หลังจากนั้นเป็นต้นมานัฐก็ขยันขันแข็ง เทียวส่งคำถามไปถึงธนาและเฝ้าคำตอบอย่างใจจดใจจ่อทุกวัน
ถึงขนาดว่ามีบางวันนั่งเปิดโปรแกรมนี้ไว้
รอคำตอบเด้งขึ้นเลยทีเดียว ด้วยเพราะคิดว่าไหนๆ
ตัวเองมีคู่แข่งนิรนามที่ออกสื่อแล้วก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเจี่ยวเจี๊ยม
แล้วนั่งนิ่งๆ รอธนาโดยสอยไปต่อหน้าต่อตา ไม่มีทาง!
แล้วจำได้ว่าวันนี้ธนาเริ่มสอบวิชาแรกด้วย เจ้าตัวก็ไม่พลาดที่จะถามไถ่กลับไป
สอบเป็นไงบ้างติ๊ง!
ส่งไปไม่นานธนาก็ตอบกลับอย่างเร็ว สงสัยจะสอบเสร็จแล้ว
'สบ๊ายยย'
นัฐยิ้มก่อนจะตอบกลับทันที
สบ๊ายยย จริงเร้อออ'อย่าพูดถึง น้ำตาแทบเล็ต'
เล็ตอิทโกป้ะ 5555'จัดปายยยย ฮาาา'
นัฐนั่งยิ้มกับน้ำตอบที่ได้รับ ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่ได้รับจากธนาทำไมถึงทำให้ใจฟูฟ่องขนาดได้นะ ไม่คิดจะส่งคำถามต่อ
เพราะหมดมุขจะเล่นแล้วจริงๆ แถมธนายังตอบคำถามอื่นๆ ที่ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ทำให้คำถามเขาเลื่อนไปอีกเยอะ เลยนั่ง
อ่านเล่นๆ แก้เขินเมื่อกี้ดีกว่า
และเหมือนว่าธนาจะสอบวันนี้แค่วันเดียว เพราะว่ามีเพื่อนของเขานัดดื่มกันคืนนี้ที่ร้านเหล้าหลังมอ
นัฐนั่งอ่านแล้วคิดไม่ตกว่าจะแอบไปส่องธนาที่ร้านนั้นดีมั้ย
แต่เรียนตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่ยังไม่เคยไปร้านเหล้าที่ไหนนอกจากร้านประจำของคณะเลย
แล้วยังจะไปคนเดียวอีก ถึงจะเสียดายแต่ขอถามเจ้าตัวอยู่ไกลๆ
อย่างนี้ดีกว่า เพราะช่วงนี้ธนาดูติดแอฟนี้ตอบบ่อยเหลือเกิน
( เวลา 21.56 น. )
เมายังง'นิดนึง คริๆ'
แหนะ เมาแล้วขี้อ่อยนะมึง นัฐแอบนึกเป็นห่วงคนที่ไปสังสรรค์กับเพื่อน
ยิ่งช่วงนี้เซ้นตัวเองมันบอกว่าธนามีปัญหาทางใจยังไงไม่รู้
เพราะถึงเห็นตอบคำถามเพื่อนเล่นๆ ขึ้นสถานะกวนๆ ให้ติดตามก็เถอะ
แต่พอกดเข้าไปส่องเจ้าตัวที่อินสตาแกรมกลับมี รูปภาพพร้อมกับ
แคปชั่นแปลกๆ ให้น่าคิด
( รูปภาพ )
Thana.rat เทียนที่ไร้เสียง มีไปก็ไร้ความหมาย #ความรักก็เช่นกัน
เพราะมัวแต่ติดตามธนาที่เฟสบุ๊คและ Ask.fm เท่านั้น นัฐถึงไม่รู้ว่ารูปภาพนี้ธนาอัพขึ้นนานก่อนที่เขาจะกลับไปติดตามอีกครั้งเสียอีก
ธนา..มีคนในใจสินะ
ถึงไม่รู้ว่าความจริงจะเป็นยังไง ธนาจะขึ้นเล่นๆ หรือเป็นไปตามความคิดที่ตัวเองมโนเอาไว้
แต่ไม่รู้สิ บางทีมันก็เหนื่อย ถึงจะทำใจดีสู้เสือ
บากหน้ายิ้มๆ แในต่ใจร้องไห้เดินตามเขาไปทุกวันแบบนี้ มันก็ไม่โอเค
คนเรามันก็มีขีดกำจัดนะ ธนาคงไม่รู้หรอกว่าตัวเองมีอิทธิพลในใจของนัฐฐามากขนาดไหน
สามารถทำให้สุขได้มากสุดๆ แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้รู้สึกน้อยใจจนเป็นทุกข์
นัฐพยายามปัดความรู้สึกแย่ๆ ที่ตัวเองได้รับมา มองนาฬิกาที่ตอนนี้กำลังจะห้าทุ่มแล้ว
นี่นั่งแช่กับตัวเองนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
กดเข้าไปที่แอฟเดิมเพื่อดูคำตอบ แต่ธนาก็ไม่ได้ตอบคำถามที่ส่งไปซักที
จากที่คิดมากกับเรื่องรูปภาพนั้น ตอนนี้นัฐยิ่งคิดหนักเข้าไปอีก คืนนั้นเลยต้องจำใจข่มตาหลับไปทั้งที่กังวล
ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงกว่า นัฐรีบกดเข้าโปรแกรมเดิมที่เคยส่งคำถามไว้ แต่ธนาก็ยังไม่ตอบเขา
แปลก.. เขาไม่ได้ถามอะไรแย่มากมาย
แต่เจ้าตัวกลับไปตอบคำถามเขา ลองส่งไปอีกทีเผื่อที
หายเมายังรออย่างนั้นจนถึงเย็นก็ไม่มีคำตอบให้ใจชื้นขึ้นมา ในใจตอนนี้มันว้าวุ่นเต็มไปหมด
แปลก มันแปลกเกินไป เขาตอบคำถามใครๆ แต่ทำไมไม่ตอบคำถามเรา
ก็กดซ่อนชื่อทุกครั้งแต่ทำไมธนาถึงไม่ยอมตอบ นัฐน้อยใจมากโดยอีกคนก็คงไม่มีทางรู้
เสียใจชะมัดขนาดซ่อนชื่อเจ้าตัวก็ยังไม่คิดที่จะคุยด้วย
...เสียใจจัง แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มอะไรอีกแล้ว น่าสมเพชตัวเองชะมัด
นัฐยิ้มขืนให้กับตัวเอง ถึงรู้ว่าตัวเองกำลังคิดไม่เข้าท่าแต่หัวใจตัวเองมันเกินจะรับไว้จริงๆ
ชอบเขามาก็ตั้งนาน แอบมองอยู่เงียบๆ โดยที่ใครคนนั้นไม่รู้ สงสัยจะไม่มีดวงด้วยกันจริงๆ แฮะ
นัฐกลั้นใจปิดโปรแกรมที่เป็นหน้าทามไลน์ของธนาก่อนที่ล้มตัวลงไปบนเตียงตัวเองเงียบๆ
เขาไม่ได้ร้องไห้ แล้วก็ไม่คิดจะร้อง เขาสัญญากับตัวเองมานานแล้วว่าจะร้องไห้ให้กับคนที่ชื่อธนารัฐ ใจสุข
แค่ตอนมอห้าที่เผลอใจกล้าทักแชทไปเท่านั้น จึงขอทำใจให้สงบเงียบๆ บนเตียงก็พอ
นานไปพอตัว ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปนานเท่าไหร่ แต่พอลุกขึ้นมาก็ปวดจี๊ดที่หัวทันที
ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างหน้า ดื่มน้ำให้ตัวเองสดชื่น
ก่อนจะกดเข้าอินสตาแกรมทำบางสิ่งบางอย่างที่ตัวเองคิดได้ก่อนจะพักสติหลับไป
( รูปภาพ )
Nut.ta เธอเป็นเหมือนดินสอ เขียนได้แล้วก็ลบได้ และถึงไม่ได้ลบมันก็เลือนลางจางไปอยู่ดี
หลายครั้งที่กลับมาดูสิ่งที่เคยเขียนจากเธอแล้วอดจะเขียนซ้ำลงไปอีกไม่ได้
ทั้งที่ก็รู้ว่าเขียนยังไงมันก็ไม่มีประโยชน์
เพราะดินสอแท่งนี้มันไม่มีไส้ที่พร้อมจะเขียนไปกับเรา
แต่ก็ยังคงเก็บมันไว้อย่างนี้จนเก่าไปหมดแล้ว
มันคงถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนดินสอแล้วล่ะมั้ง
เก็บไว้มานานจนหมดอายุขนาดนี้
คงต้องหาดินสอแท่งให้ตัวเองได้แล้วล่ะ : )
ความจริงไม่เคยคิดที่จะพิมพ์อะไรแบบนี้ในโลกสาธารณะเลยซักนิด แต่ใจนึงก็อยากให้คนที่นึกถึงได้เห็น
ความรู้สึกของเขาผ่านตาบ้าง แต่เหนือที่พูดมาทั้งหมดนัฐแค่ต้องการตอกย้ำและสัญญาใจกับตัวเอง
ว่าควรหยุดเรื่องนายธนาคนนี้ให้ได้ซักที
หลังจากนั้นนัฐก็พยายามคิดในเชิงบวก มองธนาเป็นเพื่อนจริงๆ อย่างที่ควรจะเป็น
เขาไม่ลบเพื่อน หรือบล็อกอะไรทั้งนั้น ทุกๆ อย่างยังคงอยู่เหมือนเดิม
จะมีก็แต่หัวใจและความรู้สึกของตัวเองที่ดูจะเข้มแข็งขึ้นหลังจากเปลี่ยนวิธีคิด
เรื่องราวของธนามีมาให้แบ่งปันบ้าง ตามประสาคนเช็คทามไลน์ของเพื่อนๆ ที่รู้จัก
ยิ้มให้กำลังใจตัวเองเมื่อเห็นชายหนุ่มคนนั้นคงเริ่มจะมีสาวรู้ใจจริงๆ
นัฐนั่งกดไลค์เรื่องราวน่าสนใจของธนาอย่างเงียบๆ
อ่านคอมเม้นต์ที่เจ้าตัวโดยเพื่อนแกล้งแล้วก็รู้สึกไปด้วยกัน
เสียดายจริงๆ ที่เราต่างเป็นดาวคู่ขนาน ขนาดแค่อยากจะเป็นเพื่อนสนิท
ที่อยู่ใกล้ชิดธนาอย่างสมัยประถมยังทำไม่ได้เลย
นัฐส่ายหัวไปมาให้กับความคิดตัวเองที่ชอบเผลอไปคิดถึงธนาอยู่เรื่อย
หันไปมองดูปฏิทินอีกสองเดือนตัวเองก็จะต้องกลายเป็นหนุ่มวัยทำงานเต็มตัวแล้ว
วันนี้อารมณ์เปลี่ยวๆ นึกอยากเขียนลงสมุดส่วนตัวที่ทำขึ้นมาใครอีกคนโดยเฉพาะซะงั้น
ถึงธนา
ธนาถึงตอนนี้จะผ่านมาไม่รู้กี่ปี
แล้วอีกสองเดือนข้างหน้าเราก็จะจบพร้อมกันแล้ว
แต่เราก็ยังไม่กล้าที่จะพูดความรู้สึกกับนายได้อยู่ดี
ถึงจะพยายามทำอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่กล้าทำจนถึงที่สุด
ซึ่งความจริงก็คือ เรารู้คำตอบ
แต่ก็ไม่กล้าจะยอบรับและมองหน้านายตรงๆ ได้
แต่เราอยากบอกนายว่า จนถึงตอนนี้เราก็ยังรู้สึกดีกับนายนะ
ยังคงชื่นชม และยังชอบนายเหมือนเดิม
และจนถึงตอนนี้ก็พยายามหาคำตอบว่าอะไรที่ทำให้ชอบนายได้มากขนาดนี้
อาจเป็นเพราะคำว่า "ครั้งแรก"ของความรู้สึกนี่ล่ะมั้ง
ที่ทำให้นายยังติดอยู่ในใจเราเสมอ แต่ถึงยังไง
เราก็ยินดีกับความสำเร็จในอนาคตของนายนะ
รักและเป็นห่วงเสมอ นัฐฐา ( 12-04-58 )
เขียนเสร็จก็จัดการเก็บสมุดแล้ววางไว้มุมเดิมทันที
นัฐหยุดความรู้สึกไว้แต่ไม่เคยคิดที่จะลบเลือนมันออกไป
เพราะคิดว่ามันเป็นความทรงจำที่สวยงาม
จะมีซักกี่คนที่ใส่ใจเรื่องราวต่างๆ คนๆ นึงได้ยาวนานขนาดนี้
อย่างน้อย..คนๆ นี้ก็ได้ชื่อว่าเป็น "
รักครั้งแรก" ของเขาล่ะนะ.. : )
*************************************
เรื่องความรักความชอบนี่มันยากที่บังคับให้เป็นไปตามที่เราคิดจริงๆ
บางทีเราก็คิดว่าตัวเองจริงใจ รักอีกคนด้วยความบริสุทธิ์
แต่กว่าที่คนสองคนจะได้ครองคู่กันก็ต้องอาศัยบริบทหลายๆ อย่าง
ที่เป็นปัจจัยให้ได้มาข้องเกี่ยวจริงๆ
จงมองความรักให้เป็นสิ่งสวยงาม...
ปล. ยังไม่จบนะจ้ะ คุณ
BlueCherries บอกไม่เอาจบเศร้าาาาา