หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[dahlia]

โดนงดไป 1 อาทิตย์เนี่ย โจ๊ก จะอยู่สภาพไหนเนี่ย     

[astral]

เกิน 8 แล้วมั้งคร้าบบบบ 

โจ๊ก พยายามเข้านะ อาทิตย์เดียวเอ๊งงงง เพื่อชาวเล้า อิอิ

[kwa]

บึกจ๋า อย่าตัดรอนแบบนี้เซ่

ไม่ใช่โจ๊กตายคนเดียวนะ

คนอ่านก็อยากต๊ายยยย โฮกกกกกกกกกกก

(แต่ขอสารภาพว่า แอบฮาโจ๊ก 555+ อดไปหนึ่งอาทิตย์  )

[both^^]

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

มาต่อด่วน

[thaithai00]

~~เออกูผิด...ตอนที่ 8 ~~

แอบรักแอบคิดถึง / ต่าย อรทัย
   
เมื่อได้เห็นหน้าเขาเพียงหน่อย รั้งเหนี่ยวจิตใจเลื่อนลอย
เฝ้าคอยแอบมองเขาอยู่ได้ แปลกใจไม่เบา
นี่ใจของเราเป็นอะไร
ร้อนรุ่มกลุ้มใจ จะบอกกับใครเขาอย่างไรเล่า

เมื่อได้เห็นหน้าแล้วลาจากลับ เหมือนกันจิตใจวูบหาย
กระวนกระวายแสนจะเศร้า เฝ้าเหม่อมองหา
ไม่พบหน้าตาพาเงียบเหงา
รู้แล้วตกเป็นทาสเขา ให้เรา คอยหา

โอ้...แปลกแท้ใจ แอบรักคิดถึงเขาอยู่ได้
ปักจิตใจอยากพบเห็นหน้า
ร้อนรนทรวงใน จักทำฉันใด ให้เขารู้ว่า
รักคิดถึง เขาหนักหนา ใครกันล่ะ ก็น่าจะรู้

ไม่ได้เห็นหน้าจึ่งพากลุ้มนัก เขาจากไปหนแห่งใด
โปรดทราบว่าใครเขาคิดถึงอยู่ ได้ฟังเพลงเตือน
อย่าเลือนลับเลยหรือทำไม่รู้
เสียงเพลงแว่วได้ยินก้องหู รู้ไหมใครเขาคิดถึง

“ เฮ้ย  มึงจะเปิดเพลงแนวๆ กว่านี้ไม่ได้เหรอไง  เอาแบบที่กูฟังได้อ่ะ ” ทะเลาะด้วยเรื่องเดิมๆ ครับ

“ ทำไม  โจ๊กไม่ชอบเหรอ ”

“ มึงเหรอเพลงล่ะ ” วันไหนไม่กวนติงมันรู้สึกเหมือนๆ ท้องจะผูกครับ

“ ไม่ชอบเพลงกูเปลี่ยนให้มึงได้   แต่ไม่ชอบกูมึงโดน ”

“ โดนรายยยสาดดด ”

“ โดนใจมั้งสาด  ปากดีไหนๆ มาดูดซักทีสองทีดิ๊ ” น่านนนนมันทำเป็นเก่งครับ  แต่จริงๆ มันมีแผนผมรู้ดี

“ ไม่ต้องเลยๆ แม่งกูรู้นะว่ามึงยังไม่ได้แปรงฟัน  สาดไปไกลๆ เหม็นขี้ปาก ”

“ ทีขี้เปียกไม่เห็นมึงบ่น 555+ ” ปากดี

“ สันดาน  เลว  ชิ้วๆ ไปอาบน้ำเลยไปมึงเล่นด้วยแล้วลามเป็นขี้กรากเลยนะมึง ”

“ ค๊าบๆๆ  โจ๊ก ”

“รายยย ”

“ ถูหลังๆ เร็ว ” มันทำท่ากวักมือเรียกผม  พร้อมด้วยท่าทางที่ยั่วยวน...ติงสุดฤทธิ์

ขอจองในใจ / ตั๊กแตน ชลดา

ฟ้าสั่งให้ฉัน รักคนที่มีเจ้าของ
หมดสิทธิ์เรียกร้อง รักเอื้ออาทรที่ไหน
ไม่มีบัตรทอง รักษาโรครักในใจ
สามสิบบาทเลยเก็บไว้ ไปซื้อผ้าเช็ดน้ำตา

ได้อยู่ใกล้ชิด ได้มองเธอก็สุขใจ
พออยู่ห่างไกล ฉันคอยใกล้เธอในฝัน
ฝนตกทางนี้ จะหนาวถึงเธอไหมนั่น
ห่วงใยจากใจของฉัน เธอเคยจะรู้หรือเปล่า

 โอ้ย..ใจนะใจ ไม่รู้ทำไมต้องรักคนมีเจ้าของ
ทั้งที่ใจนี้ ไม่คิดแย่งเธอมาครอง
ไม่คิดเป็นตัวสำรอง แต่ขอจองเธอไว้ในใจ


บางทีอยากถาม อยากรู้ว่าเธอเหนื่อยไหม
แอบพาเธอไป เดินเล่นในใจเสมอ
แม้ว่าเรื่องจริง เป็นได้แค่ฝันละเมอ
ฉันได้แต่คิดถึงเธอ เวลาที่จุด จุด จุด

“ ได้ทุกเพลงจริงๆ นะมึงเนี้ยไม่ธรรมดาจริงๆ ”

“ โจ๊กค๊าบ ” ไอ้ปลาบึกเปิดประตูห้องน้ำโผล่หน้าออกมาโชว์ความขาว

“ อะไร ” ตาผมจ้องไปที่หน้าอกขาวๆ ของมัน  

“ วันนี้ไปกิน MK กันไหม  กูอยากกินวะ ”

“ ช่ายยย  กูก็อยากกิน ” ผมจ้องมองไปที่หัวนมของมัน  สีสวยไม่คล้ำ...คงไม่เคยผ่านปากใครเหรอโดนนำลายของใครมาก่อนสินะ

“ กินไร   ไอ้สาดดดด ” มันก้มมองหน้าอกตัวเองก่อนที่จะเงยหน้ามาด่าผมแล้วปิดประตูลงกลอนห้องน้ำทันที

“ ปลาบึกค๊าบบบ ”

“ อะไร ”

“ ขอโจ๊กอาบน้ำด้วยคนนะ   โจ๊กอยากอาบน้ำ ๆ ”

“ ไปไกลๆ ติงเลย ”

“ นะๆๆๆ  โจ๊กอยากกกกกกกกก ”

“ มึงอยากเชี้ยไร ”

“ โจ๊กอยากกกกกกกกกกอาบน้ำ  ”

“ เชี้ยยยยย ” สุดท้ายผมก็ทำได้แค่ยืนเอาเล็บตะกายประตูห้องน้ำเล่น เหอะๆ รู้สึกปวดน้องชายขึ้นมาตุ๊บๆ


เพื่อนๆ ครับตอนพิเศษโจ๊กต้องของดไว้ก่อนนะครับ  เพราะช่วงนี้ไอ้ปลาบึกงอนหนักเลย   จะหาว่าผมกลัวเมียก็ยอมล่ะครับดีกว่าอดเป็นเดือน     แล้วเดี๋ยวช่วงเย็นๆ จะแอบเอาตอนยาวววววววววววๆๆๆ มาให้อ่านกันครับ

ปล.ขอบคุณทุกรีที่เข้ามาเม้นให้ครับขอให้เพื่อนๆ ที่เข้ามาเม้นให้ทุกรีจงมีคนรักที่น่ารักเป็นของตัวเองนะครับ
ส่วนคนที่เข้ามาเป้นกำลังใจแบบแอบอ่านก็ขอให้มีแฟนน่ารักน้อยกว่าคนที่เข้ามาเม้น 0.1 เปอร์เซ็น  

ไปแระค๊าบเย็นๆ เจอกัน  

[kongkilmania]

   ดีใจๆ ได้จิ้มคุณโจ๊ก
ขอจิ้มแรงๆ ฝากไปถึงน้องบึกด้วย   
ตอนนี้ก็ง้อเมียไปก่อนน้า    เค้าว่าไรเราก็ว่าตามกันไปก่อน
แล้วค่อยๆเกลี้ยกล่อมจนกว่าน้องบึกจะใจอ่อน ยอมให้ลงฉากเด็ดละกัน   
แฟนๆรอได้จ้า   
ไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยกอ่ะ   
รักกันๆๆดีกว่าเนาะ   

[sarin]

O.K. ค้าบ ..โจ๊ก....เด๋วเจอกันช่วงเย็นค้าบ
ปายแร่ะ...
ปล.เม้นแล้วนะตะเอง..อิ.อิ.

[both^^]

ตอนพิเศษรอได้จ้า

.........อย่านานนะ  55555+

[kwa]

รอได้ๆ

ช่วงนี้บึกต้องการอะไรก็ทำตามไปเถอะนะโจ๊ก

เดี๋ยวจะอด โฮ่ๆๆๆ

เอ..แต่ถ้าบึกต้องการรุก  โจ๊กจะยอมไหมนะ *-* 

[nana]

เจ็บเล็บแย่เลย

[kdds]

รอรอรอรอรอรอรอ ดีกว่าม่ะได้อ่าน
ขอให้ง้อน้องบึกได้เร็วๆนะจ๊ะ 

[gift_deb]

“ แล้วมึงล่ะรักกูแค่ไหน  มึงอยากเห็นกูตายด้วยมือของมึงเหรออยากเห็นกูอยู่เพื่อเป็นคนข้างๆ กายมึงมึงต้องเลิกด้วยตัวมึงเองแล้ว  กูอาจจะตายแทนมึงไม่ได้แต่กูก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคนรักอย่างมึง ”



ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ บึกน่ารากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[pongsj]

ตะกายยยยยยยยยย หน้าจอรอเลยยยยยยยยยยยยยย อิอิ

[imon]

อ่านมาตั้งนาน   
สรุปว่าได้กันยัง

[@^_^@PeaZa@^_^@]

 

[tansecret]

ฮะฮิ้ว  สวีทวี้ดวิ้วแบบถึงไม้ถึงมือ (ประมาณว่ามือถึงตีนถึง อิอิอิ)

 

[IZE]

จารอต่อปายยยยยยยยยยยยยยย

[น้ำค้าง]

โถ โถ  โจ๊กกลัวเมีย  น่าร้ากกกกกจังเลย

[thaithai00]

~~เออกูผิด...ตอนที่ 9 ~~

" เฮ้ยบึกไปแดก MK กันเถอะวะเดี๋ยวกูเลี้ยงเอง "

" ทำไมนึกอะไรขึ้นมาถึงจะเลี้ยง "

'' ไม่รู้เปรี้ยวปากอยากกิน "

" อืมก็ได้  งั้นเดี๋ยวเลยไปดูร้านหนังสือด้วยเลยนะกูอยากได้หนังสือแต่งบ้าน "

" เอามาทำไมวะ  จะไปแต่งเรือนหอที่ไหน "

" แถวนี้แหละ " ไอ้บึกส่งสายตาวาบหวามมาให้ผม  บรื๊ยยยย  ขนลุก

" งั้นกูไปอาบน้ำก่อนนะ   บึก "

" อะไร "

" อาบน้ำกับกูไหม " เชิญชวนกันอย่างหน้าด้านๆ ครับ

" ไอ้สัดไหนเมื่อกี้มึงบอกจะแดก MK ไงทำไมเปลี่ยนใจคิดจะมาแดกกูแทนแล้วเหรอไงมึง "

" ช่วยไม่ได้  ก็มึงมันอยากน่าแดกทำไมอ่ะ "

" งั้นก็รีบเข้าไปชักว่าวช่วยตัวเองก่อนเลยเพราะเห็นอย่างนี้กูก็เลือกนะโว๊ย "

" เลือกอะไรของมึง  ไหนมึงบอกรักกูไง "

" รักก็ส่วนรักดิ "

" เชี้ยแล้วอย่างนี้เมื่อไหร่กูจะได้เอามึงอ่ะ " ของขึ้นครับ

" เมื่อถึงเวลา "

" งั้นกูจะกำหนดเวลาให้มึงเอง  7 วันไม่นับรวมวันนี้  ถ้ามึงยังคิดว่ามึงไม่พร้อมอยู่อีกกูก็จะไม่เรียกร้องอะไรจากมึงอีกแระ " รมณ์เสีย

" 7 วันเองเหรอไม่เร็วไปหน่อยเหรอ กูทำใจไม่ได้นะโว๊ย  โจ๊กๆๆๆ " ผมไม่สนใจมันอีกแล้วเบื่อที่จะนั่งรอ ผมเดินเข้าไปอาบน้ำทันที

      ผมเหมือนคนเห็นแก่ตัวที่เรียกร้องเอาโน้นนี่จากไอ้ปลาบึก  แต่ผมก็อดทนและอดกลั้นมาสุดๆ แล้วทุกครั้งที่ผมเห็นมันเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเข้าไปอาบน้ำผมต้องแอบใช้มือชักว่าวให้ตัวเอง  ผมเหมือนคนโรคจิตที่อยู่ใกล้มันแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งจินตนาการถึงมันเท่านั้น  มันเองก็เหมือนแกล้งปากที่บอกรักผมอยู่ทุกวันแต่กายกับไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้มัน  ผมทำได้อย่างมากที่สุดก็แค่กอดมัน  หอมมัน  แต่ถ้าเรื่องจูบผมต้องเป็นฝ่ายร้องขอก่อนถึงจะได้มา  เหนื่อยจัง...ผมจะทนได้อีกนานซักแค่ไหน 

      ตั้งแต่วันที่แน๊บโทรมาหาผมครั้งล่าสุดเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย  ผมเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์เพื่อให้ไอ้ปลาบึกสบายใจ  ผมทำตัวดีมาโดยตลอดเพราะหวังว่ามันจะเห็นใจแต่เปล่าเลย...ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม  เราเข้านอนพร้อมกันก็จริงแต่ผมกับไม่ได้รับสิทธิ์ที่จะลงไปนอนกอดมันข้างล่าง  เราตื่นมาตอนเช้าด้วยความเป็นเพื่อนเหมือนเดิม  เตียงนอนชั้นบนทำหน้าที่ได้ดีที่สุดคือแค่ชั้นวางของ  ผมยังคงนอนรอมันใจอ่อนอยู่ที่เตียงล่างคนเดียว..คนเดียวทุกคืน

" กูอาบเสร็จแระ  มึงไปอาบได้แระเดี๋ยวกูจะลงไปรอมึงที่รถนะ "

" อ้าวทำไมอ่ะ  รอกูแปปนึ่งดิ "

" ....... " ไม่มีอะไรจะตอบมันนอกจากรีบแต่งตัวแล้วลงไปรอมันข้างล่าง  ผมไม่อยากเห็นมันแต่งตัวผมกลัวว่าผมจะอดทนไม่ไหว

" โจ๊กรอกูด้วยนะโว๊ย  ถ้ากูออกมาแล้วไม่เจอมึง  ตาย "

      ก็แค่คำขู่ผมแต่งตัวเสร็จก็รีบออกมาจากห้องตัวเองทันที  หัวผมตอนนี้คิดไปต่างๆ นาๆ ถึงเรื่องของการคบกันระหว่างผมกับไอ้ปลาบึก  ผมไม่รู้ว่าผมควรจะวางแผนเพื่อให้ได้ตัวมันมาเหรอควรจะปล่อยวางเพื่อให้คนอื่นได้ตัวมันไปดี  แต่ไม่ว่าจะอย่างไงในหัวผมตอนนี้ก็ไม่มีทางที่จะกลับไปคืนดีกับน้องแน๊บแน่นอน

" กูบอกว่าให้มึงรอไงทำไมไม่รอ "

" ก็รออยู่นี่ไง "

" ใช่มึงรอแต่กูไม่ได้บอกให้มึงมารอที่นี่  ทำไมมึงเป็นอะไรไอ้โจ๊กมึงไม่พอใจอะไรกูก็บอกกันดีๆ ดิไม่ใช่มานั่งทำอะไรเป็นเด็กอมมือขนาดนี้ "

" จะอะไรนักหนาวะมึงกะอีแค่กูลงมาก่อนแค่นี้นะ "

" มึงไม่เคยเป็นอย่างนี้  เมื่อกี้ก็ยังดีๆ อยู่เลยแล้วตอนนี้มึงเป็นเชี้ยอะไร "

" เออๆ กูผิด พอใจเหรอยัง "

" ยัง มึงบอกกูมาก่อนว่ากูทำอะไรให้มึงไม่พอใจ "

" ไม่มี "

" โกหก "

" มึงจะมาถามทำไมเนี้ยจะไปไหมห้างอ่ะ "

" เรื่อง 7 วันใช่ไหม "

" มึงจะมาถามให้ได้อะไรวะ " ชักเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาแล้วครับ

" ถามให้ได้เรื่องไง "

" อ้อที่พูดมาเพราะมึงอยากจะมีเรื่อง  ใช่ไหม " ผมดันเผลอไปผลักไหล่ไอ้ปลาบึกเข้าให้ครับ  แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะ

" ใช่กูอยากมีเรื่อง  ทำไม...มึงเป็นคนกำหนดเองนะว่า 7 วันกูยังไม่ได้พูดอะไรซักคำแล้วมึงจะมาหงุดหงิดใส่กูทำไม "

" แม่งโว๊ย " ผมหันมาเตะล้อรถตัวเอง

" มึงจะเตะมันทำไมมันทำอะไรให้มึง  อยากเตะก็มาเตะกูนี่ " ผมจ้องหน้ามันก่อนจะหันหน้าหนี

" มึงจะไปไม่ไป " สุดๆ แระผม

" มึงคิดว่ามึงไปเที่ยวทั้งๆ ที่มึงอารมณ์อย่างนี้ได้ไหมล่ะ  ถ้ามึงไปได้กูก็ไปได้กูอะอย่างไงก็ได้ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว "

" ไอ้บึกมันอย่ามากวนตีนกูนะ "

" กูไม่ได้กวนตีนกูพูดเรื่องจริง "

" ไอ้สัด " ผมกำหมัดพร้อมจะต่อยมันเต็มที่

" เอาดิ " มายื่นหน้ามาให้ผมต่อย

" เชี้ย " ผมลดหมัดลงแล้วตรงไปที่ประตูคนขับ

" มึงจะไปไหน "

" เรื่องของกู "

" ดีแต่หนีมึงก็ทำได้แค่นี้แหละไอ้โจ๊ก "

      ผมเดินอ้อมไปเปิดประตูรถก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ไอ้ปลาบึกก็เปิดประตูรถแล้วขึ้นมานั่งข้างผมเหมือนกัน  ผมปิดประตูรถนั่งหลับตาใจผมสั่นมันทั้งสั่นทั้งเต้นแรง  ผมไม่อยากหันไปมองหน้าไอ้ปลาบึกซะด้วยซ้ำไม่แม้แต่จะบอกว่ามึงลงไป  ผมพูดไม่ออกได้แต่นั่งสงบอารมณ์บ้าของตัวเอง 

      เกือบๆ 10 นาทีเห็นจะได้ผมก็รู้สึกว่าถ้าการไปเจออากาศเย็นๆ ในห้างการได้หาของอร่อยๆ กินกันบางทีทุกอย่างอาจจะดีขึ้น  ผมขับรถออกจากลานจดรถทันที  และช่วงที่ผมต้องถอยรถออกมานี่เองก็เป็นโอกาสที่จะได้หันไปมองหน้าไอ้ปลาบึก  มันนั่งมองออกไปที่นอกหน้าต่างแต่พอผมขยับรถมันก็รีบหันมาคาดเข็มขัด  มันร้องไห้...ไม่อยากจะเชื่อว่าผมจะได้เห็นคนร้องไห้แบบไม่มีเสียงแต่ผมก็ได้เห็นแล้ว  ผมหันหลังกลับไปเอื้อมมือหยิบกล่องทิชชู่ที่เบาะหลังมาวางไว้ข้างหน้าไอ้ปลาบึก  ใจจริงผมอยากหยิบมันออกมาแล้วเป็นคนซับน้ำตาให้มันแต่เพราะทิฐิเล็กๆ ในใจทำให้ผมต้องทำตัวเป็นคนไร้เหตุผลแบบนี้  ไอ้ปลาบึกก็เหมือนๆ จะรู้ว่าผมเอาทิชชู่มาวางไว้เพื่ออะไร  มันหันมาดึงกระดาษไปเช็ดน้ำตาก่อนที่จะเสยผมแล้วนั่งเงียบๆ ต่อไป 

      ผมขับรถออกมาด้วยใจที่ไม่ปกติดีนักอารมณ์โกรธอารมณ์อันธพาลของผมเริ่มๆ หายไป  แต่ก็ยังคงต้องแกล้งทำตัวงี่เง่าฝืนทำหน้าบูดเป็นตูดต่อไปเพื่ออะไรเหรอครับตอบได้ง่ายๆ เลยครับเพราะผมกลัวเสียฟอร์มครับ  ผมหันไปมองหน้าไอ้ปลาบึกที่นั่งข้างๆ ตามันแดงหน้าก็แดงแต่แดงครั้งนี้ของมันไม่ได้เกิดจากการเขิลผม  ผมไม่น่าทำให้มันต้องเสียใจเหรอร้องไห้เลยเพราะอย่างน้อยๆ มันก็รักผมและผมก็รักมัน ผมต้องทำอะไรซักอย่างบรรยากาศมันเงียบเกินไปแล้วใช่...ต้องเปิดเพลง  ผมเอื้อมมืออ้อมไปที่ข้างหลังเบาะผมแต่ผมต้องขับรถ  ผมพยายามที่จะใช้ตามองทางและพยายามใช้มือควานหาแผ่นเพลงที่ตัวเองทิ้งไว้ในถุงด้านหลังเบาะตัวเอง

" อยู่ไหนวะ " ผมแกล้งทำเป็นบ่นเรื่องหาของไม่เจอ

" ....... " ได้ผลไอ้ปลาบึกหันมามองว่าผมหาอะไร  แต่ไอ้ครั้นจะให้บอกตรงๆ ว่าบึกค๊าบบหยิบซีดีให้โจ๊กหน่อยก็จะเป็นการเสียฟอร์มตัวเองจนเกินไป  ของอย่างนี้มันต้องมีชั้นเชิง

" ใครหยิบถุงซีดีไปวะ " ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ได้มีใครหยิบไปไหนหรอกครับมันก็อยู่ที่เดิมของมันนั่นแหละ

" ....... " ไอ้บึกไม่ตอบแต่มันหันตัวมาล้วงมือลงในถุงช่วยหาแผ่นซีดี

" ........ " ผมก็ไม่ได้พูดอะไรแต่ยังคงล้วงมือควานหาอย่างไม่ลดละและแล้วก็เจอ...

      ครับและแล้วผมก็เจอ....ช่วงที่ผมควานหาแผ่นก็เป็นช่วงที่ไอ้ปลาบึกเองก็ใช้มือคงไปควานหาของช่วยผมเหมือนกัน  และเมื่อมือเราต่างคนต่างอยู่ในถุงแคบๆ มีเหรอครับที่จะไม่เจอกัน  ผมคว้ามือของมันได้ก็จับแน่นไม่ปล่อยมันเองก็ตกใจกับการกระทำของผม (ผมอ่านจากสีหน้ามันนะเพราะมันนิ่งและหันมามองหน้าผม) พอผมจับมือของมันได้ผมก็เอามือมันออกจากถุงทันที  ผมนั่งกุมมือมันไว้มันเองก็พยายามจะดึงมือของตัวเองออกไปแต่เสียใจครับผมแรงดีกว่า 555+ ผมสอดนิ้วของตัวเองเข้าระหว่างช่องนิ้วมันไว้กำแน่นวางมือไว้ที่ตัก  มันเริ่มนิ่งไม่ดึงมือหนีผมแต่กลับหันหน้าออกไปมองข้างทางแทนมองหน้าผม  ผมขับรถไปสลับกับดึงมือมันขึ้นมาหอมมันเองก็ไม่ได้ว่าอะไรจนเราถึงห้าง

" หิวจังกินอะไรดีน้า " ผมลงรถมาได้ก็ตรงดิ่งเข้าไปดึงมือมันมาจับไว้เหมือนเดิม  ใครจะมองก็ช่างผมไม่สนแต่ก็ยังคงรักษาฟอร์มตัวเองไว้โดยการไม่หันไปถามไอ้ปลาบึกตรงๆ ว่าอยากกินอะไร

" ...... " มันเดินช้าลงและพยายามจะกระชากมือออกไปจากผม

" อาหารเวียดนามดีกว่า "

" ....... " มันไม่ตอบผม

" อันนี้ก็น่ากินบะหมี่หมายเลข 8 " ผมหันไปมองหน้ามันแต่...มันไม่มองหน้าผม

      น่าโมโหครับคนอุส่าห์ง้อดูไม่รู้เหรอไงนะ  ผมแกล้งพามันเดินวนรอบๆ โดยไม่เข้าร้านไหนเลยมันก็นะไม่บ่นผมเหรอไม่แสดงอาการอะไรซักอย่างนอกจากจะยอมให้ผมจับมือเดินรอบห้าง   แต่ตอนนี้ผมหิวแล้วคงถึงเวลาเลิกแกล้งซักพักแล้ว...เอาวะพักยกแค่นี้คงไม่ตายหรอกหิวข้าวสิจะตาย   แล้วผมก็พามันเดินตรงดิ่งเข้า MK จนได้

" สวัสดีค่ะกี่ที่ค่ะ " พนักงานสาวหน้าร้านทักทายผมก่อนที่จะเหลือบสายตามองมาที่มือผมที่ตอนนี้ยังคงจับมือไอ้ปลาบึกไว้แน่น

" 2 ครับ  ขอมุมสงบๆ นะครับ " ผมส่งยิ้มหวานบอกความนัย

" อะค่ะๆ เชิญด้านนี้ค่ะ " ทุกทีพนักงานเค้าจะวอไปบอกพนักงานประจำโต๊ะแล้วก็หันมากดเบอร์โต๊ะให้เราเดินเข้าไปหาโต๊ะกันเองใช่ไหมครับ   แต่ของผมเป็นกรณีพิเศษครับเพราะหลังจากที่ผมแสดงเจตนารมณ์แน่วแน่ว่าต้องการมุมสงบสาวเจ้าก็เดินนำพาผมกับไอ้ปลาบึกเข้าไปหาโต๊ะที่ต้องการด้วยตัวเองทันที

" เชิญค่ะ "

" ขอคุณครับ " ผมหันไปดันให้ไอ้ปลาบึกนั่งด้านใน  จริงๆ เวลามา 2 คนเนี้ยคนส่วนใหญ่จะนั่งกันคนละฝั่งใช่ไหมครับแต่ของผมก็บอกแล้วว่าพิเศษ  ผมดันหลังให้ไอ้บึกเข้าไปนั้งด้านในแล้วตัวเองก็ย้ายตูดลงไปนั่งข้างเดียวกันกับมัน

" มะ มะเมนูค่ะ " พนักงานสาวทำหน้าแดงก่อนที่จะยื่นเมนูให้ผม

      ผมปล่อยมือที่จับไอ้บึกไว้ยื่นมือไปรับเมนูจากพนักงานก่อนที่จะเปิดเมนูแล้วดูด้วยกันกับไอ้บึก  พนักงานสาวหน้าแดงอีกครั้งก่อนที่จะเก็บเมนูอีกอันที่ผมไม่หันไปใส่ใจ

" เอานี่ไหม " สุดท้ายก็ต้องยอมหันไปถามไอ้บึกตรงๆ

" ........ " มันไม่ตอบเอาแต่มองไปที่แก้วน้ำชาของตัวเอง 

" เป็ดไหม "

" ....... " นี่มึงจะงอนกูไปถึงชาติหน้าเลยไหมเนี้ยสาดดดเอ๊ยกูอุส่าห์ง้อ

" มึงคงไม่อยากเห็นกูอาระวาดกลางร้าน MK ใช่ไหม " ผมกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูมัน

" ........ " มันหันมาจ้องหน้าผมก่อนจะละสายตาไปมองเมนูในมือผม

" ว่าไงเอานี่ไหม " น้ำเสียงผมเริ่มไม่ดีอีกครั้ง และคาดว่าอีกแค่นับ 1 ไม่ถึง 3 ดีอารมณ์ผมจะถึงขีดสุดอีกครั้ง

" ....... " ไอ้บึกยังคงไม่ตอบคำถามผม  แต่มันเริ่มเอานิ้วชี้ไปในสิ่งที่ต้องการ

" น้องครับเอา ........ " ผมทำได้แค่สั่งตามนิ้วที่ไอ้บึกชี้

" รับติ่มซำเพิ่มไหมค่ะ "

" อยากกินไหม " ผมสกัดอารมณ์ตัวเองก่อนที่จะหันไปถามมัน

" ...... " มันส่ายหัว

" แค่นี้ก่อนครับน้อง "

" เออค่ะขออนุญาติทวนรายการอาหารค่ะ "

" ไม่เป็นไรครับน้องไปจัดมาเลยขาดเหลืออะไรเดี๋ยวพี่บอกอีกที " อารมณ์ผมมาคุอีกครั้ง

" คะค่ะ " ผมคืนเมนูน้องเค้าไปแล้วหันมาแวดๆ ใสไอ้คนข้างๆ ทันที

" ไอ้บึก  ถ้ามึงยังเป็นอย่างนี้กินเสร็จจากนี่มึงกลับเองเลยนะ "

" ........ " ไอ้บึกหันมาจ้องหน้าผมด้วยน้ำตาคลอๆ อีกครั้ง

" แม่งเซ็ง " ผมจ้องหน้ามันก่อนที่จะลุกแล้วข้ามไปนั่งอีกฝั่ง

" ....... " มันมองหน้าผมก่อนที่จะซบหน้าผมกับโต๊ะ  มันร้องไห้อีกแล้วครับครั้งนี้กลางร้าน MK เลย

" ขะขะของที่สั่งได้แล้วค่ะ " น้องพนักงานอีกคนเดินมาส่งอาหารให้ที่โต๊ะก่อนจะถอยกลับไปคุยกับน้องพนักงานที่เป็นคนพาพวกผมมาที่โต๊ะ

      ผมเซ็งกับมันจริงๆ ไอ้บึกยังคงก้มหน้าก้มตาร้องไห้จะเป็นจะตายให้ได้ป่านนี้แขนมันคงเปียกหมดแล้ว  ของกินมาวางลงตรงหน้าแล้วและผมก็หิวมากซะด้วย  ผมจัดการเทอาหารที่สั่งลงหม้อทันทีจากนั้นก็กินๆๆๆๆๆๆๆ  โดยมีไอ้ปลาบึกที่ยังคงก้มหน้าก้มตาซบโต๊ะร้องไห้  คนเริ่มๆ มองมาที่โต๊ะเราแม้แต่พนักงานเองก็ช่างบริการซะจริงๆ พวกเค้าพากันเดินสวนสนามผ่านโต๊ะผมอยู่บ่อยครั้ง  ป่านนี้ชาวบ้านเค้าคงคิดว่าผมเป็นพวกโรคจิตหลอกฟันคนแล้วเตรียมชิ่งกันแล้วมั้ง

" อึก อึก " เสียงไอ้ปลาบึกร้องไห้จนเลยมาถึงขั้นสะอื้น

" ........ " ชาติที่แล้วผมไปทำกรรมอะไรกับมันไว้นะ  ผมเดินอ้อมกลับไปนั่งลงข้างๆ ไอ้บึกอีกครั้ง

" ไหนมาดูหน้าคนขี้แยหน่อยดิ " ผมดึงให้ไอ้บึกเงยหน้าขึ้นแต่มันกลับฝืนตัวเองไว้

" ........... " มันไม่ตอบแต่สะบัดแขนผมออก

" เลิกร้องได้แล้ว  มึงจะร้องทำไมนักหนาวะไม่อายชาวบ้านเค้าเหรอไง  อะไรวะผู้ชายตัวเท่าควายมานั่งร้องไห้อยู่กลางร้าน MK " ผมดึงแขนมันให้เงยหน้าอีกครั้ง

" ถ้าอายนักมึงก็บอกเค้าไปดิว่ากูอกหัก " อ่าาาาและแล้วมันก็ยอมพูด

" โอ๋ๆ ใครทำมึงอกหักบอกกูดิเดี๋ยวกูไปกระทืบแม่งให้ "

" ....... "

" มึงร้องไห้ทำไม " ผมดึงมันมากอดไว้

" มึงโกรธกู "

" รู้นี่ " ขอกวนตีนมันอีกซักครั้ง

" ............ " มันเงยหน้ามาจ้องหน้าผม 

" กูหายแล้ว  ไม่โกรธแล้ว กินนะเดี๋ยวกูพาไปดูหนัง "

" แต่เมื่อกี้มึงไล่กูกลับบ้านเอง " แม่งช่างจดช่างจำซะจริงๆ มัน

" เออๆ กูผิดเองกูขอโทษ  กูก็พูดไปอย่างนั้นแหละใครจะกล้าปล่อยคนขี้แยกลับบ้านคนเดียววะ  เดี๋ยวแท๊กซี่แม่งก็พาไปปล้ำ " ผมกอดมันแน่นขึ้นมันเองก็สะอื้นไม่เลิก

" จริงๆ นะ "

" อืมมากูป้อน  กินไรดีน้ากินเป็ดก่อนนะ " ผมดึงตัวไอ้ปลาบึกให้นั่งเอาหัวผิงกับอกผมก่อนที่จะกอดมันด้วยมือข้างเดียวส่วนอีกข้างผมก็หยิบเป็ดมาป้อนมัน

" ..... " มันยอมกินเป็ดที่ผมป้อนใส่ปากมันครับ  แต่ก็คงจะกินด้วยความลำบากเพราะมันร้องไห้ซะจนหายใจทางจมูกไม่ได้แล้ว 

" อ่ะ  ลูกชิ้นอ่ะมันรักบี้  แต่ตัวกูนี่อ่ะรักมึง " ผมป้อนลูกชิ้นรักบี้เข้าปากมันก่อนจะก้มลงไปจูบเบาๆ ที่หน้าผาก 

" .......เอาปลา......  " ไอ้บึกกระซิบข้างหูผมพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ

" เอาปลาอะไร " ผมมองไปที่ถาดปลาสวรรค์กับเนื้อปลาสด

"  ปรากฏว่ารักเธอ "

" ...... " ถึงกับอึ้งแดกครับ  ก็เพราะมันเป็นอย่างนี้ไงล่ะครับผมถึงได้เลือกมันและรักมัน ^0^

[pongsj]

เอาเช้าไปคู่นี้ งอนกันกัดกัน แล้วอยู่ดีมาตลกซะแล้ววววววววววว ฮาจิงๆ อิอิ 

[kdds]

"  ปรากฏว่ารักเธอ " .....ซูฮกน้องบึกจิงๆ

[น้ำค้าง]

โห โจ๊กดุ โหดจัง เล่นเอาน้องบึกของเราร้องไห้กลาง MK เลย

แล้วไมตอนนี้ถึงได้เปลี่ยนมากลัวน้องบึกซะขนาดนี้ล่ะ

[kwa]

ปรับอารมณ์ตามไอ่เจ้าคู่นี้ไม่ทันเลยวุ้ย

เริ่มตอนเป็นดราม่า  พอตอนท้ายเป็นคอมเมดี้ซะงั้น

แบบว่าไปเล่นตลกต่อได้เลยนายเอกเรื่องนี้ เอิ๊กๆๆ

แต่โจ๊กอะ ทำน้องบึกร้องไห้กลางเอ็มเคได้ไง

แง่มๆๆๆ 

[nanalonely]

มุกของปลาบึกนี่ฮาตลอด
วันหลังไป MK จะยืมไปใช้บ้าง

" .......เอาปลา......  " ไอ้บึกกระซิบข้างหูผมพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ

" เอาปลาอะไร "

"  ปรากฏว่ารักเธอ "

 

[sarin]

 :m20:ชอบมุขบึกอ่ะ.......
เด๋วไว้ไปเล่นที่MK บ้างดีก่า..อิ.อิ.

[astral]

อ่ะนะ เข้าคู่กันเจง 2 คนนี้

รักบี้ กะ ปรากฏว่ารักเธอ 5555555

[naumi]

เออ ปรับอารมณ์ตามไม่ทันเลยวุ้ย เปนคู่รักคู่รสที่แซบได้ใจจริงๆ

[YO DEA]

 


ประทับใจอย่างแรง

[dahlia]

กำลังอินเลย  แต่มา อึ้ง กะมุขปิดท้ายนี่แหละ  คิดได้ไง   

[nolirin]

พี่ปลาบึกน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก