หัวข้อ: +++ สมาคม....คนแปลก +++

[Tifa]

แปลกจริงๆ

สมาคมนี้ทั้งแปลกทั้งฮาจริง ๆ ด้วย 

มาเป็นแฟนคลับสมาคมนี้ด้วยคน 

เย่ๆ มีสมาชิกใหม่ ขอบคุณครับที่มาอ่าน ยังไงก็อย่าพึ่งงงละกัน เพราะคนแต่งก็ยังงงเลย อิอิ

มาเร็วทุกท่านตอนนี้โอเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด(รึปล่าว)ถ้าท่านชอบกายโอรักกายโอละก็มาเข้าคลับกายโอกันเถอะFc-GOมาเข้ากันเยอะๆน่ะ

แค่มาหาเสียงแล้วจากไป

 

โหย เดี่ยวนี้ไม่แจกเงินเขาไม่เลือกกันหรอกคร้าบ อึ๋ย....จะโดนจับมั้ยนี่

สงสารโออ่ะ รักเค้าข้างเดียว

อืม น่าหาใครให้โอสักคนน่ะ

แอร๊ยยยยยย โอคะคีน่าอยู่ตรงนี้ค่ะ

มาอ่านแว้ววนะ

นังคีน... มั่วถั่วไปเรื่อย....

ปมที่ขมวดไว้ก็คลายออกไปแระ ตอนหน้าจะเริ่มยังไงน๊า....

รออ่านอยู่นะ

ถึงปมหมดแต่เสื้อผ้ายังไม่หมด รอปลดต่อไป 555

[Tifa]

ผู้ชายคนนั้น


“พี่โก้ ไม่เอาแล้ว ไปหาไรกินกันดีกว่า” ผมพยายามที่จะปัดมือของพี่แกที่กอดก่ายผมอยู่ (นี่มันเช้าแล้วนะ)
“กายอะ กอดหน่อยดินะๆๆๆๆๆ” อร้าก อย่าทำตาแบบนั้นเดี๋ยวใจอ่อน
“นะ กาย นะ ขอกอดให้ชื่นใจก่อนเร็ว” ตาดวงโตจ้องมาทำให้อดใจอ่อนเสียไม่ได้
“แค่กอดนะ”
“ครับ ขอสัญญา”



แล้วผมก็เข้าสู่อ้อมกอดอันคุ้นเคยอีกครั้งหนึ่ง พี่เขาเอาคางมาเกยไว้ที่บ่าของผม
“พี่รักกายนะ”
……… “อืม…..” ไม่รู้จะพูดอะไรออกไป ความสุขมันพองออกคับหน้าอกไปหมด



“พอแล้วพี่โก้ ไปข้างนอกกันเหอะ”ผมผลักอกเปล่าเปลือยนั้นออกไป
“ไม่ชอบหรอครับ” พี่เขาจ้องกลับมา เล่นทำให้ต้องหลบไปมองที่อื่นแทน

แต่มือพี่โก้ไวกว่า มือเข้ามาวางที่ข้างๆแก้มแล้วออกแรงต้านไปในทิศทางที่ควรจะมอง
“อย่าหลบตาพี่สิ” โอ้ย…..มันเขิล วุ้ย

พี่เขาขยับเข้ามาใกล้ บรรจงจูบอย่างแผ่วเบา…………………

เราถอนปากออกจากกัน…..พี่โก้ยิ้มน้อย
“อยากออกไปข้างนอกอีกมั้ย”


……………………
……………
……….
……
…
..
.




ช่วง 1 อาทิตย์ที่ผ่านมานี้พี่โก้ค่อนข้างที่จะมาอยู่กับผมบ่อยมาก แทบเรียกได้ว่าย้ายเข้ามาอยู่ในห้องเลยก็ว่าได้ ใจหนึ่งก็เกรงใจคินมัน แต่ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องดีที่มีผู้ชายให้มันแทะโลมเล่นแทน (แอบสงสารพี่โก้หน่อยๆ แต่ก็สนุกดี)



“อร้าย พี่โก้คะ ท้องได้กี่เดือนละคะ”

“กรี้ดดดด ผู้ชายถอดเสื้อ”

“แอร๊ยยยย….พี่โก้เคอะเปลี่ยนใจมานอนห้องคีน่ามั้ยเคอะ”




เหล่านี้เป็นต้น แต่เหมือนพักหลังๆมานี่ชักจะมีเล่นด้วยกับคินมันบ้าง…..สงสัยคงเริ่มสนิทกันมากขึ้น

แต่ก็มีบ้างเหมือนกัน ที่บางครั้งโอเข้ามาในห้อง……พี่โก้ก็ยังไม่ค่อยไว้ใจมันนักมองตาไม่กระพริบเลยก็ว่าได้
เล่นทำเอาทุกคนอึดอัดกันทั่วหน้า


“กรี้ด…..พี่โก้วันนี้ออกมาเช้านะคะ ปกติต้อง 10 โมงก่อนนี่นา”
ทันทีที่ผมกับพี่โก้ออกมาก็เจอนังคินนั่งดู ทีวีอยู่ที่ห้องกลางทักเข้า

“แหมน้องคิน วันนี้พี่เก็บแรงไว้ก่อนน่ะครับ เดี๋ยวคืนนี้……” พี่เขามองมาทำตาเจ้าเล่ห์ใส่

เฮือก….ตายแน่กู

“อร้ายยยยย พี่โก้เก็บแรงไว้ให้คีน่าหรอคะ” เจ้าตัวดีทำตาวาวพร้อมกับกระโดดมาคว้าแขนของพี่โก้แน่น

น้อยๆหน่อย….พี่เขาหมายถึงกู

“ครับ น้องคีน่าเปิดห้องรอได้เลยครับ” แป่วววววว
“กรี้ด….เปิดห้อง แหกจิ๋มรอเลยล่ะคร้า….แอร้ยยยย”



เสียงหัวเราะดังไปทั่วจากพวกเราทั้ง 3 แต่ก็ต้องถูกขัดจังหวะด้วยเสียงเคาะประตู





ผมเดินไปเปิด………..ไอ่โอ




ดูมันก็ตกใจเหมือนกันที่ผมเป็นคนเปิด ย้ำว่าแค่นิดเดียวเท่านั้นแล้วมันก็ตีหน้าเรียบเหมือนเดิม
“มีอะไรหรอโอ เข้ามาก่อนสิ” ผมเปิดประตูให้กว้างก่อนที่จะเบี่ยงตัวเดินเข้าไปด้านในแล้วนั่งลงข้างพี่โก้

ไอ่โอยังยืนบื้ออยู่ที่เดิม

“กรี้ด โอ มาหาคีน่าหรือจ้ะ” แล้วคินก็เป็นคนจัดการเข้าไปดึงไอ่โอเข้ามาในห้องจนได้ มันนั่งลงตรงข้ามกับผม

“น้องโอมีอะไร รึเปล่าครับ” พี่โก้ไม่รอช้าที่จะถาม

หลังจากเหตุการณ์ที่ห้างวันนั้นพี่เขาก็ดูจะไม่คิดอะไรมากแล้วเกี่ยวกับโอ…..จะมีก็แต่ มันนั่นล่ะ

“งานครับ” มันว่าพลางยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลออกมาวางบนโต๊ะ 4 ซองด้วยกัน
“นี่คงไม่ได้หมายความว่า…..เราได้ทำงานด้วยกันอีกนะ” ผมถามขึน

ไอ่โอพยักหน้า

“แล้วพี่โก้ด้วยหรอ” ทีนี้เป็นนังคินถามบ้าง

มันพยักหน้าอีกครัง แต่ครั้งนี้ดูจะช้าลง
“เย่ ดีใจจังเลย” พี่โก้ยิ้มออกมาเต็มที่ เท่านั้นไม่พอยังมีหน้ามาหอมแก้มผมอีก 1 ฟอดใหญ่เล่นเอาทำอะไรไม่ถูกเลย
“พี่อยากร่วมกลุ่มกับน้องกายตั้งนานแล้ว” ตาของพี่เขาดูมีประกายแวววับ



ต่างกับอีกคนที่นั่งกำหมัดแน่นอยู่ ถึงแม้มันจะไม่แสดงออกก็เหอะ แต่ผมก็รู้จักกับมันมานาน….ผมรู้



“ยังไงพี่ก็ต้องขอฝากตัวด้วยนะครับ น้องๆ”
“อร้ายยยย คีน่ารับฝากแค่ช่วงล่างนะคะคริๆ” นังคินสวนมาทันที

“ไม่ได้นะน้องคิน…พูดแบบนี้เดี๋ยวน้องโอก็เข้าใจผิดว่าพี่คิดอะไรกับน้องคินหรอก” พี่แกติงนิด
“พี่ไม่ได้คิดอะไรกับน้องคิน นะครับน้องโอ……อย่าคิดมากนะ”



ลืมบอกไป ตั้งแต่เหตุการณ์ที่ห้างวันนั้นพี่โก้เล่นทึกทักเอาเอง ว่าโอกับคิน ต้องแอบชอบกันแน่เลย
ไอ่ผมก็ดันเออ ออ ห่อหมกไปกับพี่โก้ด้วย……..ก็เลยเป็นเรื่องเป็นลาวเอ้ย ราว



“พี่ว่าน้องโอกับน้องคินนี่ก็เข้ากันดีนะ ว่างั้นมั้ยกาย” เง้ออย่าเอาผมเข้าไปเกี่ยวดิ
“อะอะ ก็….อืม ครับ” เออออไปอีกละกูนี่

มือของไอ่โอกำแน่นขึ้นไปอีก เส้นเลือดที่แขนปูดโปนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด….ท่าจะไม่ดี


“เอ่อพี่โก้ เราไปหาอะไรกินกันข้างนอกดีกว่านะ” ผมรีบหาเหตุผลที่จะออกไปจากห้องให้เร็วที่สุด
“อ้าว ยังไม่ได้คุยงานกันเลย”
“เอาไว้ทีหลังก็ได้ค้า ไม่ต้องรีบ” นังคินที่ดูเหมือนจะสังเกตได้รีบสมทบโดยด่วน
“งั้นเราก็ไปกินด้วยกัน 4 คน แล้วก็คุยเรื่องงานกันไปด้วยดีมั้ย” พี่แกเสนอแต่มือยังโอบผมไว้
“เอ่อ คีน่ากับโอ กินมาแล้วล่ะค่ะ”


“เหรอ….อิอิ แอบไปเดทกันมาก็ไม่บอกน่ารักดีเนอะกาย” พี่โก้หัวเราะเบาๆ
“ครับ” ตอบได้แค่นี้จริงๆ เหอะๆ




“ผมกับคินไปด้วย” เสียงต่ำๆแว่วมาทำให้ผมกับพี่โก้ต้องหยุดแล้วมองกลับมา




โอจับคินแล้วดึงมายืนข้างๆตัว พร้อมกับโอบเจ้าตัวดีด้วยแขนอันใหญ่นั้น

ผมได้แต่งง กับสิ่งที่ไอ่โอทำ…..มองไปที่พี่โก้ ก็ได้แต่ยิ้ม อะไรของมันวะ

ผมได้แต่ตกใจ………ไม่คิดว่ามันจะทำได้





ไอ่โอก้มลงจูบคิน……ต่อหน้าต่อตาผมกับพี่โก้เลย

ผู้ชายคนนั้น…….ฉันให้เธอ (ดีมั้ยน้า)

[/color]

[กิมตี๋หัดขับ]

โอ ต้องถูกของเขมร แน่ๆเลย ทำไปได้  เดี๋ยวคันปากแย่เลยๆอะ 

[kurugmin]

เพิ่งได้มาอ่าน
ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ได้อ่านตั้งแต่แรกๆ
แนวๆมีความสามารถพิเศษหยั่งงี้ :a2:มัน..มาก
แนวๆตลก..ปนซึมๆหยั่งงี้ o13ชอบมาก
คนอ่านมีใจให้โอคร๊าบ..อยากได้กายโอ..  :m1:เพ่โก้ม่ายอาว
สมัครเป็น FC-GOด้วยคน
ส่วนคีน่าปล่อยไปเหอะ

อ๊ากกก..โอจูบคีน่าทามม๊ายยยย..เดี๋ยวติดกับดักเทพแห่งความ..วาย..น๊า
เหอๆๆๆๆ

  +1 ให้คุณ Tifa ครับ

[mist]

  สงสารโออ่ะ ทำไปได้ 

[winwell]

มาเร็วๆทุกท่านมาเข้าคลับกายโอกันเยอะถ้าท่านเข้ามาท่านจะได้จูบจากโอคนละจูบ :laugh:มาเข้าFc-goกันเยอะๆน่ะคร้าบ

  :serius2:โอทำงี้ได้ไงไปจูบคินทำไมจูบกายต่อหน้าโก้เลย

มาหาเสียงแล้วจากไปต่อ
 

[pongsj]

เอ้า ยัยคินกำไรเห็นๆ

[alien]

..... เด๋วนี้สมาคสเริ่มที่เตียง ตลอดเรยน๊า....

ตกลงเค้าไม่ทำงานการกันรึ... ทำแต่งานกาม คิคิ....
 
ตอนต่อไปคงได้หวือหวาซะทีนะอิอิ

 :L2:ให้กำลังใจคุณหมอเสมอคับ ^^ อิอิ

[nOn†ღ]

สงสารโออ่ะ แต่ท่าจะถูกใจคินนี่เนอะ 

[Tifa]

โอ ต้องถูกของเขมร แน่ๆเลย ทำไปได้  เดี๋ยวคันปากแย่เลยๆอะ 

อร้าย คีน่าไม่ใช่ตำแยนะเคอะ จะได้คันปาก อิอิ

เพิ่งได้มาอ่าน
ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ได้อ่านตั้งแต่แรกๆ
แนวๆมีความสามารถพิเศษหยั่งงี้ :a2:มัน..มาก
แนวๆตลก..ปนซึมๆหยั่งงี้ o13ชอบมาก
คนอ่านมีใจให้โอคร๊าบ..อยากได้กายโอ..  :m1:เพ่โก้ม่ายอาว
สมัครเป็น FC-GOด้วยคน
ส่วนคีน่าปล่อยไปเหอะ

อ๊ากกก..โอจูบคีน่าทามม๊ายยยย..เดี๋ยวติดกับดักเทพแห่งความ..วาย..น๊า
เหอๆๆๆๆ

  +1 ให้คุณ Tifa ครับ

ยินดีครับที่มาอ่าน ยังไงก็ติดตามกันต่อไปนะครับ

สงสารโออ่ะ ทำไปได้ 

แอร๊ยยยย สงสารคีน่าบ้างสิคะ ซิกๆ

มาเร็วๆทุกท่านมาเข้าคลับกายโอกันเยอะถ้าท่านเข้ามาท่านจะได้จูบจากโอคนละจูบ :laugh:มาเข้าFc-goกันเยอะๆน่ะคร้าบ

  :serius2:โอทำงี้ได้ไงไปจูบคินทำไมจูบกายต่อหน้าโก้เลย

มาหาเสียงแล้วจากไปต่อ
 

เป็นเรื่องเป็นราวนะนี่....วันหลังให้โอ xxx กะคีน่าดีกว่าอิอิ

อร้าย แจ่มค่ะพี่ขา คริๆ

เห่ย กูไม่ให้

เอ้า ยัยคินกำไรเห็นๆ

หนูเสียนะคะพี่

..... เด๋วนี้สมาคสเริ่มที่เตียง ตลอดเรยน๊า....

ตกลงเค้าไม่ทำงานการกันรึ... ทำแต่งานกาม คิคิ....
 
ตอนต่อไปคงได้หวือหวาซะทีนะอิอิ

 :L2:ให้กำลังใจคุณหมอเสมอคับ ^^ อิอิ

เรื่องบนเตียงไงล่ะครับ อิอิ

สงสารโออ่ะ แต่ท่าจะถูกใจคินนี่เนอะ 

กรี้ดดด ถูกใจเจ้มากเคอะ

[Tifa]

แบบนี้.........


ปากของฉันกับโอประกบกันแน่นจากแรงดันของมืออีกฝ่าย ไม่มีความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น

ไม่มีการแลกลิ้น ไม่มีความอ่อนหวาน ไม่มีความรุ่มร้อน…..มีเพียงความเย็นชา




“โหย กายพี่ว่าเราแพ้คู่นี้ว่ะ 555” พี่โก้ส่งเสียงมาก่อนคนอื่น

กายที่ได้แต่มอง อึ้งๆ

เราผละออกจากกัน …….. นี่ฉันควรทำอย่างไรต่อไปกัน
โอ….จับมือฉันไว้มหลวมๆก่อนจะดึงร่างที่ไร้ความคิดของฉันไป

ฉันเซไปตามแรงฉุดนั้น มองหน้าเขา…….ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย

เล่นกันแบบนี้เลยหรอ…….ได้ คีน่าจัดให้



“กรี้ด โออะ อายพี่โก้ กับ กายเขานะ” และแล้วฉันก็เข้าสู่โหมดนักแสดงหญิงอีกครั้ง (ย้ำนักแสดงหญิง)
เจ้าตัวมองมาอย่างงุนงง…….กายที่ยังไม่หายจากการตกใจ…..พี่โก้ที่ได้แต่หัวเราะร่า


“โหยน้องคีน่าไม่ต้องอายหรอก เดี๋ยวพี่จูบกายเป็นเพื่อน” พี่แกทำหน้าหื่นก่อนจะก้มลงไป
“เฮ้ย….ไม่ต้องเลยพี่โก้” ไอ่กายได้แต่บอกปัด พร้อมยกมือดันหัวพี่โก้ไว้

แต่ดูว่าพี่โก้มีแรงเยอะกว่า….มีหรอกายมันจะรอด



แรงบีบที่มือเพิ่มขึ้นอย่างมาก จนฉันรู้สึกเจ็บ….อยากจะด่าไอ่คนที่กำมือฉันนัก (ว่า อีดอก)
แต่คนท่เจ็บที่สุดนั้นก็คงไม่ใช่ฉันหรอก………เป็นอีกคน…….

หางคิ้วโอมีการกระตุกสั่นรัว เส้นเลือดที่ขมับเต้นแรงจนเห็นได้ชัด….สีหน้าที่ขึ้นเป็นสีแดงด้วยความไม่พอใจ

และมันก็เดินเข้าไปหาทั้งคู่…..ไม่ได้การละ

“แอร้ยยยยยๆ พี่โก้คะหลบหน่อยค่ะ” ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าฉันสะบัดมือจากมือของโอแล้ววิ่งไปจับแยกคู่ของกายทันที…….พี่โก้มองอย่างสงสัย (ว่ามาขัดจังหวะกูทำไม)



ส่วนไอ่โอ มันหยุดอยู่ตรงนั้น

“คือคีน่ากับโอไม่หิวข้าวละค่ะ…..แต่ว่าหิว………..เอ่อ ขอตัวนะคะ” ว่าละก็แกล้งทำเป็นหน้าแดง…..น้ำยาอุทัยนี่ช่วยได้จริงๆ…..ยืนบิดไปมาราวสาวน้อยแรกแย้ม คริๆ

“555 อยากไรจ้ะน้องคีน่า” พี่โก้แซว ก่อนที่จะพากายเดินออกไปข้างนอกด้วยกัน





ฉันรอจนทั้งคู่เดินไปจนลับตา

ฉันปิดประตูห้อง……..หันกลับมาดูเจ้าตัวปัญหา



“นายทำแบบนี้ทำไม”



คำถามแรกก็เล่นเอาเจ้าโอ้ถึงกับตกใจเนื่องด้วยเสียงอันดังของฉัน บวกกับทีท่าที่เปลี่ยนไป

“………..” เขาไม่ตอบว่าอะไรยืนก้มหน้านิ่ง

“นายก็รู้ทำแบบนี้มีแต่เจ็บตัวเองเปล่าๆ” ฉันควบคุมตัวเองให้เย็นลง…..ร้อนไปก็คงไม่มีอะไรดี
ฉันพาโอ ที่ดูเหมือนไม่รับรู้อะไร มานั่งที่โซฟา

“นายอย่าทำแบบนี้เลยนะ……คนที่เสียใจที่สุดไม่ใช่เรา ไม่ใช่กาย…..แต่เป็นตัวนายเอง”

หยดน้ำใสๆ หยดลงบนหน้าขาของเขา…….. ไอ่โอ…..ร้องไห้



เฮ้อ…..ไม่ชอบปลอบคนอื่นเลย


“โอ……” ฉันโอบแขนทั้ง 2 เข้ากับร่างใหญ่ที่สั่นเทิ้มไปด้วยความเสียใจ น้ำตาลูกผู้ชายพรั่งพรูออกมาเลอะเปื้อนตัวไปหมด…..ไม่รู้ด้วยเหตุใด น้ำตาของฉันมันจึงไหลออกมาด้วย

“ขอโทษ คิน…..ขอโทษ” เสียงทุ้มๆสั่นๆของไอ่โอพร่ำขอโทษอยู่เรื่อย
“อืม ไม่เป็นไรหรอก” กันกระชับแขนให้แน่ยิ่งขึ้น

………………………….
……………………
………………
………….
……….
…….
….
…
..
.
.



“ดีขึ้นแล้วนะ”

“อืม”  โอพยายามที่จะยิ้ม ถึงแม้จะดูฝืนใจมาก แต่ก็นะ….ใครจะทำใจได้เร็วขนาดนั้น

“เฮ้อ…..พยายามหน่อยนะโอ….เรารู้มันยาก แต่นายต้องทำให้ได้”
“จะให้ทำไง”

ฉันคิดหาคำตอบนั้น……ไม่สิความจริงฉันรู้ดีแล้วแท้ๆ
“เราไม่มีคำตอบให้หรอก……..เพราะเรายังทำไม่ได้เหมือนกัน” ความคิดฉันเห็นภาพเขาคนนั้นอีกแล้ว



“ทรมาร” โอว่า

“ใช่” ฉันยิ้มน้อยๆ แล้วลุกขึ้นยืน





“แต่นายจะเจอสิ่งใหม่….ที่รออยู่ข้างหน้าได้อย่างไรถ้ายังติดอยู่ในอดีตแบบนี้” ฉันยื่นมือให้คนที่นั่งอยู่
“มาลองพยายามไปด้วยกันสิ”


โอมองกลับมา……สีหน้าครุ่นคิด…..ไม่มั่นใจ
“โอ….”



เขายื่นมือมาอย่างช้าๆ คงไม่มั่นใจนัก…..แต่ก็ลองดูเหอะน่า

“ปะ ไปกินข้าวกัน”



……………………………………………………………………………………………


เราเลือกมายังโรงอาหารอีกฝั่งที่ไกลออกมาอีกฝั่งของสมาคม เพื่อไม่ให้เจอกับ 2 คนนั่นด้วย



“ไม่อร่อยหรอ” เห็นโอซึ่งได้แต่นั่งบื้อเขี่ยข้าวไปมาๆแล้วก็อดสงสารไม่ได้
“….อืม”
“หรือว่า ลดความอ้วน แอร๊ยยยยยย….” ฉันแซวมันไปอีก

รอยยิ้มเล็กผุดขึ้นมา

“บ้าดิ แค่นี้ก็หล่อจะตายแล้ว” โอตอบกลับมา

ฉันยิ้ม………..การสนทนาดำเนินไปเรื่อยๆ จนวกมาถึงเรื่องงานที่ต้องไปทำ



“งานนี้งานใหญ่…..เราต้องร่วมมือกับสมาคมใหญ่” โอว่า

“ฮะ…..อะไรนะสมาคมใหญ่”
ไอ่โอพยักหน้าหงึกๆ เป็นตัวบอกว่า แม่นแล้ว



หวังว่าคงไม่ใช่คนนั้น……………………………………
                              

มันหมายความว่าไง

[/color]

[alien]

  คนนั้นนนนนนน!!! คนหนายหว่า...... ???   ลุ้นๆ

พ้นช่วงสอบแล้วลงถี่ขึ้นนะ  ดีจัง.. ^^

จะแวะมาดูทุกวันเรยน๊า ... งิงิ 

ให้กำลังใจคนแต่งนะ....

[mist]

แว้กกกกกกกกกก  แล้วมาทำให้ค้างทำม๊ายยยยยยยยย  บอกมาเด๋วนี้นะ ว่าคนนั้นน่ะคนไหน 

[Kirimanjaro]

สมาคมใหญ่  หรือว่า


สมาคมหน่วยข่าวกรองไพ่ป๊อกเด้งของเจสซี่!!!

[nOn†ღ]

โอ ยังน่าสงสารได้อีก 

ใครกันน๊า คนๆ นั้น

รอลุ้นจ้า 

[poom]

 ...เข้ามาอ่านตั้งแต่เช้าจรดมืด ในที่สุดก้อตามทันแล้ว...

คีน่า....เอาตุ๊กตาทองไปเลยไหม...

โอ...น่าสงสารจัง...ทนไว้น้า...

กาย...มองทำไม หรือว่าจะเอาไว้อีกคน...ชอบแบบ 3P ก้อไม่บอกกกกกก...

[kurugmin]

 
เหอะๆๆๆๆจูบกับคีน่ามันไร้ความรู้สึกเหรอ 
จริงง่ะ  อยากลองมั่ง

[Tifa]

คนนั้นนนนนนน!!! คนหนายหว่า...... ???   ลุ้นๆ

พ้นช่วงสอบแล้วลงถี่ขึ้นนะ  ดีจัง.. ^^

จะแวะมาดูทุกวันเรยน๊า ... งิงิ 

ให้กำลังใจคนแต่งนะ....

เหอะๆ คนนั้นล่ะ.....แต่ช่วงนี้ลงบ่อยหรอไม่นิ ก็เท่าเดิม

แว้กกกกกกกกกก  แล้วมาทำให้ค้างทำม๊ายยยยยยยยย  บอกมาเด๋วนี้นะ ว่าคนนั้นน่ะคนไหน 

มาละครับๆ แบบว่ากลับบ้านนอกมาเลยมะได้ต่อ

สมาคมใหญ่  หรือว่า


สมาคมหน่วยข่าวกรองไพ่ป๊อกเด้งของเจสซี่!!!

แอร๊ยยยยยย.....คีน่าเล่นแต่ไฮโลค้า

โอ ยังน่าสงสารได้อีก 

ใครกันน๊า คนๆ นั้น

รอลุ้นจ้า 

มาลุ้นกันต่อเลยครับ

...เข้ามาอ่านตั้งแต่เช้าจรดมืด ในที่สุดก้อตามทันแล้ว...

คีน่า....เอาตุ๊กตาทองไปเลยไหม...

โอ...น่าสงสารจัง...ทนไว้น้า...

กาย...มองทำไม หรือว่าจะเอาไว้อีกคน...ชอบแบบ 3P ก้อไม่บอกกกกกก...

ขอบคุณครับที่มาอ่าน

กรี๊ดดดดด ขอบคุณสำหรับตำแหน่งนี้ค่ะ

เห่ยๆ.....ผมไม่ผิดน้า

เหอะๆๆๆๆจูบกับคีน่ามันไร้ความรู้สึกเหรอ 
จริงง่ะ  อยากลองมั่ง

ลองนี่ลองกับคีน่าหรือว่า โอ คะ อร้ายยยยยย

[Tifa]

งานชิ้นใหม่…….กับการพบพาน


“กาย…..เป็นอะไร” พี่โก้ที่พยายามที่จะตักกับข้าวมาวางที่จานต้องหยุดการกระทำนั้น คงเห็นผมนั่งเขี่ยเล่นล่ะมั้ง

“เปล่าครับพี่” ผมที่รู้สึกตัวรีบดึงความคิดกลับมาจดจ่อกับคนเบื้องหน้า

“คิดอะไรอยู่กาย” เสียงที่ฟังดูอบอุ่นดูเป็นผู้ใหญ่ สมตัว)

ผมยิ้มออกมาแล้วตักไข่เจียวไปให้พี่โก้บ้าง(ซึ่งข้าวหายไปกว่าค่อนจานแล้ว)
“ไม่มีอะไรครับพี่ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”

“อะๆ งั้นก็ได้กินข้าวเหอะกายน่ะตัวเล็กไปนะ” พี่แกตักหมูทอดมาใส่ให้ผมอีก

“จ้า….ยังไงก็ไม่ผอมเท่าคินมันหรอก”

“555 ไปว่าน้องคินได้ไง….เขาออกจะหุ่นดี” 

หวังว่านังคินคงไม่จามอยู่นะ

“แต่น้องคิน กับ น้องโอนี่ก็ดูน่ารักดีนะ….กายรู้มั้ยว่าเขาไปรักกันตอนไหนน่ะ” พี่โก้ทำตาใสแบ้วถามมาอย่างไม่รู้
(หรือรู้แต่ทำเป็นไม่รู้…..ไม่แน่ใจ)

“อืม….ไม่รู้ครับ” ความนึกคิดกลับไปเรื่องของ โอ อีกครั้ง

นี่มันทำแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่……..โอมันชอบ คินจริงๆหรอ…หรือว่าแค่……
เฮ้อ….แล้วเราจะไปคิดเรื่องของมันทำไมเนี่ย
หรือว่า…เราก็ชอบ……..โอมัน



“กายครับ” พี่โก้คงเห็นผมเหม่อไปอีก

“ครับ”

“มีอะไรบอกพี่ได้นะกาย…..ถึงแม้ว่ากายจะว่าอย่างไรพี่ก็ยอมรับมันทุกอย่าง”

มือทั้ง 2 ข้างถูกคนตัวใหญ่กว่าดึงไปรวบกันไว้เสียแล้ว
สายตาที่จดจ้องมาเล่นเอาทำอะไรไม่ถูกอีกแล้ว

ความรู้สึกของผมน่ะหรือ……ใจเต้นรัว
ความรู้สึกดีๆ ได้ถ่ายทอดมาจากมืออีกคู่นั้น

นั่นสินะ ในเมื่อคนๆนี้ทำให้ผมมีความสุขขนาดนี้ แล้วผมจะมัวไปคิดถึงคนอื่นทำไมกัน

“……” ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่จะสำคัญอะไรล่ะในเมื่อความรู้สึกได้ถูกถ่ายทอดไปสู่กันและกันเรียบร้อยแล้ว






“อ้าว มากันแล้วหรอ” ผมเข้าไปในห้อง ก็เจอไอ่โอและคินนั่งอ่านรายละเอียดของงานชิ้นใหม่อยู่แล้ว

“น้องคินครับ กี่รอบครับ555” พี่โก้เข้ามาก็ยิงใส่คินซะไม่ยั้ง

“อ่อ….ก็ไม่กี่รอบอะค่ะ” สาวเจ้าตอบกลับมา แต่มันมีความไม่ปกติแฝงอยู่ในนั้น…..มันราบเรียบเกินไป

“อืม” ผมดึงพี่โก้นั่งลงอีกฟากหนึ่ง แล้วดึงเอาเอกสารมาชุดหนึ่ง

“นี่เราต้องร่วมงานกับพวกสมาคมใหญ่หรอนี่” พี่โก้ที่นั่งอ่านข้างๆว่า

“อืม” ไอ่โอตอบสั้นๆ แต่ตามันกลับจ้องมาทางผมซะงั้น


ต่างคนต่างอ่านรายละเอียดของงาน ดูๆแล้วเป็นงานที่ยุ่งยากพอดูเลย
แถมพวกเรายังไม่ได้วางแผนกันเองอีก ต้องคอยรับคำสั่งจากทางนั้นอีกที
นี่เหมือนเอาไปเป็นคนรับใช้เลย เฮ้อ……….


เมื่ออ่านรายละเอียดจบลง ผมก็มองไปยังกองเอกสารที่วางกองอยู่บนโต๊ะ  อ้ะ….สายตาสะดุดเข้ากับรูปถ่ายใบหนึ่ง


“นี่มัน” ผมคว้ารูปใบนั้นมาดู เป็นรูปถ่ายครึ่งตัวของชายคนหนึ่ง ใส่เครื่องแบบของสมาคมใหญ่เต็มรูปแบบ
ใบหน้าที่ยาวเรียว ผมสั้นที่ตัดสั้นขับกับสีผมน้ำตาลเข้ม ดันให้ผิวหน้าดูเด่น ปากที่เข้ารูปไม่หนาไม่ปากเกิน จมูกก็โด่ง ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน น่าหลงใหล

“นาย วนาวรรณ” ผมอ่าชื่อที่หลังภาพถ่ายนั้น เจ้าหน้าที่ประจำหน่วยวางแผนและจู่โจม สมาคนใหญ่
นี่คือคนที่จะมาทำงานร่วมกับเราสินะ ดูๆแล้วอายุคงพอๆกับพวกเรา เก่งว่ะได้เป็นหัวหน้าด้วย

“คิน นายรู้จักคนนี้มั้ย” ผมเงยหน้าขึ้นถามเจ้าตัวดีที่ตอนนี้ดูสงบปากสงบคำมาก…..มากอย่างน่าใจหาย

“อืม….เพื่อนเราเอง” คินตอบมาสั้นๆ ไม่มีเสียงกรี้ดนำเหมือนทุกครั้ง….ยิ่งทำให้บรรยากาศในห้องน่าอึดอัดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน…..
ไอ่โอ ไม่พูด….พี่โก้หรอ….นั่งอ่านเอกสารอยู่นั่นล่ะ




หรือว่าคินกับไอ่โอมีเรื่องกันวะ……..




“เพื่อนคินหล่อดีเนอะ” อืม…ต้องชวนคุยเรื่องผู้ชายดีกว่า

“อืม” สาวเจ้าตอบกลับอย่างไร้ชีวิตจิตใจ…..



คีน่า…..ไม่สนใจเรื่องผู้ชาย…….ฝนตกเป็นไฟแน่วันนี้



“แล้วเขาเป็นคนยังไงล่ะ” ผมถามต่อ

“ว่านหรอ……ก็เป็นคนที่เก่ง” ไหงเป็นงี้ล่ะ ถามคำตอบคำ เฮ้อ

“แค่เนี๊ยะ”

“พรุ่งนี้เขาจะมา นายค่อยถามเขาเอง”
โอตัดบทในที่สุดพร้อมกับดึงรูปถ่ายจากมือผมออกไปแล้วคว่ำมันลงบนโต๊ะ



“เราไม่ค่อยสบาย ขอตัวไปนอนก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้” เจ้าคินที่ดูอ่อนแรงค่อยๆลุกขึ้นไปยังห้องของตน

“โหย น้องโอ วันหลังก็เบาๆหน่อยสิ น้องคินหมดสภาพเลย 555” พี่โก้ที่หยุดอ่านเอกสารแซวใหญ่เมื่อเห็นคินมันเดินอย่างคนหมดแรงไปอย่างนั้น

แต่ไอ่โอไม่สนุกด้วยกับการเล่นสนุกในครั้งนี้ มันจ้องมาที่พี่โก้ สีหน้าบอกถึงความไม่พอใจ

“พี่โก้” ผมรีบสะกิดให้พี่เข้าหยุดหัวเราะ หากปล่อยไว้แบบนี้ท่าจะไม่ดี

“เอ่อ พี่ขอโทษนะน้องโอ พี่แค่แซวเล่น” พี่แกดูจะสำนึกผิดได้หน่อย

ไอ่โอก็ดูไม่ได้ว่าอะไรมาก มันนั่งอ่านเอกสารต่อ



เวลาล่วงเข้าไปถึงตอนเย็นโดยไม่รู้ตัว…..ได้เวลาที่พี่โก้ต้องไปแล้ว
เป็นปกติที่ทุกเย็นพี่โก้จะไปเล่น ฟุตบอลกับเพื่อนๆเป็นประจำ (ก็มีแต่ช่วงแรกๆเท่านั้นล่ะที่ไม่ยอมออกห้งไปไหน)

“พี่ไปก่อนนะครับ เดี๋ยวดึกๆจะมาหา”

“ครับ” ความจริงก็อยากไปดูพี่เขานะแต่วันนี้ต้องอ่านเอกสารพวกนี้อีก แง….อดเลย (เพื่อนพี่แกก็น่ารักหลายคนเลย)

พี่เขาหอมแก้มผมฟอดหนึ่ง…..ก่อนจะจากไป

แน่นอนไอ่โอก็คงยังแอบมองผมกับพี่โก้อยู่………หลังจากเหตุการณ์ที่ห้างนั้นเราก็ไม่ค่อยได้ไปไหนหรือคุยกันเลย (ถึงปกติมันจะไม่พูดก็เหอะ)

แล้วตอนนี้ก็คงเป็นโอกาสอันดีที่จะได้คุยกับมัน…..มีหลายคำถามเหลือเกินที่ผมยังสงสัยเกี่ยวกับมัน




“คินเป็นอะไร” คำถามแรกสุดที่ถามไป แน่นอนความจริงก็ไม่ใช่เรื่องที่อยากรู้ที่สุด แต่มันก็ยากที่จะถามคำถามนั้นออกไปก่อน………..

มันส่ายหัวไปมา

“อืมเห็นมันแปลกไป แกไม่ได้ไปทำอะไรมันนะ”
ไอ่โอเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะส่ายหัวไปมาอีก

“อืม……แล้ว เอ่อ….แกกับคิน…..อ่า…..” ในที่สุดก็ถึงคำถามที่ผมอยากรู้ที่สุด แต่มันก็ยากเหลือเกินที่จะถาม

“ชอบกันหรือเปล่า” ไอ่โอต่อคำถามของผมจนจบ

ผมพยักหน้าหงึกๆ

โอถอนหายใจเบาๆ
“นายคิดว่าไง”เจ้าตัวใหญ่ถามกลับบ้าง

“กูไม่รู้” นี่ใครถามใครกันแน่นี่



โอไม่ว่าอะไรอีก เขาจ้องมา….ไม่กระพริบตาเลย แต่มันเหมือนมีแรงดึงดูดให้ผมจมลงไปกับสายตาคู่นั้น

“นายรู้คำตอบ กาย” เป็นโอก่อนที่หลบตาเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

……………………

……………

“กู…….ขอโทษ” ไม่รู้ว่าผมควรจะทำตัวอย่างไรดี…….มันสับสนไปหมด

“อย่า…นายไม่ผิด” เขาวางมือบนบ่า แล้วตบเบาๆ รอยยิ้มเหงาๆของโอยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดไปอีก

“เรายังเป็นเพื่อนกันใช่ไหม”

โอมันไม่พูด แต่มันจับมือผมไว้แน่น

“แน่นอน”





คืนนั้นเป็นคืนที่ผมข่มตาหลับได้ยากที่สุดในรอบปีนี้เลยก็ว่าได้ ถึงแม้ว่าอ้อมกอดของอีกคนจะช่วยให้ความอบอุ่น

 แต่ภายในใจผมมันสับสนวุ่นวาย…….ความรู้สึกผิด เมื่อมองใบหน้าที่เศร้าของโอ…..แววตาที่เคยมีประกายของมัน

ตอนนี้ได้หายไปเหลือแต่สีดำด้านๆ ไร้วี่แววของความสดใส…..นี่ผมทำเรื่องอีกแล้วสินะนี่



……………………………………

………………........

………….



เสียงกริ่งประตูดังขึ้นปลุกผมขึ้นจากนิทรา……ผมยังอยู่ในอ้อมกอดของเขาอยู่
ยิ้มน้อยๆของผมเกิดขึ้น…ไม่รู้ทำไมเห็นพี่เขาตอนนอนแล้วดูเด็กจังเลย อิอิ



เสียงกริ่งดังอีกครั้ง ผมต้องรีบไปแล้ว
“มาแล้วคร้าบ”



ประตูเปิดออก



“สวัสดีครับ”

ชายที่อยู่ด้านนอกกล่าวทักทาย เครื่องแบบอันนี้….หน้าตาดีๆแบบนี้…..ใช่เลย…..



“คุณ วนาวรรณ”
                     

การพบเจอ……..มันแค่เริ่มต้น

[/color]

[Kirimanjaro]

พี่โก้แม่งปากหมาว่ะ  แซวไอ้โออยู่ได้  เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวด้วยท่อนเจ็ดนิ้ว!

 :เตะ1:

[pongsj]

ชักไม่ชอบพี่โก้ ดูเกินๆไงไม่รู้

แต่คินเนี่ยสิ น่าเป็นห่วง อิอิ

[alien]

ในที่สุดก็มาแย้วถ่านไฟเก่าอิอิ จะมาสปาร์คกะถ่านก้อนใหม่มั้ยน๊าอิอิ

....ถึงตอนที่กายเป็งตัวนำก็ยังไม่ไปไม่ถึง mission ซะทีอิอิ ท่าทางจะอีก3ตอน อิอิ....

  บวกให้อีกนะอิอิ

[winwell]

 
สงสารโอฟร้ะชิชิส์กายโอๆๆๆ

[kurugmin]

เหอะๆๆๆๆจูบกับคีน่ามันไร้ความรู้สึกเหรอ 
จริงง่ะ  อยากลองมั่ง



ลองนี่ลองกับคีน่าหรือว่า โอ คะ อร้ายยยยยย

จูบอ่ะอยากลอง(ของแปลก)กะคีน่าสิ..แต่อย่างอื่นขอคิดดูก่อน

มาอ่านต่อ  ท่าทางคีน่าจะต้านคุณวนาวรรณไม่ไหว  เหี่ยวไปเลย
กายเริ่มหวั่นไหวกะโอแร้ววว  โอคืบๆๆๆๆๆ  

[mist]

น่าสงสารโอจัง 

ป.ล.

พี่โก้แม่งปากหมาว่ะ  แซวไอ้โออยู่ได้  เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวด้วยท่อนเจ็ดนิ้ว!

 :เตะ1:

กระบอกไฟฉายเหรอจ้ะ 

[nOn†ღ]

นายว่านคนนี้ ทำคีน่า ไม่ออกฤทธิ์เลยยย 

เกลียดไอ่พี่โก้ น่าหมั่นไส้มากกกกกกก 

[Kirimanjaro]

น่าสงสารโอจัง 

ป.ล.

พี่โก้แม่งปากหมาว่ะ  แซวไอ้โออยู่ได้  เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวด้วยท่อนเจ็ดนิ้ว!

 :เตะ1:

กระบอกไฟฉายเหรอจ้ะ 

มิใช่ครับ  ปืนฉีดน้ำประจำกายน่ะ   

[Tifa]

น่าสงสารโอจัง 

ป.ล.

พี่โก้แม่งปากหมาว่ะ  แซวไอ้โออยู่ได้  เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวด้วยท่อนเจ็ดนิ้ว!

 :เตะ1:

กระบอกไฟฉายเหรอจ้ะ 

มิใช่ครับ  ปืนฉีดน้ำประจำกายน่ะ  

อ้ะ อย่ามาว่าพี่โก้ของกายนะครับ เดี๋ยวปั้ดด้วยท่อนของคีน่า 8 นิ้ว

แอร้ยยยยย....กายอะอายเขา

ชักไม่ชอบพี่โก้ ดูเกินๆไงไม่รู้

แต่คินเนี่ยสิ น่าเป็นห่วง อิอิ

เอาละสิชักมีแต่คนไม่ชอบพี่โก้ซะละ

ในที่สุดก็มาแย้วถ่านไฟเก่าอิอิ จะมาสปาร์คกะถ่านก้อนใหม่มั้ยน๊าอิอิ

....ถึงตอนที่กายเป็งตัวนำก็ยังไม่ไปไม่ถึง mission ซะทีอิอิ ท่าทางจะอีก3ตอน อิอิ....

  บวกให้อีกนะอิอิ

หุหุ มาลุ้นต่อว่าวันนี้จะถึง Mission หรือยัง

สงสารโอฟร้ะชิชิส์กายโอๆๆๆ

คะแนนนิยมไม่เปลี่ยนเลย นายโอนี่

เหอะๆๆๆๆจูบกับคีน่ามันไร้ความรู้สึกเหรอ 
จริงง่ะ  อยากลองมั่ง



ลองนี่ลองกับคีน่าหรือว่า โอ คะ อร้ายยยยยย

จูบอ่ะอยากลอง(ของแปลก)กะคีน่าสิ..แต่อย่างอื่นขอคิดดูก่อน

มาอ่านต่อ  ท่าทางคีน่าจะต้านคุณวนาวรรณไม่ไหว  เหี่ยวไปเลย
กายเริ่มหวั่นไหวกะโอแร้ววว  โอคืบๆๆๆๆๆ  

อร้ายยย ใครว่าคีน่าเหี่ยว ไม่จริงค่ะ คีน่าเคี้ยว คอลาเจนประจำ

น่าสงสารโอจัง 

นั่นไง โอ อีกคนแล้ว ใยไม่สงส่ารคีน่าบ้างน้า

นายว่านคนนี้ ทำคีน่า ไม่ออกฤทธิ์เลยยย 

เกลียดไอ่พี่โก้ น่าหมั่นไส้มากกกกกกก 

อ้าก.....พี่โก้รีบทำคะแนนด่วน


.................................................................................................

ต้องขอโทษด้วยนะครับที่มาช้า เนื่องจากมีสอบหลายตัวมากเลย

อีกทั้งร่วมกับคิดไม่ออกว่าจะไปยังไงต่อ 555 ยังไงก็มาละนะครับ อิอิ

[Tifa]

อีกครั้ง……..


มือที่สั่นเทาของฉันจับรูปภาพนั้นไว้แน่น ไม่ผิดแน่ หน้าแบบนี้……ชื่อนี้……



ว่าน


คนที่ทำให้ฉันต้องย้ายมาอยู่ที่นี่

คนที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป



ฉันยังจ้องอยู่อย่างนั้นอย่างเหม่อลอย ไม่ทันได้สังเกตคนตัวใหญ่ที่นั่งข้างๆเลยสักนิด
เขาสะกิดที่ไหล่เบาๆ

“มีอะไรโอ” ฉันละสายตาจากรูปใบนั้น แล้ววางมันลงบนโต๊ะ
“เป็นไร” มันยังพูดสั้นๆเหมือนเดิม

“เปล่า” คำที่ออกจากปากฉันโดยไม่ได้คิด…..มันติดเป็นนิสัยไปเสียแล้วมั้ง

แต่โอมันยังไม่วางตา…..มันรวบมือฉันไปกุมไว้


“โกหก”


ความห่วงใยของมัน ส่งมาถึงตัวฉัน………….รู้สึกดีจัง
ฉันมองไปทางเขา…สายตาที่เป็นห่วงเป็นใยนั่นไม่มีหลอกลวง……..เขาห่วงจริง


“มีไรบอกเราได้”

ความอ่อนแอถาโถมเข้าใส่ฉันอย่างต่อเนื่อง…..ยิ่งมีคนมาทำดีคอยเป็นห่วงแบบนี้อีกล่ะก็…..หัวใจจะยิ่งอ่อนแอลงไปอีก…ปากของฉันค่อยๆแยกออกจากกันลมที่ผ่านออกมากระทบกับเส้นเสียงขัดเกลาเป็นคำพูดค่อยๆเปล่งออกมา



“ว่าน………” ฉันเบือนหน้าหนีจากโอ ไปมองที่รูปใบนั้นอีก ภาพจากอดีต ได้ย้อยกลับมาอีกครั้งในหัวของฉัน
ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน…..ตั้งแต่วันที่รู้ตัวว่าชอบ……ตั้งแต่วันที่บอกรัก…….ตั้งแต่วันที่จากลา

ทั้งหมดมันยังไม่จางจากไป



และหากฉันบอกโอไปอีก……มันก็จะย้อนกลับมาหาฉันเหมือนเดิม

ไม่….ฉันไม่เอาอีกแล้ว


“ว่านเป็นเพื่อนฉันเองล่ะ”



ฉันดึงมือทั้งคู่ออกจากการเกาะกุมนั้น พยายามยกกระดาษเอกสารมาปิดบังดวงตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนไหว

ฉันไม่อยากให้ใครรู้………….

ส่วนโอเองก็ได้แต่ทำหน้าเฉย แล้วก็กลับไปอ่านเอกสารงานต่อ มันคงขี้เกียจตื้อแล้วล่ะ

………………………………..
…………………………
………………..
……………
……….
……
….
..


“เราไม่ค่อยสบาย ขอตัวไปนอนก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้”

“โหย น้องโอ วันหลังก็เบาๆหน่อยสิ น้องคินหมดสภาพเลย 555” เสียงพี่โก้ที่ตะโกนแซวตามหลังฉันมายิ่งทวีความรู้สึกที่แย่อยู่แล้วกลับแย่ลงไปอีก ฉันรีบปิดประตูห้องพร้อมกับลงทิ้งตัวลงบนที่นอนนั้นทันที



น้ำตาที่เก็บกลั้นไว้นานไหลอาบออกมาอย่างรวดเร็ว…เหมือนน้ำที่เต็มเขื่อนแล้วทะลักออดมา….มันเกินกว่าที่คนๆนี้จะทนรับไหว…..ทำไมกัน



ทั้งๆที่ฉันยอมถอยออกมาแล้ว…..ทั้งๆที่ฉัน…..ทั้งๆที่

ฉันปล่อยให้ตัวเองร้องไห้อยู่อย่างนั้น ในหัวก็ได้แต่คิด…..พรุ่งนี้จะทำอย่างไรดี



หากเจอหน้าจะทำอย่างไรดี




‘ได้รับการติดต่อจาก ธัส…..ต้องการสนทนาหรือไม่’



เสียงชายหนุ่มที่คุ้นหูดังแว่วขึ้นมา ท่ามกลางสติที่ไม่เต็มพร้อมของฉัน

ฉันลืมตาขึ้น….แต่ทุกอย่ามันมืดหมด….สายตาที่กำลังปรับตัวเข้ากับความมืด…ที่นี่ห้องฉันเองนี่



‘ได้รับการติดต่อจาก ธัส…..ต้องการสนทนาหรือไม่’

เสียงนั้นดังมาอีก ฉันจำได้ทันที……ธัสจัง

‘ต้องการสนทนา’ ฉันคิด

‘กว่าจะรับสายได้นะแก’ เสียงจากปลายทางว่ามาด้วยเสียงที่เหมือนเคย
‘อืม มีไร’
‘คนที่มีอะไรน่ะ แกต่างหาก’ ธัสตอบกลับมา
‘บ้าดิ จะเป็นไร’
‘……เรื่องว่าน น่ะแกไม่เป็นไรนะ’

ธัสรู้ได้ไงว่าว่านจะมา

‘รู้ได้ไง’
‘โหยกูระดับไหนแล้ว’
‘เออ แกเก่ง’


‘ว่าแต่แกไม่เป็นไรแน่นะคิน’ มันถามกลับมาอีกด้วยน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น
‘อืม’
‘แล้วแกจะทำไงถ้าเจอมัน’
‘เฮ้อ ไม่รู้’ ฉันกลิ้งตัวไปอีกฟากหนึ่งของเตียง นั่นดิ เมื่อกี้ก็เผลอหลับไปเสียก่อน
‘แกกับมันก็ยังเป็นเพื่อนกันนี่’
‘อืม’
‘แล้วแต่แกนะ….แกจะไม่พูดกับมันก็ได้…..แต่อย่าลืมนะว่ามันเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด’
‘เออ รู้น่า’
‘แกอยากเจอมันมั้ย’
‘………’

‘แล้วตกลงแกจะทำตัวไง’

‘ก็คงเหมือนเดิม’

‘ดีแล้ว คิน แกน่ะไม่เหมาะกับบทนางเอกหวานๆ หรอก เป็นนางอิจฉาแบบนี้ล่ะดีแล้ว 555’
‘อีนี่ ว่ากู อย่างชั้นน่ะนางเอกแบบอั้มพัช ย่ะ ไม่ใช่นางเอกซื่อบื้อ’

‘สบายใจขึ้นละนะ’


‘อืม’

‘เราเป็นห่วงนะ…….เอ่อ แค่นี้ก่อนละกันแล้วค่อยคุยกันใหม่’

เสียงของธัสหายไปทันที ยังไม่ทันจะขอบใจเลย




แต่รอยยิ้มของฉันยังไม่หายไป……อย่างน้อยก็ยังมีคนที่เข้าใจฉันอยู่ เท่านี้มันก็อาจจะพอแล้วล่ะ
และคืนนั้นก็เป็นคืนแรกของที่สมาคมแห่งนี้เลยล่ะมั้งที่ฉันมีรอยยิ้มตลอดราตรีที่หนาวเหน็บนี้






อีกทั้งยังเป็นเรื่องน่าแปลกใจว่าเช้านี้ฉันตื่นได้เช้ากว่าปกติมาก…..คงอาจเพราะตื่นเต้นเรื่องว่านด้วย
มาถึงจุดนี้คงไม่ต้องหลอกตัวเองหรอก ว่าฉันนั้นอยากเจอเขาแค่ไหน

ลงทุนตื่นเช้ามาหนีบผมแต่เช้าเลยนะนี่



“ต้องส่องกระจบแต่เช้า ทุกวัน……หนีบผมมันอยู่อย่างนั้นเพื่อความมั่นใจ

อยากทำตัวเองให้ดูดี………ให้เธอชื่นใจ เป็นอะไรที่ไม่คุ้นเลย

ลัน ลา ลัน ล้า ลัน ลา ลั้น ลา ลัน ลา สรุปว่าฉันกับเธอ เฮ้อ…..เราคงต้องเป็น……กัน”



เอาล่ะผมตรงจนได้ใจละ ต่อไปก็แต่งหน้า อืม…..เอาโทนสีชมพูดีกว่า จะได้เข้ากับเสื้อด้วย

อร้าย……เริ่ดค้า…..ส่องกระจกแล้วนึกว่าตุ๊กตา บาร์บี้ ออกมาจากกล่องเลย คริๆ





เอาล่ะต้องรอเวลา


นั่นๆ เสียงกริ่งดังขึ้นแล้ว


ใจเย็นๆ อย่าพึ่งออกไป นางเอกต้องมาทีหลังคริๆ


นั่นๆ เสียงไอ้กายไปเปิดประตูละ ได้เวลาเปิดตัวนางเอก




ฉันเดินออกประตูไปอย่างสวยงาม ชายทั้ง 2 ยังคุยกันอยู่หน้าประตูไม่รับรู้ถึงการมาของคนสวย

“อ้าว คิน หวัดดี” เป็นแขกของเราเสียก่อนที่ทักขึ้นมา

กายที่พึ่งสังเกตเห็น วัตถุสีชมพูที่กำลังเยื่องย่างมาถึงกับตกใจเล็กน้อย (ย้ำแค่เล็กน้อย)




“ดีจ้า ว่าน ไม่เจอกันนานเลยนะ คริ” หากไอ้กายมันสังเกตสักนิดคงจะรู้ว่าตอนนี้เสียงของฉันมันสูงไป 1 ขั้น

ชักรู้สึกใจเต้นเร็วขึ้นแล้วอะ…แค่เห็นหน้ามันแค่นี้เฮ้อ…..น่ารักจังเลย แอร้ยยยยยย

“งั้นเราขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ คินแกก็ดูแลเพื่อนนายละกัน” กายว่าจบก็หนีเข้าห้องไปทันที

“เข้ามาก่อนสิ ว่าน” ฉันช่วยว่าขนกระเป๋าเข้ามาในห้องนั้น เขานั่งลงที่โซฟา

“เดี๋ยวเราเอาน้ำมาให้นะจ้ะ” อิอิ ต้องทำตัวเป็นนางเอก…..จำไว้นางเอกๆ
แต่มือของว่านฉุดฉันไว้เสียก่อน

เขาลุกขึ้นก้าวเข้ามาใกล้ฉัน

ยิ่งเขาใกล้เท่าไร หัวใจฉันยิ่งเต้นเร็วเท่านั้น ดีนะที่ปัดแก้มมาด้วย ไม่งั้นเขาคงเห็นว่าตอนนี้หน้ามันแดงไปแค่ไหน
ใบหน้าหล่อนั้นโน้มเข้ามาใกล้อีก

ฉันหลับตาลง ปล่อยริมฝีปากสีแดงสดจาก น้ำยาอุทัย รอรสสัมผัสจากอีกคน

















“เพื่อนคินคนเมื่อกี้น่ะ…….น่ารักดีเนอะ”





กรี๊ดดดดดดดดดดดด………เสร็จมันจนได้

กับความรู้สึกเดิม

[/color]

[mist]

กรี๊ดดดดดดดดดดดด………เสร็จมันจนได้

"มัน" ในที่นี้ หมายถึง "กาย" ใช่ป่ะ โถ ๆ น่าสงสารคีน่าจัง กายขายออกอยู่คนเดียว โฮะ ๆๆๆๆ (จริงใจโคตร)