หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[Jthida]

พึ่งเข้ามาอ่านรุ่นลูก น้องเกี๊ยวน่ารักมาก ขี้อ้อนเหลือเกิน

[КίmY]

เฮ้อออ มีคนเข้ามายุ่งอีกแน่เลย 
รอตอนต่อไปนะฮะ  :')

[hormonesyj]

เพิ่งเห็นว่าอัพค่ะ กรี๊ดดด คุ่แข่งพี่อิฐมาแล้ว สงสารร เกร๊ยวต้องรักพี่อิฐมากๆนะ 

[AMMY★]

ชอบเวลาอยู่กับครอบครัวจัง น้องเกี๊ยวน่ารักเกินทน 

[Akikojae]

"ใครมาส่ง"  พี่อิฐถามทันทีที่ถึงห้อง เขาดูอารมณ์ไม่ดีเลย เกี๊ยววางสัมภาระไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะเดินเข้าไปกอดพี่อิฐจากด้านหลัง


"รุ่นน้องป๊า ชื่อพี่พล พอดีพี่เขาต้องขึ้นกรุงเทพอยู่แล้ว ป๊าเลยให้มาส่งเกี๊ยวด้วย" พูดอู้อี้อยู่ด้านหลังเขา ซุกหน้าไปที่แผ่นหลังกว้าง ก่อนจะสูดดมความหอมแรงๆ คิดถึงจัง


"เฮ้อ สงสัยพี่จะหวงเราเกินไป" เขาพูดหมุนตัวกลับมากอดเกี๊ยวไว้ พี่อิฐไม่ยอมโกนหนวด ดูสิขึ้นรกหน้า ไม่หล่อเลย แบดบอยเกินไปแล้ว


"ไม่มีใครมาชอบเกี๊ยวหรอกน่า พี่อิฐอ่ะคิดมาก" เขย่งไปหอมแก้มสากเบาๆ พี่อิฐยิ้มกว้างออกมาแล้ว พี่อิฐยิ้มแล้ว


"แฟนพี่น่ารักจะตาย พี่ก็ต้องหวงไว้ก่อนนั่นแหละ" ไม่พูดเปล่า ก้มลงมาจุ๊บปากเกี๊ยวหนึ่งที


"เกี๊ยวก็หวงพี่อิฐเหมือนกันนั่นแหละ อย่ามาพูดเลย ตัวเองก็เสน่ห์แรงเหมือนกัน" หยิกข้างเอวแรงๆ โทษฐานหมั่นไส้ ยังจำที่โดนผู้หญิงคนนั้นมาสาดน้ำแดงใส่ได้อยู่เลย อยู่ดีๆก็มีเรื่องซะงั้น


"หวงพี่จริงอ่อ หืม หวงจริงป่ะน้อง" เห้ย เดี๋ยว อย่าเล่นแบบนี้นะพี่อิฐ


"อ๊ะ พี่อิฐไม่เอา น้องจั๊กจี๋ ไปโกนหนวดก่อนเลยนะ!"  โดนปากของคนตัวโตซุกเข้าที่คอ หนวดแหลมๆทิ่มไล่ลงมาจากปากถึงต้นคอลามลงมาถึงหน้าอก ฮือ มันสยิวแปลกๆมากเลย


"ทำไมอ่ะ แบบนี้ไม่ชอบหรอ พี่ว่ามันได้อารมณ์ดีออก" ฮือ อารมณ์จะตายอ่ะสิ แค่ปากที่พรมจูบลงมาก็จะตายอยู่แล้ว นี่ยังจะมาโดนหนวดคมๆอีก เกี๊ยวนอนตัวบิดไปมาไม่เป็นท่า ความรู้สึกเหมือนหลังไม่ติดเตียงแล้ว มันลอยๆยังไงไม่รู้


"พี่อิฐ .. อื้อ .. น้องไม่ไหว" ไม่ไหวแล้ว มันรู้สึกว่าถ้าอีกนิด น้องจะต้องตายแน่ๆ


"ครับ จุ๊บ นี่แค่จูบนะ ถ้าโดนมากกว่านี้น้องจะไหวเหรอ" พี่อิฐพูดอะไรเนี่ย แล้วใครจะอยากโดนมากกว่านี้กันเล่า


"ไม่ต้องมาพูดเลย พ่อปรุงพูดว่าไง จำไม่ได้หรอ" เกี๊ยวพูด พี่อิฐถอนหายใจแล้วล้มลงมาซุกคอเกี๊ยวไว้ มือก็กอดเอวไปด้วย เกี๊ยวเลยต้องลูบหลังเขาเบาๆ


"จะทำยังไงให้ป๊าเกี๊ยวรับพี่ดี บางทีพี่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง" พี่อิฐพูดเสียงเบา เกี๊ยวรู้นะว่าเขาเครียด แต่ถ้ามันถึงเวลานั้นจริงๆ เกี๊ยวก็จะอยู่ข้างเขา เราจะต้องผ่านมันไปด้วยกันให้ได้


...........


"สวัสดีครับน้องเกี๊ยว มารอพี่อิฐหรอ มันไปช่วยอาจารย์ขนของน่ะ เดี๋ยวก็คงมา" เดินมาหาพี่อิฐที่คณะ แต่เจอพี่แน่นั่งอยู่


"เกี๊ยวโทรหาเขาไม่รับอ่ะ พี่แน่ เกี๊ยวฝากบอกได้ไหมว่าเกี๊ยวต้องไปธุระกับป๊า เดี๋ยวกลับเอง แบตก็ใกล้หมด กลัวว่าหมดก่อนพี่อิฐจะเป็นห่วง" พอดีป๊าโทรมาบอกว่าพี่พลจะเข้ามารับ วันนี้ต้องไปงานกับป๊า แต่ป๊าไม่ว่างมา


"ได้ๆ รีบไปเลยหรอ อีกแปปมันก็มาแล้วมั้ง" พี่แน่พูด แต่ไม่ทันแล้ว พี่พลถึงหน้ามอแล้วอ่ะ


"ครับ รีบครับ พี่แน่ฝากบอกพี่อิฐด้วยนะ ขอบคุณครับ" พูดเสร็จก็รีบวิ่งออกมาหน้ามอ เห็นรถสปอร์ตคันเดิมจอดอยู่ก็รีบวิ่งไปหา


"สวัสดีครับ" ผมไหว้พี่พลทันทีที่ขึ้นรถมา


"สวัสดีครับ วิ่งมาหรอเรา เหงื่อซกเชียว" พี่พลมองเกี๊ยวขำๆแล้วส่งทิชชู่ให้ โหย จริงด้วยอ่ะ เหงื่อท่วมเลย แบบนี้จะไปงานยังไง ชุดก็ไม่มี ป๊าบอกเมื่อตอนบ่ายเอง สงสัยจะกระทันหันจริง


"กลับไปอาบน้ำก่อนไหม แล้วเราพอมีชุดสูทหรอเปล่า"  เกี๊ยวส่ายหัว ไม่มีหรอก ไม่ได้เอามาจากระยองด้วย


"งั้นเดี๋ยวไปร้านเพื่อนพี่ มันมีทุกตัวแหละ จะได้อาบน้ำด้วยเลย" เกี๊ยวได้แต่นั่งพยักหน้า ให้เขาตัดสินใจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เหลือแค่ 20% เองอ่ะ เมื่อคืนลืมชาร์ตแบต


มาถึงร้านตัดสูทที่พี่พลว่า เกี๊ยวก็เข้าไปลองชุด เป็นชุดสูทพอดีตัวสีครีม พอได้เรียบร้อยก็เข้าไปอาบน้ำ ค่อยสบายตัวขึ้นหน่อย อาบเสร็จก็แต่งตัว ก่อนจะเดินออกมาพร้อมเสื้อผ้านักเรียน


"ไปทำผมครับ เดี๋ยวพี่จัดการเอง" เขารับเสื้อผ้าเกี๊ยวไปถือ แล้วดันเกี๊ยวเข้ามาห้องทำผม พี่พลเองตอนนี้ก็แต่งตัวเสร็จแล้วเหมือนกัน หล่อมาเชียว ส่วนเกี๊ยวเหมือนเด็กมอปลายเลย เหอะๆ


"น่ารักมากเลยนะเรา เสื้อในถุงพี่วางไว้หลังรถ ตอนกลับก็อย่าลืมนะ" เขาพูด ผมได้แต่พยักหน้า ตอนนี้หกโมงกว่าแล้ว กว่าจะถึงโรงแรมที่จัดงานก็เกือบทุ่ม รถติดได้ที่เลย


............


"ป๊าสวัสดีครับ พ่อปรุงสวัสดีครับ" มาถึงงานแล้ว เหมือนจะเป็นงานเปิดตัวอะไรสักอย่าง รถยนต์มั้ง ของ bmw นะครับ


"ครับน้อง หืม ใครแต่งหน้าทำผมให้เนี่ย หล่อมากลูกชายป๊า" ป๊าดึงเกี๊ยวไปกอด แหะๆ


"พี่พลพาไปทำร้านมาครับ เสื้อผ้านี้พี่พลก็ออกให้" ผมพูด


"เออ ดีมาก ซื้อของให้หลานซะบ้าง" ป๊าพูดแซว


"แหม่พี่ครับ น้องก็พอน่า" พี่พลพูด สักพักเราก็ไปด้านใน ไหว้เจ้าภาพเสร็จเกี๊ยวก็ไม่มีหน้าที่อื่นแล้ว นอกจากนั่งกินอะไรเล็กๆน้อยๆไป หยิบโทรศัพท์มาดูก็เห็นมีมิสคอล 1 เลยรีบโทรกลับไป


"ว่าไงครับพี่อิฐ เกี๊ยวมางานกับป๊าน่ะ คงกลับดึกๆ พี่อิฐทานข้าวเลยนะ ไม่ต้องรอเกี๊ยว"


(อ่อ ครับ กลับแล้วมานอนกับพี่นะ )


"ครับพี่อิฐ เดี๋ยวเกี๊ยวไปหา"  บอกเขาก่อนจะวางสายไป


"นอนด้วยกันทุกวันเลยหรอน้อง" พ่อปรุงถาม เกี๊ยวหันไปยิ้มแหยๆ พยักหน้าให้หนึ่งที


"เขาไม่ได้ทำอะไรเราใช่ไหม" พ่อปรุงถาม จะให้ตอบว่าไงดีอ่ะ ที่จริงก็มีบ้าง แต่ไม่ได้เกินเลยอะไรมากมาย


"ไม่มีหรอกมี้ พี่อิฐสุภาพบุรุษจะตาย" เกี๊ยวบอกยิ้มหวานเลยโดนมี้เอามือมาเฉ่งหัว สักพักป๊ากลับมาพร้อมพี่พลพอดี


"เบื่อหรือยังครับ" พี่พลถาม นั่งข้างน้อง ป๊านั่งข้างพ่อปรุง


"นิดหน่อยครับ แต่พริตตี้สวยดี เพลินตาดี" ตอบไป ตาก็จดจ่อไปที่เวทีด้านหน้า


"ก็งั้นๆอ่ะ พี่ว่าเกี๊ยวน่ารักกว่าอีก" เกี๊ยวรีบหันหน้าไปมองเขา พูดอะไรแปลกๆชวนขนลุก


"ล้อเล่นน่า พี่แค่อยากบอกว่า วันนี้เราน่ารักดีนะ" พี่พลพูดเขินๆ แต่เกี๊ยวไม่ได้สนใจ แค่ยิ้มให้เบาๆ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่าเขาชอบมองด้วยสายตาที่ไม่ใช่แค่พี่ชาย


"เดี๋ยวป๊ากับมี้จะกลับเลย เกี๊ยวไปกับพลนะ" สามทุ่มแล้ว งานยังไม่เลิกหรอก แต่ว่าป๊ากับมี้ต้องรีบกลับ ท่านอยู่ไกล


"ไม่ต้องห่วงพี่ ผมไปส่งถึงหอเลย" พี่พลพูดกับป๊า


"ก็ลองไม่ถึงสิ แกโดนดีแน่" ป๊าพูดคาดโทษ พี่พลรีบยกมือไหว้


"กลับดีๆนะลูก เอาไว้กลับบ้านคงได้เจอกัน" พ่อปรุงกอดเกี๊ยว เกี๊ยวเลยหอมแก้มทั้งสองคนก่อนจะยืนส่งพวกเขาออกรถไป


"เราก็กลับกันเถอะ พรุ่งนี้เรามีเรียนนี่นะ" พี่พลพูด เกี๊ยวพยักหน้าแล้วขึ้นรถ ระหว่างทางพี่พลก็ชวนคุยโน่นคุยนี่ไปเรื่อย จนมาถึงหน้าหอ เกี๊ยวเลยขอบคุณเขา


"ไม่เป็นไรครับ พี่เต็มใจ" นี่คือคำที่เขาตอบรับคำขอบคุณของผม


"อ่อ อย่าลืมถุงเสื้อผ้านะ คราวนี้พี่ไม่วนมาให้แล้วนะ" เขาพูดแหย่ เกี๊ยวได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วเอื้อมไปหยิบถุงเสื้อ แต่เขาก็ดันทำท่าจะเอื้อมไปหยิบด้วย หน้าเราเลยอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซน


"ขอโทษครับ" เกี๊ยวบอก รีบหยิบถุงแล้วลงจากรถ ใจเต้นแรงมาก ไม่ได้เต้นเพราะชอบนะ แต่กลัวว่าเขาจะทำอะไรมากกว่านั้น


"ฝันดีนะเกี๊ยว" เขาเปิดกระจกรถบอก ผมรีบหันกลับมารับคำ ก่อนจะวิ่งขึ้นห้อง เราต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ


..............


"พี่อิฐ" เคาะประตูเรียกพี่อิฐสักพักเขาก็เดินออกมาเปิด


"ทำไมกลับมากับคนชื่อพล" คำถามแรกที่เกี๊ยวเดินเข้าห้อง


"ป๊าให้พี่พลมารับเกี๊ยว แล้วก็มาส่งเกี๊ยวด้วย" เกี๊ยวบอก ถอดสูทนอกออก ร้อนจะตายแล้ว


"พี่อิฐเป็นอะไร" เกี๊ยวเดินตามเข้าไปในห้องนอน เห็นพี่อิฐเอามือกุมหัว เขาคงไม่ได้คิดมากใช่ไหม


"พี่อิฐ อ๊ะ" เดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อสะกิดคนตัวโต แต่กลับถูกกระชากเข้าหา แล้วผลักลงเตียง


"พี่อิฐจะทำอะไร ปล่อยนะเกี๊ยวเจ็บ" น้ำตาาคลอเบ้า พี่อิฐตรึงแขนสองข้างของเกี๊ยวขึ้นไปไว้เหนือหัว มืออีกข้างพยายามถอดเสื้อน้องออก กระดุมเสื้อเชิ้ตหลุดออกจนถึงหน้าท้อง เขาไม่รอช้า ซุกไซ้มาที่คอและหน้าอกอย่างรุนแรง


"ทำไมต้องไปกับมัน ทำไม" อื้อ เขาไม่ฟังเกี๊ยวเลย พอเกี๊ยวจะพูดเขาก็ขึ้นมาประกบปาก ขบกัดรุนแรง เกี๊ยวหายใจไม่ออก เขาก็ไม่ยอมปล่อย


"อื้อออ" พยายามขืนตัว แต่ก็โดนมือหนาบีบที่ยอดอก เกี๊ยวนอนครางไม่ได้ศัพท์ ปากก็ถูกฉกฉวยด้วยลิ้นหนาที่กระหวัดจนไม่ทันหายใจ ทำไมต้องรุนแรงด้วย


"เจ็บ .. ฮึ่ก" น้ำตาเม็ดแรกหยดลงข้างตา และไหลออกมาเรื่อยๆ พี่อิฐที่กำลังซุกไซ้หน้าอกเกี๊ยวผละขึ้นมามองหน้า แล้วเขาก็หลับตาแน่น ก่อนจะผละออกทั้งตัว เกี๊ยวนอนขดอยู่บนเตียง หอบหนักมาก ร้องไห้จนตัวโยน


"เกี๊ยวต้องไป .. ฮึ่ก .. เพราะป๊าสั่ง .. ทำไมพี่อิฐไม่เข้าใจ .. เกี๊ยวปฏิเสธป๊าไม่ได้" นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย พี่อิฐนั่งอยู่ปลายเตียง เอามือกุมศรี๋ษะ


"ถ้าป๊าให้เกี๊ยวแต่งงานกับมัน เกี๊ยวก็ปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหม" ฮึ่ก เกี๊ยวเจ็บ ทำไมพี่อิฐพูดแบบนี้ พูดเหมือนไม่รู้จักเกี๊ยวเลย


"พี่อิฐก็รู้ว่าเกี๊ยวรักพี่อิฐมากแค่ไหน" ยังคงนอนร้องไห้ มือกำเสื้อเชิ้ตแขนยาวที่หลุดรุ่ยไว้อยู่


"พี่อิฐใจร้ายกับเกี๊ยว ..ฮึ่ก..มากไปหรือเปล่า" เกี๊ยวตัดพ้อ พยายามลุกขึ้นจากเตียง ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง เกี๊ยวก็จะกลับไปนอนห้อง


"เกี๊ยว พี่ขอโทษ ฮึ่ก คนดี พี่ขอโทษ พี่แค่หวงเรา พี่คิดมาก พี่ พี่ " พี่อิฐคว้าตัวน้องไปกอด แม้อ้อมกอดมันจะอุ่นมากแค่ไหน แต่สิ่งที่เขาทำเหมือนไม่เชื่อใจมันก็ทำให้น้องเจ็บอยู่ดี


"พี่อิฐไม่คิดบ้างหรอว่าเกี๊ยวเองก็เจ็บมากที่ไม่สามารถบอกป๊าได้ ว่าพี่อิฐคือคนที่เกี๊ยวรัก" ผมพูดร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขา ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาเจอปัญหาแบบนี้


"พี่ขอโทษที่ทำรุนแรง พี่ขอโทษ พี่รักเกี๊ยวนะ พี่แค่ไม่อยากเสียเราไป พี่กลัว กลัวว่ามันจะมาแย่งเกี๊ยวไป" พี่อิฐพูด พรมจูบมาที่ขมับ


"ไม่มีใครมาแย่งเกี๊ยวไปจากพี่อิฐได้ ถ้าเกี๊ยวไม่เต็มใจ เกี๊ยวรักพี่อิฐนะ พี่อิฐต้องเชื่อใจเกี๊ยวสิครับ" เกี๊ยวหันกลับไปกอดเขาไว้ ยันตัวขึ้นคุกเข่าสองข้างบนเตียง แล้วดึงเขามากอดปลอบ กลายเป็นเขาเองที่ร้องไห้ออกมา เกี๊ยวรู้นะว่าเขากำลังพยายามทำตัวให้คู่ควรกับเกี๊ยว เดี๋ยวนี้เขาวาดรูปเยอะขึ้น วันหยุดก็ไม่กลับบ้านเพราะต้องรีบทำงานส่ง เขาเป็นคนดี เขารักเกี๊ยวมาก ทำไมเกี๊ยวจะไม่รู้ แต่ถ้าเขายังมองว่าเขาไม่คู่ควรกับเกี๊ยว มันจะมีประโยชน์อะไร เรารักกันด้วยความรักไม่ใช่หรอ ไม่ได้รักเพราะใครคนใดคนหนึ่งมีฐานะเหนือกว่า


"พี่รู้แล้ว พี่ขอโทษ" เขากอดเกี๊ยวไว้ เกี๊ยวก็กอดปลอบเขาไว้ ถ้าวันนี้เราไม่เคลียร์กัน วันหลังมันจะต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแน่ๆ


"ไปอาบน้ำกัน เกี๊ยวร้อน พี่อิฐอาบน้ำให้เกี๊ยวหน่อยนะ" เกี๊ยวเปลี่ยนเรื่อง เช็ดน้ำตาของพี่อิฐ ปกติเขาเป็นคนเข้มแข็งจะตาย แต่เพราะเรื่องของเกี๊ยว เขามักจะอ่อนไหวเสมอ


"ยังเจ็บอยู่ไหม พี่ขอโทษ" พี่อิฐก้มลงมาจูบต้นคอที่พี่อิฐกัดเข้าอย่างแรง แค่นี้ก็ไม่เจ็บแล้ว


"ไม่เจ็บแล้วครับ แต่คราวหลังไม่เอาแล้วนะ เกี๊ยวเจ็บที่หัวใจมากกว่า" เกี๊ยวบอก ปล่อยให้พี่อิฐอาบน้ำให้ เขาไม่ได้ล่วงเเกินอะไรเกี๊ยวเลยนะ แค่ก้มลงมาจูบหน้าผาก แล้วก็ขัดตัวจนเสร็จ สุดท้ายเราก็ได้อาบกันทั้งคู่ จนเสร็จ ถึงได้ออกมานอนกอดกันบนเตียง


"ฝันดีนะเด็กดื้อ พี่รักเรานะ" พี่อิฐจูบมาที่หน้าผาก


"เกี๊ยวก็รักพี่นะ คนบ้า" ผงกหัวขึ้นไปจูบหน้าผากพี่อิฐบ้าง รักจังเลยคนนี้อ่ะ



...........


เด็กดื้อยังต้องทำโทษ นัปประสาอะไรกับคนตรงหน้าผม เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว ไอ้คุณแน่!!


"คุณมิลค์ครับ แน่ไม่ไหวแล้วนะ" แน่ครางอยู่ใต้ร่างผม ผมกระแทกเอวจนสุดแล้วปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาบนหน้าท้องเขา กลัวว่ามันจะไม่สบายตัวครับ เพราะนี่เป็นรอบที่สามของคืนนี้แล้ว โทษฐานที่จะหนีผมไปเที่ยวโดยไม่บอก


"ไม่ไหวแล้วหรอครับ มิลค์กำลังสนุกเลยนะ ดูสิ มันต้องการแน่อีกแล้วอ่ะ อ่าา" ผมแกล้งกระซิบข้างหู งับใบหูขาวเบาๆ มันรีบยันหน้าอกผม หุบขาลีบเพราะกลัวผมจะทำอะไรต่อ ผมไม่ทำแล้วล่ะครับ แค่อยากให้มันได้รับโทษ


"ถ้าคุณมิลค์ทำอีก แน่จะไม่มานอนกับคุณมิลค์แล้ว" มันพูดหลบปากผมที่กำลังคลอเคลียคอขาว หึ


"ยังจะหน้ามาต่อรองนะครับเมีย วันนี้ความผิดใหญ่หลวงนัก แค่สามรอบไม่พอหรอกมั้ง" ผมแกล้งส่งนิ้มเข้าไปในร่างเขา แน่ร้องครางพยายามจับมือผมออก แต่สู้แรงผมไม่ไหวหรอก


"แน่แค่อยากไปเที่ยวโดยไม่มีคุณมิลค์บ้างเท่านั้นเอง" ไอ้เหี้ย เจ็บ เจ็บชิบหาย ผมรีบถอนนิ้วออก ลุกจากตัวมันแล้วมานั่งข้างๆ ไม่หันไปมองมันสักนิด มันพูดกับผมแบบนี้ได้ไง ที่ผมยอมไม่ไปทำงานในวันที่มันป่วย ที่ผมยอมให้มันไปเข้าค่าย แค่นี้ยังไม่พอใช่ไหม


"เอาเลยแน่ มึงอยากไม่มีกูนักก็ไปเลย กูขอโทษที่กักตัวมึงไว้กับกูคนเดียว ตอนนี้กูยอมให้มึงไปแล้ว มึงไปสิ!" ผมตวาดออกมาในที่สุด ไม่รู้จะต้องทำยังไงกับมันแล้ว บางทีมันก็ดูรักผม แต่บางทีมันแค่เห็นผมเป็นคู่นอนเฉยๆ แต่ผมไม่ได้คิดแบบนั้น ผมรักมมันนะ มันคือคนที่ผมจะคบด้วยตลออดไป


"คุณมิลค์" มันรีบลุกมาจับตัวผม หน้านิ่วคงเพราะเจ็บที่ด้านหลัง


"ไม่ต้องมายุ่งกับกู พรุ่งนี้มึงจะไปเที่ยวไหนก็ไป กูไม่ยุ่งเรื่องของมึงแล้ว" ผมพูดลุกออกจากที่นอน


"คุณมิลค์ อ๊ะ ฮือออ" เชี่ย มันล้มลงไปนอนพับที่พื้น ผมแม่งก็ทนเห็นมันล้มไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้ด้วย ผมทำมันรุนแรงเกินไป ผมผิดเอง


"มึงนี่มัน!" ผมรีบเข้ามาอุ้มมัน มันรีบคว้าคอผมไว้แล้วซุกมาเหมือนเด็กน้อย มันน่ารักมากไหมแน่


"แน่ไม่ไปแล้ว แน่จะอยู่กับคุณมิลค์" มันเงยตามาทำท่าเหมือนคนสำนึกผิด หึ น้อยไปสิ อีกวันมันก็ลืมแล้วมันก็จะไปให้ได้ ที่ผมไม่ให้ไปเพราะมีเพื่อนมันมาชวนไปผับครับ แล้วคนอย่างมันนี่นะไปผับ ให้ตายเถอะ เสือ สิงห์ เยอะจะตาย ผมไม่ไว้ใจมันหรอก


"มึงก็พูดเอาตัวรอด ไม่ต้องมาเอาใจกู" ผมบอก พามันเข้ามาในห้องน้ำ วางตัวมันในอ่าง แล้วเปิดน้ำให้ บนตัวแน่มีแต่รอยดูดผมเต็มไปหมด น่าสงสารมันเหมือนกันนะครับ แต่จะทำไงได้ มันเขี้ยวอ่ะ


"ไม่นะ แน่ไม่ไปแล้ว คุณมิลค์อย่าโกรธแน่เลยนะ นะครับบบ" ผมแอบอมยิ้ม มันเอาศอกค้ำขอบอ่าง ตัวเปลือยๆยื่นนิ้วก้อยมาให้ผมเป็นการสัญญา


"เอาไว้ถ้าจะไปวันหลังกูจะพาไปเอง โอเครไหม" ผมถาม มันรีบเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วผม แล้วดึงผมลงไปในอ่างกับมัน


"ครั้งหน้าให้คุณมิลค์พาไป แต่ตอนนี้คุณมิลค์ขัดตัวให้แน่หน่อยนะ เมื่อยตัวไปหมดเลยอ่ะ" พูดอ้อนๆ เอาบั้นท้ายมาถูกับส่วนแข็งขืนของผม คิดหรือครับว่าจะรอด จัดกันไปอีกหนึ่งยกใต้น้ำ พอออกมาจากห้องน้ำเท่านั้นล่ะครับ ดื้อของผมหลับเป็นตาย ไม่ไหวเลย มีเมียแบบนี้ ผมเป็นห่วงมันตลอดเวลาเลยนะเนี่ย


TBC.

กลับมาแล้วไม่ยาวสั้นๆเลยยย
บริษัทใหม่ใช้งานคุ้มมากค่ะ แปลภาษาไม่มีเวลาเขียนนิยายเลย
นี่หยุดยาวสามวันก็ต้องทำอย่างอื่นด้วย เลยมานิดเดียวนะ
ขอโทษทุกคนจริงๆนะคะ อยากจะมาลงยาวๆก็ไม่มีเวลาสักที
ตอนนี้มีแน่มิลค์มาให้นิดนึง ไม่ว่ากันเนอะ
ไปแล้วค่ะ ตอนหน้าเจอกัน
ขอบคุณคร้าบ

[❣☾月亮☽❣]

    เรื่องงานก็พยายามเข้านะคะ. แรกๆก็แบบนี้ค่ะ. ถ้าไหวก็ไหว. ไม่ไหวก็เปลี่ยนค่ะ

ตอนนี้สงสารพี่อิฐน้องเกี๊ยวอ่า. หลบๆซ่อนๆไม่พอมีคนจ้องตีท้ายครัวอีก พี่อิฐกดดันแบบนี้จะวาดรูปออกเหรอ.
ทางที่ดีพี่อิฐควรมองอนาคตหลังเรียนจบนะ. พี่จะทำงานอะไร การที่เราไม่ได้รวยมาตั้งแต่ต้นมันต้องสร้างตัวจากความสามารถอะ

ส่วนมิลค์แน่. หึงหวงทีไรมีจัดสามสี่ยกตลอด.
ร้อนแรงไปนะ. กลัวแน่เพลีย 

[iceman555]

อีพี่พลคิดไม่ซื่ิกะเกี๊ยว แน่ๆเลย

[hinago]

เฮ้ออ คู่แรกเกือบพาเครียด คู่รองเล่นเอาชุ่มหัวใจ คือน้องน่ารักมากกก

[lemonpreaw]

่มิลค์กับแน่นี่หื่นพอๆกันเลย

[Min*Jee]

พี่อิฐสู้ๆ หวังว่าน้องเกี๊ยวจะรู้ตัวเร็วๆนะว่าพี่พลมาจีบ
ทำให้พี่อิฐมั่นใจในความรักของเรา
รอตอนต่อไปน้าาาา

[mukmaoY]

พี่คงเครียดมาก

[kawisara]

น้องเกี๊ยวเสน่ห์แรง


ป๋าดูจะใว้ใจพี่พลมากเลยนะ


พ่อปรุงทำไมไม่จัดการอะไรสักอย่าง


พี่อิฐ หึงแล้วนะ


มิลล์กับแน่ นี่รุนแรงตลอดดดดด

[QXanth139]

อิฐเกี๊ยวออกแนวจะดราม่า
มิลค์แน่นี่น่ารัก

[gookgik]

เฮ้อ! สงสารพี่อิฐ  แล้วแบบนี้เมื่อไรป๊าเกี๊ยวจะรู้จักพี่อิฐล่ะ  ถ้าพี่อิฐไม่ลองไปหาป๊าเกี๊ยวซักที  พ่อปรุงมัวแต่ทำอะไรอยู่ รีบบอกป๊าเกี๊ยวให้เร็วเถอะ  ก่อนที่พี่พลจะมาทำให้เกี๊ยวเจ็บปวดไปมากกว่านี้ เพราะความหึงของพี่อิฐ

ส่วนคู่มิลล์กับแน่ นี่เจอทีไรหื่น ร้อนแรงตลอด

[cross]

พี่อิฐสู้ๆ แสดงตัวกะป๊าเลย จะได้รู้ว่าเราจริงจัง จริงใจ
ทำอะไรสักอย่าง ดีกว่าหลบๆซ่อนๆนะ

[nicksrisat]

  รักมากก็หวงมากเป็นเรื่องธรรมดาเนอะพี่อิฐ  แต่บางทีควรเชื่อใจน้องบ้างก็ดีนะ
คบกันควรคุยกันด้วยเหตุและผลด้วยนะ
ส่วนแน่กับมิลล์มาแนวหื่นตลอดเลย   เมื่อไหร่จะเอ็นซีคู่อิฐเกี๊ยวบ้างน้าาาาา
ิเค้าารออ่านอยู่นะ

[seaz]

ป๊าครับ รู้ไหมคนที่ป๊าไว้ใจ ระวังมันจะกลายเป็นร้ายที่สุดนะครับ ไว้ใจไม่ได้หรอกคนที่ชื่อ "พล" น่ะ

[donutnoi]

มิลล์กับแน่นี่ร้อนแรงจริง  ส่วนพี่อิฐกับเกี๊ยวเป็นกำลังใจให้นะ 

[klaew]

อ๊ากกกกกกก
คุณแน่ ได้ใจมากอ่ะ ไม่รู้ยั่วหรือง้อ (แต่คุณมิลล์นี่คิดเป็นอย่างแรกล่ะนะ)
ได้กลิ่นไม่ชอบมาพากลจากคุณพลนะเนี่ย

[boonpa]

  สองคู่สองอารมณ์แตกต่างกันเลย

[patchamai28]

พี่อิฐใจเย็นๆนะ เชื่อใจน้องสิ 
รอตอนต่อไปค่า

[poppycake]

คือก้อเข้าใจน้อง ที่ปฏิเสธป๊าไม่ได้ เรื่องอิ'ลุงพล'

และก้อเค้าใจที่พี่อิฐเครียดด้วย ก้อนะมีผู้ชายมาส่ง สองวันสามวันติดงี้อ่ะ ถึงเข้าใจเหตุผล แต่มันก้อยังแยากงี่เง่าเน้ออออ

ส่วนคุณแน่ สมควรที่โดนมิลล์งอล หึหึหึ

แต่ก้อจบที่การง้อบนเตียงตาหล้อดดดด คู่นี้ 5555555

[่patsaporn]

พี่อิฐกำลังคิดมาก น่าสงสารแกนะ แต่เกี๊ยวก็น่าสงสารด้วย พี่อิฐต้องเชื่อใจน้อง
ก็คนมันขี้หึงนิดหนึ่งก็คิดไกลเนอะพี่อิฐเนอะ พี่พลก็คิดไกลกับน้องด้วยล่ะ
คุณมิลค์หวงแน่มาก แหม พูดความจริงงอนสามบ้านแปดบ้าน ขี้น้อยใจนะเรา
แน่ก็ง้อไปสิ คู่นี้แบบโคตรจะผัวเมียกันอ่ะ น่ารักดีนะ

ขอบคุณค่ะ

[grimace]

เกี๊ยวกุ้งมาแย้ววววว
ลุงพล! จะมาเต๊าะเกี๊ยวเหรอ ถอยเลย อย่ามาแทรกพี่อิฐกะน้องซะให้ยาก!
พี่อิฐรุนแรงเพราะหึงน้องมาก ;_;
อยากให้ผ่านป๊าไปได้ด้วยดีจัง ถึงแม้คุณถุงจะยังไม่รู้ แต่เดี๋ยวก็ต้องรู้อยู่ดี ;_;
มิลค์แน่ .. คึคึ แน่เป็นเด็กดื้อเลยต้องโดนลงโทษนะ!
ได้อ่านพาร์ทของมิลค์แล้วดีจัง >< รักแน่มากเลยนะนี่ คึคึ น้องแน่ แน่สมชื่อจริงๆ

[Sophia_Wu]

ฟินนนนไปอีก   

[pui]

 

[BeeRY]

คุณคนเขียนคงพาคู่มิลค์แน่มาปลอบใจแน่เลย 
ก็คู่อิฐเกี๊ยวเครียดมากกก อิพี่พลไปไกลๆ อย่ามายุุ่งกับน้องเกี๊ยวนะ แก่แล้วต้องเจียมตัวนะ

[YOSHIKUNI RUN]

นุงเกี๊ยวววววว~~~~
พี่อิฐนี่คิดมากจัง กดดันตัวเองเกินไปนะ

[black sakura]

เรื่องงานคนเขียนก็สู้ๆนะค่ะ
อิพี่พลนี่มันต้องมีซัมติงในใจ
กะน้องเกี๊ยวแน่มองน้องขนาดนั้น

[greensnake]

น้องเกี๊ยว~ โตเป็นหนุ่มแล้วก็ยังน่าฟัดเหมือนเดิม
ใครต่อใครต่างพากันหมั่นเขี้ยวและเอ็นดู เกี๊ยวของป๊าและมี้
เป็นเด็กที่จิตใจดีมากๆ ถึงว่าคนรอบข้างมีแต่คนรักน้อง
โดยเฉพาะป๊า ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมกันเลยทีเดียว
นี่ขนาดไม่รู้ว่าลูกมีแฟนนะยังเป็นขนาดนี้ กลัวแทนพี่อิฐเลย
ไหนจะเรื่องฐานะ เรื่องความเหมาะสม ไหนจะเรื่องครอบครัวอีก
พี่อิฐอย่าถอดใจนะคะ พยายามเข้า เป็นกำลังใจให้
ที่สำคัญน้องเกี๊ยวยังรักและศรัทธาในตัวเรา เราเองก็ต้องสู้
มี้น้องเกี๊ยวอยู่ข้างน้องเกี๊ยวอยู่แล้ว มีชัยไปกว่าครึ่ง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ น้องเกี๊ยวของคุณน่ารักมากๆ