หัวข้อ: ☻ Love Secret พี่น้องแล้วไง....ถ้าใจรักกัน ☻ 30/03 ☻ [Ch.12] ค่าเสียหาย ☻

[Moko1212]

หงุดหงิดเพราะกำลังห้ามใจตัวเองป่าวเอ่ย พี่ถอดเสื้อผ้ามายั่วแบบนั้น 

[anandawan]

เด็กน้อยขี้หงุดหงิด

[brookzaa]

ทำไมโตมาเป็นคนขี้หงุดหงิดแบบนี้น้าอันอัน  ดอนเด็กเห็ร่าเริงเชียว

[white_destiny]

อันเดรสขี้หงุดหงิด

[Nus@nT@R@]

มึนๆ อึนๆ เหมือนใครห๊ะ...อันเดรส

[PetitDragon]

ไม่น่าเชื่อว่าพ่อมาตินจะดุ ขนาดอันเดรสยังกลัว 

[omyim_jjj]

ตั้งโอ๋มาแล้ววววว

[โซ อึน]

ไม่น่าเชื่อว่าพ่อมาตินจะดุ ขนาดอันเดรสยังกลัว 
[/quoteคาแรคเตอร์พ่อมาตินในภาคนี้จะค่อนข้าง
เอาใจตั้งโอ๋ เพราะตั้งโอ๋เป็นเด็กดี
แต่จะดุกับอันเดรสเพราะอันเดรสไม่ค่อยเชื่อฟัง
แต่จะไม่ให้ลำเอียง

[black sakura]

อันอันขี้หวงอ่ะแอบดูแลพี่ตั้งโอ๋ด้วย

[Poseidon]

มาตินดุ 55555
นึกไม่ออกจริงๆ แต่นะ ดูท่าอันอันคงจะดื้อมากๆแน่เลย

[ชัดเจนกาบ]

ก็ถอดแบบมาตินมาหมดล่ะสิ ชอบทำน่าตาหมาไม่รับประทานนะอันอัน คึคึ

[ขนมโก๋]

อันเดรสหึงแรง

[▶August5th◀]

แอบทำไรในห้องอ่ะน้องอันเดรส 5555+

พี่น้องคู่นี้น่ารักดีเนอะ เถียงกันตลอด อิอิ

[โซ อึน]

1887






   ความลับที่ 2 ความใกล้ชิด

   “มองกล้องหน่อยครับ อย่างนั้น เชิดหน้านิดนึง อ่า อย่างนั้นครับ”เสียงตากล้อง สลับกับเสียกดชัตเตอร์ดังถี่รัวท่ามกลางทีมงานมากมายที่จ้องไปยังฉากที่มีร่างสูงโปร่งเป็นจุดศูนย์กลาง
   ตั้งโอ๋โพสท่าที่คิดว่าธรรมชาติที่สุดตามคอนเสพของงานที่ได้รับมา แสงแฟรตวูบวาบกระทบโดนใบหน้าขาวผ่อง แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาเลยสักนิดสำหรับมืออาชีพอย่างตั้งโอ๋ที่ทำงานแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก
   กลับกันจะคุ้นชินมากกว่า ตากลมใส่คอนแท็คเลนส์สีเทาอ่อน จ้องมองกล้องราวกับจะสะกดสายตาคนที่ได้ดูภาพให้หลงใหล
   ชุดที่ถ่ายอยู่เป็นชุดสุดท้ายสำหรับเซ็ตนี้ ดูท่าจะใช้เวลานานไปหน่อย เพราะฝ่ายคอสตูมเกิดวัดตัวผิดพลาดทำให้แก้ชุดกันเร่งด่วนหน้างาน
   ระหว่างถ่ายรูปชุดสุดท้ายอยู่ สายตาก็เหลือบไปเห็นประตูสตูดิโอเปิดออก ตามมาด้วยร่างของน้องชายที่อยู่ในชุดนักเรียน
   มือข้างหนึ่งถือกระเป๋าพาดนักเรียนบ่าไปทางด้านหลัง อีกข้างกลับไปล้วงกระเป๋ากางเกง ขายเสื้อหลุดออกนอกกางเกง ทรงผมสะกินเฮดเกรียน ใบหน้าบอกบุญไม่รับ แค่ปรายตามองก็ยังรู้เลยว่าเป็นใคร แต่ไม่คิดว่าจะมาหาจริงๆตามที่บอกเอาไว้


   “ไม่คิดว่าจะมาจริงๆนะเนี่ย”ตั้งโอ่ยิ้มทักทันทีที่ถ่ายเสร็จก็รีบเดินมาหาน้องชาย
   “ก็บอกว่าจะมาไง”
   “แล้วมายังไง ลุงปันไปรับหรือว่ามาเอง”
   “มาเอง นั่งแท็กซี่มา”อันเดรสตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ใบหน้าเริ่มชักสีหน้าตึง เพราะคนรอบข้างเริ่มมองมาทางเขาสองคน
   “งั้นเหรอ งั้นรอพี่แปบนึง ไปเปลี่ยนชุดก่อน”
   “เดี๋ยว”
   “มีอะไรเหรอ”ตั้งโอ๋ที่ออกเดินไปแล้วหันหลังกลับมาถามพลางทำหน้าสงสัย
   “ไปด้วย”
   “มาสิ เดี๋ยวพี่พาไป”ตั้งโอ๋เดินไปจับข้อมืออันเดรสให้เดินตามไป ผ่านสายตาหลายคู่ที่มองมาอย่างสงสัยว่าเด็กผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ในชุดนักเรียนมัธยมต้นที่ตั้งโอ๋จูงมืออยู่คือใคร


   “นั่งรอตรงนี้นะ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ไม่นานหรอก”ตั้งโอ๋หันไปบอกให้อันเดรสนั่งตรงโซฟามุมห้องแต่งตัว ส่วนตัวเองก็เข้าไปในห้องที่กั้นไว้สำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้า
   ไม่บ่อยนักที่อันเดรสจะตามตั้งโอ๋มาที่ทำงานแบบนี้ นอกเสียจากว่าจะมีเวลาว่างหรืองานบางงานไม่ค่อยจะดูเข้าตาสักเท่าไร
   รอไม่นานตั้งโอ๋ก็ออกมาในสภาพชุดนักเรียนทับในเรียบร้อย ต่างกับคนน้องลิบลับ ถึงแม้ว่าตั้งโอ๋จะมีอายุมากกว่าอันเดรสถึงสามปี แต่ว่าอันเดรสมีเชื้อสายของต่างชาติผสมอยู่ จึงทำให้ขนาดตัวค่อนข้างใหญ่กว่าคนพี่เล็กน้อย
   “เสร็จแล้ว ไปกันเถอะ เดี๋ยวพ่อมาตินกับป๋ารอนาน”
   “จะรีบไปไหนนักหนา”อันเดรสบ่นเสียงห้วน จับต้นแขนสองข้างของตั้งโอ๋ให้ยืนอยู่กันที่ ในระยะใกล้ตัว
   “อ่ะ มีอะไรเหรอ”ตั้งโอ๋ถามทำหน้าสงสัย จู่ๆอันเดรสก็ดึงเขาให้มายืนข้างหน้า แถมจับแขนเขาบีบซะแน่นอีก
   แต่ถึงจะถามไป อันเดรสก็ไม่ตอบ กลับปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของตั้งโอ๋ที่ติดผิดด้วยความรีบร้อนออกอย่างเบามือ แล้วติดใหม่ให้ถูกต้อง
   “อ่าว พี่ติดผิดเหรอ”ตั้งโอ๋ยกมือเกาหัว ยิ้มแห้งๆ
   “ทำไมไม่ใส่เสื้อกล้าม”อันเดรสถามเสียงแข็ง พอปลดกระดุมออกก็เห็นแผ่นอกขาวเนียน กับยอกอดสีส้มอ่อน ทำให้เกิดความไม่พอใจเอาดื้อๆ ใบหน้าคมเข้มตั้งแต่ยังเด็กเริ่มมีสีหน้าบึ้งตึง แสดงออกถึงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
   “ก็เมื่อเช้ารีบแต่งตัว กลัวไปสายไง เลยลืมใส่”ตั้งโอ๋ตอบ
   อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมแค่ลืมใส่เสื้อกล้ามทับก่อนใส่เสื้อนักเรียนอันเดรสถึงได้ทำหน้าไม่พอใจ
   “คราวหลังถ้าลืมใส่อีกเจอดีแน่”อันเดรสพูดห้วนแล้วหันไปหยิบกระเป๋านักเรียนที่วางบนโซฟาเตรียมกลับบ้าน
   “อะไรนะ กล้ากับพี่เหรอ”ตั้งโอ๋ถาม เรียวปากบางยิ้มร่าออกมาอย่างขบขัน จนดวงตาหยีลง
   “ใช่”
    “แต่นี่พี่เป็นพี่นะอันอัน จะมากไปละ”ตั้งโอ๋โวยวาย เวลาทำอะไรไม่พอใจ อันเดรสก็จะชอบบอกว่าเจอดีแน่ตลอด ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องอะไรมากมาย
   “คืนนี้ไปนอนที่ห้องอัน”
   อันเดรสออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงห้วนสั้นไม่หันมามองหน้าพี่ชาย ก่อนเดินนำออกไป
    เวลาบอกว่าเจอดีทีไรน้องชายของเขาก็ชอบให้ไปนอนห้องตัวเอง ทั้งเดาใจยากทั้ง ชอบเอาแต่ใจตลอด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมน้องชายเขา ถึงไม่ชอบนอนคนเดียว
   “รู้แล้วน่า อะไรอะไรก็เจอดี เจอดี  นี่พี่เป็นพี่นะ พี่อายุมากกว่า เข้าใจอะไรผิดไปรึป่าว”ตั้งโอ๋บ่นเสียงเบา หยิบกระเป๋านักเรียนเดินตามน้องชายออกไปติดๆ
   “อายุมาก แต่ก็ยังติดกระดุมเสื้อผิด แถมลืมใส่เสื้อกล้ามข้างใน”
   “เออน่า ก็คนมันรีบนี่ อันอันตื่นสายเอง มาโทษพี่ได้ไง”ตั้งโอ๋เถียงกลับเดินเร่งฝีเท้าตามออกมา
   ปึก!!
   “โอ้ย พี่เจ็บ หยุดทำไมเนี่ย”ตั้งโอ๋มัวแต่ก้มหน้าก้มตาเดินตาม ไม่ทันระวังใบหน้าชนเข้ากับหลังคอของอันเดรส ยกมือคลำหัวตัวเองป้อยๆ
   “บอกว่าโตแล้ว แต่ก็ยังเดินไม่ระวังทำตัวเป็นเด็กไปได้”อันเดรสหันมาบ่น สายหัวแล้วเดินนำต่อ
   “อะไรนะ กล้าว่าพี่เหรอ  คอยดูพี่จะบอกพ่อมาตินว่าอันเดรสพูดไม่ดีกับพี่”ตั้งโอ๋โวยวายเสียงเบา เดินบ่นไล่หลังตามมาติดๆ
   “ขี้ฟ้อง”
   “ห้ามว่าพี่ขี้ฟ้องนะ อันอันดื้อเอง”ตั้งโอ่เถียง
   “แล้วมันจริงมั้ยล่ะ”อันเดรสหยุดเดินหันมาถาม ใบหน้ามุ่ย เพราะเริ่มไม่ชอบใจที่คนมองมาเยอะ
   “ไม่จริงสักหน่อย ไม่คุยด้วยแล้ว”

   “พี่ดาหลา วันนี้ตั้งโอ๋กลับเองนะ ลุงปันมารับ วันนี้จะเข้าบ้านใหญ่”ตั้งโอ๋หันไปบอกดาหลา ผู้จัดการส่วนตัวที่กำลังคุยกับทีมงานอยู่
   “ได้ได้ กลับกันดีดีนะ ระวังนักข่าวตรงประตูซ้ายมือด้วย ออกประตูขวามือดีกว่า”
   “ขอบคุณครับ”ตั้งโอ่ตอบรับ พลางยิ้มกว้างตามปกติ แต่ไม่รู้ทำไม หน้าน้องชายเริ่มมุ่นหนักกว่าเก่า


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

   “มากันแล้วเหรอ ให้ป๋ารอกันตั้งนาน”กุ้ยช่ายเอ่ยทักลูกชายที่พอมาถึงก็ตรงเข้ามากอดด้วยความเคยชิน เพราะว่าไม่ได้เจอกันนานนับอาทิตย์
   “ตั้งโอ๋คิดถึงป๋ามากเลย”ตั้งโอพูดเอาใจก่อนนั่งลงบนโซฟาห้องนั่งเล่นข้างๆกุ้ยช่าย
   “แล้วไม่คิดถึงพ่อมาตินบ้างรึไง”มาตินเดินเข้ามาในห้องรับแขกทักลูกชายบ้าง
   “ตั้งโอ๋ก็คิดถึงพ่อมาตินเหมือนกัน”ตั้งโอ่ตอบ ฉีกยิ้มกว้าง
   ผิดกับอันเดรสที่พอมาถึงก็ทักทายกุ้ยช่ายสั้นๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งโซฟาข้างกุ้ยช่ายบ้าง หยิบโทรศัพท์เครื่องแพงขึ้นมาเล่นเกมส์
   “หวัดดีครับพ่อ”อันเดรสทัก ก่อนจะหันไปเล่นโทรศัพท์เหมือนเดิม
   “อันเดรส พ่อได้ยินมาว่าทางโรงเรียนให้ไปแข่งขันวิทยาศาสตร์ระดับประเทศ ทำไมไม่ไปล่ะ”มาตินถามลูกชายคนน้อง
   ใบหน้าเคร่งขรึม ค่อนข้างเริ่มไม่พอใจลูกๆที่เวลามาทีไรก็จะมานั่งข้างกุ้ยช่ายแทนที่เขาตลอด
   “ผมไม่อยากไป ขี้เกียจขาดเรียน วันไปแข่งต้องขาดไปแข่ง”อันเดรสตอบวางโทรศัพท์ลงแล้วหยิบรีโมททีวีขึ้นมาเปลี่ยนช่องแทน
   “ไม่เป็นไรหรอกน่า อันเดรสไม่อยากไปก็ไม่เห็นเป็นไร”กุ้ยช่ายแรกขึ้นมา กลัวว่ามาตินจะดุอันเดรส
    ไม่ว่ายังไงอันเดรสก็ไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่เข้าโรงเรียน จากนิสัยร่าเริงก็เปลี่ยนไป เป็นเอาแต่ใจตัวเองตลอด ไม่รู้ว่านิสัยแบบนี้ติดมาจากใคร แต่ก็คงเป็นใครไม่ได้นอกจากพ่ออย่างมาติน
   “ตามใจได้ไง แล้วเมื่อไรจะโตมีความรับผิดชอบสักที อย่างน้อยตอนนี้ก็น่าจะเจาะจงทางเลือกที่ตัวเองต้องการมาสักอย่างก็ยังดี”มาตินพูดเสียงเรียบ กุ้ยช่ายเข้าข้างลูกๆตลอด
   ยิ่งกับอันเดรสที่ค่อนข้างไม่เชื่อฟัง คอยแต่จะตามตั้งโอ๋ แต่ไม่ได้หยิบเอานิสัยตั้งโอ๋มาเป็นต้นแบบเลยสักอย่าง
   “ตอนนี้ ผมยังเลือกไม่ถูกว่าชอบอะไร”อันเดรสตอบ ทำหน้ามุ่ย ไม่วายหันไปมองตั้งโอ๋ที่ฉีกยิ้มให้
   คิดไว้อยู่แล้วว่าพี่ชายต่างสายเลือดต้องมาฟ้องพ่อ แล้วก็เป็นจริง
   “ก็ต้องแล้วแต่ลูกสิ แต่ยังไงก็ต้องมาดูแลบริษัทแทนอยู่ดีไม่ใช่รึไง”กุ้ยช่ายบ่น โยนหมอนอิงมาใส่มาติน ไม่ชอบใจที่มาตินดุลูกลูก
   “มันก็ใช่ แต่ไม่ได้รีบสักหน่อย  อย่างน้อยก็พอมีเวลาให้ทำสิ่งที่ชอบได้”มาตินแก้ตัวยกมือขึ้นเตรียมรับหมอนอีกใบที่กำลังปามาเพราะดันไปเถียงภรรยาสุดรักของตัวเองเข้า
   “อย่ามาเถียง ถ้าไม่อยากนอนนอกห้อง”กุ้ยช่ายยื่นคำขาด ก่อนจะหันไปสนใจลูกลูกแทนสามีที่เอาแต่ทำตัวขรึมใส่ลูกไปวันวัน



   “อันอัน เปิดประตูให้พี่หน่อย จะล็อกทำไม”ตั้งโอ่เรียก หลังจากยืนเคาะประตูห้องนอนอันเดรสอยู่นาน ไหนบอกให้มานอนด้วย แต่กลับล็อกห้อง
   ตั้งดอ๋ยืนรอหน้าประตูห้องนอนของอันเดรสอยู่พักใหญ่กว่าอันเดรสถึงจะเปิดประตูก็ผ่านไปเกือบสิบนาที
    ใบหน้าหล่อเข้มมุ่ยหน้า เหมือนไม่พอใจ ร่างกายท่อนบนเปลือยปล่าว ท่อนล่างใส่แค่กางเกงนอนขายาวที่ร่นลงไปหมิ่นเหม่ เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบกับไรขนอ่อนสีน้ำตาลไล่ขึ้นมา รับกับแผ่นอกสีกว้างสีเข้ม ใบหน้าคมคายมีเหงื่อผุดซึมประปรายเต็มไปหมด
   “เคาะอยู่ได้ หนวกหูน่า”อันเดรสบ่น หลบทางให้ตั้งโอ๋เดินเข้ามาในห้อง
   “แล้วทำอะไรอยู่ตั้งนาน ไม่ยอมเปิด”ตั้งโอ๋ถาม ทำท่าไม่พอใจใส่บ้าง ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วมุ่น มือก็ถือหมอนข้างที่หยิบติดมือมาจากห้องตัวเอง
   “ทำอะไรก็อย่ายุ่งน่า นอนนอนไปเหอะ ถามมากน่ารำคาญ”อันเดรสบอกปัด จ้องมองหน้าพี่ชายที่ทำหน้ามุ่ย ล้มตัวลงนอนบนเตียงตัวเอง
   อาศัยจังหวะที่ตั้งโอ๋เอาหน้าซุกหมอน ถึงได้แอบเอาแผ่นซีดีที่แอบซ่อนไว้ข้างหลังโยนเข้าไปใต้เตียง
   
   






+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แก้ไขนิสหน่อย ยังไงก็ผากไว้ด้วยนะค่ะ ช่วงนี้หัวไม่ค่อยแล่น คิดไรไม่ค่อยออก
ประจำเดือนไม่มาสามเดือนแล้วมั้ง ฮอโมนพุ่งพล่านมาก เหวี่ยงสุดๆ อารมณ์ไม่ค่อยจอยเลย55

ยังไงก็ผากเรื่องด้วยน้า(ฝากซ้ำซาก จนหลายคนเบื่อ55)
   
   --------->>..............หลงจูบ..............<<------

 

[Yara]

อันอันน้อย โตมาแล้วก็ยังติดตั้งโอ๋นะ
แต่ถ้าไม่แสดงออกว่า เพราะอะไรถึงหวง ระวังตั้งโอ๋เสร็จคนอื่นนะ
 

[Mouse2U]

อันเดรสแอบซ่อนซีดีอะไรเอาไว้น้าา นี่คงเป็นสาเหตุที่เปิดห้องช้าซ้ำยังมีเหงื่อผุดออกมาตามใบหน้าใช่ม้ายยย..

[Dee^daY]

ติดตาม ตอนต่อไป ..

[Min*Jee]

แอบดู.........ล่ะสิอันอัน!!!!
ซ้อมมือไปก่อนนะจ๊ะ!!!!

[โซ อึน]

อันอันน้อย โตมาแล้วก็ยังติดตั้งโอ๋นะ
แต่ถ้าไม่แสดงออกว่า เพราะอะไรถึงหวง ระวังตั้งโอ๋เสร็จคนอื่นนะ
 

อันอันไม่ซื่อบื้อเหมือนพ่อมาตินแน่นอน
อันอันฉลาดกว่าเยอะ

[PetitDragon]

แอบฝึกภาคทฤษฎีหรอ 

[heaven13]

ติดตามตามติด

[iceman555]

อีเด็กอันเดรส บ้ากามเหมือนมาร์ตินเลย อิอิ สมกะเป็นพ่อลูกกันจริงๆ

[บูมเบส]

น่ารักน่าหยิกจริงๆ

[cavalli]

 

[brookzaa]

  เอว่าแต่แผ่นซีดีอะไรน๊า  ต้องแอบมุดใต้เตียงห้องอันเดรสแล้วหล่ะ 

[seaz]

น้องจะกดพี่ใช่ไหม? ฮ่าๆ คงเป็นแบบนั้นแหละ เพราะอันอันลูกครึ่งนี่นา รูปร่างต้องใหญ่กว่าตั้งโอ๋อยู่แล้ว ^^

[ขนมโก๋]

อันเดรสนับวันนี่ยิ่งหื่นนะ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ

[alt1991]

 

[auntreory]

สอบเทียบเข้ามหาลัยพร้อมตังโอ๋เลย 5555

[Moko1212]

ซีดีที่น่าสงสัย