ปฏิบัตการล่าฝัน
“พี่ก็อยากนั่ง แต่สงสัยแฟนน้องกายเริ่มไม่ชอบพี่แล้วล่ะ”
เฮ้ย นี่พี่โก้เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว ไม่ได้ๆ ต้องเคลียร์
หลังจากที่กระดกแก้วจนหมดแล้ว ผมก็ลุกไปทางโต๊ะของพี่โก้ทันที
“เฮ้ย ไอ่โก้แฟมมึงมาว่ะ 555” เสียงตะโกนแซวดังลั่นโต๊ะ ตามมาด้วยเสียงเฮประสานกัน
“แกนี่อย่าแซวน้องเขาดิ ดูสิหน้าแดงหมดละ” พี่สาวที่ดูใจดีคนหนึ่งปรามๆพวกผู้ชายไว้
พี่โก้ยังคงนั่งดื่มไปเรื่อยๆไม่สนใจที่จะมองมาทางนี้เลย
“พี่โก้ครับ”
เงียบ พร้อมกับกระดกเหล้าทีเดียวหมดแก้ว
“พี่โก้” ผมเริ่มออกเสียงดังขึ้น เพื่อนๆพี่เขาหันมาเป็นจุดเดียว…..แต่พี่เขายังเฉย
“โก้ แกไปคุยกับน้องเขาหน่อยสิ” พี่สาวคนเดิมเอ่ยปากช่วย
“มีไรก็ว่ามา” พี่โก้พูดแล้ว….แต่ยังไม่หันมา
“ผมกับโอไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ เราเป็นเพื่อนกัน”
พี่เขาหันขวับมาทันที โถ่….นึกว่าจะแน่
“มาบอกพี่ทำไม” นั่นยังฟอร์มๆ ดูยังไงก็รู้ว่าแอบยิ้มๆ 555
“ก็บอกไว้จะได้ไม่เข้าใจผิดไงครับ”
ทันทีที่พูดจบ เสียงโห่ฮา ของเหล่าสักขีพยานก็ดังก้องขึ้น
“ไอ่โก้ มึงชวนน้องเขามานั่งดิวะ มาๆน้องนั่งข้างพี่นี่” เพื่อนคนหนึ่งเลื่อนเก้าอี้ที่ว่างออกมาจากใต้โต๊ะ
แต่ไม่ทันที่ผมจะได้นั่งลง มือใหญ่ๆก็ฉุดผมออกไปเสียก่อน
“พี่โก้ จะไปไหน”
“ข้างนอก”
เสียงเชียร์และคำอวรพรต่างๆ ระเบิดออกจากกลุ่มเพื่อน(ไอ่โก้จะได้แฟนแล้วโว้ย, ดีใจด้วยนะ, เบาๆนะมึงพรุ่งนี้ทำงาน555)…….เฮ้อ อายนะนี่
เราเดินมายังประตูใหญ่ทางเข้าสมาคม
“เอ่อ….พี่โก้มีอะไรรึเปล่าครับ”
เราหยุดยืนอยู่ที่กำแพงข้างประตู พี่โก้เองยืนมองไหลออกไป
“เปล่าหรอกแค่อยากอยู่กับกาย”
ฉ่าๆๆๆ……..โอ้ย หน้าร้อนเลย ใจเย็นไว้ไอ่กายเดี๋ยวไก่ตื่น
“ครับ”
เราเงียบกันไปอีก ในใจก็อยากที่จะพูดกับพี่เขา แต่อีกใจก็ไม่รู้จะพูดเรื่องอะไรดี จึงได้แต่แอบมองพี่โก้ทางหางตา
“กายยังไม่มีแฟนหรอ” อยู่ๆพี่โก้ก็ถามขึ้นมา
“หะ หา….ยังครับพี่” ผมท่ยังไม่ทันตั้งตัวรีบตอบปัดไป
“จริงง่ะ” พี่โก้หันมาทางผม (อ่า…..อย่าจ้องดิ)
“อืม” พูดได้แค่นั้นล่ะ โดนสะกดนิ่งไปซะแล้ว
พี่โก้เงียบไปอีกสักพัก ผมที่ได้แต่ก้มหน้าในตอนนี้ไม่รู้เลยว่าพี่เขาทำอะไรอยู่
“พี่ตัดสินใจแล้ว”
มือของผมถูกมือของพี่เขากุมไว้แน่น ผมเองก็ค่อยเงยหน้าขึ้นมา
ในสมองตอนนี้มันคิดเตลิดไปไกลแล้ว หัวใจเต้นรัวสูบฉีดเลือดไปทั่วร่าง
“พี่ไม่อยากมาเสียใจทีหลังอีก”
“พี่รู้ว่ากายคิดอย่างไรกี่พี่”
“เป็นแฟนกับพี่นะครับกาย”
เหมือนเวลาหยุดหมุน ทุกอย่างช่างเงียบ ทุกคำพูดได้ซึมซับลงไปในหัวใจ
ปากที่ยิ้มจนจะฉีกถึงหู…..แก้มที่แดงด้วยเลือดที่ไหลเวียน
ผมได้แต่ยืนนิ่งๆ มันทำอะไรไม่ถูกจริงๆ
“ยิ้มแบบนี้แปลว่าตกลงนะ” พี่โก้ตกลงเอาเอง
………….
…….
…
..
.
.
ไม่มีคำพูดใดๆอีก เราทั้งสองตรงเข้าสวมกอดกัน
ไออุ่นที่ผมไม่ได้เจอมาแสนนาน พุ่งโหมเข้าใส่อย่างไม่มียั้ง
ใบหน้าเราอยู่ใกล้กัน
เสียงลมหายใจ ของพี่โก้ดูรุงแรงขึ้น
กลิ่นแอลกอฮอล์ คละคลุ้งไปทั้ว
ริมฝีปากของเราเข้ามาใกล้กันเองโดยไม่ได้นัดหมาย
ผมหลับตาลง……(ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหลับตาด้วย)
รอรับสัมผัสที่จะได้รับ
ทว่า
“โอ้ะ…..อุ้”
ตามมาด้วยเสียงของเหลวไหลรินลงพื้นอย่างไม่ขาดสาย
ผมกับพี่โก้แยกออกจากกันทันที
ใครนะแม่งขัดจังหวะ
ผมมองไปยังร่างของ คน2คนที่อีกฝั่งของถนน
1ในนั้น อยู่ในท่านั่งยองๆเพื่อปล่อยของที่อยู่ในกระเพาะออก
อีกคนก็คอยลูบหลังให้อย่างดี
ปัญหาก็คือ ไอ่คนที่นั่งอ้วกอยู่นั่นนะ…….
“คิน”
แกอีกแล้ว นังคิน…..ได้เรื่องตลอด
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
