***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
เมื่อผมต้องกลายเป็นแม่พันธ์ุ เสียงบางสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่หลังพุ่มไม้ เรียกความสนใจจากเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังเก็บเห็ดโคนดอกใหญ่ๆ ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ต้องหันไปมองอย่างสงสัย บ่าซ้ายที่สะพายย่ามใบใหญ่ซึ่งบรรจุเห็ดโคนไว้จำนวนมาก วางลงกับพื้นดิน ก่อนจะเดินตรงไปเมื่อแน่ใจว่าพุ่มไม้ตรงหน้านี่แหล่ะ ที่น่าจะมีตัวอะไรสักอย่างอยู่
มะเหมี่ยวมองการสั่นไหวของใบไม้ก่อนจะตัดสินใจเดินอ้อมไปด้านหลังของพุ่มไม้เพื่อที่จะพบเข้ากับคนหนึ่งคนที่ตัวใหญ่มากกำลังกัดคอกระต่ายป่าอย่างบ้าคลั่ง เลือดสีแดงฉานหยดลงบนพื้น ดวงตาของร่างน้อยที่ไร้ชีวิตเบิกกว้างแทบถลนออกมาจากเบ้า มะเหมี่ยวก้าวขาไม่ออกเพราะกำลังตกตะลึงกับภาพที่น่าสะพรึงกลัวตรงหน้า
ผู้ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาพร้อมขู่คำราม ดวงตาสีดำทั้งดวงฉายแววเพชฌฆาต เลือดที่เปื้อนริมฝีปากทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาแต่กลับขาวซีดนั้นช่างดูน่ากลัวเหลือเกิน มะเหมี่ยวก้าวถอยหลังออกมาเรื่อยๆก่อนจะสะดุดก้อนหินล้ม ในอกในใจหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างเหลือประมาณ เด็กหนุ่มลุกขึ้นแล้วหันหลังวิ่งออกมาด้วยความกลัว
กลัวว่าเขาอาจจะเป็นอาหารมื้อต่อไปของอมนุษย์นั่นก็เป็นได้
ฟลึบ!
เด็กหนุ่มวิ่งไปได้ไม่ถึงสามก้าวก็ต้องล้มลงไปกองกับพื้นเพราะแรงกระแทกที่โถมเข้าใส่ร่างของเขาอย่างแรง มีตัวอะไรสักอย่างกดทับอยู่ด้านบน ก่อนที่ร่างนั้นจะลุกออกไป มะเหมี่ยวอาศัยจังหวะนั้นรีบลุกขึ้นแล้วออกวิ่งอีกครั้งทันที
สองเท้าวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่ลืมหูลืมตา ไม่รู้ทิศรู้ทางเพราะต้องการจะหนีไปให้ไกลจากสถานที่นี้ให้เร็วที่สุด เพราะวิ่งอย่างไม่รู้จุดหมายทำให้เด็กหนุ่มไม่ทันระวังตัวเมื่อเจอน้ำตกที่อยู่ตรงหน้า เขาเบรกเท้าตัวเองไม่อยู่ทำให้หล่นล่วงลงไปในน้ำที่ลึกจนท่วมหัว
เขาว่ายน้ำไม่เป็นจึงได้แต่ดำผุดดำโผล่ พยายามกวัดแกว่งแขนเพื่อว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง แต่เพราะแรงน้ำที่ไหลเชี่ยวทำให้เขาถูกลากออกจากฝั่งไปเรื่อยๆ
มะเหมี่ยวรู้สึกหมดแรงและค่อยจมดิ่งลงสู่พื้นน้ำเบื้องล่าง ก่อนสติจะลางเลือนไป เขาเห็นอะไรสักอย่างพุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมด้วยสิ่งที่นุ่มนิ่มประกบติดกับปากของเขาไว้ ลมหายใจที่เกือบหมดสิ้นกลับมาอีกครั้ง หัวใจที่เต้นช้าๆจนแทบหยุดกลับมาเต้นตามปกติอีกครั้ง เด็กหนุ่มหลับตาลงเมื่อรู้สึกว่าตนกำลังตกอยู่ในห้วงฝัน
ฝันว่าเจอเทพยาดา..
มะเหมี่ยวรู้สึกว่ากำลังหัวสั่นหัวคลอน ก่อนจะลืมตาขึ้นก็พบว่าเขาโดนแบกอยู่บนบ่าของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งกำลังเดินอยู่ในป่าที่เขาไม่คุ้นเคย เขามองไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร แต่ที่แน่ๆคนๆนี้ตัวใหญ่มากกว่าเขาหลายเท่า เด็กหนุ่มออกแรงดิ้น มือทุบหลังอีกฝ่ายแล้วตะโกนบอก
“ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้! นายเป็นใครจะพาฉันไปไหน!!?”
เมื่อไม่ได้ยินคำบอกกล่าวหรือปล่อยตัวเขาลงเด็กหนุ่มก็ยิ่งโมโหและใส่อารมณ์ไปบนแผ่นหลังกว้างนั้นอย่างรุนแรง
“บอกให้ปล่อย ก็ปล่อยเซ่!” กำปั้นไม่นับจำนวนทุบลงโทษคนที่กล้าดีมาลักพาตัวเขา
ลักพาตัว?
“ปล่อยฉันนะไอ้บ้า! เฮ้ย!!!”
มะเหมี่ยวโดนจับเหวี่ยงลงบนพื้นอย่างแรง เขาคิดว่าหลังหรือกระดูกของเขาต้องหักแน่ แต่ว่า..เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดตรงส่วนไหนเลย มือที่สัมผัสพื้นก็ไม่ได้แข็งกลับนุ่มลื่นมือเหมือนขนสัตว์ เด็กหนุ่มหันไปมองรอบตัวก็พบว่าเขาไม่ได้อยู่ในป่าแล้ว แต่กลับอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่งซึ่งตรงนี้ที่เขาอยู่นั้นสว่างเพราะคบเพลิงที่ถูกจุดขึ้นมาสามอันตรงเสามุมเตียง
เตียง?
มันเป็นเตียงไม้โบราณที่มีสี่เสา ปูรองพื้นด้วยผ้าขนสัตว์หนานุ่ม เด็กหนุ่มเพ่งมองบริเวณอื่นที่นอกจากตรงนี้กลับมืดมิดราวกับที่นี่ถูกปิดกั้นออกจากโลกภายนอก นี่เขามัวแต่โวยวายจนไม่ดูว่าไอ้คนที่จับตัวเขามาถึงไหนเลยหรือนี่
เด็กหนุ่มรู้สึกขนลุกชันด้วยความหวาดกลัว บรรยากาศที่นี่ช่างวังเวง เขาพยายามมองหาคนที่จับตัวเขามาแต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่เจอ
มะเหมี่ยวไม่กล้าลุกเดินออกไปจากจุดนี้ เพราะนอกจากจุดนี้ไม่มีความสว่างเล็ดลอดออกไปเลย ก็ได้แต่นั่งมองฝ่าความมืดออกไปอย่างระแวง
ตุ้บ!
กระต่ายป่าถูกโยนมาตรงหน้าเขา ก่อนที่มันจะกระโดดหนีหายไปกับความมืด เด็กหนุ่มได้ยินเสียงสบถอย่างฉุนเฉียวดังอยู่ใกล้ๆ
“นั่นนายใช่ไหมไอ้โจรลักพาตัว?” ส่งเสียงร้องถามไป แต่ไม่ปรากฏเสียงใดตอบกลับมา
“นายพาฉันมาที่นี่ทำไม..ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันอยากกลับบ้าน” เด็กหนุ่มถึงกับร้องไห้เมื่อนึกถึงคนที่บ้าน ป่านนี้ทุกคนคงจะเป็นห่วงเขามาก
ได้แต่โทษตัวเองว่าไม่น่าดื้อรั้นเข้าป่ามาเพื่อเก็บเห็ดไปขายคนเดียวเลย แต่หากเขาไม่ทำแบบนี้ก็จะไม่มีเงินไปจ่ายค่าหนังสือให้น้อง เด็กหนุ่มสะอื้นเบาๆ ก่อนจะเบิกตาโพลงเมื่อเห็นสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า
คนๆเดียวที่กินเลือดกระต่ายเป็นอาหาร มะเหมี่ยวหยุดสะอื้นไห้ในทันทีก่อนจะเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
“คุณจับผมมาทำไม? คุณจะกินผมใช่ไหม” เขารู้สึกหวาดกลัวจนต้องลุกขึ้นวิ่งหนีฝ่าความมืดออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะรู้สึกถึงแรงรัดจากด้านหลังที่มีเสียงพูดลอดไรฟันอย่างข่มขวัญ
“เจ้ากล้าหนีผู้มีพระคุณ รู้ไหมว่าข้าจะตอบแทนเจ้าเช่นไร?”
“มีบุญคุณอะไรกัน! ผมไม่เห็นจำได้”
“เจ้านี่นอกจากจะขี้ขลาดตาขาวแล้วยังสติฟั่นเฟือนอีกนะ”
“คุณก็บอกมาสิว่ามันคืออะไร”
“ข้าช่วยเจ้าไม่ให้ตายกลายเป็นภูติที่สิงสถิตในน้ำ แต่แล้วเจ้ากลับตอบแทนข้าด้วยการหนีเช่นนี้รึ?”
“คุณเป็นคนช่วยผมไว้เหรอ” นี่เขาลืมไปได้อย่างไรว่าเขาเกือบจมน้ำตาย นึกว่าฝันเสียอีก
“เจ้าต้องตอบแทนบุญคุณของข้า” เสียงทรงอำนาจกล่าวสั่ง
“คุณต้องการอะไร?”
“ข้าต้องการเจ้า” พูดจบอมนุษย์ตนนั้นก็เริ่มซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องของมะเหมี่ยวอย่างหื่นกระหาย ร่างเด็กหนุ่มสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ก่อนจะออกปาก
“ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ แล้วคุณก็เป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ จะมาทำแบบนี้กับผมไม่ได้นะ”สะบัดตัวออกพร้อมกับยืนมองคนตรงหน้าที่เห็นเพียงเงาดำๆเท่านั้น
มะเหมี่ยวตัดสินใจกลับไปยังแสงสว่างอีกครั้ง เขานั่งลงบนเตียงที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายไปเอามาจากที่ไหน ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามายืนตรงหน้า ใบหน้านั้นยังคงซีดขาวเช่นเดิม แต่แววตากลับมาเป็นมนุษย์ปกติแล้ว
“เจ้าอยากรู้ว่าข้าเป็นตัวอะไรงั้นสิ” อมนุษย์ตนนั้นเอ่ยปากก่อน
“ใช่ ผมอยากรู้”
“แล้วเจ้าจะยอมเป็นของข้า?”
คำถามนี้ทำเอามะเหมี่ยวคิดหนัก เขาไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันเสียหน่อย จะให้เขายอมพลีกายให้กับผู้ชายด้วยกันได้อย่างไร แล้วมันก็ไม่ใช่คนเสียด้วย แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะตอนนี้เขาคงต้องเอาตัวรอดก่อน
“อืม”
“เจ้าโกหก!”
แรงที่พุ่งเข้ามาทำให้เด็กหนุ่มหงายหลังลงไปนอนก่อนที่ร่างนั้นจะทาบทับจับกุมมือเขาทั้งสองข้างอยู่เหนือศีรษะ
“มะ ไม่ใช่สักหน่อย คุณคิดไปเองต่างหาก” เด็กหนุ่มละล่ำละลักบอกอย่างตกใจกลัว
“เจ้าแน่ใจใช่ไหมที่กล่าวอ้างเช่นนั้นกับข้า”
“ใช่ ผมไม่โกหกคุณหรอก”
สิ้นคำอมนุษย์ตนนั้นก็ก้มหน้าลงไปบดขยี้ปากสีสดตรงหน้าอย่างดุดันเพื่อลงโทษเจ้าตัวที่ยังกล้าปฏิเสธความคิดของตัวเอง มันได้ยินทุกความคิดที่อีกฝ่ายคิดทุกอย่าง แต่เพราะความรัญจวนที่เกิดขึ้นจากการจุมพิตนั่น ทำให้มันเคลิบเคลิ้ม จนลืมความโกรธแทบหมดสิ้น ลิ้นร้อนดุนดันเข้ามาในปากของคนอ่อนด้อยประสบการณ์อย่างชำนาญ ไล่ลิ้นกระหวัดไปทั่วทั้งโพลงปากอย่างกระสัน ก่อนจะถอนออกมาจูบซับน้ำใสตรงมุมปากของมะเหมี่ยวทุกหยาดหยด
แววตาของมันที่สบกับเด็กหนุ่มนั้นเต็มไปด้วยความปรารถนา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะคนตรงหน้าที่เคยสิ้นฤทธิ์ตอนนี้เริ่มหาทางเอาตัวรอดอีกครั้งแล้ว
“คะ คุณยังไม่ได้บอกผมเลยว่าเป็นตัวอะไร” มะเหมี่ยวที่เริ่มหายใจหายคอคล่องแล้วเอ่ยปากถาม
“เจ้านี่ช่างกัดไม่ปล่อยเสียจริง เอาล่ะข้าจะบอกก็ได้ว่าข้าคือเทพพิทักษ์ผืนป่าแห่งนี้ มีชีวิตอมตะ ดื่มโลหิตเพื่อดำรงชีพ และต้องการทายาท” มันบอกพร้อมกับลุกออกจากร่างเด็กหนุ่มไปนั่งข้างๆ
มะเหมี่ยวสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะลุกขึ้นมานั่งโดยขยับตัวห่างออกมาเล็กน้อยแล้วออกปากถาม
“คุณเป็นเทพแต่กินเลือดเป็นอาหารนี่นะ?”
“ข้าเป็นเทพกึ่งปีศาจเพราะโดนเทพผู้พิทักษ์คนก่อนสาปไว้ เพราะข้าหนีไปเที่ยวเล่นนอกผืนป่า และทำให้พวกมนุษย์แตกตื่นตกใจในอิทธิฤทธิ์ของข้า เจ้ายังข้องใจอันใดอีกรึไม่?”
“แล้วที่คุณต้องการทายาทน่ะ มันต้องทำกับผู้หญิงไม่ใช่เหรอ?”
“ใครก็ตามที่ข้าต้องการจะเสพสุขด้วย จะสามารถให้ทายาทแก่ข้าได้”
“คือ..” เด็กหนุ่มถึงกับพูดไม่ออก เขายอมรับว่ากลัวคนที่นั่งข้างๆมาก
“แล้วคุณจะกินผมรึเปล่า?”
เทพพิทักษ์ป่าถึงกับหลุดหัวเราะพรืดออกมา
“เจ้าคิดว่าข้าจะกินเมียตัวเองรึ? ไม่หรอก..นอกจากจะชวนเจ้าผลิตทายาทวันละหลายเวลาเท่านั้นเอง”
มะเหมี่ยวถึงกับหน้าซีดเผือดเลยทีเดียว แต่เขาไม่ยอมเสียเปรียบง่ายๆหรอก ของอย่างนี้มันต้องมีข้อแม้ด้วย
“ถ้าอย่างนั้นผมยอมมีลูกให้คุณก็ได้ แต่คุณต้องพาผมกลับไปที่บ้านก่อน แล้วก็สู่ขอผมกับแม่ด้วย”
เพราะเขาแน่ใจว่าเทพตนนี้ไม่มีทางออกไปจากผืนป่าแห่งนี้ได้หรอก เขาถึงได้ต่อรองกับอีกฝ่าย ผลออกมาเป็นเขาที่ชนะอยู่แล้ว
“ก็ได้ ข้าจะไปกับเจ้า แล้วทำตามที่เจ้าเอ่ยปากต่อรอง แต่ถ้าเจ้าตุกติก ข้าจะจับเจ้ามาขังไว้ยังที่แห่งนี้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย”
ใครจะคิดว่าเทพตนนี้เอาจริง
“แล้ว..”
“เจ้าไม่ต้องถามอะไรข้าทั้งสิ้น ข้าพูดคำไหนย่อมเป็นไปตามนั้น”
มะเหมี่ยวได้แต่นั่งอ้าปากค้างมองตามร่างสูงที่ลุกขึ้นยืนแล้วอย่างพยายามเรียบเรียงความเข้าใจของตนเอง นี่เขาจะต้องตกเป็นเมียและผลิตลูกให้กับเทพตนนี้จริงๆเหรอ เขาจะบอกกับแม่ยังไงดีเรื่องผู้ชายคนนี้ แล้วถ้าเขาต้องมาอยู่ที่นี่จริงๆ ใครจะเลี้ยงดูแม่และน้องสาวของเขาล่ะ
ร่างสูงได้ยินความคิดของอีกฝ่ายชัดเจนทั้งสองรูหูก่อนจะกล่าว
“เจ้าไม่ต้องกังวลใจไป ข้าไม่ปล่อยให้แม่และน้องของเจ้าลำบากหรอก” เขาเอ่ยราวรู้ใจ
มะเหมี่ยวไม่อยากจะคิดอะไรให้มากความอีกแล้วได้แต่พยักหน้าเออออตามอีกฝ่ายไป
“อ้อ!ลืมถามเลยคุณชื่ออะไรเหรอ?” มะเหมี่ยวถามคนที่ตัวสูงกว่าเขาเกือบสองฟุต
“อมฤทธิ์”
เด็กหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาเพราะชื่อนั้น
“เจ้าขำอะไรของเจ้า” อมฤทธิ์ถาม
“เปล่าๆ รีบเดินต่อเถอะเดี๋ยวกว่าจะถึงก็ค่ำกันพอดี อ้อ!แวะกลับไปเอาเห็ดโคนที่ผมวางไว้ที่ผมเจอคุณครั้งแรกด้วยล่ะ ผมจะเอาไปขาย” เด็กหนุ่มบอกพร้อมกับเดินนำลิ่วไปข้างหน้า
อมฤทธิ์มองตามแผ่นหลังบางจนได้ยินความคิดของอีกฝ่ายที่ลอยเข้ามาในหู กรามบดเข้าหากันอย่างโกรธจัด
‘คอยดูเถอะ ถ้าฉันกลับไปถึงหมู่บ้านเมื่อไหร่นะ ฉันจะชิ่งนายให้ได้เล๊ยไอ้เทพจอมปีศาจ’
เทพพิทักษ์ป่ามองพลอยเม็ดสีทับทิมขนาดเท่าเหรียญพดด้วงหลายเม็ดในอุ้งมือก่อนจะใส่ลงไปในถุงผ้าผืนเล็กๆ แล้วเก็บใส่ในกระเป๋ากางเกง เขามองคนที่เดินนำหน้าไปก่อนอย่างหมายมาด
‘เดี๋ยวจะได้รู้ว่าเจ้าจะหนีข้าพ้นหรือไม่’
เสียงหัวเราะหึๆดังออกมาจากเทพพิทักษ์ป่า ก่อนที่จะก้าวเดินตามไป เอ่ยเสียงกระซิบบอกหมู่มวลป่าไพรว่าจักพาเมียตนกลับมาแล้วจักสืบทายาทให้ล้นพงไพรเลยทีเดียว
จบตอน--------------------------------------------------------------------
โพลล์
หัวข้อ: {เรื่องสั้น} เมื่อผมต้องกลายเป็นแม่พันธุ์ 01/07/60 P.8 อัพเดทแล้วจ้า ^0^ (อ่าน 67393 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก