โผล่มาล่ะครับ วันนี้สอบบ่ายโมงครึ่ง แต่แอบแวะมาอัพนิยายหนังสือหนังหาไม่อ่าน
----------------------------------------
“โอ๊ย เจ็บ! อย่าบีบข้อมือไอริสจังแรงนักสิคะ เดี๋ยวแม่จับทุ่มคอหักหรอก”
ยัยตัวแสบโอดครวญเมื่อผมดึงกระชากลากถูมันขึ้นไปบนตึกหอ ผมรีบปล่อยทันทีเพราะเคยเห็นเหยื่อของยัยรุ้งลายนี่มาแล้ว
“เอ้า ว่ามามีอะไรวะ ทำไมต้องมาตู่กูเป็นผัวด้วย”
หล่อนร้องไห้กระซิกกระซี้ “ก็แทนคุงอ่ะ จะให้ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่น่าสงสารคนหนึ่งบอกเล่าชะตากรรมอันแสน
วิปโยคโศกใจ เมื่อจากไกลบ้าน ไกลสถานพักพิงยิ่งใจเหงา..”ผมกุมขมับเมื่อยัยไอริสครวญเพลง ไกลบ้าน ของชรินทร์ นันทนาครอีกแล้ว นี่หล่อนไม่คิดจะร้องอะไรที่มันวัยสะรุ่นกว่านี้เหรอไงฟะ
“งั้นไปคุยกันที่ลับตาหน่อยก็ได้ ระเบียงชั้นห้าล่ะกัน”
“ไม่ค่ะ ไอริสกลัวความสูง ยิ่งสูงยิ่งเสียว อ๊ายย!”
“นี่ จะเอายังไงกันแน่ฟะ จะไปคุยกันที่ไหนก็บอกมา”
“ไอริสจังอยากอยู่ที่ที่ไว้ใจได้ กับคนที่วางใจ แทนคุงพาไอริสจังไปส่งที่ฐานลับของนางฟ้าขบถได้ไหมคะ”
“แต่ว่าที่นั่น..”
“นะคะ แล้วไอริสจังจะเล่าทุกอย่างให้แทนคุงฟังว่าเกิดอะไรขึ้น”
ผมกุมขมับอีกรอบ แต่ความอยากรู้อยากเห็นก็มีอำนาจเหนือกว่า ก็เลยพยักหน้า ก่อนจะแลตั้งแต่หัวจรดเท้าของหล่อน
“แต่กูว่านะ มึงไปหาเสื้อผ้าดี ๆ กว่านี้ใส่ดีกว่า”
“ว้าย..แบบนี้ล่ะค่ะ เซะซี่ดี” หล่อนว่าจบก็เอาผ้าเช็ดตัวที่ติดมาด้วยพันเป็นกระโจมอก แล้วรวบผมยาวเป็นมันสีดำที่เปียกชื้น สลัดมันอย่างวางท่าเป็นพรีเซ็นเตอร์ยาสระผม
ยั่วให้ตายกูก็ไม่แดกมึง ผมคิดในใจ แต่น้ำลายไหลขึ้นมาเมื่อนึกถึงเจสซี่ตอนหล่อ อร๊างงง!
“ไปกันได้แล้วค่ะแทนคุง” หล่อนตบแก้มหยอกเอินผมเบา ๆ ยิ้มพรายแล้วเดินนวยนาดลงบันไดไป
“เสร็จไวจังพี่ นกกระจอกยังไม่ทันกินน้ำเลย”
ไอ้แสบที่รอดักอยู่หน้าตึกหอทักขึ้นมาทันที
“นกกระจอกอาจจะยังไม่ได้แดกน้ำ แต่มึงอยากแดกส้นตีนนกกระจอกก่อนมั้ยล่ะ กูจะได้จัดให้”
ไอ้(ตัว)แสบคอย่น “อูย ไม่หรอกพี่ นกกระจอกหนักเจ็ดสิบโลผมไม่รับทาน”
ไอริสเดินกระโจมอกฮัมเพลงแอบรักเขาอยู่ในใจไปพลาง ๆ แล้วหันมากวักมือเรียก
“รีบมาสิคะแทนคุง”
“พี่จะไปไหนเนี่ย” ทีมถามผม
“จะไปสืบหาอะไรสักหน่อย ไปด้วยป่าวล่ะ”
ทีมมองผมด้วยแววตาเหมือนจะรู้ทัน “เดี๋ยวนี้เปลี่ยนรสนิยมนะพี่ แผล่บเดียวก็เดินตามต้อย ๆ แหม..”
“ท่านกงกงมีความสามารถหลากหลาย ข้าน้อยขอคารวะ”
“พวกมึงนี่ เข้าใจผิดกันใหญ่แล้ว กูไม่พิศวาสสิ่งที่มีลักษณะเหมือนชะนีหรอกเฟ้ย”
“แล้วจะเป็นไรไปพี่ พอปิดไฟก็ไม่เห็นหน้ากันแล้ว ยังไงก็โชคดีล่ะกันนะพี่ ขอให้อีไอริสเป็นรุกแท้ที่พี่ตามหามาช้านาน ฮ่าๆๆ” ไอ้ทีมหัวเราะเยาะผม
ผมค้อนใส่ไอ้ทีมด้วยการยกขาขึ้นมาจะเตะก้านคอ มันฉากหลบหลังไอ้กาย ผมก็เลยเอาขาลงแล้วหันไปทางกาย มองหน้าเขา แล้วก็จับมือทั้งสองข้างของหนุ่มน้อยที่ผมแอบปลื้มขึ้นมา
“กายครับ เชื่อใจพี่นะครับ พี่ไม่เคยมีคนอื่น พี่รักกายคนเดียว แล้วพี่จะกลับมา..รอพี่นะครับ”
“เดี๋ยวผมเอาไปบอกพี่แบดให้มั้ยครับ” น้องกายตอบยิ้ม ๆ หมดมู้ดเลยกู
“แม่ง เดี๋ยวกูจะออกกฤษฎีกายกเลิกโรงปั๊มแผ่นหนังโป๊ประจำหอชายสี่ ให้พวกมึงลงแดงตายไปซะให้หมด”
“โอ๋ ๆ พี่แทน กายก็รักพี่แทนเหมือนกันครับ”
ส่วนไอ้ทีม “ทีมก็รักนะพี่”
ไอ้พวกเชี่ยนี่ประจบ หนอย..เห็นหนังโป๊ดีกว่าพี่ดีกว่าเชื้อนี่หว่า
“พิโธ่พิถัง พี่แทนน่าสงสาร ช่าง
สุดระกำช้ำตรมระทมอุรา หนีเมียจากมาด้วยระอาแม่ยาย เราเป็นเขยถูกใช้งานดังเป็นควาย..”ถ้าไม่ติดที่ต้องรักษาภาพพจน์ ผมจะกรี๊ดใส่หน้านังนี่สักที ข้อหาร้องเพลงที่ผมไม่รู้จัก -*-
สุดท้ายผมก็ไปคนเดียวเพราะไอริสให้เหตุผลว่าฐานทัพลับของนางฟ้าขบถถือเป็นจุดสำคัญทางยุทธศาสตร์ให้บุคคลภายนอกล่วงรู้ไม่ได้ แต่ผมดู ๆ ไปมันก็
ไม่เห็นจะลับตรงไหนเลยฟะ ก็แค่ห้องที่ไอ้ช็อคโก้มันพักอยู่ในหอสามเท่านั้นเอง
“พี่แทน อ้าว..มากับไอริสได้ไง” ช็อกโก้ถามอย่างแปลกใจ ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบให้ผมกับไอริสเข้ามาในห้อง
“คุณน้องชอคการี่ขา แย่แล้วค่ะ ซิก ๆ” ไอริสเริ่มร้องไห้อีกแล้ว
“ว้าย..หล่อน! ใครทำหล่อนเนี่ย เดี๋ยวชั้นจะไปตบให้”
ผมอ้าปากค้าง เพิ่งเห็นไอ้ช็อคโก้สาวแตกเป็นครั้งแรก
“อีเจสซี่ ฮึก..มันจับไอริสมาแล้วบอกว่าสืบรู้หมดแล้วว่าสมาชิกในกลุ่มนางฟ้าขบถมีใครบ้าง”
“หีแตดมันสิ มันรู้ได้ไงยะ พี่แทนบอกมันหรือเปล่า”
ผมสั่นหน้าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “เฮ้ย..เปล่า ด้วยความสัตย์จริงพี่ไม่ได้แพร่งพรายเลยสักนิด”
“ชั้นว่าล่ะ งานนี้ต้องมีเกลือเป็นหนอน แล้วทีนี้ยัยนั่นทำอะไรหล่อนบ้าง”
“คุณน้องขา คืออย่างนี้นะคะ ไอริสจังเจอชายฉกรรจ์ล่ำ ๆ ถึก ๆ ทุบหัวใส่กระสอบมา แล้วพอไอริสตื่นอีกทีก็พบว่าตนเองอยู่ที่ห้องประชุมของนางฟ้า อีเจสซี่กับขบวนการวันพีชชี่ก็อยู่ที่นั่น พวกมันบอกไอริสจังว่ารู้แผนการชั่วร้ายของพวกเราหมดแล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่าหัวหน้าของพวกเราเป็นใคร”
ผมอึ้ง สงสัยงานนี้จะขายข่าวไม่ได้ซะแล้ว ยัยเจสซี่นี่เจ้าแม่ข่าวสารจริง ๆ อุตส่าห์สืบหาเจอจนได้
“ที่นี้ตอนเที่ยง อีเจสซี่ก็สั่งให้คนของมันเอาไอริสจังมามัดไว้โคนต้นไม้แล้วก็ราดน้ำหวาน แล้วก็...” ต่อจากนั้นก็เป็นเหตุการณ์ที่ผมรู้แล้ว
“ทำไมอีดอกนี่ถึงใจดำอำมหิตจิตซกมกอย่างนั้นยะ”
“ไอริสจังอยากคว้านท้องหนีความอัปยศอดสู ฮึก.. หน้าอกแบนราบที่ยังไม่ได้ทำของไอริสต้องเปิดเผยต่อสายตาสาธารณะชน กระซิก.. มันหมิ่นร้ายและหยามเกียรติเสียยิ่งกว่าฆ่าให้ตาย
หากว่าหัวใจชั้นเป็นกระดาษ ป่านนี้คงขาด เปื้อนคราบและรอยราคี..”ชอคโก้ หรือตอนนี้น่าจะเป็นชอคการี่กอดปลอบเพื่อนสาว ๆ เบา ๆ แล้วลูบหลังไปมา
“ใจเย็นนะไอริส เราต้องแก้แค้นพวกมันให้จงได้ พี่แทนเขาเป็นจอมยุทธผู้มีคุณธรรมอยู่แล้ว เขาเห็นเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นรับรองว่าไม่นิ่งดูดายหรอก”
ผมลูบคาง แล้วเอ่ยถามออกมาอย่างครุ่นคิด
“มึงเจออีเจสซี่ตอนไหนนะ”
“โอ้ยามเมื่อแสงทองส่อง ฉันคอยมองจ้อง ฟ้าเรืองรำไร.. ตอนเช้าค่ะ” ไอริสตอบมาเป็นเพลง
ผมโพล่งขึ้นมา “แต่ตอนเช้ามันยังขับรถไปส่งกูที่สยามอยู่เลย”
ชอคการี่กับไอริสหันมามองหน้ากัน..
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
