คือ ไม่ได้เม้นต์มานาน แล้วกะรวบยอดมาเม้นต์ตอนจบทีเดียว แต่ไม่คิดว่าจะไวขนาดนี้
ก่อนอื่นขอบคุณคุณSnufflehp มากๆ ค่ะที่เขียนเรื่องดีๆ แบบนี้ขึ้นมาให้อ่านอีกเรื่องอีกแล้ว หากมีแพลนจะทำเป็นหนังสือ คิดว่าถ้าเก็บเงินทันจะสั่งรอบแรกให้ได้ค่ะ! กลับมาที่นิยาย รักเสมอเป็นนิยายที่ให้อะไรได้เยอะตามที่คนเขียนเคยพูดไว้นั่นแหละค่ะ
แต่จะรับสารถูกหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้มาแม่มากก็น้อย จนทำให้แทบไม่กล้ากดเอนเทอร์เวลาเม้นต์เลยก็คิดพยายามอย่าตัดสนิใจคนแต่เพียงพายนอก กราบอกขอโทษชนะที่เคยคิดโกรธโทษเคืองชนะเมื่อคราคดีน้องหนูริน ตอนนี้ชนะคือพระเอกที่ดีมาก ดีมากๆ คนหนึ่งจนต้องกัดหมอนแล้วนอนร้องไห้ เรื่องราวของตัวละครชื่อชนะที่สานต่อทอถักห้อยมาด้วยความเป็นพ่อของไร้พ่าย เราชอบปมของพ่อลูกคู่นี้มากเลยค่ะ อินมากตอนชนะกินยาอ่านซ้ำหลายต่อหลายรอบเลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่เหมือนเห็นไร้พ่ายผิดหวังแล้วรู้สึกดี ราวกับว่าอีกไม่นานต่อจากนี้ไร้พ่ายคนหน้ามึนคนนั้นกำลังจะมีการพัฒนา... และมันก็จริงค่ะ เอาตามตรงไร้พ่ายเป็นคนปากไม่ตรงกับใจขนาดหนัก ตั้งแต่เรื่องของตัวเองยันเรื่อของลูก แต่บทจะตรงก็ตรงใจหาย คนบ้าอะไรเนี่ย ทำไมหล่อจัง (เดี๋ยว) อีกอย่างคือเราชอบที่ไร้พ่ายสอนชนะ ชอบความรักที่มอบให้ลูกตลอดเวลาแต่เพียไงม่แสดงออกอย่างชัดเจน ตอนที่เหมอบอกว่าชนะไม่กินพริกหยวก แต่ไร้พ่ายก็บอกให้ใส่ไปเยอะๆ มุขนี้เจอบ่อยมากค่ะเวลาบอกไม่ชอบกินอันนั้นเพราะมันมีประโยชน์มากเกินไป แล้วจะต้องถูกผู้ใหญ่บังคับให้กินเยอะๆ ไม่ชอบเลย แต่ก็รู้ว่าพวกเขาห่วงและใส่ใจ เราชอบอันนี้ มีคนคิดแบบนี้ไหม ไม่รู้ แต่เราก็ชอบค่ะ 55555555555555555555
เราชอบความรักของชนะกับเสมอนะ แต่ให้เรียบเรียงเป็นคำพูดนี่หาคำจำกัดความไม่ได้ แต่เมื่อได้อ่านเหมือนกับเพิ่งรู้สึกได้ว่า 30 กว่าตอนที่แล้วเหมือนเป็นเพีนงเกริ่นเรื่องเท่านั้นเอง เพราะอีกห้าตอนต่างหาก คือชนะตัวจริง และเป็นความรักของผู้ชายชนะกับคนรักชื่อเสมอจริงๆ ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านั้นคนๆ นั้นไม่ใช่ชนะ แต่ในตอนนั้นคนๆ ยังเป็นชนะคนเดิมต่างหาก แต่เราชอบชนะคนนี้ คนที่ติสต์แตกบ้าบอหลุดโลกแบบนี้ ชอบค่ะ ชนะดูเป็นตัวของตัวเองแล้ว เขาดูมีความสุข ปล่อยเขาไปนะลูกเหมอจ๋า ผัวอินดี้ต้องทำใจ ปีนเขานิดข้ามห้วยหน่อยทนไว้ลูก ท.ทหารอดทนนะคะ อุอินะ
ส่วนกวิ้นๆ เอาจริงๆ ก็อยากให้รับอัลไว้พิจารณาค่ะลูก... (ยังไม่ได้อ่านฟลายอิ้งอ่ะ ยังไม่พร้อม โฮ...) กับตัวละครชื่อแพนกวิ้นไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เพราตัวน้องน่ารัก และดูมีอะไรมากกว่าที่ตาเห็น กวิ้นเหมือนเด็กอินดี้ไม่สนโลกพอสมควรค่ะ แต่จะให้เดาตอนนี้ น้องไม่กล้า เดี๋ยวเดาผิด ไม่โอเค ไม่เท่ เดี๋ยวเม้นต์เรื่องหน้า อุอินะ
งือ สุดท้ายนี้ตัวละครที่ชอบมากอีกตัวคือชายค่ะ ชอบตั้งแต่ตอนที่จัดงานแต่งให้แล้ว แล้วก็ชอบมาตลอด คิดว่าชายตัวละครสมทบที่เท่มากๆค่ะ เท่บาดใจเลยทีเดียว แม้จะกาก(?) เกรียนแต่เราชอบคำพูดเขามาก หากไม่ได้กับปิ๊ก ก็ควรเชิดหน้าจากผู้หญิงคนนั้นแล้วหาใหม่เสียค่ะ หรือไม่ก็มาหาเราก็ได้ เต็มใจ (เดี๋ยวๆ)
สุดท้ายที่รอบที่สอง ขอบคุณมากๆ สำหรับนิยายเรื่องนี้ เราไม่รู้จะพิมพ์อะไร ได้แต่เวิ่น แต่ก็ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณมากๆ เรื่องนี้คือหนึ่งนนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกว่าอ่านซ้ำอีกสักครั้งสองครั้งก็ไม่คิดเบื่อ ใจหายเล็กๆ ที่กำลังจะจบแล้ว แต่ก็ยังรอติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: +รัก...'เสมอ'+ ตอนที่ 45 24/01/2559 Page. 87 (The end) (อ่าน 688526 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก