Ch 28 ต้องง้อสิ! || ปั้นสิบ
“เอาจริงๆนะปั้น มือถือไม้หาย หายไปตั้งแต่อาทิตย์แรกที่เข้าค่ายแล้วอะ ไม้จะติดต่อปั้นได้ไง”
ไม้ฉากมันบอก ก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดอีก
คือ ,, กอดแน่นไป อึดอัดแล้ววว !
ผมผลักมันออก ก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง
“ไม่ต้องมากอดเลย มือถือมึงจะหายได้ไง ก็พี่อุ้มบอกว่ามึงคุยโทรศัพท์”
ผมโวยวายใส่มันทันที ไม่เข้าใจว่ามันจะโกหกทำไม แล้วโกหกได้โคตรทุเรศมาก
ในเมื่อเห็นอยู่ว่าเบอร์ที่โทรหาเจ๊มิ้วก็เป็นเบอร์มัน
“มึงคุยกับพี่อุ้มงั้นหรอ” ไม้ฉากลุกขึ้นมานั่ง ก่อนจะถามผมเสียงแข็ง
“อืม ก็พี่อุ้มโทรมาหา” ผมมองหน้ามันแล้วก็ตอบไปตามจริง
“กูบอกมึงแล้วนะว่าไม่ให้คุย มึงเป็นแฟนกูอยู่ป่าววะปั้น ทำไมไปคุยกับคนอื่น”
มันเริ่มโวยวายบ้างละครับ นี้มึงโวยวายกลบเกลื่อนความผิดที่มึงทำหรือไงวะ
“พี่เค้าโทรมา กูโทรไปที่ไหนกันละ มึงอย่ามานอกเรื่อง มึงคุยโทรศัพท์กับใคร มึงบอกมาเลย”
ผมไม่ยอมให้มันกลบเกลื่อนมาโวยวายใส่ผมหรอกครับ
มันนั่นแหละที่ผิด
“กูไม่ได้คุย มือถือกูหายเว้ยย!!!”
ดูมันดิครับ เจ๊มิ้วก็บอกว่ามันโทร แล้วมันยังจะปฏิเสธอีกนะ
“มึงจะไม่บอกก็ได้นะไม้ฉาก มึงทำอะไรมึงรู้อยู่แก่ใจมึง”
มันหันมามองหน้าผม โอ้ยย สายตามึงจะดุทำไม
มึงนั้นแหละผิด ไอ่บ้าเอ้ยยย !
แต่ผมไม่สนใจละครับ ล้มตัวนอน ดึงผ้าห่มมาห่มละ เหนื่อยมาตั้งหลายวัน
“เออ ถ้ามึงเชื่อมันมากกว่าคนที่มึงบอกว่ารัก มากกว่าแฟนมึงเอง ก็แล้วแต่มึงละกัน”
มันพูดจบก็เดินออกจากห้องนอนไปเลยครับ
อะไรของมึงวะ แค่มันบอกว่าคุยกับรุ่นพี่ คุยกับเพื่อน เออก็แค่นั้น
ผมไม่ได้ต้องการว่ามันจะสารภาพเรื่องเจ๊มิ้ว
แค่อยากให้มันยอมรับว่า มันคุยโทรศัพท์จริงๆ แค่นั้นเอง
ทำไมต้องโกหกว่ามือถือหาย อันนี้ผมไม่เข้าใจจริงๆครับ
เรื่องของมึงเหอะ กูไม่ง้ออะไรมึงละจริงๆ
ผมนอนหลับไป โดยไม่ได้ลงไปตามหาว่ามันอยู่ในบ้าน หรือกลับบ้านไปแล้ว
มาสะดุ้งตื่นอีกทีก็ตอนที่ยูโรมาถีบผมตกเตียงนี้แหละครับ
“ตื่นเว้ยย ตื่นๆ ๆ “
ยูโรมันถีบผมเสร็จก็ตะโกนเรียกผม
จริงๆมึงควรเรียกกูก่อน แล้วค่อยถีบนะไอ่เชรี้ยยยยูโร!
“มึงจะถีบทำไมวะ ปลุกดีๆดิ”
ผมลุกจากพื้น ถือหมดที่ตกมาพร้อมผมด้วยมาวางบนที่นอน
“นี้มัน 3 ทุ่มกว่าละ มึงจะหลับยันพรุ่งนี้หรือไงละ”
นั่นๆ ด่าแล้วยังถือขนมมากินบนเตียงกูอีก
“มึงอย่ากินขนมบนที่นอน มดจะขึ้น”
ผมดึงมันให้ลงมาจากที่นอน ก่อนจะเก็บหมอน แล้วจัดผ้าคลุมเตียงดีๆ
“กูไม่ได้อยากมาหรอกนะ ถ้าผัวมึงอะไม่ไปบอกให้กูมาปลุกมึงแดกข้าว”
มันพูดมาก็มองผมอย่างหมั่นไส้
ผัว?? ผัวอะไรของมึง
“ผัวพ่องงมึงสิ “ ผมตื่นมาละหงุดหงิดต่อเลย - - ‘
ไม้ฉาก ,, มึงปลุกกูไม่ได้หรือไง ต้องเหาะไปให้ยูโรมาปลุกกูเนี่ย
“ไปทำไรให้มันโกรธอีกละ”
ยูโรมันก็ยังนั่งกินขนมต่อ คือ โอ้ยย มดจะขึ้นห้องเว้ยยูโร
“กูนี้สมควรจะโกรธมัน ไม่ใช่มันจะโกรธกู” ผมเดินไปปัดๆตรงโต๊ะที่ยูโรนั่งกินขนม
คือมันอาจจะไม่หกหรอกนะ แต่ผมไม่ชอบมดครับ มันเห็นละคันๆอะ
“เออๆ กูลงไปกินข้างล่างก็ได้ จ้องยังกับมดมันจะโผล่ออกมาทันทียังงั้นแหละ”
555555 ยูโรมันรู้ครับว่าผมไม่ชอบมด
ตอนนี้ผมกับยูโรลงมาข้างล่างละครับ
เจอเปากำลังเทกับข้าวใส่จานรออยู่ที่ห้องครัว
“กูให้ไปตามมากินข้าว ไม่ใช่ให้มึงไปหลับกับปั้น หายไปโคตรนานเลยนะ”
เปาบ่นยูโรทันทีที่เดินเข้ามาในห้องครับ 55555
“มันอะขี้เซา กว่าจะลุก มาๆเค้าเทข้าวเอง ตัวไปนั่งเถอะ”
ห๊ะ ,, มึงแทนตัวเองกันว่าไงนะ เค้า – ตัว
โอ้ยย ขำวะเชรี้ยยยยูโร มึงจะมุ้งมิ้งไปละนะ
“ไม่ต้องเสือกจะขำละ อิจฉากูก็บอก”
มันเหมือนจะรู้ครับว่าผมแอบขำมัน 55555+
ผมเดินไปหยิบน้ำออกมา ก่อนจะเทใส่แก้วละเอาไปให้ยูโรกับเปา แล้วของตัวผมเอง
พวกผมทานข้าวกันเสร็จแล้ว ก็ย้ายกันมานั่งดูทีวีกันครับ
เปาเอาที่นอนมาปูนอน แล้วเปิดซีดีดู ส่วนผมกับยูโรนั่งบนโซฟา
คือ .. พวกมึงจะมานอนกับกูหรือไงเนี้ย เตรียมของมาพร้อมมาก
“มึงจะนอนบ้านกูหรอ” ผมหันไปถามยูโร
“เออสิครับ ก็ผัวมึงสั่งให้กูมานอนเป็นเพื่อนมึง เพราะม๊ามึงไม่อยู่
กับข้าวเมื่อกี้มันก็ไปซื้อมา แล้วขนมที่กูกำลังจะกินมันก็เป็นคนซื้อมา
บอกว่าฝากปั้นสิบด้วยนะ” พูดจบมันก็แกะขนมกิน
คือ มึงง้อกูตรงๆก็ได้ ทำไมต้องไปให้ยูโรกับเปามาอยู่เป็นเพื่อนกูวะ
หรือว่ามึงจะกลับไปคุยโทรศัพท์กับเจ๊มิ้ว???
เออ นึกขึ้นได้ยังไม่ได้เปิดมือถือนี้หว่า -_-^
ผมรีบวิ่งขึ้นมาหยิบมือถือ แล้วลงมานั่งกับยูโรเหมือนเดิม
“เออ มือถือมันหาย มันบอกติดต่อมันไม่ได้ให้โทรเข้าเบอร์พ่อมันนะ มึงมีแล้วใช่ปะ”
ยูโรมันย้ายลงไปนอนข้างๆเปาละครับ
T_T จะมาสวีตอวดกูอีกละนะพวกมึงเนี้ยยย
“หายจริงหรอวะ” ผมบ่นขึ้นมาเบาๆ แต่ยูโรหูดีครับ
“มันบอกหายตั้งแต่เข้าค่ายอะ “ ยูโรดูหนังไป ก็ตอบผมไปด้วย
“เชื่อได้แน่หรอวะมึง” ผมก็ยังโต้ตอบมันไป
แต่มือนี้กดเข้าไปอ่านแชตที่เจ๊มิ้วส่งมาละครับ
“อะไรทำให้มึงคิดแบบนั้นวะ” ยูโรเริ่มหันมามองหน้าผมละครับ
“อืมม มีละกัน เดี๋ยวกูบอก มึงดูหนังไปก่อนเหอะ”
มันพยักหน้าก่อนจะหันไปสนใจหนัง กับสนใจเปาต่อ - -‘
เจ๊มิ้วส่งแชตมาหาเยอะเหมือนกันนะ
พี่อุ้มก็ส่งมา มีของเพื่อนๆนิดหน่อย เพราะจะสอบเลยไม่ค่อยมีคนว่างมาแชตกันเท่าไหร่
ผมเปิดของเจ๊มิ้วมาอ่านก่อน
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: นี้แกเป็นไรไปเนี้ย หายไปไหน โทรหาก็ไม่ติด
m’ m :: ไม้มันกำลังจะกลับขอนแก่นแล้วนะแก
m’ m :: แกลบแชตพี่ทิ้งยัง แกอย่าลืมลบเบอร์พี่นะเว้ย
m’ m :: เผื่อมันไปหาแกแล้วหยิบมือถือมาดู
m’ m :: เห้ยย ปั้น หายไปไหน หลายวันแล้วนะเป็นไรไปแก
m’ m :: ถ้ายังไงแกติดต่อมานะเว้ยย
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ไม้มันโทรมาบอกว่าถึงบ้านแล้ว แกทำไรอยู่ โทรหามันยัง
m’ m :: นี้ปั้นสิบ แกเป็นไรไปวะ โกรธอะไรพี่หรือป่าว
แล้วก็มีแจ้งเตือนว่ามีสายโทรเข้ามาไม่ได้รับ
จากเบอร์เจ๊มิ้ว เบอร์พี่อุ้ม เบอร์แม่ กับเบอร์พ่อของไม้ฉาก
แต่ไม่มีเบอร์ไม้ฉากเลย แต่เจ๊มิ้วบอกว่าไม้ฉากยังโทรหาเจ๊มิ้วอยู่ ยังไงแน่วะเนี้ย
ผมเลยพิมพ์ตอบเจ๊มิ้วไป
ปั้นสิบ สิตางค์:: ขอโทษครับเจ๊ พอดีปั้นปิดมือถือนะ เตรียมสอบเลยไม่ได้สนใจมือถือเลย
m’ m :: โอ้ยยแก ฉันนึกว่าแกเป็นไร นี้จะร้องไห้แล้วเนี้ย
ปั้นสิบ สิตางค์:: โอ๋ๆ 5555 มาแล้วไงเจ๊ เหงาอะดิ
ผมแกล้งแหย่เจ๊มิ้วเล่น จริงๆผมรู้จักเจ๊มาก็นานนะ แต่ยังไม่เคยเจอกันเลย
m’ m :: ไม้ไปหาแกยัง
ปั้นสิบ สิตางค์:: มาละครับ ทะเลาะกันไปละด้วย
หมั่นไส้คู่รักตรงหน้านี้จังวะ บ้านก็ไม่ได้หนาวนะมึงจะกอดกันแน่นไปไหนเนี้ยยย - -‘
m’ m :: อ้าวว ทะเลาะอะไรกันอะแก
ปั้นสิบ สิตางค์:: ก็ถามมันแหละว่าทำไมไม่โทรมาหาบ้าง
m’ m :: แล้วมันตอบว่า?
ปั้นสิบ สิตางค์:: มือถือมันหาย
m’ m :: เห้ยย ทำไมตอบยังงั้นละ ก็มันยังโทรเข้ามาอยู่เลย พี่ก็แคปให้แกดู เบอร์มันจริงๆอะ ใช่ไหมแกเห็นใช่ไหม
ปั้นสิบ สิตางค์:: ครับ เห็น ก็นั้นแหละปั้นเลยโกรธมัน มันก็ดันมาโกรธปั้นกลับอีก หาว่าปั้นรู้มาได้ไง
m’ m :: แกบอกเรื่องมิ้วหรอ???
ปั้นสิบ สิตางค์:: ป่าวๆ ปั้นบอกว่าพี่อุ้มบอก มันเลยโกรธ
m’ m :: พี่อุ้มคือ??
ปั้นสิบ สิตางค์:: เออ ปั้นลืมเล่าไป พี่อุ้มเค้ามาจีบปั้น แล้วบังเอิญแม่พี่อุ้มกับแม่ไม้ฉากเป็นเพื่อนกัน
แล้วพากันไปติวนายร้อยทั้งคู่อะ
m’ m :: โลกกลมไปอีกสิ แล้วคนที่ชื่อพี่อุ้มมันรู้ไหมว่า ไม้กับปั้นเป็นแฟนกัน
ปั้นสิบ สิตางค์:: รู้ครับ
m’ m :: อืมม แล้วโทรรายงานปั้นแบบนี้ คืออะไรอะ?? ยุยงให้ทะเลาะกัน หรือหวังดี
ปั้นสิบ สิตางค์:: อาจจะหวังดีมั้งครับ
m’ m :: แก อย่ามองคนเป็นคนดีทุกคนสิวะ
m’ m :: พี่เองก็อาจจะไม่ดีก็ได้นะเว้ยย
ปั้นสิบ สิตางค์:: อ้าวว เจ๊อะ กับพี่อุ้มอะปั้นไม่ได้มองดีมากนักหรอกนะ แต่กับเจ๊อะปั้นเชื่อใจเจ๊นะ
m’ m :: อร๊ายย ขอบใจนะแกที่เชื่อฉัน แล้วนี้แกจะเอาไงต่อ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ไม่รู้อะ ก็มันไม่ง้อปั้น แถมมาโกรธใส่ปั้นอีก
ปั้นสิบ สิตางค์:: จริงๆม๊าบอกให้มันนอนเป็นเพื่อนปั้นนะเพราะม๊าไม่อยู่
แต่มันไม่ยอมนอน ไปเรียกให้เพื่อนปั้นมาอยู่กับปั้นแทน
m’ m :: สงสัยมันโกรธแกมากแน่ๆ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ปั้นควรจะโกรธมันมากกว่าซะอีก
m’ m :: ไม่สิปั้น แกต้องมองดีๆ ถ้ามันบอกว่ามือถือหายจริงๆละ
แกเองนั้นแหละที่ผิดที่ไปคุยกับคนชื่ออุ้มอะไรนั้นอะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: แต่มันโทรหาเจ๊จริงๆนะ เจ๊ก็ได้คุยนิ
m’ m :: อืมมวะ โอ้ยย ทำไมวกวน ซับซ้อนงี้วะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: เห้อออ นั้นสิเจ๊
เจ๊มิ้วหายไปสักพัก ผมก็ไปดูเฟส ดูไอจีเล่นไปเรื่อยๆ
จนเจ๊มิ้วทักมาอะครับ
m’ m :: แกๆ ฉันไปปรึกษาพี่ฟาร์มมาละ
ปั้นสิบ สิตางค์:: พี่ฟาร์มว่าไงอะ
555+ เจ๊มิ้วกับพี่ฟาร์มนี้น่ารักดีครับ ให้คำปรึกษาผมตลอด
แล้วพี่ฟาร์มก็ใจดีมากๆยอมให้เจ๊มิ้วคุยกับผู้ชายเพื่อช่วยความรักของผม
m’ m :: พี่ฟาร์มบอกว่าให้แกอะโทรไปง้อให้ไม้ฉากกลับมานอนด้วย
ปั้นสิบ สิตางค์:: อ้าวว ทำไมงะ มันโกหกปั้นนะ
m’ m :: แก มันอาจจะไม่โกหกก็ได้นะ พี่ก็มาคิดอีกที เวลาคุยมันก็แปลกๆนะ
แล้วอีกอย่างนะตอนไม้ฉากขอวางสายมันดูขาดๆอะไรไปอยู่นะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ขาดอะไรอะเจ๊
m’ m :: คำว่า บ๊ายบาย ไง ไม้ฉากไม่ได้พูดคำนี้เลยนะ ปกติมันชอบพูดก่อนวางสายทุกครั้งเลย
m’ m :: พอแกมาบอกว่ามือถือมันหาย พี่ก็ลองคิดดู แกบอกว่ามันจะปิดเครื่องตลอดใช่ไหม
ปั้นสิบ สิตางค์:: ใช่เจ๊ แล้วจะเปิดเครื่องเฉพาะโทรหาเจ๊แค่นั้น
m’ m :: แล้วหลังจากที่พี่คุยกับไม้ฉากเสร็จ แกจะทักมาตลอดเลยว่าพี่คุยกับไม้ฉากยัง
นั้นเพราะคนชื่ออุ้มโทรหาแกหรือป่าว
ปั้นสิบ สิตางค์:: ใช่ๆ พี่อุ้มจะบอกว่าเห็นไม้ยืนคุยโทรศัพท์อะไรแบบนี้อะ
m’ m :: แกว่ามันแปลกๆไหมละ
ปั้นสิบ สิตางค์:: นั้นสิเจ๊ ,, โอ้ยยย งง ไปหมดละ
m’ m :: งั้นคืนนี้แกให้ไม้ฉากมานอนกับแกนะ แล้วรอดูว่าจะมีเบอร์ไม้ฉากโทรหาพี่หรือป่าว ตกลงไหม
ปั้นสิบ สิตางค์:: แต่มันโกรธปั้นอยู่อะ มันจะมาหรอ
m’ m :: โอ้ยย แก ง้อมันสิ มันหึงไง
ปั้นสิบ สิตางค์:: แล้วถ้ามันโกหกปั้นละ
m’ m :: ถึงเวลานั้นค่อยว่ากัน แต่เวลานี้อะ ง้อมันก่อน โอเคไหมม
ปั้นสิบ สิตางค์:: งืมๆก็ได้ครับ
m’ m :: ลบแชตเจ๊ออก แล้วอย่าลืมลบเบอร์เจ๊ออกจากเครื่องแกด้วย
ถ้าทำได้บล๊อคแชตเจ๊ไปก่อนเลย แล้วพรุ่งนี้ไม้ฉากไม่อยู่แล้วทักมา
ปั้นสิบ สิตางค์:: ครับๆ ขอบคุณครับเจ๊
เห้อออ ,, ทำไมมันดูยุ่งวุ่นวายแบบนี้วะเนี้ยยยยย
ผมเลือกที่จะทำตามที่เจ๊มิ้วบอก กดลบเบอร์ กดบล็อกเฟสเรียบร้อยแล้ว
แต่ไม่กดอ่านไลน์จากพี่อุ้ม รู้สึกเกลียดมานิดๆ
ถ้าทุกอย่างเป็นเพราะพี่อุ้ม นี้ก็โคตรไม่น่าให้อภัยเลยละจริงๆ
แล้ว ,, จะง้อไม้ฉากยังไงดีวะเนี้ย - -‘
ผมกำลังลังเลว่าจะทำไงดี เบอร์พ่อไม้ฉากก็โทรเข้ามาครับ
ไม้ฉาก :: นอนยัง
หึหึ มาทำเสียงโหดใส่ ถ้าจะงอนแล้วจะโทรมาถามทำไมวะ ห๊ะ?!
ผม :: ยัง
ไม้ฉาก :: ทำไมยังไม่นอน
จะตอบว่าหาวิธีง้อแฟน นี้มันจะดีใจปะวะ 5555+
ผม :: ไม้
ไม้ฉาก :: อะไร
โอ้ยย เดี๋ยวกูโกรธกลับบ้างหรอก เรียกชื่อดีๆละ ยังจะมาทำเสียงแข็งใส่
ผม :: อยากกินน้ำเต้าหู้
ไม้ฉากเงียบไปสักพักก็ตอบกลับมา
ไม้ฉาก :: เดี๋ยวเอาไปให้ ออกมารอหน้าบ้านละ
ผม :: ไม่มานอนด้วยกันหรอ
ม๊า ป๊า .. ผมอ่อยผู้ชายย >/////<
นี้ผมชวนมันมานอนด้วยหรอเนี้ยยย ‘ มึงแรดมากกปั้นสิบ
ไม้ฉาก :: นอนด้วยได้หรอ
555+ มันทำเสียงอ่อนลงละครับ โหววว นึกว่าจะแน่
ผม :: อืมม คิดถึง
ไม้ฉาก :: เห้อออ นึกว่าจะไม่ได้ยินคำนี้ละซะอีก
มันถอนหายใจ แล้วก็ทำเสียงร่าเริงแบบเดิมละครับ
นี้ ,, มึงปรับอารมณ์ไวไปไหมม?
ไม้ฉาก :: เดี๋ยวซื้อน้ำเต้าหู้ไปให้นะครับ แล้วเจอกันนะ บ๊ายยบายยย
มันก็กดวางสายไปเลยครับ ฟังกูบ้าง ,, กูจะสั่งว่าอย่าลืมปลาท่องโก๋ด้วย - -
ผมนั่งเช็คมือถืออีกรอบ แล้ววางมือถือไว้ข้างๆ ก่อนจะไปสนใจดูหนังกับยูโรเปาต่อ
สักพักไม้ฉากก็เปิดประตูเข้ามาละครับ
“ไหนมึงบอกไม่มาไง” ยูโรทักไม้ฉาก
“เรื่องของกูละกันนะ กินน้ำเต้าหู้ปะ กูซื้อมาเผื่อ”
ไม้ฉากชูถุงใส่น้ำเต้าหู้ให้ยูโรดู
ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องครัว
“ยังไงเนี้ยมึง ยังไง?” ยูโรมันเลยหันมาถามผม
“ก็ไม่มีอะไร กูแค่อยากกินน้ำเต้าหู้” ผมยิ้มกวนๆส่งไปให้มัน
ก่อนที่มันจะชวนเปาเดินไปกินน้ำเต้าหู้
พอกินน้ำเต้าหู้เสร็จ ก็นั่งคุยกับสักพักครับที่หน้าทีวี
“กูไม่กลับนะ ดึกแล้ว กูจะนอนที่นี้” ยูโรบอกผมกับไม้ฉาก
“มึงก็นอนไปดิ กูไล่มึงหรือไงละ” ผมตอบมันอย่างหมั่นไส้
คือ มันยังนอนกอดเปาอยู่ครับ เปามันหลับไปแล้ว
555555 ทำไมผมมองเปามันดูบอบบางกว่าเดิมวะ - -
หรือเพราะมันเป็นแฟนยูโร หรือเพราะอะไร 555+
“มึงก็รีบขึ้นไปนอนดิวะ ไฟมันแยงตากู” ยูโรมันไล่ผมให้ไปนอน
เออ นี้คือบ้านกูหรือบ้านมึงครับเนี้ยย
“เออๆ “ ผมพูดจบก็ลุกขึ้นเตรียมจะขึ้นห้องนอน
“จะให้นอนตรงไหน” เสียงไม้ฉากถามขึ้นมาครับ
มึงนี้กวนตีนนะเป็นแฟนกูปะเนี้ย จะนอนข้างล่างก็นอนเหอะ - -^
“อยากนอนไหนก็นอนตรงนั้นแหละ” ผมพูดจบก็เดินขึ้นห้องนอน
แต่ได้ยินเสียงยูโรบอกไม้ฉากว่า “โชคดีนะมึง จัดหนักๆ”
พ่องงงงมึงสิยูโร จัดหนักบ้าไรของมึง o___O
ผมเดินเข้าห้องได้สักพัก ไม้ฉากก็ตามเข้ามาครับ
“ไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวจะปัดที่นอนให้” ไม้ฉากมันไล่ผมไปอาบน้ำ
ก่อนที่มันจะปัดที่นอนให้ผม
พอผมอาบน้ำเสร็จ เดินออกมาก็เห็นไม้ฉากมันหลับไปละครับ
นี้คือ ,, มึงมานอนเฝ้าจริงๆสินะ - -
ผมเลยปิดไฟแล้วล้มตัวนอนบ้าง พอปิดไฟได้สักพัก ไม้ฉากก็ดึงผมเข้าไปกอด
“เปิดไฟไว้สิ กลัวความมืดไม่ใช่หรอ”
ตอนนี้กูกลัวมึงมากกว่าความมืดอีก
มือมึงจับไปไหนทั่วตัวกูแล้ววว
“ไม่เป็นไรอะ ไม้ก็นอนข้างๆไม่กลัวหรอก” อ้อนมันไว้ๆ มันจะได้ไม่โกรธ
“พูดดีเนอะ จะอ้อนเอาไร” ไม้ฉากหอมแก้มผมไปฟอดใหญ่
เน้นนนว่าฟอดใหญ่ครับ
“ป่าวอะ กูขอโทษนะที่คุยกับพี่อุ้มอะ” ผมเอามือไปจับแก้มมัน
มึงนี้ผอมจนแก้มไม่ค่อยมีให้หยิกเล่นเลยนะไม้ฉาก ทำไมของกูมันออกแก้มเยอะจังวะ - -
“เห้ออ จะอารมณ์เสียก็ตอนนี้แหละ”
มันปล่อยผมออกจากอ้อมกอด ก่อนจะพลิกตัวไปนอนหงาย
นี้กูต้องง้อแล้วสินะ .. เห้ออ เอาวะปั้นง้อมันหน่อยยย มึงผิดจริงๆแหละ
แล้วถ้าไม้มันผิดจริงนะ .. มึงค่อยโกรธมันให้เต็มที่!!!
ผมเลยขยับตัวไปนอนซบอกมันแทน
TT ม๊าป๊าครับบ ปั้นกำลังรุกผู้ชายยย
“ขอโทษนะครับ ต่อไปปั้นจะไม่คุยแล้ว นี้ก็ไม่ได้อ่านไลน์จากพี่อุ้มเลย เค้าทักมา”
ผมพยายามทำเสียงอ้อนๆ เอาตัวไปซุกๆอกไม้ฉาก
“ก็คุยได้ แต่อยากให้เชื่อใจกันบ้างอะ มันน้อยใจแค่นั้นเอง”
กูสิควรน้อยใจ ,, - -^
“ครับ ปั้นขอโทษนะ ๆ ถือว่าหายกันที่ไม้ไม่โทรมาหาปั้นด้วย โอเคไหม?
จะงอนกันทำไมละ ไม่ได้เจอกันตั้งเดือนหนึ่งละนะ ไม่งอนนะครับ นะ นะ นะแฟน”
ผมเอามือจิ้มๆที่อกไม้ฉากเล่น จนมันเผลอหัวเราะออกมา
“555 โอเคๆหายแล้วๆ อย่าเอามือมาจิ้มๆสิ “ ไม่พูดเปล่าๆครับ มันรวบมือผมไปจับไว้
“สัญญาก่อน ว่ามีไรจะถาม จะใจเย็นใส่กันมากกว่านี้ โอเคไหม”
ขนาดห้องที่ว่ามืด ยังมองเห็นสายตาวิ้งๆวับๆที่ไม้ฉากมันมองมา
“อืมม สัญญา” ผมส่งยิ้มให้มัน ก่อนที่มันจะพลิกตัวมาคร่อมตัวผมไว้
“ไหนๆก็คืนดีกันแล้ว ขอรางวัลหน่อยได้ไหม”
หื้มมม ,, รางวัลอะไรวะ >/////<
“รางวัลอะไร ผลสอบยังไม่ออกเลย” เอาไงวะกู จะรอดไหมคืนนี้?
“ขอจูบหน่อยได้ไหมครับแฟน คิดถึงใจจะขาดแล้วครับ”
งื้ออออ ทำไมมึงทำตัวน่ารักวะ
“อื้อมม อืออ ,, มะ ไม้ อืมม “ ไม่ทันอนุญาตเลยครับ
ไม้ฉากมันจูบผมแบบหนักหน่วงมาก ผมหายใจแทบไม่ทัน
“รักปั้นนะ” ไม้ฉากผละจากจูบมาไซร้ที่ซอกคอผม ก่อนจะกระซิบเบาๆที่ข้างหูผม
“ปั้นก็รักไม้เหมือนกัน” ผมโอบกอดไม้ฉากไว้แน่น
ไม้ฉากก็ยังคงจูบไซร้ที่ซอกคอผม สักพักไม้ฉากก็ขยับตัวแล้วล้มลงมานอนข้างๆผมเหมือนเดิม
“กลัวห้ามใจไม่ไหว นอนกันเหอะ” ไม้ฉากส่งสายตาที่มีความหมายมากๆมาให้ผม
ตามัน เสียงมัน … ทำไมจะไม่รู้ละครับว่าหักห้ามอารมณ์ตัวเองมันทรมานแค่ไหน
“พรุ่งนี้ไปซื้อมือถือกับไม้นะ” ไม้ฉากดึงผมไปกอด ก่อนจะชวนผมไปซื้อมือถือ
หรือมือถือมันหายจริงๆวะ?? ต้องรอถามเจ๊มิ้วพรุ่งนี้แล้วละ
“อืมม ครับ นอนกันเถอะ ฝันดีนะ”
ผมขยับตัวเองให้เข้าไปชิดอกอุ่นๆของไม้ฉาก
“ฝันดีครับแฟนของไม้”
งื้มมมมมม >///////<
ทำตัวน่ารักวะ ,, ดีแล้วที่ง้อให้มันมานอนด้วย
คนที่โทรหาเจ๊มิ้วคือไม้ฉาก หรือใครก็ตาม มันเป็นเรื่องของพรุ่งนี้
แต่วันนี้ คืนนี้ ผมมีไม้ฉาก คนที่ผมคิดถึงมาตลอดแล้ว
เกลียดตัวเองที่งี่เง่ามากๆ สัญญากับตัวเองไว้เลย
ว่าจะไว้ใจ เชื่อใจไม้ฉากมากกว่านี้
ฝันดีนะครับแฟนของปั้น <3