ถึงดิฉันจะไปๆ มาๆ แต่ก็ตามอ่านจนจบเรื่องนะเออ
เห็นคำว่า The End แล้วก็ใจหาย นิยายไม่หลายเรื่องนักที่ดิฉันจะตามอ่านขนาดนี้ ยอมรับว่าลังเลในช่วงแรก แต่เมื่อได้อ่านแล้วกลับหยุดไม่ได้ ต้องตั้งหน้าตั้งตาอ่าน ชอบชนะมากๆ เลยค่ะ ชอบมากกว่าเสมออีก ตัวละครที่ชื่อชนะนี้นับว่าคุณผู้เขียนสร้างมาได้ลึกมากๆ เขามีอะไรให้ค้นหาเยอะแยะ และที่สำคัญเขาทำให้ดิฉันแอบอิจฉานังเสมอ ได้ 'อ้อย' ของชนะไปทาน 'ทั้งลำ'
ชนะที่อุปมาเหมือนกับชายเข็ญใจถูกปล่อยทิ้งไว้กลางทะเลลึก ต้องทนว่ายน้ำอยู่นานวัน ในที่สุดแล้ว ก็ไม่ได้จบชีวิตไปในสายน้ำ แต่พบ sanctuary และพบที่ยึดเหนี่ยวจิตใจในตัวเสมอนั่นเอง หวังว่าต่อไปนี้โลกของชนะจะไม่โดดเดี่ยวเปลี่ยวว้าง จะมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม พร้อมกับมีใครคนหนึ่งคอยเดินเคียงข้างจับมือกันไปไม่ห่างหาย
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ เรื่องนี้นะคะ คุณเขียนดีมากๆ ค่ะ
ขอตัวไปอ่านเรื่องน้องกวิ้นนกบินไม่ได้ก่อนนะคะ