Yours and Mine EP.16 [100%]“อ่า… อ่า… อ่า…” ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ!
“อ๊ะ…” ผมย่นคิ้วแปบหนึ่งเพราะความมือหนักของไอ้คนตัวใหญ่ เอี้ยวหน้าหันไปมองยักษ์ผมยาวหน้าเหี้ยมและเสี้ยนในอารมณ์ ผมยิ้มกัดปากล่าง สายตาวิคเตอร์วาววับ ผมยาวถึงบ่ากับหนวดเคราดกครึ้มเหมือนป่าดงดิบยิ่งทำให้เขาดูดิบเถื่อนและเร่าร้อนมากขึ้น เขาไขว้สองมือไว้ด้านหลัง คุกเข่านิ่งและปล่อยให้ผมเด้งก้นเข้าหาเขาเอง วิคเตอร์หลับตา สีหน้าบ่งบอกถึงความสบาย เห็นแบบนั้นผมก็อยากทำให้เขาเสียวต่อนะ แต่ผมเป็นฝ่ายกระแทกเข้าหามาพักใหญ่แล้วก็เริ่มเมื่อย และเหมือนวิคเตอร์จะรู้ เขาเลยลืมตาขึ้น สองมือเลื่อนมาจับเอวผมและกระแทกเข้ามาจนเนื้อกระทบกันดังลั่น ผมใช้ศอกดันกับเสื่อโยคะสีฟ้าที่เอามาปูบนพื้นปูนใกล้กับสระว่ายน้ำ เชิดหน้าขึ้นมองวิวภูเขาเขียวสลับน้ำตาลแห้งและท้องฟ้าสีฟ้าทีมีเมฆสีขาวลอยเอื่อยๆ
“อึ อะ…” ผมใช้มือดันตัวขึ้น วิคเตอร์ก้มตัวลงมาคร่อมผมไว้ สองแขนแข็งแกร่งและอัดแน่นด้วยมัดกล้ามค้ำตัวเขาได้อย่างสบาย ผมหันหน้าไปด้านซ้าย วิคเตอร์แลบลิ้นออกมาผมเลยแลบลิ้นไปเลียกับลิ้นเขา เรารัวลิ้นใส่กันในขณะที่วิคเตอร์ก็รัวสะโพกใส่ผมไม่หยุด ผมดูดลิ้นเขาแล้วเขาก็ดูดลิ้นผม เนื้ออกที่แนบกับแผ่นหลังทำให้รู้สึกอุ่นร้อนในแบบอบอุ่น อกของยักษ์ใหญ่อุ่นใจเสมอเมื่อได้อยู่ใกล้
“แอ…” ผมแลบลิ้นให้เขาดูดกลืนจนเกิดเสียงสวบสาบอยู่พักนึงเขาก็หยุด เขาหอมแก้มผมไปหนึ่งทีแล้วเด้งตัวกลับไป ผมพยายามพลิกตัวนอนหงายเขาเลยหยุดกระแทกแปบนึง ผมพลิกตัวนอนหงาย อ้าขาออก วิคเตอร์เขยิบเข้ามาใช้หน้าขาช่วงต้นรองหลังต้นขาผมไว้จนขาผมลอย ผมใช้ข้อศอกทั้งสองข้างดันช่วงตัวครึ่งบนขึ้น วิคเตอร์วางสองมือไว้ข้างเอวผม ก้มลงดูดริมฝีปากผมสามสี่ทีแล้วปล่อย ก่อนจะเริ่มกระแทกเรื่อยๆ อีกรอบ ผมยกมือขวาไปลูบกล้ามท้องของเขาขึ้นลง วิคเตอร์ก้มหอมขมับผมหนึ่งที ผมปล่อยมือออกจากหน้าท้องเอามาเสยผมเขาขึ้นและจับค้างไว้แบบนั้น ผมมองแก้มแดงก่ำของเขาแล้วนึกหมั่นเขี้ยวเลยยื่นหน้าไปกัดริมฝีปากล่างเขาหนึ่งทีก่อนจะทิ้งตัวลงนอนราบไปกับเสื้อโยคะ ยกสองแขนชูขึ้นเหนือหัว นอนนิ่งให้เขาเด้งเอวใส่ด้วยความสุขและความเสียวที่คุ้นเคย แต่ไม่ว่าจะเคยคุ้นยังไง โดนครั้งไหน ไม่ว่าท่าไหนก็สุขเสียวซ่านเสมอ ผมมองหน้าเขาแล้วยิ้มเขิน วิคเตอร์ยิ้มกว้างตอบ เขาหยุดขยับสะโพกแล้วก้มตัวลงมา สองมือเลื่อนไปจับมือผม ประสานนิ้วเข้าหากัน ผมบีบมือเขาตอบ ยกสองขาขึ้นเกี่ยวบั้นท้ายเขา
“Thank you. I love you. (ขอบคุณนะ ผมรักคุณ)” แม้จะหยุดขยับแต่ยักษ์น้อยก็ยังเสียบอยู่ในรูแน่นไม่อ่อนลง ปลายจมูกเราสองคนเกลี่ยกัน ผมยกหัวขึ้นหอมแก้มเขาหนึ่งที
“To reward me—you have to be a good boy, okay? (เพื่อตอบแทนฉัน ต้องเป็นเด็กดี โอเคมั้ย)” ผมพยักหน้าหงึกๆ และยิ้มกว้าง
“Promise? (สัญญามั้ย)” ผมมองตาเขาแล้วยิ้มทะเล้น วิคเตอร์มองสำรวจผม ก้มลงจูบริมฝีปากผมหนึ่งทีและกลับมามองผมด้วยสายตาสำรวจอีกรอบ พอเห็นผมไม่ตอบเขาเลยกระแทกเข้ามาเต็มเหนี่ยว
ปัก!
“อ้า!!” ผมกรีดร้องลั่น วิคเตอร์กระแทกเข้ามาด้วยแรงอัดเท่าเดิม ผมกรีดร้องอีกครั้งแต่สักพักก็เปลี่ยนเป็นยิ้มยั่วเขาเท่าที่ตัวเองคิดว่ายั่วที่สุด วิคเตอร์กัดริมฝีปากล่างแล้วยิ้ม เขาขยับเอวน้อยๆ ผมหัวเราะและหันไปมองข้างๆ ทั้งสองข้างโดยสัญชาตญาณว่ากลัวคนจะได้ยิน แต่พอนึกได้ว่าบ้านวิคเตอร์ตั้งอยู่เนินสูงสุด แทบจะเรียกได้ว่าเป็นบ้านหลังเดี่ยวก็ว่าได้ถ้าไม่นับหลังที่อยู่ห่างกันออกไปเป็นกิโลก็หันกลับมามองหน้าเขา
“I’m always your good boy. (ผมก็เป็นเด็กดีของคุณตลอดอยู่แล้ว)” ผมว่าอย่างทะเล้น วิคเตอร์กระตุกยิ้มเหี้ยมแล้วปล่อยมือออกจากมือผม ดันตัวขึ้นตั้งตระหง่าน มือขวายกเสยผมที่หล่นมาปรกหน้าเมื่อกี้ ผมยกสองมือขึ้นไปลูบอกลูบกล้ามท้องของเขา วิคเตอร์ขยับเอวไปได้แปบเดียวก็ได้ยินเสียงโวยวายมาจากทางสนามหญ้าฝั่งห้องนอนที่ออสตินใช้นอน
“ไมเคิล!! มานี่!!” ผมกับวิคเตอร์หันไปมอง เห็นออสตินวิ่งหน้าตั้งมาตามสนามหญ้าสีเขียวที่ลากยาว มีไมเคิลตัวอ้วนจ้ำม่ำวิ่งนำหน้าตั้ง วิคเตอร์รีบก้มลงคร่อมผมไว้ตามเดิมเพื่อปิดความโป๊เปลือยให้ผม มือซ้ายผมยื่นไปหยิบผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่มาคลุมตัววิคเตอร์ไว้
“โฮ่ง!! โฮ่ง!!” ไมเคิลมันวิ่งมาถึงเราสองคนก็กระโดดเห่าไปรอบตัว ออสตินที่วิ่งตามมาอย่างเร็วโดยที่ไม่ได้ใส่รองเท้าก็ทำหน้าลำบากใจในสภาพของเราสองคนที่คร่อมกันอยู่ริมสระว่ายน้ำ
“ขอโทษครับ พอดี เอ่อ ไมเคิลมันได้ยินเสียงคุณแมท…” ออสตินตะกุกตะกักสักพักแต่ก็พูดคำสุดท้ายออกมา
“…คราง เอ่อ ร้อง” ผมรู้สึกร้อนแก้มทั้งสองข้างที่ไม่ใช่เพราะแดดยามบ่ายสาดส่องหลังบ้าน ไอ้ยักษ์ยิ้มขำอารมณ์ดีไม่มีความอาย ยังคงหน้าด้านเหมือนเดิม เป็นออสตินซะอีกที่ต้องแสร้งหันไปมองวิวเมืองลอสแองเจลิสในมุมสูงจากหลังบ้านเรา ไมเคิลมานอนหมอบข้างๆ ผม มันย่นคิ้วย่นหน้ามองผมเหมือนกำลังกังวลว่าผมเป็นอะไรรึเปล่า
“I’m good, Michael. I’m good. (ฉันสบายดี ไมเคิล ฉันสบายดีนะ)” ผมยกมือขวาไปขยี้หัวมันเบาๆ มนส่งเสียงแหะๆ และโบกหางตอบรับ ใบหน้าคลายความนิ่วคิ้วย่น
“ไมเคิล มานี่เร็ว” เจ้าหมาตัวโตแหงนหน้าไปมองออสตินที่วางสายตาไม่ถูกที่ถูกทาง จะมองมาทางไมเคิลเต็มๆ เลยก็ไม่สะดวกเพราะวิคเตอร์นอนคร่อมและเสียบคาผมอยู่แบบที่ลูกชายเขาไม่ได้อ่อนตัวลงเลย สายตาออสติก็หมุนไปรอบกระบอกตา เขาทำท่าจะหมุนตัวเดินหนี แต่ก็ชะงักกลับมา เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นออสตินมีท่าทีเงอะงะตัดสินใจไปไม่ถูกสักทาง เห็นแบบนั้นผมเลยหลุดยิ้มขำ
“ให้มันอยู่นี่ก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก” วิคเตอร์บอกพลางขยับช่วงล่างเข้าออกแบบช้าๆ ผมเบิกตากว้างตกใจ ไอ้ยักษ์นี่มันหน้าด้านหน้าทนจริงๆ
“เอ่อ เอางั้นเหรอครับ”
“มันไม่รู้หรอกว่าฉันกับแมททำอะไรอยู่” ออสตินอ้าปากค้าง นิ่งชะงักไปพักนึงก่อนจะพยักหน้าและรีบหมุนตัวเดินหนีไปจากจุดที่ทำให้เขาอึดอัด
“ออสติน เดี๋ยวไดอาน่ามาฉันไม่ว่านะถ้าจะทำบ้าง!” วิคเตอร์ตะโกนบอกแล้วหัวเราะขำๆ ออสตินไม่ได้หันกลับมามองแต่เขาชูมือขึ้นแล้วทำท่าโอเค ผมหัวเราะกรี๊ดด้วยความเขิน โล่งใจแทนออสตินที่อย่างน้อยถ้ารู้สึกอึดอัดก็ไม่ต้องใช้มือ รอแฟนตัวเองมาช่วยก็ได้
“ไง เป็นห่วงแม่แกเหรอ” วิคเตอร์บอกพลางเริ่มขยับเอวให้ผมย่นคิ้วน้อยๆ ไมเคิลที่เอาคางนอนราบไปกับพื้นโบกหางไปมาเบาๆ วิคเตอร์ยิ้มแล้วกดจมูกลงบนแก้มผมอย่างแรง ฝังจมูกลงไปและสูดดมเสียงดังฟึดฟัด ไมเคิลยกหัวขึ้น มองด้วยความสงสัย ผมอดหัวเราะกับหน้าตาของไมเคิลไม่ได้ วิคเตอร์หยุดหอมแก้มผมและดันตัวขึ้นพร้อมกับดึงแขนผมให้ลุกตาม เขาเป็นฝ่ายเอนหลังลง แต่ก็ไม่ได้นอนเอนไปทั้งหลัง พอผมนั่งคร่อมอยู่ด้านบนแบบเข้าที่เข้าทาง เขาก็ดันตัวลุกขึ้นมาหา ผมปล่อยขาลงด้านข้างสบายๆ สองแขนโอบรอบคอเขา สองมือวิคเตอร์ลูบแผ่นหลังผมขึ้นลง ผมใช้สองมือเสยผมของเขาขึ้นแล้วยื่นหน้าไปจูบปากเขาก่อนจะแลบปลายลิ้นออกมาเกลี่ยกันรัว
วี้ดดดด
เสียงผิวปากดังมาจากอีกฝั่งของบ้าน ไมเคิลผงกหัวขึ้นแล้วลุกขึ้นตามลำดับก่อนจะหมุนตัววิ่งกลับไปทางเดิมที่วิ่งหน้าตั้งมาเมื่อกี้นี้ เราทั้งคู่ยิ้ม แล้วผมก็เริ่มออกแรงขย่ม พอนั่งท่านี้ก็รู้สึกเสียวท้องน้อยเสียวไส้ใจจะขาดกับความยาวที่เสียบแทงอยู่ด้านใน ผมแหงนหน้าขึ้น วิคเตอร์ใช้ริมฝีปากดูดลำคอผมขึ้นลง มือขวาของเขาเลื่อนมาชักแมทน้อยที่แข็งตัวอีกรอบ
“ซึ๊ด…” ผมครางเสียงสั่น ปั่นป่วนท้องน้อยทั้งเพราะของวิคเตอร์เสียบอยู่และมือที่เขาช่วยชักให้ และในที่สุดผมก็พ่นน้ำใส่ตัวเขา
“อือ อือ…” มือขวาผมจิกหัวเขาแน่น วิคเตอร์กัดลำคอผมอย่างแรงตอนที่เขาปลดปล่อยตามมาติดๆ ผมร้องซี๊ดเพราะความเจ็บตรงคอกับความเสียวตรงนั้น น้ำอุ่นๆ พ่นเข้าไปเต็มโพรง ผมหยุดขย่ม นั่งหายใจหอบคาตักวิคเตอร์ทั้งที่ตรงนั้นยังเสียบคาอยู่ มือขวาปล่อยออกจากเส้นผมของเขา วิคเตอร์หยุดกัดคอผม ผมยกตัวขึ้นออกจากกระบองยักษ์ใหญ่ น้ำอุ่นข้นไหลเยิ้มตามออกมา ผมนั่งยองๆ สักแปบแล้วเอานิ้วไปแตะน้ำตรงนั้น ยกขึ้นมาดูดกลืน วิคเตอร์ทำบ้าง เขาก้มหน้าลง ใช้นิ้วขวาป้ายน้ำของผมบนหน้าท้องเขาขึ้นมาดูดจนเกลี้ยง ผมนั่งลงบนตักเขาแล้วหัวเราะคิกคัก วิคเตอร์ยิ้มกว้าง เราจูบปากกันหนึ่งที ผมยกสองแขนโอบคอเขา หอมแก้มเขาหนึ่งฟอด
“I love this sound. It makes me horny. (ฉันชอบเสียงนี้ มันทำให้ฉันเงี่ยx)” ผมหยุดหัวเราะ ตาโตอ้าปากหวอ วิคเตอร์หัวเราะเสียงทุ้ม ก่อนจะแก้ใหม่
“I mean lively. (ฉันหมายถึงสดชื่น)” ผมเบะปากน้อยๆ วิคเตอร์หันไปหยิบกระป๋องเบียร์ที่แช่อยู่ในถังสีน้ำเงินบนโต๊ะไม้เล็กๆ สำหรับปิคนิกนอกบ้าน เขาดึงมาเปิดแล้วกระดกเข้าปาก ผมหอมแก้มเขาอีกทีแล้วเอาคางเกยไว้บนบ่าซ้ายของเขา แขนซ้ายวิคเตอร์โอบหลังผมไว้ ผมมองตัวบ้านสีน้ำตาลอ่อนฝั่งสองชั้น เหม่อลอยเล็กๆ ก่อนเลื่อนสายตามามองสระว่ายน้ำรูปทรงโค้งคล้ายหัวใจแต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว ผมยังไม่รู้จะนิยามรูปทรงสระว่ายน้ำของบ้านว่ายังไงเหมือนกัน บนยอดมันที่คล้ายหยักลงของหัวใจเป็นสระเล็กคล้ายจากุซซี่
ต้นไม้ที่บ้านนี้ขึ้นหนาทึบแต่ก็ไม่ใช่ป่าดงดิบ เป็นต้นไม้ที่พวกนายหน้าเขาปลูกเอาไว้แล้ว เป็นต้นไม้ต้นใหญ่ๆ ทั้งนั้น บริเวณหลังบ้านปลูกห่างกันสามคนตัวใหญ่ๆ อย่างวิคเตอร์กับออสตินกางแขน ฝั่งซ้ายมือของผมที่ใกล้กับสระว่ายน้ำคือลานที่นั่งผิงไฟ ย่างบาร์บีคิว หรือปาร์ตีต่างๆ ตรงนี้อยู่ใกล้กับส่วนครัวเรือนกระจก เดินเข้าเดินออกยกอาหารเครื่องดื่มสะดวกมากเลยละ หรือจะจัดปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำก็ได้ โซนนี้คือเป็นโซนรีแล็กซ์ของบ้าน ผมชอบมานั่งอ่านหนังสือตรงนี้ วิวสวยและลมเย็นดี ต้นไม้ก็ขึ้นปกคลุมแบบพอดีๆ
“ลงสระกัน” ผมหยุดเหม่อมองบ้าน ดึงหน้าออกจากบ่ากว้าง พยักหน้าให้วิคเตอร์ เขากระดกเบียร์จนหมดกระป๋องแล้ววางไว้บนพื้นปูนสีเทาละเอียดรอบสระว่ายน้ำ ลาดแบ่งเขตกับสนามหญ้าที่ลากยาวมาตั้งแต่ต้นบ้านและวนเกือบรอบบ้าน
“เสร็จแล้วไปเตรียมบาร์บีคิววว” ผมว่าอย่างกระตือรือร้น วันนี้จะมีคนมาบ้านเยอะแยะเลย เบนเนดิกท์ อันเดร เอริค โจนาธานที่นานทีๆ จะได้เจอกัน ไดอาน่า และก็มีบาสด้วย บินมาพร้อมกับคุณเบนจากรอบก่อนที่คุณเบนไปหา ผมอยากให้ไวโอล่ามาด้วยแต่กลัวไอ้แฝดตัวป่วนหลุดออกจากท้องเธอซะก่อน
“พวกเซล่ามาด้วยนะ” วิคเตอร์บอกตอนที่เราลงมาในสระว่ายน้ำแล้ว ผมเกาะขอบสระยกเท้าตีน้ำบุ๋งๆ
“เธอจะมากินบาร์บีคิวหรือมากินหัวผมล่ะ” เซล่าอยู่ที่นี่อยู่แล้วเธอเลยสะดวกมา ซึ่งเอเจนซี่หลักของวิคเตอร์ก็อยู่ที่นี่ วิคเตอร์หมดสัญญากับเอมิลี่นานแล้ว แต่ทุกงานที่เป็นของเอมิลี่คือทำด้วยใจ เอมิลี่เองก็มาดูแลเขาเพราะเป็นเพื่อนกันมานาน ตอนนี้เซล่าดูแลวิคเตอร์โดยตรง ถ้าย้ายกลับไปอยู่อังกฤษก็จะเป็นทางนั้นดูแล แต่เวลาวิคเตอร์มาที่นี่ก็เธอนี่แหละมาดูแล
“ไม่ต้องห่วงน่า เซล่าก็เหมือนซอมบี้แหละ กินสมองคน นายไม่โดนกินหรอก” ผมย่นคิ้ว เอ๊ะ?!
“โถ พ่อสมองอิ่ม” วิคเตอร์หัวเราะ ยกมือซ้ายตีก้นผมที่ลอยเหนือน้ำดังป้าบ
“อยากย้ายมาอยู่ที่นี่ก่อนมั้ย จะได้ขายบ้านที่นิวยอร์กเลย เดี๋ยวนายก็ต้องมาทำงานที่นี่เป็นหลัก” ผมหันไปมองหน้าเขาแบบครุ่นคิดสักแปบ
“ก็ดีนะ สะดวกกว่า บ้านนี้ก็กว้างกว่าตั้งเยอะ ไมเคิลคงอยากอยู่ที่นี่มากกว่า อีกอย่างขายแล้วได้ตังค์มาเก็บไว้ก็ดี” บ้านวิคเตอร์ที่นิวยอร์กขายได้ราคาแพงอยู่แล้ว เพราะอยู่ในย่านหรูหรา เดินไปเซ็นทรัลปาร์คแค่สิบห้านาทีเอง ตรงโซนนั้นคือมีแต่อพาร์ทเมนท์ แมนชั่น เพนเฮ้าส์หรูๆ ทั้งนั้น บ้านในโซนนั้นก็มีแต่ระดับไฮเอนท์สมกับราคาแพงๆ ผมถึงได้เริ่มยอมรับกับตัวเองมากขึ้นว่ามีผัวรวยนี่มันดีต่อชีวิตจริงๆ
“ฉันจะได้ให้เซล่าทำเรื่องประกาศขายเป็นเรื่องเป็นราว”
“เจ๊เซล่านี่ก็ทำได้ทุกอย่างจริงๆ” แล้วทำได้จริงด้วยนะ อยากได้อะไรยกเว้นที่มันนอกโลก เจ๊แกจัดให้ได้จริง แม้จะเจ้าระเบียบ ขี้บ่นและชอบจับผิดผมมากไปหน่อยก็เถอะ แต่ในเรื่องการทำงานนางทำดีจริง ต้องยอม
“ของในห้องมหาสนุกล่ะ”
“นายเลือกเอาว่าอยากเก็บอันไหนไว้ จะได้ขนมาที่นี่ก่อน ที่เหลือก็ขายทิ้งในอีเบย์ เดี๋ยวก็มีคนมาซื้อเองแหละ” ผมอมยิ้มแล้วทำจมูกบาน มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกเอาของไปขายในอีเบย์อะ กางเกงในนักกล้ามยังมีเลย แต่การเอาของเล่นชิ้นใหญ่ที่เราเคยใช้ในกิจกรรมอย่างว่าไปขายในเว็บแบบนั้นมันก็จั๊กจี๋นิดๆ นี่ถ้าบอกว่าเป็นของวิคเตอร์ ผมว่าคงหมดเร็วแน่ๆ
“กลับไปเดี๋ยวไปเลือก” จริงๆ เราจะอยู่นี่เป็นเดือนๆ ก็ยังได้ แต่เดี๋ยวต้องกลับอังกฤษบ้าง อยู่นานเกินเดี๋ยวจะเข้าใจผิดคิดว่านี่คือบ้านเกิดวิคเตอร์ ถือโอกาสกลับไปเยี่ยมไวโอล่าด้วย ส่วนบ้านที่นิวยอร์กอีกไม่นานคงต้องบอกลากัน นึกแล้วก็ยังใจหายทุกครั้ง ที่นั่นคือจุดเริ่มต้นของเราสองคน ผมได้เจอเขาครั้งแรกที่นั่น และได้เรียนรู้ รู้จักกันในบ้านหลังนั้นเป็นส่วนใหญ่
“คุณไม่รู้สึกอะไรจริงๆ เหรอที่จะขายบ้านหลังนั้น” ผมถามเขาในขณะที่ยังต้องเกาะขอบสระไว้อยู่ ปล่อยมือไม่ได้ ปล่อยปุ๊บเห็นแค่หัวคิ้วผมขึ้นไปเท่านั้น สร้างซะลึกเชียว
“ถามอีกละ” ผมย่นคิ้ว ยื่นมือขวาไปดึงผมเขาหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้
“ก็ตอบอีกสิ”
“เราเจอกันที่นั่น ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องสร้างครอบครั้วอยู่ที่นั่นสักหน่อย ฉันอยากไปสร้างครอบครัวกับนายที่อังกฤษ…” ผมห่อไหล่ยิ้มเขิน ไถลตัวเข้าไปเกาะคอเขา วิคเตอร์เลื่อนแขนที่วางบนขอบสระลงไปในน้ำ เอาสองมืออุ้มก้นผมไว้
“…นายกรอกหูฉันตลอดเรื่องการใช้เงิน พอฉันจะตัดสิ่งไม่จำเป็น มาทำลังเล”
“ก็บ้านหลังนั้นย่าซื้อให้คุณ”
“ย่าซื้อให้เพราะให้ฉันหนีพ่อ ตอนนี้ฉันมีที่หนีใหม่แล้ว ย่าไม่ว่าหรอก” ผมยิ้มกว้างแล้วหัวเราะฮึๆ ในลำคอ วิคเตอร์ก้าวเท้าเดินห่างจากริมสระน้ำ พาผมไปยืนตรงกลาง ขนาดว่าวิคเตอร์ตัวสูงยังจมถึงคอ ผมพยายามดันตัวขึ้นเพื่อให้หน้าอยู่เหนือน้ำ ผมหัวเราะกรี๊ดกร๊าดที่วิคเตอร์พยายามพาผมลงไปในน้ำ สุดท้ายเขาก็โยนผมลงน้ำดังตู้ม น้ำกระจายเป็นวงกว้างกระเด็นขึ้นไปบนพื้นปูน ผมรีบแหวกว่ายโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ ตีขารัวเพื่อพยุงตัวเอง ผมหัวเราะในลำคอฮือๆ ดันตัวเองเข้าไปหาวิคเตอร์ที่เดินถอยหลังหนีผมไปเรื่อย
“แอ๊!” ผมร้องกรี๊ดด้วยความหวาดเสียวตอนที่มือจะถึงตัวเขาแต่เขาก็เบี่ยงหนีทัน ผมนึกขอบคุณที่เราไม่มีเพื่อนบ้านแบบรั้วชนรั้ว และคิดว่าไม่น่าจะมี เพราะวิคเตอร์ซื้อที่ดินรอบข้างไปด้วย แต่บ้านที่อยู่ลดหลั่นต่อจากภูเขาที่เราอยู่ลงไปนั้นมี แต่เขาเงยขึ้นมาก็เห็นแค่หลังบ้านลิบๆ เท่านั้นแหละ ตรงนี้วิวดีสุดแล้ว ตอนวิคเตอร์พามาดูผมก็ชอบนะ แค่รู้สึกว่าบรรยากาศมันแห้งๆ ไปหน่อยตามสภาพเมือง ยังดีที่ในบ้านต้นไม้แน่นหนาให้ความร่มรื่นทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน ต้นไม้ดอกไม้ปลูกยาวตั้งแต่ถนนเข้าบ้านยันถึงโรงรถด้านนอก แต่ที่นี่ไม่ใช่ว่าแห้งแล้งแบบทุ่งกุลาร้องไห้ที่เมืองไทยนะ คือมันแห้งเพราะมันเป็นเมืองร้อน เมืองอุ่น มีฝนตามช่วงฤดูกาลเป็นปกติ แต่เน้นร้อนกับอุ่น อย่างช่วงนี้เป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิอากาศก็จะดี๊ดี
“แต่อยู่ที่นี่ ตากล้อง ช่างภาพเยอะมากเลยอะ” หลังจากแหวกว่ายไล่จับกันมาพักนึงผมก็กอดคอเขาไว้ได้เหมือนเดิม วิคเตอร์พาผมกลับมายืนริมสระอีกฝั่ง
“ทำอย่างกับนิวยอร์กไม่มี” เขาว่าพลางบีบก้นผมเป็นจังหวะช้าๆ ผมยกมือเสยผมเปียกของเขาให้ขึ้นไปด้านบน โชว์ใบหน้าหล่อละมุนที่เต็มไปด้วยหนวดและเคราครึ้ม สามารถรับลูกชายรูบีอัส แฮกริดได้แล้วนะตอนนี้
“ก็จริง แต่ถ้าเปรียบเทียบจากแสงแฟลช ที่นี่แสบตากว่า” ที่นิวยอร์กมีตากล้องคอยถ่ายภาพดาราเซเล็บที่ออกมาเดินนอกบ้านมากมาย ก็ไม่ได้ต่างจากที่นี่ แต่ที่แอลเอความรุมความตามติดมีมากกว่านิวยอร์ก ช่างภาพสำนักนึงมีเยอะ เพราะศิลปินดาราอยู่ที่นี่เยอะ ทั้งอยู่ถาวร อยู่แบบชั่วคราว หรือแวะเวียนมาทำงานแปบๆ เลยต้องแบ่งๆ กันไปถ่ายเอามาทำข่าว
“รอบนี้พวกนั้นยังไม่ได้รูปเลย ถ่ายให้มันเอาไปทำข่าวกันหน่อย” ผมตาโต วิคเตอร์พาผมเดินกลับไปจากริมสระฝั่งใกล้กับผนังกระจกฐานเป็นอิฐสีน้ำตาลที่เป็นส่วนยื่นขยายของโซนห้องครัวออกมา ด้านนอกมีเก้าอี้สีดำทรงโค้งเป็นคลื่นสำหรับนอนอาบแดดหรือนอนดูวิววางอยู่บนส่วนพื้นปูนที่เทเชื่อมต่อกับพื้นรอบสระน้ำทั้งหมดสี่ตัว ช่วงดินเนอร์ยกอาหารออกมากินด้านนอกพร้อมกับดูพระอาทิตย์ตกก็แสนจะเก๋
“Your cock is hard again. (ยักษ์น้อยแข็งอีกแล้วอะ)”
“You touch it like you know he is getting up. (นายจับมันเหมือนรู้งั้นแหละว่ามันกำลังแข็ง)” ผมยิ้มกว้างแล้วหัวเราะฮิๆ มือซ้ายบีบความเป็นชายของเขาเบาๆ วิคเตอร์ใช้มือดันตัวเองขึ้นไปยืนบนสระ อาวุธกลางลำตัวของเขาพุ่งตรงแข็งปักราวกับดอกธนูพร้อมยิง เขาเดินไปหยิบโทรศัพท์มาจิ้มๆ สักแปบก่อนจะส่งให้ผม
“ถ่ายรูปฉัน” ผมรับโทรศัพท์สีดำของเขามาถือไว้ วิคเตอร์เดินไปยืนตรงช่วงขอบพื้นปูนที่ตัดกับพื้นหญ้าแล้วกางแขนขึ้น ผมหัวเราะพลางยกมือถือขึ้นดูมุมกล้อง พระอาทิตย์ที่กำลังคล้อยต่ำลงตามเวลาเกือบจะช่วงเย็นทำให้เห็นวิคเตอร์เป็นเงา ผมเกาะขอบสระและพาตัวเองถอยหลังไปจนถึงขอบสระฝั่งบ้านทรงสูงสองชั้นที่เป็นพื้นที่ของเราสองคน วิคเตอร์หันหน้ามามอง
“ถ่ายรึยัง”
“จะถ่ายแล้ว หันไปๆ” เขาหันกลับไปตามเดิม ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูมุมอีกครั้ง ผมเอียงโทรศัพท์ให้เป็นแนวนอนจะได้เห็นวิวกว้างๆ ผมหัวเราะคิกคักกับภาพที่เห็น ถ้าไม่ได้อาทิตย์เจิดจ้าย้อนแสงกลับมา ภาพนี้จะนู้ดมาก ก้นวิคเตอร์แน่นเว่อร์ กล้ามเนื้อตามแผ่นหลังก็เป็นมัดๆ เขาคงไม่อายหรอก ในซีรีส์จัดเต็มจะตาย
“เสร็จแล้ว!” วิคเตอร์หันเดินกลับมา ลูกชายเขาเด้งเบาๆ เวลาพ่อมันเดิน ผมกระดึ๊บๆ กลับไปที่เดิม ยื่นโทรศัพท์ให้วิคเตอร์ เขารับไปดูพร้อมกับพยักหน้าและกวักมือให้ผมขึ้นจากสระ ผมดันตัวเองขึ้นไปยืนตรงหน้าเขา วิคเตอร์วางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะปิคนิคตัวเล็ก เอาโทรศัพท์พิงกับกระป๋องเบียร์ที่พิงถังน้ำแข็งไว้อีกที
“ไปยืนที่ฉันยืนเมื่อกี้” ผมเดินตามรอยน้ำหยดไปหยุดยืนตรงจุดที่เขายืน วิคเตอร์ก้มตัวจิ้มมือถือสักแปบก่อนจะก้าวมาห้าเกือบหกก้าวก็ถึงตัวผม เขาเดินเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง ก้มหน้าลงมาหอมแก้มผมหนึ่งฟอด ค้างไว้สักแปบ พอได้ยินเสียงชัตเตอร์เขาก็ปล่อยแล้วเดินกลับไปที่โทรศัพท์ ผมหันไปมองเขาแล้วยิ้ม ไม่ค่อยได้เห็นมุมบ้าถ่ายรูป บ้าจะลงรูปในโซเชียลของเขาแบบนี้เท่าไหร่ เขาก้มดูภาพในโทรศัพท์สักแปบก่อนจะยักคิ้วแล้วยิ้มกริ่ม
“It’s okay. I like it. (ก็โอเค ฉันชอบ)” และถ้าเขาบอกว่าชอบ นั่นหมายถึงว่าเขาจะอัพ ห้ามไม่ได้ด้วย เขายืนก้มหน้าจิ้มโทรศํพท์ ผมเห็นหน้าตาเขามีความสุขเลยเดินไปคุกเข่าตรงหน้าเขาแล้วใช้ปากอมยักษ์น้อย วิคเตอร์เบี่ยงโทรศัพท์ออกจากตรงหน้า สีหน้าประหลาดใจแว้บหนึ่งก่อนจะยิ้มมุมปาก ก้มตัวลงมาหอมหน้าผากผมหนึ่งทีแล้วยืดตัวตรงเหมือนเดิม
“Keep going. Keep going. (ทำต่อเลย ทำต่อ)” เขาว่าพลางกลับไปจิ้มโทรศัพท์ต่อ ผมใช้มือขวาจับตรงส่วนโคน แลบลิ้นเลียตรงส่วนปลายสีชมพูระรัว วิคเตอร์ครางเบาๆ ในขณะที่กำลังจิ้มโทรศัพท์ ผมดูดอมส่วนปลายเป็นพิเศษราวกับตรงนั้นคืออมยิ้มรสเลิศ วิคเตอร์จิ้มอีกสามสี่ทีก่อนกดล็อคโทรศัพท์ สองมือเท้าเอว ก้มหน้ามองผมแล้วยิ้มให้ ผมยิ้มตอบในขณะที่ลิ้นยังเลียตรงส่วนหัวสีชมพูอย่างเพลิดเพลิน เขายกมือขวาขึ้นเสยผมเปียก ก่อนเลื่อนมือมาลูบหัวผมเบาๆ
“Good boy. (เด็กดี)” เขายืนนิ่งให้ผมดูดเลีย มือขวาลูบหัวผมอย่างเอ็นดู สักพักโทรศัพท์เขาก็สั่น เขากดรับตามปกติ
“ว่าไง… เออ อยู่บ้านแล้วสิ… อยู่กันกี่คน…” วิคเตอร์อ้าปากครางแบบเบาๆ เปลือกตาหลับพริ้ม เด้งสะโพกเข้าหาปากผมน้อยๆ สองมือผมจับสะโพกเขาไว้และเด้งปากตอบรับสะโพกของเขาด้วยความเข้ากัน
“… อา… เปล่า ไม่ได้คราง… จิ๊ รู้ดี เออ เดี๋ยวให้ออสตินไปรับ… แค่นี้นะ… เปล่า ดูดให้อยู่ริมสระน้ำ แค่นี้แหละ” ว่าเสร็จก็กดวางสาย ท่าทางเขาดูสบายๆ ไม่ได้หงุดหงิด เขาจิ้มโทรศัพท์อีกแปบแล้วก็ยกขึ้นข้างหู รอไม่นานอีกฝั่งก็รับสาย
“ออสติน ไปรับพวกไอ้เบนที่สนามบินที… แต่ไม่น่าจะพอ อาจต้องไปรับสักสองรอบ… อ้า โอ้ว… ไม่งั้นก็หาแท็กซี่ให้คนที่เหลือนั่งมา… โอเค อ่า เท่านี้ละ” เขาวางสาย เอี้ยวตัวไปด้านซ้าย เอาโทรศัพท์วางไว้บนโต๊ะไม้ พอหันกลับมาก็จับหัวผมให้อยู่กับที่ ผมอ้าปากรอ วิคเตอร์เด้งเด้าสะโพกเข้าปากผม ลูกชายเขาสวนเข้าสวนออกในปากอย่างรวดเร็ว
“อั่ก… อ่อก… แอ่ก…” ผมสำลักน้ำลายจนไหลออกจากปากแต่วิคเตอร์ก็ไม่หยุด เขาขบกรามแน่น กระแทกเข้ามารัวๆ แรงๆ จนผมต้องเป็นฝ่ายดันเขาออก
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก” ผมนั่งหอบหายใจหนักมาก ยังไม่ทันหายใจเต็มอิ่ม วิคเตอร์ก็อุ้มผมขึ้นพาดบ่าแล้วหมุนตัวเดินไปทางตัวบ้านโซนพื้นที่ส่วนตัวของผมกับเขา มือขวาตีก้นผมอย่างแรงติดๆ กันหลายทีจนเสียงดังลั่น
“อ๊า!” ผมกรีดร้อง และยกกำปั้นทุบหลังเขาดังตุบๆๆๆ วิคเตอร์ตีตอบโต้กลับมา ผมก็ทุบหลังเขาอย่างไม่ยอม ยังไม่ทันได้เปิดประตูบ้าน เขาก็วางผมลง จับผมหันเข้าหากำแพงแล้วก็ดันส่วนหัวแทงเข้ามาด้านหลังของผม
“อ๊ะ!” เขาจิกหัวผมให้แหงนหน้าขึ้น มือซ้ายยกขึ้นมาตบแก้มผมดังแปะๆ แต่ก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเบาๆ
“You want to fight me, eh, baby? (จะสู้ฉันเหรอ ฮะ ที่รัก)” เขาถามเสียงทุ้มต่ำแล้วขบกรามแน่น แรงกระแทกก็อัดเข้ามาอย่างแรงจนตัวผมเด้งสั่นสะเทือน ผมกัดฟันแน่นแล้วยกมือซ้ายขึ้นจิกหัวเขา วิคเตอร์หยุดกระแทก เล่นเอาผมหายใจหอบหนัก มือซ้ายเขาบีบแก้มผม เขามองหน้าผมด้วยสายตาเหี้ยมก่อนจะก้มลงมาแลกลิ้นกับผมอย่างฟาดฟัน ผมพยายามสู้แต่ก็สู้ไม่ได้ เขาดูดลิ้นผมหนักๆ ทิ้งท้าย และดึงลูกชายเขาออกจากด้านหลัง จับผมหันเข้าหาตัวอีกครั้งแล้วอุ้มผมขึ้นพาดบ่าตามเดิม เขาเปิดประตูสีดำบานใหญ่เข้าไปด้านในบ้านและยกมือตีก้นผมที่แดงเถือกไปแล้วด้วยความแรงกว่าเดิม
“Fuckkk! อ๊า อ๊า!” ผมทั้งจิกทั้งทึ้งผมเขา วิคเตอร์วางผมลง จับผมขึงกับกำแพงแล้วไซ้คอผมราวกับคนตะกละ ผมหายใจหอบ เปลือกตาหรี่ปรือ แหงนคอให้เขาไซ้ด้วยความร้อนระอุในร่างกาย ข้อมือถูกกดแน่นกับกำแพง วิคเตอร์ทั้งไซ้ทั้งดูดเนื้อคอผมจนอารมณ์ผมกระกระเจิง
“Oh.. oh…” ผมร้องครางเสียงสั่น นึกในใจว่าเบียร์แค่สองประป๋องทำเขาคึกอะไรขนาดนี้เนี่ย…
เม้าท์เม้าท์เม้าท์กะขุ่นเจ้
เขามอบรางวัลกันหนักหน่วงจังเลยค่ะคุณแม่ ไม่สตรองจริงมีขาพับขาอ่อนนะคะ แต่กว่าจะสตรองแบบนี้ เอเลี่ยนของเราก็ผ่านการล้มลุกคลุกคลานกับพื้นมาแล้วในระหว่างโดนพี่ยักษ์กระทำชำเรา ต้องขอบคุณลุงแซ็คค่ะในจุนนี้ ซึ่งเรื่องลุงแซ็คยังไม่ได้อัปสักทีเพราะมัวแต่ปั่นเรื่องนี้ให้เสร็จทำรูปเล่ม มีอัปเดตอยู่ที่เพจนะคะสำหรับเรื่องต้นฉบับของเรื่องนี้ ตามไปอ่านอัปเดตกันได้จ้า
ไมเคิลหวังดี ไมเคิลเป็นห่วงเจ้านาย ไมเคลิไม่รู้ว่าเสียงร้องนั้นเป็นเสียงแห่งความสุขมิใช่การโดนทรมาน ออสตินเจอซีนเด็ดอีกแล้ว เหมือนจะชิน แต่พี่หัวเกรียนของเราก็ไม่ใช่คนหน้าด้านแบบอีพี่ยักษ์อะเนอะ 55555
ผัวใครคะ รวยจัง มีบ้านสามหลังเลยนะคะ เมื่อก่อนแมทอาจจะมีคิดเยอะคิดแยะเรื่องมีสามีรวย แต่ตอนนี้ไม่แล้วนะคะ ยอมรับได้แล้วค่ะว่ามันคือเรื่องดี
ช่วงนี้เปิดพรีฯ อยู่ก็จริง แต่ตอมก็อัปนิยายตามปกติ แต่ห้า-หกตอนสุดท้าย จะยังไม่อัปจนกว่าหนังสือจะถูกจัดส่งจนหมดตามที่แจ้งไว้ในรายละเอียดการพรีออเดอร์ค่ะ
เปิดพรีออเดอร์หนังสือภาคสุดท้ายของนิยายเรื่องนี้แล้วนะคะ รายละเอียดของหนังสือและรายละเอียดการพรีออเดอร์ตามไปอ่านได้ที่ >
พรีออเดอร์ Yours&Mine เจอกันตอนหน้าค่า
หัวข้อ: :Love ♥ no boundaries: ตอนพิเศษส่งท้าย บ๊ายบาย [END] 22.09.18 (อ่าน 886908 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก