หัวข้อ: Don't be Stubborn✖อย่าดื้อกับพี่ พี่(ไม่)ชอบ✖spe married life✖p.31-9/4/59

[LadySaiKim]

โอ้ยยยยยยยยยยยย หนูนี่น่ารักจิงๆเล้ยยยน้องเล็กกกกกกกกกก

[iamtsubame]

ต่อไปนี้พี่เออห้ามดื้อกับน้องนะ!!!

[lizzii]

น้องเล็กต้องจัดการพี่เออหนักๆ นะ ทิ้งไปตั้งนาน ฮ่าๆ

[ferrari_L]

21

[Alex’s part]




หลังจากที่ไล่ความโกรธแล้วพยายามทำความเข้าใจใหม่ทำให้ผมสบายใจขึ้นมากๆ แต่ถึงยังไงก็ยังไม่หายเคืองง่ายๆหรอกนะ ก็เขาหายไปไม่บอกสักคำ


“พรุ่งนี้ให้พี่ไปรับหรือเปล่า”


“พรุ่งนี้เหรอ ไม่ได้หรอก น้องมีธุระ”


พี่เอิร์ธทำข้อตกลงให้เรากลับมาพูดกันเหมือนเดิมคือให้ผมเรียกว่าพี่เออเหมือนตอนเด็กที่ผมยังลิ้นไก่สั้นอยู่ =_= คือผมไม่ได้ลิ้นไก่สั้นไง ผมแค่อยากจะเอาคืนเขาที่ชอบแกล้ง ผมเลยเรียกชื่อเขาผิดๆให้เขาเจ็บใจเฉยๆเหอะ!


“ธุระไรวะ”



“พรุ่งนี้ต้องไปซื้อของเตรียมทำอาหาร”


“ไปยังไง”


“แซ็คไปส่ง”


“แน่ใจ๊ว่ามันอยากไปส่ง”


“พูดงี้หมายความว่าไงL”


ผมทำหน้าหาเรื่องคนชอบกวนตีน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อนึกออกว่าแซ็คอาจจะโกรธที่ผมแอบหนีกลับมาโดยไม่ได้บอกวันนี้แถมวันก่อนเขาก็ยังโมโหผมเรื่องพี่เอิร์ธไม่หาย แซ็คย้ำกับผมหลายรอบว่าเขาไม่อยากเห็นผมเสียใจกินไม่ได้นอนไม่หลับอีกเพราะเขาเป็นห่วงผมยิ่งกว่าอะไร แต่ว่าตอนนั้นผมยังเด็กนี่ พอไม่ได้ดั่งใจก็ต้องเสียใจมากกว่าตอนโตอยู่แล้ว


“ถ้าไม่มีใครก็โทรหาพี่ โอเค๊?”


“คร้าบบบบ”


“อย่าให้เห็นว่าไปโหนรถเมล์”


“รู้ได้ยังไง O_O”


หลายครั้งที่ผมเกรงใจแซ็คเลยโหนรถเมล์ไปซื้อของที่ตลาดเองแถมยังเคยก้าวขึ้นพลาดเกือบตกรถเมล์ตีนผีด้วย


“ก็บอกแล้วว่าไม่เคยไปไหน อยู่ใกล้น้องตลอด”


“อิอิ” ผมยิ้มกว้างๆ กว้างมากๆๆๆๆๆเมื่อรู้สึกได้ว่าผมไม่ได้ถูกเขาทิ้งจริงๆแบบที่เคยคิด “อ๊ะ! อย่าดึงน้าาาา T^T”


พี่เอิร์ธละมือข้างหนึ่งจากพวงมาลัยรถแล้วหยิกแก้มผมดึงให้ยืดออก ดวงตาคมเหลือบมองถนนแล้วสลับกับเหล่มองผมอย่างหมั่นเขี้ยว


“ยิ้มแบบนี้คิดว่าน่ารักเหรอ”


“ง่ะ”


“อย่า-ไป-ยิ้ม-ให้-ใคร”


“โอเคๆๆ ปล่อยยยยยย”



ผมดึงมือพี่เอิร์ธออกแล้วลูบแก้มตัวเองป้อยๆ เจ็บอ่ะ! พี่เอิร์ธเน้นคำพูดทีละคำพร้อมกับดึงแก้มผมไปมาตามจำนวนเลย ฮึ๊ยยยยยย


“ไอ้จ๊อบม.5 ไอ้แปง ม.6 โดยเฉพาะไอ้แซ็คนี่ตัวดี ไอ้นั่นมันตัวโกงงงงงง”


“ไม่ใช่เล่า พี่นั่นแหละตัวโกง ไปว่าคนอื่นเขา T_T”




“ถ้าเป็นตัวโกงแล้วได้กูเป็นก็ได้ว้า”


พี่เอิร์ธพึมพำเบาๆแต่ผมได้ยินเต็มสองหู คนบ้านี่ เลวไม่ปิดบังเหมือนที่ผมเคยเขียนไว้ในบันทึกสมัยยังเด็กเลย แต่คนขี้โกงนี่รู้หมดเลยนะทั้งพี่แปง พี่จ๊อบ ที่เข้ามาก้อร้อก้อติกผมแต่พวกเขายังไม่ผ่านด่านแซ็คมาสักคนแหละ


“ติดคุกอยู่ รู้เรื่องได้ไงไม่รู้”



“บอกว่าไม่ได้ติดคุกไงโว๊ยยยยยย TOT!”


ผมยกมือขึ้นมาปิดหูแล้วหัวเราะคิกเมื่อพี่เอิร์ธโวยวายเสียงดังลั่นรถ ผมว่านี่คงเป็นเรื่องเดียวที่จะเอามาล้อเขาได้ ฮ่าๆๆ ชอบแกล้งผมนักผมจะเอาคืนบ้าง


รถจอดสนิทอยู่ที่หน้าบ้านโดยที่ผมไม่ต้องบอกทางให้ เขาก็ขับมาชิวๆเหมือนเขามาบ่อยอย่างกับบ้านของตัวเอง ผมบอกขอบคุณแล้วจะเข้าบ้านแต่พี่เอิร์ธดึงผมไว้แล้วก้มมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่


“พี่!”


ผมกุมแก้มตะคอกพี่เอิร์ธหน้าแดง


“ว่า?”


“ทำไมชอบมาแกล้งหอมแก้มด้วยเนี้ย”



“โทษๆเป็นสาวเป็นนางมาให้ผู้ชายหอมแก้มหน้าบ้านมันไม่งามสินะ”



“นี่!L”


ผมยืดแขนไปต่อยหน้าพี่เอิร์ธ พี่มันร้องโอ๊ยทั้งๆที่ผมแค่ทำท่าเอากำปั้นไปแตะหน้ามันเบาๆเท่านั้น ก็ผมโมโหนี่หนึ่งคือพี่มันชอบมาหอมแก้มผมไปเรื่อย สองคือมาว่าผมเป็นสาวเป็นนางอะไรกัน! ผมลูกชายคนโตของบ้านนะครับ!


“ต่อยเหรอๆ”


“อย่ามา มือชนหน้าหรือยังก็ไม่รู้”


“ชน นี่ไง”


พี่เอิร์ธดึงกำปั้นผมไปใกล้ปากก่อนจะก้มลงจูบหลังมือผมทั้งๆที่ตาคมยังสบตากับผมอย่างเจ้าเล่ห์ ผมรีบชักมือออกราวกับโดนของร้อน ปากหนาไม่ร้อนหรอกแต่หน้าผมเนี้ยร้อนวูบวาบใจก็เต้นโครมครามอย่างกับจะบ้า T/////T


“อย่าทำอย่างนี้สิ น้องโตแล้วนะ จะมาจูบมาหอมได้ยังไง”


“อ๋อ หมายถึงว่าไม่ต้องหอมต้องจูบแต่ have sex แบบที่คนโตๆเขาทำกันใช่ป้ะ”


“บ้าเหรอพี่เออ!! พี่น้องกันจะมา... จะ จะทำอย่างนั้นได้ยังไงเล่า!” ผมโวยวายหน้าดำหน้าแดง



“ใช่ไง พี่น้องเขาไม่ทำกันหรอก”


“อือ!”


“แต่เราไม่ใช่พี่น้องกัน เราทำได้J”


พี่เอิร์ธคว่ำปากยักไหล่ แต่ผมนี่เลิกลักทำอะไรไม่ถูกทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนที่เปิดประเด็นขึ้นมาแท้ๆแต่อีกฝ่ายกลับไม่สะทกสะท้านเลย



“นี่อ้วน” พี่เอิร์ธกุมหน้าผมให้เงยขึ้นสบตากับเขา แต่ดวงตาผมลอกแลกไปมาจนตัวเองรู้สึกได้ ก็ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีน่ะสิ

...เหมือนกำลังจะถูกสารภาพรัก


“น้องชายน่ะพี่จะหาทิ้งหาขวางกี่คนก็ได้ คงไม่ต้องปักใจรอมาเป็นสิบปีแบบนี้หรอก”


...นั่นสิ


“นี่ว่าที่สามี จำไว้”












ผมเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถในขณะที่แม่ อลิซและอลัวร์คุยกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่งรถจอดให้น้องทั้งสองคนของผมลงที่หน้าโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งผมถึงได้รู้สึกตัวว่าตัวเองนั่งกุมปากที่มันเจ่อออกมาของตัวเองมาตลอดทาง



“ขยี้ปากทำไมพี่เล็ก”



“ก็...ก็ -////- ลงไปได้แล้วน่าลัวร์ โรงเรียนจะเข้าแล้ว”


“อย่าลืมเรื่องที่เคยขอนะ”


อลัวร์มากระซิบข้างหูผมเบาๆ ผมพยักหน้ารับทั้งๆที่ยังไม่แน่ใจว่าจะได้เรื่องหรือเปล่า ช่วงนี้อลัวร์ทำตัวดี เป็นเด็กดีของคุณแม่มากๆเพราะอยากได้ไอแพด แต่ไม่รู้ไอ้ตัวแสบจะดีแตกก่อนที่ผมจะเก็บเงินได้ครบก่อนหรือเปล่า


“ตาคล้ำๆนะน้องเล็ก อ่านหนังสือดึกเหรอลูก”


“เอ่อ ฮะ”


ซะที่ไหนล่ะ! เอาแต่คิดวุ่นวายเรื่องพี่เอิร์ธนั่นแหละ คำว่า ‘ว่าที่สามี’ ลอยวนเวียนอยู่ในหัวจนสะบัดไม่หลุด หลังจากที่พี่มันบอกให้จำไว้แล้วก็รั้งผมไปบดจูบอย่างหนักหน่วงจนผมแทบสลบคาอก รสจูบยังเหมือนจะร้อนๆติดที่ปากอยู่เลย


“ไอ้เหมียวช่วยด้วยๆๆๆๆ”



คุณแม่ขับรถจากโรงเรียนน้องผมไปไม่กี่แยกไฟแดงก็ถึงโรงเรียนผม สิ่งแรกที่ผมโผล่หน้าออกจากลิฟต์ไปเจอคือน้ำฝนที่วิ่งหนีการจับกุมของแซ็คพุ่งมาทางผม ร่างเพรียวหลบหลังผมแล้วแลบลิ้นปลิ้นตาส่วนคนตัวโตพอเห็นว่าเป็นผมที่กำลังยิ้มและโบกมือให้เขาก็ชะงักแล้วเดินกลับไปทางเดิมทันที


“อะไรวะ ทะเลาะกันอ่อ?



“เอ่อ...”


“แฟนกันก็งี้แหละ มีกระทบกระทั่งเป็นธรรมดา รีบไปเคลียร์กันป่ะ”



น้ำฝนผลักหลังผมให้ไปหาแซ็ค ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆแล้วเดินตามแผ่นหลังกว้างไปแต่ว่าพอผมตั้งท่าจะพูดแซ็คก็หยิบกระเป๋าตัวเองย้ายไปนั่งที่น้ำฝน



“อ่าวๆๆ แล้วฉันจะนั่งไหนล่ะยะ”


“ที่ไหนมีเก้าอี้เธอก็ไปนั่งสิ”


“พูดงี้ก็สวยสิ”


“นี่สวยเหรอ เห้ยพวกมึง ยัยนี่สวยเหรอ”


“โห่~~~~~~~” พวกผู้ชายหลังห้องโห่ใส่พร้อมกลับคว่ำนิ้วโป้งลง


แซ็คกวนประสาทจนน้ำฝนโมโหเดินกระฟัดกระเฟียดมานั่งข้างผมที่เดิมเป็นที่ของแซ็คก่อนจะบ่นๆๆแล้วหันไปส่งสายตาอาฆาตให้แซ็คที่แค่ยักคิ้วกวนประสาทกลับมาน้ำฝนก็โมโหได้


“ไอ้เหมียวไม่ต้องไปง้อมันแล้ว ปล่อยให้มันโกรธแล้วเลิกๆกันไปเลย แม่งจะรอสมน้ำหน้ามัน!”



“น้ำฝน” ผมเรียกปราม


“ก็ดูมันดิ ขอแช่งให้นิ้วก้อยตีนมันเตะขาโต๊ะวันละสิบรอบ!”



“T^T” เจ็บแทนเลย


คนเขาเข้าใจผิดกันไปหมดว่าผมกับแซ็คเป็นแฟนกันเพราะเราตัวติดกันกว่าเพื่อนคนอื่น เวลาทำกิจกรรมอะไรก็จะไปทำด้วยกันตลอดแล้วยิ่งมีน้ำฝนที่ดูจะสนิทกับเรามากที่สุดพูดแบบนั้นออกไปเพื่อนๆก็เลยเข้าใจผิดเรื่องผมกับแซ็คไปใหญ่



ผมพยายามสลัดเรื่องทุกอย่างออกจากหัวแล้วตั้งใจเรียนคณิตศาสตร์วิชาโปรด...โปรดออกไปจากชีวิตผมได้มั้ยยยย T^T เฮ้อออออ ยังดีที่มีน้ำฝนคอยให้คำปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดให้เข้าใจไปด้วยกัน ถ้าเป็นแซ็คเขาจะเรียนเก่งและทำโจทย์ได้เร็วมาก เวลาผมถามอะไรเขาจะอธิบายแบบคนที่ฉลาดแล้ว ซึ่งผมไม่เข้าใจ


“ผิดไปนิดเดียวเองอ่ะไอ้เหมียว”


“ถ้าผิดตั้งแต่ต้นก็ผิดไปเรื่อยๆจนถึงคำตอบเลยล่ะ”


“แต่มันยังไม่น่าเจ็บใจเท่าอาจารย์ให้เวลาเราทำครึ่งชั่วโมงแต่นางใช้เวลาเฉลยสามสิบวิ =_=”


“นั่นสิ”


“เจ็บใจๆๆๆ” น้ำฝนทำหน้าเจ็บใจหรือหน้าหมั่นเขี้ยวผมก็ไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆโดนเธอดึงแก้มเจ็บมาก!


“เจ็บแล้ว T_T”


“นิ่มไปถึงไหนเนี้ยยยยยย”


ผมอาจจะง่วงนอนด้วยเลยทำให้ผิดพลาดได้ ปกติวันที่ผมง่วงนอนจะมีเฉพาะวันที่ผมต้องหลับดึกและตื่นเช้ามาทำอาหารส่ง แต่วันที่ผมหลับเต็มอิ่มผมจะไม่เคยหลับในห้องเรียนเลยนะครับ


“แซ็ค เล็กมีเรื่องจะคุยด้วย”


ตอนพักกลางวันผมพยายามเข้าไปคุยกับแซ็คอีกครั้ง น้ำฝนได้แต่ตบไหล่ให้กำลังใจผมแล้วเดินออกไปหาข้าวกินกับเพื่อน ส่วนพวกผู้ชายคนอื่นที่คุยกันว่าจะไปกินข้าวและเตะบอลกับแซ็คต่อก็บอกแซ็คว่าจะไปก่อนเหมือนกัน


“...”


“แซ็คยังโกรธเล็กอยู่เหรอ” พอในห้องเหลือแต่ผมกับแซ็คผมจึงพูดขึ้นทำลายความเงียบ


“เล็กไม่ฟังที่แซ็คบอกเลย”


“พี่เอิร์ธเขามีเหตุผลที่ต้องไปนะ”


“คือ?”


“เขาไม่ได้บอกทั้งหมดแต่เขาบอกว่ามีเหตุผล”


“เหอะ”


“แต่เขาไม่ได้ไปเพราะเขาไม่ได้รักเล็ก หรือเขาเกลียดเลยนะ” ผมยืนยันหนักแน่น



“มันบอก ก็เชื่อมัน?”


“กะ ก็เชื่อ แต่ว่าทำไมแซ็คต้องเกลียดพี่เอิร์ธขนาดนั้นด้วย”


“เพราะมันทำให้เล็กร้องไห้ มันทำให้เล็กเสียใจไง แล้วก็เพราะ...”


แซ็คลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะดึงร่างผมเข้าไปปะทะอกกว้าง ใบหน้าคมยื่นเข้ามาใกล้จนผมต้องเบี่ยงหน้าหนี



“...เพราะมันกำลังจะแย่งเล็กไปอีก”


“อื๊อ แซ็ค!”


ทันทีที่พูดจบแซ็คก็กดริมฝีปากลงมาที่ปากผมแต่แตะกันไม่ถึงสามวิผมก็ดิ้นออกมาจากการเกาะกุมของเขาอย่างง่ายดายแล้วจึงเดินเร็วๆหนีออกจากห้องมา พอเห็นว่าแซ็คไม่ได้ตามมาผมก็ลดความเร็วลงพร้อมกับยกมือจับริมฝีปากตัวเอง ไม่...


...ไม่เหมือน


ผมรู้สึกขนลุกและไม่ชอบเมื่อต้องถูกแซ็คจูบ ไม่เหมือนกับพี่เอิร์ธที่ผมเอาแต่เขินและทำตัวไม่ถูก


ตอนแรกจากที่แซ็คไม่คุยกับผมแต่ตลอดบ่ายจนจะถึงเวลากลับบ้านกลายเป็นเราไม่คุยไม่มองหน้ากันไปแล้วครับ ผมไม่ได้โกรธนะแต่ผมไม่มีอะไรจะคุยกับเขาแล้ว ความจริงที่แซ็คบอกก็คือเขากลัวพี่เอิร์ธแย่งผมไป นั่นมันไม่เกี่ยวกันซักหน่อย ถึงผมจะเป็นแฟนกับพี่เอิร์ธแต่ผมกับแซ็คก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม


เดี๋ยวนะ... เป็นแฟนกับพี่เอิร์ธงั้นเหรอ?


-//////////////////////////////////////////////////////-


คิดอะไรเนี้ย!


‘นี่ว่าที่สามี จำไว้’


ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทำไมคำนี้ถึงได้ตามหลอกหลอนผมอย่างนี้ โอ๊ยออกไปจากหูจากหัวผมสักทีเถอะ เบื่อที่จะหน้าแดงแล้ว!


“อคิราห์”



ชอบมาทำหน้าหล่อๆแล้วพูดอ่อยผมอย่างนี้ก็แย่สิ


“อคิราห์”


แล้วอีกอย่างคือพี่เอิร์ธเป็นเหรอ เป็นเกย์เหรอ แต่คงไม่ใช่หรอกผมเห็นเขาชอบหว่านเสน่ห์ใส่ผู้หญิงสวยๆหุ่นดี นมโตๆจะตาย อย่างตอนไปเดินห้างด้วยกันก็ยิ้มให้เขาไปทั่ว


“อคิราห์!”


“ไอ้เหมียวฟังอาจารย์ก่อนนนน” น้ำฝนสะกิดผม


“คร้าบบบบบ”


“รู้มั้ยว่าตอนนี้เขาพูดเรื่องอะไรกัน”


“คือ...” ผมหันไปขอความช่วยเหลือจากน้ำฝนที่เอามือป้องปากบังอาจารย์แล้วขยับปากมุบมิบบอกว่า... เอ่อ หันชิด ไม่ๆ ห่านบิน อะไรอ่ะ =_= จานบินเหรอ หรือว่าห่านหัน


“หันไปไหนอ่ะ”


“งานวิทย์โว้ยยยย”



“อ๋อ” งานวิทยาศาสตร์ที่จะจัดขึ้นสัปดาห์หน้านี้เป็นวันที่เด็กทุกคนรอคอยเพราะว่าเป็นวันที่ไม่มีเรียนและสามารถเข้างานได้เก้าโมงครับ เป็นวันที่สบายที่สุดในภาคการศึกษา


“เอาล่ะๆๆ พอละ จากนี้ก็ตั้งใจฟังด้วยแล้วกัน”


“ครับ T_T”


“อาจารย์จะให้จับกลุ่มกันกลุ่มละ 5 คนแล้วมารับงานที่อาจารย์จะมอบหมาย อาจารย์จะไม่แบ่งงานตามความสามารถเพราะเชื่อว่าทุกคนสามารถทำได้ ฉะนั้นพอแบ่งกลุ่มได้แล้วออกมาจับฉลากเลยค่ะ”


ประชากรห้องม.4/4 แตกหือไล่อยู่กลุ่มกับคนนั้นคนนี้ ทุกทีผมจะอยู่กลุ่มกับแซ็คแต่ดูเหมือนครั้งนี้คงไม่ คิดแล้วก็อดเศร้าไม่ได้ เราจะไม่คุยกันไปถึงวันไหนเนี้ย ความเป็นเพื่อนนับสิบปีจะต้องเสียไปเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้น่ะนะ



“เอาน่าไอ้เหมียว มาอยู่กลุ่มกับพวกฉัน ปล่อยไอ้แซ็คไปอยู่กับพวกสำมะเลเถอะ น่ามคาญ”


“โอเคครบนะ 5 คน เดี๋ยวฉันไปจับฉลากเอง”


พอทุกกลุ่มส่งตัวแทนไปจับฉลากหน้าห้องแล้วก็เริ่มได้ น้ำฝนได้จับเป็นคนที่สามแหน่ะ สาวๆกลุ่มแรกเขากรี๊ดลั่นเพราะได้จัดแสดงผ่าดูภายในกบ กลุ่มที่สองโชคดีหน่อยที่ได้ไปหาหัวใจหมูมาแสดง


“พวกแกโปรดเคารพมืออันศักดิ์สิทธิ์ของฉันด้วยนะ” น้ำฝนหันมาพูดกับกลุ่มของเราพร้อมกับทำมือเป็นรูปหัวใจ “ฉันเชื่อว่าสิ่งที่จะได้นี้...”


“พอๆๆๆ รีบจับเลยชลธาร เพื่อนเขารีบกลับบ้านกันก็พูดมากอยู่ได้”


“ค่ะจารย์” ยังไงน้ำฝนก็หันมาแล้วเอากำปั้นทุบไปที่อกตัวเองสองที นี่เราแค่จับฉลากเลือกหัวข้อจัดแสดงในงานวิทยาศาสตร์นะครับ ไม่ใช่จับฉลากไปเกณฑ์ทหาร อะไรจะต้องพิธีรีตองขนาดนั้น


“จับได้แล้ว สวดมนต์ไปทำไมของเธออีก”


“ค่าๆๆๆ”


T_______________________T


“อสุจิอ่ะ พวกแก อสุจิล่ะ กรี๊ดๆๆๆ”


น้ำฝนเยอะแบบนี้ทีไรรู้สึกว่าผมจะซวยตลอดเลย




























ผมเดินคอตกลงลงมาจากตึก กลุ่มของพวกผมเลือกจับได้อสุจิแหละ และที่สำคัญ...ผมเป็นคนเดียวในกลุ่มที่มีอสุจิด้วย แต่ๆๆๆๆๆ แต่ผมจะเอามันออกมายังไง!! T^T จะแลกหัวข้อกับกลุ่มกบพวกเขาก็มีแต่ผู้หญิง จะแลกกับกลุ่มแซ็คที่ได้หัวข้อปอดพวกนั้นก็ไม่ยอม


อยากจะรีบกลับบ้านไปเสิร์ชหาข้อมูลแต่ติดที่ต้องไปซื้อของเตรียมทำอาหารส่งวันพรุ่งนี้ ไม่มีแซ็คไปส่งเหมือนที่พี่เอิร์ธเคยบอกไว้จริงๆด้วย เอาเถอะ รถเมล์ก็ได้ วันนี้ซื้อของไม่เยอะกะว่าจะทำไก่ผัดขิงกับไข่ดาวง่ายๆ


ปรี๊นๆๆ


รถเบนซ์สีดำกับป้ายทะเบียนสีแดงมีเลขที่ผมจำได้ขึ้นใจแม้จะเห็นแค่ครั้งเดียว พี่เอิร์ธ


“พี่เออมาทำอะไรที่นี่ฮะ”


“มาเรียนมั้ง”


“ ;( ”


“ขึ้นรถดิ”


ผมเปิดประตูขึ้นไปโดยไม่ต้องรอให้เขาบอกซ้ำก็จารจรเริ่มติดขัดเพราะรถพี่เอิร์ธแล้วน่ะสิ ยิ่งเวลาเลิกเรียนนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ผมเก็บถุงกระป๋องใส่อสุจิเก็บเข้ากระเป๋าแต่คนตาไวก็ถามขึ้นเสียก่อน


“นั่นอะไร”


“ไม่มีอะไรฮะ”


โดนหรี่ตามองเลยต้องล้วงออกมาให้ดูว่ามันเป็นกระป๋องธรรมดาๆทั่วไป


“คุ้นๆ”


“หือ”


“เหมือนจะเอาไว้เก็บอะไรสักอย่าง”


ทำเป็นคิดไม่ออกแต่พี่มันยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์อ่ะฮืออออ T_T ต้องรู้แล้วแน่ๆยังไงพี่เอิร์ธก็ต้องผ่านการเรียนมัธยมมาก่อนนะ ผมรีบเก็บเข้ากระเป๋าก่อนพี่มันจะคิดเรื่องแกล้งผมออก



“จะใช้วันไหน”


“ใช้อะไร ไม่ได้ใช้สักหน่อย”


“อ้วนทำเป็นหรือเปล่าน่ะ”


“เป็นสิ!”


“เรื่องนั้นจริงๆด้วยสินะ หึหึหึ”


“เรื่องนั้นน่ะเรื่องไหน”


“สเปิร์ม?”


ผมเงียบ นี่พี่เอิร์ธหรือกูเกิ้ลเนี้ยรู้ไปซะหมดทุกเรื่อง! ผมบอกว่าไปว่าทำเป็นแต่ที่จริงแล้วผมไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยนะครับ หรือว่า...


“พี่” ผมเรียกพี่เอิระเสียงแผ่วอย่างไม่มั่นใจ


“ครับ”


“ขะ ขอหน่อย”


“จะเอาอะไร”


“อ...อสุจิ T^T”


ทำไมรังสีความชั่วมันแผ่ซ่านไปเต็มรถเพียงแค่ใบหน้าหล่อเหลานั้นยิ้มมุมปากและดวงตาคมมีแววร้ายกาจขึ้น  พี่เอิร์ธเร่งความเร็วรถขึ้นจนผมรู้สึกได้ก่อนจะหักเลี้ยวเข้าโรงแรมชื่อดัง มีพนักงานมารับรถไปเก็บส่วนพี่เอิร์ธก็ลากจนแทบจะอุ้มผมขึ้นไปชั้นบน


“พี่! พี่จะพามาโรงแรมทำไม ไม่เอา จะกลับ!!”


“ทำเพื่อน้องเลยนะเนี้ย”


“ไม่ต้องทำเพื่อน้อง ปล่อยยยยย”


คนทั้งล๊อบบี้หันมามองผมแต่ไอ้คนหน้าด้านสนใจที่ไหนแบกผมขึ้นบ่าแล้วตรงไปที่ลิฟต์โดยไม่ต้องติดต่อที่เคาท์เตอร์ทำให้คิดได้ว่ามันอาจจะจองโรงแรมไว้ล่วงหน้าเพื่อพาผมมา... >////<


“ไม่เอานะ ถ้าพี่ทำอะไรน้องจะโกรธ!”


ผมบอกตอนที่พี่มันปล่อยผมให้ยืนในลิฟต์ ไม่บอกเปล่าทุบอกพี่เอิร์ธไปหลายที ก็ผมกลัวนี่ ถ้าพี่มันจะทำอะไรผมจริงๆผมไม่มีทางสู้ได้แน่ แล้วผมก็ยังไม่พร้อมด้วย คือ นี่มันแค่อาทิตย์เดียวเองน้าาาาาา


“โอ๊ย พี่เจ็บนะอ้วน”


“ก็ปล่อย”


ผมดิ้นเพราะถูกรวบตัวไปกอด มือก็กดลิฟต์ไปมั่วๆจนพี่เอิร์ธต้องจับข้อมือผมไว้ทั้งตัวแขนขาถูกร่างสูงล๊อคไว้ซะหมดจนขยับไม่ได้


“ดิ้นทำไม จะเก็บอสุจิให้เนี้ย”


“ห๊ะ” ผมนิ่ง


“จะเอามั้ย”



“อะ เอา”


“นิ่ง!”


“ไม่ได้จะทำอะไรใช่มั้ย”



“ไม่ได้จะทำอะไรหรอกน่า”


ผมถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่อีกใจนึงก็ระแวงร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่หาย



“แล้วทำไมต้องมาโรงแรมด้วย”



“ก็พี่อยู่ที่นี่”


“อยู่ที่นี่? ไม่ได้อยู่บ้านครูแอฟเหรอ”


“ก็อยู่ อยู่สองที่”


ผมงงๆแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อเพราะลิฟต์เปิดออกพี่เอิร์ธก็จูงมือผมพาไปที่ห้อง ถึงจะไม่ใช่โรงแรมที่ดีที่สุดแต่ห้องนี้น่าจะเป็นห้องที่แพงเอาการเพราะการตกแต่งที่หรูหราและแยกสัดส่วนห้องชัดเจนกว้างขวาง พี่เอิร์ธเดินเข้าไปในครัวและยกน้ำกับขนมมาให้ผมกิน


“นี่ฮะกระป๋องใส่”


“ตอนนี้ยังไม่มีอารมณ์”


“พี่! T/////////////////////////T”


“ถ้าอยากให้มี...”


“...”


“...ก็ต้องช่วยกัน”

-----------------------------------------
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์ค่ะ

[Akikojae]

บ้าจริง บ้าๆๆ พี่เออแกล้งเด็กอ่ะ
มาให้ช่งให้ช่วยอะไรเล่า เขินแทนน้องเล็กซ์โว้ยยย
ว่าที่สามีน่ะใช่ค่ะ แต่รุกเร็วไปหน่อยนะคะคุณเพ่
 

[❣☾月亮☽❣]

แพรวพราวขึ้นนะพี่เออ

[marisa9397]

ค้างมากกก พี่เออเจ้าเล่ห์อย่างนี้ น้องเล็กจะทันไหมเนี้ย

[Malila]

อร๊ายยยย   รีบช่วยสิๆๆ

[ΩPRESTOΩ]

ช่วยเลย
ช่วยเลย
ช่วยเลย ..
 

ไม่ใช่แล้ว อิพี่เออ น้องเล็กของเรายังเด็กน้อยอยู่เลยนะ

เป็นแค่ "ว่าที่" ต่อไป 55555
 

[aommaboo]

ต้องช่วยกันนะน้องเล็กก5555 ขอให้ได้หลายๆตัวเลย5555

[poppycake]

น้องเล็กหลงกลพี่เออ ตกลงเป็นแฟนไปแร้นนนน
สบายพี่เออล่ะที่นี้ 5555555
แต่เรื่องเก็บอสุจินี่...^//////^...น้องเล็กสนุกแน่ อิอิ

[ไร้เงา]

แหมมมม เจ้าเล่ห์นักนะ พี่เออ!!

[choinudee]

งานเข้าละน้องงงงง 55555

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เพื่อประโยชน์ส่วนรวม ช่วยๆกันนะ อิอิ

[mypink801]

แหมแหมมม พี่เออ! เจ้าเล่ห์จริงๆ น้องเล็กหนูจะตามพี่เค้าทันมั้ยเนี่ย

[mooping-7]

พี่เออ เจ้าเล่ห์กับเลวมันมีเส้นบางๆกั้นไว้ 5555

[buathongfin]

ให้น้องช่วยทำอารมณ์ใช่ไหมล่ะ 

[dahlia]

อิพี่เออนี่ ยิ่งแก่ยิ่งเจ้าเล่ห์นะ 555555

[imac]

พี่เออเก็บทุกดอกจริงๆ

[Snowermyhae]

พี่เออเจ้าเล่ห์ ฮาาาา

[วายซ่า]

สงสารน้องเล็กเลย  เข้าทางพี่เออขนาดนี้  5555

[-i z e l i z e-]

ลุงเออจะกินเด็กอ้วน!!

[twinmonkey0311]

พี่เออจะให้น้องเล็กช่วยยังไงไหนบอกซิ ลุ้นๆๆตอนหน้า

[changemoo]

อ้วนน่าร้ากกก พี่เออ น่าร้ากก

[Teddysdeath]

ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย. น้องเล็กจะตกหลุมพรางพี่เออซะแล้ววววว
พี่เออมันร้ายยยยยยย. 

[shikyu3211]

เสร็จแน่ๆน้องเล็ก

[TheWanFah]

ยอมใจพี่เออ 555
เก็บทุกเม็ดจริงๆ อ้วนน้อยจะได้ไปซื้อของไหมคะพี่

[kms]

โอ้ยยยยยยย กรี๊ดดดดดดด
ทำไมน้องเล็กน่ารักอย่างนี้
โตมายิ่งน่ารักๆๆ

[lizzii]

อิพี่เออแกล้งน้องตลอด 5555

[aom2529]

  พี่เออออออออออ...จะให้น้องช่วยทำรายยยยย..

[donutnoi]

พี่เออจะช่วยน้องเล็ก หรือน้องเล็กจะช่วยพี่เออ