[10]
PART 1
“เฮ้ย!!” เสียงบุคคลปริศนามาพร้อมกับมือที่จี้เอวผม
“เชี่ย!!” เสียงผมที่ร้องด้วยความตกใจและสะดุ้งจนตัวโยนเพราะโดนจี้จุดอ่อน
โป้ก!!“นี่ถึงขั้นตีหัวเลยหรอออออออ” ไอ้คีนกุมหัวตัวเองโอดครวญพร้อมกับถอยห่างจากผมไปสองก้าวโดยอัตโนมัติ เนื่องจากโดนผมใช้ทัพพีที่กำลังจะผัดข้าวตีหัวเข้าให้ ก็ใครใช้ให้พ่อเจ้าประคุณเขามาทำให้ผมตกใจก่อนล่ะ
“โอ๋ๆ ขอโทษๆ ก็คนมันตกใจหนิ ไหนดูสิ” ผมรีบเข้าไปโอ๋ แล้วลากมันมานั่งที่เก้าอี้ให้ผมดูได้สะดวก เนื่องจากถ้าให้มันยืน แล้วผมยืนดู ก็เห็นแต่คงไม่ชัดเท่าไหร่ ก็แน่ล่ะ สูงห่างกันตั้งสิบกว่าเซนต์
“แดงเลย โอมเพี้ยง หายนะ หายๆๆ” ผมลูบรอยแดงตรงหน้าผากเบาๆ ที่จริงผมตีไม่แรงเท่าไหร่หรอก แต่แม่งขาวไง มันก็เลยดูรุนแรงเกินจริง
“ไม่หาย ยังเจ็บอยู่เลย” มันว่า พร้อมจับมือผมไปลูบๆหน้าผากมันอีก
“งั้น. . .” ผมทำท่าคิด
จุ้บ!!
“หายยัง?” หายได้แล้วแหละ ได้รับยาวิเศษเป็นริมฝีปากสวยๆ ของกูเชียวนะ
“หายก็ได้” มันส่งยิ้มอ่อนๆ มาให้ผม ผมก็ยิ้มตอบ ไม่อยากจะยอมรับเท่าไหร่ว่าพอเป็นแฟนกันแล้วมีความสุขขึ้นเยอะ แม้ตอนนี้จะยังลืมเรื่องราวร้ายๆ ในชีวิตไม่ได้ แต่ความเจ็บปวดที่มีต่อมันกลับไม่มากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แล้วอีกไม่นานผมก็คงจะไม่เจ็บปวดกับมันอีกต่อไป. . .ผมเชื่ออย่างนั้น
“แล้วเข้ามานี่มีไร ข้างนอกเสร็จแล้วหรอ” ผมถาม เพราะว่ามันอยู่ฝ่ายจัดสถานที่ ส่วนผม พี่โม ไอ้คิม แล้วก็ไอ้มิกซ์อยู่ในครัว นี่ก็เริ่มทำอาหารได้สักพัก เพราะพวกที่ไปตลาดก็กลับมาตั้งนานแล้ว แถมซื้อของกลับมาตั้งเยอะแยะ ที่สำคัญมีไส้อั่วไอ้มิกซ์ด้วย!! แล้วไปได้มายังไง? ไอ้แม็กซ์มันเล่าให้ฟังว่าพอดีเจอพ่อค้าขายกุ้งที่ตลาดคนหนึ่ง เขากำลังนั่งกินไส้อั่วอยู่ มันก็เลยถามว่าซื้อที่ไหน ก็ได้ความว่าเขาเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่ซื้อมาเยอะแยะ ไอ้เชี่ยแม็กซ์ก็เลยทำการอุกอาด ขอแบ่งซื้อไส้อั่วเขาเฉยเลย โชคดีที่พ่อค้าใจดี แบ่งมาซะไอ้มิกซ์กินได้เป็นวันๆ แถมฟรีซะด้วย ไม่ต้องเสียตังค์สักบาท
“เสร็จแล้ว จะเข้ามาบอกให้ผัดข้าวด้วย” สงสัยว่ากลัวไม่อิ่ม ดีนะที่ผมหุงข้าวเตรียมผัดไว้อยู่แล้ว
“รู้แล้วๆ หุงข้าวแล้วด้วย”
“แค่นี้แหละ ให้ช่วยมั้ย”
“ไม่ต้องๆ ไปอาบน้ำอีกรอบเถอะ ดูดิ มีแต่เหงื่ออ่ะ” ผมแกล้งใช้นิ้วคีบเสื้อมันที่แขวนอยู่บนบ่า (ตอนนี้มันถอดเสื้อ) เสื้อเปียกเหงื่อเชียวมึง
“รังเกียจหรอ แค่นี้รังเกียจหรอ มึงเจอนี่!”
“อ้ากกกก อย่าๆๆๆ” ผมร้องโวยวายเมื่อมันรวบตัวผมไปนั่งบนตัก พร้อมกับกดหัวผมให้ซบลงไปกับซอกคอมันด้วย ผมก็ดิ้นสิครับ ไม่ได้เหม็นอะไรหรอก แกล้งไปงั้นแหละ กลิ่นเหงื่อแฟน เซ็กซี่จะตาย
“ขอโทษครับ คือพวกกูยังมีชีวิตอยู่ในนี้อีกมั้ย หรือเห็นเป็นแค่อากาศธาตุไม่ทราบครับ” อ่ะ เสียงพี่โม กูมีตัวช่วยแล้ว!!
“พี่โม ช่วยฟ่าด้วยยยย อ้ากกกกก เหม็นๆๆๆ” ผมรีบร้องขอความช่วยเหลือทันที ส่ายหัวส่ายหน้า ดีดดิ้นไปมา เอาให้ดูว่าทรมานที่สุด
“นี่เหม็นนักมั้ย นี่ๆๆๆ” มันกดหน้าผมเข้าไปให้ซุกกว่าเดิม ไอ้เพื่อนรักกับพี่โมก็หัวเราะสะใจไม่มีใครช่วยสักคน จนผมเหนื่อยจะดิ้นนั่นแหละ ก็เลยหยุดอยู่นิ่งๆ
“หอบเชียวมึง”
“ไอ้มิกซ์ไอ้เพื่อนชั่ว ไม่ช่วยกู” โทษเพื่อนทันที
“กูช่วยมึงกูก็ตายดิ ตัวใครตัวมันโว้ย”
“รักกูมาก” ผมส่งนิ้วกลางให้มันเป็นการขอบคุณ ไอ้เพื่อนชั่ว T____T
“หึหึ กูไปอาบน้ำแล้ว ทำกับข้าวอร่อยๆ นะที่รัก” มันว่าเสร็จก็ดันตัวผมให้ลุกขึ้นจากตัก แล้วเดินไปทันที
“อ่อก” น้ำลายฟูมปากเลยกู มาเรียกอะไร ที่รง ที่รัก ง่อวววว
“หึหึ หน้าแดง แค่นี้ทำหน้าแดง ทีนัวเนียต่อหน้าคนเยอะแยะไม่เห็นอาย แค่นี้อายหรอวะฟีฟ่า” ไอ้คิมแซว
“เหี้ยและๆ” มะเขือเทศอยู่ไหนวะ ไหนๆ น้ำปลา ซอสล่ะซอส แล้วนี่กูจะทำไรก่อน ข้าวผัด? ไม่ๆ ล้างผักๆ อ้ากกกกก ของหายไปไหนทำไมกูหาไม่เจอ!! เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้คีน ทำกูรวน!!
>>>>><<<<<
“อ้ากกกก ไอ้แม็กซ์ มึงอย่าแย่งไส้อั่วกูววววว” ไอ้มิกซ์ร้องโวยวายพร้อมกับดึงจานไส้อั่วหลบไอ้แม็กซ์
“โหยย ไอ้เชี่ยมิกซ์แค่นี้ทำงก มึงลืมไปรึเปล่าว่าใครเป็นคนไปหามา” ไอ้แม็กซ์ไม่ยอม ยังคงดึงดันจะกินไส้อั่วให้ได้
“นี่ไม่ต้องแย่งกัน ในครัวยังมี” ในที่สุด นางฟ้า? อย่างกูก็ต้องออกโรง
“เชี่ยแม็กซ์มึงไปเอาของในครัวเลย” ไอ้มิกซ์โวยอเกน
“มึงสิไปเอา แล้วจานนี้ให้กู” เป็นงั้นไป งั้นก็เอาที่มึงสองคนสบายใจล่ะกัน กูนั่งแกะกุ้งให้แฟนกูต่อดีกว่า
“เอาข้าวอีกมั้ย” ผมถามมัน เพราะว่าไอ้คีนมันกินข้าวผัดหมดไปจานหนึ่งแล้ว แต่เผื่อว่ายังไม่อิ่ม
“อิ่มแล้ว อยากกินเหล้า”
“มะเหงกหนิ” ผมว่า แต่มือก็ชงเหล้าให้มันอยู่ดี
“คนมีคู่เขาไม่รู้หรอกกกก ความเหงาที่แยกไม่ออก มันคอยหลอกหลอนจิตใจจจจจ คนนนนนมีคู่เขาคงยิ้มได้ คนโสดต้องนอนเดียวดายยยย ก็ไม่มีใครสักคน อน อน อน (เสียงแอคโค่) เพลงนี้มอบให้แก่คู่รักคู่ใหม่ สดๆ ร้อนๆ ที่หวานเกินหน้าเกินตากู” พี่รีมเจ้าเก่าแซวขึ้นมาอีกแล้ว นี่คราวนี้ถึงขั้นร้องเพลงแซว พี่แกว่างขนาดตามแซวผมทุกเวลาที่มีโอกาสเลยรึไง หึหึ ไอ้คีนก็ไม่ว่าอะไร ยักคิ้วกวนๆ ตามสไตล์มัน ห่านี่ เถียงมั่งก็ได้
“พี่ก็ไปหวานกับพี่แม็คดิ คู่กันหนิ” ในเมื่อมึงไม่ทำ กูทำเองก็ได้
“มึงพูดไม่จบไอ้น้อง คู่หูเว้ย คู่หู” พี่แม็คเถียง
“คู่หูชู้ชื่นล่ะสิ” ไม่ กูไม่ยอม
“แล้วน้องฟีฟ่าสนใจเป็นชู้กับพี่รีมมั้ยล่ะจ๊ะ” ไอ้พี่รีมมันทำหน้าทำตาเจ้าชู้มานั่งข้างผม พร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นเหมือนเชิญชวนหญิงตามผับซะไม่มี
“ตีนกูนี่” มาแล้วครับ ไอ้คนที่ได้แต่นั่งเงียบตอนแรก ตอนนี้มันมีเสียงแล้วครับ
“อุ่ยยยย พกแฟนมาด้วยหรอ พกแฟนมาด้วยหรอเนี่ยยย แค่นี้ก็ต้องพกแฟนมาด้วยยยย” พี่รีมลุกขึ้นทำท่าส่ายก้นต่อหน้าทุกคน ไอ้คีนได้ทีก็เลยจัดการถีบไปเต็มๆ ทีน เลย พี่รีมเกือบล้มหน้าคว่ำ ดีที่พี่แม็ครับไว้ทัน นี่เขาเรียกเนื้อคู่ใช่หรือไม่ ฮ่าๆ ล้อเล่นคร้าบบบบ ผมว่าพี่สองคนนี้ไม่น่าจะมีอะไรกันหรอก หรือจะมี เอ๊ะ ก็ไม่รู้สินะ ฮ่าๆ
“กร้ากกกกกก” พวกที่เหลือก็รักเพื่อนรักพี่มาก หัวเราะซะไม่มีความเกรงใจเลย กร้ากกกก
แปะๆๆ
“มาๆ เล่นเกมส์กัน เล่นเกมส์” พี่นอร์ทตบมือเรียกสมาธิพวกเราอีกครั้ง หลังจากที่เสียสมาธิและพลังงานในการขำพี่รีมกับพี่แม็คที่ออกไปเต้นคันหูกันจนท้องคัดท้องแข็ง อาหารอะไรก็หมดแล้ว ตอนนี้เหลือแค่เหล้ากับกับแกล้มเท่านั้น
“เกมส์ไรเฮีย” พี่แม็คคลานมาถาม ต้องคลานเพราะสภาพพี่แกตอนนี้ไปแล้ว ไอ้เมาน่ะไม่เท่าไหร่หรอก เหนื่อยมากกว่า เต้นบ้าพลังเกิ๊น
“truth or dare รู้จักป่าว”
“รู้จักกกกกกก” (เกือบ) ทุกคน (เพราะยกเว้นพี่เซนที่เงียบซะจนเพื่อนๆ น้องๆ เกือบลืมไปแล้วว่าพี่แกมาด้วย)ประสานเสียงกันตอบอย่างกับเด็กอนุบาลซะไม่มี เคยเป็นป่ะครับ ตอนอนุบาลน่ะ ที่บอกทำความเคารพแล้วพวกเด็กๆ จะพูดว่า ‘ซาหวาดดีคราบบบบคุณครู” ประมาณว่าลากเสียงยาวๆ มันจะได้พร้อมกัน ฮ่าๆ
“รู้จักแต่กล้าเล่นป่าวววว ใครความลับเยอะก็สละสิทธิ์ได้นะ ว่าไง ป็อดป่าวๆ” พี่รีมมันไซโค เล่นซะไม่มีใครออกจากวง เพราะกลัวว่าจะโดนหาว่าป็อดตลอดชีวิต T____T
“กล้าาาาา” ทุกคนประสานเสียงตอบ แล้วพวกเราก็นั่งกันเป็นวงกลมทันที ผมนั่งข้างไอ้คีน ความใกล้ก็อีกนิดเดียวก็นั่งตักกันได้แล้วอ่ะ =__= ส่วนฝั่งซ้ายของผมก็คือพี่โม (ไอ้คีนนั่งฝั่งขวา) พี่นอร์ทเอาขวดเหล้าที่ข้างในไม่เหลือเหล้าสักหยดเดียวมาตั้งกลางวง
“ใครไม่อยากตอบ ต้องทำตามคำสั่งทุกอย่างนะเว้ย ห้ามขัด ห้ามหลีกห้ามเลี่ยง ถ้าใครโกง หรือโกหก กูขอแช่งให้นกเขาไม่ขัน!! สั้นลงตามจำนวนพยางค์ที่โกหก!!” พี่นอร์ททำการแช่งก่อนที่จะเริ่มเกมส์ เล่นเอาคนทั้งวงโอดครวญกันทันที เพราะการแช่งให้นกเขาไม่ขัน และสั้นลง มันร้ายแรงมากสำหรับลูกผู้ชายอย่างเรา และเกย์อย่างผม
“โหยยยยย เฮียนอร์ท เล่นแช่งกันแบบนี้เลยหรออออออ” พี่แม็คโอดครวญ
“เหอะน่า ถ้ามึงไม่โกหกมึงก็ไม่เห็นต้องกลัว” พี่นอร์ทว่า
“ง่ะ”
“เอ้าเริ่มๆ กูหมุนล่ะนะ” พี่นอร์ทว่า จากนั้นแกก็หมุนขวดที่อยู่กลางวงทันที ขวดเหล้าหมุนติ้วๆๆ จนสุดท้ายก็ไปหยุดที่. . .
ที่. . .
ที่. . .
พี่แม็ค. . .
“truth or dare” พี่นอร์ทถาม
“truth เลยเฮีย น้องแม็คเป็นคนไม่มีความลับ” พี่แม็คตอบอยางมั่นใจ พี่นอร์ทขยับยิ้มมุมปากแค่เล็กน้อย แต่ถ้าผมเป็นพี่แม็คก็คงมีขนลุกกันบ้างล่ะ เพราะไอ้รอยยิ้มแบบนั้น หายนะชัดๆ บรึ๋ยยยย
“ผู้ชายคนสุดท้ายที่มึงเอาคือใคร” เสียงเรียบๆ สบายๆ แต่เล่นเอาเงียบทั้งวง
“มะ. . .หมายความว่าไงพี่นอร์ท” พี่รีมถามเสียงตะกุกตะกัก ดูเหมือนจะเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้ แต่ไอ้คนที่นั่งข้างตัวผมนี่สิ มันนั่งสบายๆ เหมือนไม่ได้ตกอกตกใจอะไรกับคำถามของพี่นอร์ท
“ให้เจ้าตัวเขาตอบเอง ว่าไง? ไอ้แม็ค” พี่นอร์ทกดดันอีก ผมแอบเห็นว่าพี่แม็คกลืนน้ำลายดังเอื้อก คงจะนึกไม่ถึงว่าพี่นอร์ทจะเล่นคำถามนี้
“เฮีย. . .”
“ตอบมา” พี่นอร์ทเร่งยิกๆ
“ก็ได้ๆ . . .บริ. . .” พี่แม็คตอบ แต่มันอ้อมแอ้มอยู่แค่ในลำคอ ซะจนไม่มีใครได้ยิน
“อะไรวะ ตอบดังๆ ดิ!!” พี่นอร์ทว่าอีก แต่ผมแอบเห็นนะว่าแกยิ้มมุมปาก ประมาณว่าถูกใจที่เล่นพี่แม็คได้ พี่แม็คกระดกเหล้าเข้าปากย้อมใจไปทั้งแก้ว ก่อนจะบอกเสียงดังฟังชัด
“ฟาง บริหารปีหนึ่ง มอเดียวกับเรา”
“เฮ้ย!! คะ. . .คนที่กูเจอที่คอนโดมึงวันนั้น. . .” พี่รีมตะกุกตะกักถาม ดูเหมือนสติจะยังมาไม่ครบ แต่ไอ้คีนนี่สิ ผมสงสัยมันเหลือเกิน มันดูเฉยเกินไปอ่ะ หรือว่ามันรู้อยู่แล้ววะ แต่ไม่เห็นจะเคยพูดถึง
“เออ” พี่แม็คตอบ กระดกเหล้าเข้าปากอีกแก้ว “ว่าแต่เฮียรู้ได้ไงอ่ะ” พี่แม็คถามพี่นอร์ท
“มึงเป็นน้องกูนะเว้ย มึงพาใครขึ้นคอนโดทำไมกูจะไม่รู้ กูเริ่มสงสัยตั้งแต่มึงไม่ค่อยหิ้วใครออกจากผับกูและ ตัวจริงสินะคนนี้”
“ก็. . .คงงั้น ตั้งแต่มีมัน ก็ไม่เคยเอาใครอีก” พี่แม็คอ้อมแอ้มตอบ แต่ผมเห็นนะว่าพี่แกหน้าแดง และคงไม่ใช่แดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ด้วย คริๆ
“เออ พามาเจอด้วยล่ะ” พี่นอร์ทย้ำ พี่แม็คก็พยักหน้ารับไปที
จากนั้นพี่แม็คก็เป็นคนหมุนขวด คราวนี้ความซวยมาตกอยู่ที่. . .
ที่. . .
ที่. . .
ผม. . .
“truth or dare” พี่แม็คยักคิ้วถาม
“dare” ผมตอบทันที ผมไม่รู้ว่าพี่แม็คจะถามอะไร คิดว่ากันไว้ดีกว่าแก้ เพราะบางทีผมอาจจะยังไม่พร้อมตอบคำถาม ถ้าเกิดคำถามเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ผมตอบไม่ได้ หรือคำตอบของผมต้องทำร้ายใคร. . .
“โหยยยยย” พี่ๆ เขาพากันโห่ผม T___T
“จูบไอ้คีนเป็นเวลาสามนาที!!”“สบาย” ผมยักคิ้ว ปีนขึ้นไปนั่งตักและประกบปากจูบไอ้คีนทันที ผมชี้นิ้วสั่งไอ้คิมให้มันจับเวลา ไอ้คนที่ผมนั่งตักอยู่นี่ก็ไม่น้อยหน้า มันจูบตอบผมอย่างดูดดื่ม เล่นเอาผมที่ผมเป็นฝ่ายคุมเกมส์ตอนแรก กลายเป็นเด็กน้อยทันที
“หมดเวลา!!”
“แฮ่กๆ” หอบเลยกู เกือบตาย
ผมลงจากตักไอ้คีน แต่ยังมองมันอยู่ มันมองตอบก่อนจะไล้นิ้วโป้งเช็ดน้ำลายที่มุมปากผมแผ่วเบา เล่นเอาหน้าผมนี่ร้อนวูบวาบเลย เช็ดน้ำลายแม่งเขินกว่าจูบได้ไงวะ
“เอาล่ะครับๆ น้องฟ่ากลับมาหมุนขวดก่อน” พี่รีมเรียกสติ ผมกับไอ้คีนผละออกจากกันก่อนที่ผมจะหมุนขวดเหล้าในมือเบาๆ ทำให้จำนวนรอบที่หมุนมันน้อยมาก แค่ไม่กี่รอบก็ได้ตัวผู้โชคดี
พี่โฟร์ท. . .
“truth or dare ครับ”
“dare”
“ไรวะเชี่ยโฟร์ท ไม่ใจเลย” พี่นอร์ทครวญ คงจะเสียดายที่ไม่ได้รู้ความลับของเพื่อนสนิท ผมเองก็เสียดายที่ไม่ได้เสือก เอ้ย ไม่ได้ถาม แต่เอาเถอะ สั่งให้ทำแทนก็ได้วะ
“งั้น. . .เพียวๆ แก้วนึงล่ะกันครับ”
“โหยยยยย น้องฟ่า เบาชะมัด” พี่นอร์ทคนเดิม ผมว่านิสัยพี่นอร์ทกับพี่แม็คนี่คล้ายกันชะมัด สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน ถึงแม้จะไม่แท้ก็เถอะ
“ก็พี่โฟร์ทเป็นหัวเรือใหญ่ทริปนี้นะ ถ้าเกิดแกล้งมากๆ พรุ่งนี้อาจจะไม่มีรถกลับบ้านนะ” ผมให้เหตุผล นี่แหละครับเหตุผลที่แท้จริงของผม กลัวไม่มีรถกลับบ้าน กร้ากกกกก
พี่โฟร์ทกระดกเพียวๆ เข้าปาก ซึ่งเป็นแก้วที่พี่นอร์ทไปหาแก้วที่ใหญ่ที่สุดมา แถมยังรินซะจนเกือบล้น กะว่าจะแกล้งให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้สินะ ฮ่าๆ จากนั้นพี่โฟร์ทก็หมุนขวด ขวดหมุนแรงมาก!! หมุนไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนมาหยุดที่. . .
ที่. . .
ที่. . .
ไอ้คีน. . .
“ว้ากกกกก ไอ้หล่อ มึงๆๆ truth or dare” พี่นอร์ทเป็นคนถามแทนที่โฟร์ท ไอ้คนข้างตัวผมก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร ไม่มีความตื่นเต้น หรือตื่นกลัวอะไรสักนิด มันแค่แสยะยิ้มมุมปากก่อนจะพูดออกมาเสียงเรียบๆ
“truth”
“จูบแรกของมึงกับน้องฟ่า ที่ไหน!! ใครเริ่ม!!”
“ที่ผับพี่นอร์ท มันเริ่ม” มึงก็ตอบง๊ายยยยง่ายเนอะ ไม่คิดว่ากูจะอายเลยไง๊ ที่แรดไปจูบเขาก่อนน่ะ แต่ที่จริงก็ไม่อายนั่นแหละ เพราะเหตุการณ์นั้น แม่งเขารู้กันทั้งมหาลัย กร้ากกกกก
“อ๋ออออ วันนั้น ที่น้องมันมานั่งตักมึงเลยจ๊วบเลยใช่ป่ะ” พี่แม็คถาม มันไม่ตอบแต่ยักคิ้วทีนึง เป็นอันรู้กันอัตโนมัติว่า 'เออ ที่มึงคิดอ่ะ ถูกแล้ว’
“โหยยยย ไม่หนุกเลยว่ะไอ้คีน มันตอบง่ายเกินอ่ะ” พี่รีมบ่น เพราะไอ้คีนมันตอบแบบสบายๆ ไม่มีอาการอะไรให้คนอื่นได้ลุ้นหรือตื่นเต้นเหี้ยไรเลย เฉย!! อย่างแรง!!
จากนั้นไอ้คีนก็เป็นคนหมุนขวดคนต่อไป เพราะคนที่ตอบจะได้เป็นคนหมุน และจะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ คราวนี้หวยไปออกที่. . .
ที่. . .
ที่. . .
“truth or dare” ไอ้คีนถาม
“dare” พี่เซน. . .
“หึหึ พูดคนเดียวห้ามหยุดเป็นเวลาสองนาที” คงจะเป็นคำสั่งที่พี่เซนทรมานมากที่สุดในชีวิต และเพื่อนๆ แกชอบที่สุดในชีวิต เพราะแต่ละคนโห่ฮากันอย่างยินดี เอาจริงๆ ตั้งแต่ที่ผมรู้จักพี่แกมาผมเพิ่งเคยได้ยินพี่แกพูดไม่เกินห้าประโยค หรืออาจะน้อยกว่านี้ด้วยซ้ำ ไม่รู้จะเงียบไปไหน หรืออาจจะค่าตัวแพง คนเขียนไม่มีปัญญาจ่าย? (ค่ะ แพ๊งแพง)
“เริ่ม!!” พี่แม็คที่เป็นคนจับเวลาสั่ง พี่เซนจึงเริ่มพูดทันที
“@#$%^%^^&*&*()___(&^%%$%^&*(*^%#@&%&((*_)+_)_)(“
“หมดเวลา!!” พี่แม็คให้สัญญาณ พี่เซนหยุดพูดแล้วปิดปากทันที แอบเห็นพี่แกหอบด้วย สีหน้าตอนพูดงี้โคตรทรมาน ผมสงสัยจริงๆ สำหรับพี่เซน การพูดนี่มันทรมานขนาดนี้เลยไง๊ ทำไมผมไม่เห็นทรมานเลยอ่ะ ถ้าให้พูดไม่หยุดทั้งวันผมก็สามารถ แต่ถ้าสั่งว่าห้ามพูดนี่ดิ เรื่องใหญ่ กร้ากกกกก
พี่เซนเป็นคนหมุนขวดต่อ แล้วไปหยุดอยู่ที่. . .
“truth or dare” พี่เซนถาม
พี่รีม. . .
“truth”
“ตอนนี้มึงชอบใครอยู่” เมื่อกี้พี่รีมตอบสบายๆ แต่พอได้ยินคำถามปุ๊บ พี่แกนิ่งทันที
“กูเปลี่ยนเป็น dare ได้มั้ยวะ” พี่รีมถามเสียงจริงจัง ผมว่ามันส่อพิรุธชัดๆ เหมือนปิดบัง. . .
“ไม่ได้ คำไหนคำนั้น” พี่แม็คว่า คงจะแค้น ที่พี่แกเองก็โดนเปิดเผยความลับเหมือนกัน
“นะ. . .ให้กูทำอะไรก็ได้ กูยอมทุกอย่าง” พี่รีมยังคงต่อรองต่อ แต่ไม่มีใครยอม
“เร็วๆ สิวะ” พี่แม็คเร่ง ตอนนี้ทั้งวงตกอยู่ในความเงียบ ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจ เหมือนกับทุกคนกลั้นหายใจเพื่อรอฟังคำตอบของพี่รีม พี่แกไล่สายตาไปรอบๆ วง ไปหยุดที่พี่แบงค์ ไล่ไปที่พี่โม แล้วกลับมามองพี่แบงค์อีกครั้ง. . .
“ก็ได้. . .กูชอบ. . .”
TBC.
TALK :
อ้ากกกกก อย่าฆ่าเค้าาาาา เค้าเพิ่งถึงบ้านเองง่ะ ตอนนี้มีอะไรหลายๆ อย่างกระจ่าง และมีอะไรหลายๆ อย่างที่ซับซ้อนกว่าเดิม (รึเปล่าวะ) อ้ออออ บอกไว้ก่อน แม็คฟาง ไม่ใช่คู่ที่สามนะจ๊ะ เรื่องคู่นี้แค่พูดถึงเป็นสีสันของเรื่องเฉยๆ คู่นั้นยังคงเป็นความลับต่อไป หากใครจำได้ ที่ว่าช่วงแรกๆ ที่พี่คีนจะตามจีบเกย์แล้วแม็คห้าม ค้านหัวชนฝา นั่นเพราะพี่แกลองมาแล้วจ้าาา ติดหนึบ
ป๋อล๋อ แอบโกงวันที่นิดนึง นี่ก็จะเข้าวันใหม่แล้วเนอะ อีกไม่กี่นาทีหยวนๆ
ขอให้สนุกกับการอ่านค่าา
เจอกันตอนหน้า