หัวข้อ: " เมียหมอ " Up! .ตอนที่ 30(100%) l 09/06/16 : P.68 | THE END

[Biwty...]

 

[nuttzier]

ร้ายจริงๆ

[Noina_Pn]

 

[КίmY]

โอ๊ยย ร้อนแรงกันตลอดดดด 
ใครก็ได้มาเอาสิงไปเก็บที 
มาต่อไวๆนะฮะรอออออ   :')

[himoru]

ณ จุดนี้ตี้กับพี่เสือยังมีอารมณ์มาต่อคำกันอีก
แค่รักไม่พอ ยังไม่ให้เรียกชื่อ ให้เรียกผัว กรี๊ดดดด

[NuTonKaw]

พี่เสือ บอกเลย ครบเครื่องเรื่องแซบ!!   

หล่อ รวย หื่น มึน และใหญ่ หวงเมียเป็นที่สุด

[PK13]

จงพร่ำพรรณนาถึงพี่เสือ...

ดีกรีหมอทั้งหล่อทั้งรวย
เหมือนจะเย็นชาแต่ก็อบอุ่น
เหมือนจะซึนๆแต่บางครั้งก็ทำอะไรตามใจตัวเองชัดๆ
เหมือนจะดุแต่ก็อ่อนโยน
เหมือนจะไม่สนใจแต่ก็ใส่ใจทุกอย่าง
เหมือนจะมั่นใจในตัวเองแต่บางครั้งก็รู้สึกสั่นคลอน
เหมือนจะเฉื่อยๆแต่ความจริงแล้วแอบเจ้าเล่ห์
เหมือนจะนิสัยดูโตกว่าวัยแต่ดูยังไงก็มีมุมที่นิสัยเด็กอย่างไม่น่าเชื่อ
พี่เสือมีทั้งมุมที่น่าค้นหาดูลึกลับ มีทั้งมุมที่น่ารักดูอบอุ่น มีมุมที่ดูดาร์กๆ มีมุมที่เอาใจเก่งและเอาแต่ใจด้วย 55555
และสุดท้ายมุมที่เป็นที่สุดของพี่เสือ...พี่จะหื่นไปไหนนนนนนนนนนน 55555
สุดท้ายและท้ายที่สุด...ผู้ชายแบบพี่เสือหาซื้อได้ที่ไหน

[DESZCZ]

เสือช่างสรรหาของมาเล่นกับธามจริงๆ แต่ธามเองก็ตอบรับเสือได้ดีเช่นกัน เป็นคู่ที่ลงตัวจริงๆ

[HanATarO]

พี่เสือ นิหื่นสุดๆ

[Sohso]

คู่นี้เข้ากันมากเลย หื่นพอกัน 5555

[:mdred]

ตอนที่ 12

 

 





จดบันทึกพิเศษ :: สิงห์

 


พยัคฆา กับ ราชสิงห์

หรือเสือ กับ สิงห์ แท้จริงแล้วคุณพ่อกับคุณแม่ทั้งสองไม่ได้ตั้งใจให้มันคล้ายกัน สังเกตได้จากชื่อของพี่ชายคนโตและพี่สาวที่ได้ชื่อว่า ฟ็อกและโอเด็ท หากเรียงลำดับชื่อจากพี่ชายคนโตไปจนถึงน้องคนสุดท้องก็จะได้เป็น ฟ็อก เสือ โอเด็ท สิงห์ บ้านนี้ไม่ได้จงใจตั้งชื่อลูกให้เป็นชื่อสัตว์ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ทุกคนล้วนเป็นลูกผสมมาจากคุณพ่อที่มีเชื้อสายผสมระหว่างไทยกับอเมริกันและกรีซกับคุณแม่ที่มีเชื้อสายไทย

"ครับแม่" เสียงทุ้มเอ่ยกับปลายสาย นัยน์ตาสีฟ้าเข้มเหม่อมองออกนอกหน้าต่าง

พอเกิดมาก็มีพร้อมทุกอย่างแล้วทั้งบ้าน เงิน ที่ดิน อัครมหาภูวสถิตถือได้ว่าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับหนึ่งในประเทศไทย และหนึ่งในสิบของโลก ทั้งอภิมสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจการส่งเข้าและออกนอกประเทศ โรงแรมหรู ห้างสรรพสินค้า โรงพยาบาล ฯลฯ ครอบครองเข้าทุกเครือข่ายเกือบจะถือได้ว่าเป็นตระกูลที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจของโลกเลยก็ว่าได้ แต่เพราะแบบนี้...

[เจอพี่หรือยังลูก]

เขาพิงตัวเข้ากับผนังห้อง หลับตาลง "เจอแล้วครับ"

[...]

"เจอแฟนพี่เขาด้วย"

[...]

"น่ารักมากเลยล่ะ"

[...สิงห์]

เพราะแบบนี้ทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ต้องทำงานจนไม่มีเวลาว่าง ลูกทุกคนจึงถูกญาติๆนำไปเลี้ยงและกระจัดกระจายกันไปตามที่ต่างๆ มีพี่ชายคนโตเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้อยู่กับพ่อและแม่ พี่เสือไปอยู่กับคุณย่า พี่สาวไปอยู่กับคุณยายและเขาถูกคุณป้านำไปเลี้ยง พ่อกับแม่คงจะตระหนักได้ว่ามันทำให้ลูกตัวเองเสี่ยงต่อการเป็นคนขาดความอบอุ่น จึงตามใจทุกอย่างไม่เคยขัด เงินที่ส่งมาให้แต่ละเดือนก็มากล้นจนไม่รู้ว่าจะใช้ให้มันหมดได้ยังไงดี

"แม่รู้แล้วใช่ไหมเรื่องของธามกับพี่เสือ"

[แม่รู้แล้วล่ะ]

ไม่ว่าจะมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่เคยห้าม เพราะตามใจลูกทุกคนตลอด โชคดีที่พี่ๆทุกคนรวมเขาในบ้านนั้นไม่ออกนอกลู่นอกทางจนเกินไป อาจจะเป็นเพราะเข้าใจภาระหน้าที่การงานของพ่อกับแม่ด้วย

"เหรอครับ"

[...]

"แม่เข้าข้างใคร"

[ถามอะไรแบบนั้น]

"ไม่สิ ไม่น่าถามแม่เข้าข้างพี่มากกว่า"

[เหมือนที่เรามีพ่อให้ท้ายไง]

"...ก็จริงครับ"

ไม่เชิงแบ่งพรรคแบ่งฝ่ายแต่ก็พูดได้ไม่เต็มปากว่าไม่ลำเอียง แม่เข้าข้างพี่เสืออยู่แล้วเหมือนที่พ่อเข้าข้างเขามากกว่า ใบหน้าหล่อเหลาถอนหายใจแล้วเดินไปล้มตัวนอนบนเตียง หลับตาสักพักก็ได้ยินเสียงอึกระทึกด้านนอก ร่างสูงลุกเดินแล้วเปิดประตูออกเผยนอกห้องที่มีชายชุดดำหลายคนกำลังเคลื่อนของออกจากคอนโด

"จะเอาไปไว้ที่ไหนหรือครับ"

“คุณเสือให้มาย้ายไปเพนเฮ้าส์ด้านบนครับ"

"เหรอครับ" เสียงทุ้มตอบแล้วกลับเข้าห้องดังเดิม ใบหน้านิ่งงัน ไม่แสดงความรู้สึกอะไร

[สิงห์ยังอยู่ในสายอยู่หรือเปล่าลูก]

มือหนาจับโทรศัพท์แนบหูอีกครั้ง "ครับ ยังอยู่"

[แม่ว่า...] เสียงนั้นเว้นไปสักพัก [เรื่องของหนูลินินคราวก่อน]

"..."

[รู้ใช่ไหมว่าเราทำผิดต่อพี่]

เสียงถอนหายใจดังแว่วมา

"ครับ" นัยน์ตาสีฟ้าเข้มหลับลงพลันนึกเหตุการณ์ในวันนั้น

[คงไม่ให้แม่ต้องบอกนะว่าเราควรทำยังไง]

"ครับ”

[ไปขอโทษพี่เขาซะ]

“ครับ”

[งั้นแม่ไปล่ะนะสิงห์]

เปลือกตาสีไข่เปิดขึ้น "เดี๋ยวครับแม่" เสียงทุ้มรั้งเอาไว้

[...]

"แฟนพี่เสือ..."

เสียงอึกระทึกจากด้านนอกดังกลบเสียงทุ้มให้เห็นเป็นเพียงมโนภาพริมฝีปากที่เอื้อนเอ่ย

"..."

[...]

หากไม่มีเสียงตอบรับสำหรับคำถามนี้

 

จบบันทึกพิเศษ : สิงห์

 



มหาวิทยาลัย

 

“มาสายนะมึง”

“เออ”

“ให้กูทายว่ามัวแรดกับผัวอยู่”

“เออ”

“อี๋ อีธาม อีแรด”

“เออ”

มันกรอกตาแล้วถอนหายใจ “แหม… กูอุตส่าห์มานั่งพี่เสือเป็นเพื่อนมึง มึงก็มีอารมณ์สุนทรีกับกูหน่อย”

ผมเบ้หน้าไม่ตอบแล้วก้มลงมองมือถือตัวเองอีกรอบ ส่วนสาเหตุที่มานั่งอารมณ์บ่ จอยกับกิ้งอยู่แบบนี้ก็ไม่อะไรหรอกครับ ก็แค่… เสือไม่รับสายผม คืองี้ครับ ตอนนี้มันเป็นเวลาเลิกเรียนของผมแล้วและแน่นอนว่าปกติร่างสูงก็จะขับรถมารับแต่วันนี้กลับเงียบหายไปเฉยๆ แถมยังไม่บอกด้วยว่าจะมารับหรือไม่มากันแน่ ปล่อยให้ผมต้องนั่งรอ รอ รอ รอมาเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้วเนี่ย!!!

พอเห็นผมไม่ตอบกิ้งมันเลยหันไปเล่นโทรศัพท์เงียบๆ สักพักมือหนาของมันก็มาตะปบลงที่แผ่นหลังของผมอย่างรุนแรง

ผัวะ!

“เจ็บ!!--”

“กรี๊ดดดด ผัวเมิงง!!!! พี่เสือออ ผัวมึงกรี๊ดดดด ไปโรงยิมด่วนเลยมึง!!” มันฉุดให้ผมลุกขึ้นแล้วพาวิ่งอย่างทุลักทุเลไปยังโรงยิมที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะมาหยุดที่ประตูทางเข้าผมหอบแฮกๆ กำลังจะหันไปด่ามันแต่สังเกตเห็นถึงความผิดปรกติของที่นี้ซะก่อน พลางขมวดคิ้วสงสัย

“ทำไมคนเยอะแปลกๆวะ”

แล้วหันไปหากิ้งที่ทำหน้าตื่นเต้นแบบชิบหาย ยกมือเกร็งอ้าปากค้างเหมือนอธิบายไม่ถูกสุดท้ายแล้วมันจึงสรุปด้วยถ้อยคำสั้นๆให้ฟัง “มะ…มึงเข้าไปดูเองแล้วมึงจะรู้ แต่หล่อมากกกกกกกกก!!”

ผมส่ายหน้าให้มันแล้วพยายามเบียดร่างตัวเองเข้าในหมู่ฝูงชนที่พยายามจะเบียดกันเข้าประตูเหมือนผม พอหลุดออกจากฝูงชนหน้าประตูได้แล้วก็มายืนหอบด้านใน ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่ออัฒจันทร์ในโรงยิมเต็มแน่นเอี๊ยดไปด้วยนักศึกษาหญิงชาย เสียงกรี๊ดและเสียงเชียร์ดังก้องไปทั่ว

 ‘มีแข่งอะไรกันวะ’ ผมทำหน้างงพยายามเงียหูฟังคนรอบข้าง

 

‘เบอร์สามเก่งสัส!!!’

‘ดั้งบาสโคตรได้ใจกูไปเลย’

 

เหมือนจะมีแข่งบาสกันครับ ผมพยายามยืดตัวมองลงด้านลงแต่โดนคนอื่นบังจนมิด เลยต้องวิ่งขึ้นไปบนอัฒจันทร์ชั้นสูงสุดโชคที่ดีด้านบนมันไกลจากสนามด้านล่าง เลยไม่ค่อยมีคนมานั่งอยู่ชั้นนี้มาก อากาศเลยปลอดโปร่ง ผมถอดลมหายใจฟู่ ปัดเหงื่อบนใบหน้าแล้วมองลงไปด้านล่าง เพราะมันใกล้เลยเห็นแค่คนตัวเล็กๆมีสองฝ่ายคือฝ่ายที่ใส่เสื้อสีแสดกับฝ่ายที่ใส่เสื้อสีเขียวเข้มกำลังห้ำหั่นกันแย่งลูกบาสเพื่อชูตลงห่วง

แต่มีคนหนึ่งในสนามที่เด่นกว่าใครเพื่อนอยู่ครับ…

เด่นสัส! เด่นมากขนาดผมอยู่ใกล้ขนาดนี้ยังเห็นได้ชัดเจน

ร่างสูงที่กำลังจะดั้งบาสลงห่วง ใบหน้าหล่อเหลาอันคุ้นเคยหากตอนนี้กลับมีเสน่ห์มากกว่าเดิม เส้นผมสีดำสนิทที่เปียกชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อ ผิวขาวซีดตัดกับชุดสีแสดเผยกล้ามขาวผ่อง นัยน์ตาคมเฉี่ยวบวกกับตุ้มหูสีดำอันเล็กและรอยสักรูปเสือตรงเอวที่ได้เห็นแวบๆเพราะเสื้อมันเลิกขึ้นชวนใจสั่น ไม่ดิ! สั่นไปแล้ว สั่นโคตร ระดับที่วัดปริมาณริกเตอร์ไม่ได้ มือหนาจับลูกบอลก่อนจะทุ้มลูกลงบนห่วงอย่างรุนแรง

“เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!!!!!” เสียงเฮดังขึ้นเมื่อลูกบาสลงห่วง

ผมชะงักค้างจนลืมหายใจ พอนึกได้ก็รีบสูดอากาศเข้าปอดอย่างเอาเป็นเอาตายแล้วเงยหน้าขึ้นมามองมันใหม่แล้วอยากตะโกนให้คนทั้งโลกได้ยิน

เสือในตอนนี้ มันโคตรหล่ออออออออออออออออออออออออเลยเหี้ยเอ้ย!!!

 

‘โอ้ยยยหล่อไปอ่ะ ฮือ TT ปกติก็หล่อแต่ในโหมดนี้ทำไมโคตรหล่อ’

‘เปียกเหงื่อด้วย หุ่นน่าซบ มึงดูกล้าม อ้ากกพี่เขาทำกูคลั่ง’

‘มึงต้องดูรอยสักตรงสะโพก เชี่ยยยย!! แม่ขาหนูอยากได้เขาเป็นผัว’

 

ใจผมสั่นระทึกความโกรธเมื่อหลายนาทีก่อนหายไปในพริบตา มองสกอร์แต้มบนจอพบว่าห่างกันไม่มากเวลาก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย ดูทีท่าว่าคู่แข่งน่าจะมีฝีมืออยู่พอสมควร ด้วยความสงสัยทำให้ผมต้องเอียงใบหน้าไปยังฝั่งตรงข้ามก่อนจะเบิกตากว้าง เมื่อเห็นใครสักคนที่คุ้นตา ร่างสูงพอๆกับเสือในชุดสีเขียวของฝ่ายตรงข้าม ใบหน้าที่คล้ายคลึงที่ดูอ่อนโยนกว่า แม้จะไม่ได้เด่นมากขนาดเสือแต่ก็ถึงว่าเด่นกว่าผู้ร่วมทีมคนอื่นอยู่พอสมควร เสมือนว่าสิงคนนี้เป็นตัวเด่นตัวสำคัญของงานนี้ ผมอ้าปากค้างแล้วมองสองฝ่ายสลับกันไปมา

เสือ กับ สิงห์ พี่กับน้องมาแข่งบาสกันเนี้ยนะ!!!

 

‘แกเชียร์ทีมไหนกัน’

‘เลือกไม่ถูกน้องก็หล่อพี่ก็หล่อ แต่พี่หล่อตรงสเปคเชียร์พี่ก็แล้วกัน กรี้ดดดพี่เสือขา’

‘แต่กูสิงห์เว้ยยย สิงห์ขา โอ้ยยหล่อเริศมาก ถูกใจใช่เลย’

‘พี่กับน้องมาแข่งกันในสนาม แน่ใจว่าแข่งบาสไม่ได้แข่งความหล่อใช่ไหมมม หล่อจนมดลูกกูสะเทือนแล้ว’

 

ผมเผลอพยักหน้าเต็มตามเสียงซุบซิบจากขาเม้าท์รอบข้าง ก่อนจะตบหัวตัวเองทีหนึ่งแล้วหันไปมองคนในทีมของทั้งสอง ดูๆไปก็เป็นหน้าที่คุ้นเคยกันไปหมด พี่พังค์ พี่บอล พี่พอร์ช เอ๊ะ? มีวิศวะด้วย ผมทำหน้างงแล้วตวัดหน้าไปทางฝ่ายชุดสีเขียว บริหาร บริหาร สถาปัตย์ สถาปัตย์?

ยังไงวะกูงง ในขณะที่งงก็มีนักศึกษาชายที่อยู่ใกล้ๆหาคำตอบให้

 

‘แข่งกันเป็นทีมยังไงหนิ’

‘แพทย์กับวิศวะ แข่งกับ บริหารกับสถาปัตย์’

 

ผมเลิกสนใจเรื่องทีมก่อนจะมามองเกมตรงหน้า ฝ่ายชุดเขียวทำแต้มขึ้นมาจนเท่ากันแล้ว การแข่งเป็นไปอย่างดุเดือดทั้งลุ้นไปด้วยกดดันไปด้วย ผมเครียดตามเกมส์จนเผลอยกมือขึ้นมากัดนิ้วตัวเอง สกอร์แต้มตอนนี้บอกแต้มที่เท่ากันคนทั่วทั้งโรงยิมลุ้นจนเสียงเชียร์ที่เคยดังลั่นเงียบกริบลงไป ทุกคนสูดหายใจเข้าพร้อมกันเมื่อร่างสูงของเสือชิงบอลมาได้แล้ววิ่งตรงไปยังห่วงของฝ่ายตรงข้ามอย่างรวดเร็ว ผมมองเวลาที่ใกล้หมดเหลือห้าวินาทีสุดท้ายและลูกสุดท้ายที่จะเป็นผลตัดสินสำหรับการแข่งขันนี้

ห้า

สี่

สาม

ฉับพลันเมื่อใบหน้าหล่อเหลาบังเอิญหันมาสบตาเข้ากับผมในจังหวะนั้นพอดี เสือเหมือนจะคิดอะไรได้แล้วอึ้งไปนิด ก่อนร่างสูงจะหยุดชะงักจังหวะที่กำลังจะโยนลูกบาสตัวตัดสินชะตากรรมแพ้ชนะของเกมลงห่วง

สอง

แถมยังเขวี้ยงมันออกนอกสนามแทน!!!

หนึ่ง!

ปี๊ดดดดดด

พอดีกับจังหวะที่เสียงนกหวีดดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าหมดเวลาสำหรับการแข่งขันนี้

ฮือฮา ฮือฮา

เสียงฮือฮาจากผู้คนบนอัฒจันทร์ดังขึ้นเมื่อผลออกมาเสมอกันทั้งๆที่มีโอกาสชนะพร้อมมองต้นเหตุที่ยังทำหน้านิ่งเดินออกจากสนามอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว นัยน์ตาสีครามเข้มสบตาผมไม่ขาด ร่างสูงเดินขึ้นอัฒจันทร์อย่างช้าๆทุกจังหวะย่างก้าวนั้นทิ้งให้คนอื่นมองตามด้วยความสงสัย และปลายทางเหมือนมันจะเป็น …กู ?

“ตี้” เสียงทุ้มเบาเรียกมาแต่ไกล หากดังพอสมควรเมื่อมันสะท้อนกับผนังโรงยิมและในสถานการณ์ที่ทุกคนพร้อมใจกันเงียบ มองมาทางกูด้วย ตอนนี้ผมโคตรเด่นอยู่สูงอีกยิ่งเด่นเข้าไปอีก ผมกลืนน้ำลายลึกรู้สึกอายเมื่อโดนจ้องโดยคนหมู่มากขณะสมองก็กำลังคิดรับมือกับอีกคนที่เดินขึ้นมาหา กูจะโดนด่าโทษฐานทำเกมเสมอไหมละเนี้ย!!

“ตี้” เสือเรียกอีกครั้งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม เหงื่อบนตัวยังเปียกชื้นอยู่เลย ผมเงยหน้าขึ้นมองอีกคนสายตาคมเฉี่ยวคู่นั้นอ่อนลง ท่าทางรู้สึกผิด “ขอโทษ”

“…”

“ลืมไปรับอ่ะ”

ฮือฮา ฮือฮา

จบระโยคนั้นเสียงฮือฮาก็ดังมาอีกรอบ แถมคราวนี้ดังกว่าเก่าอีก

 

‘กรี้ดดดดดดดดดดดดด หนีออกจากเกมมาขอโทษเมีย’

‘หล่อแล้วยังน่ารักอีกอ่า อิจฉาแรงสสสสส์’

‘เห็นเมียดีกว่าผลแพ้ชนะ โรแมนติกเฟร่อออออ’

‘พี่เสือน่ารักอ่า โอ้ยกูอิจฉาตาร้อน อิจฉา!!!’

 

เสียงจะดังขนาดไหนเสือมันไม่สนคว้าเอวผมมากอดแล้วจับศีรษะก้มจูบที่หน้าผาก

“ขอโทษครับ”

…กูว่าคราวนี้ได้มีพันทิปแน่ๆ

 

ณ คอนโดหรูชั้นสามสิบหก

“โหเสือ รูปมึงเต็มโชเชี่ยวเลยอ่ะ” ผมยกโทรศัพท์ที่ขึ้นหน้าแฟนเพจคิวบอยส์ไว้ รูปเสือกับสิงห์ในชุดบาสเต็มครับ มีรูปผมกับเสือบนอัฒจันทร์ด้วย ปริมาณคนไลน์โคตรเยอะ ยิ่งรูปของเสือน่ะฟาดไปแล้วห้าหมื่นกว่าไลค์ นัยน์ตาคมมองมือถือผมแล้วพยักหน้าลงช้าๆขณะที่มือหนากำลังเอาผ้าขนหนูขยี้ผมที่เปียกน้ำของตัวเองเพราะพึ่งอาบน้ำเสร็จ ผมอาบเสร็จก่อนเลยมานั่งเล่นเช็คโชเชี่ยวรอ มีกระทู้พันทิปตั้งขึ้นมาตามที่ผมคิดจริงๆด้วยครับแต่ผมไม่ได้คลิกเข้าไปดูเพราะรู้ว่ายังไงคอมเม้นท์ก็ต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสีย สู้ไม่อ่านมันซะจะดีกว่าส่วนเสือน่ะหรือ เหอะๆจะโดนแอบถ่ายยังไงรายนั้นก็ไม่สนอยู่แล้ว “อ้อ! แล้วทำไมได้ไปแข่งบาสกันอ่ะ”

เสือนั่งลงโซฟาในห้องนั่งเล่นใกล้ๆผมแล้วตอบ “พวกมันแข่งกันแย่งเมีย”

“อ้าว แล้วไปทำเขาเสมอแบบนี้ไม่โดนว่าเหรอ” ผมทำหน้าเหวอทันทีที่ได้ยินคำตอบเสือส่ายหน้า

“มันพึ่งมารู้ทีหลังว่าแข่งกันแย่งเลส”

แหมะ… ทำไมกูรู้สงสาร

ผมไม่ได้ซักถามต่อแล้วก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ต่อไป แต่อยู่ดีๆก็รู้สึกหิวขนมขึ้นมาเฉยๆ

“เสือเดี๋ยวลงไปซื้อขนมด้านล่างก่อนนะ” ผมลุกขึ้นแต่โดนดึงมือไว้ทำให้ล้มลงตักของอีกคนแทน เสียงทุ้มพูดริมปากคลอเคลียร์ที่แก้มไปด้วย

“ดึกแล้ว”

“แปปเดียวอยู่ใกล้ๆเอง” จริงๆแล้วคอนโดผมมีร้านสะดวกซื้อด้านล่างนะครับ

“ตี้”

…ไม่ให้ไป

“แปปเดียวสิบนาที”

“ตี้”

…ไม่เอา

“เสือ” ผมกดเสียงลงต่ำ “แปปเดียว”

สุดท้ายแล้วมันก็ถอนหายใจ “ให้ห้า”

“โอเค”

ว่าจบก็ยัดโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงไปหยิบกระเป๋าสตางค์ใส่รองเท้าแล้วลงลิฟต์ไปชั้นล่างทันที

 

“ยินดีต้อนรับค่ะ” เสียงพนักงานทักทายและเสียงออดของประตูอันคุ้นเคยดังขึ้น ผมรับยิ้มกอดตัวเองนิดหน่อยเพราะแอร์เย็นเฉียบในร้านก่อนจะเดินไปหยิบตะกร้าเตรียมเหมาขนม แล้วจัดการหยิบทุกอย่างที่เห็นแล้วหิวลงตะกร้าจนเต็มถึงเดินไปจ่ายตังค์ที่หน้าเคาเตอร์ ระหว่างรอก็มีเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ดังขึ้นมา ผมหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงอ่านข้อความที่ถูกส่งมาให้

 

พี่รุ้ง : น้องธามค่ะ วันพฤหัสนี้ วันศุกร์เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ล่วงต่อไปเป็นเสาร์-อาทิตย์รวมทั้งหมดประมาณสี่วัน พี่จะให้เสือไปถ่ายรูปเลยฝากบอกเสือด้วยนะ ไปถ่ายที่ภูเก็ตนะจ้ะค่าใช้จ่ายไม่ต้องเสียเดี๋ยวทางพี่จะออกให้ฝากบอกเสือด้วยนะ อ้อ! น้องธามจะไปด้วยก็ได้นะคะพี่เตรียมส่วนของน้องธามเผื่อเอาไว้แล้วด้วย

 

ผมขมวดคิ้วรู้สึกเหมือนว่าการถ่ายภาพมันจะเร็วไปนิดหน่อยแต่ก็ตอบตกลงไป เม้มปากคิดว่าจะตามไปหรือไม่ดีในที่สุดความดีที่ว่าไปก็ชนะความคิดที่ว่าไม่ไป ผมเลยไลน์ไปชวนกิ้งด้วยแล้วมันก็ตอบตกลงไปแบบง่ายๆเลยแค่ต้องเสียค่าเครื่องบินให้มันเพิ่ม

“ขอไปด้วยสิ” เสียงทุ้มจากทางด้านที่ดังขึ้นหลังทำให้ผมสะดุ้งเฮือก ยื่นเงินให้พี่พนักงานแล้วค่อยๆขยับห่างอีกคนที่ชะเง้อหน้าลงมาอ่านข้อความในโทรศัพท์ผม “มาซื้อขนมเหรอ”

“อ๋อ… เออมาซื้อขนม” ผมตั้งรับไม่ถูก ขณะมองหน้าอีกคนที่คุ้นเคยกัน

“แล้วพี่ไม่ได้ลงมาด้วยหรือไง”

“ไม่อ่ะ” ผมตอบแล้วเอื้อมมือไปรับถุงใส่ขนมจากพี่พนักงานแล้วถัดให้สิงห์จ่ายบ้าง เขามาซื้อแค่นมแต่ซื้อไปหลายกล่องมากด้วยความสอดรู้สอดเห็นผมจึงเผลอถามออกไป “ซื้อไปทำไมเหรอ”

ใบหน้าหล่อเหลาที่แฝงความอบอุ่นหันมาตอบ “ซื้อไปให้แมวน่ะ”

“เลี้ยงแมวด้วยหรือ ทำไมตอนมาไม่เห็นมี” คอนโดนี้เลี้ยงสัตว์ได้ครับ

“พึ่งได้มา อยู่คอนโดใหญ่ๆคนเดียวแล้วมันเหงา” จะว่าไปแล้วห้องเก่าของเสือมันก็ใหญ่จริงๆนั้นแหละ “อยากมาอยู่ด้วยกันไหมละ”

ผมทำหน้าเหวอ “เอ่อ… ”

สิงห์ไม่ได้พูดอะไรต่อ พอรับถุงใส่นมจากพนักงานมามา เราทั้งสองคนเลยได้ออกมาจากร้านสะดวกซื้อและขึ้นลิฟต์พร้อมกันพอดี เมื่อความเงียบเข้าปกคลุมผมจึงหาเรื่องชวนคุยบ้าง

“ทำไมถึงได้ปลอมตัวเป็นรอยด์ล่ะ” เขาเลิกคิ้วขึ้น “ที่แคลิฟอเนียร์”

“อยากแกล้งพี่ชายแต่เหมือนจะไม่ขำด้วย”

“แล้วทำไมนิสัยตอนนี้ถึงไม่เหมือนรอยด์ล่ะ” เขาสุภาพขึ้นน่ะครับ ตอนอยู่กับรอยด์แม้จะสุภาพเหมือนกันแต่ก็ยังมีบ่นให้ผมฟังด้วย

“จะปลอมทั้งทีต้องเอาให้เนียนทุกอย่างสิครับ”

“อ้อ” ผมลากเสียงยาวเหมือนเข้าใจหลังจากนั้นเราทั้งสองก็ไม่มีเรื่องอะไรจะคุยต่ออีก ผมก้มหน้าลงกับพื้นก่อนจะชำเลืองตามองอีกฝ่าย ใบหน้าหล่อเหลาที่คล้ายคลึง นัยน์ตาสีฟ้าเข้ม จมูกโด่ง ผิวขาว ผมดำสนิท ถ้าจะว่าไปแล้วก็หล่อเหมือนคนพี่มากจริงๆนั้นแหละ เรื่องหน้าตาอาจจะเทียบเท่ากันเลยก็ได้ แค่คนละสไตล์เท่านั้น “สะ…สิงห์”

“หือ” เขาหันมาหาแล้วเลิกคิ้วเชิงคำถาม ผมกลืนน้ำลายอึก

“ได้สักลายหรือเปล่า”

ใบหน้าหล่อเหลาส่ายไปมา “ไม่ได้สักหรอก”

“ฟู่ อย่างนั้นเหรอ…” ผมถอดหายใจ สงสัยเรื่องที่ฝันไปเมื่อคราวก่อนนั้นจะเป็นแค่ฝันจริงๆนั้นแหละ โชคดีที่สิงห์ถึงจะหน้าเหมือนแต่ก็ไม่ได้สักลายเหมือนคนในฝันคนนั้น ฝันร้ายของผม

ผมถามได้แค่นั้นลิฟต์ก็ขึ้นมาถึงชั้นที่สามสิบห้าซึ่งแน่นอนว่าสิงห์ต้องลงก่อน ร่างยาวก้าวออกจากลิฟต์ เขาจ้องหน้าผมนิ่งงัน ริมฝีปากสีซีดพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาก่อนประตูลิฟต์มันจะปิดเข้าหากัน

“ฝันดีนะครับธาม”

 

 

“เจ็ดนาที”

“ให้ได้ช้าหน่อยน่าเสือ”

“เจ็ดนาที”

“เกินมาสองนาทีเอง”

“ตั้งสองนาที”

“เสือ”

“เมีย”

“ผัว อุ๊บ!!!” ร่างของผมถูกกระชากเข้าไปในอ้อมกอดของอีกฝ่ายแล้วโดนประกบปากลงมากัดแรงๆจนเลือดไหลชิบ ผมผละเขาออกเสือเซไปนิดแต่ยังทรงตัวได้ก่อนจะเข้ามารวบตัวผมเข้าไปกอดอีกรอบ

“ผัว คำนี้กูชอบ” ชอบก็ชอบแต่มือมึงน่ะอย่าล้วงได้ไหม “เมียกู”

“เออ”

“ตี้”

“จ้ะ”

“ตัวเอง”

“แบ๊วไป”

“ของผัว”

“พอ”

“ของเสือ”

“อื้อ”

…จับจูบ

“ของกู”

“อ๊ะ…”

…ล้วงมือ

“ตลอดไป”

“อ๊า!!!”

…แล้วแทง





60%







และว่าด้วยเรื่องปกนิยายค่ะ

คือ บก บอกว่านิยายเรื่องนี้หาคนวาดยากมาก(เพราะพี่เสือหล่อเกินไป5555)
เลยอยากขอความคิดเห็นว่าอยากให้นัดวาดท่านใดวาดปกเรื่องนี้ค่ะ
นี้ขอความคิดเห็นจริงๆคือกลัวปกออกมาแล้วไม่ถูกใจกัน เพราะพี่เสือในมโนภาพไรท์หล่อมาก 55555555
จริงๆเราก็มีเล็งนักวาดไว้อยู่แต่อยากขอความคิดเห็นจากนักอ่านด้วยค่ะ

เล่นเกมตอนพิเศษ :: หมดเขตแล้วนะคะ
กำลังรวบรวมและขอที่ถูกใจที่สุดแต่เลือกยากมากเลยค่ะ
อยากให้ทุกคนอ่ะ 5555555555

ขอบคุณค่ะ

[BlueCherries]

 

ขอพี่เสือแทงหนักๆๆๆๆๆๆๆๆ อร๊ายยยยยยยยย

คู่นี้นี่เซะซี่ดีแท้

(สรุปว่าเรื่องอดีตคือน้องแย่งแฟนพี่??)

[me12inzy]

คือยังไงงง อิสิงห์เคยแย่งแฟนพี่เสือเหรอ. เฬวววว #ด่าไว้ก่อน อย่ามายุ่งกับนังตี้นะ นังตี้ของพี่เสือ   ของผัวเค้า55555

[Mouse2U]

จะมาอ้างว่าตัวเองไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แล้วเป็นเด็กมีปมเลยมาแย่งแฟนพี่ชายไม่ได้หรอกนะคะ เพราะของแบบนี้ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกที่มีล้วนๆ แล้วดูท่าทางว่าเจ้าตัวเขาอยากจะทำให้ปัจจุบันซ้ำรอยกับอดีตเสียด้วยนะคะน่ะ เป็นห่วงก็แต่ตี้ค่ะ น่ากลัวว่าจะถูกสิงห์ที่มาในรูปแบบของสุภาพบุรุษไม่พอซ้ำยังอ่อนโยน ล่อลวงไปทำอะไรต่อมิอะไรอย่างในฝันเหลือเกิน..

[Panehove]

บางทีพี่เสือก็ดูอึนๆนะ แต่ก็ยังหล่ออยู่ดีอ่ะ คนบ้าไรเนี่ย ชอบคาแรคเตอร์เสืออ่ะ ดูดิบเถื่อนแต่รักเมียดี 555

[❣☾月亮☽❣]

สิงห์เลี้ยงแมวให้ดีๆนะเฟ้ย. ขอโทษพี่เสือซะด้วย
 แทง.   

[4559]

พี่น้องชิงรักหักสวาทหรา

[Viewonohm]

เขิลพี่เสือทุกตอนเลบยย 

[ทิวสนที]

น่าสงสารครอบครัวพี่เสืออ่ะ

[mild-dy]

 

[gatenutcha]

เสือหาเรื่องหื่นตลอด แต่เราก็ชอบนะ อ่านแล้วฟิน
 

[HanATarO]

เราสงสัยว่า สิงห์ จะมีปมอะไรกับ ธาม หรือเปล่านะ

พี่เสือ หื่นตลอดเวอ่ะ

[evilheart]

อย่าบอกนะว่าคนนั้นเป็นสิงห์ ถ้าใช่...ขอช็อคแป๊บ

[kamontipsaii]

พี่เสื่อ อึนๆ มึนๆ ดี ชอบอ่ะ เหมาะกะน้องธาม5555   

ความฝันอย่าให้เกิดขึ้นเลยยย สาธุ !! 


รอตอนตอนไปคะ 

[minneemint]

เสือน่ารักมาก
 

[anandawan]

พี่เสือเนี่ย พูดน้อยแต่หื่นหนัก สินะ

[Nus@nT@R@]

เขาคุยกันสั้นๆดีเนอะ แต่หื่นนานๆ 5555

[painture]

หมดเขตไปละ  ไม่ทัน โธ่ ฮือออ
ชอบมากกก สนุกจัง
ชอบๆๆ ชอบทั้งพี่เสือและสิงเลยย กรี้สสสส
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ(?) เรียกเลือดค่ะ ติดตามทุกๆตอนอย่างใจจดใจจ่อ

 

[rayaiji]

เกริ่นให้อยากแล้วจากไป//นอนหื่น

[nutty]

ยิ่งอ่านยิ่งดารค์นะเรื่องนี้ nc แรง&เยอะจน
คาแรกเตอร์พระนายไม่เหมือนอย่างที่คิดตอนอ่านบทแรกๆ
แต่ความสนุกยังคงเดิม รอคุณน้องสิงห์มาป่วนพี่ชายหนักๆเปอร์ที่เหลือ