หัวข้อ: { _____ นิราศโชซอน ______ } {จบ}

[บูมเบส]

ขอบคุณมากครับสำหรับนิยายสนุกๆ

[cho_co_late]

จบแล้วววววว ฮืออ ยังอยากอ่านต่ออยู่เลย
อยากเห็นโมเม้นโกฮังจูเนียร์อยู่เลย
ขอบคุณพี่เค้กที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆออกมาให้เราได้อ่านกันนะคะ 
เดี๋ยวจะอุดหนุนหนังสือด้วยค่ะ 

[LovEYouOnLy]

 

[OJSG7]

งื้ออ  จบได้มุ้งมิ้งมาก  อยากงับบ้าง มโนแปป
ไปเจอกับที่ร้านบาร์สุราลัยต่อๆๆ

[antavvanp]

 

ตอนจบมาแล้วว ฮืออ มีความอยากอ่านและไม่อยากอ่านไปพร้อม ๆ กันค่ะ ;^; ไม่อยากให้จบเลยอ่ะะ เป็นเรื่องที่เฝ้ารอให้อัพอย่างมีความหวังมากจริง ๆ ค่ะ  ใจหายเลยเหมือนกัน... แต่สุดท้ายก็มากดอ่านแล้วค่ะ!

5555555 โกฮังมีความงอแงอ่ะ เจอเมียแล้วจะไม่ยอมไปอังกฤษ #แบบนี้ก็ได้เหรอ  แปลกที่มันน่าเอ็นดูมากเลย  คังยูคนเก่าไม่น่ามีโมเมนต์แบบนี้นะ 55555 ร้ากก โกฮัง

เหยย รู้สึกว่าโกฮังจะเพ้อว่าจู๋หน้าสวยบ่อยมากเลยอ่ะ จำไม่ค่อยได้ว่าคังยูพูดชมแบบนี้บ่อยรึเปล่า จะกลับไปอ่านก็คงต้องเริ่มตั้งแต่ตอนหนึ่งเลย 5555  รู้สึกดีนะที่โกฮังเองก็พยายามติดต่อจู๋เหมือนกัน  ไม่ใช่แค่จู๋คนเดียวที่รอ  มันทำให้รู้สึกว่า เอ้อ เขาเกิดมาเพื่อกันและกันจริง ๆ
 
พอเป็นพาร์ทของโกฮังมันทำให้เราได้รู้อีกอย่างว่าจู๋เป็นผู้ชายที่น่ารักมากก ก.ไก่ล้านตัว ประโยคที่พูดว่า “แต่ต้องกลับแล้ว เดี๋ยวหม่าม้าจะบ่น” นี่ให้ความรูสึกว่านางโมเอร้มากจริง ๆ ค่ะ 555555555 รักลูกจู๋อ่ะะะ  แล้วมีเขินโกฮังด้วยนะ หน้าแดงงง คือโกฮังบรรยายได้เห็นภาพเลยอ่ะว่าจูเนียร์(เมียของนาง)น่ารักมากขนาดไหน  แต่พอสารภาพรักไปเท่านั้นล่ะค่ะ รู้เรื่องงง 5555555555   “แม่งงงงงงงงงงงงงง 18 ปี ไอ้สัด 18 ปี กูรอมา 18 ปี คังยู มึงนี่แม่งงงงงงงงง”  ความในใจของจู๋พรั่งพรูออกมาหมดเลย ไอ้ที่เคยบอกว่าน่ารัก ข้าม ๆ มันไปก็ได้นะ หัวเราะดังมากก 5555555555555555555555  แต่สักพัก เอ้า! จู๋ร้องไห้ดราม่าอ่ะ 55555 ร้อยอารมณ์ในหนึ่งนาที เอ็นดูวว

พาร์ทสุดท้ายคือมีความหมั่นไส้โกฮัง มีว่าจู๋เป็นบ้า คืออะไรวะ555555555555 ทีแกเล่าเพ้อพรรณนาเรื่องความฝันของแกจู๋มันยังไม่ด่าว่าบ้าเลย  แล้วยังจะอิจฉาตัวเองอีก โอยยยยย โกฮังๆๆ ชื่อนี้แลดูภูมิใจเนาะ 55555  จู๋เป็นคนพูดเพราะมากจริง ๆ เราสัมผัสได้....

อยากขอบคุณพี่เค้กเหมือนกันค่ะที่แต่งนิยายสนุก ๆ แบบนี้ให้ได้อ่าน ไม่รู้ว่าคนอื่นจะชอบหรือไม่ชอบยังไง แต่ว่าหนูชอบสไตล์การแต่งของพี่จริง ๆ ค่ะ  อ่านมาเกือบทุกเรื่องเลย ตั้งแต่ฟิคชั่น (จริง ๆ นะ 5555) ตอนนี้ก็ตามไปเกาะที่ร้านบาร์สุราลัยแล้ว  ขอให้พี่เค้กมีความสุขกับการแต่งมาก ๆ นะคะ  เป็นกำลังใจให้เสมอ เลิฟยูวว

ปล.เล้าเป็ดใช้ยากจังค่ะ T^T แต่ก็น่าจะดีกว่าไปโพสต์สุ่มสี่สุ่มห้าหน้าทล.พี่ 5555555555555555555   

[Naeon]

 

[nightsza]

ดีใจมาก ได้เจอกัน รักกันนานๆนะ คู่กันแล้วไม่แคล้วกันๆ

[กุหลาบเดียวดาย]

จบแล้ว สนุกมาก เจอกันสักที คังยู

[•♀NoM!_KunG♀•]

จบซะล้า

[ReiiHarem]

เรื่องนี้จำได้ขึ้นใจกะ จู๋เหี่ย มาก
นึกถึงก็หลุดขำตลอดเลย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้ค่ะ
รอเรื่องต่อไปนะคะ

[tonnum18]

ในที่สุดก็จบแบบสมหวัง จากที่อดีตต้องจากกัน
รออุดหนุนนะค่ะ   เนี่ยก็สอยแทนทัพมาครอบครองเรียบร้อยแล้ว

[rinny]

จบไปแล้วกับตำนานรัก2แผ่นดินของนังจูกับคังยู //จุดพลุฉลอง+ปิดซอยเลี้ยงโต๊ะจีน
คังยูนี่จะแบบไหนก็น่ารักสุดๆไปเลย ในที่สุด2คนนั้นก็ได้ลงเอยอยู่ด้วยกันสักที เย้ๆๆๆ
คังยูคือถึงจะย้ายมาปัจจุบันความแต่ขี้แกล้ง+ความขี้กัดของนางคือยังเหมือนเดิม 5555
ตอนจบคือละมุนมาก คือชอบมาก กรี๊ดหนักมาก ฟินแรงมาก โกฮังจูเนียร์คือดีงามที่สุด~

[PiSCis]

จบแล้วววว 

ดีมากเลยยยย 

 

[murasakisama]

ตอนจบค่อดีงามรอสอยเป็นเล่มนะคะ

[taltal020441]

ขำชื่อโกฮัง 555  ชื่อน่ารักกกก
รอหนังสือออกจะรอซื้อนะคะ

[QXanth139]

จบไปอีกเรื่องแล้วววว

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ 

[THANZ]

สนุกมากๆเลย ขึ้นเรื่องมาชอบมาก ตอดตามมาตลอด แต่ตอนนี้จบแล้ว แงๆ ขอบคุณคนเขียนมากๆครับ

[badbadsumaru]

น่ารักอ่ะะะ กว่าจะเจอกัน
ขอบคุณมากนะคะ

[tuek]

จบแบบแฮปปี้สุดๆ

[Poseidon]

ปลื้มปริ่ม เหมือนส่งลูกเข้าเรือนหอสำเร็จ
หนูจู ดีใจด้วยนะลูก

[kaokorn]

ขอบคุณฮะ เรื่องนี้น่ารักมากๆ ทั้งคังยู จูเนียร์ และเหล่าองครักษ์
อ่านแล้วต้องหัวเราะไปกับจูเนียร์ทุกครั้งเลย ดีใจที่ทั้งคู่ได้เจอกันและสมหวังในที่สุด

[EoBen]

คิดถึงคังยู คังยูต้องอยู่คนเดียวนานแค่ไหนนะ จูเนียส์ยังรู้สึกมีหวังในคณะที่คังนูไม่มีเลย นี่เบนดาม่าทำไมเนี่ยยย   ขอบคุณมากค่ะ

[Pe_no]

จบแล้วขอบคุณค่ะ

[pimkihae]

ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้นะคะ
เราชอบมากๆ มาเฝ้ารอทุกวันเลย 555
จริงๆนะไม่อยากให้จบเลย
รออุดหนุนหนังสือนะคะ^^

[hereg407]

กรี๊ดดด จบแล้ว ดีงามมากค่ะ ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคร้าาา 

[Isunn]

จบได้น่ารักมาก อารมณ์ของคนที่เฝ้ารอมาตลอด 18 ปี เพื่อเจอคนรัก จูเนียร์อดทนมาก 

อยากขอตอนพิเศษสัก 1-2 ตอนบ้าง หรือไม่ก็คู่พิเศษ 

จริงๆยังมีอีก 1 จุด ที่อยากให้รู้ ไม่รู้ว่าจะขอมากไปมั้ย แต่อยากรู้ตอนที่หลังจากจูเนียร์สละชีวิต คังยูเป็นยังไง ราชายอมเข้าใจในความรักมั้ย 

 

[kengtham]

 

รักเลย จูเนียร์น่ารักมากกกกกกกก

จบแบบไม่ต้องมาคงมาค้างอะไรแล้ว ดีใจๆๆๆๆ

[arij-iris]

โกฮังน่ารักอ่ะ

[Azitten]

ในที่สุดดดดด ก็ได้กลับมาเจอกันแล้ววววดีใจๆๆๆแทนจูเนียร์ ฮือออ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆๆๆนะคะ

อ่านแล้วตลกมากแรกๆๆ ซึ้งด้วยประทับใจ ชอบมากๆๆค่ะ

[sirin_chadada]

โกฮังต้องแอบหึงจูเนียร์ที่ชอบตัวเองในอดีตแน่เลย...
จบซะแล้ว ชอบเรื่องนี้มากค่ะ สนุกดี แต่จะมีส่วนที่ติดใจนิดหน่อยตรงตอนพากันหนี ดูเป็นการหนีแบบเด็ก ๆ ไปหน่อย (ตอนนั้นก็เด็กกันจริง ๆ อายุยังน้อยกันอยู่เลย) เหมือนให้ความสำคัญกับการหนีออกจากวังมากกว่าการอยู่รอดจากการถูกตามจับตอนหลัง มันดูขัด ๆ กับบุคลิกลักษณะความเป็นคนฉลาดของฝ่ายคังยู ทั้งคังยูและขงเบ้งเลย แต่ก็เข้าใจว่าด้วยอะไรหลายอย่าง ทั้งอายุ ประสบการณ์ แล้วก็ความไว้ใจต่อพี่ชายของคังยู เลยอาจจะไม่ได้วางแผนไว้รัดกุมมากนัก พอจะรับได้ค่ะ เพราะคิดว่าคนเขียนวางพล็อตขั้นตอนถัดไปแล้ว เรื่องราวก็ควรจะเป็นไปแบบนั้น
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้เป็นนิยายย้อนยุคที่น่าประทับใจมากค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ
ปล. หากจะเขียนเรื่องใหม่ก็ขอให้กำลังใจไว้ล่วงหน้า และจะรอติดตามค่ะ