หัวข้อ: Don't be Stubborn✖อย่าดื้อกับพี่ พี่(ไม่)ชอบ✖spe married life✖p.31-9/4/59

[twinmonkey0311]

ถ้าน้องเล็กจะน่ารักขนาดนี้ เอาใจพี่ไปเลย มุ้งมิ้งมากอ่ะ

[วายซ่า]

น้องเล็กน่ารักขึ้นทุกวัน  แถมมีผช.มาจีบเรื่อยเลย

อิพี่คงจวนอดใจไม่ไหวแล้วสิ   

[dahlia]

มีแฟนน่ารักมากๆอย่างน้องเล็กก็ต้องอดทนและทำใจอะนะ ลุง 5555555555

[bpyt]

น้องเล็กน่าร้ากกก~~ อิพี่เออก็หาเรื่องเต๊าะน้องทุกเวลา หึหึ

[aommaboo]

หวานอ้าา แอบฮาตรงอสุจิ555555

[Eikkratae]

โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ  พี่เออน้องอ้วน น่าร๊ากกกกมากเลยยย ชอบโมเม้นท์แบบนี้จรุง ยังไม่หายคิดถึงเลยยยย  ขอเยอะๆ หลายๆตอน ระรัว(ขอมากไปม๊าย55) แต่งมาเรื่อยๆเลยนะคะ ไรท์ขา อ่านได้เรื่อยๆไม่มีเบื่อ เอายันน้องโต สู่วัยทำงานเบย เลิฟมากกกกกกๆๆๆๆๆๆๆ นิยายเรื่องนี้ ขอก้มกราบคนเขียนค่ะ

[TheWanFah]

ลูกพี่เออดิ้นใหญ่เลย
น้องเล็กขี้อายเหมือนเดิม

[nutty]

พึ่งเข้ามาอ่าน ชอบพี่เออกับน้องมาก
เลี้ยงต้อยแต่เด็กแต่ชอบอ่ะรักสิบปี
มั่นคงมากๆๆๆๆ
พลาดเรื่องนี้ได้ไงไม่รู้
แต่ทำให้ได้อ่านรวดเดียว 555

[poppycake]

น้องเล็กน่ารักมากกกกกกกกกกก >\\\\\\<
จะน่ารักไปไหนลูก พี่เออนี่คงหัวปักหัวปำ 5555
แต่ก้อโดนพี่เออ แกล้งจนอ่วมตลอดๆ อิอิ

[Tequila]

ฟินเว่อร์ ชอบคู่นี้จริงๆ แกล้งนิดหยอกหน่อยตบท้ายด้วยหวาน อ๊ายยยยยย 
ปล.อ้วนอย่าอ่อยให้มากนักเดียวคนแก่เหนื่อย 55555

[greensnake]

ถ้าจะลวนลามกันขนาดนี้ให้แม่มาขอเลยเถอะพี่เออ
เชี่ยวขนาดนี้อีกกี่ปีน้องเล็กถึงจะตามทันกันเล่า
บางเหตุการณ์ก็เขินไปกับน้องเล็กด้วย
อย่าขยันทำตัวน่ารักนักสิ พี่เออมันจะไม่ทนเข้าสักวัน
ยิ่งมีคนมาจีบอย่างนี้พี่เออยิ่งหวงหนักกว่าเก่า
รีบแสดงตัวเลย น่ารักอย่างนี้เดี๋ยวได้มีมาอีกแน่ๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[choinudee]

ถ้าเราเป็นพี่เออ เราก็หวงเหอะ

เด็กอะไรน่ารักมากกกกก น่าฟัดสุดๆ

[JayNPL]

พี่เออชอบแกล้งน้องอ่าาาา น่ารัก
น้องก็ดูนุ่มนิ่ม มุ้งมิ้งน่าจับฟัดมากอ่ะ
มีโอกาสเป็รลวนลามนะพี่เออ

[GBlk]

ติดตามด้วยคน เรานไปไม่กี่ตอน แต่สนุก น่ารัก

[ferrari_L]

26

เมื่อวานโรงเรียนน้องมีกิจกรรมวันนี้โรงเรียนเลยหยุดทำความสะอาดครั้งใหญ่ผมก็เลยหยุดเรียนภาษาวันหนึ่งพร้อมกับเข้าไปขออนุญาตคุณแม่ของอ้วนน้อยพาน้องไปเที่ยวทะเล มาถึงชลบุรีตั้งแต่แปดโมงเช่ารีสอร์ตนอนหลับต่อได้สักชั่วโมงก็ต้องตื่นมารับโทรศัพท์ ซาโตมิโทรมาหาผมถามหาเหตุผลที่ขาดเรียนทั้งๆที่ทางสถาบันไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผลก็ได้



“เอาเป็นว่าฉันจะสอนชดเชยให้นะคะ”



“ไม่เป็นไรครับ ลำบากคุณเปล่าๆ”



“ไม่เลยค่ะ”



ผมก็เออออตกลงเมื่อเธอบอกว่าช่วงบ่ายจะให้เรียนชดเชยซึ่งก็โอเคผมว่างอยู่แล้วเพราะงานที่ทางบริษัทส่งมาให้ช่วยดูผมก็ทำตอนกลางคืน


วางสายจากซาโตมิก็มองหาไอ้อ้วนน้อยเห็นนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะนอกระเบียง ใส่เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลแล้วมันก็ออกไปนั่งอยู่ข้างนอกนะ =_= สมัยก่อนตอนที่ผมยังดักซุ่มดูก็รู้แหละว่ามีคนมาจีบแต่น้องไม่เล่นด้วยแล้วยิ่งตอนนี้ไอ้อ้วนมีแฟนแล้วออร่ามันยิ่งมาไง เมื่อวานมีคนมาจีบไม่รู้ว่ามีกี่คนแต่ที่แน่ๆ Snow Dome ของไอ้บาสถูกผมโยนออกนอกหน้าต่างรถไปเรียบร้อย น้องเหมือนจะห้ามแต่ก็ไม่พูด ก็นะ...ของมันไม่จำเป็นต้องเก็บไว้ว่ะ



ของที่จำเป็นต้องเก็บไว้มันต้องมีคำว่า love You P’Earth ติดอยู่โว้ยยยยย เมื่อวานเอาแต่เคลียร์เรื่องไม่เป็นเรื่องเลยได้กลับไปแกะดูของที่น้องมันให้ที่โรงแรม พอเห็นแล้วคือแบบ...ไอ้บาสก็ไอ้บาสเหอะ หึหึหึ ผมโทรไปแซวน้องจนมันอายม้วนตอนเช้าเจอหน้าก็ทุบผมก่อนเป็นอันดับแรกเลย



ฟอดดดดดดดดดด



กอดร่างเล็กจากด้านหลังแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ผมขโมยเสื้อที่อ้วนน้อยสกรีนชื่อตัวเองมาด้วย ตอนแรกคิดว่ามันจะแสดงความเป็นเจ้าของผมด้วยการทำเสื้อชื่อตัวเองมาให้ผมใส่เพราะไซส์มันใหญ่มากที่ไหนได้ทำมาใส่เองครับ เขาจะเอาใส่นอน =_= วันนี้ผมก็จัดใส่เที่ยวกับน้องซะเลย



“ตื่นแล้วเหรอฮะ”



“อืม อยากเล่นน้ำมั้ย”



“น้องขอทำการบ้านก่อน”



ผมนั่งเล่นเกมส์ในโทรศัพท์รอจนเบื่อน้องก็ยังทำการบ้านไม่เสร็จเลยแกล้งแหย่เอานิ้วจิ้มแก้มบ้าง จิ้มจมูกบ้าง ไอ้อ้วนน้อยก็ปัดออกอย่างรำคาญเพราะมันกำลังมีสมาธิกับโจทย์เลขอยู่



“พี่เอออย่ากวน”



“ไปเล่นน้ำ”


“แป๊บนึง”



ยัง ยังไม่เลิกทำการบ้าน ผมเลยแหย่ๆก้นปากกามันทำให้ปากกาขีดเป็นเส้นเลอะไปหมด อ้วนน้อยสูดหายใจเข้าสะกดกลั้นอารมณ์แล้วหยิบลิขวิดมาลบ เป็นโอกาสให้ผมเลยฉวยปากกาที่มันวางไว้มา



“เอาปากกามานะ”



“ไปเล่นน้ำกัน”


“โอ๊ยยยยยย พี่ก็โตแล้วจะมาอยากเล่นน้ำทำไมอีก”



“ไปเล่นแป๊บเดียว”


อ้วนน้อยสูดหายใจเข้าเต็มปอดอีกครั้งก่อนจะยืดตัวแย่งปากกาที่ผมชูขึ้นเหนือหัว พอไม่ถึงมันก็ขึ้นยืนบนเก้าอี้ผมเลยรวบขามันพาดบ่าพาวิ่งลงระเบียงตรงไปที่ทะเลเลย ฮ่าๆๆ



“พี่เออ! ไอ้คนบ้า ไม่เอา ไม่อาววววววววว >O<”


ตู้มมมม!



จับอ้วนน้อยโยนลงทะเล มันตะกุยตะกายให้พ้นน้ำโคตรตลกน้ำสูงแค่อกมันเองนะและเพราะเอาแต่หัวเราะเลยโดนมันกระโดดรั้งคอจากด้านหลังให้เซล้มลงไปในน้ำ เท่านั้นแหละสงครามของเราก็เริ่มขึ้นจนเกือบเที่ยงถึงได้พาเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ เมื่อกี้เป็นรีสอร์ตที่มีระเบียงติดน้ำทะเลทำให้มีความเป็นส่วนตัวแต่ถ้าออกจากที่นี่ไปแล้วยังใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นล่ะก็ได้เห็นดีกัน



พาน้องไปเที่ยวเกาะจนถึงเย็นเราก็กลับ ทั้งวันผมมีความมสุขมากและคิดว่าอ้วนน้อยก็มีความสุขมากเหมือนกัน ดูจากรอยยิ้มหวานที่ส่งมาให้ผมทั้งวันน่ะนะ แม่งงงง ไม่อยากห่างเลยว่ะ ไม่อยากจะคิดเลยว่ามีเวลาอยู่กับอ้วนน้อยอีกแค่สองเดือน



“พี่เออ รถข้างหลังแปลกๆนะ”



“พี่ก็ว่างั้น”


ระหว่างทางกลับกรุงเทพฯมีรถสปอร์ตหรูสามคันที่มันขับฉวัดเฉวียดซ้ายขวาพยายามจะแซงแต่ก็แซงไม่ได้เพราะผมตัดหน้าไว้ตลอดเกิดมันขับมาเทียบแล้วชักปืนมายิงล่ะ ซวยไปอีกดิ ถ้าอยู่คนเดียวนี่คงจอดรถเคลียร์แต่นี่มีน้องมาด้วยผมกลัวน้องจะเป็นอันตรายไป


เอี๊ยดดดดดด


“เหี้ยยยยย!!”


โชคดีที่ผมขับแข็งพอเลยจัดการไม่ให้รถคว่ำหลังจากที่เหยียบเบรกกะทันหันจากที่ไอ้รถสามคันนั้นขับมาปาดหน้าปิดหลังดักไว้ไม่ให้ผมซิ่งรถหนีได้เลย ผมจับตัวอ้วนน้อยดูน้องไม่เป็นอะไร แต่ไอ้คนที่มันจะเป็นน่ะไอ้รถสามคันเนี้ยแหละ กูจะเจาะถังน้ำมันให้รถมันระเบิด!



“พี่เอออย่าลงไปนะ”


“รอพี่อยู่บนรถ”



“ไม่ๆๆ”



“น้องอย่าดื้อ ถ้าเห็นท่าไม่ดีโทรไปเบอร์ตามนี้” ผมให้เบอร์ป๋า



“พี่เออ ไม่เอานะ อย่าลงไป”



“อ้วน!”


“ถ้าพี่ไปน้องจะไปด้วย”



“ถ้าน้องไปด้วยแล้วพี่เกิดเป็นอะไรขึ้นมาใครจะช่วยล่ะ ใช่มั้ย ดังนั้นน้องอยู่ดูสถานการณ์บนรถ โอเคนะ”



“พี่เออ...” อ้วนน้อยเรียกผมเสียงเครือ



ผมรั้งหัวไอ้อ้วนมาใกล้เสยผมหน้าม้ามันขึ้นแล้วจูบที่หน้าผากก่อนจะเปิดประตูลงรถไป เป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้รถสามคันนั้นเปิดประตูรถลงมาเหมือนกัน



.


.


.


“ไอ้สัสสสสสสสสสสสสส!!!”


“ฮ่าๆๆๆๆ”


ไอ้พวกแก๊งค์เพื่อนสมัยเรียนมหาลัยยืนล้อมวงหัวเราะผม จะบอกว่าผมจำรถเพื่อนไม่ได้ก็ขอตอบว่าใช่ เพื่อนผมมีเยอะ ไม่ได้เจอพวกมันบ่อยและมันใช้รถซ้ำกันที่ไหนล่ะ


“ดูพวกมึงนะ เล่นไม่รู้เรื่องอันตรายสัส”



“มึงคุมไม่ได้ก็เสียชื่อสนามป่ะ ได้ถ้วยไปหลายสมัยนี่เรา”



แต่กูไม่ได้แข่งรถนานละไง๊!


“ผัวขาาาาาา บอกมาค่ะว่ามึงพาใครไปกกที่ชลฯ”



อิเคธี่ยังคงตามมาเป็นเมียในนามของผมจนถึงปัจจุบัน มันทำท่าจะถลาไปที่รถแต่ผมขัดขาจนร่างใหญ่ที่เดินสะบัดตูดไปเซล้มไม่เป็นท่า พอเห็นอย่างนั้นมันก็ทำท่าจะเข้ามาแก้แค้นผมด้วยการจูบแต่กูขัดขืนเต็มที่ กูไม่ยอมมมมม กูยอมให้น้องจูบคนเดียววววว TOT



“มาไทยไม่บอกพวกกูเลยเว้ย”



“นี่ถ้ากูไม่ถามไอ้มี่กูคงไม่รู้ว่ามึงลางานมาไทยสามเดือน”


“กูก็ยุ่งๆ” ยุ่งกับไอ้อ้วนเนี้ย



ไอ้มี่มันทำงานที่เดียวกับผมครับเลยรู้ความเคลื่อนไหวของผมทุกอย่าง มันตามผมตั้งแต่เรียนละไม่ว่าผมจะลงเรียนอะไรทำกิจกรรมอะไรแม่งทำตามหมด พอเรียนจบก็ไปต่อเมกาเหมือนกันเรียนที่เดียวทุกอย่างเหมือนกันหมด ไม่ ยังไม่พอ เรียนจบแล้วยังสมัครเข้าทำงานที่เดียวกับผมอีก ตอนนี้ก็ย้ายมาทำงานที่ญี่ปุ่นกับผมด้วย แทบจะเป็นแม่คนที่สองอ่ะ =_=



“กูว่าเราไปหาร้านคุยกันดีกว่าป่ะ จนเหรอไงมาจอดรถคุยกันข้างทางเนี้ย”



“ปากดีไอ้สัส”



ผมเดินกลับไปที่รถเห็นสายตาเป็นห่วงเป็นใยและรีบถามผมว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเป็นยังไงบ้างมายาวเหยียดขนาดนั้นผมก็เลยแกล้งตีหน้าเครียด



“ยังไม่จบเดี๋ยวไปคุยกันต่อที่อื่น”



“พี่อย่าตามพวกนั้นไปเลย เราไปหาโรงพักแจ้งความกันเถอะ”


“ไม่ได้หรอก ทำแบบนั้นก็ป๊อดดิ”



“พี่เออ! แต่ว่า...”




“พี่สัญญาว่าเราจะไม่เป็นอะไร เชื่อใจพี่นะ แต่ถ้าจะมีคนเป็นอะไรไปคนๆนั้นต้องเป็นพี่”



“ฮึก ไม่...” อ้วนน้อยส่ายหน้าเริ่มงอแง


“และถ้าพี่เป็นอะไรไปพี่อยากให้น้องรู้ไว้ว่าพี่...รักน้องมากที่สุด”


“น้องก็รักพี่เออที่สุด ฮึก เราอย่าไปกับเขาเลยนะ น้องกลัว...”



กร๊ากกกกกกก โดนหลอกให้บอกรักแล่ว อ้วนน้อยโผเข้ากอดผมไว้ทันทีที่รถจอดหน้าร้านอาหารกึ่งผับร้านหนึ่ง ผมก็กอดตอบน้องจนไอ้พวกที่ยืนรออยู่หน้าร้านเอือมหนักเลยมาเคาะกระจกรถ



“เดี๋ยวกูลงไป”


ผมพูดเสียงเข้ม อ้วนน้อยยิ่งกอดผมแน่นขึ้นแล้วปล่อยโฮใหญ่



“เป็น...เฮ้ย...ไอ้”



ไอ้ต๊ะเห็นอ้วนน้อยร้องไห้ซบอกผมก็เลยงงจะถาม ผมนี่รีบกดปิดกระจกรถก่อนเดี๋ยวเสียแผน พวกเพื่อนมันเลยงงหนักไปอีก ผมกำลังจะมาทำซึ้งต่อแต่ไอ้อ้วนน้อยผละออกแล้วเปิดประตูวิ่งไปตรงกลุ่มเพื่อนผมที่ยืนรออยู่ก่อนแล้ว



“อย่าทำอะไรพี่เอิร์ธเลยนะฮะ ขอโทษ...”



“ขอโทษอะไรครับน้อง”


“ผมไม่รู้ว่าพี่เอิร์ธทำอะไรให้พวกพี่ไม่พอใจแต่ปล่อยพวกเราไปเถอะนะฮะ”


“อะไรวะ อะไรกันวะไอ้เอิร์ธ”




ไอ้เปียวหันมาถามผมที่เดินตามมากอดน้องจากทางด้านหลัง


“แฟนกู”



ผมบอกแล้วเอาปากจิ้มไปที่กลุ่มผมหอมๆนั่น


“เหยดดดดดดดด!”



“กูกะจีบเลยไอ้สัสเอิร์ธ”



“น้องที่อัพในไอจี!”


“หวัดดีครับพวกพี่เป็นเพื่อนกับไอ้เอิร์ธ”



“ห๊ะ!?”


น้ำตาอ้วนน้อยหยุดไหลทันทีก่อนจะหันมามองผมอย่างเอาเรื่อง


“พี่เออ”



“นี่เพื่อนพี่เอง ไอ้ต๊ะ แพง เปียว เคธี่ ทีม บอย ทราย”



สามคนหลังคือเพื่อนที่มาสนิทกับผมตอนขึ้นปีสองแล้ว เรียนวิชาในคณะมากขึ้นก็ทำให้เจอเพื่อนในสาขาเดียวกันมากขึ้น ผมว่าพวกมันน่าจะเคยเห็นอ้วนน้อยสมัยเด็กมั้ยเพราะยังไงผมก็พามันไปวิ่งเล่นที่มหาลัยออกบ่อย



“สวัสดีฮะ”



“ครับ แล้วยังไงกันวะเอิร์ธ กูงง”


“ก็พี่เอิร์ธบอกว่าพวกพี่จะมาหาเรื่อง น้องเล็กกลัวว่าพวกพี่จะมาทำร้ายพี่เอิร์ธก็เลยจะมาขอโทษ... แต่ว่า...”



“ไอ้เหี้ย แกล้งน้อง”



“ฮ่าๆๆๆ”


เห็นผมหัวเราะอ้วนน้อยก็ทำหน้าโกรธส่งมาให้


“โธ่ พี่ยังไม่ได้บอกเลยนะว่าพวกมันมาหาเรื่อง พี่บอกว่าพวกเราจะไม่เป็นอะไรไม่ใช่เหรอ”



“...”



“เอ้าๆๆ ไปคุยกันข้างใน กูหิววววว ไปเอิร์ธพาน้องไปข้างใน”



อ้วนน้อยไม่ยอมพูดกับผมเลยตั้งแต่นั้นมา ไม่ยอมนั่งใกล้ด้วย เรียกได้ว่าผมนั่งตรงไหนไอ้อ้วนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ไกลจากผมที่สุด



“น้องงงงงงงงงงงง~~~~”



เพื่อนมองผมอย่างระอา ก็ผมโอดครวญอย่างนี้ตั้งแต่เข้าร้านจนข้าวมาเสริฟแล้วอ่ะครับ น้องไม่ยอมคุยด้วยไม่ยอมมองหน้าไม่ยอมนั่งใกล้จะให้ผมกินข้าวลงได้ไงวะ!



“น้องงงงงงงงงงงง~~~~”



“ผัวคะ เงียบค่ะ แล้วก็แดก!”



อิเคธี่ตักกุ้งมาโยนใส่จานข้าวผมอย่างรำคาญ



“กูล่ะอยากให้พวกกิ๊กเก่ามึงมาเห็นจริงๆ แฟนงอนถึงกับไม่ยอมกินข้าวกินปลา ควาย”



“ไอ้บอยหุบปากเลยมึง” คือไม่อยากให้พูดถึงกิ๊กเก่าไง เดี๋ยวเพิ่มเรื่องโกรธเข้าไปอีก



“กูก็แดกข้าวไม่ลงเหมือนกัน”



“กระเทยควายอย่ามากระแดะค่ะ เป็นอะไรไปคะมึง”



“ถ้ารู้ว่าไอ้เอิร์ธมันจะมีเมียเป็นผู้ชายนะ ตอนเข้าค่ายปีสามกูไม่นอนกุมKมันเฉยๆแน่ ฮืออออ เพราะกูอยากรักษามิตรภาพของเราไว้กูเลยไม่ปล้ำมึงตอนนั้น กูเสียใจจจจจจจจจจ กูน่าจะจัดการมึงซะเลย ฮือออออออ”



“เดี๋ยวๆๆ อะไรคือนอนกุมKกู อิเคธี่~~~~~~” ผมโหยหวนปานจะขาดใจ


“งานมึงดีมีคุณภาพกูก็อยากเชยชม ฮือออออออออออออ”



“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ไอ้ทรายกรี๊ดแตก ไม่ใช่ว่าอยากจับของผมอีกคนนะ เป็นอะไรกันไปหมดวะ นั่นก็ผู้หญิง นี่ก็กระเทยที่มีอะไรเหมือนกัน อยากจับของกูทำม๊ายยยยย ผมก็ว่าละวันออกค่ายวันนั้นตื่นเช้ามามันมองผมตาเยิ้มแปลกๆ คิดไปคิดมาแล้วกูไม่นั่งใกล้มันละกูกลัว T_T ผมเดินไปหาน้องที่นั่งกินข้าวและคุยกับไอ้แพงไอ้ต๊ะไม่สนใจผม



“น้องครับ”



“ไอ้นี่ กูไปก็ได้”



ผมเรียกน้องก็เตะขาให้ไอ้แพงลุกไปนั่งที่อื่นด้วย พอไอ้แพงลุกมันก็จะลุกผมเลยรั้งมันให้มานั่งตักแล้วรัดเอวบางไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน


“ขอโทษอ่ะ”



“...”




“จะลงโทษยังไงก็ได้ อย่าเมินดิ”


“นี่คือการลงโทษไง”



“ไม่เอา ลงโทษอย่างอื่นได้มั้ย”



“ปล่อย”


“พี่ขอโทษ จะทำโทษยังไงก็ได้อย่าเมินอย่าไม่คุยด้วยสิ”



“...”



“พี่อยากเห็นน้องเป็นห่วงพี่นี่ อยากให้น้องรักอยากให้น้องห่วงอ่ะ มีความสุข”


“ชอบทำให้เป็นห่วงเหรอ ชอบให้น้องกังวลใจใช่มั้ย”



“เปล่าเลย แต่ว่าถ้าน้องกังวลแต่เรื่องพี่ก็ดีนะที่รัก”



ปึก! โดนทุบอีก



“ขอโทษษษษษ ดีกันๆ”


แล้วไอ้เสียงเพื่อนๆผู้น่ารักที่เชียร์ให้อ้วนน้อยโกรธผมนานๆคืออะไร ครอบครัวร้าวฉานคืองานของพวกมึงเหรอ เพื่อนกูจริงหรือเปล่าเนี้ยหรือคบกันไปงั้นๆอ่ะ TOT



“ปล่อยก่อน”



“แล้วหายโกรธนะ”




“อื้อ!”


ผมปล่อยให้น้องนั่งดีๆ ตักกับข้าวใส่จานให้อย่างเอาใจแต่ถามอะไรก็ยังไม่ยอมตอบเหมือนเดิม ผมบอกให้เพื่อนยกจานข้าวของผมมาบ้างผมก็หิวเหมือนกัน กะจะอดข้าวประท้วงแต่น้องไม่สนใจเว้ย



“เอาแก้วกูมาด้วย”



“ห้ามดื่ม”


“โอเคไม่ดื่ม”


“ตกลงจะเอามั้ยเหล้า”



“ใครส่งแก้วเหล้ามากูสาดกลับอ่ะ”



พวกมันชูนิ้วกลางให้ผมแทบไม่ทัน จังหวะนี้น้องสั่งอะไรมาพี่เออทำตามหมดครับขอแค่น้องมองหน้าอ่ะ รู้ว่าล้อเล่นกับความรู้สึกน้องแรงไปหน่อยแต่เห็นแล้วมันอยากแกล้งอ่ะ อยากแกล้งน้องคนเดียวไม่อยากแกล้งคนอื่นด้วย สันดานนี้คงแก้ยากแล้ว



“หายโกรธนะ”



“โธ่ผัว เมียมึงโกรธก็กลับมาหากู กูอ้าขารอเลยอ่ะ”


“กูไม่นิยมมีเพศสัมพันธ์กับสัตว์อ่ะ กูยังชอบคนอยู่”


“ผัวเวร!”



เพื่อนในโต๊ะหัวเราะรวมทั้งอ้วนน้อยด้วย แต่พอหันมาเห็นผมก็หุบยิ้มฉับ หลังจากนั้นกูก็สาดมุขบนโต๊ะอาหารให้น้องหัวเราะยาวเลยสิครับอ้วนน้อยถึงจะยอมยิ้มหวานให้ผมอีกครั้ง



“น้องอเล็กซ์อายุเท่าไหร่แล้วครับเนี้ย”


กินข้าวเสร็จเข้าสู่ช่วงจิบเหล้าสัมภาษณ์แฟนเพื่อนตามธรรมเนียมละ




“สิบหกครับ”



“สิบหก!”


“สิบหก!!”


“สิบหก!!!”


“พอ! ตะโกนกันทำไมวะ”


“ตอนแรกกูกะว่าสักสิบห้า”



“กูก็ว่าแล้วต้องมัธยม ไอ้แก่~~~”



“ไอ้แก่~~”



“ไอ้แก่~~”


“ไอ้แก่~~”


พวกมันเรียกผมไอ้แก่ลากยาวตั้งเพื่อนคนที่นั่งหัวโต๊ะคือไอ้แพงไล่มาทีละคนจนถึงคนที่นั่งใกล้ผมมากที่สุดคือไอ้เปียว กูนี่แทบจะล้มโต๊ะ เนี้ยๆๆเรียกความสัมพันธ์ของพวกผมว่าเพื้อน เพื๊อน หรือเพื๋อนแทนดีมั้ย คำว่าเพื่อนแม่งไม่มีความหมายละ T_T



“แก่บ้านพ่อง!”



“โอ้โหสัส น้องสิบหกมึงยี่สิบเจ็ด ไอ้โคตรแก่~~~~~~”


“คิกๆๆๆ”


“นี่ก็หัวเราะ ชอบใช่มั้ยที่คนอื่นมาเรียกผัวว่าไอ้แก่น่ะห๊ะ”


“พี่ก็ยอมรับความจริงซะซิ”



“ไอ้อ้วน”


ผมดึงมันมาปะทะอกกว้างจะฟัดแก้มแต่มันเอามือดันไว้แล้วถลึงตาดุใส่ เห็นแก่ที่เพื่อนอยู่กันเต็มโต๊ะหรอกนะถึงปล่อย จังหวะนี้เอิร์ธเอื้อการย์ถูกยำเละกลางวงเหล้าเลยครับ



“น้องเล็ก ชื่อนี่คุ้นๆนะ”


“ก็เด็กอ้วนที่กูเอาไปปล่อยไว้ใต้ตึกคณะบ่อยๆไง”


“เฮ้ย! ใช่อ่อวะ นี่มึงคบกันมาตั้งแต่อนุบาลเลยเหรอ”


“จริงดิ เจ๋งสัส”



“แล้วอยู่ๆน้องก็หายไปเลย พวกพี่ๆที่คณะคิดถึงกันใหญ่ ถามกับไอ้เอิร์ธไอ้นี่ก็หมาบ้าไงตอนนั้นเม้งใส่คนเขาไปทั่ว ตกลงมันยังไงวะ”


“ก็ห่างๆน้องเลยอารมณ์ไม่ดี” ผมตอบแล้วเอาแขนพาดพนักเก้าอี้อ้วนน้อยไว้แล้วยิ้มให้มันที่มองผมอยู่ก่อนแล้ว



“อ๋อ ก็ว่ารูปน้องไม่มีลงไอจีทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นลงถี่จนกูยังคิดว่าที่จริงแล้วน้องเป็นลูกมึงที่ไปทำผู้หญิงเขาท้องหรือเปล่า ฮ่าๆๆ”


“สัส”



“ถ้ากูรู้ว่าน้องจะโตมาน่ารักขนาดนี้กูก็จีบตั้งแต่ตอนนั้นเหมือนกัน แล้วมึงรู้ได้ไงวะว่าน้องมันจะโตมาน่ารัก บอกเคล็ดลับกูหน่อยกูจะไปคัดเลือกไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลย”


“ฮ่าๆๆ กว่าเด็กจะโตมึงก็หมดสมรรถภาพแล้วไอ้เปียว” คนอื่นรวมกันผลักหัวไอ้เปียว



“กูก็ตามดูมาเรื่อยๆจากรักก็กลายเป็นรักมากไม่รู้ตัว”


“ถุยๆๆๆ”


แต่ผมก็ออกกำลังกายเยอะมากเพราะผมไม่รู้จริงๆว่าน้องจะโตมาเป็นยังไงแต่ขอตัวกูใหญ่กว่าไว้ก่อนล่ะ แต่พอมันยิ่งโตมันก็ยิ่งน่ารัก ไม่ใช่ว่าน่ารักแค่ตัวเล็กผิวขาวแก้มป่องตากลม แต่มันนิสัยน่ารักด้วย


“ถ้าน้องโตมาหน้าตาทุเรศอ่ะ”


“กูก็จะรัก”


“เชื่อได้ป้ะเนี้ย ทุกทีก็ควงสาวสวยๆทั้งนั้น”


“เอ้า กูก็ต้องพูดดีไว้ก่อนเพราะกูก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงเหมือนกัน คนมันจะใช่ยังไงก็ใช่ ถ้าไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่อ่ะ แต่ตอนเด็กหน้ามันเป็นยังไงโตมาหน้ามันก็อย่างงั้นอ่ะแค่ยืดขึ้นนิดหน่อย เรื่องขี้เหร่เอาไว้ชาติหน้าแล้วกันค่อยคิดเนาะ” หันไปพยักเพยิดหน้าขอความคิดเห็นจากแฟน


“ชาติหน้าน้องยังต้องเกิดมาเจอพี่เอออีกเหรอฮะ”


“=_______= หมายความว่าไง จะไม่เกิดมาเจอพี่เหรอวะอ้วน อยากโดนดีเหรอวะ”


“คิกๆๆ เปล่าสักหน่อย”


“ชาติหน้าก็ยังจะบังคับน้องอีกคนเรา” ไอ้แพงพูดเอือมๆ



“แล้วมึงกลับญี่ปุ่นเมื่อไหร่ล่ะ”


.


.


.


“กลับญี่ปุ่นอะไรเหรอฮะ”


อ้วนน้อยถามด้วยความสงสัย มันเคยถามผมนะว่าผมทำงานอะไรผมก็แค่บอกไปว่าเป็นวิศวกรแต่ไม่ได้บอกว่าอยู่ที่ญี่ปุ่น



“อ่าว น้องเล็กไม่รู้เหรอว่าไอ้เอิร์ธทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น”


“นะ น้องเล็กไม่รู้”


ผมขยิบตาให้พวกเพื่อนเงียบ พวกมันก็อึ้งไปเหมือนกันที่น้องยังไม่รู้


อ้วนน้อยหันหน้ามามองผมอย่างต้องการคำตอบแต่ผมเงียบเพราะในสมองกำลังเรียบเรียงคำพูดและผมก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากไหนดี ลืมไปเลยว่าถ้าเจอพวกเพื่อนจะต้องอัพเดตชีวิตให้พวกมันฟังทุกด้าน


ครืดดด


“น้อง...”


ผมรีบเดินตามออกไปเมื่ออ้วนน้อยลุกเดินหนีออกมาด้านนอก รั้งแขนมันไว้ได้ที่หน้าร้านเลยพาไปคุยที่สงบๆ ผมนั่งลงที่ขอบกระถางดอกไม้แต่ยังไงก็ยังสูงกว่าน้องอยู่ดี



“มานี่มา”



ผมกางแขนรอ น้องก็เดินแทรกเข้ามากลางหว่างขาให้ผมกอด


“ร้องไห้อีกละ”


“ก็เพราะพี่!”


“จำนวนครั้งที่น้องร้องมากกว่าจำนวนวันที่เป็นแฟนอีก ฮ่าๆๆ”


“ไม่ตลก ฮึก”


จ๋อยดิกู T^T


ผมคล้องเอวบางไว้หลวมๆ จูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยนแบบที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน


“ขอโทษที่ไม่ได้บอก แต่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พี่ทำงานอยู่ญี่ปุ่นนี่เองนะใกล้เหมือนกรุงเทพไปปทุม”


“เว่อร์!”


“เหมือนกรุงเทพไปนครปฐมก็ได้”


“เว่อร์จริงเลย!”


“ถึงพี่จะอยู่ญี่ปุ่นแล้วยังไง น้องจะเลิกกับพี่เหรอ”


“เอามั้ยล่ะ”


“ข้ามศพกูไปก่อน =_=;”


น้องหัวเราะเบาๆทั้งๆที่ในใจมันคงยังเศร้าอยู่ ผมย้ายไม่ได้หรอกเพราะบริษัทยังไม่ขยายมาที่ไทยและผมก็เชื่อว่าบริษัทที่นี่ไม่มีทางให้เงินเดือนมากกว่าที่ผมได้รับแน่ๆ ได้เงินน้อยเดี๋ยวเลี้ยงเมียไม่โต


“ถ้ารู้ว่าอยู่ไกลนะไม่ยอมเป็นแฟนง่ายๆแน่”



“ดีจังที่น้องรู้ทีหลัง^^”


“พี่เออ!”


“ฮ่าๆๆ ทำไมล่ะ”


“ก็...ก็ถ้าเกิดมีกิ๊กล่ะ!”


“ใครมี น้องมีเหรอ อยากโดนดีเหรออ้วน =_=”



“พี่นั่นแหละจะโดนดี”


“พี่ไม่มี๊~~~~”



ตอนนี้ก็ถูกผู้หญิงตามอยู่สองสามคน แต่ตั้งแต่คบกับน้องก็ไม่ได้คุยกับใครเลยจริงๆ เลิกหมด


“แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว”



“โธ่ ไว้ใจพี่เถอะนะ”


“...”


“สัญญาว่าจะไม่ทำให้เสียใจ”


ผมยกหลังมือทั้งสองข้างของน้องขึ้นมาจูบ ไม่ว่าผมจะเหนื่อยแค่ไหนแต่เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มหวานและมีไอ้ตัวนุ่มนิ่มนี่อยู่เคียงข้างล่ะก็...ผมยอม



“อื้ม!” อ้วนน้อยโผเข้ากอดผมแล้วซุกหน้าลงกับบ่าทำให้ผมรู้สึกได้ว่าน้องร้องไห้อีกแล้ว “จะยอมเชื่อครั้งหนึ่งก็ได้”


ได้แต่ลูบหัวลูบหลังปลอบบางทีก็โยกตัวไปมาเบาๆ ไอ้พวกแก๊งค์เพื่อนเดินออกมาจากร้านก็ชูบิลว่าจ่ายให้แล้วพอผมกวักมือเรียกจะเอาตังค์ให้ พวกมันก็โบกมือไม่เป็นไร เมื่อกี้ยังคุยกันไม่จบเลยทำมือเป็นรูปโทรศัพท์แนบไว้ที่หูบอกว่าไว้คุยกันทีหลังตอนนี้ไม่ว่างกอดแฟนอยู่


“พี่เออ”


“ครับ” น้องเรียกผมเสียงอู้อี้


“อีกสองอาทิตย์น้องจะปิดเทอมแล้ว”


“แล้ว...”


“หลังจากนั้นเราอยู่ด้วยกันทั้งวันเลยนะฮะ”


“ทั้งคืนด้วยได้มั้ย แถม”


“ไม่เอาของแถมมมมม TOT”


“ฮ่าๆๆๆ โอเค”


น่ารักเกินไปแล้วไอ้อ้วนน้อยของพี่เออ!

--------------------------------------------------------
ก็ค่อยๆดูกันต่อไปเนอะ คบกันไม่ใช่จุดจบ มันคือจุดเริ่มต้นต่างหากล่ะ
พี่เออน้องอ้วนจู้ๆ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์ค่ะ

ปล. ถ้ามีผิดตรงไหนอีกบอกได้เลย เฟอร์จะได้กลับไปแก้ค่ะ

[❣☾月亮☽❣]

     แต่เราชอบของแถมนะคะ

ขอบคุณค่ะที่มาต่อ. อ้วนน้อยน่ารักสุดๆเลยอ่า. ยิ่งอ่านยิ่งหลงเด็ก
พี่เออห้ามนอกลู่นอกทางนะเออ. กว่าจะคบกันไม่ใช่ง่ายๆ
ฝั่งน้องเล็กเราเชื่อว่าน้องคงไม่ไปหวั่นไหวกับใครหรอก
ว่าแต่มีคนดามใจแซ็คหรือยังน้อ
ก๊วนพี่เออยังฮาเหมือนเดิม. ชอบ

[iceman555]

 

[วายซ่า]

อิพี่เออหาเร่ืองแกล้งน้องตลอดเลย  แต่น้องก็น่าร้ากน่าแกล้งจริงๆ น่ะแหละ   

ใครๆก็ชอบของแถมนะ  น้องไม่ชอบเหยอออออ  หุ  หุ

[titansyui]

 

[▲TEACHCHY▼]

งื้ออ  น่ารักกันจริงๆเลย ทั้งพี่เออขี้แกล้งแล้วก็น้องเล็กเนี้ย 

[mooping-7]

พี่เออนี่แม่งสุดตรีนนนนจริง ๆขอใช้คำนี้บอกเลย. น้องเล็กอย่างน่ารัก ดีงาม

[mild-dy]

 

[minneemint]

 

[Malila]

น้องเล็กน่ารักเกินคนนนน

[cocoaharry]

อ่านล่าสุดนอนน้องยังเป็นเด็กน้อย พี่เออยังเรียนอยู่
ตอนนี่กลายเป็นคุณลุงกินเด็กมัธยมเสียแล้ววว
ย้อนอ่านแป๊บ

[bpyt]

พาน้องไปเรียนมหาลัยที่ญี่ปุ่นเลยพี่เอออออ~~~

[Chise]

ไม่มีทางหายแน่ๆนิสัยชอบแกล้งน้องของอิพี่เออ แกล้องให้น้องร้องตลอดๆ
อยู่ไกลอย่าวอกแวกนะพี่เออ ไม่งั้นจะยุน้องเล็กให้มีกิ๊กซะเลย

[donutnoi]

พี่เออพาน้องไปญี่ปุ่นด้วยสิ จะได้ไม่ต้องคิดถึงกันมาก

[GenZ]

น่ารักอ่ะ ไม่รู้สึกถึงความแก่ของพี่เออเลย ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี สู้ๆน้าาาา ปล.ครูสอนภาษานี่กลิ่นไม่ค่อยดีเลยอ่าาาา

[shikyu3211]

รักแท้ไม่แพ้อะไรทั้งนั้นนะน้องเล็ก