ต่ออีก 50% ค่ะ
“พี่เออ”
“หืม?”
“พี่ครับ”
“...” ผมพลิกตัวตะแคงหันหลังให้อ้วนน้อยก่อนที่จะหลุดยิ้มให้มันเห็น ทำไมแค่เมียปลุกให้ตื่นตอนเช้าแค่นี้ก็ต้องมีความสุขอะไรขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้J
“พี่อ่ะ ตื่นได้แล้ว”
“...”
“พี่เออออออออออ” อ้วนน้อยเขย่าตัวผมแรงขึ้นด้วยความหงุดหงิด ผมเลยแกล้งบิดขี้เกียจแล้ววาดแขนไปรั้งร่างเล็กมาเป็นหมอนข้างซะเลย
“นี่มันตีหกโมงแล้วนะ! โอ๊ยยย ปล่อยยย พี่เออ น้องหายใจไม่ออก”
“เสียงดัง”
“น้องจะเสียงดังกว่านี้ถ้าพี่ยังไม่ตื่น”
“...”
“ตื่น พี่เออ... ได้ เล่นงี้ใช่ป่ะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! >O<”
“เหี้ยยยยย! หูกู!!! TOT”
เมื่อไอ้อ้วนมันแหกปากใส่หูผม ผมก็คลายอ้อมแขนทันที ปวดหูสัส! พอเห็นน้องทำหน้าสะใจแล้วผมทำท่าจะเข้าไปคว้าตัวน้องมาแก้แค้นแต่อ้วนอ้าปากกว้างเหมือนจะตะโกนอีกผมเลยได้แต่ชี้หน้าคาดโทษก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ
แม้ว่าก่อนหน้านี้เราจะให้พระมาสวดพรมน้ำมนต์แล้วแต่ก็ยังเปิดร้านไม่ได้จนกว่าจะมีพิธีเปิดย่านการค้านี้ซะก่อน เค้กบางส่วนอ้วนน้อยให้ทำไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วเช้านี้ก็เหลืออะไรที่ต้องทำให้เรียบร้อยอีกนิดหน่อย อ้วนน้อยใส่เสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อนกับกางเกงขากระบอกสีขาวโคตรน่ารัก ชักหวงไม่อยากให้มันไปเจอคนเยอะๆแล้วเว้ย
“คนเยอะจังเลยนะฮะ” อ้วนน้อยชะเง้อคอออกไปมองนอกร้านอย่างตื่นเต้น
“เห็นว่ามีดารามาเปิดด้วย”
“จริงเหรอ ใครอ่ะ”
“ไม่รู้จัก”
“เหรอฮะ งั้นเราลงไปดูกัน>O<”
“เหอๆๆ ดี๊ด๊าเหรอ”
“ก็ดารา!”
“ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร”
“เหอะน่า ท่าทางแฟนคลับเยอะด้วยดูซิ”
อ้วนน้อยลากแขนผมไปดู ไม่มีทาได้นั่งข้างหน้าแน่นอนเพราะแฟนคลับเขาชูป้ายไฟกับเยอะแยะ แล้วอยู่ข้างหลังก็ไม่ค่อยจะเห็นด้วยเพราะไอ้ป้ายชื่อนี่แหละบัง
“ขึ้นต้นด้วยตัวเค” อ้วนน้อยพยายามจะชะเง้อมองป้ายไฟ
“อาจจะย่อมาจากคว... อุ๊บ”
“พี่เออ!” อ้วนน้อยเอามือมาปิดปากผม
ฟอดดดด
“บ้าบอจริงเลย” น้องชักมือกลับเมื่อผมฉวยเอามือขาวมาหอม
พอถึงฤกษ์ตามกำหนดการพิธีทุกอย่างก็เริ่มต้นขึ้นจนเสร็จเรียบร้อยก็ถึงคิวของนักร้องที่เขาเชิญมา นี่ยังเรียกตัวเองว่านักร้องได้อีกเหรอ เสียงตดไอ้อมลูกผมยังเพราะกว่าเลย =_=;
“ทำไมทำหน้างั้น”
“ฟังแล้วปวดขี้เลย”
“ก็ไปสิฮะ ><”
“ไปด้วยกัน”
“ไม่เอา น้องไม่ปวด น้องจะดูเคลวิน”
“ทำไมต้องมองมันตาเยิ้มขนาดนั้นด้วย”
“ก็เขาหล่อ”
“ไอ้อ้วน!”
“น้อยกว่าพี่เออก็ได้ T^T ไม่เห็นต้องดุเลย”
“ต้องฟาดด้วยซ้ำ เมียไปชมคนอื่นว่าหล่อ”
“แหะๆๆ”
“ร้องเพลงอย่างห่วยยังนั่งดูกันอยู่ได้”
พรึบ
คนที่นั่งอยู่ข้างเราหันมามอง
“พี่เออ เบาๆสิฮะ เดี๋ยวแฟนคลับเขาเอาป้ายทุ่มหัวหรอก TOT แล้วเขาไม่ใช่นักร้องจะให้เขาร้องเพลงเพราะได้ยังไง ลองมองที่การแสดงสิฮะ คุณแม่ยังต้องร้องไห้ตามเลย”
“ปกป้องมันไปอีก”
“ไม่ได้ปกป้องน้องแค่บอก”
“ไม่ต้องบอก ไม่อยากรู้”
“พี่จะไปไหนอ่ะ อย่างอนสิฮะ”
ผมลุกขึ้นแล้วเดินออกมา อ้วนน้อยก็ตามออกมาด้วย แต่...
“โอ๊ะ เราได้ผู้ร่วมสนุกแล้วครับ”
“O_O” อ้วนน้อยตาโตแล้วชี้ที่หน้าตัวเอง
“ครับ น้องนั่นแหละ มาเลย เพียงแค่แสดงความรู้สึกต่อโครงการนี้รับไปเลย Gift Voucher จากร้านมินล่ามูลค่าห้าร้อยบาท”
อ้วนน้อยเดินมาจับมือผมเหมือนจะไม่ยอมไปเล่นแต่ผมพยักเพยิดหน้าให้น้องไป ผมยืนกอดอกพิงเสามองน้องจากด้านล่าง พอไฟส่องแล้วแม่งยิ่งขาวยิ่งกว่าซักด้วยโอโม่อีก
“น้องเล็ก เอ่อ ผมดีใจมากเลยฮะที่มีโครงการนี้ขึ้น ร้านผมอยู่ตรงนี้เองฮะยังไงก็ช่วยมาอุดหนุนด้วยนะครับ”
“ฮ่าๆๆ อย่าลืมไปอุดหนุนกันนะครับ แล้วน้องรู้สึกดีใจอย่างเดียวเหรอครับ” เนื่องจากน้องเตี้ยกว่าไอ้เคลวินมากมันเลยลูบหัวน้องด้วยความเอ็นดู หรือด้วยความอยากดูเอ็นอันนี้ก็ไม่แน่ใจ
“แหะๆ ไม่ฮะ การที่ผมได้เปิดร้านมันทำให้ผมเห็นหลายอย่างว่ามีใครคนหนึ่งที่คอยอยู่ข้างผมและช่วยเหลือผมตลอดมา แม้ว่าผมจะเอาแต่ใจหรือดื้อยังไงเขาก็ยังไม่ทิ้งผมไปไหน ขอบคุณคนนั้นที่รักและดูแลน้องเล็กนะฮะ น้องเล็กก็รักเขามากเหมือนกัน >///<”
ไอ้บ๊องค์เอ้ย!
น้องรับบัตรส่วนลดแล้ววิ่งลงมาหาผม อ้วนน้อยจับมือผมไปประสานกับมือเขาไว้ก่อนจะยิ้มให้จนตาหยี น้องแกว่งแขนไปมาอย่างมีความสุขจนกระทั่งถึงร้านถึงได้ปล่อยมือผมแล้วไปรับของขวัญจากพ่อแม่พี่น้องที่มาแสดงความยินดีด้วย
“ยินดีด้วยนะน้องเล็ก”
“ขอบคุณครับ”
“ยินดีด้วยจ้า ร่ำรวยๆ เฮงๆ นะลูกนะ”
“ครับ ^O^ อ๊ะ พี่พราว”
“อย่าเพิ่งทักนะอเล็กซ์ เอ่อ อเมริกาโน่โต๊ะสาม มูสวนิลาโต๊ะเก้า เอ่อ...”
ไอ้พราวใส่ผ้ากันเปื้อนของร้านแล้วช่วยเสิร์ฟอย่างทุลักทุเลโดยมีป๊ามันมองตามอย่างเป็นห่วง ผมก็ห่วง ไม่ได้ห่วงว่ามันจะเป็นอะไรนะ ห่วงร้านกูเนี้ยว่าจะเป็นอะไรไปเพราะมันหรือเปล่า!
“ไป เจ้าของร้านไปทำงานได้แล้ว” ผมดันน้องเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ห้องพักแต่พอเข้ามาปุ๊บน้องก็หันกลับมากอดผมไว้แน่น
“ขอบคุณนะฮะพี่เออ”
“...”
“น้องจะดูแลพี่เออให้ดีที่สุด ให้มากกว่าที่พี่เออทำให้น้องให้ได้”
“อืม พี่แค่ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำให้คนที่เขารักได้ ถ้าน้องพูดขอบคุณพี่ทุกครั้ง ต่อจากนี้น้องจะได้พูดจนนับครั้งไม่ถ้วน ถ้าน้องจะทำดีตอบแทนพี่น้องจะได้ทำไปตลอดชีวิต”
“ขอบคุณฮะ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุ...อื๊ออ >3<”
ขอบคุณอยู่ได้ ปิดปากแม่งงงง <3
-------------------------------
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์จ้า
หัวข้อ: Don't be Stubborn✖อย่าดื้อกับพี่ พี่(ไม่)ชอบ✖spe married life✖p.31-9/4/59 (อ่าน 323385 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก