หัวข้อ: Don't be Stubborn✖อย่าดื้อกับพี่ พี่(ไม่)ชอบ✖spe married life✖p.31-9/4/59

[bpyt]

พี่เออหลอกเด็กตลอดอ่ะ ถึงตอนนี้ก็ยังติดคุกนะเฟร้ยยย!! น้องยังไม่ 18 เลย

[alien.aiiwz]

พี่เออนี่มันเจ้าเล่ห์ที่สุด
เก็บทุกเม็ดไม่ให้เหลือเจงๆ
"ถ้าอยากให้มี.. ก็ต้องช่วยกัน"

ง่อววว
ให้ช่วยอะไรอ่ะ
เราใสๆ ตามไม่ทันนนน
งืออออ

[mu_mam555]

อ๊ากกกกก ค้าง
อิพี่เออ อิขี้แกล้ง
สงสารน้องเล็กจุงเบย   

[Naeon]

พี่เอออออจะทำไร

[lemonpreaw]

ความรู้สึกมันบอกว่าพี่เอิร์ธคงเป็นได้แค่ "ว่าที่สามี" ไปอีกนานนนนน 5555

[greensnake]

อยากจะหยิกแก้มน้องเล็กสักที อ่านแล้วหมั่นเขี้ยว
เข้าใจพี่เออละ อยู่ใกล้กันคงจะอยากจะฟัดสักสิบรอบสินะ
ก็น้องเล็กยังเด็ก พี่เออก็เลยชอบแกล้งน้องให้สับสน
ใจเย็นนะ น้องโตกว่านี้อาจจะเข้าใจอะไรมากขึ้นก็ได้
ภาวนาให้น้องเล็กปลอดภัยจนกว่าจะเข้ามหา'ลัยดีกว่า
ให้พี่เออมันแห้งเหี่ยวไปอีกสักสามสี่ปีเป็นการเอาคืน
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[loveromance]

รีบๆช่วยกัน จะได้เก็บอสุจิไวๆนะน้องเล็กกกก

[dahlia]

มารอน้องเล็กกับพี่เออ มาเร็วๆนะ

[ka[ze]na]

คราวหน้างานต่อ...ไม่อยากคิด

[kms]

คิดถึงน้องเล็กกกกกก

[NaEZ]

ตอนต่อไปจงมาๆๆ

[TachibanaRain]

อ่านทันแล้ววววว น้องเล็กน่ารักน่าฟัดมากอะ ส่วนพี่เออนี่พอน้องมันโตละต่อมหื่นก็เริ่มทำงานเลยนะ ฮ่าๆๆ รอตอนต่อไปจ้ามาเร็วๆเน้อ

[GenZ]

กรี๊ดๆ ว้ายๆ พี่เอออ่ะ พูดไรก็ไม่รู้ มาช่งมาช่วยอะไร ว้ายๆ แฮ่ๆ

[hinago]

 

[ferrari_L]

22
 

“ถ้าอยากให้มี...”



“...”


“...ก็ต้องช่วยกัน”



“OoO”


อ้วนน้อยทำตาโตอ้าปากกว้างอย่างตกใจก่อนที่มันจะมองซ้ายมองขวาหาทางหนีทีไล่ มือเล็กก็ค่อยๆเอื้อมไปหยิบกระเป๋าเป้ของตัวเองกะจะไม่ให้ผมรู้ตัว แต่กูรู้คร้าบบบบบ รู้ด้วยว่าได้จังหวะแล้วเด็กมันวิ่งแน่นอน


“คือ คือ นึกได้ว่ามีการบ้านเยอะน่ะ อ๊ะ!”


พออ้วนน้อยกำลังจะลุกผมนี่รีบคว้าเอวบางให้ล้มมานั่งทับบนตกทันทีพร้อมกับรัดตัวไว้ไม่ให้ดิ้นหลุด


“งานเรานะอ้วน ปัดความรับผิดชอบเหรอ”


“ไม่ใช่นะ แต่ว่า...”



“แต่ว่าอะไรหืม?” ผมจับปลายคางเล็กให้หันมาสบตา แก้มใสขึ้นสีเรื่ออย่างน่าเอ็นดู แค่โดนกอดโดนจ้องอ้วนน้อยก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว


“แต่ว่ามันเรื่องส่วนตัว”


“ถ้าน้องโอเคมันก็ไม่มีเรื่องส่วนตัว” ผมใช้ปลายนิ้วลูบแก้มนิ่ม


“...”


“โอเคมั้ย?”


ถามไปอย่างนั้นเองแหละเพราะไม่ต้องรอให้ได้คำตอบผมก็ประกบปากเล็กที่โคตรจะนิ่มนั่นก่อนจะขยับให้ไอ้อ้วนเคลิ้มอย่างนุ่มนวลและเพิ่มความหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆจนได้ยินเสียงครางแผ่วจากคนตัวเล็ก แขนเล็กที่ดันอกผมไว้ในตอนแรกเปลี่ยนมาจิกเสื้อผมแน่น



ผมช้อนร่างเล็กขึ้นแล้วพาไปที่เตียงทั้งๆที่ปากเรายังไม่แยกจากกัน ยิ่งวางบนเตียงยิ่งสะดวกที่จะรุกรานเข้าไปในโพรงปากของอ้วนน้อย ลิ้นผมเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กอย่างหยอกล้อ พอเห็นว่าคนตัวเล็กทำท่าจะหายใจไม่ทันก็ผละออกไปดูดดึงกลีบปากบางก่อนจะรุกต่อ



ร่างกายเราสองคนเบียดชิดกันจนแทบจะไม่มีช่องว่าง ผมอาศัยจังหวะที่อ้วนน้อยสติหลุดลอยไปไกลปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกก่อนจะลูบไล้เอวบางอย่างเพลินมือเรื่อยขึ้นไปถึงยอดอกเล็ก เพียงแค่สะกิดเบาๆร่างบางก็สะท้านเฮือกแล้วครางอย่างเสียวซ่าน ผมผละจากริมฝีปากหวานไปซุกไซร้ที่ซอกคอหอมกรุ่มซึ่งเจ้าของเขาแหงนหน้าครางเสียงหวานอย่างลืมตัวปล่อยให้ผมได้จัดการอย่างทุกอย่างได้อย่างถนัด



“อื๊อ! พี่ อ๊าาาาา”


อ้วนน้อยแอ่นอกขึ้นรับกับปากผมที่ครอบครองยอดอกสีชมพู ผมดูดดึงและระรัวลิ้นส่วนอีกข้างก็ใช้มือขยี้สลับกันไปมาทั้งสองข้าง มือเล็กบีบและจิกมือเข้าไปที่ต้นคอผมเพื่อระบายความเสียวซ่าน ผมเลื่อนลงไปปลดเข็มขัดของอ้วนน้อยออกและปลดซิปกางเกงนักเรียนเรียบร้อย



“พี่เออ อย่า อ๊ะ มะ... อา อ๊า พี่!”


ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงในสีขาวตัวจิ๋ว จับเข้ากับส่วนที่อ่อนไหวง่ายของอ้วนน้อยที่มันแข็งตัวขึ้นมาอยู่แล้ว  แค่ขยับมืออีกนิดหน่อยมันก็พร้อมเต็มที่ แต่พอผมจะเลื่อนลงไปใช้ปากกับท่อนสีขาวสะอาดของมัน อ้วนน้อยกลับดึงผมแล้วส่ายหน้าห้ามไว้เสียก่อน



นี่เห็นแก่ใบหน้าน่ารักเหยเกด้วยความเสียวนั่นหรอกนะ ถึงยอม หึหึหึ



ผมยกร่างอ้วนน้อยที่อ่อนแรงมานั่งซ้อนตักผมไว้ มือข้างหนึ่งก็ยังหยอกเย้าอยู่กับยอดอกทั้งสองข้างของอ้วนส่วนอีกข้างก็ทำหน้าที่กับกึ่งกลางลำตัวของอ้วนน้อย


“พี่ อ๊ะ พี่เออ ฮ่ะๆๆ อ่า”


ผมขยับมือเร็วขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับปากที่ยังคลอเคลียอยู่กับใบหน้าเล็กทั้งจูบทั้งหอมซุกไซร้ไม่หยุดโดยเฉพาะตรงติ่งหูที่ไอ้อ้วนจะเซนซิทีฟเป็นพิเศษจนกระทั่งแผ่นหลังบางที่พิงอกผมอยู่จะเกร็งแล้วกัดริมฝีปากที่บวมเจ่อของตัวเองแน่น ผมถึงขยับมือให้เร็วขึ้นจนกระทั่งอ้วนน้อยกระตุกร่างแล้วปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มมือผม


ร่างเล็กทิ้งร่างลงพิงอกผมเหมือนเดิมแล้วหายใจหอบแฮ่กๆราวกับไปวิ่งมาราธอนมางั้นแหละ เด็กน้อยเอ้ย!



“ปล่อย!”



พอได้พักให้ผมได้กอดได้จูบอยู่พักหนึ่งก็เริ่มแผลงฤทธิ์ ผมคลายกอดออกนิดหน่อยไอ้อ้วนน้อยก็พุ่งออกไปจากตักผม ดึงผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงมาคลุมโปงแล้วดีดดิ้นอยู่ในนั้น


“ไหนว่าจะไม่ทำอะไรไงวะ!!!!!”


เขาขึ้นวะแล้วครับ ฮ่าๆๆ


“ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ นี่”


ผมจะดึงผ้าห่มออกแต่เด็กมันทุบแขนผมแล้วพันๆตัวเองกับผ้าห่มให้ผมหาปลายไม่เจอ ผมกลัวมันหายใจไม่ออกเลยยอมถอยทัพออกมาหยิบทิชชู่เช็ดคราบน้ำสีขาวออกทิ้งพร้อมกับสังเกตการณ์ไอ้ก้อนผ้าห่มนั่นไปด้วย



“นี่นะไม่ได้ทำ!”


“masturbation ไม่ใช่อะไรนี่หว่า”



“ขี้โกง!”


สมัยเรียนผมก็เก็บอสุจิไปตั้งแสดงเหมือนกันแต่สำหรับผมตอนนั้นมันเป็นเรื่องชิวมาก รีดอสุจิง่ายกว่าทำกับข้าวเป็นไหนๆไม่เห็นจะต้องลำบากใจจนต้องมาขอของคนอื่นเลย แล้วตอนเรียนมหาลัยเพื่อนต่างคณะก็เคยมาขอไปทำวิจัยอยู่เถอะ



“จะทำพี่กลับบ้างมั้ยล่ะจะได้ไม่โกงกัน”



“ทะลึ่งแล้ว”


“ไม่ทำก็ไม่ทำดิ ทำเองก็ได้”



ว่าแล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ใครเห็นภาพตอนไอ้อ้วนน้อยอยู่ในอารมณ์นั้นมันก็ต้องขึ้นเหมือนผมนั่นแหละ อ้อ แต่ไม่มีทางที่ผมจะให้ใครเห็นแน่นอน ใครกล้ามาเห็นกูจะยิงทะลุกระบอกตาอ่ะเอาดิ =_= ใบหน้าแดงก่ำกับดวงตาใสหวานเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์กับร่างบางที่บิดด้วยความสยิว เสียงที่ครางหวานเสียงดังนั่นก็อีก ซี๊ดดดดด ผมขยับมือตัวเองให้เร็วขึ้นไม่นานก็ปลดปล่อยออกไปแต่ยังรู้สึกไม่พอ ยิ่งคิดถึงภาพอ้วนน้อยแล้วมันยิ่ง... พอเอาน้ำเย็นๆลูบหน้าลดความฟุ้งซ่าน ไม่มีทางที่ผมจะใช้มือตัวเองอย่างนี้อีกเด็ดขาด ถ้าจะต้องเป็นมือใครจะต้องเป็นของไอ้อ้วนหรือไม่ก็ตรงช่องทางด้านหลังที่...



“อ๊ากๆๆๆ”


ผมเอาน้ำลูบหน้าตัวเองแรงๆ T^T อยากแต่ทำอะไรไม่ได้ อยากตายโว้ยยย



ก๊อกๆๆ


“พี่!”


“ไม่ได้เป็นอะไร สบายดี T_T”


ผมเปิดประตูออกมาอ้วนน้อยใส่เสื้อใส่กางเกงครบชุดแต่...



“จะทำอะไร!”


“ติดกระดุมผิดเนี้ยเห็นมั้ย” แม่งเลื่อนไปเม็ดนึงที่ไม่ได้ติด มันก็ไม่ได้สงสัยเลยนะว่าทำไมรูกระดุมมันเหลือ คงจะรีบจัด =_=



“เอ่อ แล้วได้มั้ย”


“อะไร”



ผมแอบๆเหล่มองไอ้อ้วนน้อยที่ยืนหันหลังไปแกะกระดุมติดเองใหม่ไม่ยอมให้ผมจับตัวเขาอีก หึหึหึ



“ก็นั่นไง กระป๋องเก็บ”



“อ๋ออออออออออ ไม่ได้เก็บอ่ะ”


“ห๊ะ”


เขาทำอะไรกับตัวบ้างไม่ได้รู้เรื่องเลยสินะเนี้ยสติคงหลุดลอยเพราะเพิ่งเคยรู้สึกเพิ่งเคยลอง



“ไม่ได้เก็บ”


“หมายความว่าไง!”


“หมายความว่าไม่ได้เก็บJ”



ไอ้อ้วนตาโตอ้าปากพะงาบๆอย่างกับไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาด่าผมให้แรงถึงกึ๋นดี แก้มกลมและดวงตาเริ่มแดงก่ำบวกกับเส้นผมที่ยุ่งเหยิงเห็นแล้วมันอยากแกล้งจริงๆ



“ไปไหนๆ ฟังก่อนดิ”



ผมรีบรวบตัวไว้เมื่อไอ้อ้วนมันเดินกระแทกไหล่ผมจะออกไป



“ใช้อาทิตย์หน้าไม่ใช่เหรอ เก็บตอนนี้ลูกก็แห้งตายคากระป๋องหมดดิ” ผมพูดกวนๆ


“...”


“...”


“อะ ไอ้คนบ้า!!! บ้าๆๆๆๆ ถ้ารู้อย่างนั้นแล้วจะ... จะทำทำไมห๊ะ! จะทำทำไมตั้งแต่แรก ไอ้คนเลว ถอยไปเลยนะ!”
ตอนนี้อ้วนน้อยโกรธจัดมากโกรธจนตัวสั่น ความโกรธทำให้พลังของไอ้อ้วนเพิ่มเป็นเลเวลสิบสามารถผลักผมให้เซได้ก่อนที่ร่างเล็กจะคว้ากระเป๋าแล้วเดินเร็วๆออกจากห้องผมไป


“อ้วน”



“ฮึก”


“อ้วนนนนนน ขอโทษษษษษษ” นอกจากจะไม่ตอบแล้วยังเอามือมาปิดหูอีก ผมเลยจะดึงมือมันออกแต่ไอ้อ้วนก็สะบัดแขนออกแรง


“ไม่ให้อภัย คราวนี้จะไม่เชื่ออะไรอีกแล้ว”


“โธ่อ้วน”



ไม่คิดว่ามันจะโกรธขนาดนี้นี่หว่า ตอนแรกกะจะแกล้งเด็กอ้วนให้อายแล้วก็กระชับความสัมพันธ์สนองนี้ดตัวเองด้วย ผมกำลังจะพูดง้อต่อแต่ลิฟต์ก็มาถึงเสียก่อน อ้วนน้อยผลักผมให้ห่างแล้ววิ่งเข้าไปกดปิดลิฟต์ แต่ใครจะไวเท่าเอิร์ธเอื้อการย์ล่ะ ผมรีบเอาตัวเข้าไปแทรกจนประตูลิฟต์หนีบโดนตัวดังปึกก่อนที่เซ็นเซอร์จะทำงานแล้วเปิดประตูออกอีกครั้ง



“พี่จะบ้าเหรอ! วิ่งเข้ามาทำไม”



“โคตรจุก”


ผม(แกล้ง)นิ่วหน้ากุมอกตัวงอ อ้วนน้อยจึงรีบมาจับดูตัวผม ไวกว่าความคิดกูนี่รีบรวบตัวรวบแขนรวบขาไม่ให้เด็กได้ดิ้นหลุดเลยทีเดียว


“อ๊ะ”



ไอ้อ้วนเม้มปากจิกตามองอย่างเจ็บใจที่เสียรู้ผม หมัดน้อยๆทุบอกผมให้แรงเท่าที่แขนที่ถูกรวบไว้จะทำได้ ลิฟต์มันมีเซ็นเซอร์ไม่ได้กระแทกตัวผมแรงๆสักหน่อยแค่มาแตะโดนตัวผมลิฟต์ก็เปิดอย่างรวดเร็ว เสียงดังปึงนั่นก็เพราะประตูมันต้องหยุดปิดกะทันหันเครื่องมันเลยดัง


“ขอโทษน่า ไม่ต้องทำหน้าโหดหรอก ไม่ได้น่ากลัวเลยน่าทำแบบเมื่อกี้มากกว่า”



“พี่! ทำผิดควรจ๋องนะ ไม่ใช่มากวนคนอื่นแบบนี้”



“คนอื่นที่ไหน จำไม่ได้เหรอ นี่ว่าที่สามี”


“เหอะ ก็เป็นว่าที่ต่อไป”


“โห่ รู้งี้เมื่อกี้ไม่น่าหยุดเลย ไม่งั้นได้เป็นสามีไปแล้ว”



“พี่เออ!” คิ้วเรียวขมวดยิ่งขึ้นจนจะผูกเป็นโบว์แล้ว



ผมกอดอ้วนน้อยจากด้านหลังแล้วแนบแก้มตัวเองกับแก้มนิ่ม มองภาพสะท้อนของเราจากผนังลิฟต์ แขนผมยาวจนสามารถพันรอบตัวมันได้ไอ้อ้วนน้อยตัวเล็กนิดเดียวถูกผมกอดจนจมอก ดวงตาใสอย่างกับลูกแมวก็มองภาพสะท้อนของผมที่พยายามสื่อออกไปว่าเขามีความหมายกับผมแค่ไหน ถึงผมจะม่อใครไปทั่วแล้วไงแต่ถ้าผมรักใครผมรักจริงและรักนาน อย่างเช่นคนที่อยู่ในอ้อมกอดนี่ไง


ติ๊ง!


“อ่ะ เอ่อ พี่...(_/////_)”



อ้วนน้อยดิ้นยุกยิกผมจึงคลายอ้อมแขนออกเพราะมีคนเข้ามาในลิฟต์ แต่ผมยังจับมือขาวไว้อยู่ก่อนจะค่อยๆประสานทุกนิ้วของเราเข้าด้วยกัน ถึงอ้วนน้อยจะเสไปมองทางอื่นแต่ผนังลิฟต์นี่มันสะท้อนให้เห็นหมดว่าใบหน้าใสนั่นแดงก่ำอย่างเขินอาย รู้สึกใช่มั้ย... ความรู้สึกที่ผมส่งผ่านไป


“ปล่อยสิ”



พอออกจากลิฟต์ก็กลับมาพยศเหมือนเดิม


“ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ”


“ยัง”



“แง่ะ”


“จนกว่าจะพาไปซื้อของสดที่ตลาด ดูสิ เพราะพี่เล่นอะไรบ้าๆป่านนี้ตลาดวายไปหมด”



เกือบสองทุ่ม ผมกะไว้อยู่แล้วว่าจะพาไอ้อ้วนไปซื้อของสดที่ห้างแต่พอบอกไปมันก็ปฎิเสธบอกว่าของในห้างมันแพงกว่าจะซื้อครบเงินเดือนมันก็หมดพอดี ไปซื้อของที่ตลาดมีให้เลือกเยอะแล้วก็ถูกของก็สดดีด้วย เหรอครับ... เพิ่งรู้ ผมคิดมาตลอดว่าของในห้างต้องดีที่สุดนะ



“แล้วอ้วนจะให้พี่พาไปตลาดไหนอ่ะ”


“ตลาดที่รู้จักปิดไปหมดแล้ว ไม่รู้ล่ะ ถ้าพี่หาไม่ได้ก็ไม่หายโกรธ”



“เอ้า ไม่เกี่ยวกันเลยนะ”


“อ้อๆๆ ไม่เกี่ยวใช่มะ ด๊ายยยยยย จอดตรงนี้เลยจะกลับแท็กซี่เอง”


“ไอ้-ตัว-แสบ”



“เชอะ”


ผมกัดฟันเรียกแต่ไม่ยอมจอดให้ลงแน่นอน ไอ้อ้วนน้อยสะบัดหน้าเชิดใส่มองออกไปนอกหน้าต่างเรียบร้อย งานเข้ากูละ ถ้าถามหาร้านเหล้านี่บอกมาเลยรู้หมดอยากได้แนวไหนยังไงแต่ในส่วนของตลาดนี่... T_T



ผมแชทถามเข้าไปในกลุ่มเพื่อนแต่ละคนไม่มีใครรู้เพราะพวกมันไม่ค่อยไปเดินกันไง พนักงานบริษัทส่วนมากซื้อกับข้าวกินเอา โทรถามพวกอิเคธี่ดีมั้ยมันน่าจะทำกับข้าวบ่อยอย่างเวลาปาร์ตี้มันก็เป็นคนสรรหา


“นั่นอะไรอ่ะ”



ระหว่างที่ขับรถไปเรื่อยๆเพื่อหาตลาดสดให้ไอ้อ้วนได้เดินช๊อปปิ้ง(?)ก็เหลือบไปเห็นถนนๆหนึ่งที่ผู้คนขวักไขว่แสงไฟสว่างจ้าและรถมากมายจอดอยู่รายล้อม



“ตลาดหรือเปล่า”


โอ๊ยๆๆๆๆ วนหาที่จอดรถอย่างด่วน สวรรค์เข้าข้างกูแล้ว!



.


.


.


=________=



หน้าของอ้วนน้อยเป็นแบบนี้ ส่วนหน้าผมก็ยิ้มเจื่อน นี่มันเป็นตลาดเหมือนกันนะครับ แต่ไม่ใช่ตลาดสดมันเป็นตลาดนัดที่มีพวกเสื้อผ้าของใช้อาร์ตๆแล้วก็พวกของกินเล่นทำนองนี้




“โอ๊ะ นั่นน้ำแข็งใส”


“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย ไหนผักไหนปลา”



“น่า ไหนๆก็มาแล้ว เดินดูสักหน่อย”



“แล้วพรุ่งนี้น้องจะได้ทำอาหารส่งหรือเปล่าเนี้ย”



ไอ้อ้วนน้อยทำหน้าห่อเหี่ยวเอามือกุมแก้มแล้วลงไปนั่งยองๆกับพื้น ผมยืนเอาขากั้นตัวมันไว้เพราะกลัวจะถูกผู้คนที่เดินกันพลุ่กพล่านเหยียบเข้าให้



“ซื้อแถวท๊อปส์ก็ได้”



“เฮ้ออออออ ก็คงเป็นงั้น”



“เดี๋ยวเลี้ยงติมไถ่โทษ”


“เอาของกินมาล่อ!”


“แล้วจะกินมั้ยตอบบบบบบ” ผมหยิกแก้มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว ผมว่าผมเข้าใจน้องน้ำฝนละว่าทำไมถึงชอบหยิกชอบมาดึงผมไอ้อ้วนน้อยตั้งแต่เด็กจนโต



“กินสิ^O^”


ผมไปต่อแถวร้านไอติมที่มีคนมากที่สุด กว่าจะถึงคิวก็ปาเข้าไปครึ่งชั่วโมง ไอ้อ้วนน้อยเกือบกลับมาโกรธผมอีกครั้งแล้วถ้าไม่ได้กินภายในนาทีนี้


“ซื้อมาอันเดียวเหรอ”


“พี่ไม่กิน”


“ไม่กินก็ไม่บอกจะได้ไปต่อแถวเอง” แล้วมันก็บ่นไป นั่งรอสบายๆไม่ชอบชอบยืนต่อแถวเองให้เมื่อยเหรอไงไอ้เด็กอ้วนนี่


“เป็นไง”


“อร่อย^^”


“ยิ้มแก้มแตกแล้วอ้วน”


หน้ามันเรียวแต่ว่ามันมีแก้มอ่ะ ทำไมเป็นคนที่น่าบีบแบบนี้วะ


ไอ้อ้วนยื่นไอติมป้อนซึ่งมันก็อร่อยจริงๆแหละทั้งไอติมทั้งคนป้อน หึหึหึ เราซื้อของกินเล่นไปด้วยเดินดูของไปด้วย มีของใช้ของเล่นกระจุกกระจิกเสื้อผ้าแนวๆหลายอย่างที่เราผลัดกันอยากได้ ผมซื้อหูแมวสีขาวให้น้องใส่ด้วย โคตรเหมือนแมวเข้าไปใหญ่


“ครับคุณแม่ น้องเล็กขอกลับช้านิดนึงฮะ ไม่ต้องมารับฮะน้องเล็กไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน ไม่ใช่พี่พราวฮะ คร้าบบบบบ ก็...” เขาคุยโทรศัพท์กับแม่แล้วเหล่มามองผม “...ก็ไว้ใจได้(มั้ง)ฮะ ครับบ ครับ”


ตอนบอกแม่ว่าคนที่จะไปส่งที่บ้านไว้ใจได้นี่กัดฟันพูดเชียวนะ


“อ้วน ตุ๊กตา” ผมชี้ไปที่ร้านขายตุ๊กตา


“น้องไม่เอา มีแล้ว”


มันหันหลังให้ดูประเป๋าเป้มันที่ห้อยพวงกุญแจอันเดิมเมื่อสิบปีที่แล้ว พวงกุญแจม้าโพนี่ที่ผมซื้อมาเซอร์ไพรส์ไอ้เด็กขี้งอแงอยากได้แต่ปากแข็งว่าไม่เอา ยังเก็บไว้อยู่แฮะ...


“แวะร้านนี้แป๊บนึง”


เราผลัดกันขอแวะร้านที่ตัวเองสนใจเป็นผมซะมากกว่าที่ได้ของส่วนไอ้อ้วนน้อยมักจะเข้าไปเดินดู หยิบ แล้วก็วางลงที่เดิม ผมเข้าไปทักทายพี่ที่รู้จักเขาบอกว่าได้การ์ดมาเปิดบู๊ทที่นี่ เป็นร้านกางเกงยีนส์แบรนด์นอกที่สามารถสั่งตัดได้ตามที่เราต้องการ


“น้องรออยู่ข้างนอกนะ”


“อืม พี่เท่ห์มีทิชชู่ป่าววะ”


“เออๆ รอแป๊บ”


ผมดึงทิชชูมาให้อ้วนน้อยเพราะไอติมมันเริ่มละลายเลอะมือแล้ว ผมบอกให้มันรีบกินไม่ใช่ทำหน้าฟินแล้วค่อยๆละเลียดทีละนิดๆ
เข้าร้านเขามาแล้วก็ต้องได้สักตัว สำหรับเรื่องเสื้อผ้าผมค่อนข้างใส่ใจเพราะผมต้องเข้าสังคมพบปะเพื่อนฝูงบ่อยมากเลยติดนิสัยแต่งตัวให้ดูดี แต่ถ้าอยู่บ้านส่วนตัวก็บ๊อกเซอร์ตัวเดียวไม่ก็เสื้อยืดกางเกงขาสั้นแบบสตรีทนี่แหละ ผมใช้สมาธิในการเลือกกางเกงและสลับกับมองไอ้อ้วนน้อยที่รออยู่หน้าร้านไปด้วย กินไอติมเลอะ...นั่นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือมือใครมาเช็ดปากให้มัน!



“น้อง!”


“หือ O_O ตะโกนทำไมเนี้ย”


“ใคร ใครมันมาเช็ดปากให้เมื่อกี้”


“ไม่รู้เหมือนกัน เขายิ้มให้แล้วก็เดินไปเลย”


ผมมองตามมือไอ้อ้วนน้อยที่ชี้ไป แม่งงงงงง คนเยอะแบบเห็นแต่หัวดำๆทองๆเต็มไปหมด



“ไอ้พี่เท่ห์ วันหลังมาดูใหม่นะ!”



“เออ ขอบใจเว้ย!”


ไม่เอามันละกางยีนส์ไรเนี้ย ผมรับถุงใส่ของที่ฝากไอ้อ้วนน้อยไว้มาถือเองก่อนที่จะพาดแขนอีกข้างไว้กับไหล่บางพามันเบียดผู้คนที่ยิ่งดึกคนยิ่งเยอะ คนเบียดหนักเข้าผมก็ดันให้อ้วนน้อยมาเดินข้างหน้าโดยที่แขนข้างหนึ่งผมรัดเอวบางไว้ส่วนอีกข้างก็ล็อคคอไว้เบาๆ


“ร้อนมั้ย”


ผมก้มลงกระซิบถามชิดหูอ้วนน้อยที่อยู่ในอ้อมแขน ผมน่ะได้อากาศบริสุทธิ์จากที่สูงแต่ไอ้เด็กอ้วนที่สูงแค่อกผมนี่สินอกจากจะมองไม่เห็นทางแล้วยังไม่ค่อยมีอากาศหายใจอีก


“ร้อนฮะ -///-”


“ไปร้านนั้นกัน”


ผมพามันออกข้างทางไปร้านเค้กที่เหมือนอยู่ในสวน พามันไปนั่งใกล้พัดลมกลัวยุงกัด เราเลือกเค้กกันคนละชิ้นและสั่งน้ำหวานกันคนละแก้ว เหงื่อเป็นเม็ดๆไหลมาตามข้าวแก้มขาว ผมเสยผมหน้าม้ามันขึ้นแล้วซับเหงื่อออกให้


“พี่หงุดหงิดเหรอ ทำแรงจัง”



ทำแรง... ทำแรงงงงงง ทำอะไรแรงๆๆๆๆๆวะ


“ทะ ทำไร” ตะกุกตะกักเพราะไอ้อ้วนน้อยพูดจากำกวม(หรือกูคิดลึกไปเอง T^T)



“ก็พี่เช็ดจนน้องหน้าหงายอย่างนี้เลยไง” อ้วนน้อยเอนหัวเหมือนตอนที่ผมเช็ดให้มันเมื่อกี้ “พี่คนนั้นเขาคงเห็นน้องเปื้อนก็เลยเช็ดไอติมออกให้เฉยๆ”


“พี่คนนั้น!?”


“ใช่”


“อ้อ เรียกเขาว่าพี่คนนั้นด้วย”



“แล้วจะให้เรียกว่ายังไงล่ะ”


“ไอ้-คน-นั้น”


“พี่จะบ้าเหรอ>O<”


“เหอๆๆ ตอนนี้แก้มน้องก็เลอะเค้กอยู่เหมือนกัน จะมีพี่คนไหนมาเช็ดให้อีกก็ไม่รู้เนอะ”



“อ๊ะจริงเหรอ”



ไอ้อ้วนตาโตเชื่อที่ผมพูดประชดแล้วปาดแก้มตัวเองออกมาดูแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรติดมือมาเลยมองผมด้วยสายตาคำถาม ผมเลยกวักมือให้มันเอาหน้ามาใกล้ๆแล้วแอบเอามือไปป้ายเค้กก่อนจะปาดลงไปบนแก้มนิ่มทั้งสองข้างข้างละสามเส้น



“เลอะเยอะขนาดนั้นเลย?”


“หมดละ”




“หมดแล้วจริงเหรอ ทำไมยังรู้สึกเหนียวๆ”


“ไม่ต้องไปจับ เดี๋ยวเลอะอีก”


ฮ่าๆๆ เพิ่มหนวดให้สามเส้นกลายเป็นแมวไปจริงๆเลย พอเห็นผมยิ้มได้ไอ้อ้วนน้อยก็ยิ้มตาม แม่งงงงง แมวอะไรโคตรน่าฟัดว่ะ อดจะหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปไม่ได้



“ทำไรน่ะ” มันเอนหัวไปห่างจากรัศมีวงกล้อง


“คิดว่าเขาจะถ่ายรูปตัวเหรอ เด็กอะไรหลงตัวเอง”



“ก็หันมาทำไมทางนี้”


“เอ้านั่งตรงข้ามกัน ไม่หันไปทางนี้แล้วจะหันไปทางไหน”


“ด้านข้างนู่นเลย”



“ปากนี่ดีจริงๆ” ผมจับคางเล็กส่ายไปมา


“งื้ออออ”



“จะบอกให้ว่าไม่มีใครมีรูปน้องเยอะเท่าพี่ละ”



“-//////////////////////-“



หลังจากนั้นผมพาอ้วนน้อยไปซื้อของทำอาหารตามที่เขาต้องการแล้วพากลับบ้าน ระหว่างทางที่การจราจรเป็นอัมพาตอย่างนี้ไม่น่าเบื่ออย่างที่คิดเพราะมีเด็กแชทมาโวยวายแถมยังส่งรูปเซลฟี่หน้าตัวเองตอนโมโหมาเป็นหลักฐานอีก... แมวอะไรขี้งอนจัง

-----------------------------------------------------------------------
นี่ : ไอ้แก่อะไร๊ขี้หวงจังงงง
อิเอิร์ธ : ก็เมียเด็กป่าววะ
...
 

ขอโทษที่อัพช้าน้าาาาา งานเยอะจริงๆๆ
ค่อยๆอ่านทีละนิดๆจะได้อ่านกันนานๆ(ช่วยได้มั้ย? ไม่น่าจะช่วยได้ 555)

[❣☾月亮☽❣]

    มีว่าที่เมียเด็กก็ต้องแบบนี้แหละนะพี่เออ. เหนื่อยหน่อยนะอย่าให้คลาดสายตาเชียว
อ้วนน้อยน่ารักน่าฟัดจริงๆเลย. หักห้ามใจยากมาก ตบไหล่พี่เออเบาๆ

[marisa9397]

โอ้ย น่าร้ากกกกกก  พี่เออชอบแกล้งน้อง

[ka[ze]na]

สุดความคิดถึง...

[twinmonkey0311]

พี่เออก็ชอบแกล้งน้องเหมือนเดิม

[Malila]

เย่  น้องอ้วนมาแล้ววววววว  คถ

โดนแกล้งไม่เคยเปลี่ยน  #สโลแกน

[Snowermyhae]

นับวันน้องยิ่งน่ารัก อิพี่มันถึงได้หวง 

[double9JH]

 น่ารักกกกก

[TachibanaRain]

ฮึ่ยย หมั่นอิพี่เออจริงๆชอบแกล้งน้องตอนเด็กยังไงพอน้องโตแล้วก็ยังแกล้งอยู่อย่างนั้นแต่อัพเวลความแกล้งเพิ่มเท่านั้นเอง บอกจะจีบน้องแต่นี่อะไรรุกน้องไม่พอลากขึ้นเตียงซะงั้น น่าตีจริงๆ ห่วงแต่อ้วนน้อยมาขนาดนี้คงหนีอิพี่เออไม่พ้นแล้วสินะ ฮ่าๆๆๆ แต่แอบอยากให้น้องเอาคืนพี่มันบ้างอยู่นะ

[lizzii]

น้องน่ารักตลอดเบยยย
พี่เออก็แกล้งน้องจังงง

[bpyt]

คบเด็กต้องทำใจ เด็กมันฟีโรโมนพุ่งกระจาย

[GenZ]

เล็กเอ้ย คือน่ารักแท้หลาย อ่านแล้วอยากกฟัด แต่กลัวตีนพี่เออ ฮ่าาาา น่ารักแบบนี้ไปนานๆนะพี่เออน้องเล็ก กิกิ #รอเสมอจ้าาาา

[mild-dy]

 

[Teddysdeath]

น้องน่าฟัดมากกกกกกกกก
พี่เออฉวยโอกาสมากกกกกกก

[dahlia]

ท่านั่งน้องเล็กนี่ไม่เปลี่ยนเลย แถมยังเก็บตุ๊กตาพวกนั้นไว้อีก โอ๊ย น่ารักจริงๆ เปลี่ยนพระเอกทันมั้ย อิพี่เออไม่ควรโชคดีแบบนี้ 5555555555555

[mypink801]

น้องน่ารักน่าเอ็นดู อิพี่ตามติดแจเลยยย หวงน่าดู