ความลับที่ 11 เขินอาย
“มะ มีอะไรเหรอ”ประตูห้องถูกเปิดออกแล้วถามคำถามที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วออกไป
ตั้งโอ๋หลุบตามองพื้นไม้สีอ่อนเบี่ยงตัวให้น้องชายเข้ามา
ดูเหมือนว่าจะเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เพราะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
พอคิดถึงเรื่องที่ใจมันดันนึกจินตนาการขึ้นมาเอง ใบหน้าขาวก็แดงเรื่อออกมา
ประตูห้องถูกปิดลง ร่างสูงโปร่งในชุดนอนกางเกงขายาวเสื้อแขนสั้นเข้าชุดยืนหันหลังให้กับประตูทันทีที่มันปิดลง
ตั้งโอ๋เงยหน้ามองน้องชายที่ดูมีท่าทางสบายๆราวกับเป็นห้องของตัวเอง
ร่างสูงใหญ่ที่ก้าวเข้าสู่วัยทำงานต่างจากเมื่อก่อนมาก ทั้งดูสุขุมและสงบ
ภายใต้ใบหน้าที่ไร้วี่แววของอารมณ์ใดใด อ่านไม่ออกเลยสักนิดว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่
“ล็อกประตูแล้วก็มานี่สิ”พูดสั่งเสียงเรียบตบที่นอนด้านข้างให้ได้สะดุ้งเล็กๆ
“พ่อกับป๋าล่ะ”ถามออกไปอย่างกังวล
ใช่…เขาทั้งกังวลและละอายไปพร้อมๆกันกับความสัมพันธ์ที่มนเกิดขึ้น
ทว่า…กลับปฏิเสธไม่ได้เลยว่าใจนั้นยอมรับมันเข้ามาในชีวิตแล้ว
“คงจะหลับไปแล้วมั้ง”
อันเดรสไหวไหล่ ดวงตาดุดันเสมือนผู้เป็นพ่อจ้องมองกวางน้อยเหยื่ออันโอชะในค่ำคืนนี้ของเขาค่อยๆเดินเข้ามาหาด้วย
ย่างก้าวที่ไม่ค่อยมั่นคงสักเท่าไร
“อือ”
ตั้งโอ๋พยักหน้ารับเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียงข้างน้องชาย
เขาก้มหน้าก้มตาลงมองพื้นห้องสีอ่อน ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาที่จ้องมองอยู่เลย
มือทั้งสองกำเข้าหากันแน่น ห้ามใจตัวเองไม่ให้เต้นแรงไม่ได้
“ฮึก”
สะดุ้งเฮือกเมื่อฝ่ามือร้อนสอดเข้ามาที่ลำคอลูบขึ้นมากุมกรอบหน้า
ถูกจับให้เงยหน้าสบตากับดวงตาสีน้ำตาลไหม้คู่นั้น
มันค่อนข้างจะอ่อนโยนจนรู้สึกว่าอยากจะละลายหายไปจากตรงนี้
เพียงแค่ถูกดวงตาคู่นั้นจ้องมา มันเหมือนกับว่าถูกมองทะลุปุโปร่งไปทั่วร่างกาย
นิ้วหัวแม่มือของน้องชายเกลี่ยลงบนพวงแก้มอย่างเบามือส่งให้พวงแก้มทั้งสองข้างแดงก่ำลามไปถึงใบหู
มืออีกข้างของน้องชายไม่รอช้า อาศัยจังหวะที่พี่ชายเผลอจ้องตอบ ปลดกระดุมเสื้อนอนออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น
แผ่นอกสีขาวโผลนผลจากพันธุกรรมทางฝั่งพ่อปรากฏสู่สายตา
หัวใจดวงใหญ่กระตุกวูบ อารมณ์กระหายถูกกระตุ้นให้ลุกโชนขึ้นมาจนแทบจะอดทนรอไม่ไหว
หากแต่เหยื่อตรงหน้านั้นคือพี่ชายที่แสนจะขี้กลัว คงจะต้องค่อยเป็นค่อยไป ไม่เช่นนั้นจะหนีเตลิดเหมือนกับครั้งก่อนๆ
เขาไม่อยากบังคับ…อยากได้หัวใจดวงนี้มาครอบครองโดยที่มันไม่บอบช้ำไปมากกว่านี้
“อะ อันอัน”
พี่ชายเกร็งตัวแข็งทื่อ ฝ่ามือร้อนวางลงบนแผ่นอกก่อนจะลูบไล้ไปมาให้รู้สึกเบาโหวงแปลกๆ
ความรู้สึกมันเหมือนกำลังมีความสุขจนอยากจะยิ้มออกมา แต่ใจก็กำลังหวั่นกับดวงตาคมกริบที่มองมา
“เงียบน่า”
คำสั่งที่เคยชินพูดตัดบทออกมา ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบปิดปากที่ชอบพูดมาก
เป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะน่าแปลกใจเมื่อพี่ชายเงยหน้าตอบรับจูบนุ่มนวลท่าทางงกเงิ่น
ดวงตาสีอ่อนปิดตาลงอย่างเขินอายตอบรับลิ้นร้อนผ่าวนั้นเข้ามาโดยง่าย
ร่างกายรู้สึกสั่นไหวเล็กๆด้วยความตื่นเต้น มือน้องชายยังคงลูบไล้ไปทั่วผิวกาย
เรือนกายที่มีกล้ามเนื้ออยู่พองามสะดุ้งเล็กๆ นิ้วสากสะกิดลงบนเม็ดตุ่มไตกดแล้วขยี้เบาเบาให้ได้ผวายกมือขึ้นเกาะที่ลาด
ไหล่น้องชาย
“อะ อือ”เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจมันขาดหายจึงได้ถอนริมฝีปากออกมา
ดวงตากลมโตหรี่ปรอยลง
ยกมือเช็ดน้ำลายที่ไหลย้อนออกมามุมปาก
ใบหน้าขาวแดงก่ำออย่างน่าอาย
น้องชายจัดการถอยเสื้อพี่ชายออกทั้งที่ร่างของพี่ชายยังสั่นไม่หยุด
กายท่อนบนผิวกายสะอาดสะอ้านปลุกอารมณ์ได้เป็นอย่างดี
ตั้งโอ๋เบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากที่ฉากฉวยลงมาอีกครั้ง ส่งผลให้มันซุกไซร้อยู่ข้างลำคอขาวเนียน
จูบร้อนๆกดลงบนลำคอ ลาดไหล่ ลงมาถึงแผงอก
ถูกดันอย่างเบามือให้เอนลงไปนอนราบลงกับฟูกนอน
ลิ้นร้อนตวัดลงบนเม็กแข็งเป็นไตนั่นแล้วลิ้มรสมันอย่างใจเย็น
ร่างกายด้านล่างผวาเฮือก จิกมือลงบนที่นอน
ความรู้สึกมันเหมือนจะทนไม่ไหว แต่ก็รู้สึกดี แก่นกายอันพอดีดันกางเกงชั้นในและกางเกงนอนให้พองนูนขึ้นมาเด่นอวด
รับสายตา
“อะ อันอัน”จูบร้อนๆไล่ลงไปที่ช่วงกลางของลำตัว ลากลิ้นชุ่มลงบนแอ่งสะดือ แล้ววนเวียนมันจนตัวบิดเกร็ง
“ฮะ ฮึก”พยายามกลั้นเสียงไม่ให้หลุดเสียงน่าอายออกมา
น้องชายปรายตามองก่อนจะหลุบตาลงมองสิ่งที่นูนออกมาเบื้องหน้า
“อะ อันอัน”
มือใหญ่กำลังจะรูดกางเกงขอบยางยืดนั่นลง ทว่ามือของพี่ชายก็คว้าหมับเอาไว้เสียก่อน
“จะ จะดีเหรอ”ตั้งโอ๋ถามอย่างกังวลใจ
“ถ้าจะพูดไร้สาระก็เงียบจะดีกว่า”น้องชายเอ่ยเสียงพร่า แทบทนไม่ไหวแล้วเมื่อเห็นใบหน้าแดงเรื่ออย่างเขินอายนั่น
“ตะ แต่ ฮึก”
กางเกงถูกรูดออกไม่ฟังคำค้านแต่อย่างใด แก่นกายขนาดพอดีสีสวยดีดตัวขึ้นมาตั้งชันอวดรับสายตาคมกริบ
ตั้งโอ๋อายจนไม่อยากจะมอง ได้แต่ซุกหน้าลงกับท่อนแขนที่ยกขึ้นมาปิดใบหน้า
“สีสวยนี่”
“อะ อัน อัน นั่นแหละ พะ พูดมาก”
ถึงจะออกปากย้อนคืนคำออกไป แต่ดูเหมือนว่าเสียงนั้นจะสั่น และน้องชายที่ได้ฟังก็ดูชอบใจจนยิ้มออกมาที่มุมปากเสีย
ด้วย
กางเกงนอนและกางเกงชั้นในถูกรูดออกไปผ่านท้อเท้าแล้วโยนลงบนพื้นอย่างไม่คิดจะสนใจว่ามันจะไปตกตรงไหน
ร่างกายของตั้งโอ๋เปลือยเปล่าอยู่เบื้องหน้า
ขวดเจลเหลวถูกหยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกงเตรียมเผด็จศึก
ขาทั้งสองข้างถูกจับให้อ้าชัน อวดให้ส่วนลับเผยสู่สายตา ความเย็นวาบทำให้ตั้งโอ๋สะดุ้งจิกเล็บเท้าลงกับที่นอน
ของเหลวใสกลิ่นหอมไหลลงผ่านร่องและช่องทางสีอ่อนดูลามก
ช่องทางปิดสนิทกระตุกเล็กๆเมื่อของเหลวนั้นไหลผ่านไป
ตั้งโอ๋สะดุ้งอีกรอบเมื่อนิ้วแข็งของอันเดรสแทรกดันเจลใสลื่นนั้นเข้ามาภายใน
“อะ อัน อัน พี่”ไม่ไหวแล้ว รู้สึกว่าแก่นกายมันจุกหน่วงใกล้จะระเบิดออกมาเต็มทน
น้อยชายยกยิ้มสอดดันนิ้วที่สองเข้าไปโดยง่าย ค่อยๆดันเข้าออก ร่างกายของตั้งโอ๋เกร็งรับเล็กน้อย แต่ภายในนั้นตอดรับถี่
รัวราวกับกำลังทักทายและต้องรับเป็นอย่างดี
นิ้วที่สามถูกส่งผ่านเข้าไป คราวนี้ทั้งแน่นและคับแคบกว่าเก่า
“อย่าเกร็งสิ”
อันเดรสโน้มตัวเข้าหาร่างสั่นเทา จูบซับลงบนพวงแก้ม
มืออีกข้างจับแขนพี่ชายที่ปิดหน้าออก เพื่อที่จะมองเห็นใบหน้าเขินอายได้อย่างชัดเจน
“พะ พี่ ไม่ไหว แล้ว”
แก่นกายที่ตั้งชันมันกำลังถูไถกับแก่นกายของอันเดรสผ่านกางเกงนอนของอีกฝ่าย
ตั้งโอ๋เงยหน้ารับจูบร้อนอย่างว่าง่าย
ตอนนี้ให้ทำอะไรก็ยอม มันรู้สึกอึดอัดจนแทบจะขาดใจ อยากจะปลดปล่อยออกไปสักที
สัมผัสที่อ้อยอิ่งทำให้ค่อนข้างจะขัดใจ แต่ก็อายจนเกินจะทนไหว
นิ้วทั้งสามในร่างกายยังคงขยับเข้าออก ถี่ขึ้นเรื่อยๆ
ด้านหน้ารู้สึกบวมปริจนแทบจะระเบิด ด้านหลังก็รู้สึกจุกหน่วงหวาดเสียวจนใจจะขาดอยู่รอมร่อ
ตั้งโอ๋จิกนิ้วลงกับผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
นิ้วทั้งสามในร่างกายถูกถอนออกไปแล้ว ขาข้างหนึ่งถูกยกขึ้นมาพาดบนบ่า
เร็วมากที่อันเดรสกำจัดเสื้อผ้าที่เป็นอุปสรรคออกไปโดยง่าย
กายกำยำดูมีสุขภาพโถมเข้ามาพี่ชาย ยกขาเปลือยนั่นพาดบ่าแล้วโน้มตัวเข้าหาจนสะโพกขาวนั้นลอยเด่น
แก่นกายมหึมาผลมาจากสัญชาติกำลังจ่อส่งความร้อนอยู่ที่รอยจีบสีสวยชุ่มของเหลวใส
อันเดรสค่อยๆกดกายของตัวเองลงไปช้าๆ
ผนังนุ่มด้านในมันตอดรัดต้องรับเขาราวกับเคยชิน
“อะ อึดอัด อัน อัน”ตั้งโอ๋ผวาจับแขนแข็งแรงของน้องชายเอาไว้แน่น
ไม่กล้าก้มลงมองเลยว่ากำลังเกิดสิ่งใดอยู่กับตัวเอง
รู้สึกว่าด้านในของตัวเองกำลังตอดรัดสิ่งใหญ่โตที่กำลังล่วงล้ำเข้ามา
“อะ อ๊าง”ตั้งโอ๋ร้องเสียงหลง
เมื่อน้องชายไม่ทนอีกต่อไปแล้ว กายแข็งขืนขนาดใหญ่ถูกกดลงมารวดเดียว
พี่ชายน้ำตาเล็ดขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกเสียววูบจนแทบจะขาดใจ
หยาดน้ำใสปริ่มออกมาบนยอดสุดของท่อนกายอันสวยไหลย้อยลงมาอย่างน่าอาย
น้องชายเหยียดยิ้มยั่วเย้าเมื่อเห็นปฏิกิริยาดังนั้น
กายที่เข้าไปจอนสุดถอนออกมาและกระแทกกายลงอีกครั้ง
พี่ชายสะดุ้งเฮือกมือไม้ปัดความหาที่ยึดเหนี่ยว ริมฝีปากขบกัดเข้าหากันแน่น
ท่อนกายสีสวยสั่นระริกยั่วสายตา อันเดรสจ้องมันสลับกับจ้องหน้าของพี่ชาย
เหมือนจะรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น ตั้งโอ๋ส่ายหน้าเมื่อมือของอันเดรสส่งตรงไปที่แก่นกายของตัวเอง
“ยะ อย่านะ”ความรู้สึกมันเหมือนกับจะขาดใจตาย
มือร้อนเพียงแค่แตะลงบนกายบวมปรินั่น หยาดน้ำสีขาวขุ่นมันก็พุ่งออกมาจนเปรอะไปทั่ว
“เร็วดีนี่”น้องชายแสยะยิ้มกับท่าทางน่ารัก กายยังคงขยับอย่างต่อเนื่องให้พี่ชายได้สั่นไหวไปตามแรง
“อะ อะ อัน พี่ไม่เอาแล้ว”ตั้งโอ๋ร้องขอ เขาไม่ไหวแล้ว
ทั้งอายทั้งทรมานจนแทบทนไม่ไหว
ของเหลวสีขาวขุ่นเปรอะไปทั่วหน้าท้องของเขาและอันเดรส แต่อันเดรสก็ยังไม่ยอมหยุด
แก่นกายที่ควรจะสงบลงมันก็แข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง
ดูเหมือนว่าร่างกายของเขามันช่างว่าง่ายเกินกว่าควรจะเป็นซะแล้ว
ไม่รู้ว่าค่ำคืนนี้จะยาวสักแค่ไหน แต่คงจะยาวมากๆสำหรับเขาแน่
ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะต้องเจอกับเรื่องอะไร รู้แค่ว่าตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ มากเสยจนอยากให้นี่เป็นความฝัน
และไม่อยากที่จะตื่นขึ้นมาเลย
มีต่อนะ ใจเย็นๆนะพวก ซับน้ำหมากรอก่อนเด้อ
อันอันนางไม่พูดมากนะ นางเน้นภาษากาย นางคิดถึงพี่ชายแบบโอเวอร์ จับกดจับกดอย่างเดียว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
