สนามบิน
ผมกวาดสายตาไปรอบๆมองผู้ร่วมทริปถ่ายภาพในครั้งนี้ก่อนจะไปสะดุดกับร่างของใครสักคน เหมือนเขาจะมองผมพอดี โบกมือให้แล้วเดินเข้ามาหา ผมถอนหายใจ
"ตามไปจริงด้วย"
"ก็ขอไปด้วยแล้วไงครับ"
"คนจัดทริปเขาไม่ว่าหรือไง" ผมบอกแล้วชะโงกคอไปมองผู้นำในการไปถ่ายภาพครั้งนี้
"ไม่หนิ แค่บอกว่าจะร่วมถ่ายในภาพด้วยสี่ห้ารูปก็ให้ไปแล้ว ฟรีด้วยนะ"
เอ่อ... ใช้ความหล่อให้เกิดประโยชน์สินะ
ผมพยักหน้าหงึกๆเข้าใจ หันไปมองกิ้งที่นั่งหน้าเขม่นกับโทรศัพท์จะไปภูเก็ตด้วย แล้วหันไปมองกลุ่มสาวๆใส่ขาสั้นที่ยืนอยู่ไม่ไกล ตอนแรกผมเกรงใจคนจัดที่จะเอากิ้งไปด้วยแต่ตอนนี้ไม่ละครับ แก็งมันตาไปหมดเลยรวมประมาณได้เกือบสิบคน จากทริปเล็กๆมันก็เลยกลายเป็นทริปใหญ่ๆไปเลย
"ตี้" เสียงทุ้มคุ้นเคยดังที่ข้างหู ตัวตนเหตุที่ทำให้ผมกลายเป็นจุดเด่นในสนามบินไปเลย เหมือนพี่น้องสบตากันแวบหนึ่ง ก่อนมือหนาจะโอบรอบเอวผมแล้วบังคับให้เดินห่างทุกคนออกไปอีกทาง พออยู่ในบริเวณที่ไม่ค่อยมีคนเขาจึงถามผมขึ้นมา "ทาครีมกันแดดหรือยัง"
ผมส่ายหน้ามือหนาจึงล้วงมือไปหยิบครีมกันแดดในกระเป๋าที่ผมสะพายอยู่ เอาใส่ไว้ตอนไหนวะ
"ภูเก็ตแดดแรง" เสือว่าบีบครีมลงฝ่ามือแล้วลูบไล้ลงบนต้นแขนของผม ผมมองการกระทำของเสือแล้วยิ้มเล็กน้อยก่อนเลื่อนมือไปจับใบหน้าหล่อเหลา พอเขาทาให้ผมเสร็จเสือก็เก็บมันลงที่เดิมทันที
"ทำไมไม่ทาให้ตัวเอง"
เขาก้มจูบลงที่หน้าผาก "แค่มึงก็พอ"
"แล้วแต่" ผมว่าน้ำเสียงปนหัวเราะเล็กน้อยหันไปรูดซิบแล้วหยิบกล้องที่อุตส่าห์ถ่อไปซื้อเมื่อวานออกมาเป็นกล้องเล็กๆครับแต่ราคาไม่เล็กเท่าขนาดกล้องเลย ผมทำท่าจับแล้วหันเลนส์ไปทางร่างสูงกดแซะหนึ่งทีเป็นภาพโพลารีออกมา มันเป็นกล้องโพลารีครับ หยิบออกมาดู ความหล่อช่วยได้เยอะภาพเดียวผ่าน ผมเลยหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายเอาไว้ก่อนจะนึกถึงแอพพลิเคชันหนึ่งสำหรับลงรูปโดยเฉพาะ "เสือมีไอจีไหม"
คิ้วเข้มเลิกขึ้นแล้วพยักหน้าเบาๆ น่าแปลกใจที่คนอย่างเสือมีไอจีเพราะปกติไม่ค่อยเล่นโชเชี่ยว มือหนาล้วงไปหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดแอพพื้นหลังเป็นสีๆให้ผมดู ไอจีมันไม่มีอะไรมากครับเพราะไม่ลงภาพอะไรเลย คนติดตามร้อยกว่าๆสงสัยแฟนคลับยังไม่รู้ โปรไฟท์ก็ไม่ใช่รูปตัวเองเป็นรูปดอกไม้ที่พอเห็นแล้วก็รู้เลยว่าเพื่อนคงจะสมัครไอจีให้มากกว่า
ผมจัดการเปลี่ยนรูปโปรไฟท์เป็นภาพแอบถ่ายเสือที่คอนโดแต่ยังหล่อเหมือนเดิม แล้วลงภาพถ่ายจากกล้องโพลารี ไม่นานนักก็มีคนเข้ามากดไลท์เพราะจำนวนคนติดตามที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นเสียงประชาสัมพันธ์ก็ประกาศให้พวกเราไปขึ้นเครื่อง เลยไม่มีโอกาสได้ทาครีมกันแดดให้เสือคืน
และ...
เครื่องบินลำใหญ่ที่ลอยอยู่เหนือเมฆไม่ได้ทำให้ความหื่นของคนที่กำลังกอดอยู่ทางด้านหลังของผมลดลง
ห้องน้ำ
"อึก!" ผมสะดุ้ง ยกมือที่สั่นอย่างชัดเจนขึ้นมาปิดปากเพื่อกลบเสียง ก่อนจะเหล่ตามองมืออีกคนที่กำลังยุ่งกับน้องชายของผมอยู่ พยายามเอามืออีกข้างที่เหลือไปปัดออกห่างโดนจับเอาไว้ก่อน กางเกงถูกปลดลงไปตกอยู่ที่ปลายเท้า เขาผละให้ตัวผมแนบผนังขณะที่เอาบางอย่างจ่อที่ทางเข้า แล้วกดแรงใส่เข้าไปนิดหน่อย ผมพูดเสียงตะกุกตะกัก "สะ...เสือไม่เอา"
"..." มันไม่ตอบเหมือนความหื่นครอบงำ ใช้มือกระตุ้นผมให้ตอบรับแล้วจัดการใส่ส่วนที่เหลือเขามาทั้งหมด ผมเกร็งไปทั้งตัวจิกนิ้วเข้าผนังแล้วครูดลงมา "อย่าเกร็ง" เสียงทุ้มว่าเบาๆจูบที่กกหูแล้วเป่าลมใส่ประหนึ่งให้ผมผ่อนคลายลง
"อ๊ะอ๊า" เผลอหลุดครางเมื่อเขากระแทกส่วนนั้นเข้าออก จูบลงที่แผ่นหลังลงลิ้นเลียไปทั่วขณะมือก็กำลังบดขยี้เม็ดตรงอก ผมกัดปากกลั่นเสียงจนได้กลิ่นคาวเลือด แล้วหันหน้าไปมองอีกคนก้มต่ำให้เห็นจุดเชื่อม กางเกงยังค้างอยู่บริเวณสะโพกอย่างหมิ่นเหม่ เหนือส่วนนั้นมีขนขึ้นมาอยู่รำไร ผมแอ่นสะโพกเผลอปากขึ้นตามแรงกระแทก "อ๊ะ อื้อ"
ไม่ได้เร่ง ไม่ได้รุนแรง แต่ไม่ได้ช้าจังหวะพอดีและเบาเพราะกลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน น้ำหล่อลื่นผมล้นไปตามง่ามขา สถานที่ชวนให้เซนซิทีของผมเพิ่มขึ้น ทำให้ตอบรับอีกคนได้ดีแถมยอดดอกยังเด้งชูชันสู้กับมือที่กำลังบีบขยี้มันเหมือนอยากให้แหลกกันไปข้าง
"หึ" เสียงหัวเราะดังคลอข้างหู เสือเลื่อนมือลงไปยังบริเวณหน้าท้องด้านขวาแล้วลูบเบาๆ "ให้สักลายดีไหม" เสือถามแล้วยังเม้มปากเพราะกำลังครางอื้ออึงในลำคอ "รูปเสือ"
"..."
"หรือกระต่ายดี"
เขาใช้นิ้วล้วงเข้ามาเล่นกับลิ้นในปากก่อนจะถอนออก เสียงคราวผมหลุดพร้อมน้ำลายสีใสที่ไหลย้อยลงไปตามลำคอ เสือจับมือผมเอามาไขว่กับแผ่นหลังให้แนบศีรษะเข้ากับกำแพง ส่ายสะโพกรับแรง ตอดรัดแน่นกับสิ่งที่ครูดไปตามผนังด้านใน ขมิบรัวราวกับเป็นการเชิญชวนให้สิ่งนั้นอยู่ในร่างนานๆ เสือหัวเราะหึๆ
"ไม่สิ" เขาลากลิ้นที่แผ่นหลังหากสายตาจะเงยขึ้นจับจ้องที่ผม
"..."
"สักรูปแมวจะดีกว่า"
"อ๊า!!"
จะสักรูปอะไรก็ตามเสียงครางสุดท้ายของผมบอกได้ดีว่ามีอะไรบนเครื่องบินก็ฟินดีเหมือนกัน
100%
จากนี้ไปเป็นตัวอย่างสเปเชี่ยววันแม่ค่ะ
เสือธามวันแม่
“อื้อรู้แล้ว”
เสียงทุ้มว่ากับปลายสายโทรศัพท์ ขณะนัยน์ตาก้มต่ำมองร่างเล็กที่กำลังนอนระทวยอยู่ด้านใต้
“ใช้งบของคราวที่แล้วไปก่อน”
“อึก!! อ๊า! อ๊ะ!”
“ถ้าไม่พอก็เขียนจำนวนเงินมาแล้วกัน”
“อ๊ะ!! อ๊า!!”
“ไม่พรุ่งนี้ไม่เข้า”
“อึก!! อื้อ!!!! อ่าส์”
“แค่นี้” ใบหน้าหล่อเหลากดตัดสายแล้วโยนโทรศัพท์เครื่องหรูออกนอกเตียง ร่างสูงถอดแก่นกายออกจากช่องทางแล้วดึงถุงยางที่ล้นไปด้วยน้ำอสุจิออก ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบซองถุงยางอันใหม่มาสวมแล้วจ่อเข้าที่ช่องทางช้ำอีกครั้ง เสียงหวานครางรับทันทีที่เขาสอดมันเข้าไป ปลายลิ้นแลกน้ำลายกันไปมาไม่นานนักแรงกระแทกด้านในก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง
ควันบุหรี่คละไปทั่วห้องจากเจ้าของรอยสักรูปเสือบนสะโพกที่กำลังนั่งเอนตัวพิงกับหัวเตียง นัยน์ตาคมมองร่างเล็กที่กำลังหลับสนิทแล้วเอื้อมมือไปลูบหัวเบาๆเพราะไม่อยากให้ตื่น ก่อนจะไล่สายตาสำรวจเรือนร่างที่มีผ้านวมผืนหนาสีขาวปกปิดอยู่ ความเงียบปกคลุมทั่วห้องแต่สักพักโทรศัพท์ที่ถูกโยนออกไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อนก็แผดเสียงดังน่ารำคาญขึ้นมาอีกครั้งจนเจ้าตัวต้องเดินไปหยิบเสื้อคลุมที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมาใส่แบบลวกๆแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นรับก่อนเดินออกจากห้องเพราะไม่อยากรบกวนอีกคนที่กำลังนอนอยู่
“มีอะไรอีก” เสียงทุ้มเริ่มประเด็นทันทีก่อนบทสนทนาของทั้งสองฝ่ายจะเข้าสู่เรื่องของธุรกิจ
“อือ” ร่างเล็กขยับตัวเล็กน้อยก่อนเปลือกตาสีไข่จะค่อยๆเปิดขึ้น ธามหันไปมองข้างตัวพบว่าไม่มีใครสักคนนอนอยู่อย่างที่คิด คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเล็กน้อยก่อนเจ้าตัวจะตัดสินใจลุกขึ้นไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่พร้อมกางเกงในออกมาใส่ แล้วเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการธุระส่วนตัวพร้อมล้างหน้าแปรงฟันให้ตาได้เปิด ก่อนจะค่อยๆบิดลูกบิดประตูออกไป ไฟไม่ได้เปิดไว้อย่างที่คิดแต่แสงจันทร์ที่ยังไม่ได้ลงจากฟ้าสะท้อนให้เห็นเงาของร่างสูงที่กำลังนั่งคุยโทรศัพท์ตรงโซฟาหรู สองขาเดินเข้าไปหาทันทีนัยน์ตาโตมองร่างสูงที่ยังคงนั่งคุยโทรศัพท์ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วหากเศษซากบุหรี่ที่อยู่บนที่เขี่ยบุหรี่หลายม้วนบอกได้เป็นอย่างดีว่าคงนานพอสมควร
“เสือ” เสียงแหบพร่าเรียกเบาๆ คนตัวสูงตวัดหน้ามองแล้วอ้าแขนแกร่งมาโอบรอบเอวให้ไปนั่งอยู่บนตัก ธามซุกใบหน้าตัวเองเข้ากับลำคอแกร่งแล้วหลับตาลงฟังบทสนทนาชั่วครู่ พอเริ่มขึ้นวัยผู้ใหญ่ก็ต้องเริ่มทำงานหนักขึ้น ภาระหนักขึ้น ช่วงนี้เสือคุยธุรกิจบ่อยจนแทบจะไม่มีเวลาไปผ่าตัดคนไข้อยู่แล้วแทบจะไปเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลซะมากกว่า(แต่จริงๆเสือก็เจ้าของโรงพยาบาลนั้นแหละ) ธามลืมตาขึ้นจากความคิดแล้วยื่นใบหน้าใกล้ลำคอแล้วลากลิ้นเลียพร้อมหันทิศทางให้ตัวเองหันหน้าเข้าหาอีกฝ่าย ลิ้นร้อนเลียไปตามลำคอลากต่ำลงไหปลาร้า กัด ขบเม้มให้เกิดรอยก่อนค่อยๆจับเสื้อคลุมส่วนบนดึงให้หลุดจากไหล่กว้าง เสือไม่ว่าอะไรยังคงคุยธุรกิจต่อไป มือบางลูบไปตามอกแกร่งสะกิดที่ยอดดอกไปมาจนมันเริ่มแข็งขืนแล้วค่อยเลื่อนลงมาสู่เบื้องล่าง มืออีกข้างใช้ปลดเชือกของชุดคลุมออก ริมฝีปากยังคลอเคลียที่ลำคอและติ่งหูไม่ห่าง
“การประชุมครั้งต่อไป อ๊ะ!--” โทรศัพท์เครื่องหรูถูกแย่งออกมาจากมือของอีกฝ่ายก่อนมือหนาที่แย่งมาจะจัดการขว้างมันใส่กำแพงจนหน้าตาแตกละเอียด ก่อนจะเลื่อนมือไปเล่นกับสิ่งที่อยู่เบื้องล่างตามเดิม “ตี้” เสียงทุ้มกดเสียงต่ำ
ใบหน้าหวานทำท่าทางแง่งอนเล็กน้อย “คุยบ่อยเกินไปแล้ว ตอนมีอะไรกันก็อยู่คุย” ว่าจบก็ดันตัวเองให้นอนลงบนโซฟาแล้วให้อีกคนขึ้นคร่อม ส่วนมือยังเล่นสิ่งนั้นอยู่ไม่ขาด เสือหัวเราะเบาๆในลำคอหวังว่าเลขาสุดเฉียบของเขาจะไม่ฉุนขาดไปก่อนที่โดนเมียเขาตัดสายใส่แถมยังทำลายโทรศัพท์ซะเละ มือหนาลูบไปตามเอวบาง ใบหน้าก้มต่ำลงแล้วเลียไปตามลำคอก่อนจะใช้ปากปลดกระดุมของอีกฝ่ายทีละเม็ด พอครบทุกเม็ดจึงเลื่อนลงมาด้านล่างเขาไม่ถอดแต่แหวกชั้นในสีขาวไปด้านข้างก่อนจะสอดมังกรตัวยักษ์ที่ถูกเร้าอารมณ์เมื่อครู่เข้าไปในครั้งเดียว
…เสียงครางหวานและทุ้มต่ำดังขึ้นหลังจากนั้น
เช้า
“วันนี้เข้าโรงพยาบาลหรือเปล่า” ผมหันไปถามอีกฝ่ายขณะกำลังกรอกนมเข้าปากเสือส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วเลื่อนจานอาหารเช้าที่ประกอบไปด้วยไข่ดาว ไส้กรอก แฮมกับขนมปังมาทางผม “งั้นไปไหว้แม่กัน”
วันนี้วันแม่ครับ
“แม่มึงไปฮาวายแม่กูไปปารีส”
ผมขมวดคิ้วแล้วคิดตาม เสียงทุ้มว่าต่อ “อย่าบอกนะว่าลืม”
เหมือนจะลืมจริงๆนั้นแหละ ผมถอนหายใจแล้วก้มหน้าทานอาหารของตัวเอง
“แล้ววันนี้ทำอะไรดี อุตส่าห์ว่างพร้อมกันทั้งที” พูดพลางจิ้มไข่แดงไม่สุกจนไข่แดงด้านในไหลออกมาเต็มจาน พอโตแล้วเวลาว่างของเสือกับผมไม่ได้มีเยอะเหมือนแต่ก่อนนะครับ ทุกคนมีภาระของตัวเองที่ต้องทำทั้งนั้น ผมถอนหายใจอีกครั้งแล้วตั้งใจกินอาหารให้หมดก่อนจะเดินถือจานไปล้าง หากร่างสูงของใครสักคนอ้อมมากอดทางด้านหลังก่อนเสือกดจูบที่ลำคอของผม
“สอนทำอาหารดีไหม” เขาบอกเสียงแผ่วเบาผมพยักหน้ารัวๆ
“ดี!”
“งั้น…” เสือถอยตัวออกจากผม สายตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์
“ถอดเสื้อผ้าออกครับเมีย J”
ฉากต่อไปอีกมีเพียง 22 ท่านที่ร่วมเล่นเกมที่จะได้อ่านค่ะ
22 คนที่ได้รับฉากวันแม่ที่เนื้อหาเหมือนจะไม่ใช่วันแม่ 5555555
22 คนนี้มาจากหลายช่องทางนะคะ ทั้งเว็บธัญวลัย เว็บไทยบอยส์เลิฟ แฟนเพจรวมถึงในเด็กดีด้วย
ขอบอกก่อนว่าตัดสินใจยากมาก
คนที่ได้รับได้แก่
รายชื่อ เว็บที่ส่งข้อความมาร่วมเล่นกิจกรรม
1. Modkoo Phannaphak [FACEBOOK]
2. Hshnyy [IP :171.96.167.163] [Dek-d]
3. Pim [IP: 49.49.120.154] [Dek-d]
4. Kanittha [IP :27.130.178.186] [Dek-d]
5. クマしろ (@tamamo1mae) [Dek-d]
6. Guest_108.162.208.150 [ธัญวลัย]
7. ice. @Iceicez_Oo [Twitter]
8. fffreshyy (@fffreshyy) [Dek-d]
9. Deardonut'zz (@love_lovelove) [Dek-d]
10. S e L u O n l y (@pikeandatitaya) [Dek-d]
11. Exo_finland (@gailly_stw) [Dek-d]
12. เมธากานต์ [Dek-d]
13. satitana [IP :171.96.176.2] [Dek-d]
14. icecreamii8_ [Thaiboyslove]
15. Yunatsu [Thaiboyslove]
16. Panehove [Thaiboyslove]
17. Russia Suwannasi [FACEBOOK]
18. Guest_108.62.208.22 [ธัญวลัย]
19. Guset_108.162.208.132 [ธัญวลัย]
20. บี วาย @Jamp1371 [Twitter]
21. นักเขียนสาววายมือใหม่ (@poployzii) [Dek-d]
22. Aria_A (@rivamika2512) [Dek-d]
และยังๆ คนที่ได้ยังไม่หมดนะทุกคน
คนที่เราชอบเป็นอันดับหนึ่งเลย (ด้านบนไม่ได้เรียงตามความชอบนะคะ) คือคุณ
Rumraisin [Thaiboyslove]
ที่บรรยายพี่เสือมาว่า
จากที่อ่านมาจนถึง ณ ตอนนี้ พี่เสือนี่ยังใช่คนอยู่หรือไม่
ทั้งรูปหล่อพ่อรวยที่แดนไกล อีกนิสัยโคตรซึนและหื่นกาม
ช่วงแรกๆยังมึนไม่คึกนัก บุคลิกที่ประจักษ์น่าเกรงขาม
แต่เมื่อเจอเมียรักชื่อน้องธาม อยากจะถามที่พี่มึนคืออะไร
แน่ใจนะว่าพี่เสือนั้นเรียนหมอ ทั้งลูกล่อเจ้าเล่ห์เป็นไหนๆ
สงสารตัวน้องธามจับหัวใจ หลงหวั่นไหวง่ายไปไม่รู้ตัว
เรื่องความหื่นนี่คงไม่ต้องบอก จะกี่รอบพี่เสือไม่เคยกลัว
จนเวลาผ่านไปไม่รู้ตัว เพราะพี่มัวกอดตี้ที่หลับไป
ดีอีกอย่างคือทำอาหารเก่ง คุณย่าเป็นคนสอนถ่ายทอดให้
ทุกวันนี้น้องตี้เลยสบาย มีคุณชายช่วยดูแลไม่อับจน
แถมอีกอย่างพี่เสือเป็นลูกเสี้ยว เพอร์เฟคเชียวกรีซอเมและไทยปน
มีพี่น้องรวมพี่เสือก็สี่คน เติบโตตนต่างที่ดูแลกัน
น่าอิจฉานังน้องตี้เป็นที่สุด อยากจะฉุดมาดักตบให้หน้าหัน
แต่ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวชีวัน จะบรรลัยเพราะพี่ท่านนั้นหวงเมีย
จบดีกว่าน่าจะยาวเกินไปแล้ว หวังว่าคงไม่แคล่วรางวัลเสีย
อยากจะอ่านตอนพิเศษเมียหมอเฮีย และแอบเชียร์ให้มาต่อตอนถัดไป
จากนักเขียน : คือเริ่ดค่ะ ชอบมากนั่งอ่านไปขำไป ขำจนตกเก้าอี้ ไม่นึกว่าจะมีคนแต่งกลอนแบบยาวเป็นหางว่าวแบบนี้มาให้เราด้วย ส่วนคอมเม้นท์ของคนอื่นๆ นักเขียนก็ชอบเหมือนกันนะคะ เราเลือกเอาคนที่บรรยายความเป็นเสือได้มากที่สุด คือบางคนนี้บรรยายได้ดีมากขนาดที่นักเขียนก็ยังไม่รู้เลยว่าตัวเองได้สร้างตัวละครนิสัยแบบนั้นไปจริงหรือ พอไปย้อนอ่านของตัวเองถึงได้รู้ว่าจริง
23 ท่านที่ได้รับรบกวนขออีเมลล์ให้นักเขียนหน่อยนะคะ
จะได้ส่งไปให้ถูกค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมสนุกค่ะ
หัวข้อ: " เมียหมอ " Up! .ตอนที่ 30(100%) l 09/06/16 : P.68 | THE END (อ่าน 756222 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก