หนีตัวเองไม่พ้นหรอก ขอบคุณค่า รออยู่เลย
แล้วมาดูกันว่าพี่ป้องจะวิ่งหนีหัวใจตัวเองได้พ้นมั้ย?
หึๆ สปอยเลยว่าดราม่าอีกยาวกว่าสองคนนี้จะลงเอย
ให้ตายสิ สงสารพี่ป้องอ่ะ เท่าที่ผ่านๆมานางเป็นรุกคนเดียวที่พยายามไม่รุกหน้า โดนฝ่ายรับเปิดซิงกินตับ แถมแอบรักเขาจนใจแทบระเบิด สงสารนางจริงๆ ถ้าหากว่าเติ้ลห่างๆไปนานๆนี่มีสิทธินะว่าพี่ป้องจะลืมเติ้ลได้ แต่ชะตา(คนเขียน)ไม่ปราณีเลย
โมเมนท์ระหว่างพี่ตั้มกับพี่ป้องนี้ดูดีมากๆ อยากอ่านเพิ่มมากๆ ดูแบบแมนๆกันดี ปรับทุกข์กับป๋องเบียร์
เติ้ลเอ๊ย เอ็งนี่นางร้ายหรือเปล่าวะ?
อ่านแล้วฮา เราว่าเราก็อ่านนิยายวายเยอะนะ แต่จริงดิ! จริงอ่ะ? พี่ป้องเป็นรุกคนเดียวที่วิ่งหนีเคะเหรอคะ ฮ่าๆ
แต่ไอ้โดนรับเปิดซิงนี่น่าจะมีเกร่อนะ งั้นเอาเป็นว่าถ้าคราวหน้ามีใครถามหานิยาย "เมะซิง" เราจะไปเสนอหน้าแนะนำนิยายเรื่องนี้แล้วกันค่ะ ฮ่าๆ
พี่ป้องจะลืมเติ้ลได้หรือไม่ต้องรอลุ้นตอนจบยาวๆ เลยแหละ อุๆ ขอบอกว่าเค้าแต่งนิยายเรื่องนี้เกือบจบแล้วด้วย! 90% แล้ว คงไม่มีพลิกล็อกเปลี่ยนพล็อตไปมาแล้วล่ะตัว อีพี่ป้องยัง #เจ็บ อีกเยอะ!
มีความสุขกับการแกล้งเมะเล่น
พี่ป้องกับพี่ตั้มยังแท็กทีมกันอีกเยอะค่ะ พวกเค้าเป็นจิ๊กโก๋บ้านนอกนะเออ!
ส่วนเติ้ล... นางร้ายยันตอนจบอ่ะ เราไม่ชอบเขียนตัวละครร้ายมีปมกลับใจ มันไม่สนุก เราชอบเขียนพวกแบบร้ายเป็นนิสัย ดังนั้น "นิสัยของเติ้ล" ก็จะร้ายไปเรื่อยๆ ยันตอนจบ ซึ่งบางอย่างก็
เลวด้วยล่ะ #ขู่คนอ่านเล่นรึไง? ชอบอ่ะ แกล้งคนอ่านสนุกรองจากแกล้งตัวละครเยย อิๆ
เนี่ย แล้วพอเราพูดแบบนี้ คนอ่านก็จะคิดมากไปเอง เคยมีคนขู่เราว่าจะเลิกอ่านรับไม่ได้ด้วย(สมัยเขียนน้องต้น) แต่เราอยากให้ติดตามกันต่อไปจริงๆ ดูว่า "วายร้าย" อย่างเติ้ลจะทั้งร้ายและน่ารักได้มากแค่ไหน และในความร้ายกาจที่ทำไปมันมีความขมขื่นจนน่าสงสารขนาดไหน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคนอ่านทุกคนรู้ดีว่า
#โชคชะตาอันโหดร้ายไม่ใช่เหตุผลในการกระทำผิด เหอๆ
โอ๊ะโอ. กลายเป็นแบบนี้ไปซะได้. ความหน่วงก็ยังคงอยู่กับพี่ป้องของเรา
เอ้า. ทำตัวดีๆเถอะน้องเติ้ลมันจะได้ง้อเราต่อไป. ง้อหรืองอแงใส่กันแน่ก็ไม่รู้. ฮ่าๆๆ
อย่างเติ้ลนะเร้อ.... จะง้อใครเป็น
แต่น้องมันเริ่มมีพัฒนาการแล้วนะ อีกหน่อยมันจะเข้าเพชรบุรีละ #แป๊กใช่ป่ะคะ?
พี่ป้องยังปวดตับได้มากกว่านี้อีก สปอยไว้เลย
ถ้าเติ้ลเจอดราม่าใส่แรงๆ เราก็รับได้นะ ไม่เกลียดคนเขียนหรอก ถ้าวางพล๊อตไว้แบบนั้น
ก็นางทำพี่ป้องไว้มาก จะมาจบสวยๆใสๆแฮปปี้ได้ดั่งใจตัวเองทุกอย่าง มันง่ายไปจ๊ะเติ้ล ยิ่งทำร้ายจิตใจพี่ป้องมากเท่าไหร เติ้ลควรจะโดนหนักไม่แพ้กัน
รอชมชู้ ดีกว่า
พี่ป้องโดนหนัก แต่เติ้ลทรมานทางความรู้สึก แต่ด้วยอุปนิสัยไม่คิดเยอะขนาดพี่ป้อง ยังไงอีคุณน้องมันก็ชิลๆ
กลัวแต่คนอ่านจะด่า "นายเอก" ซ้ำ อ่ะสิ เหอๆ
ตอนแรกที่แต่ง #ดราม่าควีนกับคิงซื่อบื้อ เราว่าเราแต่งคุณน้องต้นร้ายแล้วนะ ขานั้นหยิ่ง เอาแต่ใจ คิดว่าตัวเองเป็นเหยื่อ โทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของคนอื่น แต่พอแต่งเรื่องนี้เขียนไปเขียนมา อื้อหือ! อีน้องมันร้ายบริสุทธิ์กว่าคุณน้องต้นเยอะ ซินเดอเรล่ากับเกรเทลเลยอ่ะ!
#คนแต่งก็คิดนะ... นิยายจะดราม่าหรือไม่ขึ้นกับ "คาแรคเตอร์คนเล่า" ล้วนๆ ถ้าจับคนชอบคิดมากมาดำเนินเรื่อง ดราม่าทุกที ต้องเอาพวกสมองกลวงมาเป็นตัวเอกซะบ้างแล้ว ฮ่าๆ
ป.ล. จุ๊ๆ ไว้ เรื่อง "ชู้" น่ะ เดาเล่นๆ ละกันใครจะมีชู้ ใครจะเป็นชู้กับใคร อิๆ
ชอบซีนพี่ตั้มคุยกับพี่ป้องมากๆเลย เข้ากับชื่อตอนมาก Bromance มันแมนๆ แต่แอบมุ้งมิ้ง น่ารัก
เอ่อ... เอาจริงๆ
นั่นไม่ใช่ชื่อตอน นะตัวเอง เป็นแค่
จั่วหัวเรียกคนเข้ามาอ่านเท่านั้นแหละ
เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เขียนไปเรื่อยๆ เวลาจะอัพก็ตัดตอนให้ฉากมันไม่ขาดตอนก็แค่นั้น นี่สารภาพว่ายังไม่ได้นับเลยว่าอัพไปกี่ตอนแล้ว มันไม่ได้แบ่งตอนก็เลยไม่ได้คิดชื่อตอน เวลาจะอัพก็เลยใส่อะไรมั่วๆ ไปตามอารมณ์ ...
พอดีตอนที่แล้วคนเม้นคนสุดท้ายเค้าขอฉากมุ้งมิ้งพี่ตั้มกับพี่ป้องพอดี เราเลยจัดให้ แกล้งจั่วหัวชวนฟินแต่ของจริงคือส้นteenอะไรงี้... มันเป็นการเล่นมุกเงิบแบบแป๊กๆ ของเค้าเอง
เค้าขอโทษ
เคยคิดไว้ตลอดเลยนะ ว่าทำไมเวลาเลิกกันถึงกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้ มันกะอักกะอ่วนใจ คงไม่ต่างจากความรู้สึกป้องเท่าไหร ยิ่งเห็นนิ่งรัก ยิ่งรู้สึก
มันเป็นปัญหาโลกแตก
เอาจริงๆ เราว่าเค้าคงมีเหตุผลของตัวเองที่เลิกกันแล้วไม่อยากกลับไปติดต่อกันมั้งคะ...
นึกถึงแฟนเก่า 2 คนที่ผ่านมาแล้วมัน
ถ้าจะหนีหายไปก็ใช้ตังค์เค้าคืนมาก่อนสิเว้ยไอ้คนที่สองอ่ะ โฮๆ #อันนี้เจ็บปวดเป็นการส่วนตัวละ
ขอบอกว่าถ้าเอาเรื่องเล่าของตัวเองมาเปลี่ยนเป็นนิยายชายxชายจะเศร้า หน่วง ปวดตับ ทรมานกว่าอีพี่ป้องผสมคุณน้องต้นรวมกันซะอีก!
#ชีวิตจริงเค้าเศร้าอ่ะ
#แต่มะแคร์ ฮ่าๆ
สงสารป้องงง................กลัวว่ามันจะไม่ใช่แค่ชินน่ะสิ
กลัวการทำแบบนี้ของป้องจะกลายเป็นด้านชากับน้องมัน แล้วก็กลัวนางจะโดนชะนีซิว
กลัวไปหมดแล้ว
เหอๆ
เหอะๆ อุบไว้ดีกว่า...
การแกล้งให้คนอ่านกลัวจนมโนก็สนุกไปอีกแบบ...
#แซวเล่นค้าบ อย่ากลัวไปเลย นิยายเราแฮปปี้เอ็นดิ้งทุกเรื่อง ต่อให้ไม่ได้ครองคู่จากกันก็จบแบบรู้สึกดีฟีลกู๊ดนะ
อ้าว! เห็นอิพี่ป้องมันร้องไห้เรานึกถึงอิพี่ตาเลย
แต่อิพี่ตามันแหลไงแต่อิพี่ป้องมันดราม่า
จริงทำให้น่าสงสารมากพี่ตั้มก็น่ารักเนอะ
มีเชียร์ให้จีบอีกทั้งๆที่รู้ว่ามันกำลังตัดใจ
คอยดูนะทีนี้เราจะคอยสมน้ำหน้าอิน้องเติ้ล
มันที่ทำร้ายจิตใจอันแสนบริสุทธิ์ของพี่ป้อง
ถูกเค้าเมินมั่งจะเป็นยังไง
อุ อุ
รออ่านนะตัวเอง เดี๋ยวก็รู็ว่าตรงใจรึเปล่า รู้แค่ว่าตอนที่ทวนเนื้อหาเพื่อแก้ไขแล้วเค้าน้ำตาไหลเลย
น้องเติ้ลเอ๋ย ระวังจะเสียพี่ป้องแบบไม่รู้ตัวน่ะจ่ะ
#ไม่รู้ตัว นี่แหละประเด็นของนาง
พี่ป้อง! สู้!!!
แต่อ่านถึงตอนท้ายแล้วมันรู้สึกทะแม่งๆนะ
เหมือนๆมี 'ครั้งแรก' แล้วก็ต้องมี 'ครั้งที่สอง' เลยอ่า~~~
มันอาจจะมีซัก สาม ... 4 รึ ฮ่า! เลยก็ได้นะตะเอง
นิยายเค้าเป็นนิยายดราม่า เลยต้องมีซีนอารมณ์หลายๆ ครั้ง #จริงๆ นะ
สู้ๆนะคะพี่ป้อง อ่านๆมารู้สึกไม่ค่อยชอบเติ้ลเลยอ่ะ
ก็ถูก เขียนเด็กเปรตง๊องแง๊งให้น่ารำคาญ
แต่คอยดูเถอะ ตอนนี้อาจจะไม่ชอบ แต่ต่อไปไม่แน่
เค้าขอโทษ เค้าเผลอปาด T^T
เปิดมาเจอตอนจะอัพอีกแล้ว -O-; เราลบอันเก่าทิ้งแล้วนะ
พี่ป้องหนีมาปรับทุกข์กะพี่ตั้มซะงั้น แต่เงิบเล็กๆ ที่พี่ตั้มประเคนฝ่าเท้าให้ มันแบบไม่ทันตั้งตัวอ่ะ
พี่ตั้มรู้เรื่องแล้วจะเกิดอะไรขึ้นมั่งเนี่ย
ปล. อิพี่ป้องจะมีชู้!? ท่าจะเป็นผู้หญิงซะด้วย คนที่จ้างพี่ป้องป่ะ? พี่ป้องมันจะประชดน้องเรอะ?
รอๆ จ้า
ไม่เป็นไรจ้า ไม่โกรธกัน กลับดีใจซะอีกที่มีแฟนคลับรออ่านแบบรวดเร็วสายฟ้าแล่บ ฮ่าๆ
#เงิบ ใช่มั้ยล่ะตัวเอง ฮ่าๆ ก็พี่ตั้มเค้าสายเถื่อนก็ต้องเขียนให้เถื่อนอ่ะ จะมามุ้งมิ้งมันก็มิใช่ พี่เค้าแมนๆ ฮาร์ดคอร์ที่สุดในเรื่องแล้ว แม้แต่พี่ป้องยังต้องยอมสยบ!
แต่พี่ตั้มยังจะเถื่อนได้มากกว่านี้อีกนะขอบอก เหอๆ
รออ่านต่อน้า
เอาล่ะเว้ย แมมมอธจะตัดใจแล้วเว้ย น้องเติ้ล แกไม่รีบคว้างวงไว้ล่ะก็ อดแซ่บของดีเด้อ พี่ตั้มนี่มันแมนได้ใจจริงๆ รักน้องแต่ก็ยังคงความยุติธรรมให้จิตใจพี่ป้องด้วย หวังว่าพี่ป้องจะเล่นตัวให้นานๆหน่อยนะ แบบ เอาให้อีน้องเติ้ลมันเสียดาย เสียใจ ที่จะเสียแมมมอธไปไม่ได้คืน คาดว่าอีน้องเติ้ลมันต้องรู้ตัวแน่คราวนี้ว่า ตัวเองต้องการอะไร แต่คนเขียนบอกให้กินมาม่ากันไปก่อน กว่าจะรู้สึกว่ารักกัน เขาจะรอนะฮึก ๆๆๆๆ
ทำหนากรุ้มกริ่มแล้วอมยิ้ม
รักพี่ตั้ม เชียร์พี่ตั้ม ชูป้ายไฟ หลงใหลพี่ตั้มสุดแมน อ้าวเอ๊ะ! ผิดประเด็น พระเอกนายเอกอยู่ไหน?!
เข้าใจป้อง
อย่าลืมเห็นใจเติ้ลด้วยน้า
ชอบโมเม้นพี่ตั้มกับพี่ป้องนะ
เฮ้ยย แต่ยังอยากให้นายเอกเป็นเติ้ลอยู่นะ 55555
พี่ป้องเป็นพระเอกที่รันทดจริงๆ จิตใจเติ้ลทำด้วยอาไร๊
รอตอนต่อไปน้าา
พี่ตั้มแมนๆ เปิดโต๊ะบอล ไม่สักยันต์ เป็นจิ๊กโก๋บ้านนอกล่ะ ฮ่าๆ
แต่ยังไงเติ้ลก็คือนายเอก และพี่ป้องคือเมะสุดอาภัพ
ชอบตอนป้องอยู่กับตั้มอ่ะ น่ารักดี
มุ้งมิ้งอ่ะสิ อิๆ
พี่ตั้ม เป็นคนน่ารักว่ะ ชอบ
หน้าตาพี่ตั้มก็น่ารักด้วยน้า อิๆ
อีพี่ป้องสู้ๆ อีพี่ป้องสู้ดาย อีพี่ป้องไว้ลายสู้ตายสู้ๆ แรด เริด เชิด เลยพี่ป้อง ฮุๆๆ
เอ่อ... แรด เริด เชิด? เกรงว่าจะไม่ใช่น้า ...
พี่ป้องปวดใจจนน้ำตาตกเลย แต่จะโทษเติ้ลเต็มๆ ก็ไม่ใช่ เพราะเติ้ลก็ดูจะยังไม่เข้าใจตัวเองเท่าไร จริงๆ แล้วที่เติ้ลทำเป็นเนียนๆ เข้าถึงเนื้อถึงตัวพี่ป้องน่ะ เพราะอยากใกล้ชิดกับพี่เค้าอยู่หรือเปล่า
พี่ตั้มฉลาดเลิศ ช่างสังเกต เข้าใจอะไรไวมาก อยากเห็นพี่แกอยู่กับพี่ป้องอีกเยอะๆ ให้เติ้ลอิจฉาบ่อยๆ
อุๆ #ทีมเคะ ใช่มั้ยตัวเอง รอให้กำลังใจเคะต่อไปนะ เร็วๆ นี้แหละ จะสงสารเติ้ลกันแน่ๆ
มันลบไม่ได้หรอกพี่ป้อง....แล้วมันจะมีครั้งที่สองด้วย
แต่ยังไงก็ยังยืนยันว่าเรา #ทีมพี่ตั้ม
รออวยได้เลย พี่ชายสุดเถื่อนคนนี้ยังมีบทอีกเยอะ
พี่ตั้ม สุดยอด!!!
เพื่อเป็นการอวยคู่เพื่อนซี้ พี่เตโช(ไฟ) กับน้องปกป้อง เลยซุ่มทำภาพสมัยทั้งคู่ยังเป็นเกรียนมาให้แหม๋! พี่ป้องสมัยละอ่อนนี่มันหล่อจริงๆ ยิ่งโตยิ่งซกมกแถมยังโตมาดราม่า หึๆ พี่ตั้มเองก็น่ารักน่าหยิกไม่แพ้น้องชาย แถมยังเข้าใจเพื่อนอีก ...
รึว่าคู่นี้จะ....
เอาเป็นว่าติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆ น้า บางทีอ่านเม้นคนแต่งแล้วต้องทำใจ คนแต่งชอบแกล้งคนอ่านให้ต่อมมโนแตกจนจินตนาการฟุ้งซ่าน
จริงๆ เนื้อหาในนิยายมันไม่มีอะไรหรอก ไม่ค่อยมีอะไรจริงๆ