ไม่คิดจริงๆค่ะว่าจะเสียน้ำตาให้คุณธเนศได้
คุณเรนนี่เขียนดีมากๆ ทั้งเรื่องที่ใช้ชื่อเจนจบดำเนินเรื่อง
ทำให้ไม่ยึดติดกับความเกลียดคุณธเนศ และปเปิดใจรับรู้เรื่องราวแต่แรกได้อย่างแท้จริง
ลอองได้อ่านแบบเปิดใจแล้ว คู่พี่เจนกับธัญนี่พูดได้จริงๆว่าน่ารักมากๆ
น่ารักจริงๆค่ะ เรื่องราวตอนเริ่มอ่านไปอมยิ้มไป
จนลืมไปเลยว่าเรื่องราวต่อจากนี้จะนำไปสู่อะไรบ้าง
สัมผัสความรักของพี่เจนต่อธัญได้ผ่านทุกประโยคที่กล่าวถึง ธัญเองก็เช่นกัน
จนกระทั่งวันที่ธัญหายไป แอบคิดนะว่าพ่อแม่พี่เจนกำจัดรึเปล่า
แต่พอรู้ความจริงเราที่เป็นแค่คนอ่านยังช็อคเลย พี่เจนคงหนักกว่า
และที่หนักกว่านั้นคือตอนที่ธัญบอกว่าเลือกแล้ว
เลือกแล้วโดยไม่เคยบอกกล่าวเล่าให้พี่เจนได้รู้สักนิด
ตรงนี้ไม่เข้าใจธัญ พี่เจนอาจจะเข้าใจมั้งเราไม่รู้
รู้แต่ว่าหัวใขพี่เจนคงพังไปแล้ว เพราะเราเองยังชาวาบเลย
การที่พี่เจนเฝ้าดูอย่างเดียวไม่ยื่นมือไปทำลายครอบครัวธัญ
สำหรับเรายืนยันได้ว่าพี่เจนรักธัญมากและเป็นผู้ใหญ่มากขนาดไหน
อดทนจนได้เจออีกครั้งหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนความพยายามของทั้งคู่จะสิ้นสุดลงแล้วเช่นกัน
พอเจอกันอีกครั้งคงเหมือนตอกย้ำให้รู้ว่าจริงๆแล้วรักกันมากขนาดไหน
มันไม่ใช่เรื่องดีที่จะลักลอบคบกัน ได้แต่หวังว่าธัญจะจัดการกับภาระของตัวเองได้
และเรื่องก็มาถึงจุดที่ทำให้กลับมาคิดได้อีกครั้งว่าเรื่องนี้ไม่แฮปปี้เอนดิ้ง
ตอนที่ธัญโดนญาติฝ่ายหญิงเล่นงาน
อาจเป็นเพราะเราอ่านผ่านมุมมองพี่เจน เราเลยไม่เข้าใจธัญขนาดนั้น
พี่เจนอาจจะเข้าใจล่ะมั้ง เราก็ไม่รู้
ธัญอาจจะทนมามากจนเกินรับไหว
แต่ไม่เข้าใจจริงๆว่าทิ้งความรักและคนที่รักตัวเองไว้ข้างหลังได้เลยหรือ
เรื่องราวจากนี้คงเป็นแผลใจพี่เจนมาก
พี่เจนคงคิดตลอดว่าถ้าเพียงแต่เรา...มากกว่านี้ เร็วกว่านี้ก็คงไม่เสียไป
คนที่น่าสงสารกว่าใครก็คงพี่เจน หัวใจพังซ้ำไปซ้ำมากับความสูญเสียคนรัก
เรื่องถึงตรงนี้ที่ว่าพี่เจนมีอาการทางจิต ทำให้เราเข้าใจคุณธเนศได้มากขึ้น
เข้าใจว่าความรักที่มีต่อธัญส่งผลให้ความรักต่อธัญญ์บิดเบี้ยวขนาดไหน
แต่ถึงจะเข้าใจแล้ว ความรู้สึกแย่ๆตอนน้องธัญญ์โดนข่มขืนไม่ได้หายไปเลย
ยังคิดอยู่เสมอว่าน้องธัญญ์ไม่ควรโดนแบบนี้ เรื่องมันไม่ควรเป็นแบบนี้
แต่ทุกอย่างมันผิดเพี้ยนมาตั้งแต่แรก
ท้ายสุดแล้ว ตอนที่ธัญญ์ตะโกนว่าเกลียดใส่ธเนศก่อนหน้านี้เรารู้สึกว่าคุณธเนศสมควรแล้ว
แต่พออ่านจากเรื่องนี้กลับกลายเป็นว่าสงสารทั้งธัญญ์ทั้งคุณธเนศ
ถ้าเพียงแต่ธัญไม่จากไป คุณธเนศคงได้มีโอกาสทำความรู้จักธัญญ์ในความสัมพันธ์อื่น
ทั้งสองคนไม่น่าจะจบลงที่ความสัมพันธ์แบบนี้ สงสารในโชคชะตาทั้งคู่ไม่น้อย
และนั่นคงเป็นวิธีสิ้นสุดความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยวของทั้งคู่ที่ดีที่สุดแล้ว
ธัญญ์ได้เริ่มชีวิตใหม่อีกครั้ง และพี่เจนได้เจอกับธัญขอวเขาอีกครั้ง
ขอบคุณคุณเรนนี่อีกครั้งนะคะ เป็นตอนที่ตอบข้อสงสัยในใจมาตลอดได้ดีมากเลยค่ะ
อ่านแล้วมีอารมณ์ร่วมมากไปหน่อยขอระบายนิดนึงนะคะ
ไม่งั้นอกแตกตายแน่นอนค่ะ แหะๆ
รอติดตามรวมเล่มและเรื่องใหม่คุณเรนนี่เสมอนะคะ