หัวข้อ: เพราะ...เป็นเอก : อวดปกและบล็อคหน้า 1 เชิญชมความงาม อิ้อิ้

[bambooiihallo]

ตอนที่ 6



เป็นเอกตื่นมาแต่เช้ามืดเพราะรู้สึกไม่สบายตัว…เหมือนมีอะไรร้อนๆมาสัมผัส มือเรียวเอื้อมไปเปิดสวิตซ์โคมไฟข้างเตียงหันมามองที่ต้นเหตุ



…เต็งหนึ่งนอนขดตัวเหงื่อชื้นตามไรผม



“หนึ่ง..”



คนไม่ค่อยเรียกชื่อตบแก้มอีกฝ่ายเบาๆก่อนจะขมวดคิ้วเมื่ออุณหภูมิอีกฝ่ายสูงกว่าที่เคยเป็น



“อือออ”



เสียงครางแผ่วๆจากปากที่ดูออกว่าสีซีด



… เต็งหนึ่งกำลังป่วย



คนที่เคยเป็นฝ่ายถูกดูแลมาตลอดเริ่มละล้าละลังทำอะไรไม่ถูก น้อยครั้งมากที่เต็งหนึ่งจะป่วยเพราะเป็นคนแข็งแรงเสมอ ขนาดตอนเขาเป็นหวัด 2009 เต็งหนึ่งอยู่ด้วยตลอดยังไม่ติด



“หนาว…”



มือเรียวรีบดึงผ้าห่มคลุมอีกฝ่าย เริ่มไม่แน่ใจว่าต้องทำอะไร… สุดท้ายลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะ



“โรงพยาบาล……ใช่มั้ยครับ…”



   …ตีห้าครึ่ง…รถพยาบาลเปิดวอวิ่งผ่านถนนใจกลางกรุง ด้านหลังมีบิ๊กไบท์สีดำคันใหญ่บิดตามมามาเป็นเงา…














   “ญาติคุณเต็งหนึ่งใช่มั้ยครับ”



   เป็นเอกละสายตาจากกำแพงสีขาวมาสบตาคุณหมอตัวเล็กมีป้ายชื่อติดที่เสื้อกราว…นายแพทย์ปัทพล



   “ครับ”



   “จริงๆคุณเต็งหนึ่งเป็นไข้หวัดธรรมดาครับไม่ต้องมาโรงพยาบาลก็ได้ แค่ทานยาแก้ไข้ เช็ดตัว แล้วนอนพักก็ดีขึ้นแล้วครับ”



   คุณหมอคนเดิมยิ้มจนตายิบหยี คนฟังก็ถอนหายใจยาวๆที่อีกฝ่ายไม่ได้เป็นอะไร



   “เขา…ไม่ค่อยป่วย”



   “อย่าคิดมากเลยครับ เอาจริงๆก็ดีแล้วนะที่พามาโรงพยาบาล เพราะมีโอกาสเป็นไข้เลือดอกหรือโรคอื่นได้เหมือนกัน เดี๋ยวหมอให้น้ำเกลือแล้วนอนพักสักคืนแล้วกันนะครับ”



   หมอพูดให้กำลังใจเพราะดูอีกฝ่ายจะทำอะไรไม่ถูก…มีแต่ความไม่แน่ใจปรากฏในแววตา



   “ขอบคุณครับ”



   “คุยเรื่องห้องกับพยาบาลแล้วใช่มั้ยครับ หมอจะย้ายคนไข้ไปตามห้องนั้นนะครับ … ”



   “ห้อง A01 ครับ”



   “หือ ห้องพิเศษ แบบนี้นอนสองชั่วโมงหายแน่นอนครับ ฮ่าๆ”



   ห้องรหัสพิเศษที่โรงพยาบาลจัดไว้ให้คนไข้สุดพิเศษ เพราะในห้องมีทั้งสวนลอยฟ้า เตียงคิงไซส์ และอุปกรณ์ครบครัน…ซึ่งค่าใช้จ่ายต่อคืนก็เกือบหกหลัก



   “หมอปิ๊งคะ… เชิญทางนี้หน่อยค่ะ”



   “ครับผม… งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ”



   “ขอบคุณครับ”
   






















   เต็งหนึ่งสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาก็รู้สึกแปลกใจ… เพดานห้องทำไมเปลี่ยนไป? ปกติห้องนอนเขาจะทำเพดานสองชั้น ส่วนที่ตรงเตียงจะเจาะลึกลงไปเป็นสี่เหลือเพื่อซ่อนไฟสีส้มไว้ช่องด้านในสี่มุม เล่นระดับและแสงให้ดูดีตามที่ไอ้ตัวซีดมันต้องการ แต่วันนี้มันเป็นแค่สีขาวโพลน



   เหนื่อย… คือความรู้สึกแรก



   จะดันตัวขึ้นก็เจ็บแขน…เลยยกแขนขึ้นมาดู… สายน้ำเกลือ…ก้มหน้ามองชุดตัวเองก็กลายเป็นยูนิฟอร์มโรงพยาบาลใกล้คอนโด



   หันไปด้านซ้ายก็เป็นโซฟาเดเบดตัวใหญ่ถูกจับจองโดยไอ้ตัวซีดที่นอนกอดอกหลับสนิท…ด้านขวาก็เป็นประตูกระจกบานใหญ่ที่เปิดออกไปสู่สวนลอยฟ้าและสระน้ำเล็กๆ ด้านหน้าเป็นจอทีวี HD ไม่น่าจะต่ำกว่า 44 นิ้วแขวนอยู่



   “…นี่กูหลุดมาอยู่โลกนี้อีกแล้วหรอเนี่ย”



   โลกที่ห่างไกลตัวแต่ก็ใกล้ตัวขึ้นมาเวลาไอ้คนนอนหลับอยู่มันป่วย สมาชิกระดับซุปเปอร์วีไอพีของโรงพยาบาล เป็นอะไรนิดเดียวถูกหามมาห้องนี้ให้เขามานอนเฝ้าตลอด..



   “เอก”



   คนถูกเรียกงัวเงียก่อนจะตื่นมาสบตา



   “อรุณสวัสดิ์ ย้ายบ้านกันหรอพวกเรา หึหึ”



   เป็นเอกไม่ขำแต่ลุกเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆขยับเข้าไปนอนหนุกตักคนป่วย มือหนาลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆก่อนจะถูกมือซีดดึงมือไปหอม



   “กูไม่เป็นไร ตกใจหรอ”



   “เป็นไข้”



   “แปปเดียวก็หาย กูแข็งแรง ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง”



   ตาสวยหลุบลงก่อนจะพยักหน้านิดๆ



   “แล้วมึงกินอะไรยัง”



   “ยัง…ขอโทษที่ไม่ได้ไปรับ”



   “อย่าโทษตัวเองดิวะ มึงก็เปียกกลับมาเมื่อวานเหมือนกัน ฝนมันปรอยทำไงได้ ช่วงนี้กูแค่เหนื่อยเฉยๆเลยป่วย”



   “อือ”



   โน้มตัวลงจูบขมับคนคิดมากเบาๆ



   “กี่โมงแล้วล่ะ”



   “ไม่รู้…บ่ายมั้ง”



   “มั้งได้ไง ไม่รู้เวลาเลยมึงนี่”



   “เวลาไม่เดิน”



   “หือ?”



   “มึงไม่อยู่.. เวลาไม่เดิน”



   เวลาไม่เดิน…คือเวลาของคนตาย…เพราะคนตายคือนิรันดร์…บทพูดจากละครเวทีของโรงเรียนที่เป็นเอกพูดกับเขา…เจ้าชายผู้แข็งแกร่งกับองครักษ์ประจำตัว



   ไม่มีเต็งหนึ่ง…เวลาของเป็นเอกไม่เดิน



   ไม่มีเต็งหนึ่ง…เสมือนไม่มีเป็นเอก



   คนฟังเขยิบตัวลงนอนดึงอีกคนมากอดแนบอกแน่นๆ



   “เอก.. กูอยู่นี่ ไม่ได้ไปไหน”



   แม้จะเจ็บแขนที่มีสายน้ำเกลือรั้งแต่ก็ลูบแผ่นหลังอีกฝ่ายเบาๆ… เด็กขี้ตกใจ



   “อย่าป่วยอีก”



   “โอเคเลย กูจะดูแลตัวเองดีๆ”



   “อย่าหายไป”



   หน้าคมที่ดุเสมอยิ้มจางๆลูบหัวคนในอ้อมแขน



   “ไม่หายหรอกน่า อยู่กับมึงนี่แหละ …อยู่กับมึงตลอดไป”








   “เชี่ย นึกว่าตายแล้ว ให้ไปเยี่ยมก็ไม่ยอม วันนี้ไม่ต้องวิ่งเลยนะมึง”



   ออกจากโรงพยาบาลตอนเช้าก็มาเตรียมวิ่งทันที



   “เฮ้ยกูวิ่งไหวนะสาส”



   “เดี๋ยวมึงตายไอ้เหี้ย ไปเดินตามพอ รั้งท้ายขบวานนู่นนนน เลิกเป็นว้ากไปเป็นพยาบาลวันเดียว พยาบาลตัวเอง”



   แมทยัดกล่องพยาบาลใส่มือ



   “เออ แหม่ ห่วงกูกันล่ะสิ”



   “ขาดคนแชร์เหล้า”



   แล้วฝรั่ง…ก็ได้ ‘K’ ไปอีกหนึ่งคำ



   วันนี้สก๊อตเป็นคนวิ่งนำส่วนเต็งหนึ่งก็รั้งขบวนวิ่งเดินตามไปกับกลุ่มพยาบาลโซนหลัง ศูนย์รวมพยาบาลขี้เกียจไปเดินกับน้อง



   “ไอ้เชี่ยม่อน มึงแย่งลูกอมกูอีกละ”



   “กูกินอันเดียวเองครัชคุณเพื่อนโอมม”



   ไอ้โอมนี่เป็นรองเดือนปีสาม หน้าขาวคิ้วเข็มหล่อสไตล์ไหนสักอย่างเคยได้ยินผู้หญิงเขาคุยกัน ส่วนไอ้ม่อนนี่ออกจะเอ๋อหน่อยๆในความคิดเต็งหนึ่งแต่มันสองคนก็ตลกดี



   “น้องๆไหวเปล่า”



   น้องผู้ชายแถวหลังสุดเริ่มวิ่งตามไม่ไหว ม่อนรีบวิ่งเข้าไปดูตามด้วยโอม สังเกตดูแล้วไม่เป็นอะไรมากเลยวิ่งเลียบขบวนวิ่งไปดูน้องโซนอื่นบ้าง



   น้องบางคนที่เห็นก็หันมายกมือไหว้เป็นแถว เฮดว้ากมาวิ่งถือกล่องพยาบาล…



   “พี่หนึ่งงงงง”



   ลืมไปว่ารอบข้างคณะอื่นคนมาดู… วิ่งเลียบมาแบบนี้เลยเจอคนยืนข้างทางเป็นแถว



   “หล่อจังเลยอ้ะ”



   กลุ่มเพศทางเลือกส่งจูบมาให้รัวๆ…ไม่ได้รังเกียจเพราะตัวเองตอนนี้ก็ใช่ว่าจะไม่เข้าข่าย แต่ตกใจกับขนตาหนาเป็นตันเลยรีบเดินหนี



   “อร้ายย อยากได้อยากโดนอ่ะแกกกก”



   เสียงตะโกนจากกลุ่มเดิมไล่ตามหลังให้หน้าร้อนผ่าว



   วิ่งเสร็จก็มาส่งน้องกลับบ้านเหมือนเดิม ประชุมสรุปงานวันนี้เหมือนเดิมก่อนจะแยกย้ายกลับบ้าน กลุ่มเต็งหนึ่งกำลังเดินออกจากอาคารก็เจอกับสาวน้อยร่างเล็กคนเดิมทำปากยู่



   “อ้าวน้องหยก… มีคนมารอนี่หว่า งั้นพวกกูไปละ ไปแมทป่ะ”



   “เจอกันเพื่อน”



   สองคนแยกออกไป สาวน้อยเลยเดินเข้ามา



   “ดึกแล้วมาได้ไงครับ”



   “ก็พี่หนึ่งผิดนัดหยกนี่คะ วันนี้พี่หนึ่งนัดบ่ายสามนี่นา”



   คิ้วเข้มขมวดก่อนจะเบิกตากว้าง



   “เฮ้ยลืม โทษทีพี่เข้าโรงบาลพึ่งออกตอนสาย”



   “พี่หนึ่งเข้าโรงบาลหรอคะ เป็นอะไรหรือเปล่า หรือที่ตากฝนไปส่งหยกเลยป่วยอะคะ”



   หน้าตาน่ารักฉายความรู้สึกผิดเต็มๆ



   “อ๋อไม่หรอก พี่ขอโทษจริงๆนะเรื่องวันนี้ ถ้าไงพรุ่งนี้ได้มั้ย?”



   “ได้ค่ะไม่เป็นไร งั้นพรุ่งนี้สามโมงเหมือนเดิมเนาะ?”



   “อื้อได้ แล้วทำไมไม่กลับอีก”



   “หยกประชุมชมรมค่ะ… แล้วก็มาดักรอพี่หนึ่ง แฮ่”



   หยกยิ้มกว้างน่ารัก จนเต็งหนึ่งหัวเราะเบาๆ



   “อ่อเรื่องที่พี่ผิดนัดหรอ”



   “ก็ด้วย..จริงๆเมื่อวานหยกก็เลิกประชุมตอนพี่ๆวิ่งเสร็จก็ไม่เห็นพี่หนึ่ง ก็แอบเป็นห่วงนิดนึงงง อิอิ”



   “อ่า..ขอบคุณนะ แล้วกลับเองหรอ”



   “ค่า กลับเอง”



   “งั้นเดี๋ยวไปส่ง”



   มือหนายีหัวคนยิ้มสดใสเบาๆ ไม่รู้ทำไมแต่รู้สึกว่าสาวน้อยคนนี้น่าเอ็นดู



   “โหยหัวหยกยุ่งหมดอ้ะพี่หนึ่ง งอน”



   “ไม่สวยเหมือนเดิมแหละ”



   “อะไรกันนนนนนนน เค้าเป็นดาวคณะด้วยนะ”



   “สงสัยกรรมการตาถั่ว”



   “พี่หนึ่งอ้ะ!!!”







   “พี่หนึ่งคะ แวะกินนมร้านนี้แปปนึงได้มั้ยคะ”



   เสียงใสถาม.. เต็งหนึ่งชะลอรถจอดหน้าร้านนมที่เห็นอยู่ร้านเดียวในซอย



   ‘เป็ดน้อยกินนม’



   “พี่หนึ่งรีบกลับมั้ยอ่า”



   “นั่งไม่นานก็รอได้”



   “เย้ ! นมร้านนี้อร่อยมากกกก พี่เจ้าข้างร้านก็หล่อ ฮ่าๆ”



   “เข้าไปก่อนเลย พี่โทรศัพท์แปป”



   อยากโทรหาคนที่รอ.. เผื่อมันอยากกินนมร้อน



   “ว่าไง”



   “กินนมร้อนมั้ย?”



   “ได้”



   “โอเค เดี๋ยวสักพักกลับ”



   “รีบกลับ”



   “คิดถึงกูหรอ”



   “มากินยา”



   “คร้าบบบ เดี๋ยวกลับแปปนึงนะ รอกินข้าวอยู่ปะเนี่ย”



   “อือ”



   “โอเคๆ หาไรรองท้องไปก่อนเดี๋ยวซื้อนมไปฝาก”



   วางสายก่อนจะเดินเข้าร้าน … ร้านสีฟ้าสดใสตัดกับสีเหลืองสดใส สีคนละโทนที่เข้ากันได้อย่างน่าประหลาด



   “สวัสดีครับ”



   ผู้ชายตัวสูงหน้าตี๋ยิ้มโชว์รีเทนเนอร์ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์



   “พี่มิลค์ พี่เค้ามากับหยกค่า พี่หนึ่งโต๊ะนี้เลยค่ะ”



   ชื่อมิลค์..แถมยังเปิดร้านนม



   “แน่ะ แฟนหรอหยก”



   “ไม่ช่ายยยยยยย แฮ่”



   เต็งหนึ่งผงกหัวให้หนึ่งทีก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะเดียวกัน สักพักนมร้อนสองแก้วก็มาวาง



   “กินสองแก้วเลยหรอ”



   “ของพี่แก้วนึงง หยกเลี้ยงเอง หุหุ ฉลองออกจากโรงพยาบาล”



   แก้วกระเบื้องลายเป็ดสีเหลืองกับช้อนเข้าชุดกัน มือหนายกมือคนเบาๆ



   “ใครเขาให้ผู้หญิงเลี้ยงกัน”



   “แค่นมเองง้ะ”



   “พี่เลี้ยงเอง ฉลองให้พี่ก็ดีใจแล้ว”



   ยกนมขึ้นจิบ.. อืม อร่อย



   “พี่ครับขอนมร้อนใส่ถุงกลับสองถุง.. พี่มีพวกขนมปังสังขยามั้ยครับ”



   “ได้เลย เอาขนมปังกี่ชุด”



   “สองครับ”



   หันกลับมาสบตาแป๋ว



   “แหน่ะซื้อไปฝากใครอ้ะ”



   “ไม่บอก”



   “แฟนอ่ะดิ๊ พี่หนึ่งมีแฟนแล้วใช่ม๊า”



   “ก็.. นะ พี่ก็โตแล้วนะ”



   ไม่ค่อยมีใครถามเรื่องแฟน… เลยเขินที่จะตอบ



   “โหยย คนๆนั้นใครอ้ะ หรือว่าพี่เป็นเอกคณะรัฐศาสตร์ อู้หูววว พี่เค้ากล้าเนอะบอกรักพี่หนึ่งกลางถนนเลย”



   “เข้าใจผิดกันไปหมด มันไม่ได้บอกรัก ไอ้คนฟังน่ะหูเพี้ยน”



   “อ้าวหรอ โหยข่าวลือดังไปทั่วมหาลัยเลยอ่ะพี่ ฮ่าๆ”



   มือหนากุมขมับเบาๆ ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้… เขิน ตอนนี้หน้าก็ร้อนผ่าวแล้ว



   “ไปแก้ข่าวให้เลย”



   “ได้ค่า ตกลงแฟนพี่ใครน้า”



   “ไม่บอก”



   “ไม่บอกหรือว่าไม่มี คิคิคิคิคิ”



   “หึหึ”



   ผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็กลับออกมาส่งหยกที่หอ ก่อนจะบิดเวสป้าข้ามเมืองกลับคอนโด



   คนรอทอดตัวนอนหลับบนโซฟา…ตีหนึ่งครึ่งแล้ว



   ร่างสูงเดินเข้าไปวางถุงนมลงบนโต๊ะกระจก คุกเข่าลงนั่งข้างโซฟาก้มหน้าลงจูบเบาๆบนริมฝีปากบาง ย้ำๆ…ก่อนจะเริ่มหอมแก้มเนียน ไล้จมูกสูดกลิ่นกายหอมไปทั่วใบหน้าก่อนจบที่หน้าผาก



   “อือ…”



   คนถูกลวนลามเริ่มขยับตัว



   “ตื่นได้แล้ว”



   “หือ..”



   ตาสวยกระพริบปริบๆปรับโฟกัส เมื่อใบหน้าเข้มเปลี่ยนจากภาพเบลอเป็น HD ก็ยกมือไล้แก้มสากเบาๆก่อนจะรั้งคออีกคนให้ก้มลงมาประทับริมฝีปากอีกครั้ง…



   สองร่างกลิ้งตกลงบนพื้น…



   ใบหน้าเข้มซุกลงที่ซอกขอขาวซีด…



   ใบหน้าซีดหลับตาแน่นก่อนเสียงครางหลุดออกมา…



   เสื้อผ้ากระจัดกระจาย…



   ขาวเรียวถูกรั้งขึ้น…เติมเต็มด้วยตัวตนของอีกคน…






   ตีสามสองร่างเปลือยเปล่ามีเพียงชั้นในสีขาวขอบ Calvin Klein เหมือนกัน … นั่งคู่กันในห้องครัว… ถุงนมร้อนที่เย็นไปแล้วกับขนมปังสังขยาโยนทิ้งในถังขยะ





===============================================



-...- รวมพลตัวละครจากเรื่องอื่น

ทั้งหมอปิ๊ง(หมอปิ๊งกับปลาทู) และ พี่มิลค์ โอม ม่อน(เด็กขายนม) มาผ่านๆให้คิดถึง 555555



สำหรับตอนนี้ก็เชื่อว่าเป็นเอกคงเรียกคะแนนเข้าไปอีกชิมิๆ ส่วนเต็งหนึ่งขนาดเป็นตัวเดินเรื่อง... หาทีมยากหน่อยนะพี่นะ คิคิ



ขอบคุณทุกคอมเม้นมากนะค้าบบบบ จุ้บบบบบบบบ

[TONG]

เต็งหนึ่งระวังหยกนะ รู้สึกได้ว่าเธอมาแปลกๆ

[Mrl●]

ชอบมากกกกกกก #ทีมเป็นเอก ค่ะ

[anterosz]

ไม่มีเต็งหนึ่ง เวลาของเป็นเอกไม่เดิน
ไม่มีเต็งหนึ่ง เสมือนไม่มีเป็นเอก

โอ้ววววววววว....

[maemix]

มันก็หวานอยู่นะ แต่ตอนท้าย
ที่โยนนมทิ้งเป็นเอกรู้อะไรมารึป่าว

[My_yunho]

 :m16:ถ้าหนึ่งทำตัวแบบนี้จะยุให้เปลี่ยนพระเอกนะ

[BlueCherries]

คนอื่น = เสี่ยว
เป็นเอก = โรแมนติก

[stickyyrice]

ชอบเป็นเอก นางน่ารัก

[B52]

ตัวปัญหาในอนาคตปะเนี่ย หยก?

[Autonomyz]

โอ้โหยยยยย น้องหยกนี่มาแอบหยอดเต็งหนึ่งป่ะ มาอ่อยเนียนๆแบบหนูมาดักรอ หนูกลับบ้านเอง ไปส่งหน่อย ไรแบบนี้
อินจัดเลย ขึ้นๆๆๆ เต็งฟนึ่งระวังนะ ถึงตอนนี้เป็นเอกจะไม่รู้ ถึงจะไม่คิดอะไรแต่ถ้าเป็นเอกมารู้ทีหลัง เป็นเอกต้องเสียใจมากๆเลยนะ !
ไม่ชอบผู้หญิงแบบหยก ชอบทำมาทำหมาหยอกไก่ ทำเป็นอ่อยเนียนๆ
รง มาอ่ะ ไม่ชอบผญแบบนี้ในชีวิตจริงอยู่แล้ว555

[valenna yy]

 ไม่ชอบชะนีแบบอิหยกอะ
เคยได้ยินมั้ย

เฟรนลี่ คือ เป็นมิตรกับคนรอบข้าง
ส่วนแรดละร่าน คือ เน้นเป็นมิตรกับเพศตรงข้าม
#ไม่มีใครกล่าว อิชั้นกล่าวเอง

[Pittabird]

คนเขียนคะ. ขอเลยนะ.  อย่าให้เต็งหนึ่งกับเป็นเอกมีปัญหากัน. ชอบที่เค้าอยู่ด้วยกัน. แสดงความรู้สึกกัน

เหมือนขาดกันไม่ได้. สงสารเป็นเอก ไม่อยากให้เขาเศร้า. อินกับเรื่องนี้มากมากขอบอก

[mild-dy]

 

[Mouse2U]

เต็งหนึ่งบอกว่าเจ้าตัวยังไม่มีแฟน? แล้วแบบนี้หนูหยกจะไม่(แกล้ง)บังเอิญมีประชุมค่ำมืดทุกวันเลยเหรอคะเนี่ย

[❣☾月亮☽❣]

  

[Viewonohm]

แหมน้องหยกคนงาม อย่ามาแอ๊บใสให้คนเค้าทะเลาะกันนะ ! 

[dekying kukkig]

  ยังไม่จบนะหยกแอ๊บๆ เนียนๆมาใหญ่เลยนะ แระนี่อยากจะถามนางไม่มีเพื่อนมั่งรึไงเนียะ อย่ามาทำให้โลกสีชมพูของเต็งหนึ่งกับเป็นเอกมีมนทินนะ

[kawisara]

เป็นธรรมดา ถ้าน้องหยกจะชอบเต็งหนึ่ง เพราะมันหล่อ และน้องหยกยังไม่มีแฟน






แต่ ไอ้เต็งหนึ่ง แกเป็นอะไรมากหรือเปล่า อาสาไปส่งเขาตลอด เปรตจริงๆแก






โถ๋....คุณชายเป็นเอกของป้า นอนรอที่โซฟาจนหลับ พ่อคุณเอ๋ยน่าเอ็นดูเหลือเกิน






นี่ถ้ารู้ว่าไอ้เต็งหนึ่งที่มันกลับดึกเพรามันไปส่งหญิง พ่อคุณจะยอมให้มันกอดใหม




 

หมั่นใส้ ไอ้เต็งหนึ่ง

[gambee]

เนียนนะคะน้องหยกเนียนมากไปแร่ะ
เป็นหนึ่งรีบกลับตัวกลับใจซะไปส่งเขาได้ทุกวี่ทุกวันฮึ๊ยยยย
 

[boonpa]

  ไม่เอามือที่สามคู่นี้น่ารักมุ้งมิ้งดีอยู่แล้ว

[Dark_Noah]

ลดบทชะนีลงนะ 

[MinKKniM]

ทำไม...เราชอบดราม่า ม่าไปเลย อยากรู้ว่าเต็งหนึ่งจะตัดสินใจยังไง รักแท้ต้องผ่านอุปสรรคไปให้ได้

รักเป็นเอกมาก ถึงนางจะพูดน้อย แต่นางหนักแน่น ตรงไปตรงมา หลงรักนาง นางน่ารักในแบบของนาง  แสดงตัว => #ทีมเป็นเอก

[keepout]

น้องหยกคะ
อย่าสร้างเรื่องนะ!!
เต็งหนึ่งเป็นเอกอยู่ไม่ได้นะถ้าไม่มีนายอ่ะ
สงสารเอกอ่ะ ถ้าไปเจอตอนที่หนึ่้งอยู่กับหยกขึ้นมาจะรู้สึกไงเนี่ย
#หนึ่งความรู้สึกช้าไปไหม
#คิดเยอะๆหน่อยว่าหยกอาจจะทำให้เอกเสียใจ   

[Pingiess]

เต็งหนึ่งเป็นทุกอย่างของเป็นเอก

พอมีแบบนี้เริ่มกลัว เต็งหนึ่งจะเขินจนเตลิดน่ะสิ

ไม่เอานะ. คิดไม่ออกเลยถ้าเป็นเอกรู้จะเป็นยังไง

[PREMIUM_ALMOND]

ถ้าเป็นเอกรู้ว่าเต็งหนึ่งทำแบบนี้คิดไม่ออกเลยว่าเป็นเอกจะเสียใจแค่ไหน
เป็นเอกของป้าาาาาาาาาาาาา อดทนไว้นะลูกกกกกกกกก

[black sakura]

ถ้าเป็นเอกรู้จะมีปัญหามั้ยเนี่ยเรื่องหยกอ่ะ

[Banarot]

เบื่อหยก ลุคแบ๊วมาก ให้คนมาพาหยกออกจากเรื่องที

[แป้งข้าวหมาก]

ชะนีนี่แอ๊บใสป่ะคะ ถ้าแอ๊บนี่เนียนน่าดู
 
เต็งหนึ่งทำแบบนี่พี่ไม่ปลื้มอย่างแรง 

[Freja]

เราไม่โทษหยกนะ   ในชีวิตคนเด่นมักจะเจอคนแบบนี้เข้าใกล้ทุกครั้ง  บางคนก็มาตรงบางคนก็มีแผนซ่อน มีมาดีมีมาร้าย    แต่ที่เราจะโทษก็คือตัวคนกลาง   หนึ่งแสดงตัวไม่ชัดไม่ออกตัว    ขนาดจะบอกว่ามีแฟนก็แบบ    ก็...นะ

งวดนี้เทใจให้เอกไปเต็มล้าน   นางชัดเจนมาก  พูดน้อยแต่ที่ออกมาแต่ละคำนี่อิมแพ็คความเสียหายอัดมาเต็มเปี่ยม     หนึ่งควรจะรู้นะว่าตัวเองถูกรักมากขนาดไหน  เป็นของขวัญที่สูงค่ามากๆ

[wikawee]

เป็นเอก นางน่ารัก  เอาใจพี่ไปเลยน้อง #เขวี้ยงหัวใจใส่แรงๆ  ไม่พูดไม่จา แค่พออยู่กับอิหนึ่งแล้วนางน่ารัก  งุยๆๆๆๆๆ

เหอะ!!!#เบะปากแล้วกรอกตาแรง คือ....หยก เธอมาอ่อยให้เหมือนไม่ได้ค่อยใช่ไหม ทำตัวใสใส อืมมมมม  โดยทั่วไปไม่มีใครเค้ามาดักรอผู้ชาย ที่ไม่ได้ชอบไม่ได้คิดอะไรจนดึกดื่นแบบนี้หรอกนะ เหอะ

หนึ่งนี่อะไรยังไง แค่บอกไปว่าแฟนเป็นใครทำไม่ได้ ก็ไหนบอกว่าไม่อาย?  เขินหรือว่ากระดากปากที่จะพูด บอกเลย ไม่พอใจเต็งหนึ่งมาตั้งแค่ตอนที่แล้วล่ะ