ต่อ
มื้อเย็นผ่านไปได้ด้วยดี กุ้ยช่ายพอจัดการงานบ้านเสร็จก็เดินออกมานั่งข้างๆอันเดรสที่กำลังดูการ์ตูนอย่างมีสมาธิ
ส่วนมาตินเองก็เอาเชือกที่ผู้กกับเปลมาผูกไว้ที่ข้อเท้ากระดิกเท้าไปมาพลางนั่งเล่นไอแพดเครื่องประจำ
“นี่คุณ มานั่งนี่สิ”มาตินทักก่อนจะตบลงบนโซฟาข้างตัว ทำให้กุ้ยช่ายชะงักไปชั่วคราวก่อนนั่งลง
“มีอะไรรึป่าว”กุ้ยช่ายถามพลางลูบหัวตั้งโอ๋
“มีสิ”มาตินพูดเสียงเบา เหลือบตาไปมองตั้งโอ๋ ก่อนจะหันมามองกุ้ยช่ายอย่างมีเลศนัย
“มีอะไร”กุ้ยช่ายสงสัย มาตินพูดเหมือนเป็นความลับ เมื่อมาตืนเขยิบเข้ามาใกล้ แถมรั้งเอวให้เข้าไปใกล้กว่าเดมจนตอนนี้กุ้ยช่ายแทบเกยบนตักมาติน หันไปมองตั้งโอ๋ก็โล่งใจที่ตั้งโอ๋มัวแต่มีสมาธิกับการ์ตูนที่กำลังดู
“คืนนี้ลูกหลับแล้วมาหาผมที่ห้องนะ”มาตินกระซิบข้างหู ก่อนจะหอมแก้มกุ้ยช่ายไปฟอดใหญ่
“อะ คุณ จะบ้าเหรอ ผมไม่ไปหรอกนะ”กุ้ยช่ายจับแก้มที่โดนจูบก่อนจะถลึงตามอง กลัวว่าเด็กๆจะเห็นตัวอย่างที่ไม่ดี
“ถ้าคุณไม่มาผมจะไปตามที่ห้องนะ ถ้าตั้งโอ๋เห็นอะไรผมไม่รู้ด้วยนะ”
“ก็ได้ แต่ผมให้เวลาแค่สิบนาทีนะ ถ้าเกินนั้นผมไม่ไป”กุ้ยช่ายต่อรอง
“ได้สิบนาทีก็ได้”มาตินรับปากยิ้มเจ้าเล่ห์ ใครจะรู้ ว่าจะสิบนาทีจริงมั้ย เข้าไปแล้วอย่าหวังว่าจะได้ออกง่ายง่าย
ตกดึกพอตั้งโอ๋หลับกุ้ยช่ายก็มายืนเคาะประตูอยุ่หน้าห้องมาติน
“เข้ามาสิ”มาตินเปิดประตูมากุ้ยช่ายก็ต้องหน้าแดงทันทีเมื่อพบว่ามาตินกำลังอยู่ในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว ตากลมโตมองต่ำลงไปก็พบหน้าท้องสีเข้มที่มีกล้ามเนื้อขึ้นเป็นลอนสวย จนต้องลอบกลื่นน้ำลาย
นึกอย่างจะถอยหลังกลับ แต่อีกฝ่ายที่กำลังยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่เหมือนจะอ่านใจได้ ฉุดมือให้ต้องเดินตามเข้าไป
พอมองไปที่เปลก็เห็นว่าเด็กน้องตัวกลมผิวสีน้ำผึ้งได้หลับไปแล้ว
“มีอะไรรึป่าว”กุ้ยช่ายพยายามขืนตัวเอาไว้ แต่มีหรือจะสู้แรงมาตินได้ รู้ตัวอีกทีก็มานั่งตรงขอบเตียงข้างๆเจ้าของห้องเสียแล้ว
“มีสิ”มาตินยิมดวงตาเป็นประกายก่อนจะดันกั้ยช่ายให้ขึ้นไปนอนบบนเตียง กุ้ยช่ายเองก็พยายามขืนตัวไว้ แต่ก็ถูกอุ้มขึ้นไป
เหมือนน้ำหนักตัวจะไม่มีปัญหากับแรงของมาตินเลยสักนิด
“มะ มีอะไร”
“คุณรุ้ใช่มั้ยว่าผมชอบคุณ”
“อะ อืม”กุ้ยช่ายคว้าหมอนข้างมากอดเหมือนหาเกาะป้องกันตัว มาตินก็ได้แต่ยิ้มกับปฏิกิริยาน่ารักของอีกฝ่ายที่ทำหน้าทำตาเลิ่กลั่ก
“ผมอยากนอนกับคุณ”มาตินกระซิบเสียงเบา เคลื่อนตัวมาคล่อมกุ้ยช่ายแย่งเอาหมอนข้างโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
“ดะ เดี๋ยวสิ คะ คุณ”
“เรียกมาตินสิ”มาตินกระซิบ จมูกโด่งไล้คอเคลียข้างพวงแก้มแดงปลั่ง
“มะ ไม่เอาหรอก คุณเป็นเจ้านาย”
“เลิกงานแล้ว ผมไม่ได้เป็นเจ้านาย”มาตินเป่าลมหายใจร้อนรดแก้มแดงๆ
“แต่”
“เรียกมาตินสิ”
“คุณมาติน”กุ้ยช่ายเรียก ก้มหน้าก้มตาหลบสายตาของมาตินอย่างเขินอาย มือสองข้างยกขึ้นยันอกของมาติน พยายามถอยหนี แต่ก็ถูกรั้งเอวเอาไว้
“เอาใหม่สิ ถ้าต่อปี้เรียกอย่างอื่นที่ไม่ใช่มาตินจะถูกจูบ ตกลงมั้ย”มาตินเสนอ
“จะบ้าเหรอ ไม่เอาด้วยหรอก”กุ้ยช่ายเงยหน้ามองมาติน คิ้วเล็กขมวดอย่างไม่ชอบใจ แต่ก็ยังหน้าแดงอยู่
“หรืออยากโดนจูบ”
“มะ ไม่อยาก”
“งั้นเรียกมาติน”
“กะ ก็ได้ มะ มา ติน”กุ้ยช่ายพูดเสียงแผ่ว จะว่าเขินก็เขิน อายก็อาย ได้แต่หลุบตามองผ้าห่มที่ถูกขยุ้มจนยับ
“ดีมาก จุ๊บ”มาตินฉกจูบอย่างรวดเร็ว
“ไหนว่าไม่จูบไง”กุ้ยช่ายโวยวาย
“อันนี้แค่มัดจำ”
“ไอ้บ้า อื้อ”พูดยังไม่ขาดคำ กุ้ยช่ายก็ถูกริมฝีปากหยัดฉวยจูบแบบไม่ให้ตั้งตัว ตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ มือเล็กทุบเอาไหล่เปลือยหวังจะให้อีกฝ่ายปล่อย
แต่ก็แค่นั้นเมื่อลิ้นร้อนส่งเข้ามาข้างในอย่างฉาบฉวยก่อนจะกวาดต้อนจนรู้สึกอ่อนแรง
“ไหนเรียกใหม่สิ”มาตินยิ้ม พลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากเหมือนหยอกให้อาย
“นอนกันดีกว่า”มาตินคัว้าตัวกุ้ยช่ายให้นอนลงข้างๆ มือหนาคว้าเอาเอวเล็กมากอดอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
“ผมต้องกลับไปนอนกับตั้งโอ๋”
“ตั้งโอ๋โตแล้ว อีกหน่อยก็ต้องนอนคนเดียว คุณอย่ากังกลเลย”มาตินกดหัวให้กุ้ยช่ายซบอก
“แต่ว่า”
“น่า เชื่อผม”มาตินพูดเสียงแผ่ว แต่ในใจหัวใจนี่เต้นโครมครามอย่างดีใจ ริมฝีปากหยักยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ที่แผนตนเองสำเร็จไปหนึ่งขั้น
“นี่คุณ อาทิตย์หน้าไปงานเลี้ยงกับผมนะ”มาตินพูดขึ้นมา
“แบบครั้งที่แล้วน่ะเหรอ”กุ้ยช่ายถาม
“ก็ไม่เชิงหรอก ไม่ใหญ่เท่าครั้งที่แล้ว”
“อืม”กุ้ยช่ายตอบรับ ซุกหน้าเข้ากับแผ่นอกแน่นตึงของมาติน ซ่อนเอาใบหน้าที่กำลังแดงก่ำเอาไว้
ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมานอนให้ผู้ชายกอดอยู่อย่างนี้ ถามใจเจ้ากรรมดันเต้นระรัวจนแทบจะหลุดออกมานอกอก ยอมรับว่ารู้สึกอบอุ่นกับอ้อมกอดนี้มากจนเผลอเคลิ้มยอมโอนอ่อนตาม
“จะทำอะไรน่ะ”กุ้ยช่ายถามอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆมาตินก็ผลิกตัวขึ้นมาคร่อมตนอย่างกะทันหัน
“ผมชอบคุณนะ”มาตินพูดเสียงเบา ก่อนจะก้มลงมาจูบบนหน้าผาก
“ผะว่า ผมกลับห้องดีกว่า”กุ้ยช่ายเริ่มเห็นรางไม่ดีเมื่อเห็นแววตามีประกายของมาติน
“อยู่นี่แหละดีแล้ว”มาตินยกยิ้ม มือหนาเลิอขายเนื้อนอนของกุ้ยช่ายอย่างแผ่วเบาเผยให้เห็นเอวคอดขาวเนียนดึงดูดสายตา
“จะ จะทำอะไร”กุ้ยช่ายพูดเสียงสั่นเมื่อมือนั้นลูบเข้าที่บั้นเอว มั้นทั้งร้อนทั้งรู้สึกดีไปในคราวเดียวกันจนต้องหลับตาแน่น ยกมือขึ้นเกาะแขนของมาติน
ใจก็อยากผลักไส แต่ร่างกายมันกลับต่อต้าน กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆทำให้จิตใจของมาตินเตลิด มันเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ชั้นดีสำหรับมาติน จมูกโด่งซุกไซร้ซอกคอขาวนุ่มหอมกรุ่นเริ่มแรกยังแผ่วเบาและอ่อนโยน
สักพักความตื่นตัวของอารมณืที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายเดือนเริ่มถูกปลุก มาตินซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย
มือหนาไล้ไปตัวตัวนุ่มเนียนจนกุ้ยช่ายส่งเสียงในลำคอแผ่วเบา ดวงตากลมโตปิดแน่นสนิท มือเล็กกำแขนแข็งแรงแน่น อยากจะปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้ทำ
กระดุมเสื้อถูกปลดออกจนหมด ร่างกายขาวโพลนถุกสายตาคุ่สีน้ำตาลเข้มโลมเลียอย่างหื่นกระหาย
ยอดเล็กๆสีอ่อนดึงดูดสายตาทำให้ต้องก้มลงไปชิม ยิ้มชิมยิ่งอร่อย อร่อยจนอยากจะกลืนกิน เสียงดูดดึงดังแข่งกับเสียงแอร์ทำให้กุ้ยช่ายต้องยกมือขึ้นปิดหน้าอย่างเขินอาย เสียงครางแผ่วเบาเล็กลอดออกมาจากปากน้อยที่บวมเจ่อ
กางเกงนอนขอบยางยืดถูกดึงรั้งลงไปอ่านปลายเท้าด้วยความร่วมืออย่างไม่รู้ตัว
กางเกงชั้นในตัวบางเริ่มปิดกั้นอะไรไม่ค่อยอยู่เมื่อสิ่งนั้นเริ่มตื่นตัวดันจนขอบกางเกงเผยอ กุ้ยช่ายตัวสั่นด้วยความหวั่นเกรง ปนกับความเขินอาย
กางเกงชั้นในถูกรดออก เผยให้เห็นกายอันน้อยสั่นระริก ริมฝีปากอุ่นร้อนที่ละเลียดยอดสีแผ่ว ไล้เลียลงไปบนท้องน้อย ผ่านสะดือจนคนตัวขาวสะดุ้งเฮือก กัดปากแน่น
ก่อนจะขบเม้มลงบนกลุ่นไรขนอ่อน กุ้ยช่ายกำมือกับที่นอนแน่น หัวสมองขาวโพลน คิดอะไรไม่ออก ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้แต่หลับตาแน่นสนิท
ริมฝีปากร้อนผ่าวของมาตินละเลียดลงบนแก่นกายของกุ้ยช่ายอย่างแผ่วเบาจนมันกระตุกสั่นเหมือนกวาดกลัว ปลายหัวสีแดงสดฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำที่ปริ่มออกมา
พวงก้อนกลมสีอ่อนถูกเค้นคลึงทำให้ยกสะโพกหนีดิ้นไปมา ประกอบกับความอุ่นร้อนที่โพลงปาก ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ
เสียงครางเริ่มดังขึ้น สมองเหมือนหยุดทำงานไปชั่วคราว ความเสียงในท้องน้อยมันโลดแล่นจนรู้สึกราวกับจะขาดใจ ยิ่งกายอันเล็กถูกขยับรุนแรง เสียงครางกรีดร้องยิ่งดังก้อง
ความสุขที่เก็บสั่งสมก็ถูกปลอดปล่อยออกมา มาตินกลื่นกินมันเข้าไป เป็นครั้งแรกที่ได้ทำแบบนี้
มันก็ไม่เลวสำหรับความคิดของมาติน การกลืนกินของคนที่ชอบมันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ลิ้นร้อนแลบเลียริมฝีปากอย่างมีความสุข
จ้องมองกุ้ยช่ายที่ตอนนี้แดงไปทั้งตัวอย่างชอบใจ มือเล็กยกขึ้นปิดใยหน้า ดูแล้วยิ่งน่ารักน่าแกล้งเข้าไปใหญ่
มาตินยกคนที่นอตัวแดงให้นั่งพิงหัวเตียง กุ้ยช่ายยังคงปิดหน้าตัวเองไม่อยากมองหน้ากับมาติน เพราะอายเกินกว่าที่จะสบตาอีกฝ่าย
“เอามือออกได้แล้ว”มาตินดึงมือออกก็เห็นกุ้ยช่ายที่หน้าแดงก่ำ ดวงตากลมโตเสมองข้างๆด้วยความเขินอาย
“อะ อย่ามองนะ”กุ้ยช่าผวายกมือขึ้นปิดมามาตินที่จ้องมองกายอันเล็กของตัวเองที่กำลังชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำขาวหนืดที่ถูกปล่อยออกมา
“อย่าอายไปเลย ผมเห็นหมดแล้ว”
“คะ คนบ้า”กุ้ยช่ายว่าก่อนจะทุบไหล่มาตินอย่างเขินอาย
“ทำให้ผมบ้างสิ”มาตินพูดด้วยน้ำเสียงออนอ้อนคุกเข่าคร่อมตัวกุ้ยช่ายที่นั่งพึงหัวเตียง
“มะ ไม่เอาหรอก”กุ้ยช่ายหน้าแดงก่ำเมื่อถูกขอให้ทำในสิ่งที่น่าอาย
“น่านะ ผมจะไม่ไหวแล้ว”มาตินทำหน้าออดอ้อน
“มะ ไม่เอา”กุ้ยช่ายปฏิเสธ
“ทำให้หน่อยนะครับ ผมไม่ไหวแล้ว”มาตินทำตาอ้อนใส่ พลางจูบซับที่แก้มเบาเบา”
“กะ ก็ได้ แค่ครั้งเดียวนะ”กุ้ยช่ายพูดเสียงสั่น
“ขอบคุณ”มาตินจูบลงบนหน้าผากเบาๆก่อนจะปลดผ้าขนหนูออก
กุ้ยช่ายที่เห็นแทบลมจับ ลืมไปว่ามาตินเป็นชาวต่างชาติเพราะฉะนั้นขนาดกายต้องใหญ่กว่าเป็นธรรมดา
มันใหม่เกินกว่าที่คิดเอาไว้จนใบหน้าแดงๆยิ่งแดงหนักเข้าไปใหญ่ ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากัน
กุ้ยช่ายเอื้อมอือเข้าไปหากายอันใหญ่ของมาตื่นด้วยมือที่สั่น จนมาตินต้องประครองมือของกุ้ยช่ายให้จับมัน แล้วจับมือเล็กให้ขยับตามเบาๆ ก่อนจะปล่อยให้กุ้ยช่ายเป็นคนทำ
กุ้ยช่ายรูดรั้งแท่งเนื้อร้อน มือเล็กกำมันเกือบไม่รอบโคน รูดรั้งอย่างสั่นเทา ยิ่งทำยิ่งเขินอายก่อนจะหันหน้าหนี
มาตินได้เห็นยิ่งชอบอกกบอบใจที่ได้เห็นปฏิกิริยาน่ารักๆ ถึงจะดูเหมือนไม่คุ้นชินกับเรื่องบนเตียง
แต่ในสายตาของมาติน ท่าทีเก้เก้กังๆของกุ้ยช่ายทำให้ความต้องการมันทวีมากขึ้น อารมณ์ที่มีมันปะทุขึ้นมา ประกอบกับความต้องการที่ถูกสั่งสมมานาน
ขยาดน้ำขาวข้นจำนวนมากถูกปลดปล่อยใส่ตัวของกุ้ยช่ายโดยไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าที่แดงก่ำเลอะไปด้วยน้ำขาวข้นสีขุ่นที่กระเด็นในระยะประชิด
“อ่า ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าจะเยอะขนาดนี้”มาตินรีบหยิบผ้าเช็ดตัวเช็ดน้าให้กุ้ยช่ายที่ตอนนี้ตัวแข็งที่ตาเบิกกว่างด้วยความช็อกกับสิ่งที่เกิด
“นอนกันเถอะ”มาตินเช็ดเสร็จก็ฉุดเอาคนที่นั่งแข็งที่ไม่พูดไม่จาล้มตัวลงนอน แล้วเดินไปปิดไป สอดตัวลงใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
ผิวกายเปลือยปล่าวของกุ้ยช่ายทำให้มาตินที่สงบอารมณ์ลงไปแล้วเริ่มตื่นขึ้นมาอีกรอบ
ชะโงกไปดูคนหน้าขาวก็พบว่าอีกฝ่ายนอนหายใจสม่ำเสมอไปแล้ว
ถ้าไม่ติดว่ากลัวอีกคนจะโกรธเคือง มาตินคงได้ลงมือกับอีกฝ่ายทั้งๆที่ยังหลับอยู่อีกสักรอบเป็นแน่
++++++++++++++++++++++++++++
เง้อ ไม่ค่อยเก่งบทรัก บทรบบนเตียงเท่าไร ผิดถูกประการใดแนะนำกันเข้ามาได้ค่ะ
ตราบใดที่ยังมีคนอ่าน ก็ยังมีคนเขียนนะค่ะ วันนี้มาแบบยาวยาว พรุ่งนี้วันหยุดสามี
อย่าลืมให้กำลังใจคนเขียนกันเขามาด้วยนะค้าาาาา รักน้อยๆแต่รักนานนานเบยย
โพลล์
หัวข้อ: # Accident Lovely อุบัติรัก...พ่อลูกอ่อน # 14/10/58 พิเศษ 3 รามี่+พัฒน์ p.51 (อ่าน 532657 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก