องค์กรลวงจิต Explicit Content [จบ] ตอนพิเศษ เต้าหู้นมสด [7] 15/01/17
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: องค์กรลวงจิต Explicit Content [จบ] ตอนพิเศษ เต้าหู้นมสด [7] 15/01/17  (อ่าน 192880 ครั้ง)

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 7] 19/07/15
«ตอบ #30 เมื่อ19-07-2015 19:39:28 »

องค์กรลวงจิต Explicit Content

บทที่ 7

“มาซะที หิวแล้วนะ เข้าไปที่ห้องกินข้าวเลย” บอสทักทันทีที่จอมกลับเข้ามาในห้อง

จอมเดินตามบอสไปที่ห้องทานอาหาร เขาเตรียมจะแกะก้วยเตี๋ยวออกจากถุงแต่บอสห้ามไว้ก่อน

“อย่าเพิ่ง เอาถุงก้วยเตี๋ยวแขวนรอไว้กับตัวนายก่อน เดี๋ยวชั้นไปตามเพื่อนมากินด้วย”

จอมทำหน้างง บอสชี้ไปที่ส่วนกึ่งกลางลำตัวแล้วบอกว่า

“ถอดกางเกงออกแล้วแขวนไว้ที่ตะขอใหญ่ๆ ตรงหว่างขานายนั่นแหละ ถ้านายทำหล่น ชั้นจะให้ลงไปซื้อใหม่ ชั้นจะเอามือถือถ่ายวิดีโอไว้ตรงนี้ กันนายโกง” บอสเอามือถือตั้งไว้บนขาตั้งเล็กๆ แล้วกดอัดวิดีโอไว้

พอเข้าใจคำสั่งจอมก็ถอดกางเกงออกทันที เขาปั่นท่อนลำขนาดยักษ์จนแข็งตัวเต็มที่แล้วก็เอาถุงก้วยเตี๋ยวไปแขวนไว้ โชคดีที่รูปร่างแท่งเนื้อของเขามันทำมุมขึ้นเล็กน้อยทำให้ไม่มีปัญหาที่ถุงจะเลื่อนหล่นลงมา บอสยกนิ้วให้อย่างพอใจในความแข็งแรงของทาสชั่วคราวแล้วเดินออกไป จอมพยายามตั้งสมาธิคิดถึงเรื่องที่จะทำให้ลำแกร่งของเขาแข็งตัวไปเรื่อยๆ เขานึกขอบคุณป้าร้านก้วยเตี๋ยวที่ให้น้ำซุปถุงเล็กมาแค่ถุงเดียว ไม่อยากจะนึกว่าถ้าใส่น้ำซุปร้อนๆ มาเต็มๆ สามถุง ดุ้นของเขาจะรับน้ำหนักได้ยังไง ท่าทางป้าคงพอรู้อะไรมาบ้าง เจอกันคราวหน้าเขาอาจจะกลั้นใจหอมแก้มดูซักฟอด

จอมก้มมองช่วงล่างของตัวเอง เขาเคยได้ยินว่าถ้าของใหญ่มากๆ เช่นพวกฝรั่ง มันจะไม่แข็งเท่าไหร่ แต่นี่คงไม่ใช่กรณีของเขา เพราะกระบองยักษ์อันนี้ทั้งใหญ่ทั้งแข็งเป้ก ปัญหาที่เจอตอนนี้คงเป็นความร้อนของถุงที่แนบต้นขาจนทำให้พวงไข่ของเขาออกจะร้อนอยู่ซักหน่อย แต่ก็ยังพอทนไหว จอมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนมังกรเริ่มสงบลงนิดนึง เขาใจหายวาบ ไม่อยากต้องลงไปซื้อใหม่ เขาคิดถึงเรื่องที่จะทำให้มันแข็งตัวขึ้น หนังโป๊ สก้อยสวยๆ บทรักของแฟนคนเก่าๆ สายตาของคนที่มองมาตอนเขาลงไปซื้อก้วยเตี๋ยว น่าแปลกที่เรื่องหลังทำให้ของเขาผงาดขึ้นมาได้ดีกว่าเรื่องแรกๆ ซะอีก เขาคิดต่อไปถึงใบหน้าของคนที่เขาแอบเอาไว้ที่บ้านแล้วต้องหยุดทันที มันกระตุ้นได้ดีเกินไปจนเขากลัวว่าจะหลั่งออกมาซะก่อน เป็นภาวะที่ทรมานไม่น้อย

บอสกับโป๊ปเดินเข้ามาในห้องทานข้าว พอเห็นอาหารที่เตรียมไว้โป๊ปก็บ่นทันที

“มึงเล่นมุกนี้อีกแล้ว เอาไปแขวนไว้ตรงนั้น แล้วกูจะแดกลงไหมนั่น เหี้ยนี่ของแม่งโคตรใหญ่ แค่เห็นก็ขมคอแล้ว”

“มึงเป็นไบภาษาอะไรวะ ของดีขนาดนี้ทำเป็นไม่ชอบ ดูดีๆ จอมมันน่ารักนะเว้ย ตัวไม่ใหญ่มาก เอวคอด แล้วลายมังกรนั่นอีก ถ้าเอากูจะตัดใจยกให้”

“กูจะเอามาทำเหี้ยอะไร ใหญ่เกือบเท่าของกูเลย จะกินได้ยัง ไอจอมมึงหยิบออกมาได้แล้ว กูไม่ยอมไปหยิบมาจากของมึงเด็ดขาด” โป๊ปสั่ง

จอมมองหน้าบอสเหมือนเป็นเชิงถาม เขาถูกโปรแกรมจิตให้รับคำสั่งบอสเพียงคนเดียว เมื่อบอสยังไม่อนุญาต เขาก็ยังเอาออกไม่ได้ เมื่อบอสพยักหน้า เขาจึงหยิบถุงก้วยเตี๋ยวออกมาส่งให้โป๊ปอย่างโล่งใจ ส่วนตัวเองก็รีบไปนุ่งกางเกงตัวเดิมที่บอสให้ทันที

“สัด กางเกงกู ถ้ามึงจะให้มันใส่ ทำไมไม่ให้ของตัวเองวะ” โป๊ปโวยวายทันทีที่เห็นกางเกงที่จอมนุ่ง

“มึงก็รู้กูเป็นคนหวงของ ถ้าคนไม่คุ้นกูไม่ให้มาแตะของๆ กูหรอก” จริงๆ ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก บอสซีเรียสกับเรื่องสัมผัสตัวมากกว่า แต่เป็นแผนที่เขาจะแกล้งโป๊ปตั้งแต่แรกแล้ว

“งั้นมึงถอดออกเลยจอม เจ้าของเขาหวง” บอสหันไปสั่งจอม

“ไม่ต้อง กูไม่เอาคืนแล้ว” โป๊ปไม่ได้รังเกียจเพราะดูถูก เขาแค่ระแวงว่าเด็กแว้นอันธพาลแบบจอม อาจจะมีโรคอะไรติดมาก็ได้

จอมไม่ได้ใส่กางเกงกลับคืนเพราะบอสไม่ได้ยกเลิกคำสั่ง บอสก็ทำเป็นเฉยๆ เพราะชอบดูรอยสักมังกรของจอมซึ่งจะสวยสมบูรณ์ยามเปลือยกายมากกว่า

“งั้นกินก้วยเตี๋ยวกันได้แล้ว จอมก็กินไปพร้อมกันเลย เสร็จแล้วค่อยมาสรุปบทลงโทษกัน ป่านนี้ระบบคงประมวลผลเสร็จแล้ว”

ตั้งแต่โตมา นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เขาเปลือยกายกินข้าว จอมคิดอย่างสมเพชตัวเองขณะนั่งก้วยเตี๋ยวบนพื้นไปเงียบๆ มีเพียงเสียงพูดคุยกันระหว่างโป๊ปกับบอส

“วันนี้ป้าให้โคตรเยอะเลย บอส มึงสั่งพิเศษเหรอ”

“ไม่นี่ สั่งธรรมดา สงสัยจอมมันมีอะไรที่ถูกใจป้ามั๊ง”

แต่ในเมื่อบอสไม่ได้ถามเขาโดยตรง จอมก็เลยทำเป็นนั่งเงียบๆ ไม่เล่าถึงเหตุการณ์ที่เขาเสียท่า ต้องโชว์ของลับให้แม่ค้ารุ่นแม่และเป็นที่ถูกใจจนได้ของแถมกลับมา ถ้าอารมณ์เป็นปกติ เขาว่าก้วยเตี๋ยวป้าคงอร่อยอยู่ไม่น้อย แต่นี่มีเรื่องให้เขากังวลมากมาย ทั้งเรื่องลูกน้องเกือบร้อยที่ต้องโดนรับโทษจากบอส เรื่องคู่อริที่ยังเคลียร์ไม่หมด เรื่องสมาชิกใหม่รายล่าสุดที่ท่าทางมีปัญหารุนแรงกับที่บ้าน และที่สำคัญเรื่องคนที่เขาพยายามปกป้องที่ตอนนี้คงกระวนกระวายที่เขาไม่กลับไปซะที หวังว่าเพื่อนๆ ที่เขาเคยฝากให้ไปช่วยดูแลบ้าง คงจะทำหน้าที่ได้ดี แต่ถ้าเขายังติดอยู่นี่ เขาจะหาเงินก้อนนั้นที่จำเป็นต้องใช้ทันได้ยังไง

เมื่อกินอาหารเสร็จ บอสก็รีบเข้าไปดูผลวิเคราะห์ข้อมูลความผิดของจอม เขาอยากรู้ว่าบทลงโทษจะรุนแรงขนาดไหน เท่าที่เขาดูข้อมูลเบื้องต้นตอนถ่ายรูปจอมที่โรงพัก เด็กแว้นคนนี้คงจะต้องชดใช้ความผิดโดยหมวดเอ็มเป็นอย่างน้อย เผลอๆ พอระบบไปรวบรวมข้อมูลเพื่อวิเคราะห์อย่างละเอียด อาจเจอความผิดเพิ่มเติมจนต้องถูกประมูลขายเป็นทาสในหมวดเอส ก็เป็นกรณีที่พบอยู่บ่อยๆ

เมื่อเขาเปิดสรุปรายงานมูลหนี้ความผิดของจอมออกมาดูก็ร้องโวยวายเสียงดัง

“อะไรวะนี่ โป๊ปๆ มึงมาดูระบบมึงเลย รวนหมดแล้วมั๊งนี่” บอสเข้าไปลากตัวสมาชิกเบอร์หนึ่งแถมพ่วงตำแหน่งแอดมินระบบขององค์กรที่นั่งทำงานอยู่อีกห้องเข้ามาดูข้อมูลด้วยกัน

“โวยวายอะไรเสียงดังลั่นวะ ไอเบอร์ศูนย์” เวลาที่ทำงานขององค์กร โป๊ปจะชอบเรียกบอสว่าเบอร์ศูนย์ตลอด บอสถามก็ไม่ยอมตอบว่าทำไม ตอนหลังบอสก็เรียกว่าเบอร์หนึ่งกลับบ้างบางที เพื่อไม่ให้น้อยหน้ากัน

“มึงดูข้อมูลไอ้จอมเลย ตอนแรกข้อมูลเบื้องต้นบอกว่า นอกจากมันมีหนี้สังคมเรื่องเป็นแก๊งค์แว้นซิ่งแล้ว ยังมีเรื่องลักพาตัวกักขังหน่วงเหนี่ยวลูกพี่ลูกน้องของหัวหน้าแก๊งค์คู่อริ รวมๆ มันต้องไปชดใช้ด้วยหมวดเอ็มเป็นอย่างน้อย แล้วทำไมพอวิเคราะห์ละเอียดมันเหลือโทษแค่ไปทำงานบริการสังคมหมวดซีห้าสิบชั่วโมงเองวะ ระบบแม่งห่วย” บอสกล่าวโทษระบบคอมพิวเตอร์ขององค์กรที่โป๊ปพัฒนาขึ้น

“ระบบมันไปเจอข้อมูลอะไรเพิ่มเติมหรือเปล่า ผลสุดท้ายถึงเปลี่ยน ไหนกูดูสิ” โป๊ปตอบอย่างใจเย็น เขาเชื่อมั่นในระบบของตัวเองมาก เขาเป็นคนพัฒนาระบบบริหารงานที่ซับซ้อนให้กับบริษัทใหญ่ๆ มากมาย ล้วนแต่ใช้งานได้อย่างดี ทั้งที่งานพวกนั้นเขาตั้งใจทำน้อยกว่าที่ทำให้องค์กรตั้งเยอะ

“นี่ไง ระบบมันตัดความผิดเรื่องลักพาตัวออกหลังจากมันสอบทานข้อมูลจากหลายๆ แหล่ง เชิญคุณเบอร์ศูนย์ไปเรียกจอมมาคุยดีกว่า เพราะถ้าจะเข้าไปดูข้อมูลดิบจนรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เสียเวลาเป็นวันๆ แน่” โป๊ปแนะ แล้วก็ปริ๊นท์รายการสรุปประเด็นความผิดของจอมพร้อมสถานะการตรวจสอบออกมา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-07-2015 20:04:46 โดย barataku »

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
บอสเดินไปตามจอมที่ยังเปลือยกายอยู่เข้ามาในห้อง แล้วก็ตัดสินใจจะคลายการสะกดทั้งหมดออกให้ อำนาจการสะกดของเขามีข้อจำกัดบางอย่าง และหนึ่งในนั้นคือเขาไม่สามารถสะกดจิตแล้วสั่งให้พูดความจริงออกมาได้ถ้ามันเป็นสิ่งที่ผู้ถูกสะกดตั้งใจจะปกปิดจริงๆ ยิ่งคนจิตแข็งอย่างจอมด้วยแล้ว วิธีที่ดีที่สุดคือการพูดคุยแบบจริงใจ ซึ่งนั่นทำให้เขาคงต้องเล่าเรื่ององค์กรให้จอมฟังถึงความพยายามที่จะลงโทษคนที่สร้างปัญหาให้สังคม ก็ไม่รู้ว่าเด็กแว้นอย่างจอมจะเข้าใจได้ขนาดไหน

บอสบอกให้เบอร์หนึ่งซึ่งบางครั้งก็ทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดให้เขาด้วยเตรียมคุมเชิง แล้วก็ปลดเงื่อนไขที่บังคับจิตจอมอยู่ออกทั้งหมด แววตาของจอมเปลี่ยนไปทันทีกลายเป็นสายตาดุดันปนระแวงจ้องมองมาที่บอส โป๊ปขยับเข้าใกล้พร้อมตั้งท่าเตรียมจู่โจมแบบเทควันโด บอสรีบพูดกับจอม

“ใจเย็นก่อนจอม ตอนนี้ชั้นคลายสะกดทั้งหมดให้นายแล้ว นายคงไม่อยากถูกสะกดจิตอีกใช่ไหม ชั้นอยากคุยกับนายดีๆ ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไป ตกลงไหม”

จอมนิ่งคิดแค่ครู่เดียวแล้วก็พยักหน้าช้าๆ เขาไม่รู้ว่าบอสจะมาไม้ไหน แต่จากสิ่งที่เจอมาก่อนหน้านี้ เขารู้ตัวว่าตัวเองคงจะขัดขืนบอสได้ยาก นี่ยังไม่นับตัวเพื่อนมือหนักตีนหนักที่ยืนกำกับอยู่ข้างๆ อีกอย่างเขาก็อยากจะคุยกับบอสให้รู้เรื่องไปเลย เขายังมีภาระที่ต้องทำอีกมาก จะมาเสียเวลาตรงนี้ไม่ได้

“ดีแล้ว งั้นก่อนอื่นชั้นขอถามเรื่องเมื่อคืน ทำไมนายถึงเข้ามาทำร้ายชั้น” บอสเริ่มเรื่อง

“พวกผมก็เป็นแค่เด็กๆ ที่มารวมกลุ่มกันเพราะชอบความเร็ว  ความท้าทาย การแข่งขัน แล้วก็รักศักดิ์ศรี ไม่ได้อยากจะทำให้ใครเดือดร้อน หรือถ้าจะเบียดเบียนเรื่องถนนบ้าง ก็ถือว่าแบ่งๆ กันใช้ มันยังน้อยกว่าผู้ใหญ่ที่ชอบเอาเปรียบประเทศเป็นไหนๆ” จอมตอบ พยายามอธิบายความคิดของตัวเอง

ก็แค่ตรรกะวิบัติแบบเด็กแว้น บอสคิด ใครๆ ก็สามารถอ้างเรื่องโน้นเรื่องนี้เพื่อจะสร้างความชอบธรรมให้กับความผิดของตัวเอง ความคิดแบบนี้มันตื้นไป ปัญหาจากการซิ่งรถมันมากกว่าเบียดบังถนนเยอะ ทั้งเรื่องอุบัติเหตุต่อตัวเองและผู้อื่น ชาวบ้านไม่ได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ สร้างภาระของเจ้าหน้าที่และงบประมาณบ้านเมือง ที่สำคัญคือต่อยอดไปเรื่องค้ายาหรือขโมยรถอีกด้วย ก็เด็กแว้นจะเอาเงินที่ไหนมาแต่งรถกันเป็นหมื่นเป็นแสนล่ะ

“แล้วองค์กรพวกคุณมาจากไหนไม่รู้ มาทำกับเพื่อนผม น้องผมขนาดนั้น จับแก้ผ้าถ่ายรูป แถมตำรวจยังร่วมมืออีก คงมีอิทธิพลมาก เด็กๆ อย่างพวกผมจะไปสู้อะไรได้ แต่จะรอให้โดนทำร้าย โดนบังคับให้ไปทำงานอะไรอีกก็ไม่รู้ คงไม่พ้นขายตัวหรือขายยา ผมไม่ยอมให้คนในแก๊งค์ผมไปทำงานแบบนั้นให้พวกคุณหรอก กลัวก็กลัวนะครับ แต่คนอย่างผมถึงสู้ไม่ได้ก็ต้องสู้ อย่างมากก็ตาย ผมเลยกะจะเล่นคุณที่ท่าทางเป็นตัวการก่อนเลย น่าจะช่วยลูกน้องได้บ้าง” จอมระบายความรู้สึกต่อ

บอสสบตากับโป๊ป นี่เป็นเรื่องที่เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อน จะว่าไปพวกนี้ก็ยังเด็กอยู่มาก ความคิดอ่านยังไม่รอบด้าน แต่สิ่งที่เขาทำเมื่อคืนมันก็น่าสงสัยจริงๆ นั่นแหละ ปกติก่อนที่ผู้ทำผิดจะรับโทษ องค์กรจะอธิบายที่มาที่ไปขององค์กรพร้อมทั้งหลักการในการประเมินความผิดและการลงโทษให้ผู้ทำผิดทราบก่อน แบบที่บอสอธิบายให้ธนัทเซลขายเครื่องกรองน้ำลวงโลกฟัง จะยอมรับและเห็นด้วยหรือไม่ไม่เป็นไร แค่อยากจะให้รู้ตัวว่าทำไมถึงถูกลงโทษแล้วก็ฝังความคิดว่ายังมีองค์กรแบบนี้เฝ้าดูอยู่จะได้ไม่ทำผิดอีก

แต่การจะทำอย่างนี้สำหรับคนกลุ่มใหญ่ๆ แบบเมื่อคืนคงไม่ง่าย บอสเลยใช้วิธีขู่และควบคุมจิตให้ทำตามไปก่อน ส่วนเรื่องที่เหลือค่อยอธิบายตอนทำงานบริการสังคมหรือตอนนำตัวไปรับโทษวิธีอื่น ที่ผ่านมาวิธีนี้ก็ไม่เคยมีปัญหา จนมาเจอกรณีของจอมที่จิตแข็งจนหลุดจากการสะกดได้ก่อนเวลา คงด้วยความเลือดร้อนและความคิดแบบเด็ก จอมจึงพยายามช่วยคนในแก๊งค์ด้วยการทำร้ายเขา จะว่าไปเรื่องมันก็เกิดจากความประมาทของตัวบอสเองด้วย

“งั้นเหตุการณ์เมื่อคืนก็ตามที่เล่า แล้วเรื่องที่นายไปลักพาตัวญาติของหัวหน้าแก๊งค์คู่อริเพื่อมาใช้ข่มขู่ล่ะ” บอสถามถึงประเด็นความผิดที่โชว์ในตอนแรก แต่พอระบบประมวลผลละเอียดเสร็จกลับตัดออกโดยขึ้นสถานะว่า สอบทานแล้วไม่เป็นจริง

“มันไม่ใช่เรื่องจริงครับ ถึงผมจะจงใจให้คนเข้าใจแบบนั้น เด็กคนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของคู่อริผมจริง เมื่อสามเดือนก่อนอริผมมาท้าผมแข่งรถ เอาผู้หญิงที่เป็นแฟนมันมาเดิมพัน ผมบอกมันไปว่าผมไม่ใช้คนเป็นของพนัน มันเลยบอกว่างั้นเอารถของผมก็ได้ ผมไม่อยากแข่งเลยถ้าเสียรถไปนี่ถือว่าหมดศักดิ์ศรีกันทีเดียว แต่ก็ตกลงแข่งเพราะสงสารผู้หญิงที่มันเอาเป็นเดิมพัน แล้วผมก็มั่นใจฝีมือตัวเองด้วย สุดท้ายผมก็ชนะกะว่าจะพาน้องผู้หญิงไปส่ง แต่คู่อริผมมันดันเบี้ยว มันเอาเด็กผู้ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องตัวเองมาให้แทน บอกว่าจะทำอะไรก็ได้ตามสบาย จะซ้อม จะข่มขืน หรือถ้าไม่ชอบแนวนี้ก็เอาไปขายต่อคนอื่นก็ได้ แล้วมันก็ขับหนีไปเลย ดูสิมันเหี้ยขนาดไหน เด็กสิบหกเองนะ”

“ผมก็ปลอบเด็กนั่นบอกว่าไม่ทำอะไรมันหรอก จะพาไปส่งที่บ้าน ปรากฏว่ามันร้องใหญ่ บอกว่ากลับไปต้องไม่รอดแน่ แต่มันก็ลูกคุณหนูมากนะ ไม่รู้จะไปค้างที่ไหน ผมเลยพากลับไปบ้านด้วย พอมันหายตกใจมันก็เล่าว่า พ่อแม่มันเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่เมื่อสองปีก่อน มันเลยมาอยู่กับลุงซึ่งเป็นพ่อของคู่อริผม ลุงดูแลมันดีและรักมันมาก คงเพราะสงสารที่มันกำพร้าแล้วมันก็เป็นเด็กดีเรียนเก่งขยันช่วยงานบ้านด้วย เทียบกับเหี้ยนั่นที่เกเรสร้างปัญหาเรื่อยๆ มันเลยกลายเป็นลูกรักไป ไอลูกชังเลยเกลียดมันมากๆ พยายามหาเรื่องมันตลอด แรงขึ้นๆ แต่พออยู่ต่อหน้าพ่อก็ทำเป็นดีด้วย"

“แค่นั้นมันยังพอทนได้ เพราะลุงดีกับมันมาก แต่ก่อนหน้านั้นซักเดือนได้ งานของบริษัทลุงมันที่เมืองนอกมีปัญหา ลุงมันเลยต้องบินไปเคลียร์แล้วติดพันกลับไม่ได้เพราะเหมือนเป็นคดีความอะไรกันด้วย จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้กลับเลย ลุงมันเลยโอนเงินมาให้เหี้ยนั่นบอกว่าให้ดูแลน้องด้วย ตัวพี่เลยตีปีก ไม่ให้เงินใช้ไม่ว่า รู้สึกมันจะซ้อมน้องตัวเองด้วย แถมเอาตัวไปตระเวณเป็นของเดิมพันแข่งรถ โชคดีที่ไม่มีใครเอาคงเพราะเป็นตัวผู้ ถ้าเป็นผู้หญิงคงไม่เหลือแล้ว จริงๆ น้องมันน่ารักนะ ดูคุณหนูใสๆ เชียว จนมาเจอผมนี่แหละ”

“น้องมันเลยขออยู่กับผมด้วย ไม่กล้ากลับไปแล้ว ไม่รู้จะโดนทำอะไรอีก เคยโทรบอกลุงแล้ว แต่ท่าทางจะไม่เชื่อ คงไม่คิดว่าลูกตัวเองจะเลวได้ขนาดนั้น ผมไม่รู้จะทำยังไง ก็แค่เด็กแว้นคนหนึ่ง เรียนไปทำงานไป จะดูแลคุณหนูอย่างนั้นได้ยังไง โชคดีในแก๊งค์ผมมีลูกคนมีฐานะอยู่บ้าง ก็ช่วยๆ กันไป ผมก็ต้องทำงานพิเศษเพิ่ม แล้วก็คอยรับคอยส่งเวลาไปโรงเรียน โคตรเป็นภาระเลย แล้วก็ต้องดูแลกลัวทางโน้นจะกลับมาทำอะไรน้องมันอีก ผมแกล้งปล่อยข่าวว่าเอาตัวมาอยู่ด้วยเพื่อทรมานแล้วใช้เป็นทาส เพราะเป็นน้องชายของคู่อริ มันจะได้นึกว่ายืมมือผมทำร้ายน้องมันสำเร็จ จะได้ไม่มาวุ่นวายอะไรอีก แต่ผมก็รอจังหวะอยู่ จะเอาแม่งให้หนักเลย” ถึงปากจะพูดว่าเป็นภาระ แต่แววตาของจอมกลับดูเป็นประกาย

จากเรื่องเล่ายาวเหยียด บอสก็เลยเข้าใจเหตุที่มูลความผิดของจอมเหลือแค่เรื่องปิดถนนซิ่งรถ ระบบคงดึงข้อมูลหลายๆ แหล่งมาวิเคราะห์เชื่อมโยงจนสรุปได้ว่าเรื่องนี้เป็นข่าวลวง บอสนึกเสียใจ งานนี้ถือว่าเขาพลาดสองเรื่องเลย ทั้งเรื่องไม่รอบคอบพอตอนสะกดจิตจนจอมได้สติก่อเรื่องขึ้น แล้วก็เรื่องที่ไม่รอให้ระบบประมวลผลเสร็จ จนทำให้เริ่มการลงโทษที่เกินเลยกับความผิดไปก่อนแล้ว แต่สิ่งที่ทำไปแล้วคงจะแก้ไขอะไรไม่ได้ โชคดีที่เขาเป็นเบอร์ศูนย์ไม่ต้องอยู่ในกฎขององค์กร ไม่งั้นอาจโดนทำโทษแบบสยิวๆ โดยเบอร์หนึ่งได้ เขาคงหาวิธีชดเชยให้จอมที่หลัง แต่นั่นต้องหลังจากที่จอมชดใช้ความผิดที่ทำจริงโดยการทำงานบริการสังคมให้ครบห้าสิบชั่วโมงก่อน

“โอเค ชั้นได้ยินเรื่องทางฝั่งนายแล้ว ทีนี้ขอให้นายเปิดใจฟังเรื่องทางฝั่งชั้นบ้าง นายจะใส่เสื้อผ้าก่อนไหม” ในเมื่อจอมไม่ได้เป็นนักโทษระดับเอสอย่างที่คิด คงไม่เหมาะที่จะให้นั่งแก้ผ้าอย่างนี้

จอทโบกมือ “ไม่ต้องครับ อย่างนี้ก็สบายดี เริ่มชินแล้ว”

จากนั้นบอสและโป๊ปก็ช่วยกันเล่ารายละเอียดและวัตถุประสงค์ขององค์กรให้จอมฟัง รวมไปถึงรูปแบบการลงโทษ วิธีการชดใช้ความผิด แล้วก็มาตรการในการปกป้องสิทธิส่วนบุคคลของผู้รับโทษ บอสขยายความว่างานที่ลูกน้องของจอมจะเจอก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เดี๋ยวจอมไปทำด้วยก็จะรู้เอง ทั้งคู่อธิบายให้ฟังอยู่นานแม้จะไม่หวังว่าเด็กแว้นอย่างจอมจะมาเข้าใจเรื่องอะไรอย่างนี้ แต่พอฟังเสร็จจอมกลับพูดขึ้นด้วยความทึ่ง

“โห เจ๋งอ่ะ ผมอยากให้มีอะไรแบบนี้มานานแล้ว ทุกวันนี้ก็ไม่รู้จะไปพึ่งใคร ตำรวจหรือ ก็อย่างที่รู้ๆ กัน แถมผู้ใหญ่นี่แหละตัวดี น้องๆ ในก๊วนผมเจอมาทุกรูปแบบ ทั้งใช้งานหนัก ทุบตี มาชวนไปขายยาบ้าง ขายตัวบ้าง เด็กผู้ชายมันยังเอาเลย ดูอย่างน้องคนล่าสุดที่มาเข้าแก๊งค์ผมนะ โดนที่บ้านทำร้ายตลอดเลย ผมกำลังหาทางช่วยมันอยู่ นี่ถ้าผมมีเวลามากกว่านี้นะ ผมจะอาสาช่วยงานองค์กรเลย แต่ตอนนี้ไม่ไหว ต้องเร่งทำงานพิเศษอื้อเลย ไอ้น้องที่มันมาอยู่กับผมต้องจ่ายค่าเทอมแล้ว ไอ้เหี้ยพี่มันได้เงินค่าเทอมมาแล้วอมไว้ มันเรียนภาคอังกฤษอะไรของมันไม่รู้ โคตรแพงเลย”

บอสกับโป๊ปสบตากันเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ ถึงเป็นเด็กแว้นแต่ดูจอมมันก็มีความคิดดีๆ อยู่มาก นี่ขนาดสภาพแวดล้อมเป็นอย่างนี้นะ

“เริ่มจากพวกแจ้งเบาะแสก่อนก็ได้ ไหนนายลองบอกข้อมูลของคู่อรินายกับทางบ้านของเด็กที่ถูกทำร้ายมาสิ ทางองค์กรจะเอาไปสืบดู ถ้าพวกมันมีความผิดจริง เราจัดการแน่ ไม่ส่งเรื่องให้ตำรวจก็เอามาทำเอง”

“แล้วเรื่องแบบไหนถึงส่งตำรวจแบบไหนถึงเอามาทำเองล่ะ ผมอยากให้ไอ้เชี่ยนั้นโดนองค์กรเล่นจัง คงสะใจดีพิลึก”

“ก็ถ้าหน้าตาพอดูได้ องค์กรจะเป็นคนจัดการเอง” บอสตอบอายๆ ยังไงองค์กรก็จัดการทั้งหมดไม่ไหวอยู่แล้ว ก็ขอคัดหน้าตาดีๆ หน่อยไม่ได้เหรอ ไหนๆ ก็ทำงานฟรี แต่พวกที่ส่งเรื่องให้ตำรวจก็ไม่ได้ทอดทิ้งนะ องค์กรจะคอยติดตามความคืบหน้าตำรวจไม่กล้าดองเรื่องแน่นอน

“ฮ่า ฮ่า งั้นมันโดนแน่ ขนาดมีสาวๆ ยอมมาเป็นของเดิมพันให้มันอย่างนั้น ไม่ต้องห่วงเรื่องหน้าตาเลย” จอมหัวเราะชอบใจ

หลังจากได้เบาะแสทั้งหมดจากจอมแล้ว โป๊ปก็ป้อนเข้าระบบแล้วสั่งให้วิเคราะห์ข้อเท็จจริงและความผิดของคนที่เกี่ยวข้องดู เพื่อเป็นการยืนยันเรื่องที่จอมเล่า และหาตัวคนมาลงโทษ

“งั้นคุณจะให้ผมกลับได้แล้วยัง” จอมยืนขึ้นเต็มความสูง ท่อนเนื้อขนาดน้องม้าห้อยยาวดูไม่สมดุลกับตัว

“เรียกพี่ก็ได้นะ ขอโทษนะที่ทำโทษนายแบบเกินความผิดไป ทั้งให้นอนบนพื้น ให้เดินโชว์ไปซื้อของ เอาถุงก้วยเตี๋ยวมาแขวนอีก เดี๋ยวจะหาโอกาสชดเชยให้ทีหลัง แต่นายก็ยังต้องไปทำงานบริการสังคมฐานซิ่งรถอยู่ดีนะ หาเวลาไปเก็บให้ครบล่ะ ห้าสิบชั่วโมงเอง เดี๋ยวระบบจะส่งรายละเอียดเข้าไปให้” บอสบอก

“ไม่เป็นไร ผมก็ฟาดไหล่พี่ไปเต็มแรงเหมือนกัน แล้วถ้าผมจะแจ้งเบาะแสเรื่องอื่นอีก จะติดต่อพี่ได้ทางไหน”

“เอาไลน์นี้ไป ในองค์กรพี่คือเบอร์ศูนย์นะ ส่วนคลิปที่ถ่ายเราไว้ เดี๋ยวพี่จะลบให้หมดเลยนะ ยกเว้นรูปที่โรงพัก

“ไม่เป็นไรพี่ ถ้าพี่ชอบของแบบนี้ ก็เก็บไว้ดูเล่นก็ได้ แต่อย่าเอาไปลงที่ไหนนะ ไม่อยากดัง” จอมพูดพลางโกยท่อนเนื้อขึ้นมาเดาะเล่นในมือ

เมื่อแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าชุดเก่าแล้ว จอมก็รีบกลับไปทันที คงมีธุระที่ต้องไปจัดการอีกเยอะ

“ก็ยังไม่ชอบหน้ามันอยู่ดีแหละ ขี้อวดว่ะ นึกว่าใหญ่คนเดียวหรือไง” โป๊ปบ่นพึมพำ

........................................................

หลังจากนั้นสองสามวัน ก็มีเหตุให้จอมกลับมาที่คอนโดของโป๊ปอีก เพียงแต่คราวนี้ไม่ได้มาพบบอสหรือโป๊ป  พอเสร็จธุระที่ชั้นยี่สิบของคอนโดแล้ว จอมก็ลงมาชั้นล่างแล้วเดินไปทางซอยข้างๆ ที่เคยมาซื้อก้วยเตี๋ยว เพื่อจะขึ้นสะพานลอยข้ามไปฝั่งตรงข้าม ขณะเดินผ่าน สายตาก็เหลือบไปมองร้านก้วยเตี๋ยวอย่างอดไม่ได้ เขาเห็นคนกลุ่มใหญ่มุงอยู่หน้าร้านเลยเข้าไปดูว่ามีอะไรเกิดขึ้น

ที่หน้าร้าน เขาเห็นชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบปียืนอยู่หน้าบริเวณที่ปรุงก้วยเตี๋ยว ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงกางเกงในแบบบีกินี่ตัวจิ๋วที่ประคองความอวบอัดภายในไว้ไม่สำเร็จเพราะเห็นส่วนหัวแดงก่ำโผล่ออกมาเล็กน้อย บริเวณเป้าเปื้อนคราบน้ำอะไรสักอย่างเป็นดวงใหญ่ๆ ที่ยังไม่แห้งดี พอมองอีกทีก็เห็นด้านหลังกางเกงที่เป็นแบบเว้าสูงเกือบจะเป็นทีแบ๊คโชว์แก้มก้นขาวเนียนกล้ามแน่นตึง คนที่รุมอยู่พูดจาซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์สรีระของคนตรงหน้า บางคนก็เอามือถือมาถ่ายรูป จอมก็หยิบมาถ่ายเช่นกัน จะเอาไปให้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องชายของคนตรงหน้าดู  ชายหนุ่มถือว่ามีรูปร่างหน้าตาที่ดีน้องๆ นายแบบดังๆ เลย ผิวขาว ไรขนสีดำตามช่วงขาและหน้าท้องแกร่งเรียงตัวเป็นระเบียบ หัวนมสีชมพูชูชันท้าสายตาคน ใบหน้าขาวแต่คมเข้มมีไรหนวดเคราเห็นได้ชัด  เขาได้ยินเสียงหนุ่มคู่อริเถียงกับแม่ค้าเสียงดัง

“อีแก่ เสร็จยังวะ นี่กูรอมาเป็นชั่วโมงแล้ว เจ้านายกูหิวแล้วนะ”

“เอ้า เอาไป ร้อยห้าสิบ จ่ายมา พูดจาหมาไม่แดกแบบนี้ หล่อยังไงเจ๊ก็ไม่โปรด”

จอมมองถุงใบใหญ่ที่อัดแน่นไปด้วยถุงก้วยเตี๋ยว เครื่องปรุง ผัก และน้ำซุปร้อนจี๋ถุงใหญ่ อย่างละสามชุดด้วยความสยอง เขานึกในใจว่าจะลองไลน์ไปหาบอสเพื่อจะขอคลิปเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เขาอยากรู้แค่สองเรื่อง เรื่องแรก ของที่ไม่มีกระดูกมันจะหักได้หรือไม่ และสอง ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ ถึงจะลวกไข่สุก

TBC
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-07-2015 20:14:55 โดย barataku »

ออฟไลน์ korinasai

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
55555  สะใจมาก o13
โป๊ปพูดงี้ แปลว่าของตัวเองก็ใหญ่ใช่ไหมล่ะ  :z1: :z1:

ออฟไลน์ ★KVH™★

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
ขำจอมมมม
 :m20:

ออฟไลน์ yymomo

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-3
 :m20:  ชายโป๊ปก็จะบอกว่า ตัวเองมีดีเหมือนกันสินะ  :hao3:

ตายๆๆๆ ตอนแรกเห็นบอกว่ามีสามคู่ แบบนี้ชักอยากให้เพิ่มคู่น้องจอมด้วยจัง   :hao7:

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
เนื้อเรื่องแปลกใหม่ดี. น่าติดตาม. ไม่เน้นรักหวานแหวว. หรือรักแบบตบจูบ.  มีสาระดี. ใครทำเลวไว้ สมัยนี้กรรมติดจรวด ไม่ต้องรอชาติหน้า

ออฟไลน์ pui_noizๆ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ยังไงดีล่ะ อ่านจนหมด อึ้ง ทึ่งฮะ ปกติชอบแนวแฟนตาซีนะ ย้อนกลับไปอดีต มีเวทมนต์ แต่เรื่องนี้มันไม่ใช่ มันอะไรยังไง แรงบันดาลใจคืออะไร มันแปลก มาก ถึง มากที่สุด เรียกว่าจับทางไม่ถูกเลยฮะ
ภาษาที่ใช้ การดำเนินเรื่อง ความน่าติดตาม เรียกว่า ยอดเยี่ยม
แต่ตัวเนื้อหานั้น อืม เม้นท์ไม่ถูกฮะ มันไม่ได้ล้ำไปโลกอนาคตแต่มันล้ำชนิดที่เกินการคาดเดา เขียนแนวนี้จะมีข้อดีอย่างหนึ่งคือจะผูกเรื่องยังไงก็ได้ ไม่มีผิด ไม่ต้องมีการพิสูจน์ ซึ่งถ้าองค์ประกอบทุกอย่างดีและลงตัว มันก็จะเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว
จะรออ่านจนจบเรื่องและจะเป็นกำลังใจให้นะฮะ
ขอบคุณมากฮะ
ปล. เข้าใจว่าคงตรวจทานตัวอักษรก่อนเอามาลงแล้วใช่ปะฮะ เพราะที่ผ่านตาคร่าวๆ ยังไม่เจอที่ผิดเลยฮะ เยี่ยมจริงๆ ฮะ

ออฟไลน์ Vocaliist

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ช่วยดัน จ้าา

มาต่อไวๆน้า ขอแบบเซ็กซี่ๆ บ้างก็ดีนะ

แบบเปิดทีละนิดทีละหน่อย อะจ้าา

 :hao6:

บางทีเปิดหมดเลยทีเดียวมันดู ไม่เร้าอารมณ์

พลังแห่งความหื่นจงเจริญ.....

 :hao7:

ออฟไลน์ Moko1212

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 55
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชอบโป๊ปจุง  :hao3:

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 8] 20/07/15
«ตอบ #39 เมื่อ20-07-2015 23:49:29 »


องค์กรลวงจิต Explicit Content

บทที่ 8

เด็กแว้นรุ่นเยาว์ที่มีร่องรอยถูกทำร้ายมาอยู่กับสารวัตรได้สามวันแล้ว แม้จะตัวเด็กเองจะยังไม่ยอมพูดถึงว่าสาเหตุคืออะไรและใครเป็นคนทำ แต่ระหว่างนี้นายตำรวจหนุ่มก็สืบเรื่องราวไปได้เยอะแล้ว เด็กหนุ่มกำพร้าพ่อและอยู่กันสองคนกับแม่มาตั้งแต่เด็กๆ แต่ก็ไม่ลำบากอะไรเพราะแม่เป็นนักบัญชีระดับหัวหน้าที่ทำงานเก่ง จนเมื่อสองปีก่อนแม่ของเขาก็ได้แต่งงานใหม่กับเจ้านายที่ทำงานของตัวเอง เด็กหนุ่มย้ายเข้าไปอยู่บ้านใหม่ ฐานะดูจะยิ่งดีขึ้น ครอบครัวใหม่นอกจากพ่อเลี้ยงแล้วยังมีลูกติดของพ่อเลี้ยงอีกหนึ่งคน เมื่อปีที่แล้ว มีข่าวอื้อฉาวเรื่องการโกงของบริษัทที่แม่และพ่อเลี้ยงทำงานอยู่ แม่ของหนุ่มน้อยเป็นคนเดียวที่ถูกจับข้อหาตกแต่งบัญชี จนขณะนี้ คดีก็ยังอยู่ในชั้นศาล เนื่องจากคนเป็นแม่ถูกคุมขังระหว่างการไต่สวน เด็กหนุ่มจึงอยู่ในความดูแลของพ่อเลี้ยง

ถึงจะไม่มีระบบข้อมูลที่น่าทึ่งแบบขององค์กร แต่สารวัตรหนุ่มก็มีช่องทางในการหาข่าวของตัวเองเช่นกัน ตอนนี้เขาได้ข้อมูลมาแล้วว่า พ่อเลี้ยงไม่ได้ให้ความร่วมมือในการทำคดีนี้เท่าไหร่ทั้งๆ ที่มีข้อมูลและเงินเพียงพอเหมือนไม่อยากให้คดีจบ แหล่งข่าวบอกว่าจากรูปคดีแล้วแม่ของเด็กหนุ่มน่าจะถูกโยนความผิดให้และคนโกงจริงๆ อาจเป็นคนที่ควรไว้ใจอย่างสามีของตัวเอง

เรื่องพวกนี้ยังไม่น่าตกใจเท่ารสนิยมทางเพศของตัวพ่อเลี้ยง สายข่าวบอกว่าพ่อเลี้ยงมีคู่ขาหลายคนซึ่งมักจะพาเข้าไปร่วมหลับนอนในบ้านภายหลังจากที่ภรรยาตัวเองถูกคุมขัง บางคนในนั้นเป็นโสเภณีที่เป็นที่รู้กันว่าให้บริการแบบซาดิส ทั้งหมดนี้ ทำให้สารวัตรยิ่งมั่นใจว่าบาดแผลที่พบน่าจะเกิดจากพ่อเลี้ยงและคู่ขาแน่ แต่ยังไม่มีหลักฐานใดๆ ความที่ตัวเด็กเองยังเป็นผู้เยาว์ ยิ่งทำให้การทำงานเรื่องนี้ยากขึ้น โดยสถานะที่พ่อเลี้ยงคือผู้ปกครองคนเดียวของเด็กในขณะนี้ทำให้ตำรวจอย่างเขาไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก

ในขณะที่ยังมืดแปดด้านว่าจะทำยังไงต่อองค์กรก็ติดต่อให้ความช่วยเหลือมา ข้อมูลที่ส่งมาให้ไขข้อข้องใจได้อย่างมาก แน่ล่ะ ข้อมูลที่ถูกแฮ็คมาแบบนี้มันใช้ในชั้นศาลไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็เอาไปใช้ขยายผลการสอบสวนได้ รวมถึงเอาไปโน้มน้าวสร้างเมตตาธรรมกับคนที่มีอำนาจในกระบวนการยุติธรรมเพื่อให้ความช่วยเหลืออย่างไม่เป็นทางการได้ นายตำรวจหนุ่มเริ่มประติดประต่อเรื่องราวจากภาพและคลิปที่ได้รับ

เด็กหนุ่มถูกใช้เป็นเครื่องมือประกอบการมีเซ็กส์แบบซาดิสของพ่อเลี้ยงและคู่ขา เคราะห์ดีที่พ่อเลี้ยงไม่ได้มีอารมณ์โดยตรงกับเด็กผู้ชายจึงรอดจากการถูกข่มขืนไป จากหลักฐานที่ได้มา พ่อเลี้ยงจะทรมานเด็กหนุ่มด้วยวิธีต่างๆ ทั้งหยดน้ำตาเทียน มัดแขนมัดขา เฆี่ยนตี ช้อตไฟฟ้า เอาบุหรี่จี้หัวนม จนตัวเองเกิดอารมณ์ถึงที่สุดแล้วจึงไปร่วมเพศกับคู่ขาที่เป็นผู้หญิง ทั้งหมดนี้มีการถ่ายรูปและคลิปเก็บไว้ด้วย แต่พ่อเลี้ยงฉลาดพอที่จะไม่เผยแพร่ออกมาให้ตัวเองเดือดร้อน

ลูกชายพ่อเลี้ยงวัยสิบเก้าปีก็ถ่ายทอดความวิปริตมาได้ไม่แพ้กันแต่ฉลาดน้อยกว่านั้นเยอะ ดูเหมือนตัวลูกชายจะแอบเอารูปและคลิปที่พ่อบันทึกไว้ไปโพสต์เรียกคะแนนนิยมในเวปลับใต้ดิน จากนั้นก็ต่อยอดเอาตัวน้องชายนอกสายเลือดมาทรมานแบบวิปริตต่างๆ แล้วถ่ายเป็นคลิปขายหาเงิน ยังดีที่พรางหน้าให้แล้วก็ยังไม่รุนแรงถึงกับเป็นแผลหนักๆ พอมีข้อมูลมาอยู่บนอินเตอร์เน็ทอย่างนี้แล้ว ต่อให้เป็นความลับหรือมีมาตรการป้องกันอย่างไรก็ไม่พ้นมือองค์กรที่จะเจาะเข้าไปได้ คลิปที่สะเทือนใจสุดคงไม่พ้นคลิปล่าสุดที่พี่ชายโรคจิตรู้ว่าน้องชายไปเข้าแก๊งค์ซิ่งหวังจะให้คนในแก๊งค์ช่วย เลยบังคับให้น้องเอาจู๋อ่อนวัยยัดใส่ท่อไอเสียของรถมอเตอร์ที่ขับกลับมาจอดได้ซักพัก ความร้อนคงยังพอมีอยู่พอสมควร ในคลิปน้องเลยร้องไห้น่าสงสารมาก

ที่สารวัตรหนุ่มไม่เข้าใจคือทำไมหนุ่มน้อยไม่ขัดขืนเลย ยอมทำแต่โดยดี ถึงแม้สีหน้าจะแสดงว่าเจ็บปวดหวาดกลัวแค่ไหนก็ตาม แต่ในเมื่อรู้เรื่องถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะสอบถามเจ้าตัวโดยตรง

นายตำรวจหนุ่มคุยกับเด็กน้อยอีกครั้ง คราวนี้เปิดตัวเลยว่ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว จะไปเอาเรื่องกับพ่อเลี้ยง เด็กร้องไห้โฮ ละล่ำละลักบอกว่า อย่าทำ ไม่งั้นพ่อเลี้ยงจะไม่ช่วยเรื่องคดีความแล้วแม่ตัวเองจะติดคุกตลอดชีวิต นี่คงเป็นเรื่องพ่อเลี้ยงใช้ขู่มาโดยตลอดอย่างได้ผล ทำไมคนเราถึงใจระยำกับเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกบุญธรรมได้ขนาดนี้ เด็กหนุ่มที่ยังใช้คำนำหน้าว่าเด็กชายอยู่เลยเมื่อไม่กี่เดือนที่แล้ว

สารวัตรชั่งใจ ถึงจุดๆ นี้เขาควรจะขอให้องค์กรดำเนินการต่อเพื่อให้คนเลวได้รับโทษอย่างสาสมโดยเร็วที่สุด หรือจะให้เดินไปตามกระบวนการทางกฎหมายที่ช้าหน่อยแต่เขาก็เชื่อว่าจะได้รับความยุติธรรมในที่สุด ในฐานะผู้พิทักษ์กฎหมาย เขารู้ว่าความล่าช้าส่วนหนึ่งนั้นเป็นผลจากกระบวนเพื่อให้มั่นใจว่าคนบริสุทธิ์จะไม่ถูกตัดสินผิดๆ ในที่สุดสารวัตรก็ตัดสินใจได้ เขาจะดำเนินเรื่องตามกฎหมายตามปกติ ระหว่างนั้นถ้ายังไม่ถูกจับหรือจับแล้วได้ประกันตัว ก็ให้องค์กรเอาตัวไปรับโทษเรื่อยๆ ไปจนกว่าคดีจะถึงที่สุด คนเลวแบบนี้มันต้องโดนทั้งสองทาง

หลังจากได้ระบายเรื่องทั้งหมดออกมาพร้อมทั้งได้รับคำยืนยันจากสารวัตรว่าจะดูแลเรื่องของแม่ตัวเองให้ เด็กน้อยก็มีท่าทางสดใสและพูดคุยมากขึ้น ทั้งยังช่วยดูแลทำความสะอาดบ้านรกๆ แบบหนุ่มโสดที่มาอาศัยอยู่ด้วยเป็นอย่างดี ช่างเป็นเด็กที่เข้มแข็งจริงๆ สารวัตรคิด ตอนนี้เด็กแว้นตัวน้อยเริ่มเป็นห่วงว่าพวกเพื่อนๆ ที่ต้องไปทำงานกับองค์กรเพื่อล้างความผิดจะลำบากขนาดไหน ในขณะที่ตัวเขาเองได้รับยกเว้นจากองค์กรเพราะมีคดีโดนทำร้ายร่างกายที่ต้องสะสาง

สารวัตรจะบอกให้สบายใจก็บอกไม่ถูกเพราะไม่เคยเห็นกับตาสักทีว่าเด็กพวกนั้นไปทำอะไร ลำบากหรือเปล่า บอสเคยบอกว่าเป็นงานบริการเพื่อหาเงินไปสนับสนุนมูลนิธิต่างๆ เขาค่อนข้างไว้ใจบอสและองค์กรอยู่แล้วเลยไม่ได้ถามรายละเอียด รู้แต่ว่าเด็กที่ถูกจับแล้วไปทำงานนี้ก็อยู่ดีเป็นปกติทุกคน แถมดูๆ ความประพฤติก็ดีขึ้นด้วย พ่อแม่บางคนยังมาชมให้ฟังกับตำรวจเลย แต่คราวนี้เขาน่าจะลองไปดูด้วยตัวเองซักที จะได้มาเล่าให้ไอตัวยุ่งฟังได้ บอสเคยให้ใบปลิวโฆษณามาเมื่อหลายเดือนก่อน เขาถ่ายรูปเก็บไว้ในโทรศัพท์แล้วก็ไม่ได้สนใจอีกเลย

สารวัตรไล่หารูปดังกล่าวในโทรศัพท์ พบว่าใบปลิวที่ว่าโฆษณาไว้ตามนี้

######เปิดแล้ว บริการล้างรถการกุศลสำหรับชาวเกย์######
บริการล้างรถแนวใหม่ที่จะสร้างความซาบซ่านให้กับชีวิต
ค่าบริการล้างรถภายนอกเริ่มต้นที่ 300 บาท
กำไรทั้งหมดมอบให้การกุศล
##########รถสวย - อิ่มตา - อิ่มใจ - ได้บุญ##########

ดูแล้วก็งง ทำไมต้องสำหรับชาวเกย์ แล้วถ้าไม่ใช่จะเป็นอะไรหรือเปล่า หรือจะถามบอสก่อนดี สารวัตรคิดในใจ รบกวนเปล่าๆ งั้นชวนเพื่อนทหารเรือที่เป็นเกย์ไปด้วยดีกว่า ไปคนเดียวรู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน ตำรวจหนุ่มรีบโทรไปหาเพื่อนสนิทสมัยเรียนเตรียมทหาร ที่พอแยกเหล่าแล้วดันกลายพันธ์เป็นเกย์ไปซะงั้น แต่มันก็ไม่ได้แต๋วแตกอะไรนะ แมนเหมือนเดิม แค่เปลี่ยนจากมีแฟนสาวเป็นแฟนหนุ่มเท่านั้นเอง และพอยิ่งแน่ใจว่าตัวเองไม่ใช่สเปคของทหารเรือหนุ่มอย่างแน่นอน ก็คบกันมาอย่างสนิทใจจนถึงเดี๋ยวนี้

ตำรวจหนุ่มขับรถไปรับเพื่อนทหารเรือถึงกองบัญชาการ เขาบอกให้เพื่อนโดดงานออกมาเร็วหน่อย รอซักพักหนุ่มทหารเรือร่างสูงโปร่งท่าทางอารมณ์ดีก็เข้ามานั่งในรถบ้างคนขับ

“เป็นไงวะ งานยุ่งเปล่า โทษทีที่รบกวน” สารวัตรถาม

“ไม่ยุ่งๆ พอย้ายมาอยู่ส่วนกลางอย่างนี้ ไม่ค่อยมีอะไรทำเลยว่ะ นี่กูก็อยากจะกลับไปอยู่สายบู๊เหมือนเดิมแล้ว แต่เจ้านายบอกว่ามาอยู่ไปก่อนให้ได้รู้จักผู้ใหญ่บ้างแล้วค่อยวนออกไปอยู่หน่วย มึงโทรมาก็ดี กำลังเซ็งๆ ว่าแต่จะพาไปไหนวะ ตอนโทรมาฟังไม่ค่อยทัน” เห็นท่าทางสะโอดสะองอย่างนี้ แต่เพื่อนเขาก็เป็นขาลุยตัวจริง ผลงานเพียบ

“จะเอารถไปล้าง” ตำรวจตอบตรงๆ

“แค่นี้อะนะ” ทหารแปลกใจ

“ล้างแบบเกย์ๆ” ตำรวจขยายความ

“งั้นต้องล้างตู้เย็นแล้ว ไม่ใช่ล้างรถ” ทหารปล่อยมุก

“...” ตำรวจเงียบเพราะไม่เข้าใจ

สารวัตรขับตรงไปยังสถานที่ที่ระบุในใบปลิว เขาแปลกใจตั้งแต่ทีแรกแล้วว่าแถวนั้นไม่น่าจะเป็นที่ที่ร้านล้างรถจะตั้งอยู่เลย ไม่ได้อยู่นอกเมืองก็จริง แต่ก็ไม่มีอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นห้าง ร้านค้า ร้านอาหาร เซเว่นยังไม่รู้จะมีไหม แล้วใครจะเอารถมาล้างกัน เดี๋ยวนี้มันต้องไปตั้งในที่จอดรถห้าง คนเอารถมาทิ้งไว้จะได้ไปซื้อของ ดูหนัง กินข้าวได้ ไม่ต้องมาคอยให้เสียเวลา แล้วอย่างนี้มันจะรอดได้ยังไง

ไม่ทันไรก็มาถึงสถานที่ที่ว่า คงเพราะพวกเขาออกมาตั้งแต่ช่วงบ่าย รถเลยไม่ติด ถึงติดถนนใหญ่แต่แถวนั้นก็ไม่มีอะไรจริงๆ ดูโล่งไปหมด ดูจากด้านนอก ร้านล้างรถเหมือนจะไม่มีสิ่งปลูกสร้างอะไร รั้วเป็นแผ่นโลหะทึบสำเร็จรูปแบบที่ใช้ในไซ้ท์งานก่อสร้างบังสายตาสิ่งที่อยู่ด้านในไว้หมด แนวรั้วที่เรียงยาวกันไปทำให้รู้ว่าร้านล้างรถแห่งนี้มีพื้นที่กว้างมากทีเดียว ด้านหน้ามีตัวอักษรขนาดใหญ่ติดอยู่ว่า “G-Wash”

สารวัตรขับรถไปที่ทางเข้า มีรถจอดรอคิวอยู่สองคันทำให้เขาแปลกใจเล็กน้อย นึกว่าจะไม่มีลูกค้าซะอีก ทางเข้าเป็นอาคารเล็กมีหลังคาคล้ายตู้ทางด่วน แต่ไม้กั้นอัตโนมัติจะเป็นแผงกั้นแทน แผงกั้นนี้ทึบตลอดแนวความสูง ถ้าปิดอยู่คนก็เดินผ่านเข้าไปไม่ได้ เขาเห็นรถคันหน้าเปิดกระจกมาจิ้มๆ หน้าจอที่ติดตั้งอยู่ตรงหน้าแผงกัน ซักพักก็เอาแบ็งค์แดงๆ ป้อนไป แล้วแผงกั้นก็เปิดออกให้รถคันหน้าขับเข้าไป ทันสมัยดีแฮะ ตำรวจหนุ่มคิด

พอถึงตาเขา เขาก็ให้เพื่อนทหารเรือยื่นหน้ามาช่วยดูด้วย พวกกลไกลอย่างนี้ตำรวจไม่ชำนาญเท่าไหร่ ทหารจะเก่งกว่า หน้าจอปรากฏข้อความดังนี้

*** โปรดตอบคำถามสุ่ม เพื่อเข้าระบบ เมื่อท่านกดปุ่มแดง จะต้องเลือกข้อที่ใช่ที่สุดภายในสิบวินาที ***

ตำรวจท่าทางงงๆ ทหารเลยบอกให้กดปุ่มสีแดง ทันใดนั้นหน้าจอก็แสดงปุ่มสี่เหลี่ยมขึ้นมาหกปุ่ม แต่ละปุ่มแสดงชื่อภาษาอังกฤษที่เขาไม่คุ้นตาเท่าไหร่ ด้านบนมีตัวเลขนับถอยหลัง 9 8 7…

คราวนี้ทหารก็งงเหมือนกัน สายตากวาดไปที่ชื่อแต่ละปุ่ม แล้วก็ร้องออกมาอย่างตื่นเต้นว่า

“มึงกดปุ่มนั้นเลย Bel Ami Bel Ami ล่างซ้าย ล่างซ้าย เร็วๆ สิ”

สารวัตรรีบกดปุ่มที่เพื่อนบอกได้ทันเวลาพอดี ถึงแม้จะไม่เข้าใจอะไรทั้งสิ้น หน้าจอเปลี่ยนไปเป็นหน้าสำหรับเลือกประเภทบริการ ซึ่งมีตัวเลือกขึ้นมาเพียงอันเดียว คือล้างรถภายนอก 300 บาท หลังจากนั้น ระบบก็ให้ชำระค่าบริการ ตำรวจหนุ่มใส่แบ๊งค์ห้าร้อยลงไป เครื่องก็ทอนออกมาสองร้อยพร้อมตั๋วกระดาษแข็งเล็กๆ อันนึง จากนั้นแผงกั้นก็เปิดออก หน้าจอแจ้งว่าให้ขับไปยังช่องตามหมายเลขที่ระบุบนตั๋ว พร้อมข้อความเตือนว่า ห้ามบันทึกภาพและห้ามลงจากรถโดยเด็ดขาด

เมื่อขับรถผ่านแผงกั้นเข้ามา ตำรวจหนุ่มก็คิดว่าเหมือนลานจอดรถตามสวนอาหารมากกว่า เป็นพื้นซีเมนต์โล่งๆ ไม่มีสิ่งปลูกสร้างอะไรเลย ช่องที่ว่ามีลักษณะเป็นซองที่ใหญ่กว่าที่จอดรถปกติมากพอสมควร สิ่งที่คั่นแต่ละช่องออกจากกันคือกระถางต้นไม้ที่วางเรียงกันแน่นทั้งสามด้านจนเหมือนเป็นกำแพง ต้นไม้ในกระถางก็สูงประมาณท่วมหัวทำให้มองไม่เห็นด้านในของช่องที่อยู่ติดกันนอกจากที่เป็นรูระหว่างใบไม้

ช่องที่ว่าน่าจะมีราวๆ ห้าสิบช่อง เรียงกันไปบนลานซีเมนต์ แต่ละช่องมีหมายเลขกำกับ และบนถนนก็มีป้ายบอกว่าแต่ละซอยเป็นช่องที่เท่าไหร่ถึงเท่าไหร่ สารวัตรขับไปจนถึงช่องที่ 21 ตามที่ระบุในตั๋ว พอเข้าไปจอดในช่องดังกล่าว ก็มีเด็กวัยรุ่นหุ่นดีขนเยอะคนหนึ่งนุ่งกางเกงในสีขาวตัวเดียวออกมายกมือไหว้ แล้วเอาป้ายผ้ามากางบนกระจกหน้า บนป้ายผ้ามีข้อความที่อ่านจากในรถได้จัดเจนว่า

เกี่ยวกับการบริการและการให้ทิป

ชุดมาตรฐานในการบริการคือกางเกงในตัวเดียว
ผู้ให้บริการอาจทำเกินกว่านั้นขึ้นอยู่กับความสมัครใจ
ผู้รับบริการอาจให้ทิปได้ที่ทางออกขึ้นอยู่กับความพอใจ
ค่าบริการหลังหักค่าใช้จ่ายเข้าการกุศลทั้งหมด
ทิปแบ่งให้ผู้ให้บริการครึ่งนึงและเข้าการกุศลครึ่งนึง

เมื่อต้องการเริ่มบริการให้ส่งสัญญาณมือ “OK”

พอเขาทำท่าโอเค เด็กวัยรุ่นคนนั้นก็เก็บป้ายผ้าไป แล้วเอาสายยางมาฉีดทั่วรถเพื่อล้างคราบฝุ่นทรายออกไปก่อน มีเด็กวัยรุ่นเข้ามาช่วยอีกสองคน ผิวเข้มมีกล้ามพอสวยคนนึง อีกคนผิวขาวตัวเล็ก ทั้งคู่ใส่กางเกงในสีขาวเช่นกัน สารวัตรสังเกตเห็นว่าที่กางเกงในของเด็กทั้งสามคนมีลายกราฟฟิกแปลกๆคล้ายๆ เป็นโลโก้พิมพ์หรือปักไว้ที่ด้านซ้ายของกางเกงในเหมือนกันทั้งสามคน คงซื้อมาพร้อมกันหรือไม่ก็เป็นเครื่องแบบ ขณะที่ตำรวจหนุ่มกำลังสงสัยว่ามันเป็นโลโก้ของร้านหรือเปล่า ก็ไปเห็นรอยสักบนหน้าออกขาวล่ำของเด็กหนุ่มคนแรก ลายสักเล็กๆ ที่ดูคล้ายกับลายที่กางเกงในแต่ก็ไม่เหมือนซะทีเดียว มองไปที่เด็กอีกคนก็มีเหมือนกันแต่อยู่ตรงหน้าท้อง งั้นคงเป็นลายอะไรซักอย่างที่นิยมกันในหมู่เด็กวัยรุ่น เขาสรุป

เด็กที่มาใหม่ช่วยกันเอาฟองน้ำเช็ดคราบฝุ่นออกจากตัวรถ สารวัตรสังเกตเห็นเพื่อนทหารเรือส่องแล้วส่องอีกท่าทางจะชอบมาก เด็กที่ถือสายยางอยู่ก็แกล้งฉีดน้ำใส่เพื่อนอย่างสนุกจนเปียกไปหมด พอกางเกงเปียก รูปร่างของสิ่งที่อยู่ในกางเกงในก็ยิ่งชัดขึ้น ลำเป็นลำ เงี่ยงเป็นเงี่ยง เงาะเป็นเงาะ โดยเฉพาะคนที่ผิวเข้ม สีมันตัดกับกางเกงในสีขาวเหลือเกิน ยิ่งตอนที่เด็กไปเช็ดบนหลังคาโดยเอาม้านั่งเตี้ยมารองตรงข้างประตูแล้วขึ้นไปยืนเพื่อจะได้เอื้อมกวาดไปได้ทั่วหลังคา จังหวะนั้นแหละ ที่เครื่องเคราทั้งพวงเบียดบี้ไปกับกระจกข้างที่หนุ่มนาวีนั่งอยู่ คนนี้กับคนที่ฉีดสายยางดูจะไม่อายเท่าไหร่เพราะปล่อยตัวเต็มที่ มีแต่เด็กตัวเล็กที่ดูหน้าบางพยายามเองมือกุมของไว้ตลอด นายทหารเรืออ้าปากค้างจ้องมองไม่กล้ากระพริบตาเลยจนพักยกแรกเพื่อเตรียมน้ำยาล้างรถถึงได้พูดว่า

“โอ้ย ไม่คิดว่าจะได้เจออย่างงี้ เสียวยิ่งกว่าแก้ผ้าหมดซะอีก น้องคนผิวเข้มๆ นี่กูชอบจัง เห็นหนุ่มๆ นุ่งกางเกงในตัวเดียวแล้วตัวเปียกแบบนี้ นึกถึงตอนปลอมตัวไปสืบข้อมูลเรือประมงเถื่อนชะมัด ชุดทำงานของหนุ่มตังเกบนเรือก็แบบนี้เลย กางเกงในตัวเดียว ฉี่ก็ฉี่กันตรงท้ายเรือไม่ปิดไม่อายทั้งนั้น ยิ่งเวลาอาบน้ำนะ ทั้งควักทั้งล้วงทีเป็นเกือบสิบคน กูอยาก...เฮ้ย... น้องมันฉี่ตรงนั้นเลยเหรอ” ทหารเรือหลุดจากโหมดรำลึกความหลังเมื่อเห็นน้องผิวเข้มที่ตัวเองชอบเบี่ยงตัวนิดนึง แล้วควักแท่งเนื้อที่สีเข้มยิ่งกว่าปลดปล่อยน้ำสีเหลืองตรงกระถางต้นไม้ใกล้ๆ เห็นได้พอรำไรๆ

พอผสมน้ำยาเสร็จ เด็กสามคนก็มารุมเอาฟองน้ำชุบน้ำยาถูไปตามตัวรถ เนื้อหนุ่มแน่นๆ ก็พลอยเบียดไปกับกระจกรถด้วย นายทหารเรือไม่รู้จะโฟกัสตรงไหน เพราะมีของที่น่าสนใจอยู่รอบตัวไปหมด

“น้องเข้มก็ดี คนโน้นพอขนเปียกน้ำก็เซ็กซี่ ตัวเล็กก็น่ารัก โอ้ย เดี๋ยวจู่โจมน้องเข้มนี่แหละ”

ขั้นตอนล้างน้ำยาเสร็จไปอย่างรวดเร็วเพราะช่วยกันสามคน ถัดจากนั้นก็เป็นการล้างน้ำเปล่าโดยการฉีดอย่างเดียว แล้วก็ถึงขั้นตอนเช็ดแห้งที่นายทหารเรือรอคอยเพราะหนุ่มทั้งสามจะเข้ามาประชิดรถอีกครั้ง

พอน้องผิวเข้มโฉบเข้ามา ทหารเรือก็ยกข้อความที่เขียนเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ให้ดู เด็กหนุ่มอ่านแล้วก็หัวเราะส่ายหน้า หนุ่มนาวีทำท่าขอร้องอีกรอบ หนุ่มผิวเข้มทำท่ายักไหล่ แล้วทำมือเป็นจีบเหมือนจะบอกว่านิดเดียวนะ จากนั้นก็ถลกกางเกงในลงต่ำประมาณครึ่งก้น โชว์หมอยดกดำแล้วก็ส่วนโคนของท่อนลำอวบ ค้างไว้อย่างนั้นไม่ได้เอาขึ้น แล้วก็ตั้งใจเช็ดน้ำให้แห้งต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนเสร็จโดยมีทหารหนุ่มมองตามไม่คลาดสายตาทุกจังหวะ

จากนั้นเด็กหนุ่มทั้งสามก็มายกมือไหว้เป็นการอำลา หนุ่มทหารเรือโบกมือกลับอย่างร่าเริงจนน่าหมั่นไส้ในสายตาของเพื่อนตำรวจ พอขับรถมาถึงทางออก ระบบเครื่องกั้นก็ให้คืนตั๋วพร้อมทั้งถามว่า จะให้ทิปเพิ่มเติมหรือเปล่า นายทหารเรือก็ควักแบ็งค์พันส่งให้อย่างไม่เสียดาย

สารวัตรขับรถออกมาจากที่ล้างรถ อย่างน้อยเขาก็สบายใจว่า พวกเด็กแว้นที่เขาจับส่งให้องค์กรไปจัดการต่อนั้น ไม่ได้ต้องทำงานเหนื่อยยากหรือโดนลงโทษรุนแรงอะไร ท่าทางดูสนุกเหมือนกันเห็นฉีดน้ำเล่นตลอด แต่ถ้าล้างติดต่อกันทั้งวันก็น่าจะเหนื่อยพอสมควร ที่เขากังวลคือจะมีใครแอบถ่ายรูปหรือคลิปแล้วเอาไปเผยแพร่หรือไม่ แม้ว่าจะมีประกาศห้ามไว้แต่คนเดี๋ยวนี้ชอบทำตามอำเภอใจ ยากที่จะมาเคารพกฎกติกาอะไรถ้าไม่มีถูกบังคับ ขนาดเข้าคิวยังไม่ค่อยจะเข้ากันเลย เขาหวังว่าองค์กรคงมีมาตรการป้องกันที่ดีกว่านี้ แต่อาจไม่เป็นอะไรก็ได้ เพราะน้องๆ ก็ไม่ถึงกับแก้ผ้ากัน มันไม่น่าจะต่างจากการใส่กางเกงในเล่นน้ำตกหรือหาปลาในคลองซึ่งเป็นเรื่องธรรมดามากๆ สำหรับผู้ชาย คิดมาถึงตรงนี้เขาก็เริ่มไม่ค่อยแน่ใจว่าวิธีนี้มันจะช่วยกำหราบหรือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเด็กเกเรได้จริงๆ มันไม่เห็นจะน่าอายเท่าไหร่ ยิ่งถ้าเป็นคนหน้าหนาอาจไม่รู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ เผลอๆ จะสนุกด้วยแถมมีโอกาสได้ทิปอีก

เขาพาเพื่อนทหารไปกินข้าวก่อนที่จะพากลับไปส่งที่กองบัญชาการ ฝ่ายนั้นขอเลี้ยงข้าวเป็นการขอบใจที่แนะนำร้านล้างรถที่เด็ดขนาดนี้ ไม่งั้นเลยชาติเกิดเกย์แน่ถ้าไม่รู้จัก หลังจากวันนั้น เพื่อนทหารเรือมาเล่าทีหลังว่าติดใจจนไปล้างรถบ่อยมาก แถมยังลงทุนเปลี่ยนฟิล์มติดกระจกรถ จากสีดำเข้มไปเป็นแบบใสแต่กันความร้อนได้ซึ่งแพงหูฉี่ แล้วก็ไปบอกต่อในแวดวงเกย์ที่เป็นนายทหารด้วยกัน ส่วนตัวเขาคิดว่านอกจากเพื่อนเขาแล้ว ไม่น่าจะมีใครยอมจ่ายสามร้อยเพื่อไปล้างรถแบบบ้านๆ อย่างนั้น แต่จากที่เพื่อนเขาบ่นให้ฟังว่าถ้าเป็นตอนเที่ยงกับตอนเย็นคิวจะยาวมาก ทำให้รู้ว่ากิจการอันนี้ขององค์กรไปได้ดีจริงๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 8] 20/07/15
« ตอบ #39 เมื่อ: 20-07-2015 23:49:29 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

หลังจากที่ตำรวจหนุ่มได้รู้แน่ชัดเรื่องงานที่สมาชิกแก๊งค์ซิ่งไปทำเป็นการรับโทษ เขาก็กลับมาเล่าให้หนุ่มน้อยฟังจนสบายใจ จริงๆ ตอนนี้เขาเริ่มสนิทกันแล้ว เด็กตัวเล็กวัยสิบห้าคนนี้ชื่อเล่นว่าคุน น้องติดนิสัยแทนตัวเองว่าน้องคุนเกือบทุกครั้ง เขาให้น้องคุนเรียกตัวเองว่าอา เพราะเทียบวัยแล้ว เขาคงพอจะเป็นพ่อเด็กหนุ่มได้ถ้ามีลูกตั้งแต่วัยรุ่น

หลังจากตัดสินใจได้ว่าเขาจะดำเนินการทางกฎหมายกับพ่อเลี้ยง แต่ในระหว่างที่ยังเอาผิดไม่ได้นั้น เขาจะให้องค์กรช่วยเข้ามาจัดการให้ได้รับโทษตามแบบขององค์กรไปเรื่อยๆ ก่อน สารวัตรก็รีบติดต่อองค์กรทันที สุดท้ายตกลงกันได้ว่าสารวัตรจะดูแลน้องคุนและดำเนินการส่งฟ้องพ่อเลี้ยงเมื่อได้หลักฐานครบ ส่วนองค์กรจะช่วยรวบรวมข้อมูลแก้ต่างคดีแม่น้องคุน และจัดการกับลูกพ่อเลี้ยงให้ด้วย ส่วนการเอาตัวพ่อเลี้ยงไปรับโทษขององค์กรก็จะทำทันทีเมื่อได้ข้อมูลคดีแม่น้องคุนครบแล้ว

ในตอนนี้เรื่องเร่งด่วนคือการเอาน้องคุนออกมาจากการดูแลของพ่อเลี้ยงอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ถ้าน้องคุนอยู่กับเขานานไปกว่านี้โดยยังไม่จัดการอะไร แม้แต่ตำรวจอย่างเขาก็อาจถูกข้อหาพรากผู้เยาว์ได้ง่ายๆ นายตำรวจหนุ่มจึงรีบดำเนินการตามแผนโดยการโทรศัพท์ไปหาพ่อเลี้ยงทันที

“สวัสดีครับ ผมพันตำรวจตรีพยัคฆ์ สารวัตรจาก สน. ท้องที่ครับ ไม่ทราบว่าใช่ผู้ปกครองของน้องคุนหรือเปล่าครับ” สารวัตรเปิดเกมส์

“ใช่ครับ ลูกชายผมไม่กลับบ้านมาสามวันแล้ว ผมเป็นห่วงมาก กำลังจะไปแจ้งความ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรกับลูกผมครับ” ท่าทางตกใจจริงๆ คงกลัวตำรวจจะรู้ความลับละสิ สารวัตรคิด

“ใจเย็นๆ นะครับ คือทางโรงเรียนของน้องแจ้งว่าน้องคุนมีสภาพเหมือนถูกทำร้ายร่างกาย เจ้าพนักงานเข้าไปตรวจสอบแล้วพบบาดแผลจริง เราเลยต้องขอให้น้องมาอยู่ภายใต้การดูแลของหน่วยงานคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กชั่วคราวระหว่างสอบสวนคดีครับ” ขอหย่อนระเบิดลูกใหญ่ลงไปก่อน

“... แล้วทำไมโรงเรียนไม่แจ้งผม ลูกผมทั้งคนนะ ผมจะไปรับกลับมาดูแลเอง” ร้อนตัวล่ะสิ แต่ก็ถือว่าควบคุมอารมณ์ได้ดีเลย ถ้าไม่รู้มาก่อนคงจับพิรุจไม่ได้

“คืออย่างงี้ครับ ปกติกรณีเด็กถูกทำร้ายร่างกาย มีความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดจากคนในครอบครัว เขาเลยมีระเบียบว่าต้องให้ตำรวจสอบสวนอย่างละเอียดก่อน ถึงจะให้กลับได้” จริงๆ มันไม่ได้มีระเบียบชัดขนาดนั้นหรอก แต่ต้องกดดันให้หนัก

“ไม่จริงนะครับ ผมรักน้องคุนมาก จะไปทำร้ายแกได้ยังไง” แล้วที่เอาบุหรี่จี้ล่ะ สารวัตรโกรธจนเกือบหลุดบท

“นั่นสิครับ ระเบียบยุ่งยากมาก อย่างกรณีของคุณ เราสืบประวัตินิดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่ ถึงน้องคุนจะเป็นลูกบุญธรรมก็เถอะ ก็คุณเป็นตั้งผู้บริหารบริษัทใหญ่โต ไม่ทำเรื่องพวกนี้หรอก น้องคุนเองก็บอกว่าคุณไม่ได้ทำร้าย ผมว่าน่าจะเป็นพวกแก๊งค์รถซิ่งที่น้องเขาถูกล่อลวงไปมากกว่า”

“ใช่แล้วครับ หลังๆ ชอบไปมั่วสุมกับพวกนี้ ผมเป็นห่วงมากเลย” ฟังจากน้ำเสียงท่าทางโล่งอกเชียว

“เอาอย่างนี้นะครับ เพื่อไม่ให้ยุ่งยากทั้งสองฝ่าย เราจะขอให้คุณช่วยเซ็นต์มอบน้องคุณให้ทางเราดูแล น้องก็ยังไปโรงเรียนได้ตามปกติ เดี๋ยวผมจะรอซักพัก ไม่กี่สัปดาห์หรอกครับ ไม่ให้น่าเกลียด แล้วค่อยทำรายงานว่าคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ทีนี้น้องคุนก็กลับไปอยู่กับคุณพ่อได้” สารวัตรวางเหยื่อล่อ

“ถ้าผมให้ความร่วมมือแล้ว ผมจะไม่โดนตรวจสอบอะไรใช่ไหม” ท่าทางเตรียมจะฮุปเหยื่อแล้ว

“ไม่หรอกครับ เราทำพอเป็นพิธีให้ครบตามระเบียบ แค่ให้ความร่วมมือเซ็นต์เอกสาร ทางตำรวจก็ไม่ติดใจอะไรแล้ว น้องคุนก็ยืนยันทุกครั้งว่าคุณพ่อไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ยังไม่ยอมบอกว่าใคร ก็คงไม่พ้นพวกเด็กแว้นนั่นแหละ” แกว่งเหยื่อให้ดูน่าหม่ำยิ่งขึ้น

“ต้องเอาตัวมาลงโทษให้ได้นะครับ พวกมันเป็นใคร ทำไมถึงเอาลูกผมไปเฆี่ยนตีขนาดนี้” เขายังไม่ได้พูดสักคำว่าน้องถูกเฆี่ยนตี บอกแต่ว่าถูกทำร้าย รู้ได้ยังไงถ้าไม่ได้ทำเอง คนโกหกยังไงมันก็ปิดไม่มิด

“แน่นอนครับ ถ้าอย่างนั้นผมจะให้เจ้าพนักงานไปพบเพื่อเซ็นต์เอกสารนะครับ ระหว่างนี้ผมแนะนำว่าอย่าเพิ่งมาพบน้องเลยจะดีกว่า เดี๋ยวถูกมองว่าเป็นการข่มขู่พยาน” สารวัตรรู้สึกสะอิดสะเอียนกับคนๆ นี้เต็มทน เลยรีบปิดเรื่อง

“ยินดีครับ มาพบผมที่บริษัทได้เลย”

เมื่อได้เอกสารมาสารวัตรก็สบายใจ อย่างน้อยพ่อเลี้ยงก็ไม่สามารถมาวุ่นวายอะไรได้ซักระยะนึง เขานึกถึงบาดแผลของน้องคุน สารวัตรได้พาน้องคุนไปรักษาแผลทั้งเก่าทั้งใหม่ทั่วตัวที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันรุ่งขึ้นจากคืนที่เขาพาเด็กน้อยกลับบ้านมาด้วย หลังจากนั้น เขาก็เป็นคนที่คอยทายาแก้ฟกช้ำตลอดทั้งร่างวันละสองครั้งหลังอาบน้ำ เวลาทายา เขาให้น้องคุนถอดเสื้อผ้าออกหมดเพื่อความสะดวก น้องคุนเป็นเด็กสิบห้าที่ยังไม่โตเต็มหนุ่มเท่าไหร่ ใบหน้าน่ารัก ตากลมโตใสแจ๋ว ผิวขาวเนียนถ้าไม่นับร่องรอยที่ถูกทำร้าย ร่างกายเริ่มขยายและเปลี่ยนเป็นกล้ามเนื้อแล้วแต่ก็ยังมีไขมันแบบเด็กอยู่บ้าง หนวดเคราและขนรักแร้ยังไม่ขึ้น จู๋น้อยขาวใสกำลังมีพัฒนาการไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่ ส่วนหัวเป็นสีชมพู บริเวณฐานก็เริ่มมีขนอ่อนนุ่มขึ้นพอสมควรแล้ว ถ้าเป็นรอบค่ำ เมื่อทายาเสร็จ สารวัตรก็จะให้น้องนอนไปเลยโดยไม่ต้องใส่เสื้อผ้าให้เลอะยาอีก ให้เลอะเฉพาะผ้าห่มผืนเดียว เวลาที่มือเขาลูบไล้ยาไปทั่วร่าง น้องคุนจะหลับตาด้วยความอาย แต่ผ่อนคลายกว่าปกติซะอีก น้องคุนจะมีคำพูดติดปากเวลาถูกทายา

“อาเสืออย่ากดแรงนะครับ น้องคุนเจ็บ” พูดพร้อมกับหลับตาพริ้ม

ช่วงแรกๆ ที่มาอยู่ด้วย น้องคุนจะมีอาการผวาตอนหลับ บางครั้งก็ร้องไห้ บางครั้งก็ดิ้นทุรนทุรายเหมือนเจ็บปวด ตำรวจหนุ่มลองพยายามปลอบด้วยหลายๆ วิธีก็ไม่เป็นผล จนนึกได้ว่าน้องคุนจะรู้สึกผ่อนคลายกว่าปกติตอนเขาลูบไล้ไปทั่วร่างเพื่อทายา เขาจึงลองลูบไปทั่วเรือนกายเปลือยเปล่าของน้องดู ปรากฏว่าได้ผล น้องคุนสงบลงแล้วก็หลับสนิทไปจนรุ่งเช้า หลังจากนั้นก็เป็นหน้าที่ของเขาที่ต้องกล่อมน้องให้หลับด้วยการลูปไปทั่วตัว

เวลาผ่านไป บาดแผลของน้องคุนก็ดีขึ้นจนหายสนิท แต่ภารกิจการทายาของสารวัตรยังไม่จบ ด้วยความที่เขาไม่อยากให้น้องคุนมีแผลเป็นที่อาจกระตุ้นความทรงจำที่ไม่ดีไปตลอดชีวิต จึงไปสรรหายาแก้รอยแผลเป็นมากมายหลายขนาน ทีแรกเขาหัดให้น้องคุนทายาพวกนี้เองเพราะไม่เจ็บแผลแล้ว แต่เรื่องนี้ก็ล้มเหลวไปเพราะคำพูดประโยคเดียวของน้องคุน

“แต่น้องคุนอยากให้อาเสือทาให้นี่ครับ” พร้อมทำปากยื่นเล็กน้อย จึงเป็นหน้าที่ของสารวัตรไปในการทายาไปตามรอยแผลจางๆ ทั่วตัวของน้องคุณ รวมไปถึงรอยบุหรี่ที่หัวนมสีชมพู และรอยถลอกจากท่อไอเสียรถที่จู๋น้อย

ที่จริงสารวัตรเป็นคนขี้ร้อนแล้วก็ชอบอึดอัดเวลาใส่เสื้อผ้านอน แต่พอน้องคุนมานอนด้วยทำให้เขาต้องใส่ชุดนอนทุกคืนเพราะรู้สึกว่าไม่เหมาะสม จนคืนหนึ่งซึ่งเป็นวันเสาร์ สารวัตรออกไปสังสรรค์กับเพื่อนหลังจากน้องคุนนอนหลับไปแล้ว พอกลับมาอีกทีตอนตีหนึ่งกว่า ก็ถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วคลานขึ้นเตียงอย่างเคยชินด้วยความง่วงและมึน

ช่วงสายของวันต่อมา เมื่อสารวัตรลืมตาขึ้น ก็เห็นน้องคุนนอนนิ่งเหมือนตกอยู่ในภวังค์ สายตาจ้องมองไปที่ร่างเปลือยเปล่าของตน หลังจากนั้น อาหลานร่วมโลก ก็นอนกอดกันแบบเนื้อแนบเนื้อทุกคืนด้วยคำพูดประโยคนี้ของน้องคุน

“น้องคุนอยากให้อาเสือถอดเสื้อผ้านอนเหมือนน้องคุน เราจะได้กอดกันๆ” น้องคุนพูดพร้อมกับรอยยิ้มน่ารัก

สำหรับสารวัตรแล้ว น้องคุนเหมือนมีนิสัยบางอย่างเปลี่ยนไปจากตอนมาใหม่ๆ ตอนแรกน้องคุนจะเหมือนเป็นเด็กเก็บกด หวาดระแวง ไม่ค่อยกล้าแสดงความรู้สึกออกมา หลังจากนั้นน้องคุยก็ค่อยๆ คลายความระแวงลงจนหมดกลายเป็นเด็กขึ้อาย พนได้รับความใกล้ชิดกับสารวัตรเรื่อยๆ น้องคุนก็เปลี่ยนไปอีกเป็นเด็กช่างซักช่างถามและออดอ้อนขอโน่นขอนี่มากขึ้น เวลาที่สารวัตรอยู่บ้าน น้องคุนจะตามติดตลอดคอยถามทุกเรื่องที่สงสัย นายตำรวจหนุ่มคิดว่าน้องคุนคงอยากได้ความอบอุ่นความรักความสนใจจากตนแทนพ่อตัวเองซึ่งเสียไปตั้งแต่น้องเด็กๆ เลยพยายามที่จะตามใจน้องเท่าที่ทำได้ อาจมีแค่เรื่องพวกนี้เท่านั้นที่เหมือนน้องคุนจะเอาแต่ใจ แต่เรื่องอื่นน้องคุนเป็นเด็กดีและทำตามที่สารวัตรบอกทุกอย่าง น้องคุนเลิกไปซิ่งรถ ตั้งใจเรียนหนังสือ ช่วยทำงานบ้านทุกอย่าง และพยายามหัดทำอาหารให้สารวัตรทาน แต่พอพูดถึงเรื่องเอาแต่ใจ บางครั้งสารวัตรก็นึกว่ามันเกินไปอยู่เหมือนกันในบางเรื่อง

“อาเสือครับ น้องคุนอยากอาบน้ำด้วย อาเสือถูหลังให้น้องคุนนะครับ แล้วน้องคุนจะถูตอบแทน”

“บางครั้งน้องคุนก็คิดอะไรแปลกๆ นะครับ น้องคุนอยากขอลองจับของอาเสือบ้างจัง ทำไมของน้องคุนมันเล็กกว่าอาเสือตั้งเยอะ”

“เพื่อนๆ ที่โรงเรียนของน้องคุนนะครับ น่าอิจฉามาก พี่ชายเขาดีมาก สอนน้องชายทุกเรื่องเลย อาเสือสอนให้น้องคุนช่วยตัวเองบ้างได้ไหม”

เอาเข้าจริงๆ สารวัตรเริ่มรู้ตัวเองมาซักพักแล้ว ว่าได้ถลำลึกเข้าไปในความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้น ไม่ว่าจะคิดจากหลักกฎหมาย ศีลธรรม หรือจรรยาบรรณที่เขายึดถือ ความหอมหวานที่แสนทรมานของการรอคอยคือสิ่งเดียวเขาใช้ต้านทานมัน แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่ามันจะใช้เก็บกักสิ่งที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในได้นานแค่ไหน

TBC

ออฟไลน์ korinasai

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
สาราวัตร หลงเด็ก  :laugh:

ออฟไลน์ yymomo

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-3
 :hao3:  ท่านสารวัตร จะหลงก็ไม่แปลกแหละ เด็กมันทั้งยั่วทั้งให้ท่าขนาดนั้น  อ้อยมากน้องคุน  :hao6:  แบบนี้สารวัตรเสร็จแน่ๆ

อยากได้คู่พ่อหนุ่มเครื่องกรองยักจังว่าจะโดนหมอทำอะไรบ้าง น้องจอมกับนู๋น้อยก็น่าสน  :hao5:

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
มีคนเลวให้จัดการเยอะเลย
จะมีบทลงโทษแบบไหนกันอีกนะ

ออฟไลน์ ★KVH™★

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 516
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-3
วายว๊ายยย  :laugh:
สารวัติจ๋าา จะกินเด็กอ่ะดิ

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 9] 22/07/15
«ตอบ #45 เมื่อ22-07-2015 22:52:18 »

#### รบกวนอ่านสักนิดนะครับ ####

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ต้องขออภัยจริงๆ สำหรับแฟน โป๊ป-บอส พอดีที่ Stock ไว้หมดแล้ว พล๊อตในหัวมีเพียบกำลังแต่งต่ออยู่แต่คงใช้เวลาอีกพอสมควร

ระหว่างนี้ ไม่อยากให้ต้องรอกันนาน จึงขอเอาอีกพาร์ทนึงที่แต่งไว้ก่อนหน้านี้แล้วมาลงเป็นการคั่นเวลา จะลงติดกันสามบทครับ เป็นเรื่องของตัวเอกอีกคนหนึ่ง ใครอยากรอบอส ก็ข้ามไปก่อนได้ แต่ถ้าได้อ่านสามบทของพาร์ทนี้ น่าจะทำให้เข้าใจเรื่องราวขององค์กรได้ดีขึ้น ถือว่าเป็นตอนพิเศษก็ได้ฮะ

แต่เลขตอนขอรันต่อเนื่องไปเลยนะครับ กันงง เพราะ Timeline ก็เกิดขึ้นขนานกันไป ไม่ได้ย้อนไปย้อนมา

ตอนแรกอาจจะสั้นหน่อยนะครับ

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
บทที่ 9

[พิชยะ]

อีกสามวันจะถึงวันเกิดครบรอบยี่สามปีของผม อยู่ดีๆ อาของผมก็พูดเรื่องแปลกๆ ขึ้นมาหลังจากที่เรากำลังนั่งพักเหนื่อยจากการตีเทนนิสกันบนคอร์ดส่วนตัวในบริเวณบ้าน

“วันเกิดพิชปีนี้ อามีของขวัญที่พิเศษสุดจะมอบให้ อาจะให้พิชเป็นสมาชิกองค์กรแทนอา” อาบอก

จะว่าไป ผมมักจะได้ของขวัญวันเกิดดีๆ จากอาอยู่เสมอตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนมัธยมต้นผมเคยได้ของขวัญเป็นคอร์สเรียนภาษาอังกฤษช่วงซัมเมอร์โดยไปพักกับโฮสต์ในประเทศเจ้าของภาษาที่ผมร้องไห้เกือบตายเพราะไม่อยากไปแต่สุดท้ายก็สนุกจนไม่อยากกลับ หรือรถหรูแต่เก่าจนคลาสสิกคันที่ผมใช้อยู่ตอนนี้อาก็ให้เป็นของขวัญเมื่อสองปีก่อนหลังจากที่ผมเพียรขอมาหลายปี ไม่ใช่ว่าอาหวงหรือขี้เหนียวหรอกแต่อาบอกคิดว่ามันเก่าไปต้องซ่อมบ่อยๆ จนอาปลดระวางไปหลายปีแล้ว ที่จริงอาเสนอจะซื้อรถสปอร์ตรุ่นใหม่ให้ผมแทนด้วยซ้ำ แต่ผมไม่เอา ที่ผมอยากได้รถคันนี้เพราะมันไม่เหมือนใครดี แถมผมรู้สึกผูกพันกับมันมากด้วยเพราะตอนเด็กอาชอบพาผมกับพี่ๆ ไปเที่ยวด้วยรถคันนี้ ผมตั้งชื่อมันว่า “น้องเต้าหู้” เพราะมันสีขาว น่ารักไหมครับ

ผมเชื่อใจอานะ ว่าจะมีของขวัญเจ๋งๆ เสมอ ถึงบางครั้งผมจะไม่ชอบมันในแว๊บแรกก็ตาม ด้วยความงก จะอะไรผมก็เอาไว้ก่อน พี่ๆ ยังอิจฉาผมเลยเวลาเห็นของขวัญที่ผมได้ แต่เขาก็รู้ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วว่าผมน่ะหลานรัก เนื่องจากผมกับอาสนิทกันมากที่สุด ทีพี่เขายังเป็นหลานรักของป้าใหญ่เลย

อาผมเป็นอธิการบดีของมหาลัยรัฐดังและบริหารธุรกิจบางส่วนของตระกูลไปด้วย พ่อและพี่ชายคนโตของผมตอนนี้ก็บริหารธุรกิจหลักของตระกูล พี่ชายคนรองฉีกตัวเองไปเป็นหมอ ส่วนผมเพิ่งเข้าไปช่วยงานที่บริษัทได้ไม่กี่เดือน หลังจบบริหารอินเตอร์มหาลัยในประเทศนี่แหละ ก็ผมไม่ชอบไปไหนไกลบ้านนี่ เรื่องของเรื่องคือผมกลัวใจแตก

โตป่านนี้แล้วยังกลัวจะใจแตกอะไรอีกบางคนอาจจะสงสัย จะบอกยังไงดีล่ะ มันเกี่ยวกับความลับของผมเลยนะ ผมรู้ตัวตั้งแต่ก่อนเข้ามหาลัยแล้วว่าผมเป็นเกย์ รู้ตัวช้าไปเหรอ ก็เหมือนจะรู้ๆ ตั้งแต่เริ่มเป็นวัยรุ่นแล้วมั๊ง แต่ยังไม่แน่ใจนะสิ ก็พี่ชายตัวดีทั้งสอง กีดกันไม่ให้ผมยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้งกลั่นกรองเพื่อน ทั้งค้นห้อง ตรวจคอมพิวเตอร์ ค้นกระเป๋า ทั้งสรรหากิจกรรมต่างๆ นาๆ มาให้ทำจนหมดแรง แถมขู่สารพัดอีก เขาว่าเด็กแบบผมไม่เหมาะกับเรื่องพวกนี้ เอาเป็นว่าสมัยมัธยมผมไม่ค่อยได้คิดเรื่องเพศเท่าไหร่ พอจะเข้ามหาลัยพี่เขาก็เริ่มปล่อยๆ บ้าง ที่จริงน่าจะเพราะพวกพี่ๆ ไม่มีเวลากันมากกว่า ไหนจะเรื่องเรียนเรื่องแฟน แถมต้องไปช่วยงานบริษัทพ่ออีก

พอเข้าเรียนในมหาลัยก็เหมือนเปิดโลกทัศน์ ใครๆ ก็มีแฟนกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคู่ ชาย-หญิง ชาย-ชาย หญิง-หญิง ชาย-ชาย-หญิง ชาย-ชาย-ชาย เอิ่ม สองอันหลังมีจริงๆ นะ ผมก็อยากมีมั่ง นึกทบทวนไป เราไม่เคยชอบผู้หญิงคนไหนเลยนี่นา กับผู้ชายก็มีใจสั่นๆ บ้าง ถ้ามีแฟนก็คงต้องเป็นผู้ชาย แล้วที่บ้านจะว่ายังไง คงรับไม่ได้แน่ๆ ตระกูลผมไม่ได้เก่าแก่อะไรแต่ได้รับการนับหน้าถือตาอย่างมากในสังคม ธุรกิจที่ทำก็ต้องระวังชื่อเสียงต่างๆ นาๆ  ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลจะมาเสียเพราะผมไม่ได้ พ่อแม่คงเสียใจ แต่ถ้าโชคดีพ่อแม่รับได้ (ซึ่งผมว่าโอกาสน้อยมาก) ผมกับแฟนก็คงต้องคบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ อยู่ แฟนผมคงเสียใจ พ่อแม่ก็คงเสียใจที่เห็นผมไม่มีความสุข ตกลงตัดเรื่องแฟนไป ยังไม่เห็นหนทาง

แต่ถึงยังไงผมก็ไม่อยากจะถือครองพรหมจรรย์ไปจนแก่นะ งั้นลดเป้าหมายเหลือทำยังไงถึงจะมีเซ็กซ์สนุกๆ เหมือนคนอื่นเขาบ้าง ก็ผมยังอยู่ในวัยกลัดมันอยู่นะ หากิ๊กหรือเซ็กซ์เฟรนด์ดีไหม แต่ปัญหาคือผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าเขาจะไม่เอาเรื่องผมไปพูดต่อ ตระกูลดังอย่างผมก็เป็นเป้าหมายของคนหลายกลุ่มอยู่นะ ทั้งศัตรูธุรกิจ นักข่าว พวกอยากดัง โอ๊ยถ้าเขาแอบถ่ายคลิปผมไปปล่อยในเน็ตล่ะ แบบว่าถูกจ้างมาเข้าหาผมเหมือนในนิยาย ไม่เวิร์คๆ

ซื้อกินไปเลยสิ ได้ยินเพื่อนกระเทยล้อกันเอง อืม ก็ไม่เลวนะ เราสุ่มไปตามร้านนวด หรือพวกไซด์ไลน์ที่ลงตามเน็ท เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่กินซ้ำ อิอิ พวกไม่หวังดีคงดักทางไม่ถูก วงการนี้มันใหญ่จะตาย แต่ผมไม่ค่อยชอบความคิดนี้เท่าไหร่ ไม่รู้ผ่านศึกกันมากี่รูกี่แท่งแล้ว ถึงจะป้องกันก็เถอะ ผมอยากได้แบบผูกปิ่นโตประจำมากกว่า แบบคุ้นเคยรู้สึกเหมือนอยู่บ้านอะไรทำนองนั้น ดูจากรถที่ผมใช้ก็รู้ใช่ไหม ผมเป็นพวกยึดติด แต่ถ้าผมจ้างเด็กขายประจำ ก็อาจโดนคนไม่หวังดีสืบเสาะหาหลักฐานไปทำร้ายครอบครัวผมได้อยู่ดี หรือเด็กขายประจำผมเองอาจจะวางแผนแบล็คเมลผมก็ได้

เฮ้อ นี่ผมเยอะใช่ไหม และโทษฐานของการคิดเยอะคือความซิงที่กำลังจะก้าวสู่วันเกิดปีที่ยี่สิบสามไปพร้อมกันกับผม บอกตรงๆ ผมเหมือนเป็นคนเก็บกดเรื่องนี้ไปแล้ว คงไม่ต้องบอกนะว่าพอพี่ชายไม่ได้คุมเข้มแล้วในคอมพิวเตอร์ผมจะเต็มไปด้วยหนังโป๊เกย์จำนวนมากมายขนาดไหน ผมมีทุกรูปแบบเลยก็ว่าได้ แม้แต่เซ็กส์แบบพิสดาร เช่น แบบหมู่ แบบใช้ของเล่น แบบโชว์ให้คนดู แบบทรมานกันพอเจ็บๆ คันๆ แบบฉี่ใส่กันผมยังมีเลยคิดดูสิ ผมเริ่มกลัวตัวเองแล้วถ้าผมยังไม่มีทางปลดปล่อยแบบคน (เกย์) ปกติเขาทำกัน นี่ถ้าผมกล้าเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาพ่อกับแม่หรือพี่ชายผมก็ดีสิ  แต่ผมกลัวพวกเขาเสียใจ ขนาดกับอาผมยังกล้าแค่บอกว่าผมเป็นเกย์ไปเมื่อสองปีก่อนโดยที่พ่อแม่พี่ยังไม่มีใครรู้เลย อาเก็บเป็นความลับมาถึงทุกวันนี้ แต่ผมไม่ได้บอกปัญหาความเป็นหนุ่มซิงออกไปหรอกนะ

กลับมาเรื่องแปลกๆ ที่อาบอกผมมาเมื่อตอนเย็นหลังตีเทนนิส อาบอกว่าจะให้ผมเป็นสมาชิกองค์กรอะไรไม่รู้ ผมถามกลับ

“สมาชิกองค์กร? หมายความว่าจะให้ผมไปเป็นพนักงานที่บริษัทอาเหรอ หรือจะให้ผมไปต่อโทที่มหาลัยอา แล้วนั่นมันนับเป็นของขวัญวันเกิดตรงไหน”

“ไม่ใช่ซะหน่อย องค์กรที่อาพูดถึงมันเป็นองค์กรลับที่ไม่มีใครรู้จักหรอกนอกจากสมาชิก และก็ผู้ที่ต้องมารับโทษน่ะ” ประโยคหลังอาพูดเบาๆ

“โห เหมือนพวกสมาคมลับอิลลูมินาติเหรอ” ผมทำท่าทึ่งแบบโอเวอร์ใส่อา

“ถ้าอิลลูมินาติมันลับจริง พิชจะรู้จักได้ยังไงล่ะเจ้าบ๊องส์ องค์กรของอานี่ลับแบบลับเลย ชื่อเรียกยังไม่มีเลยมั๊ง เรียกกันแต่องค์กรๆ”

“แล้วอาเอาเรื่องนี้มาเล่าให้พิชที่เป็นคนนอกฟัง อากับพิชจะไม่ถูกฆ่าปิดปากเหรอ” ผมตื่นเต้นขึ้นมานิดหน่อย นึกถึงหนังแอคชั่นแนวองค์การก่อการร้ายที่เคยดู

“องค์กรอาไม่ทำอะไรโหดร้ายแบบนั้นหรอก เรามีวิธีที่ดีกว่าตั้งเยอะ ปกติอาก็เล่าไม่ได้หรอก แต่นี่อายื่นเรื่องไปแล้วว่าจะให้พิชเป็นสมาชิก เลยเล่าให้ฟังได้เป็นกรณีพิเศษ”

“ยิ่งฟังยิ่งงง สรุปองค์กรของอาทำอะไรกันแน่ครับ แล้วจะให้พิชเป็นสมาชิกไปทำไม” ผมสงสัย ถึงจะมั่นใจด้วยประสบการณ์ว่าของขวัญวันเกิดของอาต้องดีกับผมมากแน่ๆ แม้มันจะดูแปลกไปบ้างก็ตาม

“องค์กรนี้เป็นองค์กรที่มีสมาชิกที่เป็นเกย์หรือไบเท่านั้น มีข้อยกเว้นบ้างแต่น้อยมากๆ มีเป้าหมายหลักสองอย่าง อย่างแรกคือการสร้างความสุขให้กับเกย์ผู้เป็นสมาชิก อย่างที่สองคือการสร้างความเป็นธรรมและช่วยเหลือสังคมในกรณีจำเพาะบางอย่าง ผู้ก่อตั้งเก่งมากที่สามารถสร้างโมเดลการดำเนินงานขององค์กรให้สามารถตอบสนองหลักการสองข้อนั้นไปพร้อมกัน อาคงไม่เล่ารายละเอียดให้ฟังหรอก เพราะเดี๋ยวพอพิชเป็นสมาชิก พิชก็จะรู้เอง”

“สมาชิกทั้งหมดเป็นเกย์ งั้นอาก็เป็นด้วยเหรอครับ” ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย

“จะว่าอย่างงั้นก็คงใช่ อาเป็นไบ แต่ตอนนี้อาคงเป็นเกย์เต็มตัวไปแล้วมั๊ง”

อาผมเคยแต่งงานเมื่อสิบกว่าปีก่อน แต่หย่าขาดจากภรรยาไปนานมากแล้ว มีลูกคนนึงชื่อน้องมาร์คกี้ อยู่กับแม่เขาที่ต่างประเทศ ตอนนี้อายุสิบสองแล้ว ช่วงปิดเทอมแม่เขาก็ส่งมาอยู่เมืองไทยกับอาทุกปี แล้วอาก็บินไปเยี่ยมบ่อยๆ อากับอดีตภรรยายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ผมเองก็สนิทกับมาร์คกี้มากอยู่นะ ได้ช่วยอาเลี้ยงช่วงที่น้องเขามาเมืองไทยทุกปี

อาเล่าต่อ “ที่อาไม่ได้บอกพิชว่าอาก็เป็นเกย์ตั้งแต่วันที่พิชมาเล่าให้อาฟัง เพราะอาอยากจะสังเกตดูพิชในหลายเรื่อง จนอามั่นใจว่าจะหาแนวทางที่ดีที่สุดในการดูแลพิชในเรื่องนี้ได้ การเป็นเกย์ในตระกูลของเรามันไม่ใช่เรื่องง่าย” ผมเข้าไปกอดอา น้ำตาปริ่มจะไหล รู้สึกเหมือนมีคนมาเข้าใจในสิ่งที่เราอัดอั้นไว้มานาน

“แต่ไม่ต้องกังวล หลังจากนี้ พิชจะมีตัวช่วยชั้นยอดในการจัดการปัญหาต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิตเกย์ของหลาน รวมทั้งเรื่องทางเพศด้วย ปัญหาใหญ่ของคนเป็นเกย์แอบๆ เลยนะนั่น” อาอมยิ้มเล็กๆ แล้วพูดต่อ

“พิชสามารถมาปรึกษาอาได้ตลอด แต่คงไม่จำเป็นเท่าไหร่ เพราะพอพิชรู้ว่าพิชจะทำอะไรได้บ้างจากการเป็นสมาชิกองค์กร พิชจะใช้มันแก้ปัญหาไปได้ด้วยตัวเอง และอีกอย่างเมื่อพิชเป็นสมาชิกแล้ว อาก็จะไม่รู้จักองค์กรนี้อีกต่อไป ไม่สามารถจำเรื่องราวที่เกี่ยวข้องได้ด้วยซ้ำ เพราะพิชได้เป็นสมาชิกจากการถ่ายโอนสถานะของอา อาจึงหมดสภาพความเป็นสมาชิกไป”

“ถ้ามันสำคัญกับอาขนาดนั้น พิชก็ไม่เอาหรอกครับ”

“อาเป็นสมาชิกมาตั้งแต่ยุคก่อตั้ง นี่ก็หกปีแล้ว อามีความสุขกับมันมาก และก็หมดเงินไปเยอะด้วย แต่คุ้มค่าทุกบาทจริงๆ ตอนนี้อาจะห้าสิบแล้ว อาอิ่มตัวกับเรื่องพวกนี้และอาก็มีคนดูแลเป็นตัวเป็นตนแล้วด้วย”

จะห้าสิบอะไร เพิ่งสี่สิบเจ็ด แถมยังแข็งแรงดูดีเหมือนคนอายุต้นสี่สิบ ผมเถียงในใจ แล้วไอคนดูแลอานี่ใคร ต้องสืบครับงานนี้

“อาอยากส่งต่อความสุขนี้ให้กับพิช ปกติการเป็นสมาชิกต้องได้รับเชิญจากผู้ก่อตั้งเท่านั้น แต่ในกรณีของพิชนี่ผู้ก่อตั้งอนุโลมให้เป็นพิเศษเพราะอาเคยช่วยงานบางอย่างตอนเขาก่อตั้งองค์กรใหม่ๆ นี่เป็นความลับนะ อาเดาว่าผู้ก่อตั้งน่าจะเป็นอายุไล่ๆ กับพิชนี่แหละ น่าจะเคยเรียนที่มหาลัยอาด้วย รู้ไว้เล่นๆ ก็พอ ยังไงถ้าเขาไม่อยากให้รู้ เดี๋ยวเราก็ลืมเองแหล่ะ”

“พิชยังงงๆ อยู่เลยครับ แต่ก็ขอบคุณอามาก พิชจะเป็นเกย์สุขภาพจิตดีให้ได้” ผมไหว้ขอบคุณอา แต่ไม่วายพูดจากวนๆ ใส่

“อีกอย่างหนึ่งที่อาจะขอ อาฝากดูแลมาร์คกี้ด้วย ถ้าโตแล้วเขาเป็นเกย์ขึ้นมา อาจมีอะไรที่อภิสิทธิความเป็นสมาชิกองค์กรของพิชจะช่วยเขาได้ แต่ไม่น่ามีอะไรน่ากังวลหรอก มาร์คกี้อยู่ทางโน้นและไม่ได้ใช้นามสกุลเราด้วย คงไม่กดดันเหมือนพิช”

มาร์คกี้ไม่น่าเป็นเกย์นะ คนเป็นเกย์มักจะหล่อดูดีแบบผม ไอนี่มันหน้าทะเล้นจะตาย ไอเด็กหน้าลิงเอ๊ย แต่ผมดูแลมันอยู่แล้ว น้องผมครับ น้องผม

“แล้วที่อาบอกว่าจะลืม หมายถึงต้องแกล้งทำเป็นจำไม่ได้ หรือจะโดนจับล้างสมองเลยครับ” ผมทำท่าสยอง

“ไม่มีอะไรอันตรายหรอก อาจะลืมไปจริงๆ แต่เฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับองค์กรนี้เท่านั้น อ้อ อีกอย่าง ของที่อาซื้อสะสมไว้ทั้งหมดตอนที่เป็นสมาชิก จะโอนเข้าบัญชีพิชนะ เยอะมาก รวมๆ น่าจะหมดตังค์ไปเป็นหลายล้าน ถ้าพิชเห็นอย่าหาว่าอาบ้ากามลับหลังแล้วกัน เด็ดๆ ทั้งนั้นใครจะทนไหว นี่อาจเป็นเรื่องเดียวที่อาเสียดายก็ได้ พิชเองก็ขยันหาเงินเยอะๆ ล่ะ คงมีเรื่องให้ได้ใช้ตังค์อีกเยอะ” อาซื้อของอะไรกันเนี่ย หมดเป็นล้านๆ ถ้าเป็นผมนะ ไม่มีทางเสียเงินเป็นล้านกับเรื่องอะไรที่ไม่ทำให้มีรายได้เพิ่มหรอก เงินต่อเงินเท่านั้นสำหรับผม

“แล้วผมต้องกรอกประวัติหรือใบสมัครอะไรไหมครับ” ปกติสมัครอะไรมันต้องมีนี่นา แล้วต้องแนบสำเนาโน่นนี่นั่นด้วย

อายีหัวผมเล่น “ไม่ต้องหรอก ป่านนี้องค์กรรู้เรื่องพิชมากกว่าแม่พิชอีกมั้ง เมื่อถึงเวลา เขาจะติดต่อพิชเอง”

TBC
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-07-2015 21:39:11 โดย barataku »

ออฟไลน์ pakawatkheeta

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
 :katai1: :katai1:

สุดดยอดดดดด...

ออฟไลน์ yymomo

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-3
 :m31:  อยากอ่านอีกๆๆๆๆ  โหวววว อยากรู้เลยว่าพิชจะได้ทำอะไรในองค์กร  :katai1:

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 10] 23/07/15
«ตอบ #49 เมื่อ23-07-2015 21:28:50 »


บทที่ 10

[พิชยะ]

ปีนี้วันเกิดผมตรงกับวันเสาร์ ผมตื่นแต่เช้ามาใส่บาตรกับครอบครัว เสร็จแล้วผมก็ไล่ทวงของขวัญจากทุกคน กำไรครับกำไร พอถึงอาที่มาจากบ้านหลังใหญ่อีกหลังแยกออกไปแต่อยู่ในรั้วเดียวกัน อาทำหน้างงๆ

“อาว่าอาให้ของขวัญพิชไปแล้วนะ แต่อาก็เบลอๆ ว่าอาให้อะไรพิชไป จำได้แค่ว่า มันสุดยอดที่สุด ขนาดเอาของขวัญที่อาเคยให้ตั้งแต่พิชเกิดมารวมกันยังไม่เท่าเลย”

ผมชะงัก นี่อาเล่นมุก หรือว่าสิ่งที่อาพูดไว้เมื่อสามวันก่อนมันกำลังเกิดขึ้น อาลืมเรื่ององค์กรไปแล้วจริงๆ

“อาโอนสมาชิกองค์กรให้ผมแล้วใช่ไหมครับ” ผมถาม

“สมาชิกอะไร อย่างพิชนี่ต้อง สมาชิกองค์การสวนสัตว์ จะอยู่กรงลิงหรือบ่อแมวน้ำ เลือกเอา” อาลืมไปแล้วจริงๆ แถมเล่นมุกฝืดด้วย ตลกตรงไหน

พี่ชายสองคนหัวเราะขำที่ผมไม่ได้ของขวัญจากอา เขาคงนึกว่าอาเล่นมุก แต่จริงๆ ผมคงกำลังจะได้เป็นสมาชิกองค์กรลับที่ยิ่งใหญ่ แต่ผมบอกพี่ไม่ได้ใช่ไหม เจ็บใจ ผมเดินกลับไปห้องนอน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเล่น เอ๋ มี SMS เข้ามาตอนเที่ยงคืน ไม่มีชื่อผู้ส่ง

“โฆษณาอะไรหรือเปล่า หรือใครอวยพรวันเกิดแบบโบราณมา” ผมบ่นแล้วคลิ้กเข้าไปดู ข้อความแสดงว่า

“การติดตั้ง App “FIRM” สมบูรณ์ โปรดตรวจสอบในแท็บเล็ตของท่าน”

รู้ได้ไงว่าเรามีแท็บเล็ต  ผมหยิบแท็บเล็ตที่ชาร์จทิ้งไว้มาดู แล้วเลื่อนหาแอพชื่อ FIRM ซึ่งก็เจออยู่ในหน้าสุดท้าย ผมสงสัยว่าระบบของแท็บเล็ตยี่ห้อนี้ ไม่น่าจะสามารถติดตั้งแอพจากระยะไกลได้โดยที่ผู้ใช้ไม่รู้ตัวได้

พอกดเข้าแอพก็พบข้อความว่า

“กรุณาตั้งใจดูคลิปวิดีโอ”

หลังจากนั้นก็มีรูปมือและนิ้วที่เคลื่อนไหวเป็นสัญลักษณ์ต่างๆ ที่ผมไม่เข้าใจฉายไปเรื่อยๆ ซักพักผมก็รู้ได้เองว่าต้องแตะไปบนหน้าจอที่จุดสามจุดโดยไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้ พอแตะเสร็จหน้าจอก็ขึ้นข้อความใหม่

“กรุณาตอบคำถามยืนยันตัว”

หลังจากนั้นก็มีชุดความถามที่เกี่ยวกับตัวผมเลื่อนขึ้นมา คำถามมีประมาณห้าสิบข้อผมทำเสร็จภายในเวลาไม่ถึงห้านาที หลังจากนั้นระบบก็สร้างพาสเวิร์ดเข้าระบบโดยการให้ผมจำโค๊ดสำหรับวาดหน้าจอเมื่อจะเข้าแอพ ซึ่งผมจำได้ในทันทีอย่างน่าแปลกใจ

ผมใช้โค๊ดที่ได้เข้าสู่แอพทันที ในแอพมีไอคอนหลักสามอัน แสดงด้วยตัว “C” “M” และ “S”ผมรู้วิธีใช้งานแบบหยาบๆ ได้เองโดยไม่ต้องมีใครบอก แปลกชะมัด ผมกดไอค่อนตัว “M” ซึ่งผมรู้เองว่าหมายถึงสินค้าหรือ Merchandise แล้วเข้าไป ตอนนี้ผมอยากดูว่าสินค้าที่อาเคยซื้อไว้และโอนต่อมาให้ผมมีอะไรบ้าง

“สินค้าที่ซื้อไว้แล้ว”

หน้าจอแบ่งออกเป็นสองส่วน ด้านซ้ายเป็นชื่อคนพร้อมปุ่มค้นหาและจัดเรียงหมวดหมู่ที่มีตั้งแต่ ชื่อตามตัวอักษร อายุ อาชีพ ราคา พื้นทื่ ความนิยม และอื่นๆ อีกหลายหมวด ผมกดไปที่หมวดอาชีพ แล้วเข้าไปที่กลุ่ม “ดารา-นักแสดง” ซึ่งดูสะดุดตาที่สุด หน้าจอแสดงรายการที่อาผมซื้อไว้ว่ามีจำนวน 58 รายการ

ผมเลื่อนๆ ดูรายชื่อที่ล้วนแต่คุ้นตา แล้วลองคลิ้กเลือกดารารูปหล่อชื่อลุฟที่ดังตั้งแต่เป็นวัยรุ่นหน้าใส จนตอนนี้หล่อขึ้นตามวัยโดยมีผลงานอย่างต่อเนื่องและความนิยมที่ไม่สร่างซา เมื่อสี่ปีก่อนดาราคนนี้มีข่าวลือว่าเมาแล้วขับรถชนคน แต่เรื่องก็เงียบหายไปหลังจากนั้น เมื่อคลิ้กชื่อ หน้าจอด้านขวาก็ปรากฏรูปและรายละเอียดของพี่ลุฟขึ้น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่ผมรู้อยู่แล้ว แต่บางเรื่องก็น่าตะลึงชวนให้คิดว่าคนใส่ข้อมูลนั่งเทียนมาหรือเปล่า เช่น รสนิยมทางเพศ และขนาดอวัยวะเพศ อย่างลุฟอ่ะนะ เป็นเกย์โบ๊ท เคยมีคนกดลงด้วยเหรอ พวกชาวเรานี่ชอบมโนจริงๆ ว่าดาราที่ตัวเองชอบยาวเท่านั้นเท่านี้

ถัดลงมาด้านล่าง มีรายชื่ออัลบัมภาพและคลิปวีดีโอของลุฟที่มีเครื่องหมายแสดงว่าซื้อไว้หมดแล้ว ผมเลือกคลิปวีดีโอแรกซึ่งมีชื่อว่า

“ลุฟสอนออกกำลังกายในยิม”

ราคาที่ซื้อไปคือ 7,000 บาท ผมคิดว่าน่าจะเหมือนวิดีโอสอนออกกำลังที่หนุ่มหล่อล่ำในยูทูปชอบเอามาลงชาแนลของตัวเอง แพงเหมือนกันนะพอเป็นลุฟนี่ ค่าตัวระดับดารานี่นะ อย่างน้อยก็เป็นภาษาไทยฟังง่ายเสียงลุฟก็นุ่มดีด้วย ภาพวีดีโอขยายเต็มแท็บเล็ต ลุฟนั่งอยู่คนเดียวในฟิตเนสแห่งหนึ่ง ที่ไม่มีคนอื่นใช้บริการอยู่เลยทั้งๆ ที่เป็นฟิตเนสขนาดใหญ่ มีอุปกรณ์ออกกำลังกายอย่างดีเต็มไปหมด

ลุฟในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงออกกำลังกายสีขาวพนมมือสวัสดีกล้องแล้วทักทายว่า

“สวัสดีครับ ผมลุฟเองครับ สาเหตุที่ผมต้องมาเจอกับทุกท่านในวันนี้ คงพอทราบกันจากข่าวบ้างนะครับ ผมเสียใจที่ต้องบอกว่ามันเป็นเรื่องจริงและมันเป็นความผิดของผมเอง ต่อไปผมจะไม่ขับรถในขณะมึนเมาอย่างเด็ดขาด โชคดีที่ผู้เคราะห์ร้ายไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ก็หนักอยู่ ผมจะขอทำอย่างเต็มที่เพื่อตอบแทนทุกท่านที่ให้การสนับสนุนเพื่อเอาเงินไปรักษาพยาบาลให้ดีที่สุด สำหรับคลิปแรกนี้ก็ตามหัวข้อที่มีผู้สนใจจนถึงเป้าก่อนเพื่อนคือการสอนออกกำลังกายครับ ผมจะสอนท่าพื้นฐานและสาธิตการใช้อุปกรณ์ต่างๆ ที่น่าสนใจครับ”

ลุฟดูเด็กกว่าปัจจุบันนิดหน่อย ผมตัดสั้นทำหัวตั้งนิดๆ ต่างจากปัจจุบันที่ทำผมยุ่งๆ แนวหล่อเซอร์ คงถ่ายไว้ตั้งแต่สี่ปีก่อนจริงๆ ลุฟถอดเสื้อกล้ามออกแล้วโพสต์ท่าโชว์กล้ามหน้าอกสองสามท่า

“มาเริ่มกันเลยนะครับ สิ่งสำคัญอันแรก ก่อนออกกำลังกายเราต้องอบอุ่นร่างกายก่อน เพื่อปรับสภาพให้ร่างกายพร้อมออกกำลัง ป้องกันการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้น” ลุฟบิดคอแล้วเตรียมจะเริ่มสาธิตท่าต่างๆ  แต่เขาบ่นออกมาก่อน

“กางเกงยังไม่ได้ถอดเลย” ว่าแล้วก็ถอดกางเกงออกเหลือกางเกงในสีแดงขอบขาว กับรองเท้าผ้าใบเท่านั้น ผมว่าเขาลงทุนอยู่นะ แต่ลุฟเคยเป็นนายแบบด้วยเขาคงไม่อายมั๊ง คงเหมือนๆ เดินแบบกางเกงใน

หันไปดูอีกทีผมก็อ้าปากค้างเมื่อเห็นกางเกงในสีแดงที่ว่าลงไปกองอยู่บนพื้นแล้ว ลุฟยืนเปลือยเปล่าเห็นทั้งตัวได้ถนัดตา นี่ใช่นักแสดงดังตัวจริงหรือผมชักกังขา หรือจะเป็นแค่คนหน้าเหมือน แต่ที่ดูมานอกจากหน้าเหมือนแล้วเสียงก็เหมือน รอยสักภาษาจีนเล็กๆ ตรงแถววีเชฟก็ใช่ผมจำได้

พอแน่ใจว่าดาราดังตัวจริงเสียงจริงแน่ สายตาผมก็รีบจับจ้องไปที่กลางลำตัวพระเอกชื่อดังทันที ท่อนลำขาวของลุฟนอนสงบนิ่งอยู่ในพงหญ้าสีดำ นี่ขนที่ลับของลุฟยาวไป หรือน้องชายเขาสั้นไปกันแน่ ผมเกือบหัวเราะเมื่อเห็นของลับลุฟที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู ทั้งขนาดและหนังหุ้มปลายที่ย่นยาวจนเกือบจะเหมือนของเด็กขัดกับขนที่ยาวฟู อย่างนี้เจอมังกรกินหมี่บ่อยแน่ แล้วตกลงเรื่ององค์กรของอานี่มันจริงใช่ไหม ดาราดังขนาดถึงได้มาแก้ผ้าถ่ายคลิปให้ดูหน้าตาเฉยโดยไม่มีข่าวหลุดออกมาแม้แต่น้อย ถึงจะดูว่าลุฟไม่ได้มีความสุขกับการโชว์นักแต่ก็ไม่เหมือนถูกบังคับขู่เข็ญมา องค์กรนี่มีอิทธิพลมากมายขนาดไหนกันนะ นี่มันพิเศษมากๆ แค่คลิปนี้คลิปเดียวผมว่ามีแฟนๆ ของลุฟที่อาจยอมจ่ายเป็นแสนเป็นล้านเพื่อจะได้ดูมัน

ขอบคุณครับอา ความคิดที่ว่าผมสามารถเข้าถึงสิ่งที่น้อยคนจะได้สัมผัส ได้ล่วงรู้ถึงสิ่งที่เป็นเรื่องลับเรื่องส่วนตัวปกปิดของคนอื่นทำให้ผมรู้สึกฟินอย่างบอกไม่ถูก มันไม่ใช่แค่อารมณ์ทางเพศเหมือนการดูคลิปโป๊ทั่วไป แต่มันเป็นเพิ่มเติมด้วยความเสียวซ่านจากความรู้สึกเหนือกว่า ความมีอำนาจ และความได้เป็นผู้ครอบครอง

ลุฟทำท่าบริหารต่อจนถึงท่ากระโดดตบ ผมยิ่งขำเมื่อเห็นจู๋น้อยกระเด็นกระดอนดุ๊กดิ๊กตามจังหวะการกระโดด ถึงจะเล็กยังไงแต่ของของดาราดังก็เป็นอะไรที่น่าดู ลุฟเริ่มเหงื่อออกจากการออกกำลังกายชโลมทำให้เห็นมัดกล้ามมันวาวดูชัดเจน เหงื่อทำให้ขนหมอยฟูฟ่องของลุฟแฟบลง ตอนนี้ลุฟเหมือนรูปปั้นเทพบุตรกรีกมาก หน้าตาที่หล่อเหลา กล้ามเนื้อที่สมบูรณ์ไม่อ้วนไม่ผอมเกินไป และอวัยวะเพศขนาดย่อม

ตอนนี้ลุฟย้ายไปยกบาร์ในท่านอน กล้องจับภาพจากมุมต่ำเสยขึ้นไปทางหว่างขาที่อ้าอยู่ของลุฟเห็นไปถึงร่องก้นที่มีขนแพลม นักแสดงหนุ่มเกร็งกล้ามเนื้อหน้าอก แขน ไหล่ หน้าท้อง จนดูเหมือนทำด้วยเหล็กน่าเกรงขาม ช่างขัดกันกับจู๋น้อยในพงหญ้าที่ให้อิมเมจของลูกนกน้อยในรัง

ผมดูลุฟไล่สาธิตอุปกรณ์ออกกำลังกายไปทีจะเครื่องด้วยความเพลิดเพลินจนครบ ลุฟหล่อและดูดีมากจริงๆ เมื่อออกกำลังกายในท่วงท่าที่งามสง่าและทรงพลัง ถ้าไม่นึกถึงความน่ารักที่กึ่งกลางลำตัวนะ ลุฟกลับมานั่งตรงม้านั่งออกกำลังกายประจันหน้ากับกล้อง

“ก่อนจะจากกันไปผมขอทำความเข้าใจอีกเรื่องนึงก่อนไม่ให้เกิดความเข้าใจผิด เผื่อบางท่านไม่ได้ติดตามคลิปต่อไปของผมอีก”

ลุฟพูดพลางเอามือไปเล่นจู๋น้อยของตัวเอง ช่างน่ารักเหมือนเด็กชายซนๆ ที่แอบทำเรื่องไม่ดี จู๋ของลุฟขยายตัวเล็กน้อย ลุฟเริ่มกำด้วยมือข้างนึงแล้วสาวไปตามความยาวที่ไม่ยาวมากนัก ผมจ้องมองด้วยความตื่นเต้น ลุฟขยับมือขึ้นลง ผมเริ่มสังเกตว่าระยะสาวของลุฟยาวขึ้นเรื่อยๆ ไม่กี่อึดใจหลังจากนั้นลุฟก็ใช้สองมือต่อกันในการกำท่อนลำแล้ว พระเจ้า นี่มันไม่ใช่จู๋แล้วแต่มันคือมังกรยักษ์ของจริง

ลุฟปล่อยมือแล้วยืนขึ้นโชว์ลำขาวยาวใหญ่ให้เห็นอย่างกระจ่างตา กะด้วยสายตาคร่าวๆ ไม่น่าจะหย่อนจากแปดนิ้วซักกี่มากน้อย หนังหุ้มปลายรั้งกลับโชว์ส่วนหัวสีแดงขนาดกำลังพอดีเหมือนหัวปลาดุก กลุ่มขนสีดำฟูฟ่องที่ฐานไม่ได้ดูยาวไปอีกแล้ว ตรงกันข้ามกลับช่วยเสริมท่อนลำลุฟให้ดูเด่นและน่าเกรงขามยิ่งขึ้น ลุฟพูดกับกล้องยิ้มๆ

“ผมไม่เล็กนะครับ”

ทนไม่ไหวแล้ว ผมล้างมือเข้าไปในกางเกงแล้วเริ่มเล่นกับน้องชายที่ตื่นมาได้พักใหญ่แล้ว ตาผมไล่มองไปที่ใบหน้าหล่อเหลา หุ่นล่ำพอดีๆ และท่อนกลางลำตัวที่ผงาดง้ำ ทุกอย่างที่เห็นมันช่างน่าประทับใจ ร่างกายมนุษย์นี่ช่างหลากหลายและมหัศจรรย์จริงๆ

ลุฟพูดต่อ “กรุณาอย่าตัดสินอะไรจากสิ่งที่มองเห็นภายนอก เรื่องนี้เกือบๆ จะเป็นปมด้อยของผมเลยนะครับ ผมพยายามเลี่ยงไม่ให้ใครเห็น ขนาดไปออนเซนที่ญี่ปุ่นไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นดาราดังของไทย ผมยังไม่กล้าลงไปแช่บ่อรวมเลย อายเขา แต่ถ้าเป็นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าหลังเล่นกีฬากับเพื่อนๆ แล้วเลี่ยงไม่ได้ ผมจะแอบปั่นให้แข็งก่อนแล้วค่อยถอด อายไปอีกแบบ แต่ไม่เสียศักดิ์ศรีครับ เพื่อนมันเลยเอาไปล้อว่าผมหื่นตลอดเวลา จนคนเอาไปลือว่าผมเป็นดาราขี้เงี่ยน แต่มันไม่จริงนะครับ”

ลุฟเอานิ้วแตะตรงส่วนปลายแล้วดึงออกให้น้ำเงี่ยนยืดเป็นสายเล่น “คลิปนี้ยังไม่มีน้ำแตกนะครับ ขออภัยด้วย ผมน่าจะต้องทำอีกสองสามคลิปถึงจะได้เงินพอค่ารักษา ยังไงช่วยอุดหนุนกันด้วยนะครับ รับรองจัดเต็ม ขอบคุณและสวัสดีครับ” ภาพวิดีโอในแท็บเล็ตก็ค่อยๆ มืดลง แล้วกลับมาที่รายการสินค้าของลุฟที่อาผมซื้อไว้หมดแล้ว

ผมค้างครับ อารมณ์สะดุด เดี๋ยวค่อยเอาใหม่ ตอนนี้อารมณ์อยากรู้ผมมีมากกว่า ผมรู้แล้วว่าจะคาดหวังอะไรได้จากของที่อาซื้อไว้ ผมรักอาครับ นี่มันยอดเยี่ยมเกินกว่าที่อาโม้ไว้เป็นร้อยเท่า รายการที่เหลือของลุฟมีวิดีโอชื่อ “ลุฟแอบเสียวเบาๆ ริมหาด” “เล่นว่าวแบบสิบสี่อีกครั้งกับนายลุฟ” และคลิปสุดท้าย “ลุฟตรวจสุขภาพแบบฮาร์ดคอร์”

แค่อ่านชื่อ จินตนาการผมก็บรรเจิดไปถึงไหนต่อไหน แต่อย่าเพิ่งดีกว่า ลุฟแซ่บขนาดนี้ต้องเก็บไว้ดูทีหลัง เดี๋ยวกลับไปหาหนังที่ลุฟเล่นไว้ตอนเป็นวัยรุ่นจนดังระเบิดมาดูรำลึกความหลังก่อน แล้วค่อยกลับมาดูคลิปน่าจะตื่นเต้นคูณสอง

ผมกลับมาที่รายชื่อหมวดดารา-นักแสดงด้วยมุมมองใหม่แล้วน้ำลายแทบหก แต่ละคนนี่มันฝันเปียกของสาวๆ ทั้งประเทศเลยนะ เสียดายไม่มีดาราหนุ่มนิสัยดีที่เป็นหนึ่งในไอดอลของผมรวมอยู่ด้วย ก็พี่เขาเป็นคนดีขนาดนั้น จะไปทำอะไรผิดจนองค์กรต้องให้มาหาเงินชดใช้ก็แปลกแล้ว

ผมออกจากหมวดดารา แล้วลองไล่หมวดอื่นดู ที่มีรายการเยอะหน่อยก็มีหมวดมัธยม หมวดคนในเครื่องแบบ หมวดนักศึกษา หมวดนายแบบ หมวดอื่นที่น่าสนใจก็มี หมวดนักกีฬา หมวดผู้ใช้แรงงาน หมวดพนักงานสายการบิน หมวดต่างประเทศ ผมคลิ้กเข้าไปดูรายละเอียดคร่าวๆ แล้วสังเกตเห็นว่า ถ้าเป็นคนมีชื่อเสียง ราคาที่ซื้อไว้จะค่อนข้างสูง แต่ถ้าเป็นคนทั่วไปราคาจะต่ำลงมา แต่ก็มีความแตกต่างกันอยู่พอสมควรตามรูปร่างหน้าตา อาชีพ หรือฐานะทางสังคม เช่น อาชีพผู้ใช้แรงงาน ราคาเป็นหลักไม่กี่สิบก็มี แต่ไม่ว่าจะมีโปรไฟล์แบบไหน ดูจากรูปแล้วทุกคนอย่างน้อยก็อยู่ในระดับหน้าใช้ได้ จะชอบหรือไม่ก็คงแล้วแต่รสนิยมของผู้ชมที่แตกต่างกันออกไป

ที่น่าสังเกตอีกอย่างคือ ถ้าชื่อวีดีโอดูเป็นภารกิจที่พิสดาร ก็ดูจะสามารถตั้งราคาที่แพงขึ้นได้ ถึงจะไม่ใช่คนดังก็ตาม เช่น

คลิปชื่อ “ประธานบริษัทหนุ่มใหญ่ ถูกรุมกินแบบ 6P 18 น้ำ” สามารถตั้งราคาได้ถึง  3,000 บาท

“พจน์ หนุ่มสจ๊วตสายการบินดัง กับของเล่น SM บนความสูงหมื่นฟิต” 2,500 บาท

“ภัทร นักกีฬาเยาวชน เล่นยิมนาสติกเปลือยน้ำแตกกลางสวนสุขภาพ” ขายที่ 1,500

“บรู๊ค เดือน ปวช. ภาคเหนือ โชว์โกนขนพ่วงโชว์ว่าว” ได้ราคา 1,200 บาท

ไม่รู้คนเหล่านี้ไปทำอะไรมา มีภาระต้องชดใช้ขนาดไหน แต่ถ้าขายให้สมาชิกได้ซักสองร้อยคน ก็ได้เป็นหลายแสนแล้ว เรื่องที่ต้องทำอาจจะดูหนักอยู่บ้าง แต่ก็ดีกว่าติดคุกแน่ๆ

ผมว่าชะตากรรมพวกเขาก็ไม่ได้แย่ ยังไงซะก็ขายไปในวงที่จำกัด ไม่มีทางจะเล็ดรอดออกไปให้เสียชื่อเสียง ไม่เหมือนคนตกอับที่ต้องจำยอมถ่ายนิตยาสารเกย์ อันนั้นกระจายวางขายไปทั่วประเทศ แถมมีคนอัพโหลดต่อให้ได้ดูกันทั้งโลกอีก นั่นน่าสงสารจริงๆ เงินก็ไม่รู้จะได้ซักกี่มากน้อย หวังว่าการทำทานให้ชาวเกย์ได้อิ่มตาอิ่มใจกัน ผลบุญจะได้ส่งให้ชีวิตดีขึ้นต่อไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 10] 23/07/15
« ตอบ #49 เมื่อ: 23-07-2015 21:28:50 »





ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

ผมพิมพ์ชื่อมหาลัยที่ผมจบมาลงไปเล่นๆ แล้วกดปุ่มแว่นขยาย เฮ้ย เจอด้วยสี่ห้ารายการ ผมสะดุดตากับรายการที่ขึ้นมาเป็นอันดับแรก

“ชิน เดือนบริหาร ถูกรุมล้างแค้นโดยเด็กมอต้นกางเกงน้ำเงิน”

ผมเข้าไปดูรายละเอียดทันที ใช่ไอชินเพื่อนคณะผมจริงๆ ด้วย แต่ผมไม่สนิทเท่าไหร่หรอก ไลพ์สไตล์ไม่ค่อยเหมือนกัน ชินมันชอบเที่ยว แข่งรถ แถมมีข่าวไม่ค่อยดีตลอด แต่ต้องยอมรับว่าหมอนี่หล่อสมเป็นเดือนคณะจริงๆ เสริมความเท่ด้วยการเป็นนักดนตรีไว้อวดสาว อันนี้ดูจะเป็นกิจกรรมสร้างสรรค์อันเดียวที่มันสนใจ ฝีมือดีเลยล่ะ

ชินผิวเข้มๆ ดูดีแบบแบดบอย เวลายิ้มกว้างเห็นฟันขาวแล้วมีเสน่ห์มาก ผมแอบมองอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ค่อยอยากคุยด้วย มันเกเร แต่พอขึ้นปีสี่ไอชินก็กลับตัวเปลี่ยนไปเหมือนเป็นคนละคน เที่ยวน้อยลง เลิกแข่งรถ แล้วก็ไม่ค่อยเกะกะระรานใครแล้ว เรื่องหนุ่มๆ สาวๆ ในสต๊อคก็ดูจะหายๆ ไป ผมเลยได้คุยกับมันมากขึ้น หลังจบแล้วก็ยังเจออยู่บ้างเรื่อยๆ

ผมดูเวลาในคลิปพบว่าอยู่ในช่วงปิดเทอมปีสามก่อนขึ้นปีสี่ พอกดปุ่มเล่นก็มีภาพของชินปรากฏขึ้น มันเล่าสาเหตุคร่าวๆ ที่ต้องมาชดใช้เนื่องจากไปหลอกฟันเด็กมัธยมถึงสามคนในช่วงปิดเทอม นี่มึงเป็นเกย์เหรอนี่ ดูไม่ออกเลย เด็กทั้งสามต่างก็คิดว่ามันจะจริงจังด้วย เพราะโดนหลอกว่ารักจนยอมมอบซิงให้ ชินบอกว่าเงินที่ระดมทุนได้จากการขายคลิปจะมอบเป็นทุกการศึกษาให้น้องทั้งสาม และจะชดเชยให้เพิ่มเติมโดยให้น้องมาเป็นแขกรับเชิญเพื่อล้างแค้นตัวเองในคลิปนี้ เพราะมันรู้ว่าเงินไม่ได้ช่วยชดเชยทางจิตใจให้กับเด็กที่ฐานะดีอยู่แล้วได้

เด็กสามคนเดินเข้ามาในมุมกล้อง ถึงจะใส่หน้ากากปิดปังครึ่งบนใบหน้าไว้แต่ก็พอจะมองออกว่าน่ารักมากๆ  ไอชินไหว้ขอขมาแล้วบอกให้น้องทำอะไรกับมันก็ได้อย่างที่อยากจะทำ เด็กคนที่ตัวโตหน่อยชกไปที่ท้องชินอย่างแรงเป็นสัญญาณเริ่มต้น น้องรุมกันถอดเสื้อผ้าชินออกแล้วกระจายกำลังกันไปจู่โจมทุกพื้นที่บนร่างกาย ทั้งบีบ ทั้งกัด ทั้งขยำขยี้จนเห็นรอยชัดเจนทั้งๆ ที่ชินเป็นคนผิวคล้ำ จากนั้นน้องก็จับชินพลิกคว่ำ น้องตัวเล็กสุดเอาไม้ปิงปองมาพาดไม่ยั้งตรงบั้นท้ายของชิน พาดไปเรื่อยๆ จนแดงก่ำ ชินสะอื้นด้วยความเจ็บปวดแต่เครื่องเพศกลับเริ่มขยายตัวน้องหยุดตีแล้วผลิกตัวชินกลับอีกครั้ง เขาจ้องมองอวัยวะเพศสีคล้ำของชินเหมือนจะหลงใหลปนเกลียดชัง ถ้าผมถูกของดำขนาด 7.5 นิ้วทะลวงตูดตั้งแต่อยู่มอต้นผมก็คงเกลียดเหมือนกัน

เด็กอีกคนที่ดัดฟันเอาเชือกลูกเสือมาพันรอบๆ Kแท่งเนื้อดำมะเมื่อมของชินผูกเป็นปมไว้แล้วโยงไปมัดกับไข่อีกที เด็กตัวเล็กเอาปากกาลบคำผิดมาวาดรูปและข้อความลามกไปบนหน้าและลำตัวของชิน ขณะที่เด็กตัวโตหยิบปากกาไฮไลท์ด้ามใหญ่หนาขึ้นมาแล้วยัดไปในรูตูดจีบแน่นโดยไม่มีอะไรช่วยหล่อลื่น ชินร้องครวญครางแต่ก็ไม่ขัดขืน เด็กดัดฟันเอายางลบดินสอสองก้อนมาประกบกับหัวนมของไอชินแล้วดึงถูไปมาจนชินร้องลั่น น้องตัวเล็กที่วาดรูปเล่นเสร็จแล้ว ก็หยิบเทปใสตัดเป็นท่อนๆ แล้วแปะเรียงกันไปบริเวณขนอุยใต้สะดือของชินจนเต็มพื้นที่ เสร็จแล้วก็กระชากออกทีเดียวพร้อมกัน มันร้องจ๊ากตัวงอ เด็กอีกสองคนยกนิ้วให้เด็กตัวเล็กผู้มีไอเดียโหด นี่ยังดีนะที่เป็นเทปใสที่กาวไม่เหนียวมาก ไม่งั้นมึงตายแน่ชิน ผมแอบสยองแทน เด็กดัดฟันเลิกเอายางลบถูหัวนมโดยเอาคลิปลวดหนีบกระดาษหนีบไว้แทน จากนั้นก็หันมาก๊อปไอเดียเพื่อนอย่างไม่อาย เขาเริ่มแปะเทปใสไปบนขนเพชรของชินจนเต็มแล้วกระชากอย่างแรง ชินร้องลั่นยังกะของลับทั้งพวงหลุดติดตามไปด้วย ผมดูไปเสียวก็เสียว สงสารก็สงสาร แต่จริงๆ แล้วขำมากกว่า นี่มึงทำตัวเองนะชินถึงต้องมาเจอ SM เครื่องเขียนจากบรรดาเหล่าเด็กมอต้นผู้น่ารัก การศึกษาของเราพัฒนาขึ้นแล้วใช่ไหม เด็กนักเรียนไทยถึงได้ประยุกต์เก่งอย่างนี้ ผมงี้ดีใจจนน้ำเงี่ยนไหล

เด็กๆ เลิกใช้อุปกรณ์แล้ว ตอนนี้เด็กตัวโตกับเด็กดัดฟัน รูดซิปกางเกงแล้วควักเจ้าจำปีอ่อนเยาว์ยัดเข้าไปในปากชินพร้อมๆ กัน ชินสำลักแต่ก็ไม่ปฎิเสธ เขาพยายามดูดเลียท่อนเนื้อขนาดห้านิ้วกว่าของทั้งคู่ไปพร้อมกัน เด็กตัวเล็กคลายเชือกที่มัดท่อนลำของชินออก ชินสบตาเหมือนจะขอบคุณ ของมันดูแข็งจนแทบจะระเบิดแล้ว ตกลงมึงชอบแบบนี้ใช่ไหมชิน เด็กตัวเล็กดูดเลียและแทะไปรอบแก่นกายของชินเหมือนแทะข้าวโพด ชินสะดุ้งเป็นระยะ ก็น้องเขามีเขี้ยวด้วยนี่นะ

ความเร่าร้อนดำเนินไปเรื่อยจนถึงช่วงสุดท้าย เด็กทั้งสองถอนยวงออกมาจากปากอุ่นของชินแล้วหยิบถุงยางขึ้นมาใส่ เด็กตัวโตเข้ามานอนซ้อนด้านหลังชินแล้วทะลวงประตูหลังด้วยแท่งทวนขนาดห้านิ้วเศษ ชินกัดฟันพอทนไหว แต่พอเด็กดัดฟันรวบพวงสวรรค์ของชินขึ้น เข้าประกบจากด้านหน้า แล้วแยงท่อนลำเข้าไปในรูคับแน่นที่มีแท่งเนื้อคาอยู่แล้วหนึ่งอันชินก็ถึงกับตาเหลือก เด็กตัวเล็กเห็นท่าไม่ดีจึงบอกให้เพื่อนหยุดชั่วคราวแล้วตัวเองก็รีบดูดอมท่อนเอ็นของชินที่อั้นอยู่นานจนกระฉูดน้ำกามข้นคลั่กออกมามากมาย เด็กตัวเล็กกวาดแทบทุกหยดใส่มือแล้วเอาเข้าไปป้ายที่จุดเชื่อมต่อของชินและเพื่อนอีกสองคน พอมีของหล่อลื่น เด็กดัดฟันก็กัดฟันแล้วแทรกตัวเข้าไปเบียดดุ้นของเพื่อนที่ครอบครองพื้นที่คับแคบอยู่ก่อน หลังจัดท่าทางอยู่สักพัก เด็กสองคนก็ประสานจังหวะในการเคลื่อนตัวเข้าออกอย่างพร้อมเพียง เด็กตัวเล็กที่ตอนนี้ได้ยัดเจ้าหนูขนาดน่ารักสมตัวเข้าในปากชิน ก็ซอยเข้าออกไปพร้อมกันกับเพื่อน ชินไม่น้อยหน้าเอามือสาวลำตัวเองที่กลับมาแข็งตัวอีกครั้งขึ้นลงตามจังหวะได้อย่างไม่ผิดเพี้ยนสมเป็นมือกลองของคณะ ทั้งสี่ประสานจังหวะที่เร่งเร้าขึ้นเรื่อยๆ เสียงร้องครางประสานกันลงตัว ท่วงท่าที่สอดคล้องเป็นอันหนึ่งอันเดียว จนทุกคนกระฉูดออกมาแทบจะพร้อมกันในที่สุด

ชินที่รับบทหนักสุดหมดแรง หายใจหอบอยู่พักใหญ่ แล้วก็ลุกขึ้นมากล่าวลา “คลิปของผมคงมีคลิปเดียวครับ เพราะเงินค่าเสียหายมันไม่ได้สูงมาก และที่สำคัญ ผมได้ชดเชยสิ่งที่ผมไม่เคยให้ใครให้กับน้องๆ สามคนนี้แล้ว ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเงินและช่วยเป็นสักขีพยานการชดใช้ของผมในวันนี้” ชินยกมือไหว้แล้วหันกลับไปที่เด็กสามคน

“พี่ชดเชยให้ทั้งหมดที่มีแล้ว ถึงมันอาจไม่ช่วยลบความเสียใจของน้องๆ ลงได้ แต่ก็ขอให้น้องอโหสิให้พี่ด้วย หวังว่าน้องคงโชคดี ไม่พบเจอคนไม่ดีอย่างพี่อีก”

วีดิโอจบลงตรงนี้ คลิปนี้ราคาเกือบเท่าคลิปคนดังเลย สงสัยเพราะมีเด็กมอต้นมาแจมด้วย ค่าตัวมึงนี่เท่าดาราเลยนะไอชิน การได้เห็นเรื่องลับและของลับที่สุดของคนที่ใกล้ตัวเข้ามาทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นแบบแปลกๆ อารมณ์ประมาณกูเห็นมึงทั้งตัวแล้วนะไอ้เดือนคณะ มึงหล่อจริงๆ หล่อตั้งแต่หน้า นม สะดือ เอ็น ไปถึงรูตูดเลย เห็นมึงโดนอัดก้นสองดอกพร้อมกันด้วย แต่ไม่ต้องห่วงนะ เพราะกูบอกใครไม่ได้อยู่แล้ว กูเก็บไว้ชื่นชมมึงในใจเงียบๆ

ผมดูจนจบแล้วก็นึกอยากรู้ขึ้นมาว่าตอนนี้ไอชินเป็นยังไงบ้าง เจอกันล่าสุดสองเดือนก่อนตอนเพื่อนนัดเจอกันกลุ่มใหญ่มันก็ดูสดใสดี ผมรีบเปิด Facebook เลื่อนรายชื่อเพื่อนเพื่อเปิดเข้าไปดูหน้า Wall ของชิน เห็นโพสต์ล่าสุดลงไว้เมื่อสามวันก่อน ชินถ่ายกับเด็กมอปลายกางเกงน้ำเงินสามคนหน้างานอะไรซักอย่างหนึ่งบรรยายว่า

“พาน้องในวงมาแข่งรายการ Thailand Junior Band Contest ช่วยเชียร์กันด้วยครับ งานนี้ชินไม่ได้ลงด้วย อายุเกิน แต่ถ้าอยากเจอชินกับวงแบบเต็มๆ ก็ตามมาฟังที่ผับพี่ชายชินนะครับ ศุกร์เสาร์ สองทุ่มถึงสามทุ่มครึ่ง วงอนามัย น้องใกล้สอบเข้ามหาลัยกันแล้ว ^^”

ผมไม่รู้ว่าสามคนนี้คือเด็กในคลิปหรือเปล่า เพราะผมก็ไม่ได้เห็นหน้าจริงๆ และเวลาสองปีกว่าเด็กคงโตขึ้นอีกเยอะ แต่ดูมือที่วางบนบ่าชินของเด็กยักษ์หน้าหล่อด้านหลัง ท่ายืนที่ชิดเกินเหตุของเด็กคิ้วเข้มยิ้มแฉ่งเห็นฟันเรียงสวย และเด็กแบ๊วตัวเล็กผอมบางที่ยืนพิงตัวชินจากทางด้านหน้า ผมว่าอย่างน้อยต้องมีสักคนในนี้ ที่เป็นคู่กรณีเมื่อสองปีก่อนของชินแน่ หรืออาจจะทั้งสามคนเลย นี่มึงไม่เข็ด หรือน้องมันไม่เข็ดกันแน่วะชิน

TBC

ออฟไลน์ Vocaliist

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
เม้น เบาๆ

ตามอ่านอย่างรวดเร็ว

สนุกดีๆ ขอให้พิชได้เจอคู่ขาที่หล่อล่ำโดนใจนาง

อยากเข้าองค์กรบ้าง ฝากบอก โป๊ปด้วยนะ!!

มาต่อเร็วๆน้าาาาาาาาาา
 :hao5:

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
อ่านแล้วแอบคิดเลยว่ามันอาจจะมีองค์กรลับๆ แบบนี้อยู่จริงๆ ก็ได้

ออฟไลน์ yymomo

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-3
 :hao3:  คุณอาน้องพิชไม่เบานะเนี่ย มีอื้อเลย  :z3: อยากดูบ้าง  :serius2:

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
องค์กรลวงจิต Explicit Content [บทที่ 11] 24/07/15
«ตอบ #54 เมื่อ24-07-2015 20:50:23 »


องค์กรลวงจิต Explicit Content

บทที่ 11


[พิชยะ]

ผมเป็นสมาชิกองค์กรมาได้หกเดือนจนใช้งานแอพขององค์กรในหมวด “เอ็ม” ได้อย่างแคล่วคล่องแล้วล่ะ ก็มันใช้ง่ายมาก แล้วผมก็ใช้บ่อยด้วยสิ ทุกครั้งที่เข้าไปใช้งานผมเจอแต่เรื่องตื่นเต้นมากมาย ได้ซื้อรูปซื้อคลิปเพิ่มหมดเงินไปหลายอยู่ ต้องคอยเข้าไปดูครับ เพราะว่ามันจะเปิดขายในระยะเวลาจำกัด และถ้าเขาระดมทุนได้ครบตามมูลหนี้สังคมของคนนั้นแล้ว ก็จะไม่มีชุดใหม่ออกมาขายอีก บางคนที่ดังๆ หรือหล่อเทพโปรไฟล์ดี แล้วมูลหนี้ไม่สูงมาก ออกมาคลิปเดียวยอดก็ทะลุเป้าไม่รู้กี่เท่าแล้ว ถ้าซื้อไม่ทันเสียดายตายเลย ผมต้องตั้งไว้ให้แอพแจ้งเตือนถ้ามีการเปิดขายสินค้าของคนที่โปรไฟล์ตรงกับแนวที่ผมชอบออกมา น่าเสียดายที่เรื่องที่น่าตื่นเต้นขนาดนี้ ผมจะไปพูดคุยหรือแชร์ความเห็นกับใครก็ไม่ได้เลย อาก็พึ่งไม่ได้เพราะอาลืมเรื่ององค์กรนี้ไปหมดแล้ว และผมก็ไม่รู้จักสมาชิกคนอื่นเป็นการส่วนตัวด้วย

ผมเคยเจอผู้รับโทษกลุ่มเอ็มคนนึงหน้าตาดูคุ้นๆ เหมือนจะเป็นเพื่อนพี่ชายผม แต่ผมไม่แน่ใจเพราะผมไม่รู้ค่อยรู้เรื่องอะไรของเพื่อนพี่คนนี้ที่จะพอตรวจสอบว่าตรงกับโปรไฟล์ของคนในคลิปไหม ผมเลยซื้อชุดเต็มมาทั้งอัลบั้มรูปทั้งคลิป ผมเลือกเปิดรูปที่พี่เขาใส่เสื้อผ้าปกติกะจะถือแท็บเล็ตไปให้พี่ชายดูว่าใช่เพื่อนเขาไหม พอคิดแค่นั้นแหละครับ มือผมก็กดปิดแอพทันทีโดยไม่ได้ตั้งใจ ผมเอาใหม่ แต่พอคิดว่าจะเปิดให้พี่ชายดูอีกมือผมก็ทำแบบเดิมโดยควบคุมไม่ได้ ผมเปลี่ยนวิธีโดยการคุยกับพี่ถามถึงรายละเอียดส่วนตัวของเพื่อนพี่คนนี้ ก็คุยได้ปกติ แต่พอผมเริ่มจะพาดพิงถึงสิ่งที่รู้มาจากคลิป ลิ้นผมก็พันกันจนพูดไม่รู้เรื่องทันที พี่ผมขำใหญ่เลยต้องเลิกไป แต่ข้อมูลที่ได้จากพี่ก็พอจะบอกได้ว่าใช่เพื่อนพี่ผมจริงๆ ฟินไปซิครับงานนี้ เจอคนใกล้ตัวอีกแล้ว อยากเจอพี่เขาตัวเป็นๆ จัง เห็นเงียบขรึมแบบนั้นกลับเร่าร้อนดุเดือด ของก็สวยจริงๆ ไม่รู้พี่เขาไปทำผิดอะไรมา ไม่ได้บอกไว้ในคลิปซะด้วยสิ

ทีนี้ผมมั่นใจแล้วว่าระบบรักษาความปลอดภัยขององค์กรนี้มันเยี่ยมแค่ไหน มันไม่ใช่แค่ความปลอดภัยผ่านระบบไอที แต่มันมีกลไกลที่ควบคุมจิตแฝงอยู่ด้วย ผมไม่รู้ว่าเขาโปรแกรมจิตผมไปตั้งแต่ตอนไหนอย่างไร อาจจะตั้งแต่ผมดูคลิปแปลกๆ ตอนเซ็ทอัพโปรแกรมแล้วก็เป็นได้ แต่ผมไม่ซีเรียสอะไรหรอก ผมว่าผมวางใจในตัวองค์กรนะว่าเขาจะไม่ทำไม่ดีกับสมาชิก แม้แต่ผู้ชดใช้เอง ถึงกระทำผิดมา แต่องค์กรก็ดูแลปกป้องสิทธิในส่วนที่ไม่เกี่ยวกับการชดใช้เป็นอย่างดี

ตอนนี้ผมย้ายออกมาอยู่คอนโดคนเดียวเพราะเริ่มเรียนโทภาคนอกเวลาแล้ว และต้องทำงานบริษัทของที่บ้านไปด้วย เดินทางไม่ไหวครับ เพราะบางวันต้องทำเคสกับเพื่อนกลุ่มจนดึก แต่ออกมาอยู่คนเดียวก็ลำบากพอตัวครับ ผมเป็นเด็กที่ทำอะไรเองไม่ค่อยเป็น ก็อยู่บ้านมีคนทำให้หมดนี่ครับ ตอนนี้ต้องหาอาหารกินเอง ทำความสะอาดเอง ซักผ้ารีดผ้าไม่เป็นก็ต้องจ้างเขา ไม่ใช่ถูกๆ เลยนะ จะจ้างแม่บ้านให้มาทำความสะอาดด้วยเลยชะลอก่อน น้องเต้าหู้รถที่อาให้มาก็เสียวันเสียคืน นิดๆ หน่อยๆ ก็ต้องเข้าอู่ ก็ผมซ่อมเบื้องต้นไม่เป็นซักนิด ความรู้ด้านนี้ก็ไม่มีเลย ไม่รู้ถูกฟันหัวแบะไปแล้วบ้างเปล่า

มีแต่เรื่องต้องใช้เงินทั้งนั้น แต่ผมจะไม่ขอตังค์จากที่บ้านหรอกนะ ผมทำงานแล้ว ถึงจะเป็นบริษัทพ่อก็เถอะ เงินเดือนก็ไม่ได้น่าเกลียด ผมจะแสดงให้เห็นว่าผมโตแล้ว ดูแลตัวเองได้ พ่อแม่อาจะได้ภูมิใจ และไอพี่สองตัวต้องทึ่งว่าผมไม่ใช่เด็กแล้ว

แต่ตอนนี้ผมต้องจัดการระเบียบเรื่องเงินก่อน ถ้าผมมีคนมาช่วยก็ดี ดูแลคอนโดและงานบ้านให้ผม อาจจะทุ่นค่าใช้จ่ายลงได้ ผมนึกถึงองค์กรขึ้นมา ผมพอคุ้นเคยกับระบบทาสในหมวด “เอส” บ้าง เคยเข้าไปดูมาแล้วแต่ตะลึงราคา สู้ไม่ไหว เรามันเด็กเพิ่งทำงานนี่ อาก็ไม่ได้ทิ้งตังค์ไว้ในบัญชีเลย ใจร้าย หรือจะลองเข้าไปดูอีกที เผื่อมีเกรดต่ำๆ ถูกๆ หลุดมาบ้าง ก็ไม่ได้เอามาใช้เรื่องเซ็กส์อยู่แล้วนี่ ผมรีบหยิบแท็บเล็ตเข้าหมวดเอสทันที ในตอนนี้ทาสที่อยู่ระหว่างประมูลมีอยู่ไม่กี่คน แต่เกือบทั้งหมด หล่อๆ ทั้งนั้น แต่พอผมเห็นราคาเป้าหมายใจก็ฝ่อแล้ว ผมเลื่อนไปดูล่างๆ อ้าว มีคนนี้มาใหม่ ทาสระดับหนึ่ง ราคาเป้าหมายแปดแสนบาท ผมคลิกเข้าไปดูด้วยความสนใจ ปกติหมวดเอส ไม่เห็นค่อยมีที่ราคาต่ำกว่าล้านสักเท่าไหร่ เพราะถ้าเป็นเงินหลักแสน ทำภารกิจถ่ายเป็นคลิปขายในหมวดเอ็มไม่กี่อันก็ได้แล้ว ถ้าหน้าตาดีจริงและใจกล้าหน่อย

พอเปิดไปดูรายละเอียดผมก็เข้าใจ ทาสคนนี้ชื่อ ทศ อายุยี่สิบเจ็ดปี เป็นคนโคราช ทศหน้าตาพอจะโอเค จริงๆ ก็ดูดีแนวคนใช้แรงงานล่ะนะ ผิวคล้ำ หุ่นแน่นแบบคนทำงานหนัก แต่ความหล่อถ้าเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ ที่มาชดใช้หนี้สังคมกับองค์กรแล้วก็ต้องถือว่าต่ำกว่ามาตรฐาน ถ้าเป็นแถวต่างจังหวัดนอกๆ เมืองคงพอมีสาวมาจีบบ้างแหละ นอกนั้นคุณสมบัติอื่นๆ ก็ไม่น่าสนใจ ทาสระดับหนึ่งใช้งานได้จำกัดอยู่แล้ว เป็นชายแท้อีกต่างหาก ถ้าเป็นเกย์รุกผมจะให้ช่วยสอนวิทยายุทธ์ให้ซักหน่อย ถ้าเป็นเกย์รับ ผมจะ...จะ... เอาไม่ลงว่ะ ล่ำดำถึกแบบนี้ เฮ้อ ถึงผมจะไม่ได้กะหาทาสมาใช้เรื่องเซ็กส์ แต่ถ้าเลือกได้ ก็อยากได้แบบน่ารักๆ มากกว่านะ

ผมเกือบจะออกจากหน้าโปรไฟล์ของทศไปแล้วถ้าไม่บังเอิญเห็นอาชีพของทศซะก่อน ในนั้นระบุว่าทศเป็นช่างซ่อมรถ จบ ปวช. ช่างยนต์ มาด้วย ผมกลับไปคลิกขยายดูรูปโปรไฟล์รูปที่สองทศใส่เสื้อแบบช่างแต่ไม่ติดกระดุมเสื้อ ในมือถือประแจ ท่อนล่างใส่กางเกงในย้วยๆ ตัวเดียวเป้าตุง เนื้อตัวมอมแมมไปด้วยน้ำมันเครื่อง แต่ที่ผมสนใจไม่ใช่ตัวทศเองแต่เป็นรถยนต์คันที่ทศกำลังซ่อมอยู่ คุณพระ ถึงจะเห็นแค่บางส่วนแถมไม่ชัด แต่นั่นมันรถรุ่นเดียวกันกับน้องเต้าหู้ของผมไม่ใช่เหรอ รุ่นนี้หายากแล้วนะ นี่สวรรค์ต้องประทานทศให้มาเป็นช่างประจำตัวของน้องเต้าหู้แน่ๆ ผมอุทานในใจ ลองประมูลดูดีไหม ถึงไม่ใช่สเป็ค แต่ผมก็ตั้งใจจะเอามาเป็นทาสใช้งานจริงๆ นี่ ไม่ได้เอามาบำเรอกามซะหน่อย ไม่รู้นอกจากซ่อมรถแล้วจะทำงานอื่นได้ไหม แต่ราคาแค่นี้คงเลือกมากไม่ได้ อย่างน้อยก็ดีตรงไว้ใจได้ ระบบขององค์กรคงควบคุมไว้รัดกุมแล้ว เอาก็เอาวะอายุสัญญาสองปี คงใช้ได้คุ้มอยู่ ผมตัดสินใจในที่สุด

ตามเงื่อนไขของหมวด เอส ผู้สนใจที่จะร่วมประมูล จะต้องวางเงินจำนวนสามในสี่ของราคาเป้าหมาย เพื่อให้ได้สิทธิเข้าร่วมในรอบประมูลจริง เมื่อแจ้งความประสงค์และนำเงินเข้าระบบแล้ว สมาชิกคนนั้นจะมีสิทธิเข้าไปดูโปรไฟล์ลับของทาสซึ่งประกอบไปด้วยข้อมูล เอกสาร รูปภาพ และวิดีโอลับเฉพาะมากมาย เพื่อให้ได้ใช้ประกอบการตัดสินใจว่าจะสู้ราคาประมูลได้ถึงเท่าไหร่ เมื่อถึงรอบประมูลจริง ผู้เข้าประมูลจะแข่งกันไปเรื่อยจนครบหนึ่งชั่วโมง ผู้ที่เสนอราคาสูงสุดก็จะได้ทาสไปครอบครอง ส่วนคนที่เหลือจะได้รับเงินที่วางประกันไว้คืนเข้าระบบ ในกรณีที่ไม่มีผู้สนใจเลยจนหมดเวลารอบแรก ระบบจะดึงสินค้ากลับแล้วปรับเงื่อนไขให้น่าสนใจขึ้น เช่น เพิ่มระดับของทาส หรือขยายอายุสัญญา ส่วนการลดราคาเป้าหมายมักไม่ค่อยใช้ เพราะทาสจะมีภาระหนี้สังคมที่ต้องชดเชยเป็นจำนวนที่แน่นอน หากหมดเวลารอบแรกแล้วมีผู้สนใจวางเงินแค่รายเดียว ทาสจะถูกขายให้สมาชิกรายนั้นในราคาสามส่วนสี่ของราคาเป้าหมายตามเงินที่วางทันที

เพื่อให้ผ่านเข้ารอบจริง ผมต้องเอาเงินหกแสนเข้าไปวางในระบบ ถ้าแค่นี้ไม่มีปัญหา ผมพอจะมีเงินเก็บอยู่บ้าง ไม่ได้เยอะมากเพราะเงินที่ผมเก็บจริงๆ มาตั้งแต่เด็กจนโตจากที่ญาติผู้ใหญ่ทั้งหลายให้มาตามโอกาสต่างๆ ตอนนี้เอาไปลงทุนระยะยาวหมดแล้ว หนักๆ ก็แอบเอาไปซื้อที่แถวเขาใหญ่ไว้แปลงใหญ่ ทีหลังถ้ามีเวลาอยากไปทำพวกเกษตรอินทรีย์ดู ตอนนี้เทรนด์กำลังมา แต่ตอนรอบประมูลล่ะ ผมเหลือเงินสดอีกแค่สองแสนกว่าบาท จะสู้เขาไหวเหรอ เอ้า ลองดู ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนี่ ระบบรอบที่หนึ่งจะปิดลงภายในชั่วโมงนี้แล้วหลังจากลงประกาศมาตั้งแต่เจ็ดวันก่อนแต่ผมไม่ได้เข้ามาดู ผมรีบแจ้งความจำนงพร้อมโอนเงินออนไลน์ทันที เพียงไม่ถึงสิบวินาที ระบบก็แจ้งยืนยันว่าผมมีสิทธิเข้าร่วมการประมูล และสามารถเข้าไปดูข้อมูลโปรไฟล์ลับของทศได้แล้ว

ผมคลิกเข้าไปดูทันที จริงๆ ก็ไม่ได้สนใจมากเท่าไหร่ แต่ดูไว้เผื่อได้รู้ว่าทศพอจะทำงานอะไรให้ผมได้บ้าง หน้าจอโชว์รายชื่อไฟล์ที่แสดงเป็นรูปภาพเล็กๆ จำนวนมาก มีภาพโป๊หลายชุด คลิปอาบน้ำ คลิปช่วยตัวเอง แต่ผมไม่สนใจจะดูหรอก คลิปในหมวดเอ็มผมทั้งหล่อทั้งเด็ดกว่านี้เยอะ ผมไล่ดูข้อมูลอื่นคร่าวๆ มีตั้งแต่ สมุดพก ผลการเรียนตั้งแต่เด็กจนจบโรงเรียนช่าง ทะเบียนบ้าน ใบเกณฑ์ทหาร บัตรประชาชน ใบขับขี่ และอีกสารพัด แต่ก็ไม่พบข้อมูลว่าทศจะมีทักษะอะไรที่เป็นประโยชน์กับผม ดูเหมือนจะใช้คอมพิวเตอร์ไม่คล่องด้วยซ้ำ เกรดวิชาคอมพิวเตอร์ต่ำขนาดนั้น ผมเข้าไปดูภาพถ่ายของทศตั้งแต่เด็กจนโตที่มีครบทุกช่วงอายุ เป็นเด็กบ้านนอกขนานแท้จริงๆ ดำแต่เด็กด้วย มีรูปตอนทำสวนหรือทำไร่อะไรสักอย่าง ใช้ให้ปลูกอะไรดีไหม แต่ผมอยู่คอนโดนี่นา เอาไงดี ชักไม่อยากได้แล้ว งั้นไม่ต้องสู้ประมูลแล้วกัน

“ตื้ดตื้ด” เสียงเตือนดังมาจากแอพที่ผมกำลังดูอยู่ ผมรีบเปิดเข้าไปดูข้อความจากระบบ

“ไม่นะ”ผมอุทานเมื่อเห็นระบบแจ้งว่า

“ขอแสดงความยินดีด้วย เนื่องจากคุณเป็นผู้เข้าร่วมประมูลทาสรหัส S1-0028D เพียงรายเดียว คุณจึงได้เป็นเจ้าของทาสรายดังกล่าวทันทีในราคาพิเศษ ระบบจะทำการหักเงินประกันจำนวน 600,000 บาทเพื่อชำระค่าตัวทาสเมื่อการส่งมอบทาสแล้วเสร็จ”

ซวยอะไรอย่างนี้ พอจะเปลี่ยนใจดันไม่มีใครประมูลด้วยเลย นี่ผมได้สินค้าเหลือเลือกมาใช่ไหม เอาวะ ถือว่าได้ซื้อในราคาลดยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ซัมเมอร์เซล

หลังจากนั้นมีข้อความเข้าระบบเพิ่มเติมเพื่อให้ผมเลือกเวลาและสถานที่ที่จะรับมอบทาส พรุ่งนี้วันศุกร์ผมทำงานทั้งวัน แล้วตอนเย็นก็มีกินเลี้ยงอีก ผมเลยเลือกเป็นเช้าวันเสาร์ที่คอนโด ไว้เจอกัน เจ้าทาสที่ไม่มีใครเอา ทำให้ผมต้องเสียเงินตั้งหกแสน

TBC

ออฟไลน์ Vocaliist

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
วันนี้น้อยจัง อยากอ่านอีกอ่า

ทำไมไม่ได้ทาสหนุ่มหล่อๆหล่ะ

พอจิ้นแล้วมันขัดๆอะ แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะ

ออฟไลน์ kothan

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 127
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
เอาน่าหกแสนจิ๊บๆ  :mew5: มันต้องมีทีเด็ดซิ ชายแท้ๆเชียวนะเออ

ออฟไลน์ barataku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
องค์กรลวงจิต Explicit Content

บทที่ 11 [ต่อ]

[พิชยะ]

วันนี้ผมกับเพื่อนในสายรหัสที่โคๆ กันอยู่ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยรวมตัวกันมาเลี้ยงรุ่นน้องในสายครับ ตั้งแต่ทำงานแล้วก็ไม่ค่อยได้เลี้ยงน้องเลย นี่เห็นว่าจะมากันตั้งแต่ปีหนึ่งยันบัณฑิตที่เพิ่งจบโดยรุ่นผมแก่สุดเป็นเจ้าภาพ นี่กะจะมาล้มทับกันเลยใช่ไหม เรานัดน้องๆ ไว้ที่ผับของพี่ไอชิน ใช่ ไอ้ชินที่ถูกเด็กมอต้นสามคนเล่นซาดิสซ์ใส่คนนั้นนั่นแหละ

“มาคนแรกเลยนะมึง” ผมมาถึงที่ร้านแล้วเอ่ยทักไอชิน

“เอ้า ก็ร้านพี่กูนี่หว่า แล้ววันนี้วงกูมีเล่นด้วยตอนทุ่มครึ่ง กูเลยรีบมาคุยกับพวกแม่งก่อน เดี๋ยวจะต้องแว้บไปชั่วคราว” ไอ้ชินยังหล่อเหมือนเดิมเลย ยิ่งเดี๋ยวนี้มันไม่ดูแบดบอยเหมือนเก่า มึงดูดีมีออร่าขึ้นจมเลยว่ะชิน มองหน้ามันแล้วนึกถึงท่อนลำสีเข้มกับรูสวาทปิดแน่นของมันที่เห็นในคลิป แล้วเสียวซ่านกับคนตรงหน้าไม่น้อย

“เพื่อน เว้ย เพื่อน” ผมท่อง พยายามไม่คิดลามกกับเพื่อนตัวเอง

“บ่นเหี้ยไร แล้วเมื่อไหร่แม่งจะมากัน นี่กูรอนานแล้วนะ จะได้เริ่มแดกเหล้า” ไอ้ชินบ่น ถึงมึงเลิกเป็นแบดบอยแล้ว แต่มึงยังหยาบคายเหมือนเดิมเลยว่ะ

“กินข้าวก่อนดีไหม แต่ห้องนี้เจ๋งว่ะ จุคนได้กำลังดีเลย” ห้องมันสวยดีครับ

“พี่กูเพิ่งปรับปรุงเพิ่ม ให้เป็นห้องวีไอพี แยกออกมาจากส่วนผับ เผื่อพวกไฮโซจะมาเอากัน ค่อยลับตาคนหน่อย” หน้าตามันดูลามกมาก

“คิดชั่วนะมึง” ผมด่า ถึงไม่สนิทกันตั้งแต่ต้น แต่ช่วงหลังก็คุยกันได้โอเค

ซักพักน้องๆ และพวกเพื่อนที่เหลือก็ทยอยมากัน บรรยากาศตอนนี้เริ่มคึกคักแล้ว ผมสะดุดตากันน้องที่น่าจะอยู่ปีสี่คนนึงจนต้องกระซิบถามหลานรหัสผมที่อยู่ปีสี่เหมือนกันว่า

“เฮ้ย ไอนั่นมันเด็กไฮโซขี้เก็กรุ่นมึงที่กูเคยบ่นว่าไม่ชอบหน้าเปล่าวะ”

“ไหนพี่ อ๋อ น้องเปา เอ๊ย ไอ้เมธัสไงพี่ ใช่คนที่พี่ว่านั่นแหละ” หลานรหัสผมเริ่มกรึ่มแล้ว จะทำเวลาไปไหน

“ทำไมเดี๋ยวนี้มันน่ารักจัง แล้วทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องรุมเต็มเลย แต่ก่อนมีแต่คนไม่ชอบหน้าไม่ใช่เหรอ ขี้อวด ตีนไม่ติดดิน” มันเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ ครับ ป๊อบมาก หัวเราะร่าเริงกับคนโน้นคนนี้ตลอด เป็นจุดสนใจกลางงานเลย ไม่เหมือนเมื่อก่อนดูหยิ่งเข้าถึงยากตั้งแต่ยังเป็นแค่เด็กปีหนึ่งแท้ๆ

“ตั้งแต่ขึ้นปีสี่มา มันชอบทำอะไรตลกๆ ดูไม่ถือตัว ทำตัวติดดินขึ้น คนเลยชอบ มันดังมากเลยนะ คนรู้จักมันเยอะเพราะชอบโชว์ก้นตอนฉี่อ่ะ” หลานรหัสหัวเราะขำแล้วเล่าต่อ

“ทุกครั้งเลยที่มันเข้าห้องน้ำไปฉี่ที่โถ มันจะรูดกางเกง บอกเซอร์ กางเกงใน มีกี่ตัว ลงมากองที่หัวเข่าหรือข้อเท้าหมด ถึงจะฉี่ได้ คนเยอะแยะมันก็ไม่เกี่ยง” มันเล่าต่อเป็นชุด ผมนึกภาพตาม

“แปลกไหมละพี่ แต่ก็น่ารักดีนะ ก้นมันขาวเนียนด้วยไง กลมป๊อก ผมยังชอบดูเลย ที่นี้พอคนพูดกันปากต่อปากเข้า มีมาตามดูเลยนะ ไฮโซโชว์ก้น แต่คนเขาไม่ได้นึกว่ามันโรคจิตอะไร เขามองว่าเหมือนเด็กเล็กๆ ทำ หรือไม่ก็มองว่ามันติดดิน ง่ายๆ ไม่ถือตัวอะไร คนเลยเข้าหามันเยอะทั้งเพื่อนทั้งน้อง เลยได้ฉายา ซาลาเปาแฝดมาด้วย”

“โอ้ย พูดซะกูอยากเห็นเลย เดี๋ยวตามมันไปห้องน้ำดีกว่า” ผมพูดเล่นๆ

“เดี๋ยวนี้ถ้าไม่ใช่ที่มหาลัยมันไม่ค่อยทำงี้หรอก มันกลัวโดนลวนลาม แต่ในเมื่อปู่รหัสสุดหล่อผมว้อนท์ ผมจัดให้” หลานรหัสผมทำท่าประจบ

“เฮ้ย กูพูดเล่นๆ ไม่ได้อยากอะไรขนาดนั้น กูไม่ได้เป็นเกย์ซะหน่อย” ผมยังไม่ได้เปิดตัวครับ อย่างที่บอกกลัวที่บ้านเสียชื่อครับ ไอ้หลานรหัสตัวดีมันไม่ฟังเสียง มันลากผมเดินเข้าไปหาเมธัสที่ตอนนี้เริ่มเมากรึ่มๆ หยิบจานกระเบื้องมาเคาะเสียงดังเรียกความสนใจจากคนทั้งห้อง แล้วพูดกับเมธัสเสียงดังว่า

“น้องเปา นี่ลุงรหัสกู พี่พิช มึงรู้จักอยู่แล้วนี่ พวกพี่เขาเป็นเจ้าภาพเลี้ยงเราคืนนี้”

“ซาวัดดีคร๊าบพี่พิช” เมธัสยกมือไหว้ผมท่วมหัว ตาเยิ้มฉ่ำ

“มึงช่วยตอบแทนเจ้าภาพเขาหน่อยสิ โชว์ซาลาเปาแฝดไง”

“เฮ้ย ม่ายเอาหรอก กูอาย เพ่พิชไว้ปายดูที่มหาลัยน้าครับ”

“อย่างกน่า คนกันเองทั้งนั้น ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องของพวกเราเอง เร็วๆ เดี๋ยวพี่เขารอนาน”

“เอาง้านเหรอ ก็ได้ เห็นแก่พี่พิชน้า”

ไอเด็กนี่ลุกขึ้นไปยืนหันหน้าเขาหาผนังที่ว่างๆ ด้านหนึ่งแล้วเริ่มปลดเข็มขัด เอาจริงเหรอนี่ ถึงสายรหัสโคของผมจะเป็นผู้ชายซะเป็นส่วนใหญ่ แต่วันนี้ก็มีน้องผู้หญิงมาด้วยสองคนนะ ตอนนี้สายตากว่ายี่สิบคู่ในห้องจ้องไปที่เมธัส มีเพื่อนมันคนนึงรีบเข้าไปยืนประกบข้าง หลานรหัสผมกระซิบบอกว่าชื่อจั๊มพ์เป็นเพื่อนสนิทของไอเมมัน จั๊มพ์มันจะคอยประกบเพื่อเซฟเพื่อนมันตลอด

“ใจเย็นๆ นะครับ ช่วยกันปิดประตูอย่าให้คนนอกเข้ามา ขอร้องอย่าถ่ายรูปถ่ายคลิปเด็ดขาด อย่าทำร้ายพี่น้องกันเองนะครับ” เสียงไอจั๊มพ์ป่าวประกาศ แล้วตรวจความเรียบร้อยซักครู่จนมั่นใจ แล้วกระซิบข้างหูเพื่อนเบาๆ

หนุ่มไฮโซหน้าตาดีรูดกางเกงทุกตัวที่สวมอยู่ลงมาคาไว้ประมาณครึ่งก้น แล้วยืดตัวขึ้นเหลือเพียงเสื้อนักศึกษาตัวสั้น เสียงตะโกนเชียร์ เสียงผิวปาก ดังลั่นห้อง บั้นท้ายของเมธัสขาวเนียนมีออร่าไม่เสียราคาคุย ทั้งเรียบตึงไม่มีไฝฝ้าราคีแม้แต่น้อย แก้มก้นครึ่งบนที่เผยออกมามีรูปร่างกลมได้รูป แนวกล้ามเนื้อกระชับแต่ก็ดูหนั่นหนาน่าสัมผัส

“ยังไม่สุดเลยพี่เม ขอสุดๆ” เสียงเรียกร้องจากรุ่นน้องๆ ดังขึ้น ผมก็อยากตะโกนเหมือน แต่ต้องรักษาภาพลักษณ์

เมธัสตอบรับเสียงเชียร์ แล้วรูดกางเกงต่อรวดเดียวลงไปกองที่ตาตุ่ม ไรขนอ่อนเล็กน้อยแพลมมาจากร่องก้นที่โดนเบียดแน่น ผมโชคดีที่ยืนอยู่ตรงหน้าสุด ขนาดที่ยื่นมือไปสุดแขนไปก็เอื้อมถึงพอดี เสียงตะโกนเชียร์ดังกระหึ่มจากน้องๆ พวกปีหนึ่งปีสอง

“พี่เม เอาอีก พี่เม เอาอีก พี่เม เอาอีก...” นี่มึงนึกว่ามึงอยู่ห้องเชียร์กันหรือไง

สาวแว่นน่าตาน่ารักผู้แสนจะโชคดีที่ได้เห็นเหตุการณ์ในตำนานที่สาววายทั้งมหาลัยต่างเล่าขานถึงด้วยตาตัวเอง ตะโกนเสียงดังกว่าเพื่อนอย่างไม่อายว่า

“กรี๊ด พี่เม แหวกอีกนิดค่า โอย หนูฟิน”

พี่เมของน้องๆ เอี้ยวคอมาด้านหลัง โปกมือให้กองเชียร์แล้วตะโกนตอบว่า “ขอมาก็จัดไป”

เมธัสสะบัดขาข้างนึงให้หลุดออกจากกางเกงที่กรอมเท้าออก ยืนแยกขาเล็กน้อย แล้วก้มตัวเอาหน้าซบกับพนักพิงโซฟา โด่งก้นขึ้น คราวนี้แก้มก้นที่เบียดแน่นเริ่มแยกจากกันทันที ยังไม่ถึงกับเห็นรูก้นชัดแต่ก็พอจะบอกได้ว่า ถึงจะโชว์บ่อย แต่ไอ้น้องหล่อไฮโซนี้ก็ยังไม่พลาดท่าเสียทีใคร ขนอุยอ่อนรอบร่องก้นๆ ทำให้ยังดูเป็นผู้ชายถึงแม้แก้มก้นจะเนียนซะยิ่งกว่าผู้หญิง ขาที่แยกออกเล็กน้อยทำให้เห็นพวงไข่ย่นสีชมพูเข้มสวยห้อยยานแค่รำๆ ไรๆ

คราวนี้ในห้องดังลั่นไม่รู้เสียงอะไรเป็นอะไร ทั้งกรีดร้อง กระทืบเท้า เป่าปาก ปรบมือ แทบกลบเสียงตะโกนปรามว่าห้ามถ่ายคลิปจากเพื่อนของไอ้เม ต้องเรียกว่าเป็นก้นมหาเสน่ห์ที่ทรงพลังจริงๆ ผมจากที่เคยหมั่นไส้ความขี้เก็กของมัน ตอนนี้กลับเริ่มเอ็นดูขึ้นมา มันดูไม่หวงตัวและเป็นกันเองกับคนอื่นสุดๆ ทั้งที่เป็นไฮโซตระกูลเก่าแก่แท้ๆ ผมตื่นเต้นสุดๆ แม้จะเห็นคลิปเด็ดๆ ที่โจ๋งครึ่มขององค์กรมานับไม่ถ้วน แต่พอมาเห็นเหตุการณ์สดๆ เกิดขึ้นตรงหน้า ประกอบกับความหล่อดูดีระดับดาราของคนตรงหน้า ทำให้คึกคักอย่างบอกไม่ถูก ก็คนมันไม่เคยมีประสบการณ์จริงนี่ครับ

เมธัสเอามือลูบไล้คลึงเค้นแก้มก้นตัวเองได้พักใหญ่ หลังจากนั้นจึงเปลี่ยนใจเอานิ้วแหวกเข้าไปในร่องก้นเล็กน้อย เพื่อนมันท่าทางกลัวว่าการโชว์จะบานปลายไปมากกว่านี้เลยรีบพูดขึ้นว่า

“พอได้แล้วมอม นี่เมาด้วยใช่ไหม เล่นไม่เลิก”

ผมอยู่ใกล้เลยได้ยินถนัด เมธัสนี่ชื่อเล่นชื่อเมไม่ใช่หรอ ทำไมเพื่อนมันเรียกว่ามอม เสียงน้องเมโวยวายอะไรซักอย่างใส่เพื่อน แต่ไอจั๊มพ์ก็ไม่สนใจ มันรีบเข้ามาประคองเมธัสให้ลุกขึ้นยืน แล้วช่วยดึงกางเกงขึ้นมาสวมให้ แต่ผมเห็นนะ แอบเอามือปิดไปลูบไปทั้งด้านหน้าด้านหลัง โดยเมธัสไม่ได้เอะใจอะไร มือไวไปแล้ว

หลานรหัสผมเบ้ปาก “ไอนี่ตลอด พอโชว์กำลังมัน มันต้องมาตัดจบทุกที”

ผมว่าต้องขอบใจมันมากกว่านะ ไม่งั้นสมบัติของคณะคู่นี้ คงยับเยินไปนานแล้ว เมธัสที่แต่งตัวเสร็จแล้วแสดงท่าทางว่าภูมิใจ แตะไฮไฟว์กับน้องๆ ไปตลอดทางที่เดินกลับที่นั่ง ผมคิดในว่าถ้าจะมีทาสซักคนก็อยากได้หล่อใสแบบนี้ ทำไมต้องได้แบบดำล่ำถึกมาด้วย เพราะกูเงินน้อยใช่ไหม

ผมมองหาไอชินอยากรู้ว่ามันมีท่าทียังไงกับโชว์เมื่อกี๊แต่ไม่เจอ มีคนบอกว่ามันออกไปเล่นดนตรีบนเวทีสดด้านในผับกับวงมันตั้งแต่ตอนทุ่มกว่าแล้ว ผมขอตัวออกมาเพื่อตามไปดูเพราะยังสงสัยกับเรื่องที่เกิดหลังจากคลิปนั้น วงไอชินบนเวทีมีแค่สี่คน ไอชินเป็นนักร้อง เครื่องดนตรีมีกลอง กีต้าร์ แล้วก็เบส เล่นโดยเด็กมอปลายหน้าอ่อนๆ สามคนที่ผมจำหน้าได้จาก Facebook ไอ้ชิน ผมแปลกใจนิดหน่อยเพราะจำได้ว่ามันเคยเป็นมือกลองมาก่อน

วงเริ่มเล่นเพลงสุดท้ายที่ชินบอกว่าเป็นเพลงประจำของวงมัน มันเป็นเพลงร็อคที่มีจังหวะกระแทกกระทั้น เสียงร้องโทนสูงของไอชินเต็มไปด้วยอารมณ์ บางครั้งแผดขึ้น บางครั้งคร่ำครวญ ไล่ล้อไปกับดนตรี  อาจจะฟังเหมือนผมหมกมุ่นจนเพี้ยน แต่ผมสาบานว่านี่มันคือจังหวะเดียวกับที่ไอชินถูกซอยในคลิปลับที่ผมดูบ่อยจนขึ้นใจ ทั้งสี่ประสานจังหวะที่เร่งเร้าหนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ จนไปจบเพลงที่จุดพีคสุด ถ้าเป็นในคลิปนี่คือตอนที่ทุกคนกระฉูดออกพร้อมกัน คนดูกรีดร้องกันอย่างบ้าคลั่ง ผมไม่แปลกใจ จังหวะที่หนักแน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันขนาดนั้น ฝีมือเกินเด็กมอปลายไปหลายขุมแล้ว

วงของไอชินรีบลงจากเวทีและเดินเข้าไปห้องพักข้างหลังทันทีโดยไม่ได้มองมาทางผมแม้แต่น้อย ผมเดินตามเข้าไปเพื่อจะไปชมมัน ประตูลูกบิดถูกล็อคอยู่แต่ดันงับไม่สนิทผมเลยเปิดเข้าไปได้ หลังประตูมีทางเดินที่หักมุมก่อนจะเข้าไปในพื้นที่แต่งตัวของนักดนตรี ในห้องชินถอดเสื้อเชิร์ตตัวหลวมที่ใส่อยู่ออกเพื่อเช็ดเหงื่อ แต่คนที่เช็ดให้คือเด็กยักษ์หน้าหล่อ บริเวณเป้ากางเกงของชินที่ตอนแรกมีเสื้อบังอยู่ปูดออกอย่างเห็นได้ชัด เป้าของเด็กอีกสามคนก็ตุงโด่เช่นเดียวกัน ตอนอยู่บนเวทีคงมีกีต้าร์กับกลองช่วยบังไว้ ทั้งสี่ยังไม่สังเกตเห็นผมเพราะมัวแต่เถียงกันอยู่

“พี่บอกแล้วไม่ให้เล่นเพลงนี้ เล่นแล้วแม่งน้ำจะแตก ต้องเลิกก่อนเวลาทุกที” ชินพูดกับเด็กทั้งสามอย่างขัดใจ ผมชะงักไป มันใช่อย่างที่คิดใช่ไหม เลยตัดสินใจหลบอยู่หลังหลืบมุมทางเดินเพื่อสังเกตการณ์ต่อ

“ก็แฟนๆ เขาเรียกเรียกร้องนี่ พวกผมก็ชอบ เล่นแล้วได้จบเสียวทุกที” อีกสองคนพยักหน้าเห็นด้วย

“เฮ้ย วันนี้ไม่เอานะ พี่มีกินเลี้ยงกับเพื่อนอยู่”

“น้า..พี่ ขอเถอะ นะ นะ นะ เดี๋ยวผมเร่งจังหวะให้เร็วที่สุด นี่ก็พร้อมรบกันตั้งแต่อยู่บนเวทีแล้ว”

ชินอิดออดแต่ก็ยอมในที่สุด เหตุการณ์หลังจากนั้นอย่างกับเดจาวูห์จากในคลิป ทั้งตัวคน ตำแหน่ง ความพร้อมเพรียง และลีลาแบบทูอินวัน สิ่งที่ไม่เหมือนคือเด็กๆ โตขึ้นมาก ทั้งขนาดและพละกำลัง จังหวะที่เร็วรัวกว่าเดิม และรอยจีบของชินที่ไม่ปิดสนิทอีกต่อไป

TBC
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-12-2015 21:05:41 โดย barataku »

ออฟไลน์ เกลียวคลื่น

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
ได้อารมณ์เหมือนอ่านเรื่อง แค้นวิปริต จิตสั่งกาม เลย 555

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
อ๊าก ไม่นึกว่าน้องเมจะกลับมามีบทบาทอีก
ชอบโชว์ไปแล้วใช่มั้ย :hao7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด