Hardcore xxx|หมอโหดกับคนโสดข้างบ้าน [rewrite:จบ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Hardcore xxx|หมอโหดกับคนโสดข้างบ้าน [rewrite:จบ]  (อ่าน 529782 ครั้ง)

ออฟไลน์ Ginny Jinny

  • ความเป็นจริงมันวุ่นวาย ก็ขอให้ใจมันสบายๆในความฝัน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2099
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4

ออฟไลน์ zearet17

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 345
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +555/-0
    • facebook
แพ้หรือชนะ


วันนี้หมอออกเวรตอนเกือบเจ็ดโมงเช้าแต่ก็ต้องรีบกลับบ้านเพื่ออาบน้ำแต่งตัว เพราะวันนี้มีเวรกรรมที่จะต้องไปสะสางต่อ เวรกรรมที่ว่านั่นก็คือกลับไปที่บ้านพ่อนั่นเอง
“ใบตองดูลูก นั่นหมอหรือยางพารา ตัวซีดเชียว”
ระหว่างที่โจ้กำลังเดินออกมาที่โรงรถก็ได้ยินเสียงแว่วๆมาจากข้างบ้าน หมอเหลือบไปมองภาพเดิมที่เห็นอยู่แทบทุกวัน คุณพ.ผู้กำลังเปลือยท่อนบนโชว์ซิคแพคและผิวสีแทนสุขภาพดีโบกมือทักทาย ข้างๆกันนั้นมีหมาตัวใหญ่ ที่หมอสืบว่ามันคือพันธุ์ Kuvasz อะไรสักอย่างนั่งลิ้นห้อยมองอยู่
“ใบตองดูคุณหมอทำหน้าโหดใส่พ่อ”
“โฮ่ง!” สดับรับขับขานกันดีเหลือเกิน
หมอตัวซีดอย่างที่เขาว่าสบตาหมาแล้วเกือบเผลอตัวเดินเข้าไปหา แต่พอหันไปสบตาพ่อหมาโจ้ก็เลือกที่จะเดินไปที่โรงรถแทน แต่ถึงแบบนั้นก็ยังไม่วายโดนเรียกไว้อีก
“เดี๋ยวสิหมอ อย่างเพิ่งเมินกัน ผมมีอะไรจะถาม”
“ว่า” โจ้หันกลับไปยังข้างบ้านดังเดิม และในที่สุดก็เลือกสาวเท้าเข้าไปหาไอ้เบ็ก ลูบหัวมันแล้วให้มันเลียมืออย่างสนุกหมาแต่หมอไม่ค่อยสนุก
“อะไรเอ่ยบินได้” พอได้ยินคำถามนั่น โจ้ก็เงยหน้ามองผู้ชายตัวใหญ่ที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า ที่หมอไม่เคยโกรธคนข้างบ้านได้นอกจากจะเหตุผลเพราะมันไร้สาระแล้ว แต่เพราะคุณพ.ข้างบ้านดูไม่มีพิษมีภัยอะไรต่างหาก
โจ้คิดว่าเขาอาจจะกำลังผูกมิตรแบบเด็กๆ หรืออาจจะกำลังเรียกร้องความสนใจอยู่ก็ได้ คนแบบนี้ไม่สนใจไปเสียก็จบ ถึงจะน่ารำคาญในบางทีแต่ถ้าไม่เอามาใส่ใจแล้วก็ไม่ใช่เรื่องน่าปวดกบาลแต่อย่างใด
แต่เอาจริงๆเวลาเจอสถานการณ์กวนตีนเฉพาะหน้าแบบนี้โจ้ก็อดไม่ได้เสียที…ที่จะหยาบคาย
“พ่อกูไงบินได้” พอว่าไปแบบนั้นคุณพ.ก็หัวเราะท่าทางสนุกสนาน โจ้ส่ายหัวก่อนจะละมืออกจากไอ้เบ็กแล้วเดินกลับไปในทางเดิมก่อนที่จะได้ตีปากเจ้าของหมาแทน
“ผมว่าจะชวนหมอกินข้าว” พายบอกพร้อมกับยักคิ้วให้ด้วยท่าทางยียวน คุณพ.หวังว่าหมอจะทำหน้าบึ้งแล้วเดินหนีไป แต่วันนี้ได้กลับมาแค่ปฏิกิริยาเหมือนคนธรรมดาเท่านั้นเอง 
“ไม่ว่าง” หมอบอกแล้วหันหลังกลับ ก่อนจะสตาร์ทรถมินิคูเปอร์คู่ใจโฉบออกถนนไป โจ้แอบแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่สามารถขับรถคันนี้ได้เหมือนปกติทั้งๆที่เดือนที่ผ่านมายังติดๆดับๆอยู่เลย
 พอๆกับแปลกใจที่ตัวเองดูจะไม่ฉุนเฉียวเวลาเจอกับคนข้างบ้านแล้ว…แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าอยากจะเจอบ่อยนักหรอก
โจ้ขับรถไปฟังเพลงไปด้วยรู้ว่าความสุขแบบนี้อาจจะไม่ได้อยู่นานนัก...เมื่อได้เจอที่บ้าน หมอขับรถผ่านเส้นเลียบทางด่วนทะลุมาถึงใจกลางเมือง ก่อนจะเลี้ยวเข้าซอยบ้านอย่างคุ้นเคย เขาจอดรถอยู่หน้ารั้วบ้านเพียงชั่วครู่ก่อนที่ประตูสูงเกือบสี่เมตรจะเปิดออก โจ้ขับรถวนไปจอดตรงที่จอดรถข้างบ้านในช่องที่ยังว่างอยู่พลางมองรถหรูสองคันที่ไม่เคยเห็นมาก่อน หมออยากจะแอบไปจับอยู่เหมือนกันถ้าพ่อมันจะไม่เดินมาเตะแล้วตัดออกจากกองมรดก
ก่อนจะเดินเข้าบ้าน หมอมองสระว่ายน้ำข้างบ้านที่ถูกเปลี่ยนเป็นอ่างน้ำวนด้วยสายตาทึ่ง…คนรวยนี่มันดีจริงๆ แล้วคนรวยที่ว่าก็คือพ่อต่างหาก ทั้งเนื้อทั้งตัวโจ้ริงๆก็มีแค่รถคันเล็กๆกับบ้านที่กู้มาด้วยกองทุนข้าราชการ บอกได้เลยว่าถ้าไม่ได้เกิดด้วยไข่เจ้าของบ้านหลังนี้หมอก็คงเป็นแค่คนธรรมดาที่เป็นหมอแค่นั้นเอง
โจ้เป็นแค่หมอกินเงินเดือนธรรมดา เพราะไม่ยอมรับงานในโรงพยาบาลของพ่อต่อ พ่อของโจ้เหมือนจะโหดแต่จริงๆเป็นลุงนิสัยดี ลุงเลี้ยงลูกเองตั้งแต่ลูกยังเล็กๆ เพราะเมียหนี เลี้ยงลูกแบบบุฟเฟ่ต์ ให้ลูกเลือกกินเลือกใช้เอง ลุงถือคติว่าคนเราก็มักจะหยิบสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดเข้าปากอยู่ดี แม้จะหยิบพลาดบ้างแต่ถ้าไม่อร่อยก็คงคาย โจ้ถึงได้มีนิสัยโหดเหมือนกับพ่อตัวเอง
 “จิงโจ้มาแล้ว” หมอเบื่อเวลากลับมาที่บ้านแล้วโดนเรียกชื่อเล่นติงต๊อง
“พ่อสวัสดี พี่กวางหวัดดี พี่เสือดี” หมอยกมือไหว้ทุกคนที่นานๆทีได้เจอกันนั่งพร้อมหน้าพร้อมตาบนโต๊ะกินข้าวตัวยาวเหมือนในละครหลังข่าว จิงโจ้ลูกคนเล็กเหลือบมองลุงอายุเยอะสุดตรงอยู่หัวโต๊ะผู้ไม่สนใจใครเพราะช่วงนี้ติดเกมส์ซอมบี้บนมือถืออยู่ ถ้ามีประกวดพ่อดีเด่นเรื่องอินดี้ล้ำยุคล้ำสมัยโจ้ว่าพ่อคงจะเป็นที่หนึ่งแน่นอน 
“พ่อ สวัสดีครับ” ลุงเจ้าของบ้านเงยหน้าขึ้นมา มองลูกชายคนเล็กด้วยสายตารำคาญเพราะกวนใจ ก่อนที่จะตัดสินใจวางมือถือลงข้างตัว
“อ้าวจิงโจ้ มาแล้วเหรอ”
พี่เสือเคยเล่าว่าที่หมอชื่อจิงโจ้เพราะเป็นน้องคนสุดท้องแล้วพ่อแม่อยากให้ฟังดูน่ารัก เลยดูน่ารักไปหมด...
ในเมื่อประธานวของครอบครัวเลิกเล่นเกมส์แล้ว การประชุมใหญ่ของบ้านก็เริ่มต้นขึ้น และหัวข้อการประชุมในวันนี้ก็คือ ทุกคนต้องมารายงานความคืบหน้าของชีวิตให้พ่อได้ฟังเรียงตามลำดับอายุเช่นเคย
“ของผมปกติ ไม่ปกติหน่อยก็ตรงที่ทหารแถวชายแดนเริ่มเยอะ เวลาชาวบ้านมีเรื่องกับทหารชอบเอาผมไปบังหน้า ผมกับหัวหน้าทหารเลยทะเลาะกันแทบทุกวัน” พี่เลือผู้ไปทำงานเป็นหมออาสาอยู่ชายแดนทางเหนือของประเทศมาหลายปีเปิดปาก
พี่เสือเป็นคนที่หน้าตาเหมือนแม่ที่สุดในบรรดาสามพี่น้อง คือหน้าตาดี ผิวดี และก็ชอบความท้าทายเป็นที่สุด คาดเดาอะไรไม่ค่อยได้ เหมือนกับแม่ที่อยู่กับพ่อแล้วไร้ความท้าทายเลยทิ้งไปหาหนุ่มนักปีนเขาชาวต่างชาติ ได้ยินข่าวว่าช่วงนี้กำลังทำสวนบลูเบอรี่อยู่แถวๆต่างจังหวัดของฝรั่งเศษ
…เหมือนพี่เสือไม่มีผิด….
ตอนแรกพ่อส่งให้พี่เสือไปเรียนหมอเฉพาะด้านที่อเมริกา แต่มารู้อีกทีก็อยู่แถวชายแดนบ้านเราแล้ว พี่แกบอกว่าเพื่อนชวนมาทำค่ายอาสาเลยมาด้วย แต่พอเพื่อนๆกลับไปเรียนต่อพี่เสือไม่กลับไปกับเขา อยู่ยาวจนถึงตอนนี้ โดนมีเหตุผลแค่ว่า…ขี้เกียจเรียน
“อย่าไปกวนเขามาก เดี๋ยวจะโดนยิงไส้แตก” พ่อบอกออกมาหน้านิ่ง คำพูดแบบนั้นคงไม่ใช่จากพ่อคนธรรมดาแน่นอน
“ทะเลาะกันมากๆเดี๋ยวก็ได้กัน” และนั่นเป็นเสียงจากพี่กวาง มีใครหลายคนบอกว่าโจ้โหดและเถื่อนแต่หมอรู้สึกว่าเขาเป็นคนธรรมดาที่สุดแล้วถ้าเทียบกับคนในบ้าน
“เดือนนี้กวางทำโรงพยาบาลขาดทุนไป 10 ล้านมั้ง” ถึงคราวที่สาวคนเดียวของบ้านต้องรายงานตัวเองบ้าง เธอบอกออกมาพลางหยิบผลไม้ในจานเข้าปาก
“เดี๋ยวเดือนหน้าหาคืนให้เนอะ” เธอว่าง่ายๆแล้วมองหน้าพ่อ คนเป็นพ่อพยักหน้าเล็กน้อย
“เอาน่า ขาดทุนมากกว่านี้พ่อก็ทำมาแล้ว”
โจ้ผู้มีเงินเดือนหลักหมื่นพยายามคำนวนเงินสิบล้านในใจ แต่ในระหว่างที่ยังไม่ถึงล้านแรกหมอก็ถูกพ่อเรียกก่อน
“จิงโจ้ล่ะ”
“สบายดีครับ เรื่อยๆ” หมอตอบพลางหยิบลูกพลับเข้าปาก
“แล้วน้องเนยเป็นไงบ้าง” พ่อถามคำถามที่หมอไม่อยากจะมาตอบ โจ้มองหน้าทุกคนรอบโต๊ะ เพราะจริงๆแล้วไม่ใช่แค่เขาที่ผิดหวังกับความรักครั้งนี้ แต่หมอกำลังทำให้ทุกคนผิดหวังกันหมด
เพราะครอบครัวหมออินดี้เกินไป ในบรรดาพี่น้องไม่มีใครมีแฟน พ่อโจ้ผู้กำลังเริ่มวางมือจากการบริหารงาน ไม่อยากได้อะไรเลยนอกจากหลานตัวเล็กๆ มาวิ่งเล่นในบ้านกว้างๆ โจ้เลยกลายเป็นความหวังเดียวของพี่ๆ ผู้ยังโสดเกาะคานกันเหนียวแน่น
“เลิกกันแล้วครับ” หมอตอบหนักแน่น ทำเอาคนในโต๊ะถอนหายใจกันยาวเหยียด
“เจ็บไหม” พี่กวางถามพร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าน้องชายเธอเมื่อเลือกเขาแล้วไม่มีทางที่จะบอกเลิกเขาก่อนอย่างแน่นอน
“ไม่เท่าไหร่ครับ” โจ้ตอบ แต่ทุกคนก็รู้ว่านั่นไม่จริงเลย…ไม่เลยสักนิด ทุกคนในบ้านรู้จักนิสัยหมอดี
“แต่กวางเจ็บ พ่ออออ” พี่สาวที่เริ่มจะงอแงตามประสาลูกสาวคนเดียวหันไปหาพ่อ ส่วนพี่เสือที่ดูเหมือนจะช็อคหันมาถาม
“ทำไมถึงเลิก” หมอมองหน้าพี่ชายที่หน้าตาไม่เหมือนกันเลยพลางตอบเนิบๆ
“น้องเขาบอกเลิก”
“อะไรวะ จิงโจ้น้องกู!!” ดูเหมือนพี่ชายคนโตจะฟิวส์ขาดไปแล้ว
“เอาน่า ก็น้องเขาบอกเลิกก็ต้องเลิกถูกแล้ว” พ่อปรามออกมาในที่สุด
บนโต๊ะรวบรวมคุณหมอผู้มีความรู้ไว้ถึงสี่คนถอนหายใจออกมาพร้อมกัน ทุกคนรู้ว่าคนที่หวังกับความสัมพันธ์ของลูกชายคนเล็กกับแฟนมากที่สุดเห็นจะเป็นเจ้าของบ้านคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะนั่นเอง
.
.
.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-09-2019 09:53:40 โดย zearet17 »

ออฟไลน์ zearet17

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 345
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +555/-0
    • facebook

หมอออกจากบ้านมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มเหมือนทุกที คงอีกนานที่จะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้อีก ด้วยแต่ละคนก็ต่างมีเวลาชีวิตเป็นของตัวเอง หมอเคยคิดว่าการอกหักเป็นเรื่องปกติของโลก แต่พอได้อกหักจริงๆ ก็ทำเอาอาการหนักพอตัว ขนาดผ่านไปหลายเดือนแล้วยังรู้สึกโหวงเหวงอยู่ในใจ
โจ้มองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของตัวเอง แล้วนึกถึงบ้านที่ซื้อไว้อย่างเซ็งชีวิต ที่ผ่านมาการคบกับน้องเนยหมอไม่ได้มองว่าเป็นการคบเป็นแค่แฟนเหมือนอย่างที่น้องคิด หมอจริงจังกับรักครั้งนี้มากถึงขั้นวางอนาคตไว้ทั้งหมดแล้ว เมื่อรักมันจบก็เหมือนอนาคตที่มีของหมอมันก็พังทลายลงด้วยเช่นกัน     
ใครหลายคนมีความฝันไม่เหมือนกัน อย่างของพี่เสืออาจจะเป็นการใช้ชีวิตให้คุ้มค่าเพื่อทำประโยชน์ให้คนอื่น อย่างพี่กวางคงอยากทำธุรกิจที่มีอยู่ให้ดีขึ้น แต่อย่างของโจ้ขอเพียงแค่มีครอบครัวที่อบอุ่นในบ้านหลังนั้นเท่านั้นเอง
ระหว่างที่กำลังปล่อยความคิดลอยไปเรื่อยหมอก็รู้สึกว่าไอ้รถคู่ใจมันเหยียบคันเร่งไม่ขึ้น พอรู้แบบนั้นถึงเลี้ยวเข้าไหล่ทางอย่างระมัดระวังเพราะในเวลาดึกบนถนนทางเลี่ยงเมืองรถวิ่งเร็วจนน่ากลัว ในเวลาไม่นานนักน้องมินิคู่ใจก็ดับลง โจ้ไม่ได้ผิดคาดกับสถานการณ์นี้นัก เลยหยิบมือถือขึ้นมาจะโทรหาช่างที่รู้จักกันให้เขามายกรถ แต่กลับมีเบอร์ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามาก่อนอย่างกับว่ารู้เวลา
“ฮัลโหลครับ” หมอกรอกเสียงลงไปเหมือนที่ทำเป็นประจำ อย่างน้อยก็หวังว่าคงไม่ใช่โทรมาขายประกันหรือบัตรเครดิต
“หมอครับผมมีคำถาม” พอได้ยินเสียงคนพูดแล้ว...โจ้อยากจะเอาหัวโขกพวงมาลัยรถตาย เขาจำเสียงกวนตีนนั่นได้ดี อย่างน้อยตอนนี้หมอก็หวังว่าเรื่องที่ถามคงจะไม่ใช่เรื่องไร้สาระ
“มีอะไร โทรมาทำไม”
“ตอนนี้หมออยู่ไหน” โจ้มองออกไปรอบๆตัวรู้แค่ว่าเป็นตรงทางด่วนเลียบเมือง แต่เพราะเมื่อกี้หมอมัวแต่เหม่อ…รู้ตัวอีกทีรถก็ดับ ตอนนี้เลยไม่รู้ว่าอยู่แถวไหนแล้ว
“ไม่รู้ว่ะ มืด รถดับ” หมอตอบพร้อมกับมองไฟทางที่ช่วยอะไรไม่ได้เท่าไหร่ในยามนี้ รถคันอื่นก็วิ่งเร็วจนน่ากลัวว่าถ้าไปยืนโบกคงเป็นศพก่อนแน่นอน
“เปิดโลเคชั่นสิหมอ แชร์มาให้ผมด้วย แถวนั้นมีใครไหม แล้วพอสังเกตอะไรได้บ้าง อย่าลงมาจากรถนะ”
โจ้ขมวดคิ้วแน่นก่อนจะบอกปลายสายที่กำลังเสียงดังอยู่ด้วยเสียงนิ่งๆ
 “มึงใจเย็นๆ เอาทีละอย่าง”
“งั้นรอแป้ป เดี๋ยวผมไปหา” หลังจากเงียบไปสักพักอีกคนก็โพล่งขึ้นมาพร้อมกับเสียงดังกุกกักที่ปลายสายโจ้รีบบอกก่อนที่อีกคนจะได้มาจริงๆ
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรียกรถยก”
“ยกเสร็จแล้วหมอกลับยังไง”
“เออว่ะ…” โจ้มองทอดออกไปที่ถนนทางด่วนกว้างหกเลนส์ที่ยังไงก็ไม่มีแท็กซี่แน่นอน
“งั้นอยู่ตรงนั้นนะ ใบตองเร็ว!!” โจ้กดวางสายก่อนจะกดดูแผนที่พร้อมโลเคชั่นที่ตัวเองอยู่ก่อนจะโทรหารถยก ต้องขอบคุณเทคโนโลยีของโลกยุคนี้ที่ทำให้เรื่องยากๆง่ายดายไปเสียหมด โจ้นั่งฟังเพลงในมือถือไปพลางตบยุงที่บินเข้ามาในรถผ่านกระจกที่เปิดไว้เล็กน้อยไปพลาง ไม่เกินชั่วโมงรถสปอร์ตสีดำที่เคยนั่งอยู่ครั้งก็บึ่งมาถึงแล้วจอดข้างหน้ารถหมอ
มาเร็วอย่างที่เจ้าของบอกจริงเสียด้วย...
โจ้ว่าคุณพ.น่าจะเหยียบไม่ต่ำกว่าร้อยยี่สิบแน่นอน ส่วนข้างในก็
“ไอ้เบ็ก!”
“โฮ่ง!” โจ้เดินออกมาหาคนข้างบ้านแม้กวนตีนแต่ก็ดูมีน้ำใจถึงจะรู้ว่าน้ำใจนั่นจะไม่ค่อยใสสะอาดนักก็ตาม
“รถยกใกล้ถึงยังครับ”
“ยัง”
“เข้ามานั่งกับผมก่อน ข้างนอกยุงเยอะ”
หมอมองใบหน้าที่ไม่มีแววล้อเล่นของอีกคนแล้วตัดสินใจเดินอ้อมมาเปิดประตูแล้วนั่งลงข้างคนขับ เป็นครั้งแรกที่หมอได้มีเวลาพิจารณาคนที่อยู่ข้างๆอย่างเต็มตา
ตาคมสองชั้นและคิ้วหนานั่นเข้ากับจมูกโด่งเรียวอย่างกับถูกปั้นไว้ ปลายจมูกที่เชิดสูงนั่นดึงริมฝีปากให้หยักได้รูป ผมสั้นรองทรงสูงเผยให้เห็นกรามชัดเจน ดูจากลักษณะลำตัวแล้วดูน่าจะเป็นคนที่ตัวใหญ่อยู่แล้วตั้งแต่ต้น ไม่ใช่เพราะการออกกำลังกายแบบที่คนดังหลายคนทำ โจ้เคยได้ยินข่าวผู้ชายคนนี้จากสื่อบ้างหรือจากการพูดถึงของเพื่อนตัวเองบ้างในบางที แต่ละที่มาก็ต่างมิติ ต่างความคิดเห็น ไม่เหมือนคนที่เห็นอยู่ในตอนนี้เสียทีเดียว
เพราะเหตุนั้นหมอจึงไม่กล้าตัดสินวิถีชีวิตของใครทั้งนั้น
“มองแบบนั้น ผมหล่อเหรอหมอ” นอกเสียจากเรื่องนี้ที่โจ้รู้ดีกว่าใครว่าผู้ชายคนนี้กวนตีนน่ารำคาญแค่ไหน หมอเลือกที่จะไม่สนใจคนมาช่วยแต่หันไปหาไอ้เบ็กที่โผล่หน้ามาระหว่างเบาะแทน
“เบ็ก มาด้วยเหรอ” โจ้ว่าพลางใช้มือขวาขยี้หัวใหญ่ๆนั่นอย่างเมามันส์
“โฮ่ง!”
“ไอ้เบ็กมันฟังออกเหรอวะ” หมอหันไปถามคนข้างๆที่กำลังนั่งจ้องกันอยู่เหมือนจะกลืนเข้าไป ในขณะที่หมาที่อยู่ข้างหลังพยายามดันตัวควายๆมานั่งด้วย ใครคนนั้นหัวเราะก่อนจะตอบ
“มันฟังไม่ออกต่างหากครับ” โจ้หรี่ตามอง ไม่อยากเชื่ออะไรที่คนข้างบ้านพูดเลย เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาพายมัวแต่กวนตีนจนไม่รู้อันไหนจริงอันไหนไม่จริง
“ไม่เชื่อผมอีก” อีกคนทำหน้าน้อยอกน้อยใจจนน่าหมั่นไส้ ก่อนจะพูดออกมาพร้อมกับมองหน้าหมาตัวเอง
“ใบตอง สต็อป” แค่นั้นไอ้เบ็กที่กำลังตะกุยเบาะด้วยขาหน้าที่ใหญ่เท่าแขนหมอก็หยุดลงแล้วนั่งคอตั้งเตรียมฟังทำสั่งต่อไป โจ้หันมองหน้าหมาทีเจ้าของหมาที แล้วก็สบตาคนที่หัวเราะจนตาหยี ด้วยหน้าโหดๆของหมอเอง
“หมอลองดูดิ” อีกคนบอก โจ้นึกอยู่หน่อยก่อนจะบอกออกไป
“ใบตอง สปีค” หมาที่นั่งตัวตรงอย่างกับทหารหันมามองคนที่กำลังสั่งมันด้วยคำสั่งแปลกๆ ไอ้ใบตองที่งงกับชีวิตเลิกคิ้วแล้วเอียงคอมองหมอ
“... “
“ฮ่าๆ” พายที่ไม่เคยเห็นหมาตัวเองงงขนาดนี้มาก่อนในชีวิตหัวเราะเสียงดัง อย่างที่เขาพูดกันว่าหมางงพายเข้าใจแล้วว่ามันคืออะไร ในตอนนั้นใบหน้าที่มักจะนิ่งและบึ้งตึงของหมอคลี่ยิ้มกว้าง ยิ่งเวลาหัวเราะยิ่งดูน่าแปลกตา ริมฝีปากที่มักจะเรียบตึงเผยอกว้างออกจนเห็นฟันขาว
พายเอื้อมมือใหญ่ไปขยี้หัวหมาทีแล้วใช้มือข้างที่ถนัดวางบนหัวอีกคน ผมสีดำสนิทตัดสั้นของหมอให้ความรู้สึกที่แปลกอยู่หน่อย คนตัวโตขยี้และลูบเล่นอย่างลืมตัวจนปลายนิ้วแตะลงที่ตรงหลังคออุ่นของอีกคน
เมื่อหมอเบือนหน้าออก...พายถึงดึงมือกลับแทบจะไม่ทัน
“ขอโทษครับ” เขารีบบอกเมื่อเห็นอีกคนนั่งมองกันอยู่อย่างนั้น พายไม่ชินกับปฏิกิริยาของฝ่ายตรงข้ามที่นิ่งเฉย ปกติคนอื่นมักจะเขินอายเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ทั้งไม่เคยชินกับความรู้สึกตัวเองในตอนนี้ พ่อหมาไม่รู้จะวางมือไว้ตรงไหนดี... 
“ช่างเถอะ กูไม่ได้ถือ”
ความร้อนของต้นคอของอีกคนที่ติดอยู่ปลายนิ้วทำเอาพายต้องหันออกไปมองข้างนอกหน้าต่างแทนการพูดจากวนตีนเหมือนทุกที คาสโนว่าพ.รู้สึกเหมือนกับว่าวันนี้พลาดท่า
ตอนแรกพายแค่จะโทรมาแหย่ให้หมอโมโหหรือทำหน้าบึ้งตามเคย แต่พอรู้ว่าหมอเดือดร้อนอยู่ก็ไม่ลังเลที่จะมาช่วย จริงอยู่ว่าเขาทำแบบนี้กับแทบทุกคน แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่ากับหมอ...ความรู้สึกมันต่างไปอยู่หน่อย
พายให้เหตุผลกับตัวเองว่าเพราะหมอเป็นคนข้างบ้าน เป็นคนรู้จักของเพื่อน มีหน้าตาตรงสเป็คพอดี เลยถึงได้ตามตอแยอยู่แบบนี้ พายรู้ว่าทุกอย่างที่ตัวเองกำลังทำก็เป็นเพียงแค่เรื่องสนุกในช่วงเวลาหนึ่งเหมือนหลายๆช่วงที่ผ่านมา เพราะอีกสักพักก็ต้องกลับไปทำงานที่อเมริกาแล้ว
พายไม่ได้หวังให้หมอมาเล่นด้วย เพราะตัวเขาเองดูออกว่ายังไงก็คงเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าถ้ามันเป็นเกมส์ คนนิสัยเสียอย่างพายก็อยากจะชนะ ถึงแม้จะชนะแล้วไม่ได้อะไรเลยก็ตาม
“รับโทรศัพท์สิวะ” หมอที่กำลังเล่นอยู่กับหมาบอกเมื่อเห็นว่าโทรศัพท์ที่วางอยู่หน้ารถสั่นอยู่นานแล้ว แต่เจ้าของรถเอาแต่นั่งเงียบ พายมองโทรศัพท์ตัวเองที่วางไว้คอนโซลหน้ารถแล้วกดรับ ทั้งๆที่ตอนนี้ไม่อยากจะคุยกับคนอื่นเสียเท่าไหร่
“ฮัลโหล นี่พายครับ” พายกรอกเสียงลงไป ก่อนจะได้ยินเสียงของสาวสักคนตอบรับกลับมา เขาไม่ได้นิสัยเสียขนาดจำคนที่มันคั่วอยู่ไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้นิสัยดีเพราะบอกปฏิเสธเขาออกไปอย่างไร้เยื่อใย
“พี่อยู่ข้างนอกครับ ไม่ว่างครับ ไม่ต้องรอ”
หมอเล่นกับหมาไปมองคนที่พึ่งวางสายไป ก่อนจะบอกตรงๆ
“ถ้าจะไปก็บอกนะ กูรอรถยกคนเดียวได้”
พายรู้ว่าหมอหมายความอย่างที่บอกจริงๆ และความหมายนั่นมันธรรมดาเสียจนน่าเจ็บใจ
“ไม่เป็นไร ใบตองมันอยากเล่นกับหมอ” คนที่ดูเหมือนอารมณ์ไม่ดีเมื่อครู่กลับมาหัวเราะอย่างเดิม โจ้ส่ายหน้าอยู่หน่อยก่อนจะตัดสินใจพูดบางอย่างที่คิดมานานแล้ว
“กูรู้ว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง” หมอค่อนข้างขัดเขินที่จะพูด เพราะถ้าไม่ได้สนิทใจกันมากพอก็ดูจะไม่มีประโยชน์ ทั้งกลัวที่จะไปก้าวก่ายเรื่องของเขา
หมอก็แค่หวังดี…อย่างน้อยก็เป็นคนที่รู้จักกัน
“มึงรู้จักป้องกันใช่ไหม”
คุณพ.มองผู้ชายตัวขาวข้างตัว หมอโจ้ใช้ตาสีเข้มมองมาที่เขา พายว่าที่หมอดูโหดคงเพราะหมอดูไม่กลัวและไม่หวั่นไหวต่ออะไรทั้งนั้น หมอมักจะตรงไปตรงมาเสมอ พอทำแบบนั้นก็เลยทำให้คนรอบข้างกลัวไปเอง
“อ่า…ครับ ป้องกันครับ”
วันนี้พายผู้อยากเป็นผู้ชนะรู้สึกว่าแพ้หมอไปสองครั้งแล้ว…หรือบางทีอาจจะมากกว่านั้นก็ได้
.
.
.
“หมอกลับมาแล้วเหรอ” วันนี้คุณพ.ทักทายคนข้างบ้านแปลกไป...ไม่กวนตีนเหมือนเดิม
คุณหมอที่พึ่งกลับจากการทำงานดูท่าทางจะเหนื่อยและหิวโซหันมาพยักหน้าให้
“หมอไปกินข้าวกัน” พายชวน หมอมองเพราะผู้ชายที่ยืนรดน้ำต้นไม้ในตอนย่ำค่ำทั้งถอดเสื้อโชวกล้ามให้ยุงดู ใครคนนั้นรีบบอกออกมาอีก ทั้งๆที่โจ้เองยังไม่ได้ตอบอะไรแท้ๆ
“ใบตองอยากกินข้าวกับหมอ” คนข้างบ้านอ้างหมาไปเรื่อย โจ้หรี่ตามองไอ้คนที่ยืนยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยอย่างมีเลศนัย
“แต่ผมอยากกินหมอ”
กูว่าแล้ว…โจ้คิดในใจ หมอส่ายหน้ากับความบ้าของคนข้างบ้าน
“ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวค่อยออกไปหาอะไรกิน” โจ้ที่ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่บ่ายบอกเขาอย่างไม่ใส่ใจประโยคสองแง่สองง่ามข้างต้นก่อนจะเดินเข้าบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“หมอ เดี๋ยวๆๆ” เป็นพายที่งงกับปฏิกิริยาของหมอแทน เห็นปกติต้องปฏิเสธแถมด่ากลับอีกต่างหาก
“อะไร?”
“ทำไมหมอตกลงล่ะ” พายถามด้วยความงงงวย
“ก็กูหิว ไม่อยากกินมาม่า รถยังซ่อมไม่เสร็จด้วย” โจ้ตอบตามจริง
การออกไปกินข้าวแบบที่พายคิดคือการดินเนอร์ดีๆ หรือไม่ก็พาหมอไปกินที่ร้านอาหารที่เขาเคยพาน้องหลายๆ คนไปแล้วประทับใจ คืนนี้คุณพ.จึงแต่งตัวเต็มแบบที่ใครเห็นก็ต้องหันหลังมอง มีแต่หมอที่สวมกางเกงขาสั้นและรองเท้าแตะหนีบพลางหาวหวอดเดินมาขึ้นรถ แถมยังมองมันหัวจรดเท้าราวกับเห็นของแปลกก็ไม่ปาน
พายแอบเซ็งในตอนที่จอดรถหรูตรงข้างทางเพราะหมอบอกอยากกินผัดไทตรงนี้ แล้วคนข้างบ้านจะทำอะไรได้นอกเสียจากตามใจหมอ แม้การตามใจนั้นจะขัดใจตัวเองก็ตาม ถึงพายจะเซ็งแต่ก็เดินยิ้มตามเขาต้อยๆ…
“ผัดไทยกุ้งสดพิเศษสองจานครับ” พายสั่งคุณป้าเจ้าของร้านเสียงดัง
“น้องพายของป้า วันนี้มากับใครลูก”
ความจริงพายผู้อัธยาศัยดีไปทั่วซี้กับป้าขายผัดไทมาตั้งนานแล้ว เหตุผลเพราะตอนกลางคืนหลังจากกลับจากปาร์ตี้ที่นี่มักจะเป็นที่ๆ เขาฝากท้องนั่นเอง ทุกๆครังที่มาก็มักจะควงใครมาไม่ซ้ำหน้าเสียด้วย 
“แฟนครับ” คุณพ.รีบตอบพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามหมอที่มองมาด้วยสายตาดุๆ
“ก็มากับแฟนทุกทีไม่ใช่รึไง” คุณป้าพูดพลางมองคนข้างตัวคุณมือเบสวงร็อคแบนด์ วันนี้พายมากับหนุ่มตัวสูงผิวขาวน่าตาน่าเอ็นดูแต่สายตาไม่เป็นมิตร แม้ป้าจะเริ่มแก่แต่ก็พอรู้ว่าผู้ชายสมัยนี้เขาไม่ถือเรื่องเพศอะไรกันแล้ว
ส่วนหมอผู้ไม่ค่อยใส่ใจอะไรนักเห็นทีว่าต้องปกป้องตัวเองบ้าง เพราะร้านป้านี่อยู่ไม่ใกลจากซอยบ้านเลย แถมช่วงนี้มันต้องเดินผ่านแถวนี้บ่อยเสียด้วย ถ้าเกิดเข้าใจผิดไปคงไม่ดี
“ผมเป็นพี่มันครับ” หมอตอบกลับไปด้วยความชัดเจน คุณป้ามองอยู่หน่อยก่อนจะถามออกมาใหม่
 “ไม่ใช่น้องชายเหรอคะ” ป้าพูดถึงน้องชายแบบพี่ชายน้องชายจริงๆเพราะหมอดูเด็กกว่าพาย แต่หมอกลับคิดไปถึงน้องสาวและน้องชายจำนวนมากของคุณพ.
หมอส่งสายตาให้อีกคนที่ตอนนี้นั่งหล่อแต่งตัวอย่างกับจะไปเดินแบบอยู่ตรงข้ามกันได้อธิบาย พายค่อยๆออ้อมแอ้มบอกป้าอย่างเสียดาย
 “ป้าครับ จริงๆคนนี้ไม่ใช่แฟนครับ”
“อ้าว” คุณป้าเจ้าของร้านที่กำลังกระทุ้งตะหลิวกับกระทะอย่างมันส์มือหันมามองอย่างใคร่รู้ พายยิ้มหล่อจนป้าเคลิ้มก่อนจะตอบ
“เป็นเพื่อนไอ้ใบตองมัน” พายว่า คุณป้าเลยหัวเราะร่วนแล้วหันไปทำงานต่อ ส่วนหมอถอนหายใจยาวก่อนจะถามคุณ.พ ที่วันนี้อารมณ์ดีแบบแปลกๆ
“มึงจะกวนตีนอะไรกูนักหนา”
“หรือจะให้บอกว่าเป็นเมีย...โอ้ย!” คนหล่อโดนหมอกระทืบเท้าเข้าให้
“ผมเจ็บนะเนี่ย หมอก็จริงจังไปได้” พายตอบพร้อมกับยิ้มกว้าง
 อย่างที่บอกถ้ามันเป็นเกมส์ คนนิสัยเสียอย่างพายก็แค่อยากจะชนะ แม้จะไม่ได้อะไรเลยก็ตาม
“เลิกล้อเล่นกับเขาไปทั่วได้แล้ว” โจ้วว่าพลางถอนหายใจ ส่วนอีกคนยิ้มกริ่ม
“แล้วถ้าผมเอาจริงกับหมดล่ะครับ” คุณพอถามพร้อมกับใช้นิ้วแตะที่นิ้วมือของอีกคนบนโต๊ะเล็กข้างถนน โจ้โคลงหัวไปมา
“มึงไม่ชนะหรอกพาย” หมอว่าพร้อมกับมองตาสีอ่อนของอีกคน
พายไม่รู้ว่าหรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไง...แต่อดีตเขาไม่เคยแพ้
.
.
.
TBC.
 _____________________
แล้วพวกแกก็มาท้ากันที่ผัดไทข้างทาง 555555555
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-09-2019 09:53:51 โดย zearet17 »

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
เจ้าพายเอ๊ย คิดยังไม่ตกก็ตั้งหลักก่อน
จะจีบหมอต้องจริงจังนะ
อ้างหมาต่อไปเผื่อหมอจะเคลิ้ม
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ

ออฟไลน์ lonesomeness

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 235
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
คุณพ.นี่ยังกับหมอบีมเวอร์ชั่นสอง ที่ไม่เพี้ยน แต่หน้ามึนสุดๆ

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
ชอบครอบครัวหมอโจ้ๆมากๆ  o13 o13 เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและชิลกันดีจริงๆ ถ้าคุณพ่ออยากได้หลานเดี๋ยวเราสมัครเป็นแฟนพี่เสือก็ได้นะ ฮาา เพราะกับหมอโจ้คงไม่ได้เพราะคุณ พ. เค้าจองแล้ว แต่เอ้..พี่เสือนี่คุณหัวหน้าทหารเค้าจองแล้วเหมือนกันด้วยรึเปล่านะ ฮ่าๆๆ

ออฟไลน์ alt1991

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
 :laugh: " เป็นเพื่อนกับใบตอง "  :jul3:

 :jul3: เออเนาะ หมอ กับ หมา ต่างกันแค่ตัวท้ายตัวเดียว เป็นเพื่อนกันได้ :jul3:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
เพิ่งรู้ว่าหมอโจ้ ชื่อเล่นเต็มๆว่าจิงโจ้ น่ารักซะ :m20:
ครอบครัวหมออบอุ่นจังเลย พี่ชายกับพี่สาวก็น่ารัก พี่กวางนี่เซนส์สิทีฟมากด้วย :laugh:
คุณพ. เริ่มหวั่นไหวอ่ะเด้ :o8: แต่เราก็เชียร์คุณนะ เราว่าคุณเป็นคนดีนะ แต่ไม่นับเรื่องชอบมีน้องสาวทั่วราชอาณาจักร

ออฟไลน์ nekko

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +422/-4
คุณพ.อาจจะไม่ได้อะไรแถมต้องจ่ายเพิ่มได้นะ :hao4:

ครอบครัวหมอโจ้แลชิลมากๆๆ

 :กอด1: :L2: :pig4:

ออฟไลน์ stickyyrice

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
คนที่บ้านน่ารักเนาะ

เเต่คืออะไรที่หมอถามว่าป้องกัน เเหนะหมออออ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ sweetbasil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 807
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-3
อยากมีแฟนเป็นหมอใช่ไหมคุณพ.

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
อยากอ่านเรื่องพี่เสือด้วยเลย
จะเขียนมั้ยค่ะรอๆค่ะ
ส่วนคุณพ.ก็ปล่อยเค้าหยิกแกมหยอก
หมอโจ้ไปค่ะเรื่องนี้เค้าเก่งอยู่แล้ว

ออฟไลน์ double9JH

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1808
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-7
เพิ่งรู้ว่า ชื่อหมอโจ้เต็มๆ ว่าจิงโจ้ น่ารักจริงๆ :mew1: :mew1: :impress2:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
พ. รู้ใจตัวเองเมื่อมันส์แน่ เพราะหมอจะงงว่าเกิดอะไรขึ้น ฮ่าๆๆๆๆ สนใจตระกูลหมอทุกคนเลยอ่ะ อิอิ

ออฟไลน์ hoshinokoe

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
ระวังเข้าตเว นะ. พ

ออฟไลน์ kosmos

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เริ่มหวั่นไหวแล้วละซี้คุณพ.
#ทีมหมอจิงโจ้

ออฟไลน์ minneemint

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-0

ออฟไลน์ เจ้าหญิงขี้ลืม

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-4
หมอคะเจ้อยากบอกว่า เจ้ชอบครอบครัวหมอมากค่ะ
แบบว่าครอบครัวหมออินดี้ได้ใจเจ้มาก  :katai3:

ออฟไลน์ Ryoooo

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-2
ชอบครอบครัวหมอโจ้
น่ารักน่าค้นหาสุดๆ

นายพ.ใช้หมาเป็นข้ออ้างตลอดๆ

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 967
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
เป็นครอบครัวที่ดีนะโจ้ เขาทำให้นายกลายเป็นคนธรรมดาอ่ะ *^*

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Hang

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
กรอกยาพี่ พ.แล้วเอาไปขังในบ้านจิ้งโจ  ขังไว้รอ 2 ชั่วโมงรอให้เกิดปฎิกิริยาของยาที่ให้อย่างเต็มที่  รอน้องจิ้งโจ้มาเปิดบ้าน แล้วขังทั้งสองคน ไว้ประมาณ1-2 วัน เดียวก็รักกันเอง. Hehehe~~  :hao6:

ออฟไลน์ Teaw_HC+MJ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ถ้านี่เป็นหมอ นี่เตะอิคุณ พ. ไปแล้วอ่ะ 555555555555555555555

ออฟไลน์ Kokyo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 19
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
รู้เลยว่าทำไมโจ้ถึงกวน***

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
เป็นความต่างที่สามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างลงตัว อีกหน่อยพายก็ขาดหมอโจ้ไม่ได้ เชื่อสิ

ออฟไลน์ prezenaczie

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ครบครัวหมอน่ารักเชียว แต่ถ้ารู้ว่าลูกคบผู้ชายจะรับได้มั้ยเนี่ยะ คงไม่มาม่าตอนหลังใช่มั้ย :o12:

อ่านแล้วอยากเลี้ยงหมาตัวโตๆสักตัวบ้างเลยคนเขียน ป้าขายผัดไทก็น่ารัก มีการแซวก็เห็นว่าแฟนทุกคน555555555 อ่านเรื่องนี้ไปยิ้มไปจริงๆ แอบคิดถึงหมอบีมเอามาโผล่อีกนะ เอาซินมาด้วย

ออฟไลน์ flimflam

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 881
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-4
พายเอ๊ยย ระวังจะเกมโอเวอร์ซะเองน้า
หมอโจ้มาเหนือมาก ลาสบอสผู้ชนะทุกสิ่ง(ยกเว้นหมา)
พายจะชนะเร้อ 5555555555555555

ออฟไลน์ aiLime13

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1146/-11
    • twitter
ครอบครัวหมอโจ้น่ารักมาก
ชอบคุณพ่อมากๆ เลยค่ะ รู้สึกได้ว่าพ่อโจ้เป็นคนตลก 555555555

เดี๋ยวนี้เค้ามีพัฒนาการกันขึ้นแล้วเนอะ
คุณพ. ยังกวนตีนเหมือนเดิม หมอโจ้ก็รำคาญเหมือนเดิม
แต่ทำไมอ่านแล้วเรารู้สึกมุ้งมิ้งงง ฮอลลลลลลลลลลลลล >_<

ชอบฉากในรถมากเลยแหละ
วั้ยๆๆๆๆ นี่เชียร์ให้คุณพ.แพ้ เพราะเราทีมหมอโจ้นะ !

ออฟไลน์ แม่น้องเปา

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 209
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
คุณ พ. เริ่มตะหงิดตะหงิดหัวใจแล้วล่ะสิ แต่พี่หมอคงอีกนาน 5555... :laugh:  :laugh: :laugh: :laugh:
ชอบค่ะกวนโอ๊ยดี ใบตองก็น่าร๊ากกกก :กอด1:

ออฟไลน์ waterlily

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 150
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ครอบครัวหมออินดี้มากเลยค่ะ  ชื่อเล่นเต็ม ๆ ของหมอโจ้ก็น่ารักค่ะ :mew1:

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4014
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
สองคนนี้มันจะจูนกันติดยังไงเนี่ย ฺ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด