหาสาวบัญชี ฟ้าลั่นแกล้งยิ้มกวนกลับ
นิ้วกลาวนักร้องถูกยกให้
หัวเราะในลำคอก่อนจะลุกขึ้น
“พี่ไปนั่งกับเพื่อนนะครับ”
“พี่ฟ้า….อย่าทิ้งพลอยยย”
ไม่สนใจ…เดินกลับไปนั่งโต๊ะเดิม
“ไม่ไปหาสาวๆล่ะวะ”
“ก็กูมาหามึง”
“เอากับมึงไม่ไหวนะคืนนี้ พรุ่งนี้กูเรียนวิ่ง”
วิชาวิ่ง?
“ดูง่ายดี”
“ง่ายก็เหี้ย กูหลงผิดเพราะคิดว่าง่ายนี่แหละ แม่งยากสัส วิ่งระยะสั้น ระยะไกล มาราธอน วิ่งกระโดดข้ามสิ่งกีดขวาง วิ่งซิกแซก บันเทิง”
บ่น…
“กินไรปะล่ะ?”
“ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจ กลับเลยดีกว่าไม่งั้นได้แดกอีกหลายแก้วชัวร์ๆ แค่นี้ก็มึน”
“ขับรถมาหรือเปล่า?”
“มาร้านเหล้ากูไม่ขับ กลัวไปชนคนอื่นตาย”
“งั้นกูไปส่ง”
“มึงเมาแล้วขับ”
“กูขับช้า”
“ไว้ใจได้ปะเนี่ย”
“ได้ดิ หึหึ ไม่ลงข้างทางหรอก ไปเร็วๆ”
เดินคู่กันออกมาจากร้าน ถูกมองด้วยสายตาสงสัย เชอเบทกับฟ้าลั่น? รู้จักกันตอนไหน เชอเบทไม่เคยไปโผล่ที่ร้านเหล้าประจำเศรษฐศาสตร์ ฟ้าลั่นก็มาขอบโลกแค่สองครั้ง
“เชี่ยเมื่อยมือสัสอ่ะ”
เอนตัวพิงไหล่คนขับ
“ไหนดูมือหน่อย”
มือเลื่อนจากเกียร์ไปดึงมือขาวแต่สากมาจับไว้
“อันนี้เรียกลวนลาม”
“ก็ยอมให้ลวนลามทำไม”
“ดึงออกได้ปะล่ะ”
แกล้งกระตุกมือ แต่ฟ้าลั่นก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ
“โดนกูปล้ำแน่”
“เชี่ย ฮ่าๆ โคตรหื่น”
“แน่น๊อน”
“จูบหน่อยดิ”
เลิกคิ้วมองนักดนตรีที่ยิ้มตาเยิ้ม
“กูขับรถแบบใช้สมาธิอยู่”
น่ะ…เล่นตัว
“ฮื่ออ นิดเดียวเอง”
“เดี๋ยวก็ชนหรอก”
บ่นไม่จริงจังเมื่อเชอเบทยื่นหน้ามาใกล้ แค่แกล้งทำเป็นไม่สนใจ ผู้ชายมีหนวดถึงกลับไปนั่งดีๆเอนตัวพิงไหล่เหมือนเดิม
“ไว้ถึงก่อน กูก็มึน เดี๋ยวสนใจมึงแล้วชนชาวบ้าน”
Safety First…
=========================
ฟ้าลั่นไร้พันธะแล้นนะครัช ตอนนี้มาแบบสั้นๆ เพราะตอนหน้าจะยาวนิ้ดส์นึง =。。。=
ตอนนี้โสดทั้งคู่ แล้วผู้ชายลัลล๊าสองคนจะมาอยู่ด้วยกันได้ไงน้า?
เดี๋ยวมาอีกทีอาทิตย์หน้านะคะ ขอแวบไปสอบ ไม่อยากเปิดคอมเดี๋ยวติดยาวไม่อ่านหนังสือ
ขอบคุณทุกคอมเม้นด้วยจ้า จุ้บบบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
