คิดถึงครั้งสุดท้าย
“โทษทีที่มาช้า” นนท์พูดทั้งที่ยังหอบอยู่
“นั่นคนรู้จักมึงหรอ” ไนซ์ซี่หรี่ตามองคนข้างหลังนนท์
“เออ ทำไม มึงมีปัญหา?”
“เปล่า” ไนซ์ซี่ยักไหล่
“หวัดดีครับ” กิตยกมือไหว้กลุ่มรุ่นพี่ สามวันก่อนตอนที่นายน์โทรหานนท์ชวนไปทะเลด้วยกัน นนท์ตอบตกลงและบอกว่าจะพาคนรู้จักไปด้วยอีกคน นายน์เองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าคนรู้จักที่ว่าจะเป็นน้องกิต
หลังจากเลือกกันอยู่นาน นายน์กับสิงห์ก็ตกลงกันได้ว่าจะไปเที่ยวภูเก็ต ทริปนี้มีด้วยกันทั้งหมดแปดคนคือ สิงห์ นายน์ นนท์ ไนซ์ซี่ แจม ไม้ กิต แล้วก็นุ่นแฟนของไม้ พวกเขาออกจากกรุงเทพตอนช่วงสายๆนั่งเครื่องบินไปชั่วโมงกว่าก็ถึงภูเก็ต
“นอนได้ห้องละสองคนอ่ะ นุ่นกับแจมเป็นผู้หญิงต้องนอนด้วยกันอยู่แล้ว ส่วนที่เหลือจะเอาไง” ไม้ถามทุกคน
“กูจะนอนกับนายน์” สิงห์พูด
“งั้นนนท์พาน้องกิตมาก็นอนด้วยกันนะ เดี๋ยวกูนอนกับไม้เอง” ไนซ์ซี่บอกแล้วพุ่งตัวไปเกาะแขนไม้
“กูสงสารไม้ว่ะ” นนท์บ่นเบาๆ คนอื่นก็ลอบพยักหน้าเห็นด้วย
“ได้ยินนะยะ” ไนซ์ซี่ชักสีหน้า
“เป่ายิงฉุบไหม ง่ายดี” แจมเสนอ
เป่ายิงฉุบกันอยู่นานสุดท้ายน้องกิตนอนกับนนท์ นายน์นอนกับไนซ์ซี่ และสิงห์นอนกับไม้ ปัญหาหมดไปแล้วพวกเขาเลยพากันไปยืมรถของทางโรงแรมมาใช้ขับเที่ยว เพราะว่าพักกับทางโรงแรมเลยได้ส่วนลดมานิดหน่อย
กว่าจะออกจากโรงแรมก็เที่ยงกว่าแล้ว ก่อนที่จะเริ่มเดินทางไปไหนนายน์และเพื่อนๆก็แวะกินข้าวกันก่อนที่ร้านข้าวมันไก่ร้านดัง
“มาทะเลแต่กินข้าวมันไก่ เริศมากค่ะ” ไนซ์ซี่พูดประชด
กินกันจนอิ่มก็ขับรถกันไปไหว้พระที่วัดฉลอง ได้ยินชาวบ้านบอกมาว่าเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองที่มีชื่อเสียงของภูเก็ต แต่ละคนก็ไหว้พระ ปิดทอง อธิษฐานขอพรกันไปตามระเบียบ จากนั้นก็เดินชมวัดกันอีกสักพักจึงขับรถไปต่อกันที่จุดชมวิว 3 อ่าว จุดนี้จะมองเห็นทั้งหาดกะตะน้อย อ่าวกะตะ และหาดกะรน ซึ่งมีลักษณะเป็นแบบโค้งเสี้ยวพระจันทร์ติดต่อกัน 3 อ่าว นอกจากนี้ยังเห็นเกาะปูที่อยู่ใกล้สามอ่าวอีกด้วย เพราะไม่ใช่ช่วงเทศกาลทำให้นักท่องเที่ยวมีไม่มากเท่าไหร่ ทริปนี้นนท์กับไม้อาสาขอเป็นช่างภาพถ่ายรูปให้พวกเขาทุกคน
“สวัสดีค่ะ มาเที่ยวหรอ เราชื่อมุกนะ ยินดีที่ได้รู้จัก” สาวสวยหน้าหวานคนหนึ่งพร้อมเพื่อนอีกสองคนเดินมาทักพวกเขา
“ครับ” ไนซ์ซี่แอ๊บแมนตอบกลับไป คนอื่นมองหน้ากันไปมากลัวว่าจะเป็นมิจฉาชีพ
“เราชื่อแป้ง ชื่ออะไรกันบ้างหรอ” ผู้หญิงอีกคนถามบ้าง
“จะรู้ไปทำไม” ไนซ์ซี่เก๊กหน้าโหด
“พวกเราแค่อยากชวนคุยเฉยๆ ดูแล้วอายุน่าจะเท่าๆกัน” อีกคนพูด
“ชื่อไนซ์ นี่แจม ไม้ นุ่น สิงห์ นายน์ กิต แล้วก็นนท์” ไนซ์ซี่ตอบ
“ยินดีที่ได้รู้จัก เราชื่อมุกนะ นี่เพื่อนเราแป้งกับข้าวเจ้า” หญิงสาวยิ้มทักทาย
“กำลังจะไปไหนกันต่อหรอ” คนที่ชื่อข้าวเจ้าถาม
“ไปจุดชมวิวกังหันลมน่ะ” แจมเป็นคนตอบ
“พอดีเลย พวกเราก็ว่าจะไปกันพอดีเห็นเขาบอกว่าพระอาทิตย์ตกสวยมาก ไปด้วยกันเลยไหม” มุกเอ่ยชวน
“พวกเราเช่ารถมาแล้ว เธอล่ะ” นุ่นถาม
“พวกเราก็เช่ารถมาเหมือนกัน ขับตามๆกันไปเลยแล้วกันเนอะ” แป้งบอก
“ยังงั้นก็ได้”
ตกลงกันแล้วก็แยกย้ายไปรถใครรถมัน ออกรถได้สักพักก็เห็นรถยนต์สีขาววิ่งตามมาข้างหลัง คิดว่าน่าจะเป็นของพวกผู้หญิงกลุ่มนั้น พวกนายน์มาถึงจุดชมวิวทันก่อนพระอาทิตย์ตก มีเวลาให้เดินดูรอบๆก่อนจะมาถ่ายรูปกับพระอาทิตย์ตกได้ทัน แต่ละคนก็ถ่ายรูปอัพลงโซเชียลกันไป สิงหาเองก็ลงรูปในไอจีเหมือนกัน ระหว่างนี้พวกกลุ่มของมุกก็พยายามชวนพวกเขาคุยเรื่อยๆแต่ก็มีนุ่นกับแจมคอยกันไว้ตลอดเวลา จนพวกเขาบอกว่าจะแวะทานอาหารเย็นถึงเลิกตาม ก่อนจากก็ยังมีขอเบอร์เผื่อไปเที่ยวด้วยกันต่อพรุ่งนี้อีก แจมเลยให้เบอร์ตัวเองไป จริงๆพวกเขาไม่ได้รังเกียจอะไรกับคนแปลกหน้าหรอก ถ้าคนแปลกหน้าพวกนั้นไม่ประกาศเจตนาอย่างชัดเจนว่าจะจีบพวกเขาขนาดนี้ ซึ่งเรื่องที่น่าตกใจที่สุดก็คือไนซ์ซี่เองก็เป็นเป้าหมายด้วยเหมือนกัน
พวกเขาเลือกมาทานร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากจุดชมวิวมาก สั่งอาหารเสร็จก็เริ่มคุยกัน
“ฉันไม่ชอบตีฉิ่ง” ไนซ์ซี่พูดหน้านิ่ง เมื่อพวกเขาถามว่าไม่หวั่นไหวบ้างหรอ
“แต่ผู้หญิงสมัยนี้แรงมากอ่ะ ออกตัวแรงจนกูตกใจ” แจมพูด
“มึงก็เป็นผู้หญิงแจม” ไนซ์ซี่ท้วง
“ยกเว้นกูย่ะ กูออกจะเรียบร้อย” แจมพูดแล้วจิบน้ำอย่างมีจริต
“มึงปลาอร่อย”
“ลองน้ำพริกกุ้งเสียบสิ”
“ขอน้ำเปล่าหน่อย” และพวกเขาทุกคนเลือกที่จะเมินคำพูดแจมไป
“อีเพื่อนเลววววว” แจมด่าแล้วคว้าจานคอหมูย่างไปกินคนเดียว
อาหารคาวอิ่มแล้วก็ต่อด้วยของหวาน ไนซ์ซี่ที่ฟังพนักงานต้อนรับโรงแรมพูดเรื่องร้านของหวานให้ฟังจึงเป็นคนอาสาพาพวกเขาไปกิน แต่เนื่องจากเป็นโปรแกรมที่เพิ่มเข้ามาทำให้ไม่มีใครเผื่อท้องไว้สำหรับของหวาน นายน์ สิงห์ ไม้ และนนท์จึงนั่งดูคนอื่นๆกินขนมหวานกันอย่างเอร็ดอร่อย
“น้องกิตกินเยอะอยู่นะนนท์ มึงเลี้ยงไหวหรอ” ไม้เปิดประเด็นถาม
“นั่งข้างๆกันก็นุ่นแฟนมึงไม่ใช่หรอ” นนท์ย้อน
“เฮ้ออออ” แล้วทั้งสองคนก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน
กับไม้นี่นายน์ไม่ค่อยแปลกใจ แต่นนท์กับน้องกิตนี่คือยังไง เขาเริ่มสงสัยแล้วนะ
“ไม่กินหรอ” สิงห์ถามนายน์
“ไม่อ่ะ อิ่มมาก” นายน์บอกแล้วลูบท้องตัวเอง รู้สึกได้ว่าเริ่มมีไขมันส่วนเกินขึ้นมาแล้ว
“ดีแล้วๆ เลี้ยงง่ายอย่างนี้ก็ดี” สิงห์พูดพลางลูบหัวเขาไปมา
กินขนมหวานกันไปคนละสองถ้วย พวกนั้นก็บอกว่าอิ่มจนแน่นท้อง มันก็สมควรไหมละ? กลับถึงโรงแรมก็แยกย้ายกันพักผ่อนห้องใครห้องมัน
“มีงอาบก่อนเลย กูอิ่มมาก อยากจะเรอสักครั้ง” ไนซ์ซี่บอกแล้วเดินออกไปที่ระเบียง นายน์มองเพื่อนตัวเองขำๆคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
อาบน้ำเสร็จก็ออกมาตามไนซ์ซี่ไปอาบบ้าง ส่วนนายน์ก็ทิ้งตัวนอนเว้นที่ข้างๆให้เพื่อนแล้วหลับไปเลย
“ตื่นๆ ไนซ์ซี่ ตื่นนนน” นายน์เขย่าร่างเพื่อนที่นอนตายไม่รู้สึกตัว
“กูเอง” แจมจับไหล่เขาแล้วบอกเบาๆ ขาเรียวยกขึ้นมาล็อคเป้าหมายแล้วออกแรงจนสุด!
โครมมมม!!
“เชี่ย!” เพื่อนชายหัวใจหญิงสบถเสียงแมน
“สายแล้วมึง ไปอาบน้ำเร็วๆ” นายน์เลือกจองโรงแรมแบบไม่เอาบริการอาหารเช้า พวกเขาทุกคนจึงต้องตื่นแต่เช้าไปหากินกันเองข้างนอก และอาหารเช้าวันนี้ก็คือ... ติ่มซำ
“นายน์ส่งสาหร่ายห่อหมูมาให้กูหน่อย” ไนซ์ซี่ได้ละทิ้งคราบตุ๊ดสาวผู้ง่วงซึมเมื่อสามนาทีที่แล้วกลายเป็นตุ๊ดที่สวาปามทุกอย่างโดยไม่รักษาภาพลักษณ์ทันทีที่มันลองชิมขนมจีบแล้วบอกอร่อย...
ส่วนคนอื่นๆก็กินกันไปคนละนิดคนละหน่อย ยิ่งพวกสาวๆนี่กินไปสองสามอย่างก็อิ่มแล้ว พวกเขาทุกคนละมือจากติ่มซำแล้วหันมาคุยกันแทนว่าวันนี้จะทำอะไรกันบ้าง ปล่อยให้คนที่คุณก็รู้ว่าใครสวาปามติ่มซำต่อไป
“อีไนซ์ซี่ ร้านเขาปิดเก้าโมง เขาจะเก็บร้านแล้ว มึงหยุดกินได้แล้ว” แจมกระซิบบอกไนซ์ซี่ที่ในปากยังเต็มไปด้วยขนมจีบ
“อันสุดท้ายแล้ว” ไนซ์ซี่คีบขนมจีบกุ้งชิ้นสุดท้ายเข้าปากแล้วส่งยิ้มให้เจ้าของร้าน
“อร่อยมากเลยครับ” ไม่วายพูดชมแล้วยกนิ้วโป้งให้เป็นการยืนยัน
กินอิ่มแล้วก็พากันมาเดินย่อยที่ตัวเมืองภูเก็ต เด็กสถาปัตย์แบบพวกเขาก็ต้องมาศึกษาอาคารสไตล์ชิโนโปรตุกีสบ้าง พวกสาวๆก็ถ่ายรูปเล่นกันไม่หยุด เดินเลือกซื้อของฝากกันอีกนิดหน่อยก็ไปต่อกันที่พิพิธภัณฑ์ภูเก็ตไทยหัว เป็นอันหมดครึ่งเช้าของวันไป แวะกินเย็นตาโฟร้านดังไปอีกมื้อช่วงบ่ายก็ไปต่อที่ทะเลยาวๆอีกหลายหาด ปิดท้ายด้วยการไปดูพระอาทิตย์ตกน้ำที่หาดในหาน กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่โรงแรมแล้วไปลุยถนนคนเดินต่อ
“กว่าจะได้อยู่ด้วยกันสองคน” สิงห์บ่นเบาๆ ตอนแรกทุกคนก็เดินเป็นกลุ่มแปดคนอยู่ดีๆแต่พอผ่านไปเรื่อยๆก็แยกเป็นกลุ่มเล็กไปตามใจตัวเอง สุดท้ายก็เหลือแค่สิงห์กับนายน์สองคน
“สองคนที่ไหน คนเต็มถนน” นายน์บอกขำๆ
“ไม่ใช่แบบนั้นสิ” สิงหาหน้างอ “จับมือนะ” ปากพูดขอแต่มือนี่คว้ามือเขาไปจับเรียบร้อยแล้ว
“สนุกไหม” สิงห์ถาม
“อือ สนุก สิงห์อ่ะ”
“สนุกมาก ไปที่ไหนก็สนุกทั้งนั้นแหละถ้าไปกับนายน์อ่ะ” นายน์แสร้งเมินคำพูดสิงหา มองร้านเสื้อผ้า
“เมินๆ รู้นะว่าเขินอ่ะ”
“หลงตัวเอง”
“ไม่ได้หลงตัวเอง หลงนายน์ต่างหาก” สิงห์พูดแล้วส่งยิ้มกว้าง
“พูดมาก กินๆไปเลย” นายน์ยัดถุงลูกชิ้นปิ้งใส่มือสิงห์
“@#$%#@%” สิงห์ชี้ไปที่ร้านขายเคสโทรศัพท์แล้วพูดอะไรบางอย่าง
“อะไรนะ”
“อยากได้เคสคู่อ่ะ”
“มันเป็นเคสทำมือป่ะ แพงนะ” นายน์มองร้านแผงลอยเล็กๆที่มีเจ้าของร้านนั่งเพ้นท์ลายเคสอยู่
“ไม่อยากได้หรอ” สิงหากระพริบตาปริบๆ
... มันไม่ได้น่ารักเลยสิงห์ ไม่ได้น่ารักเลย
“แล้วแต่...”
“พี่ครับ ผมอยากได้เคสคู่” สิงหาได้ยินก็รีบปรี่ไปที่ร้านนั้นทันที บอกรุ่นโทรศัพท์นิดหน่อย พี่เจ้าของร้านก็บอกให้ไปเดินเล่นรออีกครึ่งชั่วโมงค่อยมารับของ นายน์กับสิงห์เดินดูของจนทั่วใช้เวลาไปเกือบชั่วโมง ไม้ก็โทรมาตามแล้ว พวกเขาจึงรีบกลับไปเอาเคสโทรศัพท์ก่อนจะไปหาคนอื่นๆ
“เท่าไหร่ครับ” สิงห์ถามพี่เจ้าของร้าน
“เป็นแฟนกันใช่ไหมล่ะ พี่เอาสองร้อยพอ พวกน้องน่ารักดี รักกันนานๆนะ” พี่เจ้าของร้านพูดยิ้มๆ เอาเคสใส่ถุงกระดาษแล้วส่งให้สิงห์
“ขอบคุณครับ” สิงห์กับนายน์ยกมือไหว้ขอบคุณ จ่ายเงินแล้ววิ่งไปหาเพื่อนที่รออยู่
“ไปเดทกันสนุกเลยนะ” ไม้แขวะขำๆ
“อะไร พวกมึงนั่นแหละทิ้งพวกกูไว้แล้วไปเดินเที่ยวกัน”
กลับมาถึงโรงแรมแต่ละคนก็แยกย้ายกันเข้าห้องพักเหมือนเมื่อวาน วันนี้ไปเที่ยวมาตั้งหลายที่เลยเพลียกันหมดทุกคน
“กูจะไปนอนกับไม้ คืนนี้มึงนอนกับสิงห์นะ” ไนซ์ซี่กวาดข้าวของตัวเองลงกระเป๋า
“ทำไมไปนอนกับไม้อ่ะ”
“กูจะลวนลามไม้ เผลอๆอาจจะได้ผัวก็ได้ใครจะรู้” ไนซ์ซี่พูดแล้วยิ้มอย่างหมายมั่น
“ไม้เขามีนุ่นแล้วนะเว้ย” นายน์ท้วง
“ลูบนิดคลำหน่อยนุ่นไม่ว่ากูหรอก ไปนะ บายยย” ตุ๊ดสาวโบกมือลาแบบนางสาวไทยแล้วหมุนตัวออกจากห้องไปสวนกับสิงห์ที่เดินเข้ามาพอดี
“รู้ยังว่าเปลี่ยนห้องอ่ะ” สิงห์ถาม
“เพิ่งรู้เมื่อกี้”
“เหมือนกัน นี่โดนยัดของขับไล่มาเนี่ย” สิงห์ว่าเซ็งๆ
“สิงห์จะอาบน้ำก่อนไหม”
“เอางั้นก็ได้ โทษทีนะ” คนตัวใหญ่หยิบอุปกรณ์อาบน้ำเดินเข้าห้องน้ำไป นายน์หยิบถุงกระดาษใส่เคสโทรศัพท์ขึ้นมาดู
มันเป็นเคสลายตัวการ์ตูนผู้ชายสองตัว อันที่เป็นของนายน์ก็วาดรูปผู้ชายตัวใหญ่ยิ้มมุมปากเท่ๆใส่เสื้อยืดที่มีหมายเลย 9 ส่วนอันที่เป็นของสิงห์ก็เป็นผู้ชายตัวเล็กผมด้านหน้ายาวปิดหน้าผากใส่เสื้อที่มีสัญลักษณ์ราศีสิงห์ และสิ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือคำว่า Together Forever อยู่ข้างล่างตัวการ์ตูน
นายน์หยิบเคสทั้งสองอันเดินออกไปที่ระเบียง หามุมสวยๆถ่ายภาพให้สมกับเป็นเด็กสถาปัตย์ มือเล็กจัดการวางเคสตามตำแหน่งที่เล็งไว้ ถ่ายรูปแล้วอัพลงไอจีรอเจ้าของบัญชีอีกคนมาเห็น
ถ่ายรูปเสร็จคนในห้องน้ำก็ไม่มีทีท่าว่าจะออกมา นายน์เลยเก็บเคสใส่ถุงวางไว้ที่เดิมแล้วเปิดทีวีรอ สักพักสิงหาก็ออกมา นายน์ไม่ได้พูดอะไรหยิบอุปกรณ์อาบน้ำแล้วเดินสวนเข้าไป ไม่นานนายน์ก็อาบน้ำเสร็จ ทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออก อีกคนก็ยืนขึ้น
“ไปไหนหรอ” นายน์ถาม
“เข้าห้องน้ำ นายน์นอนก่อนเลย” สิงห์หลบตาแล้วตอบ
“เป็นอะไรหรือเปล่า” เขาถามอย่างเป็นห่วง
“ปะ... เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร”
“สิงห์” นายน์เรียกชื่อคนรัก
“ครับ?”
“เป็นอะไร” ยิ่งนายน์เดินเข้าไปใกล้ คนตรงหน้าก็ยิ่งเม้มปากแน่นแล้วเดินหนี
“เปล่า”
เห็นอยู่ชัดๆว่าไม่ปกติ ยังจะโกหกอีก!
“ตามสบายละกัน” นายน์ว่าแล้วล้มตัวลงนอนไม่สนใจคนโกหก
“เห้ย! งอนหรอ อย่างอนนะ” สิงหารีบกระโดดขึ้นเตียงง้อคนตัวเล็ก
“....” ไร้ซึ่งเสียงตอบรับจากคนใต้ผ้าห่ม
“สิงห์ไม่ได้ตั้งใจนะ สิงห์แค่ลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องน้ำ เรียกนายน์แล้วด้วยแต่นายน์ไม่ตอบ แล้วมันก็.... มันก็เป็นแบบนี้อ่าาา” สิงหากำลังพูดถึงกระจกกั้นโซนอาบน้ำที่เป็นกระจกฝ้าโปร่งแสง
“....” นายน์ที่ไม่เข้าใจคำพูดสิงห์หันมามองคนพูดงงๆ ไล่สายตาไปเรื่อยๆจนเจอเข้ากับ... ความพองนูนผิดปกติของร่างกายบางส่วน
“ทำไม...”
“ตอนแรกมันก็ลงแล้วอ่ะนะ แต่แบบ... พอนายน์ออกมามันก็อดคิดไม่ได้อ่ะ เข้าใจใช่ป่ะ เดี๋ยวมานะ” สิงห์พูดแล้วรีบลุกไปเข้าห้องน้ำ ตั้งแต่นายน์ย้ายมาอยู่ด้วยเขาก็มีเวลาจัดการเรื่องส่วนตัวน้อยลง และเมื่อรวมกับความต้องการทางเพศตามปกติของสิง—
...ความต้องการทางเพศของชายไทย มันก็ทำให้เขาเก็บกดไม่น้อย ยิ่งมาเห็นภาพตอนอาบน้ำผ่านกระจกฝ้านั่นอีก มันมองไม่ชัดแต่มันเห็นสัดส่วนนะเว้ย! เฮ้อออ~ ว่าแล้วก็อยากจะติดกระจกใสแทน
ยิ่งช่วงนี้นายน์ยิ่งทำตัวน่ารักอีก
“...จะทำก็ได้นะ” เสียงนุ่มที่เปร่งมาราวกับเสียงระฆังจากสวรรค์ สิงหาที่กำลังจะก้าวเท้าเข้าห้องน้ำกระโจนเข้าตะครุบคนที่นั่งบนเตียงทันที
“พูดจริงป่ะ” สิงห์ถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง กลิ่นสบู่โรงแรมนี้หอมมาก หอมจนอยากจะดมใกล้ๆ
“ก็คบกันมาตั้งนานแล้วป่ะ...” นายน์ก้มหน้ามองผ้าห่ม เขาเตรียมใจไว้ตั้งแต่เห็นไอ้กระป๋องแบงค์ร้อยนั่นแล้ว แต่สิงห์ก็ไม่ยอมเริ่มสักที ให้นายน์เริ่มมันก็ดูไม่ดีด้วย
“นายน์”
“หือ?”
“รักนะ” ว่าจบก็ประกบปากกับริมฝีปากบางทันที สิงห์เม้มริมฝีปากล่างเบาๆให้คนน่ารักเผยอปากออก ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปตักตวงความหอมหวาน มือข้างหนึ่งจับลำคออีกฝ่ายเอียงให้ได้องศาที่ดีมากขึ้น ส่วนอีกข้างก็กำลังลูบผิวหนังใต้เนื้อผ้าอย่างเมามัน
“อื้อ ...อย่าจับ” นายน์บอกเสียงสั่น ดึงมือสิงห์ออกจากน้องชายตัวเองที่เริ่มตื่นตัว ฝ่ายมือที่โดนดึงออกก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ยอดอกสีชมพูสวยแทน เสียงครางหวานยิ่งปลุกปั่นอารมณ์ สิงหาละจากริมฝีปากหวานไปที่ซอกคอสูดดมจนพอใจก่อนจะสร้างรอยรักไว้ที่ลาดไหล่เนียน
คนทั้งคู่เคลิ้มไปกับบทรัก รู้ตัวอีกทีเนื้อตัวก็เปลือยเปล่า
“อ่าา~ สิงห์อย่าเพิ่ง” นายน์เกร็งตัวจับไหล่หนาในจังหวะที่นิ้วยาวกำลังจะเข้าไปในช่องทางรัก สิงห์ลุกขึ้นไปคุ้ยกระเป๋าหยิบเอาขวดเจลหล่อลื่นเทใส่มือแล้วป้ายลงที่ทางรัก
“อื้อออ” ขณะที่นายน์กำลังตกใจกับการเตรียมพร้อมของอีกฝ่ายนิ้วของสิงห์ก็เข้ามาลึกแล้ว
“ช้าๆหน่อย อือ... สิงห์...” นายน์ซบหน้าลงกับไหล่หนา แอบกัดไปเต็มแรงตอนที่นิ้วสิงห์ไปโดนเข้ากับจุดอะไรบางอย่างในตัว สิงหายกยิ้มเขาเพิ่มนิ้วไปอีกสองนิ้วแล้วกดเน้นที่จุดเดิมซ้ำๆ
“อ่ะ.. อ่า สิงห์... อย่าแกล้ง อืออออ...” นายน์ดุคนตัวโตแต่มีหรือที่สิงหาจะยอมฟัง เขาถอนนิ้วออกแล้วสอดแก่นกายของตัวเองแทนที่
“อืมม.. นายน์ ผ่อนคลายหน่อย...” สิงห์จูบขมับคนรักแผ่วเบา
“สิงห์ อื้อออ.. เจ็บบบ...” พูดแล้วก็กัดไหล่หนาระบายความเจ็บ สิงห์ไม่ได้ว่าอะไรรอจนแรงกัดผ่อนลงก็เริ่มขยับช้าๆ
“อ่าาา... แรง อือ... แรงอีก...สิงห์...” นายน์บอกเสียงพร่า ความรู้สึกเจ็บตอบแรกหายไปแล้ว เขาใกล้จะถึงแล้วเลยเร่งสิงห์ให้ทำแรงขึ้น
“จูบหน่อย” สิงห์เรียกนายน์ให้หันหน้ามารับจูบ ลิ้นร้อนเกี่ยวพันกันกวาดต้อนไปทั่วปาก สิงห์ถอนจูบออกมาขบเม้มเบาๆที่ติ่งหูแล้วไซร้คอต่อ มือข้างที่ว่างก็บีบเค้นแก่นกายให้อีกคน
“อืมมม”
“อ๊าาาา” ไม่ช้าไม่นานพวกเขาก็ถึงจุดหมาย นายน์หอบหายใจเช็ดเหงื่อที่ไหลมาใกล้ดวงตา
จุ๊บ
“ขออีกรอบนะ” สิงห์จุ๊บปาก กระซิบทั้งที่ริมผีปากยังไม่ห่างจากกัน แล้วเริ่มบรรเลงบทรักต่อ...
วันรุ่งขึ้นนายน์ต้องตื่นแต่เช้า เมื่อคืนสิงห์อ่อนโยนมาก นายน์เดินได้ตามปกติแม้จะติดขัดนิดหน่อยแต่ก็ดูธรรมดามากเมื่อเทียบกับ...น้องกิต พวกเขามองหน้ากันอย่างสงสัย แต่นนท์ที่นอนห้องเดียวกับกิตยังทำหน้านิ่งๆไม่แสดงพิรุธอะไร เลยได้แต่ทำใจรอวันที่นนท์พร้อมที่จะพูด
มื้อเช้ามื้อสุดท้ายที่ภูเก็ตคือโรตีน้ำแกง นายน์ก็ไม่รู้ว่ามันเข้ากันได้ยังไงระหว่างโรตีกับน้ำแกง แต่พอกินแล้วมันก็อร่อยดี ไม่ต้องพูดถึงไนซ์ซี่รายนั้นกินมากกว่าใครบอกว่าย้อมใจให้กับตัวเองที่ยังคงความบริสุทธิ์อยู่ กินเสร็จพวกเขาก็ตรงไปที่สนามบินกลับกรุงเทพทันที
กลับถึงคอนโดช่วงบ่ายๆนายน์อาบน้ำเสร็จก็นอนยาวไม่สนใจเจ้าของห้อง ส่วนสิงหาก็จัดการอัพรูปวิวรัวๆส่วนที่เขายังไม่ได้อัพ ส่วนรูปที่อัพแบบเรียลไทม์ไปแล้วล้วนเป็นภาพนายน์ทั้งสิ้น
‘คิดถึงสิงห์ โพสต์รูปตัวเองบ้างจิ’
Napat_FC ปกติหารูปแทบตาย ตอนนี้เจ๊เซฟรูปจากสิงห์แทบไม่ทันเลยเนี่ย 5555
Singha August หลังไมค์ไหมครับ เดี๋ยวผมส่งให้ 555
Napat_FC รออะไรอยู่ ส่งมาเลยค่าาาา
Cha – Cha is beautiful สิงหาที่ชอบลงรูปบ่อยๆไปไหนแล้วเนี่ย //มองหา
Singha August หายไปแล้ว ตอนนี้เหลือแต่สิงหาที่ชอบลงรูปแฟน
Cha – Cha is beautiful //เบ้ปากมองบน อิจฉาคนมีคู่
Singha August เมื่อก่อนลงรูปบ่อยๆให้เขาไว้ดูตอนคิดถึง แต่ตอนนี้อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีเวลาให้คิดถึงแล้ว ^^
Cha – Cha is beautiful เจ๊เบื่อออออออแรงงงงงงงสิงห์มองรูปนายน์ที่เขาแอบถ่ายมาแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับโทรศัพท์ตัวเอง จนได้ยินเสียงนายน์นั่นแหละถึงเลิก
"ไม่นอนหรอ" นายน์ที่หลับไปแล้วงีบหนึ่งเดินออกมาหา ตลอดทริปสิงห์ นนท์แล้วก็ไม้สลับกันขับรถตลอด เทียบกันแล้วสิงห์ควรจะเพลียมากกว่านายน์อีก
"นอน เดี่ยวอาบน้ำก่อนแล้วไปกอดน้าาาาา" สิงห์พุ่งเข้ากอดนายน์แอบหอมแก้มไปทีแล้วเดินยิ้มเข้าห้องน้ำ
"อะไรของเขา" นายน์มองตามงงๆแล้วทิ้งตัวลงนอนต่อ สักพักก็รู้สึกได้ว่ามีอะไรหนักๆมาวางพาดอยู่ที่เอวแต่เขาก็ง่วงเกินกว่าจะลืมตาขึ้นมอง
"เดี๋ยวเย็นๆค่อยไปหาไรกินแล้วกันเนอะ" สิงห์หอมแก้มคนในอ้อมกอด กระซิบข้างหูแล้วหลับตานอนบ้าง
"อือ" นายน์ส่งเสียงตอบในลำคอ
มันเป็นเหมือนเรื่องตลกที่ตลอดสามปีเขาไม่เคยสนใจคนอื่นเลย
สามปีที่เขาเฝ้ามองแค่คนๆเดียว
สามปีที่คิดมาตลอดว่าคงไม่มีทางกลับไปคบกันได้แล้ว
สามปีที่ต้องคอยฟังคำถามจากคนอื่นว่าทำไมถึงยังไม่ลืมแฟนเก่า
สามปีที่ตอบคำถามด้วยคำตอบเดียวตลอด
"เพราะแฟนเก่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดถึงมากที่สุด"
-จบเถอะ-
อ่ะๆเห็นใจ
แถมให้อีกนิดก็ได้
คนเขียน : สิงห์มีอะไรจะพูดกับคนอ่านไหม ตอนจบแล้ว
สิงห์ : ไม่ใช่เสม็ดก็เสร็จนะครับ 5555
***************************************
จบแล้ววววว เย้ๆ
อุทิศสองวันครึ่งให้กับncโคตรกาก 55555 ตอนแรกว่าจะไม่มีncละนะ แต่เดี๋ยวมันสั้นไป ถถถถ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ //กราบ 
-รักคนอ่าน-
หัวข้อ: -[ แฟนเก่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดถึงมากที่สุด ]- คิดถึงครั้งสุดท้าย P.38 (1/6/16) (อ่าน 363569 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก