Ch 26 คิดถึง??? || ปั้นสิบ
“เลวมากกกก”
นั้นคือคำที่ผมพูดคำแรกหลังจากที่ฟังยูโรเล่า
มึงข่มขืนเพื่อนตัวเอง .. โห้ยยย ถึงว่าละช่วงนั้นมันมึนตึงใส่กัน
“กูก็บอกแล้วไง ว่ากูไม่อยากเล่า กลัวพวกมึงเกลียด” ยูโรรีบตอบกลับผมมา
“แต่เสือกทำ แล้วไม่กลัวกูเกลียดบ้างละ”
เปาสวนกลับยูโรทันที พร้อมทั้งส่งเท้าไปถีบยูโรอีกรอบ
แต่รอบนี้ยูโรจับเท้าเปาได้ครับ เลยไม่เจ็บตัว 555
“โอ๋ๆที่รักจ๋า .. มันผ่านมาแล้วเนอะ เค้าขอโทษ ก็รักอะ ถ้าไม่ทำแบบนั้นจะมีโอกาสบอกรักปะละ”
ยูโรรีบออดอ้อนเปาเลยครับ … มึงนี้มันร้ายยยยยยยย!!
ผมนั่งดูพวกมันแสดงความรักกันแบบหวานซึ้ง??
เปาถีบยูโรหลบ
เปาเตะ ยูโรหลบ
เปาตบเต็มๆหน้ายูโรร้อง 55555555
จนตอนนี้เกือบสองทุ่มละครับ เปาขอตัวกลับบ้านก่อน
ยูโรเลยบอกจะไปส่งเปาแล้วจะซื้อข้าวมาให้ผมกิน
ผมก็ยิ้มสิครับมีคนซื้อข้าวให้กิน 55555555+
นั่งดูทีวีรอยูโร ก็หยิบมือถือมาเล่น นึกถึงไม้ฉากว่าป่านนี้จะถึงค่ายหรือยัง
จะติดต่อมาไหม .. ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่านะ
แล้วสักพักเสียงมือถือก็ดังขึ้น …. แต่คนที่โทรเข้ามาไม่ใช่ไม้ฉากครับ
“พี่อุ้ม”
พี่อุ้ม :: สวัสดีครับ ทำอะไรอยู่
ผม :: นั่งเล่นมือถือครับ
พี่อุ้ม :: พี่มาถึงค่ายติวแล้วนะ เลยโทรมาบอก
เออ .. ผมอยากรู้หรอ?? เคยบอกหรอวะว่าถึงแล้วให้ติดต่อมา???
ผม :: อ่า ครับ
พี่อุ้ม :: 5555 คิดในใจละสิว่าพี่โทรมาทำไม
ผม :: นิดหน่อยครับ 5555
รู้ได้ไงวะพี่อุ้ม ว่าผมคิดแบบนั้น
พี่อุ้ม :: โทรมารายงานให้ไงว่าไม้ฉากก็ถึงแล้ว ชาร์ตแบตมือถืออยู่ แล้วตอนนี้กำลังไปอาบน้ำ
ผม :: ขอบคุณครับพี่อุ้มที่บอก ปั้นจะได้สบายใจว่ามันถึงแล้วเรียบร้อย
พี่อุ้ม :: พูดแบบนี้พี่เจ็บนะ ไม่ห่วงพี่บ้างหรอ
ผม :: ห่วงสิครับ ก็พี่อุ้มเป็นพี่ผมนี้
พี่อุ้ม :: พี่ 555+ โอเคตอนนี้ได้แค่นี้ก็ดีแล้วเนอะ ถ้ายังไงพี่จะโทรรายงานให้ละกันนะ แต่สบายใจได้ค่ายนี้ไม่มีผู้หญิง
ผม :: มีก็บ้าแล้วสิ ติวนายร้อยนะพี่อุ้ม 5555555
พี่อุ้ม :: แต่เอ๊ะ ,,, ไม้ฉากก็ชอบผู้ชายนิ
ผม :: ห๊า อะไรนะพี่
พี่อุ้ม :: อ้าววก็ปั้นเป็นผู้ชาย ไม้ฉากชอบปั้น เพราะงั้นไม้ฉากก็ชอบผู้ชายสิใช่ไหม
เอออ .. จริงวะ - -‘
ผม :: ไม่หรอกมั้งพี่อุ้ม
พี่อุ้ม :: 555555555555 ล้อเล่นแค่นี้เสียงอ่ออยเสียงเบาลงเลยนะ ไม่ต้องห่วงพี่จะดูแลให้
ผม :: ขอบคุณครับ
ผมพูดกับพี่อุ้มต่ออีกนิดหน่อย ก่อนจะวางสายไป
อืมม ,, ถึงค่ายแล้วไม่โทรมาบ้างเลยนะ ทีพี่อุ้มยังว่างโทรมาเลย
เชอะ ,, น้อยใจแหละนะ ไอ่บ้า TT
ยูโรหิ้วถุงข้าวเดินเข้าบ้านมาพอดี ก็ทักผมขึ้น
“ทำหน้าเป็นตูด เป็นไรอีกละ” มันพูดแล้วก็ยื่นถุงใส่กับข้าวให้
ผมรับแล้วเดินมากินข้าวในห้องครัว ยูโรมันก็เดินตามมานั่งด้วย
“เป็นไรเล่ามาดิ” มันนั่งเล่นมือถือรอผมกินข้าว
“ก็พี่อุ้มโทรมา” ผมเขี่ยกับข้าวในจานไปมา .. เห้ออ ไม่อยากกินไรเลย
“โทรมาแล้วไง” มันเงยหน้ามามองผม พร้อมสายตาที่แบบว่า “แล้วไงวะแค่โทรมา” 555
“ก็พี่อุ้มไปเข้าค่ายกับไม้ฉากอะ แต่พี่อุ้มโทรได้ ไม้ฉากโทรมาไม่ได้อะมึง”
ผมวางช้อนลง ไม่กินมันแล้วข้าว … นอยยด์
“มึงทำตัวตุ๊ดมากอะ” ยูโรมันด่าผมครับ
“ตุ๊ดพ่องงงสิ ไม่ได้ตุ๊ดเว้ยยย” ผมโวยวายๆ นิสัยเอาแต่ใจนี้ผมถนัดเลยละ
“มึงจะมาน้อยใจงอแงอะไรเด็กๆวะ พี่อุ้มมันโทรได้ก็ไม่ได้หมายความว่าไม้มันจะว่าง
มันอาจจะเตรียมที่นอน เก็บของอะไรของมันไปดิวะ มึงอย่ามาบ้า”
ยูโรด่าผมรัวๆเลยครับ
เออ .. ก็จริงของมันนะ นี้กูบ้าอะไรเนี้ยยย
“เออ กูก็ลืมคิด ขอบใจนะยูโรที่เตือนสติกู ขอให้เปาไม่มีชู้นะ” ผมยิ้มให้ยูโรก่อนจะกลับไปทานข้าวต่อ
“เชรี้ยย ปากดี กูขอให้ไม้ฉากมีชู้”
พูดเสร็จมันก็เดินไปคุยโทรศัพท์ที่โซฟาหน้าทีวี
นี้มึง 2 คนเพิ่งห่างกันเมื่อกี้เองนะ มีโทรคุยกันต่ออีก
จ๊ะ ,,, ทำร้ายคนไกลแฟนสุดๆ
ผมนั่งกินข้าวไปเรื่อยๆ พอกินเสร็จก็เก็บของเรียบร้อย ปิดไฟตามที่ป๊าสั่งทุกอย่าง
ก่อนจะชวนยูโรไปนอนเล่นบนห้องนอน ยูโรเลยรีบขึ้นไปก่อนเลยครับ
ปล่อยให้ผมล๊อคบ้านคนเดียว - -‘
พอขึ้นมาบนห้องคุณยูโรก็นั่งเล่นเกมส์เพลย์ละ
แถมใส่สมอทอคคุยโทรศัพท์กับเปาด้วย
เอออออออ … แทบจะไม่ห่างกัน
ไม่เอามานอนด้วยเลยวะ ห๊ะ!
ผมหมั่นไส้มัน เลยเดินไปปิดหน้าจอเกมส์ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ 5555555555
เสียงยูโรโวยวายตามมา แต่ผมไม่ได้ยินละครับ
อาบน้ำสบายใจ =)
ผ่านไป 2 วันแล้ว ไม้ฉากก็ไม่ติดต่อมาซะที
จนตอนนี้ผมมา กทม. กับม๊าละครับ มาดูคอนโดที่ลุงธีระหาให้
แต่ไม่ได้เจอโชกุนเพราะลุงธีระพาโชกุนไปรักษาที่เมืองนอกแล้ว
ผมก็ยุ่งๆกับการซื้อของจัดห้อง แล้วก็ยุ่งเรื่องธุรกิจของลุงธีระ
จนไม่มีเวลาโทรนัดเจ๊มิ้วออกมาเจอกันแบบที่คิดไว้
และไม้ฉากก็หายไปจากชีวิตผมเลยครับตลอด 1 อาทิตย์
เหลือเวลาอีกแค่ 2 อาทิตย์ผมจะสอบแอดมิดชั่นแล้ว
เลยขอให้ม๊าพากลับบ้านไปเตรียมตัวอ่านหนังสือ
ม๊าก็ตกลงว่าจะพากลับบ้านในวันพรุ่งนี้
ม๊าคิดถึงบ้านเหมือนกัน 5555
ม๊าบอกที่กรุงเทพหาข้าวกินยาก กินอาหารบนห้างจนเบื่อแล้ว
วันนี้ผมเลยมาอยู่ที่คอนโดใหม่ของผมรอป๊ากับม๊าที่ออกไปติดต่องานกับลูกค้า
ตอนที่ผมกำลังเดินขึ้นห้อง ผมเจอกับพี่เจและแฟรงค์โดยบังเอิญ
เค้า 2 คนกำลังจะลงไปข้างล่างครับ เดินสวนกันที่ลิฟท์
พี่เจน่ารักมาก ขนาดใส่ชุดช๊อปยังน่ารักเลย
ส่วนแฟรงค์ใส่ชุดเสื้อยืดขาสั้นธรรมดา ในมือถือถุงใส่แพมเพิส
สงสัยเอาไปให้ทีชเชอร์แน่ๆ โอ้ยย ... อยากเจออะ >///<
แฟรงค์ส่งยิ้มให้ผมเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าลิฟท์ไป
หื้มมม เค้า 2 คน เป็นแฟนกันจริงๆไหมอะ ??
ทำไมเหมือนเพื่อน เหมือนพี่น้องทั่วไปเลย ไม่มีจับมือกอดคออะไรเลย
หรือเราเข้าใจผิด????
แล้วทำไมในเพจบอกว่าเป็นแฟนกัน รูปในไอจีก็มีรูปคู่บ่อยนะ แต่หลังๆไม่ค่อยมี
อืมมมม … ช่างเค้าเหอะ ,,, ตอนนี้อยากเห็นทีชเชอร์แล้ว
เค้าเอาทีชเชอร์ไปเลี้ยงที่ไหนนะ ไม่ได้มาเลี้ยงที่คอนโดนี้หรือไงกัน
ผมเดินคิดไปเรื่อยๆ จนเปิดห้องมานั่งเล่นที่ซฟาหน้าทีวีละครับ
ตอนนี้ห้องผมตกแต่งเสร็จหมดแล้ว ทีวี ตู้เย็น ห้องครัวทุกอย่างพร้อมมากๆ
ม๊าบอกว่าสอบเสร็จแล้วก็ให้มาอยู่ที่กรุงเทพเลย
มาหาเรียนพิเศษเพิ่มเติมเอา พวกวิชาคอมพิวเตอร์ วาดรูป หรือภาษาต่างๆ
เพราะป๊ากับม๊าจะมาอยู่บ้านลุงธีระอีกเป็นเดือนๆเลย TT
’
ผมนั่งมองไปรอบๆ นั่งคิดไปว่าอยากเพิ่มตรงไหนยังไงอีกไหม
เสียงโทรศัพท์ก็ปลุกให้ผมตื่นจากโลกส่วนตัวครับ
เป็นเสียงเรียกเข้าที่ผมรอมาเป็นอาทิตย์
“ ไม้ฉาก “
>///////<
ไม้ฉาก :: รับไวเลยนะ
ผม :: คิดถึงจะตาย ทำไมเพิ่งโทรมาเนี้ย
ไม้ฉาก :: อืมมๆ กว่าจะเข้าที่เข้าทางอะ แล้วติวหนักมากด้วย ขอโทษที
ผม :: ไม่เป็นไร ไม่งอนแล้วละ นี้เลิกติวละหรอ
ไม้ฉาก :: อาจารย์ให้พักกินข้าวนะ แล้วสี่โมงไปติวต่อจนหกโมงเย็น
ผม :: แล้วก็เสร็จละใช่ไหมอะ
ไม้ฉาก :: ไม่เลย หกโมงเย็นถึงสามทุ่มให้เล่นกีฬาอะ ว่ายน้ำ ฟุตบอล อะไรก็ได้ แล้วสามทุ่มติวต่อจนห้าทุ่ม
ผม :: โหยยหนักไป
ไม้ฉาก :: พวกเพื่อนๆไม้หนักกว่า มันติวกันอะตั้งแต่เที่ยงคืนยันตีสาม สุดยอดมากๆ
ผม :: นี้ไม้นอนตี 3 ทุกวันเลยหรอเนี้ยย
ไม้ฉาก :: ใช่ๆ ง่วงนอนมากอะ เลยไม่ได้โทรหาปั้นเลยไง ขอโทษนะครับ
ผม :: อืออ ไม่เป็นไรหรอก ตั้งใจแหละดีแล้ว อีกไม่กี่อาทิตย์ก็กลับมาแล้วนิ
ไม้ฉาก :: ช่ายยยยยยยยย คิดถึงจะตายแล้ว
>///< ไม้ฉากส่งเสียงอ้อนเต็มที่มากกก … ใจเต้นตึกตักเลย
ผม :: คิดถึงมากกว่าอีกอะ รอตั้งนาน นึกว่าต้องรอเป็นเดือน
ไม้ฉาก :: จริงๆมันก็โทรได้แหละ แต่กำลังติวไง นี้เพิ่งลงตัวเลยได้โทรหา ต่อไปนี้จะโทรหาบ่อยๆนะ
ผม :: ไม่เป็นไรหรอกนะ เอาไว้ว่างจริงๆค่อยโทรมาก็ได้ เค้าไม่เป็นไรแล้ว
ไม้ฉาก :: เป็นเด็กดีงี้ เดี๋ยวกลับไปให้รางวัลใหญ่เลย
ผม :: จริงป่าวววว?? ให้อะไรอะ
ไม้ฉาก :: อะไรดีน๊า อะไรดี 5555+ ปรึกษายูโรก่อนนะ
ผม :: โห้ยยย ถ้าปรึกษามันนี้ไม่เอาดีกว่า
ไม้ฉาก :: ทำไมละ ยูโรมันเก่งจะตายรู้เรื่องเยอะแยะ ปั้นก็ไปเรียนกับยูโรมานี้ เก่งเลยคืนนั้น
หื้มม .. มึงจะมาคืนนั้น คืนนี้ คืนไหนทำไมเนี้ยย กูเขินเว้ยยย
ผม :: พอพอก่อนเลย นี้ๆวันนี้อยู่คอนโดใหม่ละนะ
ไม้ฉาก :: 55555+ เปลี่ยนเรื่องเลยนะ
ผม :: เออนะ .. มาจัดห้องแล้วซื้อของเข้าห้องแล้วด้วย น่าอยู่มากๆเดี๋ยวถ่ายรูปส่งไลน์ให้ดู
ไม้ฉาก :: ผ้าปูที่นอนเอาลายไหนอะ ชอบคุมะนะ
เดี๋ยวว … มึงผู้ชายสาวแบ้วหรอไง ชอบคุมะ - -‘
เข้ากับหน้าตามึงมากกกเลยนะไม้ฉาก
ผม :: แบ้วชิบหายเลย จะให้กูหาลายคุมะมาจริงๆหรอ
ไม้ฉาก :: พูดไม่เพราะอีกละ
ผม :: เอาลายนี้จริงอะ งั้นยกอีกห้องให้ละกัน มี 2 ห้องนอน
ไม้ฉาก :: อย่าแอบมาขอนอนห้องเค้าละกัน 55555 เดี๋ยวไม้ต้องไปกินข้าวแล้วอะจะขึ้นติวต่อละ
ผม :: โอเคครับ ดูแลตัวเองดีๆนะ ว่างแล้วโทรมานะครับ
ไม้ฉาก :: ครับ ,, คิดถึงปั้นนะ อย่างอแงนะครับ แล้วเจอกันอีกไม่กี่อาทิตย์เอง
ผม :: คิดถึงไม้เหมือนกันนะ รีบๆกลับ แล้วสอบให้ได้ด้วยนะ
ไม้ฉาก :: ครับ บ๊ายยบาย
จบคำนี้ก็แปลว่า …. ไม้ฉากวางสายไปละครับ
5555+ จบคำว่า บ๊ายยบายย นั้นคือไม้ฉากจะวางสายทันที
โดยไม่ได้ฟังเสียงจากอีกปลายสายว่ายังพูดอะไรอยู่หรือเปล่า
แต่ ...... แค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว >////////////<
ผมกำลังนอนเล่นบนโซฟาก็มาสะดุดกึ๊กกับเสียงเรียกเข้าจากอีกคน
“พี่อุ้ม”
เอออ ทำไมกูฮอตตครับ … ผู้ชายโทรมาเยอะจิง
วางจากแฟนปุ๊บ คนที่ตามจีบก็โทรมา
ดูเป็นผู้ชายฮอตเว่อร์ .. มีแต่ผู้ชายมาจีบ
(สมัยนี้ ผู้หญิงยังจำเป็นไหมมม ตอบบบบบ!)
พี่อุ้ม :: คุยกับไม้เสร็จแล้ว คุยกับพี่บ้างนะครับ
ผม :: 555 ได้ยินด้วยหรอ
พี่อุ้ม :: ก็ไม้มันนั่งคุยที่โรงอาหารไง ก็ต้องโทรหาปั้นแหละนะ ยิ้มขนาดนั้น
อร๊ายยยย ,, ไม้ฉากยิ้มตอนคุยกับผม ^////^
ผม :: ครับๆ พี่อุ้มติวหนักไหมครับ
พี่อุ้ม :: หนักมากครับ แต่พี่ชินนะเพราะปีก่อนพี่ก็ติว
ผม :: อ่อครับๆ อย่าหักโหมมากนะเดี๋ยวไม่สบาย
พี่อุ้ม :: ได้ยินปั้นพูดแบบนี้พี่ก็หายเหนื่อยเลยครับ 5555+
ผม :: เว่อร์อีกละพี่อุ้ม ไม่รีบไปกินข้าวหรอครับเห็นไม้บอกว่ามีติวต่อ
พี่อุ้ม :: พี่กินแล้ว ใช่ๆเดี๋ยวมีติวต่อนะ
ผม :: ครับผม สู้ๆนะพี่อุ้ม
พี่อุ้ม :: เอออนี้ปั้นสิบ …
ผม :: ครับพี่
พี่อุ้ม :: รู้จักคนชื่อ มิ้ว ไหม
มิ้ว??
เห้ยยย … ทำไมพี่อุ้มถาม
มิ้วไหนวะ เจ๊มิ้วหรือป่าว?? ยังไง???
ผม :: มะไม่ไม่รู้ครับพี่ทำไมหรอ
พี่อุ้ม :: อ่อมันมีรูปผู้หญิงในมือถือไม้ฉากนะ เป็นรูปผู้หญิงคนเดียวที่มีในเครื่องด้วย พวกเพื่อนๆมันเลยถามไม้ฉากว่าเป็นใคร เห็นไม้ฉากมันตอบว่าชื่อ มิ้ว แล้วยิ้มๆ นึกว่าเพื่อนกลุ่มเดียวกับปั้นสิบซะอีก
ผม :: ไม่ใช่ครับ เพื่อนของไม้ฉากที่ขอนแก่นละมั้งพี่
พี่อุ้ม :: ครับๆ งั้นพี่ไม่กวนละ ยังไงพี่ว่างพี่จะโทรมาหาใหม่นะ
ผม :: ครับ สวัสดีครับ
ผมกดวางสายไปด้วยใจที่ …….. เจ็บแปลกๆ
ไม้ฉากยังเก็บรูปพี่มายไว้ในเครื่อง แล้วทำไมต้องยิ้มๆละ
เก็บไว้ทำไมวะ?? แล้วมีแค่รูปพี่มายคนเดียวอีกนะในมือถือ
โอ้ยยย … นี้ยังไงวะเนี้ยย!!
ผมเลยกดแชตไปหาเจ๊มิ้ว
ปั้นสิบ สิตางค์:: เจ๊มิ้วววว
m’ m :: ว่าไงแก
จริงๆแล้วผมยังสงสัย ทำไมทักแล้วเจ๊มิ้วตอบได้ตลอด 555
เจ๊ทำงานบ้างไหม?? หรือเจ๊สิงตัวเองในเฟสในไลน์ - -
ปั้นสิบ สิตางค์:: มีเรื่องเครียดมาอีกแล้วอะ
m’ m :: อะไรอ่า
ปั้นสิบ สิตางค์:: ก็พี่อุ้มอะมันบอกว่าไม้ฉากเก็บรูปคนชื่อมิ้วไว้ในโทรศัพท์อะ มีรูปมิ้วคนเดียวด้วย
m’ m :: มันอาจจะยังไม่ได้ลบป่าว แกอย่าคิดมากดิวะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ก็ไม่รู้ดิทำไมต้องเก็บอะ แล้วพี่อุ้มบอกพอเพื่อนๆถามมันก็ตอบยิ้มๆด้วย
m’ m :: แต่มันไม่ได้ติดต่อมาเลยนะตั้งแต่วันนั้นอะ
ปั้นสิบ สิตางค์:: อืมมม เห้ออออออ เซ็งเลยอะเจ๊
m’ m :: หึงอะไรละ แกก็รู้ว่ามิ้วไม่มีตัวตน
ปั้นสิบ สิตางค์:: ก็ไม่รู้ดิ
m’ m :: มากลัวว่ามันจะรู้ความจริงดีกว่าอีกนะ ถ้ามันรู้ขึ้นมาละก็ … จบเลยทุกอย่าง
ปั้นสิบ สิตางค์:: มันจะรู้ได้ไงละ ผมไม่บอก พี่ไม่บอก ก็จบ
m’ m :: อืมม ภาวนาขอให้จบแค่นั้นวะแก
m’ m :: พี่มีงานต่ออะ แล้วไงค่อยคุยกันนะแก
ปั้นสิบ สิตางค์:: ครับๆเจ๊ แล้วคุยกัน
เห้อออออ ,,, มีเรื่องให้คิดเยอะอีกจนได้นะ
คืนนั้นผมเดินทางกลับบ้านกับม๊า ส่วนป๊าไม่ได้กลับมาด้วยครับ
ไม้ฉากก็ไม่ได้ติดต่อมาหาอีก
ผ่านไป 1 วัน
2 วัน
3 วัน
เห้ออ .. ไม่นับละ
ผมนัดติวกับพวกคะน้า เลน่อน ยูโร และเปาที่บ้านของผมนี้แหละครับ
อ่อ... ไนซ์มันไม่ติว ไม่สอบ เพราะมันได้โค้วต้าเข้านิเทศเอกการแสดงไปแล้ว
ช่วงนี้มันก็ทำตัวน่าสงสัย โทรไปหามันบางทีก็พูดโวยวายคนเดียว
เอาไว้สอบเสร็จค่อยนัดเจอมันดีกว่า .. ใจคงเคว้งน่าดู พ่อแม่มันเพิ่งเลิกกันด้วย
ตอนนี้คู่แฝดสุดจี๊ดดเพื่อนผม พู่กัน กับ จานสี ก็กลับมาจากเมืองนอกแล้ว
มาต่อมหาวิทยาลัยอินเตอร์ที่กรุงเทพนี้แหละครับ
นับวันรอรวมกลุ่มแล้วตอนนี้ =)
ถ้าพวกมันรู้ว่าผมกับไม้ฉากเป็นแฟนกัน .. พวกมันจะทำหน้ายังไงนะ???
“กูว่านะปั้นสิบมันคงอาการหนักวะ นั่งยิ้มคนเดียวอีกละ” เสียงคะน้ากำลังนินทาผมกับพวกยูโรครับ
“ถ้าจะนินทาดังขนาดนั้นวันหลังเรียกกูไปนั่งคุยด้วยเลยสิคะน้า”
ผมหันไปมองหน้ามัน แต่คะน้านะครับ กลัวที่ไหน มันยิ้มให้ผม แล้วพูดต่อ
“เออ งั้นก็เขยิบเข้ามาสิจะได้นินทาสะดวกๆ”
5555555+ เอากับคะน้ามันสิครับ
“เชิญพวกมึงนินทาเลย กูเลเวลหน้าด้านอัพแล้ว ไม่แคร์เว้ยยย”
ผมพูดเสร็จก็เดินไปหยิบขนมกับน้ำออกมาให้พวกมันกิน
วันนี้ม๊าผมไปร้านครับ ตามเคลียร์บิลที่ค้างๆไว้ กลับมาบ้านทีไรบ่นให้ผมฟังทุกที
บางทีการโตเป็นผู้ใหญ่นี้มันน่ากลัวนะครับ =(
ผมยกขนมมาให้พวกมัน แล้วนั่งเล่นมือถือ
รอเวลาจะติวกันต่อ ตอนนี้พักกันก่อนครับ
เจ๊มิ้วทักแชตมาหาผม แจ้งเตือนเยอะเลย
มีอะไรวะเนี้ยยย??? ปกติเจ๊ไม่ทักขนาดนี้นะ
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้น
m’ m :: ปั้นโว้ยยยยย
ปั้นสิบ สิตางค์:: ครับเจ๊
m’ m :: โอ้ยย กว่าจะตอบ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ทำไมอะเจ๊มีไร ปั้นนั่งติวกับเพื่อนอยู่
m’ m :: ไม้ฉากโทรมาเว้ยย แต่พี่ไม่ได้รับสาย
เห้ยยยย ไม้ฉากโทรหาเจ๊มิ้ว???
เพื่อ?????
อะไรของมึงวะ???
กูรอตั้งหลายวันไม่โทรมา แต่โทรหาเจ๊มิ้ว????
ปั้นสิบ สิตางค์:: เอาไงอะเจ๊ แล้วมันโทรทำไมอะ ไม่ได้โทรนานแล้วไม่ใช่หรอ
m’ m :: เออนั้นดิ เอาไงวะ นี้โทรเข้ามาอีกละ
ปั้นสิบ สิตางค์:: ห๊ะ ,, ตอนนี้เลยหรอ
ผมหันไปมองนาฬิกา เออ มันกำลังพักนี้หว่า
เออ ดี๊ดี ไม่โทรหากู … เชรี้ยยยยไม้!!!!
m’ m :: มันวางไปแล้วเอาไง ให้โทรกลับไหม?
ปั้นสิบ สิตางค์:: อืมม เจ๊โทรกลับก็ได้ แล้วถามมันว่ามีไร
m’ m :: โอเค งั้นแกรอแป๊บนะ
เจ๊มิ้วหายไปเกือบ 5 นาทีละครับ
โอ้ยยย แต่สำหรับผมมันนานมากกก
คุยอะไรกันวะ???
สักพักเจ๊มิ้วก็โทรมาหาผม แทนที่จะพิมพ์แชตแบบทุกทีครับ
เจ๊มิ้ว :: ปั้นๆ
ผม :: ครับเจ๊ ว่าไงครับ
ตอนนี้ผมเดินออกมาคุยโทรศัพท์ที่ห้องครัว
เจ๊มิ้ว :: เออ ตอนแรกพี่โทรไปหามันใช่ไหมก็ถามว่าไม้มีไรไหม เห็นโทรมา 2-3 ครั้งแล้ว มันบอกว่าอ้าวว ไม้โทรหาหรอ
ผม :: กวนตีนวะ
เจ๊มิ้ว :: เออ ละทีนี่พี่ก็บอกว่าใช่ๆ นี้มิ้วเลยโทรกลับ ไม้มีอะไรหรือเปล่า มันก็บอกว่าไม่มีครับ แล้วถามว่าพี่สบายดีไหม หายไปไหนมา นี้ไม้มาติวนายร้อยที่ปทุม พี่เลยบอก อ่ออ มิ้วไม่สบายเลยไม่ได้ติดต่อหาใครนะ แล้วบอกให้มันตั้งใจติวด้วย มันก็ครับๆ แล้วก็บอกว่ายังไงคุยกันใหม่นะ ไม้จะไปติวแล้ว
ผม :: คืออะไรอะ มันทำงี้ เพื่อ??
เจ๊มิ้ว :: แล้วมันโทรหาแกปะ
ผม :: ไม่เลยอะ ไม่ได้โทรมา 3-4 วันแล้ว เมื่อกี้ก็ไม่ได้โทรมา แต่โทรหาเจ๊ได้อะ เสียงมันเป็นไงบ้างอะ
เจ๊มิ้ว :: เออ ยังไงแน่วะแก เสียงโคตรสดใสอะแก มีเสียงเพื่อนๆอยู่ข้างๆด้วย น่าจะเยอะอยู่ แล้วจะเอาไงต่อ
ผม :: ถ้ามันโทรมาเจ๊ก็คุยกับมันไปก่อนละกัน แล้วไงเจ๊บอกปั้นด้วยนะ
เจ๊มิ้ว :: อืมๆ แล้วแกโอเคปะเนี้ยย
ผม :: อืมม ไม่ค่อยเท่าไหร่อะเจ๊ เดี๋ยวจะไปติวต่อละ ใกล้สอบแอดมิดชั่นละด้วย
เจ๊มิ้ว :: อย่าคิดมากๆ ยังไงมีไรจะรีบโทรหานะ ถ้าแชตละแกไม่ตอบอะ
ผม :: ครับ ขอบคุณนะเจ๊
เจ๊มิ้ว :: โอเค ตั้งใจติวเถอะ แค่นี้นะ
แล้วเจ๊มิ้วก็วางสายไป
แต่ใจผมนี้ดิ ,,, คือ ยังไงวะ
ไม้ฉาก มึงคิดอะไรอยู่วะ???
หัวข้อ: ❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59|| (อ่าน 250513 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก