ตอนที่ 2
วันเสาร์เป็นวันส่วนตัวที่เป็นเอกและเต็งหนึ่งได้ตกลงกันไว้ นั่นคือใครอยากทำอะไรก็ทำไม่ต้องวุ่นวายกันและกัน ถ้าอยากทำอะไรด้วยกันต้องนัดล่วงหน้า เต็งหนึ่งจึงจะไปเตะบอลกับเพื่อนที่มหาลัยตั้งแต่สิบโมง ส่วนเป็นเอกก็คงอีกนานกว่าจะลุกเขาเลยหยิบโพสอิสสีเหลืองขึ้นมาเขียนว่า ‘เตะบอล’ แล้วแปะไว้บนกระจกมันตื่นมาจะได้ให้ ก่อนจะหลุบมองถ้วยคริสตัลทรงสูงขนาดใหญ่สั่งทำพิเศษราคาแพงที่ไอ้เอกมันซื้อมาเป็นแก้วเก็บโพสอิทใช้แล้วไว้รำลึกความทรงจำที่สื่อสารกันผ่านกระดาษบ้าบออะไรของมัน แต่เขาคงบ้ากว่าเพราะไปซื้อกับมันด้วย!
‘ที่เก็บโพสอิสบ้านมึงแพงไปมั้ยสัส’
เต็งหนึ่งสบถทันทีที่เห็นแก้วคริสตัลสีน้ำทะเลทรงดอกกุหลาบบาน หลังจากตกลงว่าอยากเก็บโพสอิสที่ชอบแปะกันทั้งคู่ไว้อ่านเวลาอยากจะโรแมนติกหรือระรึความทรงจำ
‘จะเอาแบบไหน’
‘กล่องกระดาษไดโซะ 60 บาทกูก็ว่าแพงแล้วนะ’
‘ไม่ชอบหรอ?’
มองหน้าเป็นเอกแล้วก็อยากจะกัดลิ้นตาย ใครมันจะบ้าเอาแก้วหน่อมแน้มแบบนี้มาใส่โพสอิส
‘เออ ไม่ชอบ ไม่เอา’
‘งั้นขอดูแบบอื่น’
พนักงานรับคำก่อนเดินไปหาของ ส่วนมันก็นั่งไขว่ห้างอยู่ที่เดิม ไอ้นี่ตรรกกะกระบวนความคิดมึงสับสนหรอครับ? กูไม่ได้อยากได้แบบอื่นคือกูไม่ได้ติดใจแบบแต่กูไม่เข้าว่าทำไมต้องคริสตัล!
‘แค่กระดาษเอาใส่ถังก็ได้มั้งมึง ถังขยะใบเล็กๆ’
‘จะวางบนโต๊ะ’
‘ก็กล่องเล็กๆไง’
‘อยากได้แก้ว’
‘ก็แก้วทรงสูงๆหน่อย ใส่ได้เยอะด้วย’
‘พี่ครับงั้นขอดูพวกถ้วยหรือแก้วทรงสูง’
พนักงานมาตอนไหนก็ไม่รู้รีบไปตามพนักงานอีกสองคนช่วยกันขนมาให้ไอ้เอกเลือก ใช่สิมันเป็นเจ้าของห้างส่วนเขาก็แค่คนติดตาม!
‘ชอบอันไหน’
‘ไม่ชอบสักอัน’
‘จะเลือก หรือ จะให้สั่งทำ’
‘สัส เอาไอ้นั้นก็ได้’
การชี้นิ้วมั่วๆด้วยความเซ็งทำให้หวยดันไปออกที่แก้วคริสตัลที่สลักเป็นลายกบประหลาดๆที่เขาไม่เข้าใจว่าคนออกแบบมันคิดจริงๆหรอว่าจะขายออก แต่ไอ้เอกก็รีบสั่งให้ห่อกลับทันที
‘แม่งไหนบอกเลือกด้วยกัน ทำไมมึงเผด็จการวะเอก เลยได้กบกากๆมาเลยไง’
‘ก็เลือกด้วยกัน’
‘ยังไงที่เรียกว่าเลือกด้วยกันวะสัสสสส’
‘กูเลือกแก้ว… ส่วนมึง .. เลือกกบ’
‘ห๊ะ?’
‘ถ้ากบมันกาก…’
มันเลิกคิ้วน้อยๆ เออไอ้สัส กบมันกากก็เพราะกูสินะไอ้เชี่ยเอก
‘กูไม่เคยเจอกบสลักที่สวยเท่านี้มาก่อนเลยว่ะมึง ! แม่งเจ๋งจริงๆ’
เต็งหนึ่งได้แต่กัดฟันกรอดและยอมรับแก้วลายกบที่พึ่งอัพเกรดจากกบกากๆเป็นกบคุณภาพกลับบ้านมาตั้งหน้ากระจกด้วยความแค้นใจ
คิดแล้วก็เซ็งแต่แม่งก็ซื้อมาแล้วเลยได้แต่ถลึงตาใส่ถ้วยกบคริสตัลแล้วเดินตึงตังออกจากห้องไป ไม่ได้รู้เลยว่าคนขี้เซาลุกขึ้นมานอนเท้าแขนมองอาการตลกๆอยู่สักพักแล้ว
“เลือกเองแท้ๆ…”
ตรรกะเพี้ยนเข้าขั้นคงหนีไม่พ้นเป็นเอกที่แยกไม่ออกระหว่าง ‘ตั้งใจเลือก’ กับ ‘จำใจเลือก’
“พี่หนึ่งคะ ขนมค่ะ”
รุ่นน้องต่างคณะแวะเวียนมาให้ขนมเต็งหนึ่งถึงติดขอบสนามแม้จะเป็นแค่การซ้อมธรรมดาแถมยังเป็นวันเสาร์ซึ่งเจ้าตัวก็ได้แต่รับมา ส่วน
คนกินก็เพื่อนสนิทสองคนอย่างไอ้แมคกับสก็อต
“ผลไม้อ่ะไรอ่ะ”
ฝรั่งเลิกคิ้วเมื่อเห็นลูกชุบกล่องใหญ่ปั้นเป็นรูปดอกไม้
“ขนม แดกดิ”
แมทรับขนมจากเต็งหนึ่งมาเปิดกินทันที ส่วนเจ้าของขนมก็กลับหยิบมือถือขึ้นมาเล่น เลื่อนจอไปมาเข้าโซเชียลเน็ตเวิร์คก่อนจะเลิกคิ้วเมื่อเจอรูปตัวเองถูกแชร์มาในไทม์ไลน์โดยเพจ Cute Boy ของมหาลัย
คิ้วเข้มขมวดเมื่ออ่านแคปชั่นรูปตัวเองที่ถูกถ่ายตอนทำหน้าจริงจังจากด้านข้าง
‘เต็งหนึ่งคนหล่อวันนี้มาซ้อมบอลที่สนามวิศวะอีกแล้วจ้า ใครมีเรียนวันนี้อย่าลืมแวะไปให้กำลังใจพ่อเบอร์ 1 ของเรากันนะคะ !’
ยอดไลค์ก็เริ่มเยอะขึ้นทุกวินาทีจนเขาได้แต่กลอกตาที่ถูกทำตัวเป็นสโตกเกอร์ แถมพวกคอมเม้นส่วนมากก็เป็นผู้หญิงกริ๊ดกร๊าดกันตลกดี
ด้วยความสนใจเต็งหนึ่งจึงกดเข้าไปดูหน้าฟีดของเพจต้นเรื่อง ก็มีรูปผู้ชายหน้าตาจัดว่าดีโพสลงเรื่อยๆ …. และส่วนมากก็เป็นเขากับ … เป็นเอก
มุมปากยกยิ้มเมื่อเห็นรูปเป็นเอก นั่งยองๆข้างบิ๊กไบท์คันโต มือหนึ่งถือผ้าขี้ริ้วเหมือนกำลังจะเช็ดล้อ อีกมือเสยผมยาวปรกหน้าขึ้น แน่นอนว่าชื้นเหงื่อจนมันดูเซ็กซี่
‘ ใครคะใครบอกว่าเป็นเอกของเจ๊มาดคุณชาย ลุคนี้มันหนุ่มเซอร์ชัดๆเลย ! #ทีมเป็นเอก ’
‘ กริ๊ด รูปนี้ทำเอาแอบปันใจจากพี่หนึ่งมาที่เป็นเอกเลยค่ะ คนอะไรหล่อมากกก แต่ยังไงก็รักพี่หนึ่งมากกว่า #ทีมเต็งหนึ่ง ’
คอมเม้นเกือบทุกรูปมักจะตามด้วยแฮชแทกทีมเป็นเอก หรือเต็งหนึ่ง … นี่โลกโซเชียลมันไปไกลหรือเขามาเกิดผิดยุค
“มึง มันมีแฮชแทกทีมกูในเพจคิ้วบงคิ้วบอยไรนี่ด้วยว่ะ”
“ไหนเอามาดูดิ๊ … เหยดดดดดดดดดดด มีเป็นทีม ทำไมพี่หนึ่งกูหล่อแบบนี้วะ”
“เฮ้อ พวกไม่เห็นค่าลูกครึ่งแบบกู แต่ไอ้เบอร์สองนี่มันหน้านิ่งดีว่ะ กี่รูปๆก็ไม่ยิ้ม”
“แม่งเก๊กชิบหาย แต่ละรูปไม่มีหลุดมันทำตัวไม่หล่อเลย ดูรูปไอ้หนึ่งดิวิ่งหัวปลิวเปิดหน้ายังมีเลย”
เต็งหนึ่งได้แต่ยิ้มขำ ไอ้หน้านิ่งนั่นมันเอาแต่เดินเนิบๆ กินเนิบๆ คุยเนิบๆ ไม่ดิแทบไม่คุย มันจะเอาที่ไหนมาหลุดให้พวกมึงเห็นล่ะครับ นอกจากตอนมันอยู่ที่ห้อง
พอได้โทรศัพท์คืนก็จัดการแคปหน้าจอแฟนเพจส่งไลน์ไปหาไอ้ขี้เก๊ก ไม่รู้วันนี้มันทำอะไร
TengNeung’s 1 : (ส่งรูป) เร็วมึงรีบสมัคร #ทีมเต็งหนึ่ง
PenAke’s 1 : (สติกเกอร์ทำหน้าเซ็ง)
TengNeung’s 1 : กูให้มึงเป็นแฟนคลับเบอร์ 1 เลยนะ
PenAke’s 1 : ปญอ .
TengNeung’s 1 : กูหล่อ
PenAke’s 1 : เตะบอล ?
TengNeung’s 1 : เลิกละ จะไปแดกปิ้งย่างกับเพื่อนต่อ มึงอ่ะทำไร
PenAke’s 1 : เสือก
TengNeung’s 1 : เออเสือก บอกมา
แล้วเต็งหนึ่งก็หลุดยิ้มออกมา เมื่อเป็นเอกมันไม่พิมแต่ส่งรูปมันเซลฟี่กับแก้วกาแฟมาแทน ขนาดเซลฟี่หน้าแม่งก็ยังนิ่ง แต่นิ้วก็กดเซฟรูปเรียบร้อย
TengNeung’s 1 : ไม่ออกไปไหนหรอวะ
PenAke’s 1 : ร้อน
TengNeung’s 1 : งั้นแดกไรมั้ย ซื้อไปให้ ?
PenAke’s 1 : ไม่เอา
TengNeung’s 1 : โอเค คิดถึงนะ ชุ้บๆ
แล้วมันก็อ่านไม่ตอบ ไอ้เชี่ยเอก ถ้ามึงพิมพ์ยาวๆนิ้วจะล็อครึไง ด้วยความเซ็งเต็งหนึ่งเลยจัดการรัวสติกเกอร์ไปรัวๆให้เครื่องอีกฝ่ายสั่นเป็นเจ้าเข้าซะเลย ... แต่
PenAke’s 1 : กูปิดแจ้งเตือน
สัส …
TengNeung’s 1 : ปิดของกูด้วย?
PenAke’s 1 : all
อยากจะกระโดดถีบแม่งสักทีถึงเอาจริงๆจะไม่กล้าทำมันก็เถอะ ทำไมกูต้องให้ความสำคัญกับมันตลอดด้วย มันปิดแจ้งเตือนแต่กูไม่เคยปิดของมันเลยยยยยย เพราะเดี๋ยวแม่งมีเรื่องด่วนอะไรจะได้ไปหามันทัน
เต็งหนึ่งเบ้ปากด้วยความเซ็งเลยเก็บมือถือใส่กระเป๋า ไปวิ่งไล่เตะบอลอีกรอบจากที่ใกล้จะเลิกก็เลยเริ่มอีกแมทซ์เอาซะเลย เพราะมิดฟิลด์อารมณ์เสีย
“พวกมึงจะรีบแดกกันไปถึงไหนวะ”
“มึงล่ะเสือกแดกช้าไอ้เชี่ยหนึ่ง มึงดูดิ๊ทุกคนลุกไปตักกันหลายรอบ มึงแค่นั่งแดกยังเสือกเคี้ยวเอื้องอีก”
คนโดนด่าว่าเป็นสัตว์กินพืชรีบชูนิ้วกลาวใส่หน้าไอ้สก๊อตฝรั่งปากหมา
“เอาน่าอย่าไปว่ามัน ปกติมีแต่สาวๆค่อยๆป้อน พอมาแดกกับเพื่อนเลยแก้นิสัยนี้ไม่หาย ติดโรคง่อยมาด้วย”
“เชี่ยแมทหุบปากไปเลยนึกว่าจะเข้าข้างกู บ่นไปพวกมึงยังไงก็ต้องรอกู !”
“นั่งมาชั่วโมงกว่า ร้านเหล้ามันเปิดแล้วเนี่ยยย สัสหนึ่งแม่งชักช้านี่ยังต้องกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกนะแสส”
“เออน่าแปปนึง…”
แปปนึงของเต็งหนึ่ง สุดท้ายสามหนุ่มก็ออกมาจากร้านหมูกระทะตอนสามทุ่ม แล้วก็แยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แมทกลับหอ สก็อตนั่งบีทีเอสกลับคอนโดใกล้มหาลัย ส่วนเต็งหนึ่งบิดเวสป้าสีสนิมกลับคอนโดอีกฟากของเมือง
“เอก เอก อยู่มั้ย?”
วิ่งหาทั้งชั้นหนึ่งก็ไม่เจอ เงยหน้าไปชั้นสองก็ไม่มีทีท่าว่าจะออกมาจากห้องนอนหรือห้องทำการบ้าน มือเรียวหยิบมือถือขึ้นมากดโทรหา
“ว่าไง”
“อยู่ไหน ดึกแล้วไม่กลับห้อง”
“กินข้าว”
“กินซะดึก เออกูจะไปกินเหล้านะ กลับดึกหน่อยนี่กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า”
“อือ”
“โอเคกินให้อร่อยล่ะ”
ชุดกินเหล้าของเต็งหนึ่ง เสื้อกล้ามสีดำ กางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีน้ำเงินสดและรองเท้าแตะ ผมยาวระต้นคอมัดเป็นจุกเล็กปัดผมเซอร์ๆ จบ.
กว่าจะบิดไปถึงร้านเหล้าหลังมอ เพื่อนก็นั่งกันเต็มโต๊ะเพราะเวลาล่วงเลยไปห้าทุ่ม
“ไอ้เชี่ยหนึ่งมาแล้วโว้ยย มาเลยมึงไอ้หล่อนัมเบอร์วัน”
รุ่นพี่ปีสี่ตะโกนลั่นร้านบรรดารุ่นเพื่อนรุ่นน้องก็โห่รับกันใหญ่ ยิ่งโต๊ะใหญ่สุดยิ่งเสียงดังสุด ปกติคงจะอายแต่ด้วยความที่พวกเยอะเลยได้แต่หัวเราะเดินเข้าไปกอดกับรุ่นพี่ รับไหว้รุ่นน้องแล้วนั่งลงข้างไอ้แมทที่รีบส่งแก้วน้ำสีชามาให้ทันที
“ช้าสัส แดกเยอะๆเลย เดี๋ยวเมาไม่ทันพวกกู”
“ห่า แก้วเดียวไม่เมาหรอกโว้ย มาๆชนครับพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ชนกับกูนี่”
ดนตรีโฟล์คซองเล่นเพลงไปเรื่อยๆ เพื่อนต่างคณะ ต่างสาขาก็เดินมาชนเป็นระยะๆ สาวๆก็แวะเวียนมาเรื่อยเปื่อยจนข้างไอ้แมทมีสาวบัญชีไปนั่งด้วยหนึ่งคน ส่วนสก๊อตลุกขึ้นเต้นเพี้ยนๆกับน้องรหัส เหลือเต็งหนึ่งยังนั่งสูบบุหรี่คุยเรื่องบอล
“เฮ้ย นั่นไอ้อันดับสองนี่หว่า มาเดี่ยวซะด้วย”
เสียงรุ่นพี่ร้องทักเรียกให้คนในวงสนทนาหันไปดู เต็งหนึ่งหันไปมองก็ขมวดคิ้วเพราะไอ้คนพูดน้อยมันมาคนเดียวจริงๆ นั่งลงบนโต๊ะอีกฟากของร้าน ใส่เสื้อเชิ้ตพับแขนสีกรมท่ากางเกงยีนส์ซีดเกือบขาวและรองเท้าหนังสีน้ำตาล ผมทรงวีคัทเซ็ตเปิดหน้าหล่อใต้แว่นกรอบหนาสีดำ
“โอ้โหมันหล่อว่ะ ดูเซ็ตผมแต่งตัวมาอย่างกับถ่ายแบบ มึงไปได้ที่หนึ่งได้ยังไงเนี่ยไอ้เชี่ยหนึ่ง ราศรีมึงไม่จับเท่าเขาเลยเนี่ย”
“โห่พี่ ระดับนี้มันเน้นลีลา ฮ่าๆ”
“ไปชนกับมันหน่อยดิมึง สนทนาประสาคนดังมหาลัยไง ดูๆสาวๆบางคนเริ่มแอบถ่ายรูปแม่งละ สงสัยจะเต็มแฟนเพจละคืนนี้”
“แฟนเพจส้นตีนนั่นของมึงอ่ะน่ะเชี่ยแมท ปญอ ว่ะ ไม่เอาอ่ะขี้เกียจทัก ดูสภาพกูอย่างกับกุ๊ย”
“พี่หนึ่งก็หล่อค่ะ ผู้หญิงชอบหนุ่มเซอร์เยอะนะคะเชื่อฟ้าสิ”
น้องฟ้าเด็กไอ้แมทชะโงกหน้ามาเชียร์ จนไอ้แมทรีบดึงกลับ
“พอเลยพี่นั่งอยู่นี่ไปชมมันอีก เดี๋ยวเหอะ”
“เออเดินไปทักเลย คิดซะว่าเป็นเจ้าบ้านไงมึง รัฐศาสตร์มันมาแดกร้านนี้กันที่ไหน มีแต่วิศวะ”
สุดท้ายทั้งโต๊ะก็หันมายุ มันไม่ได้มีใครอยากต้อนรับไอ้เป็นเอกหรอก จะเอาสนุกกันอย่างเดียวเพราะช่วงนี้นิสัยพูดน้อยหน้านิ่งของเป็นเอกออกจะเป็นที่กล่าวขานอยู่ไม่น้อย
“เออๆ”
“เอาเหล้าไปด้วยสิวะ”
“เอาไปแม่งก็ไม่กินหรอก มันไม่กินเบลนด์”
“มีงรู้ได้ไงวะ”
“เอ่อ … นั่นไงมันสั่งเบียร์ ของนอกด้วยน่ะ ใครเค้าแดกเบียร์กับเหล้าด้วยกัน แก้วกูพอละ”
เชี่ยเกือบซวย.. ไอ้เอกมันแดกแต่เหล้านอกกับไวน์ โฮกาเด้นในมือมันมันยังจำใจเลยให้ตายเหอะ
“ไง”
“อือ”
“มาทำไรล่ะมึง มาคนเดียวอีก ทั้งโต๊ะกูเลยยุให้มาชนกับมึง”
เต็งหนึ่งยิ้มมุมปากนั่งลงตรงข้ามคนหน้านิ่งที่แค่เลิกคิ้ว
“ไม่อยาก็ไม่ต้อง”
“สัสอย่างอน มานี่เร็วชนๆๆๆ กูแค่เป็นห่วง ทำไมมาคนเดียว”
“เบื่อ”
“คิดถึงกูก็บอกสิวะ หึหึ”
“เออ”
“สัส พูดซะหน้านิ่งกูเขินเองเลยมั้ยล่ะ”
เต็งหนึ่งเสยผมไปมาแก้เขิน แก้มสีแทนร้อนผ่าวขึ้นมา ยิ่งอีกฝ่ายมันอมยิ้มน้อยๆส่งมาให้อีกยิ่งเขินหนักจนต้องถลึงตาใส่กลับไป
“เหี้ย กลับไปเลยมึง”
“กลับด้วยกัน”
“นี่มาตามกูจริงๆหรอวะ ไม่ได้นัดเพื่อนมาเลยรึไง”
“อือ”
“ถ้ากูไม่กลับ”
“….”
“เงียบไม”
“….”
“เออๆ ไอ้สัสกลับก็กลับ มึงไปรอข้างนอกเลย ไปลาเพื่อนแปป มาๆชนแก้วก่อน”
“ไม่เอา ไม่กิน”
ดูมัน โยกขวดหลบอีก
“แล้วสั่งมาทำไมวะ”
“มานั่งรอ”
“เลยต้องสั่งสักขวด?”
“อือ”
“ไอ้เชี่ยเผด็จการ กูกลับโต๊ะละ ออกไปรอนอกร้านไป”
“อย่านาน
เสียงเรียบดังตามมาเมื่อเดินออกมาได้สองก้าว จนต้องหันกลับไปถลึงตาใส่มันอีกรอบ
“กูเคยให้มึงรอนานด้วยหรอ?”
มันส่งยิ้มจางๆกลับมาก่อนจะลุกออกไปนอกร้าน
“ไง คุยไรนานสองนาน ไม่เห็นจะชนแก้ววะ”
ไอ้แมทเลิกคิ้วถาม แต่จะตอบมันตรงๆก็ไม่ได้
“เออแม่งหยิ่ง มันบอกขี้เกียจ กูล่ะเซ็ง กลับก่อนนะ”
“โห แม่งหยิ่งว่ะ ต่อยแม่งเลยมะ”
“ปล่อยมันไปเหอะ สงสาร กูไปละหมดอารมณ์แดกเหล้า”
“เอ้าไมรีบกลับวะยังไม่ทันเมาเลย”
“เออน่า ไอ้ก็อตกูไปละ เจอกันวันจันทร์ พี่ๆผมไปละ”
ลาคนรอบโต๊ะเสร็จก็เดินออกมานอกร้าน เดินเลยไปหน่อยก็เจอไอ้คนพูดน้อยยืนกอดอกกระดิกตีนไปมาตามจังหวะเพลงที่ดังมาให้ได้ยิน
“มายังไง?”
“ขับมา”
“แล้วเวสป้าแก่ๆกูจะบิดทันบิ๊กไบท์มึงรึไงวะ คราวหลังอยากให้กลับก็โทรมาดิ”
“เดี๋ยวไม่เชื่อ”
“ไม่เชื่ออะไรวะ?”
“ว่าคิดถึง”
“โวะเพ้อเจ้อมึงนี่”
“เขิน?”
“ไม่ได้เขินโว้ย ไปๆกลับๆ บิดช้าๆนะสัสกูตามไม่ทัน ไหนรถมึง รถกูจอดนี่”
แต่มันกลับไม่เดินไปไหน พอยกขาคร่อมเบาะเท่านั้นมันตามขึ้นมานั่งซ้อนเฉย
“นั่งแท็กมา”
“ละหลอกกูทำเพื่อ?”
“…”
มันไม่ตอบแค่กระชับกอดเอวแล้วซุกหน้าลงมา เออดีเอาเข้าไป …แต่แม่งก็อุ่นดีว่ะ
“แวะกินข้าวต้มร้านเดิมแล้วกันนะ”
“อือ”
สุดท้ายก็ปล่อยให้มันนั่งซุกไหล่บิดมอไซต์มาเรื่อยๆ เวลานี้ถนนเริ่มโล่งหมดแล้วเลยได้บิดโต้ลมเย็นๆยามค่ำคืนมาตลอดทาง จนรู้สึกว่าไอ้คนข้างหลังมันเริ่มเซแล้วต้องจับมือมันให้กอดแน่นกว่าเดิม
“เชี่ย เสือกหลับบนมอไซต์ ควายจริงๆ”
“อือ…”
เสียงครางเบาๆก่อนจะขยับนิดนึงแล้วมันก็นอนต่อ…
“เชี่ย ร่วงขึ้นมาหมดหล่อกูจะสมน้ำหน้าให้”
สุดท้ายก็ไม่ได้แวะกินข้าวต้มมัวแต่กลัวมันตกเลยลืม กลับมาถึงคอนโดจูงมือมันที่ยังเดินงัวเงียให้ตามขึ้นลิฟต์มาจนถึงหน้าห้อง
“เออถึงแล้วๆ อย่าพึ่งทำหน้ามุ่ย เตียงรอมึงอยู่”
เต็งหนึ่งยีหัวไอ้คนตัวซีดแรงๆก่อนจะใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้อง
“อ้าวไฟไม่ตัดหรอวะ เอ้ามึงเสียบการ์ดค้างไว้”
เลิกคิ้วงง เพราะปกติไฟจะตัดถ้าเอาคีย์การ์ดออก วันนี้มันคงเบลอจริงๆ
“เฮ้ย !”
สะดุ้งดัวยความตกใจเพราะลูกโป่งสีขาวลอยอยู่เต็มห้อง พร้อมกับดนตรีคลอเบาๆ
“เข้าไปสิ”
ความมึนเปลี่ยนมาเป็นของเต็งหนึ่งเมื่อไอ้คนที่น่าจะหลับดันตื่นแล้วดันหลังเข้าไป บนเปียโนมีเค้กสีขาววางอยู่พร้อมเทียนเลขหกสีชมพูปักอยู่
“จุดดิ”
“เชี่ย กูจำไม่ได้จริงๆนะเนี่ย”
“รู้”
“เป่าเองปะวะ หมดเนี่ย”
เป็นเอกอมยิ้มที่เห็นไอ้คนเขินมันเฉไฉไม่ยอมไปจุดเทียน เอาจริงๆก็ไม่มีอะไรพิเศษ แค่สั่งลูกโป่งอัดแก๊สมาลอยเต็มห้อง กับเค้กจากร้านพี่สาวไอ้คนเขิน ก็กะไว้แล้วว่ามันคงลืม เพราะมันลืมทุกปี
“ซื้อ”
“เออกูรู้หรอกน่า มาๆเป่าเค้ก”
สุดท้ายมันก็เดินไปจุดเทียน
“ขอให้มึง .. อยู่กับกูนานๆ”
“อือ”
“อือไรล่ะ อธิษฐานสิวะ”
“ขอให้… มึงเรียนจบสี่ปี”
“K ! จบสิวะ เป่าเลยแม้งมึงนี่”
เป็นเอกกลั้นยิ้มก่อนจะโน้มตัวลงเป่าเค้กพร้อมกัน … เต็งหนึ่งนะเป่า ส่วนเจ้าของแผนการหันหน้าไปหอมแก้มมันแทน
“เฮ้ย!”
“รัก”
“เออกูรู้น่า”
ปล่อยคนเขินจัดการตัวเอง เป็นเอกเดินลากเท้าไปที่เคาน์เตอร์หยิบไวน์ที่แช่อยู่ในถังไม้มาเปิดจุกรินใส่แก้วสองใบแล้วเดินกลับมาส่งให้อีกฝ่าย
“ไวน์แพงนะมึง”
“รวย”
“เออกูยอม”
สุดท้ายก็มายืนกอดเอวกันโยกไปมาช้าๆตามจังหวะเพลง… จิบไวน์พลาง … ลิ้มรสจูบหวานๆกันไปพลางๆ…
เสียงกระซิบแผ่วๆให้ได้ยินระหว่างกัน…
มือนึงถือแก้วอีกมือเริ่มลูบไล้เรือนร่างอีกฝ่าย…
แก้วสองแก้วถูกวางลงบนหลังเปียโน…
เสื้อผ้าหล่นกระจายเต็มพื้นห้อง…
สองร่างแนบชิดอยู่บนโซฟา…
เสียงครางต่ำประสานกันคลอเสียงเพลง…
- ---------------------------------------------
สวัสดีค่า พึ่งว่างมาอัพ เย้เย้ ที่ไทยคงเป็นตอนเช้าเนาะ 5555+ ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ <3
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
