๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐ END [26/07/65] 01:34 น.
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐ END [26/07/65] 01:34 น.  (อ่าน 22145 ครั้ง)

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************





**************************************

ให้งานเขียนเป็นปากกาไว้บันทึกเรื่องราวดีๆ เอาไว้
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-12-2022 04:33:36 โดย Veesi3 »

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
Re: ๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐
«ตอบ #1 เมื่อ12-04-2015 14:03:13 »


คำว่าครั้งแรกเป็นคำง่ายๆ อธิบายความหมายที่ต้องการสื่อว่าที่หนึ่ง
ก็เหมือนกับรักแรก ไม่ว่าจะนานแค่ไหน หวนกลับมาคิดอีกครั้ง ความทรงจำมันก็ชัดเจนขึ้นมาเอง


          .

          .

          .


( งานปัจฉิมของนักเรียนชั้นป.6 )

 
            ...เราเคยนั่งข้างกันตอนนั้น จำได้มั้ย?
             เรานั่งเรียนหนังสืออยู่ข้างกัน แต่เราไม่เคยคุยกัน
             เราพูดคุยกันบ้างเป็นบางครั้ง
             และส่วนมากก็มากจากเราเข้าไปกวนเธอมากกว่า
             เราชอบเธอมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะ
             แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอกเธอซักที
             เราแอบเก็บมันไว้ในนี้ ซ่อนมันไว้ข้างใน
             เพราะอยากให้เธอได้กลับมาพูดคุยกับเราอีกครั้ง ไม่ว่าเมื่อไหร่
             เราก็ยังจะหัวเราะ และยิ้มกันได้อย่างสนิทใจเหมือนเดิม



มือขาวเขียนข้อความข้างบนใส่สมุด 'เฟรนชิฟ' ในหน้าที่เว้นให้ใครคนนั้นเขียนไว้
ที่ว่างเกินครึ่งของหน้ากระดาษเป็นสีขาว เพราะคนๆ นั้นเขียนข้อความสั้นๆ แค่ว่า
"โชคดีนะ" เท่านั้น


***********************************


( สี่ปีต่อมา )


ช่วงนี้เฟสบุ๊คกำลังฮอตฮิตกันเหลือเกิน เพราะดาราพากันเล่นเป็นกระแสเต็มไปหมด ไฮไฟว์ที่เคยฮิตกันก็เลยซาๆ ไป

"มิ่งมีเฟสมั้ยอ่ะ ขอหน่อย"

"มาสิๆ ชื่อนี้นะ"

กดแอดเพื่อนเข้าไป แต่สิ่งที่อยู่ในใจกลับเป็นบรรดากลุ่มรายชื่อเพื่อนมากกว่า


'Thanarat  Chaisuk'


มีจริงๆ ด้วย ดีใจจัง ถึงไม่ได้คุยแต่ได้ยินข่าวคราวบางครั้งก็ยังดี


[เพิ่มเพื่อน]


คลิ๊ก.

กดเพิ่มเพื่อนไปได้ไม่นานธนาก็ตอบรับ ตื่นเต้นและดีใจมาก
กดเข้าไปดูหน้าวอร์ตั้งหลายครั้ง กลั้นใจอยู่นานกว่าจะทักไป


            Nutta : "สวัสดี ธนา : )"
            Thanarat : "ดี"
            Nutta : "เรียนอยู่นู้นเป็นไงบ้างอ่ะ"
            Thanarat : "ก็โอเค"


คำตอบชวนท้อใจจริงๆ เขาคงไม่รู้สินะว่ากว่าเราจะกลั้นใจพิมพ์ไปแต่ละประโยคนี่คิดมากขนาดไหน
และเพราะไม่อยากก่อกวนอีกฝ่ายจนเกินไปเลยจบบทสนทนาไว้เพียงgเท่านี้จะดีกว่า


นับตั้งแต่วันนั้นที่รวมความกล้าเอ่ยแชทธนาไป นับเป็นอาทิตย์ได้ จนวันนี้ที่แถบขึ้นว่าเป็นวันเกิดของเขา
เอาว่ะ อย่างน้อยก็แค่อวยพร คงไม่เสียหายอะไรหรอกมั้ง


Nutta : "แฮปปี้เบิร์ดเดย์มีความสุขมากๆ นะ"


เอาตรงๆ ก็เฝ้ารอการตอบกลับอย่างใจจดใจจ่อ แต่จนแล้วจนเล่าก็ไม่มีข้อความอะไรตอบกลับมา
ถึงแม้ความจริงจะคิดเผื่อเรื่องแบบนี้ไว้บ้าง แต่พอมาเจอตรงๆ กลับเสียใจไปไม่น้อย

สองวันหลังจากนั้น ความคิดที่ว่าด้านได้อายอดมันก็ผลักดันให้มีแรงสู้กับความท้อใจ
นั่นสินะ ถ้าไม่สู้ แล้วมันจะมีวันชนะบ้างมั้ย
 

Nutta : หวัดดี ธนา :D
Nutta : ถามอะไรหน่อยสิ
Thanarat : ว่า?
Nutta : คือมีรุ่นน้องอยากไปเรียนที่รร.นายอ่ะ สมัครได้ยังไงบ้าง
Thanarat : มีสอบรับตรงช่วงเมษา แต่เตรียมเงินหน่อยก็ดี ยัดเยอะ
Nutta : เอ่อ แล้วนายใช้เงินเยอะป่ะ
Thanarat : สามหมื่น
Nutta : อ๋อ โอเคๆ ขอบใจมาก
Thanarat : อือ


คิดประโยคต่อไปไม่ออกเลยต้องจบบทสนทนาแค่เท่านี้ ความจริง กว่าจะเริ่มถามเขาได้
ก็คิดหัวแทบแตกว่าจะถามยังไงให้ไม่ดูน่าเกลียด จนต้องสร้างเรื่องว่ามีรุ่นน้องอยากไปเรียนที่นั่น



( วันต่อมา )



เวลา 21.34 น.



Nutta : ธนาว่างมั้ย?
Thanarat : ทำไม
Nutta : ขอถามเรื่องเรียนหน่อย
Thanarat : ว่า
Nutta : เราอ่อนคำนวณมีที่เรียนพิเศษดีๆ แนะนำมั้ย
Thanarat : กูเกิ้ลดิ มีหลายที่
Nutta : คือช่วยไกด์ได้มั้ย
Thanarat : เดอะเบรน
Nutta : โอเค ขอบคุณมาก



ถึงวันนี้ผลตอบรับที่ได้มามันก็ไม่ต่างจากวันก่อนๆ แต่อย่างน้อยธนาก็ยังตอบบ้าง : )
ความหวังลึกบวกกับความคิดที่ว่า ในชีวิตนึงคนเราก็ต้องลองสุดๆ ซักตั้งสิวะ
ผลักดันให้ทักแชทไปหาธนาวันเล็กวันละน้อยมาได้ห้าวันแล้ว


จนได้ไปเห็นคอมเม้นของธนาที่มิ่งเพื่อนในห้องที่สนิทกันกับเขาเม้นแซวเจ้าตัว



Thanarat : ช่วงนี้ก็อยู่ตัว (สถานะ)
Minkmong : จริงเหรอออ ฮอตรึเปล่าๆ
Thanarat : ?
Minkmong : มีคนแอบคุยไม่ใช่เหรอ
Thanarat : ไม่ได้ชอบแบบนั้น


ไม่รู้สิ อ่านถึงตรงนี้แล้วมันไม่อยากเลื่อนต่อเลย รู้สึกยังไงไม่รู้ อธิบายไม่ถูก เสียใจมั้ง เสียฟอร์ม เสียหน้า
รู้สึก..ผิดหวัง  ถึงจะเตรียมใจมาบ้างแต่พอได้รับรู้ตรงๆ แล้วโคตรจะเจ็บเลย ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ กดปิดคอมแล้ว
เดินเข้านอนอย่างเงียบๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงหมอนข้างเพื่อให้เก็บเสียงสะอื้นตัวเองไว้


ถ้าจะถามว่าทำไมถึงคิดว่าบทสนทนานั้นเป็นเรื่องของตัวเองได้ เหตุผลเดียวก็คือมิ่งเป็นกลุ่มเพื่อนเก่าของธนา
ที่รู้ว่าแอบชอบเขามานานแล้ว กว่าจะทำใจกล้าเปิดปากเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนคนนี้รู้ก็ทำใจนานมาก
แต่เพราะความรู้สึกอัดอั้น อยากระบายให้ตัวเองสบายใจขึ้นบ้าง
เลยลองพูดออกไป เผยเพื่อนเขาจะช่วยอะไรเราได้บ้าง


ตั้งแต่เห็นคอมเม้นแล้วรู้ว่าความรักของเรายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้หรอก เลยปฏิญาณกับตัวเองว่าเราจะต้องเข้มแข็ง
ร้องไห้แค่วันนี้วันเดียวพอ ตั้งแต่วันแรกที่เราเริ่มทักเขาไปก็น่าจะรู้อยู่แล้ว วันนี้มันก็แค่เป็นวันที่ทุกๆ อย่างชัดเจนเท่านั้น
อ้อ...ลืมบอกไปเลยว่าทำไมอยู่ๆ ถึงกล้าที่ทักธนาไปอย่างนั้น เพราะก่อนหน้านี้เขาเพิ่งขึ้นสถานะเลิกกับแฟนที่คบอยู่
เลยทำให้ความหวังที่ริบหรี่มันมีขึ้นมา

แต่ว่าตอนนี้มันคงไม่มีแล้วล่ะ พอวันพรุ่งนี้เราก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม



***********************************
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-04-2022 19:01:00 โดย Veesi3 »

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
Re: ๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐
«ตอบ #2 เมื่อ12-04-2015 14:27:01 »

        ( สองปีต่อมา )


ประกาศรายชื่อนักศึกษาคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ม.XXXX
"ณัฐฐา เจริญสินธุ์" สาขาออกแบบอุตสาหกรรม


ผลประกาศรายชื่อนักศึกษาทำให้ความหวังและความพยายามทั้งหมดมันไม่สูญเปล่า
ถึงสาขานี้พ่อและแม่อาจจะยังไม่ค่อยเชื่อใจว่าจะทำให้ชีวิตอยู่รอดปลอดภัยตอนเรียนจบมั้ย
แต่ก็จะพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากรั้วมหาลัยให้ได้มากที่สุด


ช่วงนี้เป็นกล่าวแสดงความยินดี ใครๆ ที่ได้ที่เรียนแล้วก็จะมีคนโพสอวยพรให้เต็มไปหมด
และก็อยากเผื่อแผ่ความรู้สึกนี้ไปให้กับคนที่ค่อยเฝ้ามองอยู่ห่างๆ ถึงสองปีด้วยเช่นกัน
ธนาเองก็ได้คณะที่เหมาะสมกับเขา คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวฯคอมพิวเตอร์
แอบได้ยินมาว่าที่บ้านอยากให้เขาได้เรียนหมอ แต่เจ้าตัวคงพอใจกับการเจริญรอยตามพี่ๆ มากกว่า
อยากเป็นหนึ่งในคนที่ร่วมยินดีกับเขาเหมือนกัน แต่คิดว่าสงผ่านให้ทางใจคงจะทำให้เขารู้สึกดีกว่า


มหาลัยที่เราเรียนถึงไม่ได้อยู่ในใจกลางประเทศแต่ก็ขึ้นชื่อเรื่องงานวิจัย และคุณภาพของบุคลากร
คณะของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก แต่โลกมหาลัย ก็กว้างจนความคิดที่ว่าเราอาจจะได้เจอกันบ้างไม่มีอย่างที่คิด
แต่รู้อะไรไหม ถึงเราจะไม่ได้เจอกันเลย แต่คนรอบตัวที่อยู่รอบของฉันและนายก็ต่างเป็นคนที่เรารู้จักกันทั้งนั้น
ธนา...ความจริงแล้ว โลกของเรามันก็ทับซ้อนกันอยู่นะ แต่ก็แปลกที่เราสองคนไม่เคยโคจรมาเจอกันได้ซักที


"สวัสดีเราชื่อนัฐนะ" เพื่อนต่างสาขาที่เรียนสถาปัตย์โดยตรงยิ้มให้


"สวัสดีเรามุก"


"มุก เราขอถามอะไรหน่อย เป็นเพื่อนที่เรียนกับธนาใช่มั้ย" มุกฉงนแต่ยินดีให้คำตอบเพื่อนใหม่


"ใช่ รู้จักธนาด้วยเหรอ"



"อื้ม เพื่อนโรงเรียนเก่าน่ะ"


ตัดจบการสนทนาถึงคนที่อยู่ในความคิดเพียงเท่านี้ เพราะกลัวว่าชื่อตัวเองจะถูกเล่าให้ธนารู้สึกไม่ดีเหมือนแต่ก่อน
ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เราขอแค่พื้นที่เล็กๆ ให้ตัวเองมีความสุขก็พอ


ชีวิตมหาลัยสอนอะไรเราได้มากมาย ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน การแบ่งเวลาและกิจกรรมต่างๆ
การพบปะผู้คนมากหน้าหลายทำให้รู้ว่าโลกนี้กว้างใหญ่มากกว่าที่เราคิด แม้จะมีความรู้สึกหวั่นไหวกับคน
ที่น่าชื่นชมคนอื่น แต่ทุกครั้งที่บังเอิญเดินสวนกันกับธนาในมอ ความรู้สึกเก่าๆ ที่ยังเกาะติดอยู่ในใจ
ก็มักจะประทุขึ้นมาให้ใจสั่นไหวเสมอ เหมือนอย่างตอนนี้ที่เรียนซัมเมอร์ตอนปีสอง


"ไงนัฐ!" เสียงเรียกจากด้านหลังตอนที่กำลังสาระวนหาของที่ร้านเครื่องเขียนทำให้หันไปมอง ใครคนนั้นเป็นคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอในวันนี้


"ธนา! สวัสดี"


หัวใจที่อกซ้ายอยู่ๆ ก็ตีรัวขึ้นมาเหมือนตั้งโปรแกรมไว้ และใครคนนั้นที่เป็นคนติดตั้งอยู่ตรงหน้านี้แล้ว
เขายังหล่อ และดูดีมากเหมือนเดิม ถึงจะได้ชื่อว่าเรียนคณะวิศวะแต่นิสัยที่รักความเป็นระเบียบ
ทำให้เขาดูภูมิฐานสะอาดสะอ้านเหมือนคณะทางสายแพทย์มากกว่า


"มาซื้อของเหรอ?"


"อือ ใช่ เหมือนกันเหรอ?"


"อืม"


เนิ่นนานกว่าเราจะพูดอะไรต่อจากนั้น และวิสัยของตัวเองก็ไม่ได้ชอบความเงียบกับคู่สนทนาเท่าไหร่


"เรียนซัมเมอร์เหมือนกันเหรอ"


"ใช่"


"แล้วเรียนเป็นไงบ้าง"


"พอไหว ลงกีฬาไว้ด้วยเลยต้องแบ่งเวลาให้ดี"


"เก่งนะ" ยกนิ้วชื่นชม "แล้วได้ข่าวมิ่งบ้างรึเปล่า เราไม่ค่อยได้ข่าวมันเลย"


"ก็ติดต่อกันบ้าง ส่วนมากทางเฟส"


"อือ เราก็เหมือนกัน เออ..ไปก่อนนะได้ของแล้ว" 


อยู่นานกว่านี้คงมีผลไม่ดีต่อหัวใจตัวเอง เพราะแค่มองหน้ายังไม่กล้าจะมองตรงๆ
มันประหม่าเกินไป ความรู้สึกที่มีมันเยอะจนรู้สึกอึดอัดไปทั่วทั้งอก จะยิ้มก็ไม่กล้า
จะดีใจที่ได้เจอ หรือไหนอยากจะร้องไห้กับการพูดจาของเราที่ชวนจืดชืดของตัวเอง


"โอเค"


แต่อย่างน้อยวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ติดอยู่ในความทรงจำของณัฐฐาไปอีกนาน



*******************************



เรื่องประหลาดที่ว่าเราลงเรียนซัมเมอร์ช่วงเดียวกันอย่างเดียวคงไม่พอให้รู้สึกดีใจลึกๆ ข้างใจ
โชคชะตาเลยยังเอิญให้เราได้เรียนวิชาเสรีของเราไว้ด้วย มันเป็นความบังเอิญที่ทำให้ตัวเองมีความตั้งใจ
เรียนวิชานี้มากกว่าเคย เพราะถึงแม้ว่าเวลาส่วนใหญ่จะหมดไปกับนั่งมองแผ่นหลังของธนาก็ตาม


เขายังคงเป็นจุดสนใจของใครหลายๆ คนเหมือนเดิม ดูจากเพื่อนๆ ที่ต่างรุมล้อมเขาไม่ว่าชายหรือหญิง
ธนาเป็นคนแบบนั้น คนที่ใครๆ ก็ต่างรัก
ช่วงเวลาซัมเมอร์หมดเร็วไปกว่าที่คิด แม้ตัวเองจะคาดหวังว่าจะมีวันโชคดีที่ได้พูดคุยกับธนาอีก
แต่เราทั้งสองคนคงเหมือนดวงดาวที่มีไว้ถ่วงสมดุลไว้คนละข้างมากกว่าที่จะโคจรมาบรรจบกัน


หลังจากนั้นช่วงชีวิตของปี 3 ก็เริ่มต้นขึ้น การติดตามข่าวสารที่เกี่ยวข้องกับธนาก็ยังต้องพึ่ง
ระบบโซเชี่ยลของโลกออนไลน์ต่อไป ณัฐฐามองดูอีกคนในมุมเงียบๆ อยู่อย่างนั้นมาได้ถึง 1 ปี
ที่ถึงเวลาของการฝึกงานของทั้งสองคน


นัฐฐาได้ไปฝึกงานอยู่ทางสายที่ตัวเองเลือกไว้อย่างตั้งใจ ส่วนตัวธนาเองก็เช่นกัน และแม้ว่าที่ที่เราฝึกนั้นจะอยู่ในตัวจังหวัดเดียวกันให้นัฐฐารู้สึกดีใจข้างในอีกครั้ง แต่ทั้งสองคนก็ไม่เคยบังเอิญจะเจอกันเลย แต่สื่อในโลกออนไลน์ต่างหากที่ทำให้นัฐต้องรีบกลับจากบริษัทที่ทำมาเปิดหน้าจอคอมอยู่ในตอนนี้่


แอฟพลิเคชั่น 'Ask.fm'


ลืมเล่ารายละเอียดหลังจากนั้นว่าทำไมทุกครั้งที่ได้เจอหรือรับรู้เรื่องราวของธนาเป็นต้องตื่นเต้น ดีใจและเจื่อนไปด้วยความหวัง
เพราะหลังจากที่เขาเลิกรากับรุ่นน้องตั้งแต่มอปลายตอนนั้น ธนาก็ไม่มีข่าวคราวอะไรเกี่ยวกับคนรู้ใจเลย
จนเพื่อนๆ ที่สนิทกับชอบมาแซวเจ้าตัวว่าเป็นตุ๊ดเป็นเกย์ด้วยเป็นคนสำอาง รักสะอาดด้วยอยู่แล้ว


ตัดกลับมาที่ปัจจุบันตอนที่นัฐฐากำลังกดเข้าลงชื่อของโปรแกรมนี้ ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้สันทัดกับเรื่องเทคโนโลยีอะไรมากมาย
แต่เพราะเมื่อวานที่เห็นธนาแชร์ลิ้งค์โปรไฟล์ของแอฟนี้ คนที่ช่างตามเขาอย่างนัฐมีหรือจะพลาดตาม
พอกดเข้าไปดูก็ทำให้รู้ว่าเจ้าตัวฮอตจริงไม่ได้อิงนิยาย เพราะมีทั้งเพื่อนชายและเพื่อนหญิงถามไถ่ยาวเป็นหางว่าว
ซึ่งเจ้าตัวก็ก็ตอบกลับได้เจ็บแสบ ผิดวิสัยที่คุยกับตัวเองชะมัด


น่าอิจฉาชะมัด.. นัฐฐาคิด เพราะอยากจะใกล้ชิด รู้ตัวตนของธนาในมุมอื่นๆ อย่างใครเขาบ้าง เลยทำให้นัฐฐานึกน้อยใจอยู่ทุกวันนี้ถึงไม่แปลกใจที่คำถามแรกจะอยากได้คำตอบกวนๆ ตอบกลับบมา


ยังจะเอาเมียอยู่มั้ย 5555


ถามไปแล้ว นัฐนั่งมองคำถามตัวเองสลับกับทามไลน์บนเฟสของธนาอยู่อย่างนั้น นั่งไล่อ่านคำตอบของเขาไปเรื่อย
บางทีก็นั่งยิ้ม บางครั้งหมดอารมณ์กับคำถามชวนเสี่ยวของคนอื่นๆ นั่งเล่นอย่างนั้นไปสักพักคนที่เพิ่งถามไปก็ตอบกลับมา


'เอาผัวดีกว่าาา ถุยยย!'


"ฮ่าๆ ไอ้บ้า" ตอบมาแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นก็คิดไปไกลหรอก


นั่งถามกวนๆ ส่งไปให้อีกคนอยู่อย่างนั้นได้สองสามวัน การได้พูดคุยกับธนาแม้จะผ่านสื่อที่ต้องหลบซ่อนตัวเองเอาไว้ 
แต่กลับทำให้ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีมันเพิ่มจากเดิมอย่างไม่น่าเชื่อ การเฝ้ารอคำตอบของคำถามที่ตัวเองส่งไปหาเขาเหมือนเติม
สีสันที่เคยหมดลงให้กับใจดวงนี้อีกครั้ง


อย่างบางครั้งก็ต้องคิดในด้านหนึ่งของความสุขเล็กนี่ไว้บ้างว่า มันไม่ยั่งยืน และมันก็ไม่ใช่ของจริง เพราะวันนั้น


พี่ธนา มีแฟนยังจีบได้ป่าว
ลองมั้ยล่ะ

จริงจังนะ ชอบมานานแล้ว
จริงจังไม่กลัว กลัวไม่จริงใจ

เพราะเราก็ไม่รู้ว่าใครที่ถามเขา ตอนที่นั่งอ่านไปเลยได้เดาสุ่มไปทั่ว

อย่าลืมกินข้าวนะคะ : )
เช่นกันครับ : )

จากที่ตอนแรกดีใจที่เขาก็คุยตอบเรา พอมาอ่านคำถามของคนอื่นๆ ที่ถามบ้าง ทำให้หมดอารมณ์ เซ็งกับความรู้สึกตัวเองที่ขึ้นๆ ลงๆ กับคนๆ นี้อยู่เรื่อยไป จากวันนั้นนัฐเลยตั้งใจกับตัวเองอีกครั้งว่าจะเลือกติดตามข่าวอะไรที่เป็นของนายธนารัฐ ใจสุข ต่อให้มีเรื่องช็อกโลกอะไรก็ช่าง หน้าวอล์ ทามไลน์ จะไม่มีการติดตามใดๆ อีกแล้ว!


*******************************
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-10-2016 21:34:51 โดย Veesi3 »

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
Re: ๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐
«ตอบ #3 เมื่อ12-04-2015 15:14:45 »

นัฐจะทำตามความตั้งใจของตัวเองได้จริงๆ
เหรอจ๊ะ ..หืม?? :hao3:

ออฟไลน์ หมูราชา

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 21
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
Re: ๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐
«ตอบ #4 เมื่อ12-04-2015 15:19:46 »

ชื่อเหมือน ผญ เลย
มาอัพต่อน่ะๆ

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: ๐ เรื่องสั้น..แต่รักยาว ๐
«ตอบ #5 เมื่อ12-04-2015 16:18:42 »

 :ling1:

รอตอนต่อ+ตอนพิเศษนะคะ

พลีสสสสสสสสสสสส

 :katai4:

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
( ครึ่งปีต่อมา )



เวลาเทอมหนึ่งของช่วงชีวิตปีสี่จะว่าผ่านไปไวก็ใช่จะว่าช้าก็ไม่เชิง แต่ในความรู้สึกของนัฐนั้นรู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ
ยังคิดว่าวันแรกที่ได้เป็นเฟรชชี่มันผ่านไปเมื่อวานนี่เอง แต่ที่ทำให้ประหลาดที่สุดก็คือเพื่อนในกลุ่มที่เรียนนิติศาสตร์เรียนจบและ
รอรับใบปริญญาบัตรเสียแล้วในปีนี้


เพื่อนคนนั้นชื่อพลอย เธอทักมาทางแชทเฟสบุ๊คเพื่อชวนไปร่วมแสดงความยินดี


Ploy   : ฮัลโหลล นัฐ เค้ารับปริญญา 1 ธค นี้น๊า  ถ้าว่างมาถ่ายรูปกัน ^ ^
Nutta : จริงมั้ย เธอจบแล้ว โอเชๆ
         : ยินดีด้วยนะพลอย
         : ( สติ๊กเกอร์เยี่ยมๆ )
         : ( สติ๊กเกอร์ยกนิ้ว )
Ploy   : ( สติ๊กเกอร์ฉลอง )
         : กร มิ่ง มาย ว่าจะมา แต่ไม่รู้จะมาวันจริงหรือวันซ้อม  ส่วนธนาจะมาวันจริง
Nutta : โอเค ถ่ายรูปนี่มันวันที่ 1 วันเดียวป้ะ หรือ 29
Ploy   : 29 ก็ได้ 1 ก็ได้
         : 29 ช่วง 10-12.00
         : 1 ช่วง 10-11 โมง
         : กรมันยังไม่คอนเฟิมเค้าอ่าว่ามันจะมาตอนไหน
Nutta : โอเชชช เดี๋ยวขอเบอร์ไว้หน่อย เราเปลี่ยนโทรสับหาเมื่อกี้ไม่เจอ
Ploy   : 0XX-XXX-XXXX จ้า
Nutta : เคค้าบ


ตอนที่เห็นชื่อคนที่ไม่ได้ยินข่าวคราวมานาน ตอนนั้นบอกไม่ได้ว่ารู้สึกยังไง ใจกระตุกมั้ง ก็ไม่ได้ตามมานานนี่เนาะ
ตอนที่เพื่อนบอกว่าธนาจะมาวันรับจริงนี่คิดไม่ตกเลยว่าจะตกลงกันวันไหนไป แต่สุดท้ายก็ขอเลือกกลุ่มเพื่อนสนิท
ที่เดินทางมาหาวันที่ 29 มากกว่า


วันนั้นพากันตื่นเต้นมากๆ แอบเซ็งตัวเองที่ติดกิจกรรมคณะไม่ได้ออกมาทานข้าวกับเพื่อน เกร็งใจเขามากๆ เดินทางมา
ตั้งไกล เลยขอแก้ตัวเป็นอยู่ค้างห้องพักที่พลอยเป็นคนจัดการเตรียมให้ คืนนั้นพวกเราสนุกกันมากถึงจะนอนกันอย่างหนาวๆ
เบียดตัวกันสามคนบนเตียงขนาดหกฟุตก็ตาม แต่ก็คุ้มค่ากับช่วงเวลาหลายปีที่ไม่ได้สนุกกับเพื่อนแบบนี้
ใจจริงอยากถามมิ่งถึงคนที่ติดอยู่ในหัวตลอดตั้งแต่ในเชทของพลอย แต่คิดว่าปล่อยให้มันแค่ลมอารมณ์ที่พัดมาแล้วผ่านไปดีกว่า



( 2 วันต่อมา )



รูปงานรับปริญญาของพลอยและคนอื่นๆ ที่เป็นเพื่อนกันบนเฟสบุ๊คถูกโพส ไลค์ แท็กเต็มทามไลน์ไปหมด นัฐนั่งกดไลค์ปนเม้นข้อความตามรูปภาพที่มีตัวเองและคนรู้จักอยู่ในนั้น มีแซวเพื่อนบางคนที่พาแฟนมาเปิดตัวในวันนั้นด้วย แต่มีรูปนึงที่สะดุดตาให้หยุดมือเลื่อนเม้าส์ผ่านไปเหมือนภาพอื่นๆ


ภาพที่พลอยยืนถือช่อดอกไม้ข้างๆ กันกับคนที่บอกว่าจะมาวันที่ 1 ธันวาคม คำบรรยายภาพไม่มีอะไรมากแค่แท็กชื่อคนในรูปเท่านั้นแต่นัฐก็พยายามที่จะจดจำรายละเอียกที่มีอยู่ในภาพนี้ให้ได้มากที่สุด ธนาใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงเข้ารูปสีดำ เขาในตอนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นกว่าแต่ก่อนมากๆ อาจเป็นเพราะยังอยู่ในช่วงฝึกงานอยู่ บรรยากาศของหนุ่มออฟฟิศถึงได้มีออร่าแผ่กระจายขนาดนี้ ( นี่คือไม่ได้ตามข่าวเลย ฮ่าๆ )


ได้ยินมาว่าธนายื่นฝึกงานนานกว่าผมถึงหกเดือน เจ้าตัวเลยกลับมาร่วมยินดีกับเพื่อนได้แค่วันนี้วันเดียว
เพื่อนคนอื่นๆ ที่เห็นรูปนี้ก็ต่างไลค์และเม้นลุคใหม่ของขวัญใจกลุ่มเพื่อนกันไม่ขาด


Mud : ว้าวๆ ธนาคนหล่อ
Thanarat : Mud รายยยย อิอิ
Minkmong : บู๊ยยย
Mud : มาวันไหนไม่เจอ Thanarat
Thanarat : วันที่คุยกันนั่นแหล่ะ 1 ธ.ค. : )


ความขาดกลัวที่มีทำให้ไม่กล้าแม้แต่จะเม้นหรือกดไลค์รูปทั้งนั้น ทำได้นั่งมองอยู่นอกจอ ยิ้มให้กับนายธนารัฐที่ยืนเก็กอยู่ในรูป ช่วงนั้นทำเอานัฐเพ้อไปหลายวัน กลับไปตามข่าว ดูรูปธนาแก้อาการใจลอยไปเป็นพักๆ แต่ก็ทำอย่างนั้นได้ไม่นานเพราะโปรเจคจบที่ต้องดำเนินการและตรวจแบบร่างพัฒนาทุกสัปดาห์ทำให้นัฐไม่มีเวลามาวอกแวกกับเรื่องของเขาไปนานโข ยิ่งช่วงที่ละครคณะที่ปีสี่รับหน้าเป็นหัวเรือใหญ่ในการดำเนินการยิ่งเป็นตัววัดความสามารถและความเสียสละที่มี


กว่าจะผ่านช่วงเวลาที่น่าหนักใจ กดดัน กับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าแล้ว การได้มองเห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะของผู้ชมที่เข้ามาชื่นชมความสำเร็จของน้องๆ ด้านหน้า แค่นี้..พี่ๆ ที่อยู่เบื้องหลังก็พอใจแล้ว เราร้องไห้ให้กันกับเพื่อนที่ร่วมลงเรือลำนี้ ความลำบาก ความเหนื่อยที่เจอด้วยกันมาตลอดสี่ปีทำให้รู้ว่าพวกเราเป็นทีมที่แข็งแกร่งมากแค่ไหน


 เสร็จจากละครคณะก็ถึงเวลาที่ต้องลุยกับการขึ้นสอบความก้าวหน้าของงานสุดท้ายตัวเอง บอกเอาไว้เลยว่าการทำอะไรอย่างเดียวนานๆ มันก็เบื่อไม่น้อย ยังดีที่มีกิจกรรมออนไลน์ให้เราได้ผ่อนคลายบ้าง แต่อย่าเผลอขาดสติไปเลยเชียว เพราะจากที่ว่าจะเล่นแค่สิบนาทีเข็มที่เปลี่ยนตัวเลขอาจจะกลายเป็นเข็มสั้นซะก่อน


นั่งไล่ทามไลน์เล่นไปเรื่อยๆ ภาพแคปหน้าจอโปรแกรมเก่าที่เคยส่งคำถามไปหาธนาก็โผล่ขึ้น ความจริงมันก็ไม่มีอะไรมากหรอกถ้าคนโพสไม่ใช่เจ้าตัวที่นัฐแอบติดตามอยู่



( รูปภาพ Ask.fm )
Thanarat : ตามกระแส ขำๆ 55


หึหึ ตามกระแสขำๆ แล้วทำไมคนอย่างณัฐฐาจะต้องไปเดินตามรอยคนอื่นด้วย





คลิ๊ก.


.

.



Ask.fm




คนอย่างณัฐฐา เจริญสินธุ์เป็นคนที่มีจุดยืนในตัวเอง ไม่เอาความคิดตัวเองไปผูกกับเรื่องอื่นที่มันไร้สาระหรอก



.


.



Profile . Thanarat Chaisuk
ถามคำถาม [                                  ]
*คำถามที่ไม่ระบุชื่อผู้ถาม


กดพิมพ์


.


.




นี่มันคนดังนี่หว่า ; )


ไอ้ที่พูดเมื่อกี้นัฐเองเป็นคนอย่างนั้นจริงๆ แต่พอเป็นเรื่องนายธนาทีไร สิ่งก่อสร้างที่เป็นตัวเองมันจะถูกทลายลงมาได้ทุกที
ไม่อยากทำแต่มันก็อดไม่ได้  ไหนจะคำถามที่ตั้งถามกันอีก คนจะเยอะไปไหน นั่งไล่อ่านตั้งแต่บนลงล่าง
แต่ละวันเฉลี่ยแล้วเยอะเหลือเกิน หมั่นไส้ชะมัด! เลยอดพิมพ์ทักแซวๆ ไม่ได้


นัฐนั่งไล่อ่านทามไลน์ของธนาไปเรื่อยๆ ซักพักก็เจอ


แฟนใหม่สวยมั้ย
ยังไม่มีแฟนจ้าา



ตู้ม!! (เสียงระเบิดภายใน)



"เหอะ! คิดจะอ่อยทางแอฟนี่รึไง" ถึงจะพูดอย่างนี้ไปแต่กล้ามเนื้อตรงริมฝีปากฉีกยิ้มจนตึงไปหมด


นัฐขี้เกียจจะคิดคำถามกวนธนาให้ตอบอีกเลยนั่งรีเฟรสอ่านคำตอบใหม่ที่เด้งขึ้น เลยทำให้รู้ว่าช่วงนี้อีกคนกำลังอยู่ช่วงสอบกลางภาคแต่ยังไม่กลับไปที่มอ สิ่งที่กระตุกต่อมเซ็งของนัฐอีกอย่างนึงก็คือมันมีคนคนนึงที่ส่งคำถามเสี่ยวๆ มาให้ธนาตลอด
ตัวธนาเองน่ะไม่รู้หรอกว่ามีกี่คน แต่ตัวเขาน่ะรู้แน่นอนว่าตอนนี้มีคนเดียว และกำลังมีคู่แข่ง!



แอบชอบนะ รู้ยัง?
อ่อยเสยย 5555555

รู้ตัวป่ะว่าน่ารักมาก
บ่ๆ ผิดคนแล้ว

มีคนถามแทรกเรื่อยยยย ตายๆๆ 55555
 ฮาาา



เหอะ!! เหอะ!! อยากจะขำ!!!
ความจริงคำถามมีเยอะมาก แต่ที่ติดใจและสามารถมาเรียงได้ว่าเป็นของคนๆ เดียวกันนี่คือคนนี้
 
นัฐนั่งพิมพ์คำถามที่ไม่ค่อยจะต้องการคำตอบเท่าไหร่ อารมณ์ประมาณว่าอยากให้รู้ไว้เฉยๆ



พี่นา จีบค่ะ



หึหึ เป็นไงล่ะ
ดูสิว่าจะตอบว่าไง..



กดปิดโปรแกรมแล้วหันไปเล่น Candy Crush แก้เซ็งจนชีวิตหมดแล้วกลับมาเปิดใหม่
คำถามที่เพิ่งส่งไปถูกตอบกลับอย่างเร็วรวด
นัฐยิ้มกดคลิ๊กไปที่คำตอบที่ส่งกลับมา






'ใครคือพี่นาคับ ฮาๆ'


...

..

.


ข..ขะ...คึ.. ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!


"โอ้ยยย... ไหวมั้ยนัฐ" ได้แต่ด่าตัวเองปนขำ จะแกล้งถามจีบเขาก็ดันพิมพ์ชื่อผิดซะงั้น



โทดๆ 555555555555
lol

ว่าจะถามเล่น หมดกันคำถามกู ฮาา
งงครับ ฮาา



นัฐนั่งอ่านคำตอบที่ธนาส่งกลับมา รู้สึกมีความสุขมากๆ ในรอบเวลาของทั้งสองคนที่ห่างหายไป
จะว่ายังไงดีล่ะ จะสุขมันก็สุขแต่ก็ยังมีความรู้สึกหน่วงๆ ในใจให้ยิ้มได้ไม่สุด
คำถามในใจที่ถูกเขียนไปอีกครั้ง ถามเผื่อถึงเวลาที่ผ่านมาว่าสถานะเป็นยังไงบ้าง


โสดมานานเท่าไหร่แล้วว
ไม่บอกกกก


"ชิส์! ไม่บอก ตามสืบเอาก็ได้วะ"

นั่งส่องทามไลน์ของธนาอยู่นานเพราะก็หลายเดือนแล้วที่ไม่ได้ตามข่าวทั้งเฟสและแอฟนี้
ค้นความจริงลึกเข้าไปเรื่อยๆ นัฐก็ยิ้มกริ่ม หึหึ นายธนา
นี่นายไม่ได้มีใครตั้งแต่ตอนนั้นเลยเหรอเนี่ย พอเรียนมหาลัยก็นึกว่าจะมีใครซะอีก
ขอตามจีบแบบไม่แสดงตัวในนี้ได้มั้ยนะ คึคึ



******************************



เหมือนความคิดตอนนั้นจะไปได้สวยใช่มั้ยคะ
ไม่คิดว่าจะเขียนยาวถึงขนาดนี้ กะเขียนให้ตอนเดียวจบ
แต่พอนั่งนึกๆ ดู รายละเอียดมันก็เยอะค่ะ
เลยลากยาวมาหลายรีไพลท์ขนาดนี้
ขอบคุณคนอ่าน คนเม้นต์มากๆ เลยนะคะ

 :3123: :3123:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-04-2015 19:27:27 โดย Veesi3 »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
 :L1: :pig4:

แฮปปี้วันปีใหม่(ไทยนะคะ) :D

(โอมๆๆๆ จงจบแฮปปี้เเอนดิ้ง พลีสสสสสสสสส  :call:)

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
:L1: :pig4:

แฮปปี้วันปีใหม่(ไทยนะคะ) :D

(โอมๆๆๆ จงจบแฮปปี้เเอนดิ้ง พลีสสสสสสสสส  :call:)


แฮปปี้ปีใหม่ไทยเหมือนกันนะคะ :D  :mew1:
รักคุณ BlueCherries  :กอด1:
มีการขอให้จบแบบแฮปปี้ เหมือนจะมีเซ้นยังไงไม่รู้เนาะ  :hao7:  555
งานเขียนมันก็แค่ทำให้เราย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องอดีต
ต่อไปจะเป็นยังไงก็ให้แล้วแต่อนาคตแล้วกันเนาะ

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
ฮาาา

นั่งอ่านเรื่องของคุณ Veesi3 แล้วชอบเรื่องก่อนๆมากที่จบแฮปปี้น่ะค่ะ :)

(เลยนั่งลุ้นว่าขอให้เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องในทำเนียบ)

คนอ่านบ้าค่ะ นั่งมโนเองอยู่ 555555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1432
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43
จบหรือยังอ่ะครับ

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
จบหรือยังอ่ะครับ

ยังจ้าา

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1432
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43
รอว์

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ธนา.. ที่ปล่อยให้ตัวเองโสดเนี่ย กะเอาไว้อ่อยให้นัฐกลับมาหาตัวใช่เปล่าจ๊ะ?? เหงาล่ะสิที่นัฐไม่ได้ตามคุยตามส่องเหมือนเดิมน่ะ ใช่มะ..ใช่ม๊าา.. :hao7:

ออฟไลน์ kutelittlepoly

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 190
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-0
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกก

เข้ามารอจ้าาาาาาาาาาาา

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2


หลังจากนั้นเป็นต้นมานัฐก็ขยันขันแข็ง เทียวส่งคำถามไปถึงธนาและเฝ้าคำตอบอย่างใจจดใจจ่อทุกวัน
ถึงขนาดว่ามีบางวันนั่งเปิดโปรแกรมนี้ไว้
รอคำตอบเด้งขึ้นเลยทีเดียว ด้วยเพราะคิดว่าไหนๆ
ตัวเองมีคู่แข่งนิรนามที่ออกสื่อแล้วก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเจี่ยวเจี๊ยม
แล้วนั่งนิ่งๆ รอธนาโดยสอยไปต่อหน้าต่อตา ไม่มีทาง!
แล้วจำได้ว่าวันนี้ธนาเริ่มสอบวิชาแรกด้วย เจ้าตัวก็ไม่พลาดที่จะถามไถ่กลับไป



สอบเป็นไงบ้าง



ติ๊ง!



ส่งไปไม่นานธนาก็ตอบกลับอย่างเร็ว สงสัยจะสอบเสร็จแล้ว


'สบ๊ายยย'


นัฐยิ้มก่อนจะตอบกลับทันที



สบ๊ายยย จริงเร้อออ
'อย่าพูดถึง น้ำตาแทบเล็ต'


เล็ตอิทโกป้ะ 5555
'จัดปายยยย ฮาาา'



นัฐนั่งยิ้มกับน้ำตอบที่ได้รับ ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่ได้รับจากธนาทำไมถึงทำให้ใจฟูฟ่องขนาดได้นะ ไม่คิดจะส่งคำถามต่อ
เพราะหมดมุขจะเล่นแล้วจริงๆ แถมธนายังตอบคำถามอื่นๆ ที่ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ทำให้คำถามเขาเลื่อนไปอีกเยอะ เลยนั่ง
อ่านเล่นๆ แก้เขินเมื่อกี้ดีกว่า

และเหมือนว่าธนาจะสอบวันนี้แค่วันเดียว เพราะว่ามีเพื่อนของเขานัดดื่มกันคืนนี้ที่ร้านเหล้าหลังมอ
นัฐนั่งอ่านแล้วคิดไม่ตกว่าจะแอบไปส่องธนาที่ร้านนั้นดีมั้ย
แต่เรียนตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่ยังไม่เคยไปร้านเหล้าที่ไหนนอกจากร้านประจำของคณะเลย
แล้วยังจะไปคนเดียวอีก ถึงจะเสียดายแต่ขอถามเจ้าตัวอยู่ไกลๆ
อย่างนี้ดีกว่า เพราะช่วงนี้ธนาดูติดแอฟนี้ตอบบ่อยเหลือเกิน



( เวลา 21.56 น. )



เมายังง
'นิดนึง คริๆ'


แหนะ เมาแล้วขี้อ่อยนะมึง นัฐแอบนึกเป็นห่วงคนที่ไปสังสรรค์กับเพื่อน
ยิ่งช่วงนี้เซ้นตัวเองมันบอกว่าธนามีปัญหาทางใจยังไงไม่รู้
เพราะถึงเห็นตอบคำถามเพื่อนเล่นๆ ขึ้นสถานะกวนๆ ให้ติดตามก็เถอะ
แต่พอกดเข้าไปส่องเจ้าตัวที่อินสตาแกรมกลับมี รูปภาพพร้อมกับ
แคปชั่นแปลกๆ ให้น่าคิด



( รูปภาพ )
Thana.rat เทียนที่ไร้เสียง มีไปก็ไร้ความหมาย #ความรักก็เช่นกัน



เพราะมัวแต่ติดตามธนาที่เฟสบุ๊คและ Ask.fm เท่านั้น นัฐถึงไม่รู้ว่ารูปภาพนี้ธนาอัพขึ้นนานก่อนที่เขาจะกลับไปติดตามอีกครั้งเสียอีก

ธนา..มีคนในใจสินะ

ถึงไม่รู้ว่าความจริงจะเป็นยังไง ธนาจะขึ้นเล่นๆ หรือเป็นไปตามความคิดที่ตัวเองมโนเอาไว้
แต่ไม่รู้สิ บางทีมันก็เหนื่อย ถึงจะทำใจดีสู้เสือ
บากหน้ายิ้มๆ แในต่ใจร้องไห้เดินตามเขาไปทุกวันแบบนี้ มันก็ไม่โอเค
คนเรามันก็มีขีดกำจัดนะ ธนาคงไม่รู้หรอกว่าตัวเองมีอิทธิพลในใจของนัฐฐามากขนาดไหน
สามารถทำให้สุขได้มากสุดๆ แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้รู้สึกน้อยใจจนเป็นทุกข์

นัฐพยายามปัดความรู้สึกแย่ๆ ที่ตัวเองได้รับมา มองนาฬิกาที่ตอนนี้กำลังจะห้าทุ่มแล้ว
นี่นั่งแช่กับตัวเองนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
กดเข้าไปที่แอฟเดิมเพื่อดูคำตอบ แต่ธนาก็ไม่ได้ตอบคำถามที่ส่งไปซักที
จากที่คิดมากกับเรื่องรูปภาพนั้น ตอนนี้นัฐยิ่งคิดหนักเข้าไปอีก คืนนั้นเลยต้องจำใจข่มตาหลับไปทั้งที่กังวล


ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงกว่า นัฐรีบกดเข้าโปรแกรมเดิมที่เคยส่งคำถามไว้ แต่ธนาก็ยังไม่ตอบเขา
แปลก.. เขาไม่ได้ถามอะไรแย่มากมาย
แต่เจ้าตัวกลับไปตอบคำถามเขา ลองส่งไปอีกทีเผื่อที


หายเมายัง


รออย่างนั้นจนถึงเย็นก็ไม่มีคำตอบให้ใจชื้นขึ้นมา ในใจตอนนี้มันว้าวุ่นเต็มไปหมด
แปลก มันแปลกเกินไป เขาตอบคำถามใครๆ แต่ทำไมไม่ตอบคำถามเรา
ก็กดซ่อนชื่อทุกครั้งแต่ทำไมธนาถึงไม่ยอมตอบ นัฐน้อยใจมากโดยอีกคนก็คงไม่มีทางรู้
เสียใจชะมัดขนาดซ่อนชื่อเจ้าตัวก็ยังไม่คิดที่จะคุยด้วย

...เสียใจจัง แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มอะไรอีกแล้ว น่าสมเพชตัวเองชะมัด

นัฐยิ้มขืนให้กับตัวเอง ถึงรู้ว่าตัวเองกำลังคิดไม่เข้าท่าแต่หัวใจตัวเองมันเกินจะรับไว้จริงๆ
ชอบเขามาก็ตั้งนาน แอบมองอยู่เงียบๆ โดยที่ใครคนนั้นไม่รู้ สงสัยจะไม่มีดวงด้วยกันจริงๆ แฮะ
นัฐกลั้นใจปิดโปรแกรมที่เป็นหน้าทามไลน์ของธนาก่อนที่ล้มตัวลงไปบนเตียงตัวเองเงียบๆ
เขาไม่ได้ร้องไห้ แล้วก็ไม่คิดจะร้อง เขาสัญญากับตัวเองมานานแล้วว่าจะร้องไห้ให้กับคนที่ชื่อธนารัฐ ใจสุข
แค่ตอนมอห้าที่เผลอใจกล้าทักแชทไปเท่านั้น จึงขอทำใจให้สงบเงียบๆ บนเตียงก็พอ

นานไปพอตัว ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปนานเท่าไหร่ แต่พอลุกขึ้นมาก็ปวดจี๊ดที่หัวทันที
ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างหน้า ดื่มน้ำให้ตัวเองสดชื่น
ก่อนจะกดเข้าอินสตาแกรมทำบางสิ่งบางอย่างที่ตัวเองคิดได้ก่อนจะพักสติหลับไป



 ( รูปภาพ )
Nut.ta เธอเป็นเหมือนดินสอ เขียนได้แล้วก็ลบได้ และถึงไม่ได้ลบมันก็เลือนลางจางไปอยู่ดี
หลายครั้งที่กลับมาดูสิ่งที่เคยเขียนจากเธอแล้วอดจะเขียนซ้ำลงไปอีกไม่ได้
ทั้งที่ก็รู้ว่าเขียนยังไงมันก็ไม่มีประโยชน์
เพราะดินสอแท่งนี้มันไม่มีไส้ที่พร้อมจะเขียนไปกับเรา
แต่ก็ยังคงเก็บมันไว้อย่างนี้จนเก่าไปหมดแล้ว
มันคงถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนดินสอแล้วล่ะมั้ง
เก็บไว้มานานจนหมดอายุขนาดนี้
คงต้องหาดินสอแท่งให้ตัวเองได้แล้วล่ะ : )


ความจริงไม่เคยคิดที่จะพิมพ์อะไรแบบนี้ในโลกสาธารณะเลยซักนิด แต่ใจนึงก็อยากให้คนที่นึกถึงได้เห็น
ความรู้สึกของเขาผ่านตาบ้าง แต่เหนือที่พูดมาทั้งหมดนัฐแค่ต้องการตอกย้ำและสัญญาใจกับตัวเอง
ว่าควรหยุดเรื่องนายธนาคนนี้ให้ได้ซักที

หลังจากนั้นนัฐก็พยายามคิดในเชิงบวก มองธนาเป็นเพื่อนจริงๆ อย่างที่ควรจะเป็น
เขาไม่ลบเพื่อน หรือบล็อกอะไรทั้งนั้น ทุกๆ อย่างยังคงอยู่เหมือนเดิม
จะมีก็แต่หัวใจและความรู้สึกของตัวเองที่ดูจะเข้มแข็งขึ้นหลังจากเปลี่ยนวิธีคิด
เรื่องราวของธนามีมาให้แบ่งปันบ้าง ตามประสาคนเช็คทามไลน์ของเพื่อนๆ ที่รู้จัก
ยิ้มให้กำลังใจตัวเองเมื่อเห็นชายหนุ่มคนนั้นคงเริ่มจะมีสาวรู้ใจจริงๆ
นัฐนั่งกดไลค์เรื่องราวน่าสนใจของธนาอย่างเงียบๆ
อ่านคอมเม้นต์ที่เจ้าตัวโดยเพื่อนแกล้งแล้วก็รู้สึกไปด้วยกัน
เสียดายจริงๆ ที่เราต่างเป็นดาวคู่ขนาน ขนาดแค่อยากจะเป็นเพื่อนสนิท
ที่อยู่ใกล้ชิดธนาอย่างสมัยประถมยังทำไม่ได้เลย

นัฐส่ายหัวไปมาให้กับความคิดตัวเองที่ชอบเผลอไปคิดถึงธนาอยู่เรื่อย
หันไปมองดูปฏิทินอีกสองเดือนตัวเองก็จะต้องกลายเป็นหนุ่มวัยทำงานเต็มตัวแล้ว
วันนี้อารมณ์เปลี่ยวๆ นึกอยากเขียนลงสมุดส่วนตัวที่ทำขึ้นมาใครอีกคนโดยเฉพาะซะงั้น



ถึงธนา

ธนาถึงตอนนี้จะผ่านมาไม่รู้กี่ปี
แล้วอีกสองเดือนข้างหน้าเราก็จะจบพร้อมกันแล้ว
แต่เราก็ยังไม่กล้าที่จะพูดความรู้สึกกับนายได้อยู่ดี
ถึงจะพยายามทำอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่กล้าทำจนถึงที่สุด
ซึ่งความจริงก็คือ เรารู้คำตอบ
แต่ก็ไม่กล้าจะยอบรับและมองหน้านายตรงๆ ได้
แต่เราอยากบอกนายว่า จนถึงตอนนี้เราก็ยังรู้สึกดีกับนายนะ
ยังคงชื่นชม และยังชอบนายเหมือนเดิม
และจนถึงตอนนี้ก็พยายามหาคำตอบว่าอะไรที่ทำให้ชอบนายได้มากขนาดนี้
อาจเป็นเพราะคำว่า "ครั้งแรก"ของความรู้สึกนี่ล่ะมั้ง
ที่ทำให้นายยังติดอยู่ในใจเราเสมอ แต่ถึงยังไง
เราก็ยินดีกับความสำเร็จในอนาคตของนายนะ
รักและเป็นห่วงเสมอ

                                                นัฐฐา  ( 12-04-58 )


เขียนเสร็จก็จัดการเก็บสมุดแล้ววางไว้มุมเดิมทันที
นัฐหยุดความรู้สึกไว้แต่ไม่เคยคิดที่จะลบเลือนมันออกไป
เพราะคิดว่ามันเป็นความทรงจำที่สวยงาม
จะมีซักกี่คนที่ใส่ใจเรื่องราวต่างๆ คนๆ นึงได้ยาวนานขนาดนี้
อย่างน้อย..คนๆ นี้ก็ได้ชื่อว่าเป็น "รักครั้งแรก" ของเขาล่ะนะ.. : )



*************************************


เรื่องความรักความชอบนี่มันยากที่บังคับให้เป็นไปตามที่เราคิดจริงๆ
บางทีเราก็คิดว่าตัวเองจริงใจ รักอีกคนด้วยความบริสุทธิ์
แต่กว่าที่คนสองคนจะได้ครองคู่กันก็ต้องอาศัยบริบทหลายๆ อย่าง
ที่เป็นปัจจัยให้ได้มาข้องเกี่ยวจริงๆ
จงมองความรักให้เป็นสิ่งสวยงาม...  :กอด1:


ปล. ยังไม่จบนะจ้ะ คุณ BlueCherries บอกไม่เอาจบเศร้าาาาา  :hao7:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-04-2015 20:59:35 โดย Veesi3 »

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ขอกอดนัฐสักที~~ :กอด1: ... ชอบที่นัฐคิดแบบนี้จังเลยค่ะ ความรักที่แม้จะยังส่งไปไม่ถึงเขา แต่เราก็ยังเก็บความรู้สึกดีๆ ที่ได้รักเอาไว้ในเสี้ยวหนึ่งของหัวใจได้ ^^ ยิ้ม~

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
มาต่อแล้ววว นึกว่าจะมาหลังสงกรานต์

ขอบคุณคุณ Veesi3 มากๆนะคะ :D

(ไม่รู้ว่าใจจริงคุณ Veesi3 อยากจบแค่นี้หรือเปล่า แต่ว่าเขียนต่อให้จบแฮปปี้เอนดิ้งเพราะความเอาแต่ใจของเรา ถ้าเป็นงั้นจริงก็ขอ....กราบงามๆเลยค่ะ)




ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
มาต่อแล้ววว นึกว่าจะมาหลังสงกรานต์

ขอบคุณคุณ Veesi3 มากๆนะคะ :D

(ไม่รู้ว่าใจจริงคุณ Veesi3 อยากจบแค่นี้หรือเปล่า แต่ว่าเขียนต่อให้จบแฮปปี้เอนดิ้งเพราะความเอาแต่ใจของเรา ถ้าเป็นงั้นจริงก็ขอ....กราบงามๆเลยค่ะ)



นัฐต้องขอบคุณคุณ  BlueCherries นะเนี่ยยย  :L1:
 
เพราะใจจริงกะว่าจะจบไว้ประมาณนี้เลยค่ะ เพราะเรื่องนี้อยู่ดีๆ ก็นึกอยากเขียน
เอาจริงๆ สารภาพเลยว่าอิงมาชีวิตส่วนตัวมากมายหลายเปอร์เซ็น
กลับไปนั่งเปิดข้อความบางส่วนเพื่อเอามาเขียนแล้วก็รู้สึกเซ้นซิทีฟขึ้นมาเล็กน้อย
เพราะตั้งใจว่าจะเขียนเป็นเหมือนบันทึกเล็กๆ ของตัวเอง
ตอนจบมันก็เลยไม่ค่อยสวยอย่างที่คิดในตอนแรก
แต่มาคิดๆ ดูแล้ว อยากให้มันเป็นเรื่องราวดีๆ เราก็ต้องเขียนมันให้จบดีเนาะจริงมั้ย
เลยจะให้นัฐแฮปปี้มีความสุขกับความรักบ้างซักหน่อยค่ะ
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ  :pig4:


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-04-2015 21:14:29 โดย Veesi3 »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
จะเพิ่มเรื่องนี้กับคลั่งรักในลายเซ็นไหมคะ :3

หรือว่ารอจบก่อนค่อยใส่??

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
จะเพิ่มเรื่องนี้กับคลั่งรักในลายเซ็นไหมคะ :3

หรือว่ารอจบก่อนค่อยใส่??

อยากเอาใส่เหมือนกันค่ะ แต่ในนั้นเค้าจำกัดตัวอักษรไป 200 ตัวเอง ต่อไปคงไม่ใส่เป็นลิ้งค์แล้ว
แต่จะเขียนชื่อเรื่องที่แต่งไว้เท่านั้นค่ะ : D

ออฟไลน์ ReiSei

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1379
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-5
ละมุนแบบเหงาๆ  คนเราสามารถรักข้างเดียวนานได้ขนาดนี้เลย คิดละเหงาเนอะ
รอติดตามตอนจบค่า

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7

ออฟไลน์ j123

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 699
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
รออ่านค่ะ สุดท้ายใจตรงกันใช่ไหม  :pig4:

ออฟไลน์ Blue

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
รอนะ
 :call: :call: :call:

ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
รอครับ  :L1:

ออฟไลน์ kyungploy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
แอบชอบมานานมากเลยแฮะ ตั้งแต่ปอหกยันจบมหาลัย โอ้โห มั่นคงสุดๆ เป็นสิบๆปีเลยนะเนี่ย

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
สนุกดี ให้ความรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ เศร้า เหงาลึก ๆ

ปล.วิศวะกับสถาปัตย์เรียนสี่ปีเท่ากันเหรอ เท่าที่ทราบสถาปัตย์เรียนห้าปีนะ

ออฟไลน์ TrebleBass

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ลุ้นจริงๆ  ถ้าเจอตัวเป็นๆ นัฐต้องสู้ๆ นะ

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
สนุกดี ให้ความรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ เศร้า เหงาลึก ๆ

ปล.วิศวะกับสถาปัตย์เรียนสี่ปีเท่ากันเหรอ เท่าที่ทราบสถาปัตย์เรียนห้าปีนะ

ขอโทษจริงๆ จ้า คนเขียนบอกไม่ละเอียดเอง สถาปัตย์สาขาออกแบบอุตสาหกรรมหลักสูตรมัน 4 ปีฮะ แต่สถาปัตย์ทั่วไป 5 ปี
อันนี้แก้เนื้อหาเรื่องสาขาให้ชัดเจนในนิยายแล้ว ขอบคุณมากนะจ้ะ : D

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด