หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[น้ำค้าง]

ปลาบึกมาเคลียร์ตัวเองด่วนเลย  มีลูกคนที่สองแล้วจริงๆ เหรอนี่

[nOn†ღ]

ม่ายยยจริงช่ายยม่ายยยปลาบึก 

[imon]

 

[both^^]

อย่างอึ้งงงง

 



ขอให้มันไม่จริงได้มั้ย

[HaLF333]

 
มาเคลียร์ ด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...

[kwa]

โหยยยยยยยยยย

ทำไมบึกทำงี้อะ 

เสียใจอะ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮอ

ทำไมอะบึก  ทำไมอะ 

ม่ายยยยยยย 

[M@nfaNG]

โอ๊ววววววววว!!!!!!!โนวววววววววววว!!!!!!!!!!!!!

 ::ทำไมถึงทำกับโจ๊กด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[fc_fic]

    ชื่อเรื่อง   เออกูผิด.......เพราะบึกเป็นแบบนี้ไช่ม่ะ.......

[al2pocalypoe]

^______^

[kongkilmania]

  มานเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงเนี่ย....
ขนาดคาดหวังไว้ในทางร้ายบ้างแล้วนะ
แต่ไม่นึกว่าจะถึงขนาดมีเมีย1 ลูกอีก2 แบบนี้อ่ะ
  ปลาบึกเคลียร์ด่วน อย่าช้าๆ เด๋วมีเฮ




ขอทายมั่ง
โจ๊กอายุ 25 เท่ากะปลาบึกละกัน   

[GTo_CluB]

ง่ะ      ปลาบึกทำงี้ทามมาย


ลูกคนที่สอง  แว๊กๆๆๆ มาเคลียด่วน

[thaithai00]

~~เออกูผิด...ตอนที่ 12~~

คืนวันที่ 8 หลังจากวางสายจากปี่

“ ฮาโหลไก่ ”

“ ครับพี่ ”

“ วางไหม ”

“ วางพี่ว่าไงคุยได้ ”

“ พี่เลี้ยงเหล้าเราจะไปกับพี่ไหม ”

“ จริงดิไปพี่อีก 10 นาทีเจอกัน ”

“ 10 นาที ”

“ รถผมติดอยู่ในซอยพี่นี่แหละพอดีไปบ้านเพื่อนมานะ  งั้นเอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่ไปรถผมนะถ้าผมถึงแล้วจะโทรไปบอกพี่เองโอเคปะ ”

“ อืมตามใจ ”

“ เคๆ พี่เดี๋ยวเจอกัน ”

      ไม่อยากคิดอะไรมากครับผมรู้แค่ว่าตอนนี้ผมไม่พร้อมจะอยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้ว  ผมไม่อยากทำอะไบ้าๆ เพราะผู้ชายที่มีลูกมีเมียแล้วอย่างมัน  ในเมื่อแต่ก่อนผมไม่มีมันผมก็อยู่ด้วยตัวเองได้...แล้วมันจะไปอะไรหนักหนากับการที่ต้องกลับมาอยู่ด้วยตัวเองใหม่อีกครั้ง  ผมจะไม่ยอมเป็นฝ่ายที่ต้องมานั่งตีอกชกหัวทำให้ตัวเองต้องบาดเจ็บทั้งกายและใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว 

สิบนาทีพอดีแป๊ะ

“ รอนานไหมพี่ขึ้นมาเลย ”
“ ไม่อ่ะ ” ผมก้าวเท้าขึ้นไปนั่งเบาะหลังรถไอ้ไก่ก่อนที่จะสะดุดตากับเด็กผู้ชายหน้าใสคนหนึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคงเป็นเพื่อนคนที่ไอ้ไก่บอกว่ามาหา

“ นี่เพื่อนผมบ้านมันก็อยู่ในซอยเดียวกันกับพี่รู้จักกันไว้ดิ  ไอ้โมนี่พี่ที่ทำงานกูชื่อพี่โจ๊ก ” ไอ้น้องโมหันตัวมายกมือไหว้ผมก่อนจะส่งยิ้มนิดๆ มาให้

“ ไม่ต้องไหว้ก็ได้น้องพี่ไม่ถือ ” ผมรับไหว้น้องมันก่อนจะขยับตัวมานั่งอยู่รถคนขับ

“ กินไหนดีพี่ ”

“ แล้วแต่ไก่อยากไปไหนก็ไป ”

“ งั้นไปบ้านผมไหม ”

“ ทำไมไม่มีที่ไปเหรอไง  ไหนคุยว่ามีที่เด็ดๆ ไง ” แล้วอยู่ๆ ไอ้น้องโมหันมายิ้มให้ผม  ผมยิ้มตอบแต่ปากก็ยังคุยกับไอ้ไก่ต่อไป

“ โอ้วันนี้มาแปลกแฮะพี่เรา ”

“ อืมคงงั้นมั้ง  เอาเป็นว่าแล้วแต่ไก่แล้วกันอยากไปไหนก็ไปวันนี้พี่ไม่อยากอยู่คนเดียว ” ไอ้น้องโมหันมาจ้องหน้าผม

“ อกหักเหรอพี่ ”

“ เอาอะไรมาพูดวะไก่  ไก่เคยเห็นพี่จีบใครหรือมีใครเหรอเปล่าล่ะ ” ผมจ้องไอ้น้องโมมันเองก้หันมาจ้องผมเหมือนกัน

“ ค๊าบๆๆๆ  พี่ผมโสดเสมอ  เฮ้ยไอ้โอมึงรู้จักใครที่เจ๋งๆ ซักคนไหม ”

“ ทำไม ” ปากมันตอบไอ้ไก่แต่ตามันจ้องหน้าผม

“ หาให้พี่กูซักคนดิ  เอาแบบอกโตๆ ได้ยิ่งดีมึง555+ ” ไอ้ไก่ยังคงขับรถต่อไปโดยไม่ทันได้มองเหรอสังเกตุอะไรรอบตัวมันเลย  มันจะรู้ไหมนะว่าเพื่อนมันนะเป็น...

“ ได้เดี๋ยวกูหาให้พี่มึงเอง ” ไอ้น้องโมหันมายิ้มให้ผมอีกแล้วครับ  ไอ้ที่ผมสงสัยคงจะใช่แน่ๆ เลย
      แล้วผมกับน้องๆ ก็เดินทางมาถึงร้านอาหารเพลงเพื่อชีวิตชื่อดังแห่งหนึ่ง  ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันมาทำไมที่นี่เพราะดูจากรสนิยมของเจ้าไก่แล้วไม่น่าจะมานั่งร้านประมาณนี้นะ  แต่อารมณ์ผมตอนนั้นผมไม่สนหรอกครับว่าจะเป็นร้านอะไรที่ไหนขอแค่มีเหล้ากินมีเพลงฟังมีผุ้คนเยอะๆ ก็พอแล้ว

“ แปปนะพี่เดี๋ยวผมมา ”

“ อ้าวไม่กินที่นี่เหรอ ”

“ ไม่พี่ผมแวะมารับเพื่อนมันร้องเพลงอยู่ที่นี่  พี่รออยู่กับไอ้โมในรถนี่แหละเดี๋ยวผมมานะ ” แล้วไอ้ไก่ก็ลงรถไปทิ้งไว้แค่ผมกับไอ้น้องโม

“ โม ” ผมรู้สึกอึดอัดที่มันเอาแต่จ้องผมแต่ไม่ยอมปริปากคุยอะไรกับผมเลย

“ ครับพี่โจ๊ก ”

“ จ้องพี่มากๆ ระวังพี่จะละลายไปกับสายตาของโมนะ ” ของอย่านี้มันต้องลองครับถึงจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

“ ขอโทษครับ  แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ”

“ หล่อเกินห้ามใจว่างั้น ” ผมเอนตัวเองนอนหัวพิงประตูรถไม่มีอะไรครับแค่อยากมองมันชัด

“ หึ ” มันยิ้มเป็นคำตอบครับ

“ โม ”

“ ครับพี่โจ๊ก ”

“ จูบได้ไหม ” ตายห่าผมพูดอะไรออกไป  แต่ไม่ทันแล้วครับปากมันไปแล้ว

“ จูบ  จูบผมเนี้ยนะ ”

“ หึ ” ผมยิ้มหวานไปให้ปากก็กำลังจะบอกว่าพี่อำแต่..

“ แปปนะพี่ ” ไอ้น้องโมเปิดประตูลงรถแล้วเดินตรงขึ้นมานั่งข้างผมโดยทันที

“ หึ 555+ พี่ก็นึกว่าอะไร ” เป็นครั้งแรกในรอบกี่วันก็ไม่รู้ที่มีคนทำให้ผมหัวเราะได้

“ เมื่อกี้พี่ว่าอะไรนะครับ ”

“ เปล่านี่ ”

“ ผมได้ยินไม่ถนัด  พี่ขออะไรจากผมนะครับ ”

“ อ๋อ  เรื่องนั้นคือพี่พูดเล่นนะครับอย่าคิดมาก ” ไอ้น้องโมขยับเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น

“ พี่ ”

“ ครับ ” ไอ้น้องโมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมจนลมรู้สึกถึงลมหายใจของมัน...มันเข้าใกล้ผมมากเกินไปแล้ว

“ ตกลงเมื่อกี้พี่ขออะไรจากผมนะครับ ”

“ จูบ  พี่ขอจูบจากโม  โมจะให้พี่ไหม ” ผมเริ่มๆ จะเมาลมหายใจของไอ้น้องโมอย่างไงก็ไม่รู้ครับ  มันเองก็ขยันขยับเข้าใกล้ผมจัง

“ งั้น ” ไอ้น้องโมพูดได้แค่นั้นมันก็ประกบปากผมทันที 

      เกิดอะไรขึ้น......นี่มันเกิดอะไรขึ้น  ผมพึ่งจะเจอมันยังไม่ถึงชั่วโมงเองนะ  มันเองก็ไม่เคยรู้จักกับผมเลยแล้วกับอีกแค่คำพูดที่ไม่น่าจะได้รับการตอบรับจากมันแต่ทำไมมันถึงได้กับกลายเป็นอย่างนี้ไปได้  โชคดีที่รถไอ้ไก่มันติดฟิมล์ค่อนข้างทึบครับไม่งั้นทั้งยามทั้งประชาชนที่เดินเข้าออกร้านนั้นคงตะลึงงันไปกับบทจูบที่ถึงพริกถึงขิงของผู้ชายเกือบแท้สองคน 

      สมองผมมันหมุนติ้วๆ ไปกับรสจูบที่ไม่ใช่ทั้งแน๊บและไอ้ปลาบึก  ผมหลับตาลงแต่ปากก็ยังคงตอบสนองไปกับการกระทำที่ผมไม่ได้เป็นคนเริ่ม  ไอ้น้องโมจูบเก่งมากครับผมยอมรับเลยว่ามันเชี้ยวมาก  มันทั้งเร่าร้อนและอ่อนหวานสลับกับการเล้าโลมที่ผมแทบจะลืมตัวไปเลยว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนและกำลังทำอะไรอยู่  ผมยังคงเอนตัวหัวผิงประตูรถและยังคงหลับตาแลกจูบกับไอ้น้องโมอย่างต่อเนื่องโดยที่มือผมยังคงอยู่ที่เดิม...ผมไม่ได้แตะต้องตัวน้องเค้าเลย  แต่น้องเค้าสิครับ...ผมเหมือนพระราชาที่ได้รับการปรนนิบัติจากทาสผู้ซื่อสัตย์และจงรักภัคดี 
      ผมไม่รู้ว่ามันใช้เวลาไปกี่นะทีรู้แค่ว่าช่วงเวลาที่ผมกับมันอยู่ในรถด้วยกันมันช่างยาวนานซะเหลือเกิน  ใจผมอยากให้ไอ้ไก่กลับมาที่รถตัวเองให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะตอนนี้ผมไม่มีแรงที่จะหยุดยั้งการกระทำที่กำลังเกิดขึ้นนี้เลย  ไอ้น้องโมใช้ฝ่ามือนิ่มๆ ของมันล้วงเข้ามาที่ใต้เสื้อของผมก่อนที่จะลากมือของมันขึ้นไปไล้วนอยู่ที่หัวนมของผม  มือซ้ายของมันจับยึดหัวผมไว้เหมือนกันว่าผมจะหันหน้าหนีการจูบของมัน

“ พี่ครับ ” ผมลืมตามองจ้องตามัน

“ ..... ” ผมมองข้ามหัวไอ้น้องโมออกไปนอกกระจกรถ   ยัง....ยังคงไร้วี่แววของเจ้าของรถและเพื่อนที่มันเข้าไปรับ

“ ให้ผมช่วยพี่นะ ” ผมก้มมองที่มือของไอ้น้องโมที่ตอนนี้มันกำลังลูบเบาๆ อยู่ที่เป้ากางเกงของผม

“ ......... ” ผมได้แต่หลับตาไม่รับรู้กับเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น

“ อืมมมมม ” แล้วทุกอย่างมันก็ดำเนินไปตามที่มันควรจะเป็น

      ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ 5 นาที 10 นาที เหรอมากกว่านั้น  ผมไม่รุ้ว่ามันเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้อย่างไง  นานแล้วที่ไม่ได้มีอะไรกับใคร  ไม่เคยคิดนอกใจไม่เลยไม่เคยซักครั้งตั้งแต่...มีมันไอ้ปลาบึก  แต่ตอนนี้สิมันเป็นอย่างนี้ได้อย่างไง
      
      มือของไอ้น้องโมยังคงวุ่นวายอยู่กับเป้าผมไม่เลิก  มันก้มหน้าลงต่ำจูบเบาๆ ที่เป้าผมก่อนที่จะเงยหน้ามาถามผมว่า

“ พร้อมไหมพี่  เราก่อนรีบกันแล้วก่อนที่พวกเค้าจะกลับมา ”

“ อืม ” ผมส่งสัญญาณก่อนที่จะลืมตาขึ้นจ้องมองการกระทำที่ตัวเองทำไปด้วยความรู้สึกสับสน  ไม่รู้ว่าการกระทำครั้งนี้ของผมตั้งใจที่จะทำหรือแค่ทำไปเพื่อประชดใครกันแน่...แต่ก็สะใจที่ได้ทำ

      มือของไอ้น้องโมค่อยๆ บรรจงลูบซิบผมลงอย่างแผ่วเบา  ปากของมันเลื่อนขึ้นมาบดขยี้กับปากผม  มืออีกข้างของมันยังคงลูบไล้ไปทั่วร่างกายผม  ผมยังคงนอนเหยีดกายเป็นพระราชาให้มันปรนเปรอความสุขต่อไป  ซิบของผมถูกรูดลงไปสุดทางแล้วตอนนี้สิ่งที่เหลืออยู่คือแค่การปลดกระดุมอีกหนึ่งเม็ดกับการปลดกางเกงลงก็เท่านั้น

      สายตาเว้าวอนกับมือร้อนๆ ที่กำลังพยายามจะดึงขอบกางเกงผมให้ขยับออกไปจากที่ที่มันควรจะอยู่  ผมมองการกระทำนั้นด้วยใจที่ไม่ได้รู้สึกอะไรไปมากกว่าความสะใจ...สะใจที่ในเมื่อไอ้ปลาบึกมีคนอื่นได้แล้วทำไม  ทำไมคนอย่างผมจะมีใครอื่นบ้างไม่ได้  ผมไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะเรียกได้ว่าความยุติธรรมหรือเปล่าหรือว่ามันเป็นเพียงแค่ต้องการความเสมอภาค...เสมอภาคที่ต่างคนต่างก็ต้องการมีอีกคนเป็นของตัวเอง

      ผมกระดกสะโพกขึ้นเพื่อให้ไอ้น้องโมได้ทำหน้าที่ของมันได้อย่างเต็มขั้น  เพราะผมก็รู้ว่าขั้นต่อไปมันต้องการอะไร  กางเกงผมหลุดลงมากองอยู่ตรงหน้าขา  ความเป็นชายที่ถูกไอ้น้องโมปลุกเร้าอยู่ตลอดกำลังตื่นตัวขึ้นอย่างช้าๆ  ผมเฝ้ามองการทำรักด้วยปาก..ปากของคนที่ผมรู้จักยังไม่ถึงชั่วโมงดีด้วยซ้ำ  ทำไมนะ....ทำไมมันง่ายดายขนาดนี้และช่วงที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่นี่เอง

“ โมหยุดก่อนไก่กำลังเดินมาทางนี้แล้ว ” ผมรวบกางเกงขึ้นด้วยความเร็วดุจสายฟ้าแลบ  หันไปมองไอ้น้องโมเองก็เช่นกันมันเอามือเช็ดที่ปากก่อนที่จะจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง   

“ ว่าไงพี่รอผมนานโทษทีไอ้นี่มันติดแขกอยู่เลยต้องให้เวลากับมันหน่อย  อ้าวไอ้โมแล้วมึงไปนั่นตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ” มันคงแปลกใจที่อยู่ๆ พวกผมก็มานั่งเบียดกันตรงหลัรถ

“ อ๋อ  พี่ชวนโมมานั่งนี่เองแหละสงสารน้องเค้าต้องตะแคงคุยเมื่อยคอแย่เลย ” แก้ตัวน้ำขุ่นๆ

“ อ้อเป็นเช่นนี้นี่เอง  งั้นพี่นี่เลยไอ้เป้เพื่อนอีกคนที่ผมภูมิใจเสนอ  แอนแอ้นแอ๊นนนน ”

“ สวัสดีครับพี่ ” ไอ้น้องเป้ยกมือไหว้ผมอีกคนแระ 

“ ไม่ต้องไหว้ก็ได้ครับน้องตามสบาย ” แล้วผมก็ต้องยกมือขึ้นรับไหว้มันเหมือนเดิม

      สมแล้วที่เป็นนักดนตรีกลางคืนครับแล้วดูท่าน้องเค้าจะ HOT เอามากๆ ด้วย  ความสูงน้องเค้าผมนี่เทียบไม่ติดฝุ่นเลย  ความสูงขนาดนักบาสได้เลยนะเนี้ยผมสีทองไฮไล้เป็นช่อๆ ถูกจัดเซ็ทมาอย่างดี  เสื้อยืดกางเกงยีนส์ร้องเท้าหนังดุเข้ากันกับน้องเค้าเอามากๆ และที่สำคัญสายรัดข้อมือสีดำที่น้องเค้าใส่อยู่ตอนนี้มันยิ่งช่วยไปขับผิวขาวๆ ให้เด่นขึ้นกว่าเดิมซะอีก

“ เป้เดี๋ยวมึงนั่งหลังกับพี่โจ๊กนะจะได้มีที่วางของ  ส่วนไอ้โมมึงกลับขึ้นมานั่งหน้ากับกูเลย ”

“ อืม ” ไอ้น้องโมขยับตัวเพื่อลุกกลับไปนั่งหน้าตามเดิมแต่สายตาก็ยังไม่วายส่งซิกกลับมาให้ผม

“ ได้ฤกษ์แล้วพี่ ” ไอ้ไก่หันมายิ้มให้ผมก่อนออกรถมุงตรงสู่แหล่งความบันเทิงสถานที่อันคุ้นเคยของมัน

      ช่วงเวลาที่อยู่ในรถผมก้ไม่ได้หันไปใส่ใจกับอะไรอีกเลย  ไม่แม้แต่จะหันไปมองไอ้น้องโมวะด้วยซ้ำผมเฝ้าแต่คิดว่าเรื่องที่ผมโทรไปหาไอ้ปลาบึกเมื่อกี้มันไม่ใช่เรื่องจริง  ผมล้วงโทรศัพท์ออกมากดดูการโทรออกของตัวเองอีกครั้ง...มันไม่ใช่ความฝัน  เบอร์ที่ผมโทรออกยังแสดงวันและเวลาให้ผมรู้สึกถึงโลกแห่งความเป็นจริงที่เจ็บปวดได้อีกครั้ง

“ ทำไมพี่ใครโทรมา ”

“ เปล่า  ไม่มีอะไรหรอกไก่ ”

      ตลอดเวลาที่ผมรู้จักกับไอ้ปลาบึกมาไม่มีวันไหนเลยที่ผมจะได้มีโอกาสสอบถามถึงครอบครัวเหรอความเป็นอยู่ของครอบครัวมัน  ผมใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยอยู่กับมันมาตลอดทุกวันเป็นปัจจุบันไม่เคยเลยที่จะย้อนถามขึ้นอดีต...อดีตของมัน

“ พี่ถึงแล้วครับ ” ไอ้น้องเป้เอื้อมมือมาเขย่าตัวผม

“ ครับ ”

“ คิดถึงแฟนอยู่เหรอครับพี่  ทำไมไม่ชวนมาเที่ยวด้วยกันล่ะครับ ”

“ พี่ยังไม่มีคนที่จะให้เรียกว่าแฟนได้เต็มปากหรอกครับเป้ ”

“ อ้าว ” ไอ้น้องเป้ยิ้มให้ผมแบบอายๆ มันใส่เหล็กดัดฟันด้วย...หินเหรอพลาสติกนะสีฟ้าสวยเชียว

      ผมก้าวเท้าเดินตามผู้นำอย่างไอ้ไก่ไปติดๆ เสียงดนตรีที่เปิดข้างในดังขนาดที่ว่าผมยังไม่ทันก้าวเท้าเข้าไปข้างในอย่างเต็มตัวก็ใจเต้นตุ๊บๆ ตามเสียงเพลงที่เปิดแล้ว  สภาพร้านที่เจ้าไก่พามาก็ถือว่าใช้ได้แม้ความสว่างมันจะไม่ค่อยมีแต่ความสบายใจผมกลับมีมาก

“ มุมนี้โอปะพี่ ” ไอ้น้องไก่มันคงโทรมาจองโต๊ะไว้ล่วงหน้าแล้วมั้งครับดูจากป้ายจองที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ

“ ไงก็ได้ ”

“ ดีงั้นเดี๋ยวผมมาแปปพี่  พี่อยากกินไรสั่งเลยไม่ต้องเกรงใจ555+ ”

“ ตกลงไก่จะเลี้ยงพี่ใช่ไหมวันนี้ ” ผมหันไปแซวไอ้ไก่ก่อนที่มันจะเดินหายเข้าไปในมุมมืด

“ ขอผมนั่งข้างพี่นะครับ ” ไอ้น้องเป้ครับ

“ ครับๆ เชิญครับ ”

      โต๊ะที่พวกเรานั่งเป็นโต๊ะยาวติดขอบกั้นแบ่งแยกระหว่างชั้นล่างที่เป็นพื้นที่โล่งและมีด้านหน้าเป็นเวทีใหญ่ครับพวกผมอยู่ในส่วนของชั้นลอยครับ  พวกเรานั่งเรียงหน้ากระดานกันเริ่มจากเว้นที่ไว้ให้ไอ้เจ้าไก่หนึ่งที่จากนั้นก็เป็นเป้  ผม  โม  แล้วก็เป็นชั้นวางเหล้าของโต๊ะเรา  ถัดไปก็เป็นอีกโต๊ะหนึ่งที่ต้องนั่งเรียงแถวยาวเหมือนโต๊ะเรา

“ หวัดดีค่ะพี่เป้ ”

“ น้องเออ... ”

“ ดรีมค่ะพี่แหม๋แค่นี้ก็ทำเป็นจำไม่ได้  พอดีเจอพี่ไก่นะค่ะพี่เค้าบอกว่าพี่เป้มาด้วยดรีมเลยเดินมาดูแล้วนี่สั่งอะไรเหรอยังค่ะ  เพื่อนพี่เหรอค่ะสวัสดีค่ะอ้อๆ ลืมแนะนำนี่เพื่อนๆ ดรีมที่มหาลัยค่ะพวกแกนี่พี่เป้แล้วก็นั่น...(มันมองหน้าเป้)พี่เป้แนะนำเองดีไหมค่ะ ”  แล้วก็เป็นน้องเป้ครับที่ต้องหันมาแนะนำสาวๆ ให้พวกผมรู้จัก  ผู้หญิงสมัยนี้กล้าจริงๆ เลยนะครับผมล่ะซูฮกเลยจริงๆ

      ดูแล้วเจ้าน้องเป้นี่คงจะเป็นที่ต้องตาต้องใจของสาวๆ ไปทั่วแน่ๆ ครับเพราะแค่มันเดินเข้ามาขนาดว่ามืดๆ นะสาวๆ ยังตามล่าหาตัวมันเจอแถมที่สำคัญมันคงฟันเค้าไปทั่วจนลืมไปแล้วมั้งครับว่าใครเป็นใคร (อันนี้ผมสังเกตุเอาจากอาการถึงเนื้อถึงตัวที่น้องเค้าแสดงออกก็พอจะรู้แล้วล่ะครับว่ามันไม่ธรรมดา)

“ พี่โจ๊กเดี๋ยวเป้มานะครับขอตัวไปโต๊ะน้องเค้าแปปครับ ”

“ เชิญครับ ”

      แล้วก็กลับมาเป็นเหลือผมกับเจ้าน้องโมสองต่อสองอีกแล้วครับ  ผมหันไปมองหน้าน้องโมที่ตอนนี้ดูมันเองก็พอใจกับการอยู่สองต่อสองกับผมมากว่า

“ ผสมอะไรครับพี่เดี๋ยวผมชงให้เอง ”

“ น้ำครับ ”

“ ผสมน้ำอร่อยตรงไหนนะ  เพื่อนผมก็ชอบผสมน้ำนี่ก็มาเจอพี่อีกคนและ ” อย่างนี้เรียกว่าบ่นเหรอเปล่านะแต่มือมันก็ทำให้ผมครับ

“ โม ”

“ ครับพี่โจ๊ก ”

“ พี่ไปห้องน้ำแปปนะ ”

“ รอแปปสิพี่ผมก็ปวดเดี๋ยวได้ไปพร้อมกันเลย ” ไม่รู้ทำไมมันต้องเดินมาคุยกับผมแบบแนบชิดถึงเนื้อถึงตัวด้วย...อ๋อรู้แระ

“ พี่ไปแปปเดียวเอง ” ผมขยับตัวจะเดินจากไปแต่มันกลับเอามือโอบเอวผมไว้

“ แปปพี่ ” คงเพราะเสียงดนตรีที่ดังจึงทำให้มันต้องกระซิบข้างหูผมแต่มันไม่แค่กระซิบสิครับ

“ โม ” ผมเอามือเช็ดน้ำลายที่หูผม

“ ทำไมตรงนี้ก็รู้สึกด้วยเหรอ ”

“ เอาลิ้นเลียหูขนาดนี้ไม่รู้สึกก็บ้าแล้วน้อง ”

“ น้องชายพี่เป็นอย่างไงบ้างไหนดูสิ ”

      สุดท้ายก็ไม่ได้เดินไปเข้าห้องน้ำครับเพราะไอ้น้องโมมันทั้งโอบเอวแล้วก็ล้วงมือลงไปในกางเกงผมอย่างเมามัน 

“ ตื่นง่ายจัง ”

“ คนทำเก่งงี้แหละ ”

“ จริงเหรอ  พี่ว่าผมเก่งจริงเหรอ ”

“ เชี้ยวมากๆ ก็น่ากลัวนะไม่รู้ว่าเก่งเพราะเรียนรู้ได้เร็วเหรอเพราะจำนวน ” ผมลองหยั่งเชิงคนตรงหน้าที่ตอนนี้ดูท่าจะติดใจผมซะเหลือเกิน

“ แล้วความรู้สึกพี่มันบอกว่าอย่างแรกเหรออย่างหลังล่ะ ” ไอ้น้องโมส่งสายตาเจ้าเล่ห์กลับมาให้ผม  พร้อมๆ กับใช้มือรูดหนักๆ ไปที่น้องชายผม

“ อ่ะโม ” น้องเค้าทำให้ผมขาสั่นได้เก่งไม่เก่งก็คิดดูเอาเถอะครับ

“ หืม ” มันแนบตัวเองมายืนซ้อนอยู่ข้างหน้าตัวผม

“ ขอร้องล่ะพอก่อนที่นี่ไม่สะดวก ” ว่าผมหน้าด้านแล้วนะน้องเค้ายิ่งกว่าอ่ะ

“ กลัวเหรอ  ผมว่าตื่นเต้นดีออก ”

“ คนอื่นเค้าเห็นจะหาว่าเราเป็นพวกโรคจิตชอบโชว์นะ  พี่ยังไม่ได้กินเหล้าเลยพี่ยังไม่อยากโดน รปภ. มาเชิญตัวออกไปจากร้านนะ ” มันยอมปล่อยมือออกจากน้องชายผมครับ  ผมก้มตัวลงไปหอมแก้มไอ้น้องโมหนึ่งฟอดเป็นรางวัลที่มันยอมทำตามคำขอ

“ ราตรีนี้ยังอีกยาวไกลสินะ ”

“ ครับ ” มันยังอีกยาวไกลแน่เรื่องของผมกับไอ้น้องโม

เดี๋ยวตอนหัวค่ำจะกลับมาต่อตอนนัวเนียไอ้น้องโมให้ครับ

[astral]

 

 

[IZE]

น้องโม นี่ก็แรงเนอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[gift_deb]

ขาสั่นเลยเหรอคะ งั้นโมคงผ่านศึกมามากมายพอสมควร น่ากลัวจริงๆ คนแบบนี้ เค้ากลัวของแถมมมมมมมมมมมมมมมมมม

[AidinEiEi]

 :serius2:อ๊ากกกกกกกกกกกก
เป็นเพราะเจ้าปลาบึกคนเดียว
โจ๊กถึงใจง่ายเยี่ยงนี้
เฮ้อ....สมชื่อเรื่อง
แต่ครายผิดกันแน่ฟระ

[น้ำค้าง]

เรื่องนี้ปลาบึกผิดแน่ๆ มีไรก็ไม่บอกโจ๊ก หายไป 8 วันก็ไม่โทรถึงโจ๊กเลย (ทำได้งัยฟระ)

โจ๊กก็มีหัวใจเหมือนกันนะ คนกะลังเศร้ามันก็ต้องออกไปเที่ยว กินเหล้าอะดิ

แฮ่ะ...แต่น้องโมเธอไวไฟจังเลยนะ เจอกันแป๊บๆ เอง

[jammy]

ปลาบึกไม่ได้บอกเองนี่นายังเชื่อไม่ได้ 100 เปอร์เซ็น 

[DeShiWa]

 

อ่าครับเป็นแบบนี้ไปได้นะครับ

แต่ก็สนุกดีครับ  ผมว่าพี่โจ๊กรอฟังความจริงจากปากพี่ปลาบึกก่อนดีไหมครับ(ซึ่งผมก็แอบหวังลึกๆว่าขออย่ามันไม่เป็นความจริง อิอิ)

ดูพี่โมจะเซียนๆนะครับ น่ากลัวออกพี่โจ๊ก อิอิ

[pongsj]

น้องโมแรงไปไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยย ได้ใจ อิอิ

[cassper_W]

เพราะ บึก คนเดียววววว

หึ เด๋วเตะให้ลีบบบ  เลยยย

ทำงี้ได้ไงงงงง

[sarin]

โจ๊ก..คร้าบ...ให้ไว..ค้าบ..ให้ไว...อิ.อิ.

[kdds]

น้องโมเเรงได้ใจ

[numtannaka]

หาใหม่เลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  
ช่างหัวไอ้บึกมัน  :เตะ1: :เตะ1:

[สาวเครือฟ้า]

เมื่อไหร่บึกจะกลับมาซักที

[wan]

  โจ๊ก ..เอ้ย ยังไม่ทันได้รู้ความจริง ก็หาเรื่องประชด ไอ้บึกแล้ว

            เกิดมันเป็นเรื่องไม่จริงขี้นมา จะเดือดร้อนเอานา  สงสัยความวุ่นวายกำลังมาเยือนชีวิตนายโจ๊กแล้ว

           เพราะดูน้องโม มาแรงซะ เอาเป็นว่ามาลุ้นกันต่อดีกว่า ว่าเรื่องจะดำเนินต่อไปยังไง 

[jay_jay]

  ร้ายกาจจจจจจจจจจจจจจจจ

ทามมายมานนนนนนน ถึงงงงงงงงงงง  เปงแบบนี้ไปด้ายยยยยย 

[Ken Ken]

555+ โมได้ใจ

เรื่องปลาบึกอะ เข้าใจผิดใช่ป่ะ ปี่แกล้งป่าว

[Ryze]

อืม...

อืม....

อื้อหือ..

ถ้าคิดในอีกแง่นะ

ไม่มีโทรศัพท์กลับมา 8 วัน..

โทรไปแล้ว..โจ๊กก็ออกจะเนียน

ความเป็นไปได้มันโคตรสูง

ยังคุมสติได้ขนาดนี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว
อีกอย่าง ท่าทางน้องโม คงไม่ใช่ตุ๊กแกมั้ง
อิ่มแล้วคงไป

ฮา ฮา

[tansecret]

จะสงสารปลาบึกดีมั้ยเนี่ย