ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์“แอ้ๆ แอ้ หม่ำๆ” เสียงของฝาแฝดดังขึ้นเหมือนต้องการเรียกร้องความสนใจจากมัมมี๊ที่กำลังเตรียมมื้อเช้าให้กับลูกน้อยอยู่ “หม่ำๆ แอ้... แอ๊”
“ครับๆ รู้แล้วครับลูกหมู มัมมี๊กำลังเตรียมให้อยู่ครับ ใจเย็นๆ นะครับ” น้ำเหนือหันไปบอกฝาแฝดที่เอาแต่ส่งเสียงร้องไม่หยุดอยู่บนเก้าอี้เด็กในห้องครัว มือที่กำช้อนยกขึ้นตีโต๊ะไม่หยุด
“แอ๊!”
“ครับ นี่ไงครับไข่ตุ๋นของลูกหมู เดี๋ยวมัมมี๊เป่าให้หายร้อนก่อนแล้วจะให้หม่ำนะ” น้ำเหนือดึงเก้าอี้มานั่งอยู่หน้าเก้าอี้เด็กใช้ช้อนตักไข่ตุ๋นแครอทที่เพิ่งทำเสร็จขึ้นเป่าให้หายร้อนก่อนจะป้อนไข่ตุ๋นให้พี่ฮาร์ทแล้วจึงสลับป้อนให้น้องเดียร์บ้าง
พอมีของกินเข้าปากเจ้าลูกหมูก็ยิ้มแต้อย่างชอบใจ หัวเราะเอิ้กอ้ากอย่างมีความสุขจนน้ำเหนือต้องยื่นหน้ามาฟัดแก้มยุ้ยๆ ของลูกหมูไปคนละทีอย่างมันเขี้ยว
“อร่อยใช่ไหม ชอบละสิเจ้าลูกหมู” น้ำเหนือว่าป้อนไข่ตุ๋นให้ลูกหมูทั้งสองอีกรอบ วันนี้ก็เป็นวันที่สี่แล้วที่ควอตซ์ไปงานแฟชั่นวีคที่ฝรั่งเศส แต่ทุกวันถ้ามีเวลาอีกฝ่ายก็มักจะวีดิโอคอลมาหาเขากับลูกหมูตลอด
แต่ถึงอย่างนั้น... ลึกๆ ในใจน้ำเหนือก็อยากให้อีกฝ่ายกลับมาอยู่ดี...
“แอ๊ๆ หม่ำๆ”
“อ่ะๆ ขอโทษครับลูกหมู มัมมี๊คิดอะไรเพลินไปหน่อย” น้ำเหนือสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงประท้วงจากพี่ฮาร์ทพร้อมใบหน้าบึ้งตึงที่ยังไม่มีไข่ตุ๋นส่งเข้าปากสักที มัมมี๊หัวเราะพลางขอโทษลูกหมูก่อนจะป้อนไข่ตุ๋นให้สองช้อนติดกัน เพียงเท่านั้นใบหน้าบึ้งๆ ก็เปลี่ยนเป็นยิ้มแต้ทันทีอย่างชอบใจ
“ให้ตายสิเจ้าลูกหมู ลูกหมูจริงๆ นั่นแหละนะ”
พี่ฮาร์ททานเก่งมาก เก่งกว่าน้องเดียร์เท่าหนึ่งได้ เจ้าตัวเลยตัวโตกว่าน้องเดียร์ ปรึกษากับคุณหมอแล้วคุณหมอเองก็บอกว่าไม่เป็นปัญหาอะไร
“อิ่มหรือยังลูกหมู หมดแล้วนะ” น้ำเหนือชูถ้วยที่เคยใส่ไข่ตุ๋นเอาไว้ให้ดู พี่ฮาร์ทร้องแอะออกมาแต่ก็ไม่งอแงต่อ เป็นอันว่าเจ้าตัวคงอิ่มแล้ว
น้ำเหนืออุ้มฝาแฝดกลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น หยิบลูกบอลยางมาให้เจ้าตัวเล็กเล่นอยู่ในคอกกั้น ส่วนตัวเขาเองก็ไปจัดการกับมื้อเช้าบ้าง
“คุณหนูใหญ่คะ คุณสถาปนิกมาค่ะ” สาลี่เดินเข้ามาบอกกับน้ำเหนือที่กำลังจะเดินกลับเข้าไปหาลูกน้อยในห้องนั่งเล่น “เห็นว่าวันนี้เข้ามาตรวจงานก็เลยแวะมาทักทายน่ะค่ะ”
“อ๋อ... ยังไงผมฝากสาลี่เข้าไปอยู่กับแฝดก่อนนะครับ” น้ำเหนือพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปที่หน้าบ้าน เห็นสถาปนิกผู้ออกแบบบ้านให้เขากับพี่ควอตซ์กำลังยืนคุยอยู่กับคนกลุ่มหนึ่งบริเวณหน้าบ้าน “สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับคุณน้ำเหนือ คุณควอตซ์ไม่อยู่เหรอครับ”
“ครับ พี่ควอตซ์ไปต่างประเทศครับ ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”
“พอดีว่าวันนี้ทีมงานเข้ามาตรวจบ้านครับ ก็เลยแวะมาบอกคุณน้ำเหนือเอาไว้ก่อน นึกว่าคุณควอตซ์อยู่เลยตั้งใจจะชวนไปตรวจบ้านด้วยกัน” อีกฝ่ายว่า
“อ๋อ... ผมเองก็ไม่ค่อยมีความรู้ด้านนี้เท่าไหร่ด้วย...”
อีกฝ่ายยิ้มกลับมาให้ “ไม่เป็นอะไรครับ เอาไว้คุณควอตซ์กลับมาแล้วค่อยไปตรวจกันอีกรอบก็ได้ครับ เพราะยังไงก็ต้องตรวจสอบคุณภาพเป็นประจำอยู่แล้ว ตอนนี้พวกโครงสร้างก็เรียบร้อยหมดแล้ว ต่อไปก็จะก่ออิฐขึ้นโครงหลังคาแล้วละครับ”
“ครับ ถ้ายังไงพี่ควอตซ์กลับมาแล้วผมจะบอกพี่ควอตซ์ให้นะครับว่าพวกคุณเข้ามาตรวจงาน”
“ครับ ถ้าอย่างนั้นพวกผมไปทำงานก่อนครับ” อีกฝ่ายพูด
น้ำเหนือยกมือไหว้เพราะอีกฝ่ายอายุมากกว่าตน มองตามสถาปนิกและกลุ่มทีมงานของเขาไปยังบ้านหลังใหญ่ที่กำลังก่อสร้างอยู่ กว่าจะสร้างเสร็จรวมตกแต่งภายในอีกก็น่าจะเกือบๆ หนึ่งปี ตอนแรกน้ำเหนือคิดว่าบ้านหลังนั้นคงจะหลังไม่ใหญ่ แต่พอมาสร้างจริงเห็นโครงสร้างชัดเจนแบบนี้... บ้านหลังนั้นใหญ่พอๆ กับบ้านหลังนี้ที่พวกเขาอยู่ ไม่สิ... อาจจะใหญ่กว่าก็ได้
“แอ้ๆ แอ๊”
คนที่กำลังมองบ้านตัวเองเพลินๆ สะดุ้งก่อนจะหันกลับไปมองด้านหลัง ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อเห็นลูกชายฝาแฝดของตัวเองนั่งจุ้มปุ๊กพร้อมยิ้มหวานมาให้
“คุณหนูใหญ่คะ คุณหนูน้อยคลานได้แล้วค่ะ” สาลี่ร้องบอกอย่างตื่นเต้น “สาลี่เห็นคุณหนูน้อยคลานอยู่ในคอกกั้นค่ะ ก็เลยพาคลานมาหาคุณหนูใหญ่”
ความสงสัยถูกไขกระจ่างทันที แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อเสียงดุของป้ายุพินก็ดังขึ้นแทน “คุณหนูน้อยคลานได้แล้วก็ปล่อยให้คลานในคอกกั้นไปสิ พาออกมาแบบนี้อันตรายถ้าจับคุณหนูน้อยไม่ทันทำยังไงตั้งสองคนไม่ใช่คนเดียว”
พอได้ยินแบบนั้นสาลี่ก็หน้าเจื่อนลงทันทีเพราะก็ไม่ทันคิด แล้วสิ่งที่ป้ายุพินพูดออกมาก็จริงทุกอย่าง เจ้าตัวเลยได้แต่ยกมือไหว้ขอโทษน้ำเหนือและป้ายุพิน “สาลี่ขอโทษค่ะ สาลี่ลืมนึกไปจริงๆ ว่าอันตราย คุณหนูน้อยอาจจะคลานไปชนข้าวของก็ได้”
“ไม่เป็นไรสาลี่ พากลับไปข้างในกันเถอะ” น้ำเหนือพูดก้มลงอุ้มพี่ฮาร์ทที่คลานเตาะแตะมานั่งใกล้ๆ ขาของมัมมี๊ ส่วนน้องเดียร์ก็ได้สาลี่อุ้มพากลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น
“คลานได้แบบนี้มัมคลาดสายตาไม่ได้แล้วใช่ไหม จะซนไหมน่ะเรา” ถามเจ้าลูกหมูในอ้อมแขนที่พยักหน้ารับพร้อมกับร้องเออ ออกมาเหมือนจะตอบรับว่าซนตามคำถามของมัมมี๊ ป้ายุพินที่ยืนอยู่ก็หลุดหัวเราะออกมาทันที
“ท่าจะซนจริงๆ ละค่ะคุณหนู เล่นพูดเองแบบนี้แล้ว น่ามันเขี้ยวจริงๆ เชียวเลย”
“นั่นสิครับ” น้ำเหนือโยกตัวไปมาเล่นกับลูกหมูน้อย “เดี๋ยวแด๊ดดี๊โทรมา คลานโชว์แด๊ดดี๊เลยนะรู้ไหมเจ้าลูกหมู”
“แอ๊ๆ”
น้ำเหนือก้าวไปนั่งอยู่ในคอกกั้นด้วยกันกับลูกแฝดทั้งสอง เจ้าลูกหมูใช้แขนยันพื้นทำท่าโยงโย่โยงหยกไม่หยุดก่อนจะคลานเตาะแตะไปเรื่อย แต่คลานได้หน่อยก็ล้มโชคดีที่ภายในคอกกั้นมาพื้นยางปูเอาไว้ทำให้ไม่เจ็บ แต่ก็ดูเหมือนว่าเจ้าลูกหมูทั้งสองก็ไม่ได้เจ็บอะไร เพราะล้มลงไม่นานก็เงยหน้าขึ้นหัวเราะแล้วก็ยันตัวคลานใหม่
“พี่ฮาร์ทอย่าคลานไปชนน้องแบบนั้นสิครับ” น้ำเหนือพูดเมื่อเห็นพี่ชายฝาแฝดคลานชนน้องชายตัวเองล้มลงไปหลายรอบแล้ว “ไม่น่ารักเลยนะแกล้งน้องได้ยังไงครับ”
“แอ้... หม่ำๆ” หันมามองก่อนจะร้องหม่ำๆ ใส่
มัมมี๊หัวเราะ “ไม่หม่ำแล้วครับเพิ่งจะหม่ำๆ ไปเอง ไหนมาฝึกพูดกันดีกว่า พูดมัมมี๊สิครับ” เอื้อมมือไปจับพี่ฮาร์ทมานอนหงายแล้วจึงอุ้มน้องเดียร์มานอนข้างๆ พี่ น้ำเหนือโน้มตัวไปหาแล้วขยับปากออกเสียงช้าๆ ฝึกให้เจ้าลูกหมูพูด
“มัม... มี๊...”
“แอ้ๆ”
“หม่ำๆ”
“ไม่แอ้ ไม่หม่ำด้วย มัมมี๊ครับ มัม... มี๊ มัมมี๊ แด๊ดดี๊... แด๊ด... ดี๊”
แต่ดูเหมือนว่านักเรียนในคลาสฝึกพูดวันนี้จะไม่ตั้งใจเรียนสักเท่าไหร่เพราะเอาแต่ร้องแอ้ๆ แล้วก็พลิกตัวนอนคว่ำเพื่อจะคลานกันอย่างเดียว
“ไม่สนใจมัมมี๊กันเลยนะลูกหมู” น้ำเหนือพูดขำๆ “โอเคครับ อย่างนั้นก็คลานเล่นกันไป มัมมี๊จะนอนเล่นอยู่ตรงนี้นะ เหนื่อยก็มานอนนะครับรู้ไหม”
“แอ๊...”
พอไม่มีมัมมี๊คอยจับตัวแล้ว เจ้าลูกหมูน้อยที่เพิ่งคลานได้ก็ออกตัวกันทันที คลานไปล้มไปสะดุดไป แต่ทั้งคู่ก็ไม่ยอมแพ้ ยันตัวลุกขึ้นคลานต่อพร้อมกับหัวเราะเอิ้กอ้ากเมื่อคลานมาชนมัมมี๊แล้วได้ยินเสียงมัมมี๊ร้อง
เจ้าลูกหมูคงนึกสนุกเพราะเอาแต่คลานชนมัมมี๊กันใหญ่แล้วก็หัวเราะชอบใจ
“เดี๋ยวก็หัวโนกันหมดหรอกลูกหมู” น้ำเหนือจับสองฝาแฝดให้หันไปอีกข้าง เขากลิ้งลูกบอลยางออกไปห่างจากตัว ปล่อยให้เจ้าลูกหมูคลานไปแย่งกันจับลูกบอล
จับได้ก็โยนทิ้งแล้วก็คลานไปเก็บใหม่ ทำซ้ำอยู่แบบนี้ สนุกเจ้าลูกหมูเขาล่ะ
************************************************
สวัสดีค่า มีใครคิดถึงเรื่องนี้กันบ้างหรือเปล่า ฟางแวะเอาตอนพิเศษมาฝากกันค่ะ จะได้หายคิดถึงกันเนอะระหว่างที่รอรูปเล่ม
คือตอนแรกตั้งใจจะเปิดจองช่วงต้นเดือนมิถุนานี่แหละค่ะ แต่เกิดเหตุขัดข้องหลายๆ อย่าง ทั้งตัวฟางเองแต่งไม่ทันเพราะงานรุมเยอะมาก ทั้งหน้าปกที่ยังวาดได้ไม่โดนใจ มันเลยต้องเลื่อนๆ ออกไปก่อน แต่ฟางก็ตั้งใจเอาไว้ว่าจะเปิดให้จองกันเดือน กรกฎาคม หรือไม่ก็เดือนสิงหาคมนี่แหละค่ะ เปิดยาวประมาณ 2-3 เดือนเนอะ
ถ้ารายละเอียดออกแน่ชัดแล้วจะมาแจ้งแน่นอนค่ะ ตอนนี้ก็อ่านตอนพิเศษแก้คิดถึงกันไปก่อนน้า ขอบคุณมากค่ะ
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกคะแนนบวกเป็ด คะแนนชื่นชมในตัวฟางนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
หัวข้อ: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62] (อ่าน 1255181 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก