เราควรต้องพูดอะไรดีอะ...
มาแรก คือน้ำตาไหลตามเพี้ยนเลย ไม่ใช่อะไร สงสารพี่กิ๊ฟ คือนางดีแบบ เห้ย .... ดีไปอะ
รักเพี้ยนมากเกินอะ สงสารนางมาก
แต่ไร้พ่ายคือแบบ... อะไรอะ อยากจะด่าว่า
ไอ้เหี้ยยย!!!! #ขอโทษนะป๋า
แต่ตอนอ่านมันสบถขึ้นมาพอดี
เข้าใจป๋ามั้ยหรอ.. เข้าใจ.....มั้ง
ททำไมอะ กะให้เลิกให้หมดแล้วก็ทำร้ายงี้อีกปะ แม่ง พูดตามตรง โคตรไม่ไว้ใจ ไม่รัก
ไม่รักป๋าเลยอะ
ใจร้ายสาสสสสสสส!!!!
แล้วคือระ มาทำดีด้วย บางทีมั้ย.. ถามใจตัวเองก่อน จะรักจะแค้นเอาให้แน่ #ป๋ามีไรให้แค้นน้องวะ
โดนนางมาวินเสี้ยมหรอคะ โอย เพี้ยนไม่ผิดอะไรเลยนะ....
นี่....
#อินจัดชัดจริงไม่มีสลิงไม่อิงสตั๊น .... สองสามวันเลยหรอ....
ใจจะขาด
#เพ้อระดับล้าน...
เรื่องที่อยากจะชม คือแต่งดีมาก ในความรู้สึกเรานะ โดนใจมาก ๆ ถูกใจสำนวนการแต่งมาก ๆ
ติดตามมาตั้งนาน จะดีจะร้ายอะไรยังไง ทนได้!! แต่อย่าให้จบเลยนะคะ!!
เรารู้สึกว่ารักเรื่องนี้มาก ๆ เลย หุหุ รักคุณคนเขียน