มาแระตามสัญญาที่ให้ไว้ค๊าบบ แต่กว่าจะเอาตอนนี้มาลงได้กะบ้านแทบแตก
อุส่าห์ไปแอบพิมพ์มาแต่เวลาจะเอามาลงกับมีมารมานั่งจ้องรออ่านก่อน พอไม่ให้อ่านก็มีทำร้ายร่างกายผม
แต่พอให้อ่านนี้ดิผมเจ็บหนักกว่าเก่าอีกนี่ก็ทำร้ายผมเสร็จก็ตรงดิ่งขึ้นเตียงคลุมโปงนอนเงียบเลย
ผมทำเพื่อเพื่อนๆ ในเล้าถึงขนาดนี้แล้วเพื่อนๆ จะไม่เข้ามาเม้นแก้ตัวแทนให้ผมหน่อยเหรอค๊าบบบ
~~เออกูผิด...ตอนที่ 12 ตอนจบ~~ เกือบตี 1
“ พี่โจ๊ก วู้ๆๆๆ พี่โจ๊กทางนี้พี่ ” เสียงไอ้น้องเป้ครับมันหันมาเห็นผมกำลังเดินออกจากห้องน้ำพอดี
“ แหมที่แท้ก็หายมาอยู่กับสาวๆ นี่เองพี่นึกว่าเป้หลงทางกลับโต๊ะไม่ถูกแล้วซะอีก ” ไอ้เป้ครับมันเดินสายกินเหล้าระหว่างโต๊ะผมกับโต๊ะสาวๆ หน้าตาดีหุ่นดีทั้งหลายที่หมายปองจะไปนอนกับมัน
“ แหมพี่ก็พูดเกินไป แล้วนี่ไก่มันออกมาจากซอกหลืบเหรอยังล่ะพี่ ”
“ ซอกหลืบ ซอกหลืบไหนอ่ะพอดีพี่พึ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกอ่ะขอโทษทีเป้ ”
“ อ้าวเหรอพี่ แฮะๆ โทษทีพี่ผมก็นึกว่าพี่เป็นขาประจำที่นี่ซะอีก ” ที่นี่เป็นอะไรที่มากกว่าเทคผับทั่วไปเหรอไงนะ
“ ตามสบายนะเป้พี่ขอตัวกลับโต๊ะแระ ”
“ ครับๆ พี่เดี๋ยวผมตามไปครับขอผมหมดแก้วนี้ก่อน ” เหอะๆ คงได้ไปหรอกน้องสาวๆ เล่นเอานมเกยหน้าซะขนาดนั้น
“ อืม งั้นเดี๋ยวเจอกัน ”
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะก็พอดีที่ไอ้เจ้าไก่กลับมาจากธุระของมันพอดี มันเดิมยิ้มหน้าบานมาเหมือนกับว่าที่มันหายไปเมื้อกี้ต้องมีอะไรดีๆ แน่ๆ
“ พี่โจ๊กไปไหนมาพี่ ”
“ ไก่แหละไปไหนมาวะ หายไปเป็นชาติเลยนะ ” ผมเดินกลับมาที่นั่งโต๊ะปุ๊ปไอ้น้องโมก็ขยับตามมา มันเอาตัวมันมาผิงกับตัวผมทันทีแต่ก็ยังดีที่ไอ้ไก่ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่า...เพื่อนเมา
“ ไปดูของดีมาพี่ แล้วนั่นเอาเฮ้ยไอ้โมนี่มึงเมาแล้วเหรอวะ ”
“ ยางงง พี่โจ๊กครับผมชอบเพลงนี้จังนักร้องคนนี้ร้องได้เหมือนมาช่ามากฟังดิพี่ ”
ผมหันหน้าไปชมการแสดงด้านหน้าเวทีซึ่งตอนนี้มีนักร้องหญิงคนหนึ่งของวงกำลังทำหน้าที่ร้องเพลงตามคำขอของเสี่ยกระเป๋าคนหนึ่งอยู่ เป็นนักร้องที่หุ่นดีมากครับ เธอยืนร้องเพลงในชุดที่เรียกได้ว่าเกือบเปลือยหน้าอกหน้าใจไม่ต้องพูดถึงครับเพราะมันล้นจนแทบจะทลักออกมาจากเสื้อตัวเล็กที่เธอใส่อยู่ ส่วนกระโปรงที่เธอใส่อยู่ก็สั้นจนแทบจะเรียกว่าไม่ต้องใส่ดีกว่าเพราะดูแล้วใส่เหรอไม่ใส่ก็มีค่าเท่ากันแล้วตอนนี้ เธอสวยมีเสน่ห์และเสียงดีแต่ก็เท่านั้นเพราะผมไม่ได้สนใจไปมากกว่าบทเพลงที่เธอกำลังร้อง ผมฟังแล้วก็ต้องบอกได้คำเดียวว่า..
“ น้องครับ ” ผมยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมดก่อนที่จะส่งให้เด็กชงให้ใหม่อีกแก้ว
ใครบางคน ได้แค่เพียงแต่รอ
คนบางคน จะคืนมา
ยังจำคำ ทุกทุกคำ ก่อนลา
ตอกย้ำให้รับรู้ ว่าให้รอ
ดูมันนาน มันเหนื่อย จนไม่เข้าใจ
มันลังเล และหมดหวัง
ไม่รู้ต้องรออีกนาน แค่ไหน
ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่เราจะพบกัน
จะเหลือสักกี่ปี จะเหลือสักกี่วัน
ที่ชีวิตฉัน จะอยู่
ได้พบและเจอเธอ
การรอคอย ที่ไม่มีจุดหมาย
มันเป็นความ ทรมาน
วันวันหนึ่ง มันช่างดู เนิ่นนาน
กว่าวันแต่ละวัน จะเลยไป
ดูมันนาน มันเหนื่อย จนไม่เข้าใจ
มันลังเล และหมดหวัง
ไม่รู้ต้องรออีกนาน แค่ไหน
ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่เราจะพบกัน
จะเหลือสักกี่ปี จะเหลือสักกี่วัน
ที่ชีวิตฉัน จะอยู่
ได้พบและเจอเธอ
ในใจมันยังร้อนรน ในใจมันยังโหยหา
ในใจมันยังทุกข์ทน เฝ้ารอเธอมา
ได้แต่ถามหัวใจ เมื่อไรจะเจอกัน
ไม่รู้ต้องรออีกนาน แค่ไหน
ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่เราจะพบกัน
จะเหลือสักกี่ปี จะเหลือสักกี่วัน
ที่ชีวิตฉัน จะอยู่
ไม่รู้ต้องรออีกนาน แค่ไหน
ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่เราจะพบกัน
จะเหลือสักกี่ปี จะเหลือสักกี่วัน
ที่ชีวิตฉัน จะอยู่
ได้พบและเจอเธอ “ เบาพี่โจ๊กเดี๋ยวก็เมาตายหรอกพี่ ”
“ กินเหล้ามันก็ต้องเมาสิวะ ไม่เมาแล้วเค้าจะเรียกว่ากินเหล้าเหรอ ”
“ แต่กินอย่างพี่เนี้ยมันจะกลายเป็นว่าเหล้ากินเรายะพี่ เบาพี่เบา ” ไอ้ไก่มันดึงแก้วเหล้าผมไปวางที่โต๊ะก่อนที่จะหันไปหยิบผ้าเย็นที่อยู่ข้างๆ มาเช็ดหน้าให้ผม
“ พี่โจ๊ก มีอะไรเหรอเปล่าพี่บอกผมได้นะ ผมอาจช่วยอะไรพี่ไม่ได้แต่ผมรับฟังปัญหาพี่ได้นะพี่ ” มันตบหลังผมเบาสองสามที
“ ไม่มีอะไรหรอกไก่ เอาชน ” ผมหันไปชนแก้วเหล้ากับไอ้ไก่แล้วก็หันมาชนกับไอ้น้องโมที่ดูตอนนี้มันคงเมาได้ที่แล้ว
“ พี่โจ๊ก ”
“ อะไรวะไก่ ”
“ สงสัยไอ้ไก่จะได้แจมวะพี่ พี่ดูโน้นดิ ” ผมหันไปตามนิ้วที่ไอ้ไก่ชี้ไปด้านหน้าเวทีก็เห็นไอ้เป้กำลังเดินขึ้นเทวีโดยมีสาวๆ เดินตามไปเกาะด้านหน้าเวทีเป็นแรงใจนับสิบคน
“ อ้าวไอ้ไก่ขึ้นไปได้ด้วยเหรอวะ ”
“ ได้ดิพี่ก็นั่นมันวงเพื่อนมันนี่ มันมานี่ทีไรนะนักร้องนำวงเพื่อนมันอ่ะสบายเลย ”
“ ทำไมวะ ”
“ ก็ไอ้ไก่อ่ะมันชอบขึ้นไปช่วยร้อง มันร้องเพลงเพราะนะพี่ใครๆ ก็หลงเสน่ห์มัน ”
“ อืมก็น่าจะเป็นอย่างนั้น หึ สงสัยสาวๆ คงน้ำตาตกถ้าวันนี้ไม่ได้ไปต่อกับมัน ”
“ อย่าว่าแต่สาวๆ เลยพี่ ขนาดผู้ชายเองก็ยังร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือดเพราะมันมาแล้วนับรายไม่ถ้วน ”
“ เฮ้ยจริงดิ ”
“ อะๆ ไม่เชื่อ ”
“ ใครมันจะไปเชื่อวะ เพราะขนาดพี่ยังดูมันไม่ออกเลย ” ตายห่าหลุดปาก
“ โธ่พี่ผมเองเป็นเพื่อนมันผมยังไม่รู้เลยถ้ามันไม่บอกอ่ะ ”
“ เหรอ ไอ้ไก่มันกล้าบอกด้วยตัวเองเลยเหรอว่ามันเออ..ได้ทั้งชายทั้งหญิงอ่ะ ”
“ ครับพี่ ก็อย่างว่าผมกับมันเป็นคนบ้านเดียวกันนี่พี่ เรียนก็เรียนด้วยกันมาแต่ผมอ่ะเลือกที่จะเรียนต่อโทแต่มันอ่ะชอบดนตรีมันก็เลยเป็นอย่างที่พี่เห็นนี่แหละ ”
“ อืม ” น่าสน
“ พี่เดี๋ยวผมมานะ มีสายเข้า ” ไอ้ไก่ยกโทรศัทพ์ขึ้นโชว์ก่อนจะทิ้งผมไว้กับไอ้น้องโมอีกครั้ง
ผมหันไปสนใจกับด้านหน้าเวทีที่ตอนนี้มีไอ้เป้กำลังแซวแขกที่มาเที่ยวอย่าสนุกสนาน ใครๆ ก็หลงเสน่ห์จนต้องเสียน้ำตาให้มันมานักต่อนักแล้วเหรอ ทั้งหญิงทั้งชาย...จริงเหรอ
“ ไม่สนุกเหรอพี่ ” มันไม่ถามด้วยปากเฉยๆ ครับกลับลากมือไล้วนไปทั่วร่างกายผมก่อนที่จะมาหยุดอยู่ที่เป้ากางเกงผมและค่อยๆ บีบเบาๆ
“ เรื่อยๆ โมล่ะเมาแล้วเหรอ ”
“ เมาเหล้าเหรอเมารักล่ะพี่ ” มันยิ้มหวานให้ผมอีกครั้ง
เสียงดนตรีทำให้ผมต้องหันมาสนใจด้านหน้าเวทีอีกครั้ง เฮ้อออป่านนี้ปลาบึกจะเป็นอย่างไงนะ
เธอยังมองหาใครอยู่ ฉันอยากรู้ว่าเธอได้เจอหรือเปล่า
เขาคนนั้นน่ะดีพอ ดีกว่าฉันที่รักเธอ อยากให้รู้ว่าคงไม่เจอไม่มีวัน
ฉันรู้ว่าเธอก็คงต้องการ ไปกับเขาและเธอก็ตัดสินใจ
จากฉันไปเพื่อมีใคร เธอคงอยากพบรักที่ยิ่งใหญ่
อยากให้รู้ไว้ ว่าฉันจะคอยขวางทาง
ทางใดที่เธอจะมีความสุขกับเขา ทางนั้นจะมีฉันคอยกั้นกลาง
เธอเป็นดอกไม้ ฉันจะเป็นขวากหนาม ทิ่มแทง ให้เขาจงปวดใจ
ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ
ฉันรู้ว่าเธอก็คงต้องการ ไปกับเขาและเธอก็ตัดสินใจ
จากฉันไปเพื่อมีใคร เธอคงอยากพบรักที่ยิ่งใหญ่
อยากให้รู้ไว้ ว่าฉันจะคอยขวางทาง
ทางใดที่เธอจะมีความสุขกับเขา ทางนั้นจะมีฉันคอยกั้นกลาง
เธอเป็นดอกไม้ ฉันจะเป็นขวากหนาม ทิ่มแทง ให้เขาจงปวดใจ
ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ
ทิ่มแทง ให้เขาจงปวดใจ ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ
ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ“ เป้ร้องเพลงใช้ได้เลยนะ ว่าไหมโม ”
“ งั้นๆ แหละพี่ ” ผมหันหน้าไปมองจ้องหน้าไอ้น้องโมที่ตอนนี้ดูจะไม่สบอารมณ์กับคำถามผมเอาซะเลย
“ ทางใดที่เธอจะมีความสุขกับเขา ทางนั้นจะมีฉันคอยกั้นกลาง เธอเป็นดอกไม้ ฉันจะเป็นขวากหนาม ทิ่มแทง ให้เขาจงปวดใจ ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ ” ถ้าทำได้จริงมันจะบาปมากซักแค่ไหนกันนะ
เกือบๆ ตี2
“ เดี๋ยวเลิกแล้วไปหาอะไรกินไหมพี่ พี่ พี่โจ๊ก ”
“ หาๆ ว่าไงนะไก่ ”
“ มาเที่ยวยังใจลอยผมหาสาวๆ มาให้ก็ไม่เอาไล่กลับหมด เป็นไรมากเปล่าพี่ ”
“ ง่วงๆ นิดหน่อยนะ ”
ไอ้ไก่ครับมันไม่รู้ไปพาสาวๆ มาจากไหนเอามาแนะนำให้ผมรู้จักก่อนนะแอบกระซิบกระซาบว่าเอาไปต่อด้วยได้ แต่อย่างผมเนี้ยนะครับจะหนีบเอาสาวๆ ไปต่อ เหอะๆ
“ เอางี้เดี๋ยวผมว่าเราไปแวะกินข้าวต้มร้านเด็ดก่อนแล้วเดี๋ยวผมแวะไปส่งพี่กับไอ้โม แล้วมึงไอ้เป้ไปนอนห้องกูคืนนี้โอปะ ”
“ ไม่เป็นไรไก่บ้านไก่กับบ้านพี่ไปคนละทางกันเดี๋ยวพี่กลับกับโมเองก็ได้ ไก่ได้ไม่ต้องขับรถไปกลับให้ลำบากนี่ก็ดึกแล้ว ”
“ เอางั้นเหรอพี่ ”
“ อืม ปะรีบกินจะได้รีบกลับ ”
02.50 น.
“ โอเคงั้นพรุ่งนี้เจอกันพี่ ”
“ ไก่ขอบใจวะน้องขับรถดีๆ โว๊ย ขอบใจนะเป้แล้วเจอกัน ” ผมสั่งลาสองหนุ่มก่อนจะหอบหิ้วเอาอีกหนึ่งหนุ่มกลับบ้าน
ตลอดทางบนแท็กซี่ไอ้น้องโมซบไหล่ผมมาตลอดทาง พี่แท็กซี่เองก็มองกระจกหลังอยู่เป็นระยะๆ เอาไงดีจะพามันกลับไปบ้านใครล่ะระหว่างบ้านผมกับบ้านมัน
“ โม โมครับตื่นก่อน บอกพี่เค้าก่อนบ้านโมอยู่ไหนพี่จะได้ไปส่งโมก่อน ”
“ ทำไมล่ะครับ โมไปค้างบ้านพี่ไม่ได้เหรอ ” มันงัวเงียตอบ
“ คือบ้านพี่ตอนนี้ไม่สะดวกนะครับ คือพี่มีเพื่อนพักอยู่ด้วยนะครับ ”
“ เออ...บ้านโมก็ไม่สะดวก เดี๋ยวแม่โมว่าอาววว ” กูก็ว่าอยู่ว่ามันต้องเป็นอย่างนั้น
“ พี่ถึงจะไปส่งโมไง ส่งโมแล้วพี่ก็จะกลับบ้านพี่ ว่าไงบ้านอยู่ตรงไหนครับ ”
รถเลี้ยวเข้ามาในซอยบ้านผมกับน้องเค้าแล้วแต่น้องเค้ากลับทำเป็นเมาหลับอย่างเดียวเลย แล้วจะเอาไงดีเนี้ยไอ้ผมก็ไม่ใช่พวกที่จะพาคู่ขาแบบทางผ่านเข้าไปกินในบ้านตัวเองซะด้วยสิ (พูดเหมือนเคยมีแต่จริงๆ ไม่มีนะครับ)
“ น้องครับให้จอดตรงไหนครับนี่มันทางตันแล้วนะครับ ” พี่แท็กซี่ออกแนวหงุดหงิดครับ (ทำอย่างกับผมนั่งรถเค้าฟรีงั้นแหละ)
“ เออคือ...ผมปลุกน้องเค้ายังไม่ได้เลยนะครับพี่ ”
“ พี่ว่าเอาเค้าไปบ้านน้องก่อนดีไหมครับ ” ไม่ดีครับพี่
“ งั้นเอาอย่างนี้ครับพี่ พี่พอจะรู้จักโรงแรมดีๆ ใกล้ๆ แถวนี้บ้างไหมครับพี่ ”
“ หึหึ ก็แค่นั้นแหละลีลากันอยู่ได้ ” แป่วววววว
ไม่ถึงสิบนาทีครับผมก็หอบเอาร่างเด็กผู้ชายร่างบางมายืนจ่ายตังค์ค่าห้องพัก พี่แท็กซี่ก็แสนดีเหรอเกินเหมือนๆ จะรู้ว่าหน้าตาอย่างผมคงไม่เหมาะกับม่านรูดพี่แกเลยพาผมตรงดิ่งมาที่ห้องเช่าแบบรายวันที่อยู่ไม่ห่างจากซอยผมเท่าไหร่ครับ
“ ชั่วคราวเหรอค้างคืนครับ ”
“ สภาพนี้คงต้องค้างแล้วล่ะครับ ”
“ เชิญด้านนี้ครับ ”
จะอุ้มก็ไม่กล้าครับกลัวว่าภาพมันจะน่าเกลียดจนเกินไปเอาเป็นว่าหามปีกกันดีกว่าครับ กว่าจะพาน้องเค้าเข้ามานอนในห้องได้ก็เล่นเอาผมกับเด็กที่มาเปิดห้องให้แทบขาดใจกันเลยครับ
“ นี่กุญแจครับพี่ เช็คออกตอนเที่ยงนะครับ ไม่ทราบว่าจะให้ผมโทรปลุกไหมครับ ”
“ ไม่เป็นไรครับ ”
“ สั่งอาหารเครื่องดื่มเบอร์กับเมนูอยู่ตรงโต๊ะข้างเตียงนะครับพี่ ”
“ ขอบคุณมากครับน้อง ” ผมยื่นแบงค์ห้าสิบให้น้องเค้าไปหนึ่งใบ
แล้วไงต่ออ่ะ...ผมหันไปดูรอบๆ ห้องที่ถูกจัดตกแต่งให้เหมือนว่าเราอยู่ในห้องมากกว่าอยู่ในโรงแรม ผมเดินไปเปิดตู้หยิบผ้าขนหนูมาเปลี่ยนเสื้อผ้าตัวเอง อย่างไงก็ต้องขออาบน้ำตั้งหลักก่อนล่ะนะ....แล้วไอ้คนที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียงนั่นล่ะ ผมถอดเสื้อผ้านุ่งผ้าขนหนูก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงเพื่อมองคนที่กำลังหลับฝันหวานอยู่
“ โม โมครับ ” ผมเขย่าตัวมันเบาๆ เหมือนว่ากลัวมันจะตื่นซะอย่างนั้น
“ อืมมม ” มันคว้ามือผมได้ก็ดึงมือผมให้นั่งลงข้างๆ ตัวมัน
“ โมครับ อาบน้ำก่อนไหมค่อยนอนต่อ ” ( แต่รูปประโยคที่คิดในใจ / โมครับ เอากันก่อนไหมค่อยนอนต่อ )
“ อืมมม ” มันใช้มือขวาดึงแขนผมให้โน้มตัวลงไปจูบมัน ก่อนจะใช้มือซ้ายคว้าคอผมไว้
“ โมครับ ” ผมจูบตอบพร้อมๆ กับเรียกชื่อมันไปด้วย ความหื่นพุ่งขึ้น 10%
“ ผมอยู่ไหนครับ ” ถามโง่ๆ อีกแระ
“ ห้องเช่าครับ ก็พี่ปลุกโมแล้วโมไม่ตื่นพี่ก็เลยต้องพาโมมาที่นี่นะครับ ”
“ คนขี้โกง ”
“ ช่วยไม่ได้นะโมอยากไม่อยากตื่นเองทำไม ”
“ นี่โมก็...ตื่นแล้วนี่ครับพี่โจ๊ก พี่โจ๊กจะรับผิดชอบอย่างไงล่ะครับที่ทำให้โม...ตื่น ” ไอ้น้องโมมันพูดให้คิดไปไกลอีกแล้วครับ
“ นั่นสินะ จะรับผิดชอบอย่างไงดีน๊า ” ผมลากมือไปบนหน้าอกมัน ก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงปุ่มนิ่มๆ ที่หน้าอกมัน
“ อะ ทำอะไรอ่ะ ” มันปัดมือผมออก
“ ก็ ” ผมขยับตัวเองขึ้นไปนั่งข้างๆ น้องโม ก้มลงจูบหน้าผากมันก่อนที่จะส่งสายตาหวานๆ ไปหว่านเสน่ห์มัน
“ ไม่ไปอาบน้ำเหรอครับ ” น้องโมนอนตะแคงเอามือลูบขาผมก่อนที่จะลากมือมุดหายเข้าไปในผ้าขนหนูผม
“ อ๊ะ อะไรเอ่ย ” ไอ้น้องโมใช้มือกำสิ่งที่มันบังเอิญพึ่งจับได้ก่อนจะส่งสายตามาท้าทายผม
“ นั่นสิอะไรน๊า อยากเห็นไหม ” ผมลากมือตัวเองไปลูบที่เป้ามันเบาๆ บ้าง
“ อยากสิครับ ”
“ ต้องทำอย่างไงน๊าถึงจะได้เห็น ” ผมเลียริมฝีปากก่อนจะค่อยๆ ลูบซิบกางเกงของไอ้น้องโมลงอย่างเบามือ
“ อยากเห็นก็ต้องขอก่อนสิครับ ” มันกำน้องชายผมแน่นก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างสนุกมือ
“ อ๋อ ถ้าอยากเห็นก็ต้องขอ เอ...แล้วถ้าอยากมากกว่านั้นล่ะต้องทำอย่างไงน๊า ” ผมปลดตะขอกางเกงมันด้วยมือข้างเดียวก่อนจะใช้อีกมือช่วยรูดกางเกงของมันลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้าโดยมีมันยกสะโพกช่วยให้ผมถอดง่ายขึ้น
“ ขึ้นอยู่กับว่าอย่างเช่นอะไรล่ะครับ ” ไอ้น้องโมใช้เล็บนิ้วโป้งจิกลงเบาๆ ที่ปลายยอดก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นใช้นิ้ววนนวดคลึงบริเวณช่วงหัว
“ อยากให้ใครบางคนช่วยดูดให้ล่ะ ”
“ แค่เนี้ย ง่ายมาก ” มันยิ้มให้ผมครับก่อนที่มันจะก้มลงไปใช้ปากครอบครองน้องชายผม
“ อะ อาซี๊ดดดดดด ” ฉี่แบบแตก
มันสุดยอดมากครับ ลีลาการโม๊คผมต้องยกนิ้วให้เลยมันเก่งจนผมต้องแตกในปากมันเลยเต็มๆ ครับ
“ ไงไหวไหมครับพี่โจ๊ก ” ไอ้น้องโมเงยหน้าขึ้นมาถามผมในขณะที่มือก็ยังคงกำรูดๆ อย่างไม่ลดละ
“ พอแล้วครับพี่ขอหายใจแปป ”
“ แปปครับ ” แล้วไอ้น้องโมก็ทำในสิ่งที่ผมต้องอึ้ง ทึ้ง เสียวอีกครั้งครับ
ไอ้น้องโมมันก้มหน้าก้มตาลงไปเก็บรายละเอียดของของเหลวที่เป็นสีขาวขุ่นที่ผมพึ่งจะปล่อยใส่ปากมันเมื่อซักครู่จนเกลี้ยง มันทำท่าดูดเลียด้วยหน้าตาที่น่ารักจนผมแทบหลงไปกับเสน่ห์ที่ไม่เคยมีใครกล้าทำอย่างนี้กับผมเลยซักครั้ง...แม้แต่แน๊บก็เถอะ
“ โอเคสะอาดแล้วพักได้ แต่ผมให้พี่พักได้แค่ช่วงผมไปอาบน้ำนะครับ ”
“ ครับ ”
ผมนอนจ้องมองไอ้น้องโมที่ตอนนี้มันลุกขึ้นมายืนถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผมทีละชิ้น....ทีละชิ้น ด้วยมือช้าๆ ต่อหน้าต่อตาผม ใจผมสั่นกับภาพเซ็กซี่ที่ได้เห็นสดๆ ตรงหน้ามันสุดยอดมากครับ ไอ้น้องโมมันไม่ได้แก้ผ้าแบบให้ผมเห็นจะๆ แต่มันเลือกที่จะหันซ้ายขวาปกปิดบางส่วนให้ผมต้องตามไปขนหาต่อเอาเอง ผมนั่งมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกเพลินตาพร้อมๆ กับที่น้องชายผมค่อยๆ ตื่นขึ้น ผมนั่งมองมันถอดปราการด่านสุดท้ายออกโดยวิธีหันหลังโก้งโค้งแล้วรูดลงอย่างช้าๆ ผมใช้มือชักน้องชายเบาๆ สลับกับลูบคลำน้องชายของตัวเอง มันได้อารมณ์มากครับกับภาพที่อยู่ตรงหน้า แล้วยิ่งเสียงที่เกิดจากการขยับมือรูดน้องชายของผมจนทำให้เกิดเสียง...อ๊า
“ โมครับ ” ผมทำท่าจะขยับตัวเพื่อเดินเข้าไปอาบน้ำกับมันด้วย ไอ้น้องโมก็ยกผ้าขึ้นมาปิดส่วนที่ผมต้องการจะค้นหา
“ อะ อะ ตามสัญญาครับ ช่วงนี้เป็นช่วงพักแต่แค่ผมอาบน้ำนะครับ เป็นเด็กดีนะครับพี่โจ๊ก ”
ไอ้น้องโมมันเดินตรงไปที่ห้องน้ำมันผลักประตูห้องน้ำเข้าไปก่อนที่จะหันคอกลับมาดูผมแล้วเลียนิ้วตัวเองจากนั้นก็เลื่อน......เลื่อนไล้ไปบนผิวขาวๆ ของตัวเองก่อนที่จะไปหยุดอยู่ตรงปมผ้าขนหนูที่ถูกมัดเหน็บเอวไว้อย่างหลวมๆ
“ อุ๋ยผ้าหลุด ”
“ โอ้แม่เจ้า ” ไอ้น้องโมมันกระตุกเบาๆ ที่ชายผ้าขนหนูตัวเองก่อนที่มันจะหลุดติดมือไอ้น้องโมแล้วหลุดลงไปก่องอยู่ที่พื้น
ภาพก้นๆ ขาวๆ มันยังไม่ได้ครึ่งของด้านหน้าครับ ด้านหน้าที่เป็นสีขาวอมชมพูที่ปลายยอดเหมือนมีเลือดเข้าไปคั่งตัวอยู่ อ๊าหัวใจผมจะวายอยู่ไหมไหวแล้วครับ ผมใช้มือจับรูดน้องชายที่มันทั้งคับทั้งปวดตุ๊บๆ จนแข็งเกร็งไปหมด
“ พี่โจ๊กครับผ้าหล่น ” มันหันหลังให้ผมก่อนจะเอียงคอหันมาบอกว่าผ้ามันหล่นครับ
“ เก็บสิครับ ”
แล้วผมก็แทบจะเลือดหมดตัวไปกับท่าเก็บผ้าขนหนูของมันอีกครั้งครับ มันเก็บอย่างไงอ่ะเหรอครับ ง่ายๆ เลยครับ ผมยิ้มให้ผมน้อยๆ ก่อนที่จะค่อยๆ กางขาออกพอประมาณจากนั้นก็โน้มตัวไปข้างหน้ามือขวาเอื้อมหยิบผ้าแล้วค่อยๆ ไล้มือกับผ้าขึ้นมาจากปลายเท้าแต่มือขวาผมไม่สนเท่ามือซ้ายที่กำลังจะทำให้ผมเป็นบ้าครับ เพราะตอนที่มันใช้มือขวาเก็บผ้า มันกับใช้มือซ้ายของมันไล้ไปตามสะโพกของตัวเองก่อนที่จะไปหยุดอยู่ตรงสะโพกแล้ววกกลับมาที่แก้มก้นตัวเองแล้วใช้นิ้วกลางลากไปตามรอยแยกของก้นก่อนที่จะใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้แยกแก้มก้นออกจากก้นในท่าโก่งโค้งครับ แล้วเพื่อนๆ คิดว่าผมเห็นอะไรครับที่มันพอจะทำให้ผมหัวใจแทบจะวายได้....
“ โม ” เสียงผมสั่นมากถึงมากที่สุด
“ อาบน้ำก่อนนะครับ ”
แล้วไอ้น้องโมมันก็เดินเข้าไปในห้องน้ำในขณะที่ประตูยังไม่ได้ปิด เปล่าครับมันเปล่าลืมปิด...ภาพที่ผมเห็นคือ ไอ้น้องโมเดินไปเปิดฝักบัวมันยืนปรับน้ำให้เป็นน้ำอุ่นก่อนที่จะก้าวเท้าขยับตัวเข้าไปอยู่ภายใต้สายน้ำอุ่นๆ ด้านหลังที่เปลือยเปล่ากับภาพทุกภาพที่ผมพึ่งได้เห็นมันไม่ใช่ความฝัน ผมเฝ้าคิดว่าถ้าใครที่ได้เป็นเจ้าของร่างกายที่ยืนอยู่ใต้สายน้ำนี้เค้าคนนั้นจะมีความสุขแค่ไหนกันนะกับคนคนนี้ แล้วผมก็ไม่สามารถหยุดคิดอะไรไปได้มากกว่านี้อีกแล้วเมื่อไอ้น้องโมมันหันหน้ามาแล้วยืนเอาตัวผิงฝาผนังจากนั้นก็ยกขาตัวเองขาหนึ่งขึ้นเหยียบขอบอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็แอ่นสะโพกมาข้างหน้าแล้วไล้ฝ่ามือไปตามร่างกายตัวเองก่อนที่จะกระดิกนิ้วชี้เชิญชวนผมให้เข้าสู่ความหรรษาที่มันพร้อมจะทำให้ผมลืม...ลืมคนชื่อปลาบึก
“ ตามคำบัญชาครับ ”
ผมลุกขึ้นยืนโดยไม่หันไปสนใจผ้าขนหนูตัวเองที่ไม่รู้ว่าตอนนี้มันหลุดไปจากเอวตัวเองตอนไหน ก้าวขายาวๆ แล้วเดินตรงเข้าห้องน้ำไปก่อนที่จะใช้มือรูดผ้าม่านห้องน้ำแล้ว.....
หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13 (อ่าน 1509129 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก