ดิว ผมเดินมาถึงตึกห้องผู้ป่วยแผนกผู้ป่วยพักฟื้นหลังได้รับคีโมและศูนย์โรคมะเร็ง ไอ้เดี่ยวคงอยู่ด้านในกับปูแล้ว แม่ของปูอยู่ห้องคนไข้พิเศษ ที่จะได้รับการดูแลจากพยาบาลอย่างใกล้ชิด ดังนั้นปูจึงไม่จำเป็นต้องเฝ้า
“อยู่ด้านนอกกับพ่อแอ่นะพ่อจะเข้าไปหาอาเดี่ยวกับอาปู "ผมบอกเด็กๆ ก่อนเดินเข้าไปด้านใน และตรงไปที่ห้องที่แม่ของปูพักอยู่ ในห้อง มีคนไข้แค่ สองเตียงผมเลยมองเห็นเดี่ยวกับปู ปูกำลังป้อนน้ำให้แม่ของเขา
"ดิว "ปูเรียกผม เดี่ยวและแม่ปูหันมามอง
"สวัสดีครับ "ผมยกมือไหว้ แม่ปูรีบยกมือรัยไหว้ผม
"ดิว ขอบใจนะแม่บอกว่าทุกคน ดูแลแม่ของปูดีมาก "ปูหันมาพูดกับผมน้ำเสียงปูดูมีความสุข ผมยิ้มตอบรับผมก็ดีใจที่แม่ของเขาได้รับการดูแลอย่างดีเช่นกัน ผมทราบมาว่าแม่เขาดูแลพี่ผมดีมากทีเดียว แต่แม่ของปู ไปอยู่ทื่อื่นก่อนตอนนั้นผมยังไม่เกิด เลยไม่ได้เลี้ยงผมอีกคน
"ไม่เป็นไร อันนี้พ่อดิวทำให้ เพราะน้าเขาดูแลพี่ๆของดิวมาตั้งนานแล้ว "ผมพูดกับปู
"ดูคุณน้าดีขึ่นมากนนะครับ"ผมทักแม่ของปู
"งั้นปูไปกับเพื่อนเถอะ เพราะเดี๋ยวแม่จะเข้าไปทำกายภาพ "แม่ของปูพูด ปูก็พยักหน้ารับทราบ
"งั่นแม่ผมลานะครับ ผมจะขับรถพาปูมาหาแม่อีก "เดี่ยว มันเรียกแม่ปูว่าแม่ ผมเหล่มองหยักคิ้วด้วย มันพัฒนาเรียกแม่ของปูว่าแม่แล้วเหรอ มันหยักคิ้วกลับ ว่าใช่
"ผมกลับก่อนนะครับ มีอะไรบอกพ่อหรือพี่ๆของผมได้นะครับ คุณน้า "ผมพูดกับแม่ของปู
"ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะคุณดิว"แม่ของปู จับมือสายตาเขา ดีใจที่ได้รับการช่วยเหลือจากพวกผม ผมพยักหน้า
"เรียกผม ดิวก็พอครับ น้า "ผมบอก ผมยกมือไหว้ลาแม่ของปูและพวกผมพากันเดินออกมา ผมเห็นเจ้าหน้าที่มารอจะพาแม่ของปูไปทำกายภาพแล้ว ผมดูสีหน้าปูดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ที่เห็นว่าแม่ของเขามีคนดูแลดีอย่างดี
"ดิว แอ้ละ "ปูถามหาแอ้กับผม
"อยู่ด้านนอกนะปู พอดีมีคนพิเศษจะแนะนำให้รู้จัก "ผมพูดปูทำหน้างง และไอ้เดี่ยวมันไม่งง เพราะว่าผมบอกมันไปแล้วว่าผมจะแวะหาลูก ดังนั้นผมจึงอธิบายไปหมดแล้วว่าแอ้ตั้งท้องได้ มันบอกว่าอยากเห็นตอนแอ้ท้องโย้ แต่ผมบอกว่าพ่อผมทำให้แอ้เลยไม่ได้ท้องโย้ น่าเสียดายเหมือนกันและไม่รู้จะมีโอกาสได้เห็นแอ้ท้องโย้เหมือนคุณแม่ทั่วไปไหม ผมกลัวว่าแอ้จะไม่ยอม ไม่ซิ ไม่ยอมแน่ๆ และการที่ผมบอกไอ้เดี่ยวมันไปแล้ว เพราะผมไว้ใจมันที่สุด และบอกมันว่าห้ามบอกติ๊กเรื่องนี้ เพราะติ๊กอาจจะเป็นสายให้ลุงหนึ่งก็ได้ อันนี้ผมแค่คิดเอาเอง และเพราะว่ามันเป็นเพื่อนแท้ผมด้วย
และเมื่อผมเปิดประตูออก มา ภาพที่ผมเห็นมันน่ารักมากและกับคนที่เดินผ่านไปมา บางคนก็มองและอมยิ้ม รวมทั้งผมด้วย คือ ลูกที่กำลังเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้แอ้ฟัง มาริโอ้ที่นั่งตักแอ้นั่งหันหน้าเข้าหาแอ้ ไอนั่งข้างซ้าย และไอซ์นั่งข้างขวา ต่างคนต่างเล่ากันใหญ่คงเรื่องที่โรงเรียนส่วนโอ้กลัวแอ้ไม่ฟังเขาจับหน้าแอ้ให้มองเขาเล่า
"นี้ลูกมรึงกับแอ้เหรอวะไอ้ดิว "ไอ้เดี่ยวถามผม ปูหันมามองหน้าผมสองคน
"บอกปูเถอะ ปูไม่บอกใครหรอก ปูแอ้น่ะเขามีลูกมด เขาเลยมี เบบี๋ได้"ไอ้เดี่ยวบอกปู ปูหันมามองหน้าผม
"จริงเหรอดิว"ปูถามผมด้วยอาการตกใจ แต่ตกใจแบบ มันดูอัศจรรย์นะผมว่า
"จริงปู แต่เรื่องนี้ยังไม่ควรบอกใคร"ผมพูดกับปู ปูพยักหน้ากับผม ปูมองแอ้กับลูกๆผมด้วยความเอ็นดู
"ดิวปูไม่บอกใครหรอก แต่น่าอิจฉาแอ้มากเลยนะ ที่ได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ "ปูพูด และมองแอ้ ผมนั่งลงข้างๆน้องไอซ์แฝดคนที่ สองของผม ไอซ์หันมากอดผม คนนี้ผมทะนุถนอมราวกับลูกสาวเลย เพราะต้องดูแลอย่างใกล้ชิด น้องไอซ์เป็นภูมิแพ้ แต่ ตอนนี้โรงพยาบาลผมมีหมอโรคภูมิแพ้แล้วและพี่ดรีมกำลังรวมวิจัยการรักษษ ตอนนี้ได้มีการนำเข้า ยาฉีด รักษาโรคภูมิแพ้ และ มีโอกาสหาย 100 เปอร์เซน
"โม้อะไรให้พ่อแอ้ฟังคนเดียวเลย พ่องอนนะ "ผทพูดและหอมแก้มน้องไอซ์ และฟัดด้วย
"พ่อดิว ไอซ์ไม่ได้โม้ มาริโอ้ต่างหาก คิ คิ คิ พ่อดิวไอซ์ จั๊กจี๋ คิก คิก คิก"ไอซ์หัวเราะใหญ่เลย
“พี่ไอซ์อะว่าโอ้โม้ อะพ่อ โอ้ไม่ได้โม้นะพ่อแอ้ “มาริโอ้ บอกแอ้ ผมรู้ว่ามันเป็นภาพที่น่ารักที่สุด พี่ๆบอกผมเสมอ
"เอาละพ่อมีคนพิเศษมาแนะนำให้รู้จัก "ผมพูดเด็กๆและเด็กๆก็หันไปมองไอ้เดี่ยวกับปูพร้อมกัน แอ้ด้วย
"คนนี้อาเดี่ยว เพื่อนพ่อ คนนี้ อาปู "ผมแนะนำ ให้ลูกๆผมรู้จัก
"แฟนอาเดี่ยว"ไอพูดขึ้น ไอ้เดี่ยวยกนิ้วโป้งให้ลูกผมเลย แอ้หยักหน้าให้ผม ไอ บางทีแอ้ก็บอกลูกชายผม เพราะทะลึงคล้ายๆผมนะ แถมใจร้อนเหมือนผมด้วย และดูท่าจะหมัดหนักใช่เล่น เพราะครูเรียกพี่ๆ ผมไปหาหลายครั้งแล้วเรื่องต่อยเพื่อนแต่ต่อยเพราะว่า มีรังแก น้องไอซ์ที่น่าทะนุถนอมของเขา
"เอาละลูกพ่อแนะนำตัวกันหน่อยเริ่มจากพี่คนโตก่อนเลย ไอ"ผมพูดและมองลูกแฝดคนโต ชื่อไอให้แนะนำตัว เพื่อน้องจะได้แนะนำตาม พี่ชายเขา
"ผมชื่อไอเป็นพี่ใหญ่"ไอพูด ผมยกนิ้วให้เลย
"นี้กางเกงมันใหญ่หรือน้องในกางเกงมันเล็กไป"ไอ้เดี่ยวมันแซวลูกชายผม และไอ หันมองผมกับแอ้ใหญ่เลย
"ไอ้เดี่ยวอย่ากวนลูกกรู"ผมหันไป เม้งมันเลย
"ลุงบอกว่าสักวันมันจะโต"ไอพูด ผมว่าแล้ว นี้แหละน่านิสัยผมเลยแหละ
"คนที่สองเลย"ผมพยักหน้าไปที่ไอซ์แต่ไอซ์แอบหลังแอ้ไอซ์ขี้อายนะครับ
"นี้กลัวอาเดี่ยวเหรอ ไม่ต้องกลัวครับ อาเดี่ยวไม่กัด"ไอ้เดี่ยวย่อตัวลงพูดกับไอซ์ ไอซ์แอบยิ้มและมองแอ้
“ไอซ์แนะนำตัวซิลูก ไอซ์เก่งอยู่แล้ว”แอ้พูดกับไอซ์
"เขาชื่อน้องไอซ์ เขาเป็นน้องและเป็นพี่ด้วย"ไอซ์พูดไม่ดังมาก แต่ยังมีแอบหลังแอ้
"คนที่สาม ใครน่ะ"ผมพูด มาริโอ้เดินออกมาข้างหน้าเดินไปยื่นตรงด้านหน้าปู ปูก็มอง มาริโอ้ แสดงว่าต้อง เซอไพรส์แน่นอน ลูกคนนี้มีเซอไพรส์ให้ผมกับแอ้ตลอด
"เขาชื่อมาริโอ้ พ่อเขาชอบอาคนนี้จังเลย ดูกวนตรีนดีจัง"นั้นไงเซอไพรส์ลูกผม!ไปว่าเขาทำไม ปูหันมามองเดี่ยว และแน่นอนไอ้เดี่ยวมันต้องขำ
“ฮาๆๆ “ไอ้เดี่ยว “คิก คิก คิก”อันนี้ปู แต่มาริโอ้ เกาหัวงง หันมามองผมกับแอ้
"เห้ย! ดิว ลูกมรึงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าวะ หน้าตาย่างปูนี้ระกวนตรีน ฮาวะ "ไอ้เดี่ยวแต่ผมสองคนฮาไม่ออก เลย
“ดิว ลูกมรึงเล่นมุขอะไรเนี๊ยะ”แอ้กระซิบถามผมทันที
"น้องโอ้ไปว่าอาปูทำไมละลูก"ผมถามลูกชายตัวแสบ
"นั้นดินายไปว่าอาปูเขาทำไมอะโอ้ "ไออีกคน โอ้ทำหน้าตกใจ
"โอ้ไม่ได้ว่า! โอ้ชมต่างหาก และลุงๆเขายังชมว่าโอ้เลยนะ ว่าโอ้กวนตรี! "มาริโอ้ อ้อ พี้อ้น และแอ้ก็หันมามองหน้าผม
"ก็พี่อ้นไง ตอนตัวแสบลงไปที่รถขายไอศกรีมนะแอ้ "ผมกระซิบกับแอ้
"พีอ้นนะพี้อ้น"แอ้ พูดขึ้นมาเบา ๆ พี่เมียผมไม่ธรรมดา แทบจะทุกคน ยกเว่นพี่อาร์ม และเจ้าชายน้ำแข็งพี่แอร์ ดีนะที่พี่แอร์ไม่ได้มาที่ค่ายฯนี้เลย และไม่เคยคิดจะมาด้วยมั้ง ผมว่านะ พี่แอร์ไม่ค่อยชอบหน้าผมเท่าไหร่และคอยกันผมกับแอ้ตลอดเลย
"โอ้ มันไม่น่ารักนะลูก คำนี้อะ คำว่า กวนตรีน ไม่น่ารักเลยโอ้ "แอ้บอกมาริโอ้
"ใช่ ครูยังเคยว่าห้ามเราพูดนะโอ้ เพราะมันไม่ดี มันไม่เพราะ และเพื่อนอาจจะโกรธ เพื่อนก็จะไม่เล่นกับเราไงโอ้ "ไอซ์บอกน้องชายโอ้มองผมกับแอ้
“มันไม่ดีเหรอพ่อแอ้ แต่ว่าลุง ”มาริโอ้เข้าไปกอดแอ้
“ไม่เป็นไร โอ้ไม่รู้แต่โอ้จะไม่พูดคำนี้กับคนอื่นอีกนะมาริโอ้ “แอ้บอกมาริโอ้แอ้รู้ว่ามาริโอ้นะเสียใจ
"งั้นลุงก็ว่าโอ้นะซิ พ่อแอ้ "มาริโอ้พูดเสียงอ่อยๆ
“ลุงคงไม่ตั้งใจนะลูก พ่อแอ้เชื่ออย่างนั้น เพราะว่าลุงอ้นนะเป็นพี่ของพ่อแอ้นะ ลุงอ้นนะใจดีที่สุด ”แอ้พูดกับโอ้ มาริโอ้ กอดแอ้ เสียใจ ที่ทำตัวไม่น่ารักออกไป
"โอ้ไม่ได้ว่าอาปูนะพ่อแอ้ "โอ้พูดกับแอ้ โอ้กลัวแอ้โกรธด้วยนะผมว่า
"หมับ"ปูดึงมาริโอ้เข้าไปกอด
"อาปูเชื่อครับว่ามาริโอ้ น่ารักไม่ว่าอาปูแบบนั้นแน่นอน "ปูพูดกับมาริโอ้ และเอามือลูปหัวมาริโอ้
“โอ้สัญญาโอ้จะไม่พูดคำนี้อีก มันไม่ดี เดี๋ยวไม่มีใครรัก”มาริโอ้พูดทำหน้าเศร้าๆ
"เอาละเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า เด็กๆหิวแล้ว และกินไอติมกันด้วย "ผมพูดขึ้น ไอ กับไอซ์ดีใจที่จะได้กินไอติม และเด็กๆรู้ว่าไปร้านอาหารประจำแน่นอน ไอศกรีมที่เด็กชอบทาน
"เย้ เย้ โอ้ได้กินไอติมแล้ว"มาริโอ้ หายเศร้าเร็วจริงๆ ลูกชายผม
“นายไม่เศร้าแล้วเหรอ”ไอถามน้องชายตัวเองที่ลีมตัวกระโดดโล้ดเต้นดีใจจะได้กินไอติมจนลืมทำหน้าเศร้า ผมไม่แปลกใจทำไมเวลาครูมีกิจกรรม แสดงละคร หรือแต่งตัวประกอบเล่านิทาน มาริโอ้ คุณครูมักจะเลือกมาริโอ้เสมอ
“อุ้ย ลืม “มาริโอ้ พูดแบบเขินๆ
“ฮาๆ ลูกมรึงนี้ฮาดีวะดิว ตั้งคณะตลกได้เลยนะมรึง”ไอ้เดี่ยวพูด ผมก็คิดว่างั้นแหละนะ
"แต่หลังจากกินข้าวก่อนนะโอ้"แอ้ พูดกับมาริโอ้ โอ้เงยหน้ามองแอ้ คงคิดว่าจะได้กินไอศกรีมก่อนเป็นอันดับแรกแน่นอน แต่ไม่ใช่กับแอ้แน่ๆ แอ้มองโอ้
"แต่โอ้"มาริโอ้ หุบยิ้มนิดหนึ่ง ไม่ค่อยอยากทานข้าวคนนี้ ตัวถึงได้ผอม หุ่นดี้ ดีเลยลูกผม
"กินข้าวก่อนแล้วค่อยกินไอติมโอ้"ผมพูดกับมาริโอ้ โอ้จำยอมพยักหน้า
"ไปวะเดี่ยว ปู"ผมพูด ผมหันมาอุ้มไอซ์ แอ้จูงไอ และปูจูงมาริโอ้ แม้ดูสนิทกันเร็วดีจัง
"ไปไหนต่อดีวะ "ไอ้เดี่ยวหันถามผม
"กรูจะพาไปนอนบ้านพักในอุทยานวะเดี่ยว บรรยากาศน่า...อิบ อิบ วะ"ผมพูดกับไอ้เดี่ยว ไอ้เดี่ยวมันก็หันมาแป๊ะมือกับผม เพราะเหตุนี้ถึงได้เป็นคู่หูกันได้ 555
"อิบ อิบ คืออะไรเหรอพ่อดิว"ผมลืมไปว่าผมอุ้มลูกอยู่ น้องไอซ์ถามผมและมองผม แบบว่า
"ดิว"แอ้หันมาปรามผม
"ไม่มีอะไรลูก พ่อจะทำรายงาน อิบ อิบ กันนะ "ผมบอกไอซ์และโชว์สองนิ้วสู้ตายขยับขึ้นลงแบบเหมือน เป็นสัญญาลักษณ์เครื่องหมายคำพูด คือละไว้ในฐานที่เข้าใจกัน นี้ถ้าแอ้เดินใกล้ผมนี้โดนไปแล้ว โดนหยิก ฮาๆ พวกผมเดินลงมาชั้นล่างและกำลังจะออกทางประตูด้านหน้าเพื่อไปที่จอดรถกัน
"เออ เดี่ยว มรึงจอดรถตรงไหน"ผมถามเดี่ยว
"ด้านหน้าวะดิว"เดี่ยวตอบผม ผมพยักหน้าแต่ผมจอดบนตึก เลยว่าจะขึ้นไปเอารถก่อน และให้แอ้กับลูกๆรออยู่ตรงนี้ดีกว่า จะได้ไม่ต้องพากันเดินขึ้นไป ไอซ์จะเหนื่อย คนนี้เหนื่อยง่าย เพราะภูมิแพ้นี้แหละ
"งั้นแอ้ไปกับเดี่ยว ส่วนดิวจะขึ้นไปเอารถเอง น้องไอซ์ไปกับอาเดี่ยวนะครับ "ผมพูด น้องไอซ์พยักหน้า และผมก็ส่งน้องไอซ์ให้เดี่ยวแต่น้องไอซ์จะเดินเอง
"ไอ ไอซ์ มาริโอ้"เสียงมีคนเรียกลูกชายทั่งสามคนของผม ผมหันไปมอง มีเด็กผู้ชายวิ่งมาทางพวกที่ผมยืน
"ไทม์ "ลูกๆผมเรียก แสดงว่ารู้จักกัน คงจะเป็นเพื่อนลูกๆของผมที่โรงเรียนในค่ายฯ นั้นเองและมีผู้หญิงคนหนึ่งอายุราวๆ สามสิบกว่าๆ เดินตามมาด้วยและยิ้มมาให้พวกผม
"พ่อดิว พ่อแอ้ นี้เพื่อนของไอ ไอซ์และโอ้ด้วย ชื่อไทม์ครับพ่อ"ไอบอกผมแนะนำเพื่อนให้ผมกับแอ้รู้จัก
“สวัสดีครับ พ่อดิว กับพ่อแอ้”ไทม์เรียกชื่อผมกับแอ้ถูกด้วย
“เก่งจังเลย ชื่อน้องไทม์เหรอครับ”แอ้ถามไทม์
“สวัสดีค่ะ “แม่ของน้องไทม์
“น้องไอซ์พูดถึงพ่อแอ้กับพ่อดิวให้ไทม์ฟังบ่อยมากมาก”น้องไทม์พูด แอ้นี้เอามือลูปหัวไอซ์
"คุณแม่ นี้ไงไอ"เพื่อนลูกผม แนะนำไอให้แม่เขารู้จักเช่นกัน
"นี้เหรอที่ชื่อไอ ขอบใจนะที่ช่วยไทม์ "แม่ของน้องไทม์ พูด ผมสองคนมองหน้ากัน ขอบคุณเรื่องอะไรละ ผมก็มองลูกๆผม ไอ ที่ก้มหน้า อ้อเขิน ไม่เป็นไร ผมหันกลับมามอง แม่ของไทม์เพื่อนลูกๆผม
"นี้คุณพ่อเหรอค่ะ ดูยังเด็กอยู่เลยนะค่ะ"คุณแม่น้องไทม์พูดขึ้น
“เออ “แอ้หันมามองหน้าผม
“สมัยใหม่แล้วค่ะ สังคมเปิดกว้างมากขึ้น จะพ่อแม่ หรือจะพ่อทั้งคู่ เดี๋ยวนี้เป็นที่ยอมรับกันหมดแล้วค่ะ รวมทั้งดิฉันด้วย “แม่ของน้องไทม์พูดขึ้น ผมสองคนหันมายิ้มให้ ผมดีใจที่เขาคิดแบบนั้น แอ้จะได้สบายใจนะผมว่า
"แต่ คุณสอนลูกได้ดีมากน้องไทม์พูดถึงเพื่อนเขาตลอดเลย และสามวันก่อนยังช่วยน้องไทม์ เขาโดนเพื่อนรังแกนะค่ะ น่าภูมิใจนะค่ะ "คุณแม่น้องไทม์พูด ผมกับแอ้นี้ยิ้มภูมิใจลูกชายจริงๆ น้องไอ
“พ่อผมและพี่ๆผมนะครับ ปู่กับลุงของน้องไอ ไอซ์และมาริโอ้ สอนไว้นะครับ ผมกับแอ้ เราสองคนเป็นพ่อของเด็ก แน่นอนเราต้องสอนเขาให้ช่วยเพื่อน และปกป้องน้องๆและคนที่อ่อนแอกว่า “ผมพูดด้วยความภูมิใจแต่ไอ ยังเงียบอยู่
"ใช่ ไอช่วยไทม์ ไทม์เล่นกับไอซ์และนีโน่มาแกล้งไอซ์ ไทม์เลยผลักนีโน่และนีโน่ก็ผลักไทม์ และนีโน่ก็กระโดดมาทับไทม์ ไทม์หายใจไม่ออก ไอก็มาช่วย ไอ.."ผมสองคนฟังด้วยความ ภาคภูมิใจมาก ไอยืนอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้พูดอะไร
"พี่ไอก็กระโดดถีบ” มาริโอ้
ผมกับแอ้หันไปมองมาริโอ้ ทันที คงแค่ช่วยให้ออกจากตัวไทม์ ผมยิ้มด้วยความภูมิ ให้คุณแม่น้องไทม์ ลูกเป็นฮีโร่
“จริงนะพ่อ พี่ไอกระโดดถีบได้เหมือนมดเอ็กซ์มากเลยนะพ่อดิว พ่อแอ้ และนีโน่ก็กระเด็นไป กลิ้ง กลิ้ง กลิ้งไป และ นีโนก็ไปชนตู้” มาริโอ้
“อุ้ยย”ผมร้องออกมาชนตู้เลยเหรอ
“และ”มาริโอ้
“มีอีกเหรอ”ผมร้องถามมาริโอ้
“อีกเยอะ" มาริโอ้ "อู้ย งอนเข้าซะละมั้งนี้ " ผมพูดและหันไปสบตาลูกไอ ของพ่อ พองานเข้าที่ไหร แอ้โย้นมาให้เป็นลูกผมเลยทุกทีคนนี้
“ตู้ที่มีตระกร้าของเล่นวางอยู่เยอะแยะเต็มไปหมด! และตระกร้าของเล่นก็หล่นลงมา ทับตัวนีโน่ คุณครูก็เข้ามาและครูก็ตกใจมว๊าก"มาริโอ้เล่าได้เห็นภาพมาก ตอนนี้ความภาคภูมิใจเริ่มหายไป แล้ว ผมสองคน
"ครูโมก็เข้าไปยกตระกร้าออกจากหัวนีโน่ และเลือดก็พุ่งกระจายออกมา"มาริโอ้ ตอนนี้ผมว่าแอ้ อยากเป็นลม
"เว้ยย"ผมร้องออกมา เลือดออกเลยเหรอ เล่นกันแรงมาก
“และ”มาริโอ้พูด
“มีอีกเหรอโอ้ ”ผมถามลูกชายแฝดคนที่สามพยักหน้า
“พ่ออย่าเพิ่งตกใจนะ “มาริโอ้พูดเอามือตบไหล่ผมให้กำลังใจพ่อดีมาก ตอนนี้ผมย่อตัวฟังน้องชายเล่าเหตุการของพี่ชาย พร้อมหันไปเหล่มองตัวดี มิน่าเงียบมากไม่พูดสักคำเลย
“พอครูโมจับนีโน่ลุกขึ้น แขนนีโน่ก็ห้อยโตงเตงด้วยนะพ่อดิว ”มาริโอ้ ทำให้พ่อรู้สึกดีขึ้นมาเลย
"ครูโมก็พานีโน่ไปโรงพยาบาล"มาริโอ้ เล่าได้มันมาก มิหน้าไอไม่พูดอะไรเลยเงียบกริบ มันเป็นแบบนี้นี้เอง มันจบไม่สวยนี้เอง ทำไมเรื่องนี้ผมกับแอ้ไม่รู้เรื่องเลย
“อันนี้พ่อตกใจได้แล้วแหละ โอ้ว่า”มาริโอ้
พ่อไม่อยากตกใจพ่อขอยาดมได้ไหม ให้แอ้นะไม่ใช่ผม
"ทุกวันนี้เขายังไม่มาเรียนเลยนะ"น้องไทม์ พูด หะ! ไม่มาเรียนเลยเหรอ
"โอ้ว่า อาจจะตายไปแล้วก็ได้นะ ไทม์ "หนักกว่าเดิมอีกมาริโอ้ !!!
"หึๆ ไม่ถึงขนาดหรอกจ๊ะโอ้ เออ พอดีว่าแม่เด็กนั้นเป็นเพื่อนดีฉันสมัยเรียน เราไม่เจอกันนาน เขารู้ว่าลูกเขาดื้อและเกเรมาก เขาไม่ว่าอะไรไอหรอกค่ะเพราะทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่าลูกเขาผิด คงอาทิตย์หน้าถึงจะมาเรียนได้ และเพื่อนดิฉันบอกว่านีโน่นะเรียบร้อยขึ้นมากเลย"แม่น้องไทม์พูด ถึงกระนั้นก็เถอะแต่ ไอลูกผมทำลูกเขาเจ็บ
"แต่ลูกผมทำเขาเจ็บถ้ายังไงขอเบอร์โทรจะได้หาของไปเยี่ยม"ผมถามแม่ของน้อวไทม์ตาก็เหล่ลูกไอ ตัวแสบ มีหลบด้วยนะ
"นี้ค่ะเบอร์"แม่น้องไทม์ ให้เบอร์จากมือถือเขามาผมรีบบันทึกไว้ทันที
"อุ้ยต้องขอตัวนะค่ะ พอดีมีธุระต่อ"แม่น้องไทม์พูดและหันไปจูงน้องไทม์
"เจอกันที่โรงเรียนนะ ไอ ไอซ์ มาริโอ้ และโอ้ พรุ่งนี้เราเล่น พ่อแม่ลูกกันอีกนะ "ไทม์พูด มีชวนเล่นพ่อแม่ลูกกันด้วยน่ารักจริงๆ ลูกมาริโอ้ ทำไมไอไม่เรียบร้อยเหมือนน้องๆนะ
“ได้ซิ แต่โอ้ไม่อยากเล่นเป็นพ่อแล้วนะ โอ้จะเล่นเป็นคุณแม่ “ ผมสะบัดหน้าไปมอง เออ คงต้องทำใจ
“ได้ซิ เจอกันที่โรงเรียนนะ เราไปแล้วนะ บาย “น้องไทม์ และพวกผมพากันโบกมือ และหันมา ไอ กำลังเดินเนียนๆ
“ไอ”ผมสองคนเรียกไอ แอ้รีบเดินไปหาลูก และหันมายกมือเบรคผมคือแอ้จะคุยเอง
“โอ้เล่าไม่สนุกเหรอ พ่อดิว ”มาริโอ้เงยหน้ามองผม เพราะตอนนี้แอ้กำลังเดินไปหาไอ พี่ชายแฝดคนโต เรียบร้อยแล้ว
“ไม่เลยลูก เล่าได้มันส์มาก ที่หลังช่วยห้ามปรามพี่ชาย ขาโหดนิดหนึ่งนะลูก”ผมพูดกับมาริโอ้และเดินตามแอ้ทันที
“โอ้ห้ามไม่ทัน สักกะที”มาริโอ้ พูด ไอ้เดี่ยวมันขำลูกผม มันน่าขำตรงไหน
“น้องไอซ์ก็ห้ามพี่ไอไม่ทัน”น้องไอซ์อีกคน ตอนนี้ปูจูงน้องไอซ์อยู่
“ลุงแนะนำว่า ลงแข่งขันเล่านิทานเลย เล่าได้มันมาก”ไอ้เดี่ยวบอกมาริโอ้ ปูตีแขนห้ามเดี่ยวผมเดินตามแอ้กับไอ
"ไอ ไม่ต้องเนียนเลย "แอ้เรียกไอไว้
"ไอ ทำไมทำเขาเจ็บขนาดนี้ละลูก "แอ้เดินไปหาไอ แอ้น่ะไม่เคยตะหวาดเสียงดังใส่ลูกๆอยู่แล้ว แอ้จะค่อยๆคุยกับลูก คือเราสองคนจะสอนเขาให้เขาเข้าใจ สอนให้จำดีกว่า ตีให้เขาจำ
"ลูกมรึงใช้ได้เลยวะ คนนี้ กรูชอบวะ"ไอ้เดี่ยวพูดถึงไอ แน่นอนไอเหมือนผมมาก คือใครจะมาว่าพ่อผม หรือว่าแอ้ ไม่ได้เลย และตอนนี้ผมเริ่มเห็นแล้วว่ามันไม่ดี
"ไอ ขอโทษครับพ่อแอ้ นีโน่รังแกไอซ์บ่อยๆด้วย "ไอพูดขึ้น
"พ่อรู้ว่าไอ ต้องการปกป้องน้อง แต่ทำเขาเจ็บขนาดนี้เกินไปนะไอ "แอ้ พูดกับไอ
"ไอ"ไอก้มหน้าลงสำนึกผิด
"พ่อหวังว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก พ่อไม่อยากให้ใครมองลูกว่าเป็นเด็กเกเรเหมือนกันนะไอ "แอ้ย่อตัวลงจับไหล่ไอ สายตาแอ้ที่มองไอ้ ไม่ได้โกรธเกลี้ยวอะไรเลย
"ครับ ไอจะไม่ทำแบบนี้อีก "ไอพูดกับแอ้
"แล้วถ้าเขารังแกพวกเราอีกละพ่อแอ้"น้องไอซ์พูดขึ้น
"มาริโอ้ก็ไม่ชอบนะพ่อดิว ที่เขาแกล้งพี่ไอซ์และมาริโอ้ แต่เขาไม่กล้าแกล้งพี่ไอ คนเดียว "มาริโอ้พูด ก็น่าจะใช่และนี้เล่นทำเขาเจ็บขนาดนี้ คงเข็ดไปอีกนาน
"อันนี้ ลุงๆจะจัดการให้ ลุงจะไปหาครูเอง หรือถ้ามีอะไร บอกครูโม "แอ้พูดทั้งสามคนพยักหน้ารับทราบ
"ปูชอบที่แอ้สอนจัง แอ้นี้เป็นแม่ ที่เพอร์เฟคมากนะดิว"ปูพูด ผมแยกตัวเดินไปรถผมและขับรถลงมารับ แอ้ ไอซ์ และ ไอ สวนมาริโอ้ไปกับปูและเดี่ยว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
