หัวข้อ: (แจ้งข่าว) รักต้องยุ่ง ❤️ | Re-print 23 กุมภาพันธ์ - 10 เมษายน 59 .. P.34 ★彡

[hormonesyj]

พี่อิฐอดทนเป็นเลิศ เกี๊ยวน่ารักขนาดนี้ทนได้ไง
อีกคู่นี่หื่นมาก วันละกี่รอบเนี่ย 

[่patsaporn]

มิงค์แน่นี่ร้อนแรงจริงๆ แต่เขาก็เหมาะกันมาก
น้องเกี๊ยวขี้อ้อน น่ากินสุดๆ ง่ะ พี่อิฐหลงน้องมาก คนอ่านก็ด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[poppycake]

จิงๆตอนนี้ให้อารมณ มุ้งมิ้งๆน๊าาาาา
แต่ไม่รวมพาร์ท มิลล์แน่ นะ สองคนนี้นี่มัน...^.,^

[mild-dy]

น้องเกี๊ยวน่ารัก

[nongrak]

เพิ่งอ่านตอนแรกเอง แต่ช่วงนียุ่งมาก ไว้มาอ่านใหม่นะค่ะ

[AMMY★]

น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกก 

[teza]

น้องเกี๊ยวน่ารักขนาดนี้  พี่อิฐจะทนได้อีกนานมั๊ย

[hormonesyj]

คนเขียนหาย 

[hinago]

อย่าลืมหายาทานนะค่ะ อย่าหักโหมมม หนูรอได้  ความมุ้งมิ้งของเกี๊ยว น่ารักเกินไปแล้วววว ขอให้ผ่านคุณถุงไปได้นะคะ 

[Akikojae]

ขอโทษสำหรับคนที่รอนิยายนะคะ
พอดีช่วงนี้กำลังจะเปลี่ยนงานค่ะ
ไม่ค่อยมีเวลาเลย ต้องเคลียร์อะไรหลายๆอย่าง
รบกวนรอไปอีกสักพักนะคะ
สัญญาว่าถ้าเรียบร้อยจะรีบมาลงตามปกติค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ
  

[B52]

OK

[Ryoooo]

รับทราบคะ

[BeeRY]

 

[pui]

 

[Min*Jee]

รับทราบครับผ๊ม!!!

[nicksrisat]

ตร้าบบบผม

[seaz]

รับทราบครับผม
สู้ๆ นะครับ

[poppycake]

ครัชชชชชชชช

[❣☾月亮☽❣]

   เอาใจช่วยค่ะ
รอเสมอ

[kawisara]

รอ
รอ
รอ
รอ
รอ
รอ
จร้าาาาาาา
รอ

[AMMY★]

รอได้ค่ะ

[hormonesyj]

  

[HT...hanna]

รับแซ่บค่าาาา
.
.
.
 

[КίmY]

รอนะฮะ :')

[AMMY★]

รออยู่น้า

[patchamai28]

รอน้าก้าบบบบบ 

[hormonesyj]

ครึ่งเดือนแย้ววว 

[gayraygirl]

น่ารักกันจริงๆ เลย น้องเกี๊ยวหนูอ้อนป๊าไว้เยอะๆ เผื่อความแตกป๊าจะใจอ่อน

[Akikojae]

"เกี๊ยว"


"อื้อออ"


"เกี๊ยวครับตื่นเร็ว จะสี่โมงแล้วเดี๋ยวไม่ทัน"  ฮื่อออ ผมลุกขยี้ตามองพี่อิฐ วันนี้จะต้องกลับบ้านครับ คืนนี้มีเซอร์ไพรส์วันเกิดป๊า คนสำคัญของน้อง ไม่รีบกลับต้องเป็นเรื่องแน่ๆ


"พี่อิฐ" ผมครางยาวเอามือสองข้างไขว้กันกอดคอพี่อิฐไว้ จะไม่เจอตั้งสองวันแหนะ คิดถึงแน่ๆเลย


"ครับตัวยุ่ง จุ๊บ" ผมอมยิ้ม พี่อิฐยื่นหน้ามาจุ๊บปากน้องทีนึงก่อนจะผละออกไป พี่อิฐน่ารักจัง คนดีของเกี๊ยว คนเดียวด้วย


"จะไม่ได้เจอตั้งสองวันแหนะ" ซบหน้าลงกับบ่าพี่อิฐ เดี๋ยวนี้น้องนอนคนเดียวไม่ได้แล้ว คอสมอสน้องยังขนมานอนกอดด้วยเลย บางทีก็อยากให้เขาไปนอนห้องเกี๊ยวนะ แต่พี่อิฐมักจะต้องมีงานวาดรูป เกี๊ยวเลยต้องเป็นคนมานอนกับเขาแทน


"แปปเดียวเอง เดี๋ยวก็เจอแล้ว งอแงหรอหืม" น้องไม่ตอบ ส่ายหน้าไปมาที่หน้าอกพี่อิฐ พี่อิฐลูบหลังน้องแล้วหอมมาที่กระหม่อมแรงๆ พี่อิฐชอบจูบชอบหอมส่วนที่คนอื่นเขาไม่ทำ ป๊ากับมี้จะชอบหอมแก้มจูบขมับ แต่พี่อิฐแปลกกว่าเพื่อน บางทีก็ชอบหอมต้นคอ บางวันก็มีจูบซอกขา มันก็รู้สึกดีแต่ออกแนวสยิวมากกว่า แต่เพราะพี่อิฐชอบ น้องก็ไม่รู้จะห้ามทำไม


"ถ้างั้นไปล้างหน้าเปลี่ยนชุดนะ กินข้าวเสร็จจะได้ออกเลย" ผมพยักหน้ารีบเดินไปล้างหน้าล้างตา ถอดชุดนักศึกษาออกก่อนจะใส่ชุดไปรเวทธรรมดา พี่อิฐกำลังง่วนกับการแกะข้าวกล่องที่เพิ่งลงไปซื้อมาใส่จาน ผมแอบเดินมาด้านหลังแล้วกระโดดกอดเขาไว้


"เดี๋ยวเถอะไอ้ตูด พี่เกือบเทน้ำซุปหกละเนี่ย" ฮ่าาๆๆ เขาบ่นเกี๊ยวใหญ่เลย ผมเลยเปลี่ยนไปนั่งกินจานของตัวเอง เมื่อตอนบ่ายพอเลิกเรียนกลับมาก็หลับเลย พี่อิฐเขารู้ว่าตื่นมาน้องจะต้องหิวมากๆ ถ้าไม่ได้กินคงกลับไม่ถึงบ้านแน่ๆ


"ตกลงพี่อิฐกลับบ้านไหมครับ" น้องถาม ดีที่จัดของใส่เป้ไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นต้องขี้เกียจแน่ๆ วันนี้พี่แน่ไปค่าย มิลค์โทรมาบ่นให้เกี๊ยวฟังทั้งคืนเลย เรื่องอะไรไร้สาระมาก เดี๋ยวนี้มิลค์ดุกับพี่แน่ยิ่งกว่าพ่ออีก แต่มันพีคตรงที่พี่แน่ไม่ได้กลัวสักนิดนี่สิ ไม่คิดว่าสองคนนี้จะมาสปาร์คกันได้ แถมคนที่เป็นเพลย์บอยมาก่อนอย่างมิลค์ยังต้องสยบในความร้ายปนซื่อของพี่แน่ซะอีก นึกแล้วก็อดสมน้ำหน้าไม่ได้


"คงไม่กลับอ่ะ พี่คงทำงานส่งให้เสร็จ เดี๋ยวจะได้มีเงินพาเด็กแถวนี้ไปเที่ยว" พี่อิฐพูด เขาอ่ะชอบคิดมาก บางทีน้องก็อยากช่วยออกบ้าง แต่เขาก็อ้างว่าเขาเป็นพี่ เขาเป็นผู้ชาย อ้าว แล้วน้องไปเป็นผู้หญิงตอนไหน


"ถ้างั้นกลับมาคราวนี้ อีกอาทิตย์เราชวนพี่แน่ไปเที่ยวทะเลกันไหม" ผมถาม ตั้งแต่คบกันมาก็ยังไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย เกี๊ยวอยากพาพี่อิฐไปพักผ่อนบ้าง บางทีชีวิตเขาก็ดูเครียดเกินเด็กมหาลัยทั่วไป


"โอเคร มา ไม่ต้องล้าง เดี๋ยวพี่ไปส่งเราก่อน ค่อยกลับมาล้าง" ผมพยักหน้า รีบไปบ้วนปาก วิ่งไปเอาเสื้อคลุม กระเป๋า โทรศัพท์ ออกมาพี่อิฐก็ยืนรออยู่แล้ว เรานั่งแท็กซี่ออกมาขึ้นรถที่เสาวรีย์ พี่อิฐไม่ยอมให้น้องมาคนเดียว ยังไงก็จะมาส่งให้ได้ ตอนแรกกะจะเอารถกลับ แต่น้องไม่อยากขับรถคนเดียว สู้นั่งรถตู้ไปลงใกล้ๆแล้วให้พี่แจ่มออกมารับดีกว่า สบายกว่าเยอะ


"ถึงแล้วรีบโทรมานะพี่เป็นห่วง" ผมอมยิ้มในความน่ารักของพี่เขา แม้บางทีจะดูเย็นชา แต่ที่จริงเขาเป็นห่วงน้องมากๆเลย


รู้ตัวอีกทีก็ขาดเขาไม่ได้แล้ว


"ครับ ไปนะ" ผมโบกมือแล้วขึ้นรถตู้ไปนั่งในสุด รอจนคนเต็มรถก็ออก พี่อิฐยืนส่งจนรถผมเคลื่อนตัวออกมาไกลแล้ว ผมรีบเฟสไปบอกเขาว่าจะรีบโทรหา หลังจากนั้นก็หยิบหูฟังออกมาฟังเพลงชิลๆเลยครับ อีกสามชั่วโมงเจอกัน


......


"พี่แจ่มสวัสดีครับ ป๊ากับพ่อปรุงกลับมาบ้านหรือยังอ่ะ" มาถึงก็โทรให้พี่แจ่มมารอรับ ลงจากรถตู้ปุ๊ปก็ได้ขึ้นรถเลย ความรับผิดชอบเป็นเลิศ เราอยู่ด้วยกันมานาน ไม่เคยมีสักครั้งที่พี่แจ่มจะผิดเวลา เกี๊ยวรักพี่แจ่มกับพี่แตเหมือนพี่แท้ๆของเกี๊ยวเลยล่ะ


"ยังเลยครับคุณน้อง อ่อ แต่ว่าคุณปรุงสั่งให้แตไปซื้อของสดมาเตรียมไว้แล้วนะ"


"จริงหรอครับ งื้ออ เกี๊ยวตื่นเต้นมากเลยล่ะ คืนนี้จะต้องสนุกแน่ๆเลย" แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วครับ ปะป๊าจะแก่ขึ้นอีกปีแล้ว ปีที่แล้วเราจัดงานกันแบบธรรมดา แต่มีพี่เก๋ากะพี่แบงค์อยู่ด้วย แต่ตอนนี้สองคนนั้นเขาไปพักร้อนยาวแบบไม่มีกำหนดที่ฝรั่งเศษ เลยไม่ได้มาร่วมปีนี้ จะว่าไปคู่นี้เขาก็รักกันดีนะครับ พี่แบงค์ไม่มีวอกแวกเลย รักพี่เก๋ามากจนน่าอิจฉา


"ถึงบ้านแล้ววว เย้ๆๆๆ" ผมรีบเปิดประตูกระโดดลงมาจากรถ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงได้นอนฟัดเจ้าสายชูเล่น แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว สายชูของเกี๊ยว


"ครับ" พี่อิฐโทรมาครับ


( ถึงบ้านแล้วใช่ไหม พี่โทรมาเช็คความเรียบร้อย ) ดูเขาพูดเข้าสิ


"เกี๊ยวถึงบ้านแล้วครับผม! ยืนอยู่ในบ้านเลยครับ!" พูดเสียงพลทหารใส่ พี่อิฐจิ๊ปากขัดใจ


( ถึงก็ดีแล้ว ดึกๆพี่โทรหาอีกที )


"ได้คร้าบบบบบ" เกี๊ยวตอบ พี่อิฐวางไปแล้ว น้องเลยรีบวิ่งเข้าบ้านไปหาพี่แต


"น้องเกี๊ยววว คิดถึงจังเลยค่ะ" พี่แตกอดเกี๊ยวแน่น เกี๊ยวเลยหอมแก้มไปสองที พี่แตแก้มแดงเลยอ่ะ เขินเป็นสาวแรกรุ่นไปได้


"หอมแค่นี้ทำเป็นหน้าแดงน้าา" ผมแซว


"ก็แหม น้องเกี๊ยวโตแล้วนี่คะ ถ้าเป็นเมื่อตอนเด็ก พี่แตจะฟัดให้แก้มช้ำเลยค่ะ" พี่แตพูดลูบแขนน้องไปมา


"เอาสิฮะ หอมเลยสิ ฟัดเลยน้องยอม" น้องแกล้งยื่นหน้ายื่นตาไปใกล้ๆ พี่แตยืนหัวเราะเอามือดันน้องออก ฮ่าๆ มีความสุขจัง


"ไหนมาให้ป๊าฟัดบ้างซิ" เสียงคุ้นๆนะ


"ปะป๊าาาาาา !" เกี๊ยวกระโดดหอมแก้มป๊าอย่างไว ป๊ากลับมาแล้วว ด้านหลังมีพ่อปรุงถือเอกสารลงมาด้วย ฮือออ คิดถึง คิดถึงจะตายอยู่แล้ววว


"คิดถึงที่สุดเลยยยย" น้องกอดป๊า เอาหัวไถที่หน้าอก ป๊าเลยกอดเกี๊ยวไว้แล้วยกขึ้นแกว่งไปมา อบอุ่นจัง


"หลอกป๊าล่ะสิ ไม่กลับมาหาป๊าเลยนะ" อูย ถูกงอนจนได้


"ใครว่าล่ะ ถ้าน้องไม่ติดงานติดเรียนนะ น้องอยากจะกลับทุกวันด้วยซ้ำ" ง้อเขาหน่อย เป็นพ่อที่ติดลูกชายมากที่สุดเลย ป๊าเกี๊ยวเนี่ย


"เชื่อมากกกก งั้นเดี๋ยวขอป๊าไปอาบน้ำก่อนนะ วันนี้ไปข้างนอกมา ร้อนมาก น้องรอป๊าก่อนนะ" น้องรีบพยักหน้า คืนนี้จะต้องทำให้ป๊ามีความสุขมากๆให้ได้


"ครับบบบ"  ป๊าเดินขึ้นบ้านไปแล้ว เหลือแต่มี้ที่ยืนหล่ออยู่อีกคน


"คืนนี้มีเซอร์ไพรส์แน่ๆ" มี้ยิ้มกับน้องแล้วเดินมาลูบหัวก่อนจะเดินขึ้นห้องไปด้านบน ทำไมชีวิตช่างมีความสุขขนาดนี้นะ เกี๊ยวรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่กลับมาบ้าน


พอป๊ากับมี้ขึ้นไปด้านบน น้องก็รีบเข้าไปช่วยพี่แตทำอาหาร วันนี้พี่แตทำอาหารหลายอย่าง เรามีไวน์ชั้นดีที่ป๊าชอบ มีทั้งของคาว ของหวานพร้อมเสิร์ฟ ด้านนอกพี่แจ่มช่วยตกแต่งจัดไฟให้ ซุ้มหน้าบ้านตอนนี้มีริบบิ้นสายยาวหลากสีล้อมรอบ ดูเหมาะสำหรับการจัดงานวันเกิด


"จะตกแต่งอะไรเพิ่มดีน้า" เกี๊ยวก้าวถอยออกมา เพื่อมองศาลามุมกว้าง แต่เดินถอยมาอีกนิดก็ชนกับอะไรด้านหลังเข้าอย่างจัง


"โอ๊ะ" ผมร้องออกมา เพราะไม่ทันระวัง เลยทำให้เสียหลักเกือบหงายหลัง


"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ" เกี๊ยวรีบหันไปมองคนที่กอดเกี๊ยวไว้ ไม่ให้หงายหลังลงไป โชว์โง่อีกแล้วสิเรา


"ไม่เป็นไรครับ ขอโทษนะครับ" รีบเอาตัวเองออกมาจากอ้อมกอดนั้น ผู้ชายตัวสูงใหญ่ ตัวขาว ดูเท่ๆ เขายืนกอดอกยิ้มนิดๆเหมือนจะสมเพชเกี๊ยว ว่าแต่ ..


"คุณเข้ามาในบ้านเกี๊ยวได้ไงครับ" ผมถาม ก็นี่มันบ้านเกี๊ยว แล้วเขาคนนี้เข้ามาได้ไงอ่ะ


"อ้าว ไอ้น้องชาย มาจริงๆด้วยเว้ย" ยังไม่ทันได้ถามอะไร ป๊าก็เดินตะโกนออกมาจากหน้าบ้าน ก่อนจะเดินมาสมทบกับเราที่ศาลา ว่าแต่ น้องชายงั้นหรอ


"วันเกิดพี่ถุงนี่ครับ พอดีอยากฝากท้องด้วยแหละ แหะๆ" เขาพูดมองป๊าบ้าง เหลือบมองเกี๊ยวบ้าง เขายังทำหน้าทะเลเนใส่เกี๊ยวอยู่เลย อะไรอ่ะ ก็แค่เดินไปเหยียบเท้า จะจำข้ามปีเลยหรือไง


"ได้สิ ไม่มีปัญหา อ้อ นี่เกี๊ยวครับ นี่น้องที่มอป๊า มันเป็นลูกท่านรัฐมนตรีคนดัง ชื่อว่า ภัทรพล เราไหว้พี่เขาสิ ป๊าชวนเขามาเองแหละ" น้องรีบยกมือไหว้ ดูจากหน้าตาก็พอรู้นะว่าแก่กว่า แต่ไม่คิดว่าจะแก่กว่าเป็นสิบปีขนาดนี้


"สวัสดีครับคุณอา"


"เห้ยๆ ไม่เอาอ่ะ เรียกพี่พลเถอะ อย่าเรียกอาเลย มันจะดูแก่" เขารีบยกมือห้าม อ้าว ก็ห่างกันตั้งสิบปีอ่ะ


"ครับ พี่พล" เรียกก็ได้ เขาคงไม่อยากแก่จริงๆ


"เออๆ ห่วงจะหนุ่ม อายุก็ปูนนี้แล้ว ไม่หาเมียสักคน". เราเดินมานั่งกันในศาลา ตอนนี้ก็จะทุ่มแล้ว อีกเดี๋ยวพี่แตคงยกอาหารออกมา


"ก็แหม ถ้ามีเมียผมก็อยากได้คนมาดูแลจริงจังเหมือนพี่ปรุงของพี่นี่ครับ แล้วดูพ่อแม่ผมเลือกมาให้แต่ละคน ไม่เอาอ่ะ" พี่พลหัวเราะไปด้วย ป๊าเองก็ดูจะสนิทกับเขามาก น้องก็ไม่เคยเจอเขาหรอกนะ


"เดี๋ยวเกี๊ยวไปช่วยมี้ยกอาหารนะครับ" น้องบอกแล้วรีบเดินออกมา ปล่อยให้หนุ่มๆเขาคุยกันไป


"ว่าไงลูก" มี้ถามตอนน้องเข้ามาในบ้านแล้ว


"เกี๊ยวมาช่วยยกอาหาร" น้องรีบฉีกยิ้ม หยิบเฟรนช์ฟรายในถาดมาเคี้ยวเล่น


"ไม่ต้องเลยเรา ทำอาหารแล้วนี่ ไปๆ ขึ้นไปล้างหน้าเปลี่ยนชุด แล้วรีบลงมา เข้าใจไหมครับ" มี้รีบท้วง โด่ ชุดนี้ก็ดีอยู่แล้ว แต่ก็อย่าขัดใจเขาเลย เดี๋ยวมี้ไม่รักน้อง


เดินขึ้นมาบนห้อง รีบล้างหน้าล้างตา หวีผมให้เป็นระเบียบ เปลี่ยนเสื้อเป็นคอกลมสีชมพูพับแขน ตัวนี้ป๊าซื้อมาให้ตอนไปอังกฤษ ทำอะไรเสร็จเรียบร้อยก็เลยเดินไปดูโทรศัพท์ที่ชาร์ตไว้ ตายแน่ พี่อิฐโทรมาหลายสายแล้ว


( อืม )


"โห เสียงเพิ่งตื่นหรือเปล่าครับ"


( พี่งีบไปนะ เรายุ่งหรอ )


"อื้ม ยุ่งครับ เพิ่งช่วยกันทำอาหารเสร็จ พี่อิฐทานข้าวหรือยัง"


( เดี๋ยวคงออกไปหาไรกินข้างนอกอ่ะ )


"ทานเยอะๆนะ แล้วก็รีบนอน เดี๋ยวเกี๊ยวต้องลงไปข้างล่างแล้ว"


( คืนนี้ถ้าขึ้นห้องเร็วโทรมาด้วยนะ )


"ครับผม บะบาย"


วางโทรศัพท์แล้วก็รีบลงมา แต่ดันลืมเอาของขวัญของปะป๊าเลยต้องวิ่งขึ้นมาอีกรอบ  หยิบได้ก็รีบวิ่งลงมา ทุกคนตอนนี้รวมตีวกันอยู่ที่ศาลาแล้ว พี่แจ่มยืนปิ้งของกิน ส่วนพี่แตก็ยืนเสิร์ฟน้ำ มีโต๊ะของพวกพี่เขาข้างๆด้วยนะครับ ไม่ใช้งานหรอก วันนี้เกี๊ยวจะทำเอง


"ไงลูกชาย หล่อมาเชียว" ป๊าดึงเกี๊ยวไปกอด เกี๊ยวเลยหอมแก้มป๊าหนักๆ รักจัง


"หล่อไม่เท่าปะป๊าหรอกฮะ" แกล้งอ้อนเอาใจหน่อย แต่ปะป๊าเกี๊ยวก็หล่อจริงๆ ขนาดสี่สิบกว่าแล้วยังไม่แก่สักนิด นิตยสารยังชอบเอาป๊าไปลงเลย คนดังก็เงี้ยะ


"เราไปนั่งฝั่งพี่พลไป จะได้ทานกันสักที" ป๊าไล่แล้ว อยากสวีทกับมี้ก็บอกเหอะ น้องเลยเดินมานั่งกับพี่พล พี่พลเป็นคนหุ่นสุขภาพดีมาก ให้ทายน่าจะชอบเข้าฟิตเนส


"ได้ข่าวว่าเรียนโยธาเหรอเรา ดีเลย จบแล้วพี่จะได้จ้างมาดูงานสร้างบ้านให้" พี่พลแซวพูด เขาจิบไวน์เหมือนป๊า ส่วนมี้กับเกี๊ยวดื่มแค่น้ำพันซ์


"บ้านพี่พลอาจจะพังก็ได้นะครับ ถ้าให้เกี๊ยวคุม" น้องบอก ทำหน้ากวนๆ


"เราไม่ทำหรอกพี่เชื่อ" เขาพูดแล้วมองมาที่เกี๊ยว แต่มันมีความรู้สึกแปลกๆนี่สิ ไม่เอาละ สนใจของกินดีกว่า


"งานที่พลจะเอา พี่ขอเป็นเดือนหน้าละกันนะ คงไม่กระทบอะไรใช่ไหม" ป๊าถามพี่พล ดูเหมือนจะเกี่ยวกับเรื่องงานแล้ว


"ได้ครับพี่ เครื่องจักรพี่ดีที่สุดในไทยแล้ว ผมจะปฏิเสธได้ไง" พี่พลตอบ เกี๊ยวลุกไปเอาปูที่พี่แจ่มย่างมาวางบนโต๊ะ หูว ตัวใหญ่น่ากินมาก เนื้อท่าจะเยอะ


"พี่จะได้รอที่จีนส่งมา ถ้ารีบพี่ก็คงต้องเอาที่มีไปก่อน" ป๊าตอบ


"น้องเกี๊ยว พี่พลแกะให้ครับ" พี่พลแย่งปูในจานเกี๊ยวไปแกะ เหอะๆ สงสัยจะเห็นความพินาศถ้าให้เกี๊ยวแกะเอง


"ขอบคุณครับ" น้องบอกตอนที่เนื้อปูชั้นดีวางอยู่บนจานแล้ว น้ำจิ้มแซ่บๆ ต้องอร่อยมากแน่ๆเลย


"กินไปเถอะตัวเล็ก" พี่พลพูด แต่ทำไมเกี๊ยวคิดถึงพี่อิฐจัง นี่ถ้าพี่อิฐแกะให้ เกี๊ยวคงอ้อนให้แกะให้เยอะๆเลย


"เกี๊ยวอยู่มอไปจีบหญิงบ้างไหมลูก" อยู่ดีๆป๊าก็ถามขึ้น


"เกี๊ยวจีบหญิงเป็นที่ไหนล่ะ" น้องบอก ที่จริงอยากพูดว่าจีบเป็นแต่ผู้ชาย แต่ไม่กล้า ฮ่าๆ


"แล้วผู้ชายล่ะ มีมาจีบไหม" พี่พลโพร่งขึ้นมากลางวง น้องทำปูร่วงจากช้อนเลย ทำไมถามงี้เนี่ย


"เห้ย ตกใจอะไร ก็ดูเกี๊ยวสิ น่ารักขนาดนี้   ตอนแรกผมนึกว่าพี่มีลูกเป็นทอมด้วยซ้ำ หรือไม่จริงพี่ถุง" พี่พลพูดหน้าตาจริงจัง เกี๊ยวกับมี้เราหันมาสบตากันเล็กน้อย


"น่ารักน่ะใช่. แต่ถ้าให้มีลูกเขยก็คงไม่เอาเหมือนกัน" นั่นไง ป๊าเสียงแข็งทันทีเลย ฮึ่ยยย จะทำให้แตกตื่นทำไมเนี่ย


เรานั่งคุยกันทานข้าวกันจนสามทุ่ม พี่แตวิ่งไปเอาเค้กมาจากในบ้าน ป๊าเป่าเทียนเสร็จ เราก็ตัดแบ่งเค้กทานกัน ป๊าเริ่มหน้าแดงนิดๆเพราะทานไวน์จะสองขวดแล้ว ส่วนพี่พลก็ดูเขายังปกติดีนะ


"ป๊าครับบ น้องกับมี้มีของขวัญวันเกิดจะให้" น้องรีบไปนั่งตักป๊า หยิบกล่องของขวัญขึ้นมา


"ไหนครับคนเก่ง ให้อะไรป๊าหืม" เกี๊ยวรีบเชียร์ให้ป๊าเปิดกล่อง มี้เองก็ดูจะตื่นเต้นด้วย


"ฮ่าๆ เท่ห์มากลูก ป๊าชอบ ขอบคุณนะคนดี ฟอดด ขอบคุณปรุงนะ จุ๊บ" ฮื้อออ น่ารักๆๆๆ ป๊าจุ๊บแก้มมี้ดังจุ๊บเลยอ่ะ แงๆๆ อิจฉาจังเลย


"ป๊าใส่เลยนะค่อยถอด" เกี๊ยวเอานาฬิกามาใส่ให้ป๊า ด้านหลังมีสลักชื่อเราสามคนไปด้วย ป๊าจะได้คิดถึงลูกและคนข้างกายอีกคนอยู่เสมอ


"รักป๊านะครับ แม้ป๊าจะแก่ขึ้น แต่ว่าป๊าของเกี๊ยวหล่อที่สุดในโลกเลย" เกี๊ยวกอดป๊า พอพูดจบก็ผลัดกันหอมแก้มคนละสองข้าง รักป๊าที่สุดเลย


"ป๊าก็รักลูกครับ หนูคือดวงใจของป๊านะ" ป๊าพูดพลางลูบหัวเกี๊ยวที่นั่งกอดป๊าอยู่


"ไปทานเค้กไป วันนี้วันเกิดป๊า เต็มที่เลย" ป๊าบอก เกี๊ยวหอมแก้มป๊าอีกทีก่อนจะมานั่งตักเค้กทาน พี่แตพี่แจ่มเองก็มีของขวัญให้ป๊ากล่องนึง ส่วนมี้เดี๋ยวคืนนี้ก็คงมีอะไรสเปเชี่ยลอีกล่ะมั้ง อิอิ


"ครอบครัวเรานี่รักกันดีนะ" พี่พลทัก


"ใช่ครับ แม้ว่าแม่ของเกี๊ยวจะเสียไปนานแล้ว แต่เกี๊ยวก็อบอุ่นใจ ไม่ขาดความอบอุ่นเลย" เกี๊ยวตอบมองไปยังคนเบื้องหน้าสองคน ป๊าที่เกี๊ยวเคารพรัก และ พ่อปรุงคนที่ดูแลเกี๊ยวมาตลอด


"เราน่ารักดีเนอะ" พี่พลพูดเสียงเบา พอเกี๊ยวหันไปหา เขาก็เอามือมาลูบแก้มเกี๊ยว


"เค้กเปื้อนหมดแล้ว" หวา แย่จัง มัวแต่กินเพราะเป็นเค้กร้านที่ชอบ เกี๊ยวรีบเอาทิชชู่เช็ด พี่พลก็หัวเราะเกี๊ยวใหญ่เลย


"เอ้า แล้วนี่จะเอาไง นอนบ้านพี่ไหม พรุ่งนี้ค่อยกลับ" ป๊าถามพี่พล


"ผมไปนอนโรงแรมดีกว่าพี่" เขาตอบ


"แล้วพรุ่งนี้กลับกรุงเทพฯกี่โมง พี่ฝากเด็กติดรถไปลงด้วยสิ" ห๋า เด็กที่ว่านี่ไม่ได้หมายถึงเกี๊ยวใช่ไหมป๊า


"ก็บ่ายกว่าๆครับ ผมต้องไปดูงานก่อน แต่เดี๋ยวผมจะแวะมารับน้องให้นะ" เขาพูดมองมาที่เกี๊ยว บางทีเขาอาจจะเริ่มกรึ่ม เพราะสายตาที่เขามองมามันดูเยิ้มๆไงไม่รู้


"ดีเลย พรุ่งนี้พี่จะได้หมดห่วง" ป๊าตอบ เกี๊ยวเลยไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร พี่พลไปส่งก็ดีกว่าให้พี่แจ่มขับรถไปส่ง


"ถ้าอย่างนั้นผมกลับก่อนนะพี่ นี่ของขวัญครับ สุขสันต์วันเกิดอีกที" เขายื่นกล่องของขวัญให้ป๊า ตอนนี้เราลุกจากศาลากันหมดแล้ว


"ขอบใจมาก กลับดีๆล่ะ" ป๊าบอก ตบบ่าพี่พลไปหนักๆ


"ผมไปละครับ พี่ปรุงลาล่ะครับ ตัวเล็กพรุ่งนี้เจอกันนะ" ผมรีบพยักหน้างงๆ ไหว้ลาพี่พล ก่อนที่พี่แกจะขึ้นรถสปอร์ตคันหรูขับออกไป


"ไปขึ้นบ้านกัน" ป๊าเรียก พ่อปรุงก็เตรียมขึ้นเหมือนกัน


"เดี๋ยวน้องช่วยเก็บเสร็จจะขึ้นไปเองครับ" ผมบอก ป๊าพยักหน้าเดินกอดคอมี้ขึ้นบ้านไป เกี๊ยวช่วยพี่แตจนเสร็จ ก็เดินขึ้นห้อง ตอนนี้ห้าทุ่มแล้ว ไม่รู้พี่อิฐนอนหรือยัง


ตื๊ดด  ตื๊ดดด


( ครับ )


"นึกว่านอนแล้วซะอีก"


( ก็รอโทรศัพท์ตัวยุ่งอยู่นี่ไง )


"อิอิ อาบน้ำหรือยังครับ"


( ขึ้นเตียงแล้ว เป็นไงบ้าง ป๊าชอบนาฬิกาไหม )


"ชอบสิครับลูกให้นี่"


( ดีแล้วล่ะ เอ่อ พรุ่งนี้ถึงกี่โมงเรา )


"ออกจากระยองสามโมงเย็น ถ้าถึงแล้วจะรีบโทรไปนะครับ"


( ครับผม งั้นไปอาบน้ำนอนเถอะ ฝันดี )


"ครับพี่อิฐ ฝันดี"


พี่อิฐน่ารักจัง เกี๊ยวว่าเขาไม่ยอมหลับเพราะนอนรอโทรศัพท์เกี๊ยวอยู่แน่ๆ


วางโทรศัพท์ เตรียมผ้าขนหนูไปอาบน้ำสระผมให้ชื่นใจ พอออกมาก็เจอพ่อปรุงนั่งอยู่ปลายเตียง


"ไงเรา กับพี่คนนั้น" พ่อถาม


"ดีครับ พี่อิฐน่ารักมากๆ" น้องก็ตอบ


"โหดๆแบบนั้นน้องว่าน่ารัก?" มี้ทำหน้าไม่เชื่อ ฮ่าๆ ใครจะรู้ล่ะว่าหน้านิ่งๆแบบนั้นแหละ บทจะน่ารักก็น่ารักใจหาย


"ที่สุดแล้ว อิอิ" หอมแก้มมี้ มี้เลยเช็ดผมให้ สบายจัง


"พ่อยังไม่พูดอะไรกับป๊าหรอกนะ ป๊าเขาหวงลูก จะหญิงจะชาย เขาหวงหมดแหละ"


"น้องเข้าใจครับ แต่ต้องมีสักวันที่ป๊าจับได้"  น้องพูด เสียงเริ่มไม่มั่นใจ


"เฮ้อ พูดยากนะ เอาเป็นว่าก็คบกันไปก่อน ตอนนี้เราก็อย่าเพิ่งปล่อยใจไปมาก เข้าใจมี้ไหมครับ" มี้ถาม กอดเกี๊ยวแน่น


"เข้าใจครับ จะไม่มีเกินเลย" กอดมี้ตอบ คุยกันอีกสักพักมี้ก็ขอตัวไปนอน เพราะกลัวป๊าจะงอแง เวลาเมาๆต้องนอนกอดมี้ครับ ป๊าชอบเอาเปรียบสุดๆ


.....


วันนี้เกี๊ยวตื่นแต่เช้ามานั่งทำเกี๊ยวน้ำให้ป๊ากับมี้ทาน พอท่านลงมาก็ตกใจกันใหญ่ ทานเสร็จเราก็นั่งดูหนังกัน ป๊าบอกว่าอาจจะขยายสาขาเพิ่มอีก เพราะในจีนรายได้มหาศาลมากๆ เกี๊ยวก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกครับ ป๊ายังหนุ่ม ป๊ายังทำได้


หลังจากทานข้าวเที่ยง เราก็ลงไปว่ายน้ำกันสามคน ดีที่บ้านเรามีสระว่ายน้ำในร่ม ไม่งั้นต้องตัวดำแน่ๆ เสร็จแล้วเราก็ขึ้นมาแต่งตัว ทานของว่าง เกี๊ยวเตรียมของเรียบร้อยแล้ว รอพี่พลมารับอย่างเดียว


"คุณพลมาแล้วครับ" พี่แจ่มรีบเข้ามาบอก


"ไปลูก พี่เขาจะได้ไม่ต้องลงมา" มี้บอก เกี๊ยวเลยรีบลาทั้งสองคน ก่อนจะออกมาขึ้นรถ


"สวัสดีครับ" ไหว้คนข้างๆที่กำลังลาป๊ากับมี้ ก่อนจะออกตัวรถ


"ครับผม นั่งนานหน่อยนะ สองชั่วโมง" เขาพูดขำๆ เปิดเพลงสากลเบาๆคลอไปด้วย ในรถพี่พลเท่มาก สมกับเป็นรถคันละหลายสิบล้าน


"น้อยกว่านั่งรถตู้อีกครับ" พูดขำๆ จนตอนนี้เราออกมาสู่ถนนสายหลัก


"หอนี้ใช่ไหม พี่ผ่านไปบ่อย ทางลัดออกห้างดัง" เขาบอก


"ครับ" ผมพยักหน้า


"เรานอนได้เลยนะ ถึงแล้วพี่จะปลุก" พี่พลบอก ตอนนี้น้องยังไม่ง่วงหรอกครับ แต่อีกเดี๋ยวก็คงหลับ


.


"เกี๊ยว ถึงแล้วครับ" อื้ออ ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา นี่ผ่านไปสองชั่วโมงแล้วหรอ ไวจัง นอนไม่รู้เรื่องเลย สงสัยเพลียว่ายน้ำ


"อื้อ" ตกใจเพราะหน้าพี่เขาอยู่ห่างจากหน้าเกี๊ยวไม่กี่เซน แกล้งกันชัดๆ


"ขอโทษครับ พี่ปลุกตั้งนาน หอนี้ใช่ไหม พี่ส่งถึงที่เลยนะ" เขากลับไปนั่งดีๆแล้วพูดบอก น้องให้เขามาส่งที่หอพี่อิฐครับ


"ใช่ครับ ขอบคุณนะครับ" ผมไหว้แล้วลงมาจากรถ


"พ พี่อิฐ" ลงมาก็เจอพี่อิฐยืนมองอยู่ด้านล่าง อ้าว นึกว่าจะวาดรูปอยู่ข้างบน


"ใครมาส่ง" เขาถาม ดูหน้าตาซีเรียสไม่น้อย


"รุ่นน้องป๊าครับ พอดีเขามากรุงเทพเหมือนกัน" ผมบอก รถพี่พลไม่อยู่แล้ว


"งั้นไปขึ้นห้องกัน" พี่อิฐบอก น้องรีบพยักหน้า กำลังจะเดินตาม


ปริ๊น ปริ๊น


เสียงแตรรถดังมาจากด้านหลัง


"เกี๊ยวครรับ เราลืมกระเป๋า" พี่พลนั่นเองอ่ะ ว่าแต่กระเป๋า เออ กระเป๋าสะพายของเกี๊ยวเอง ลืมได้ไงวะเนี่ย มัวแต่ขี้เซา ไม่ไหวจริงๆ


"ขอบคุณนะครับ พี่พลเลยต้องวนมาอีกรอบ" ผมบอก รับกระเป๋ามาถือไว้  เกรงใจจัง อุตส่าห์มาส่ง เกี๊ยวก็ดันเฟอะฟะลืมของอีก


"ไม่เป็นไร สบายมาก ไปละ" เขาบอก ผมยืนส่งเขาเสร็จก็หันมาเจอคนหน้ามุ่ยยืนพิงกำแพงมองอยู่ เป็นอะไรของเขาอีกเนี่ย


"ไปครับ ขึ้นห้องกัน" รีบเดินควงแขนพี่อิฐขึ้นห้อง ไปโกรธอะไรใครมาก็ไม่รู้ สงสัยต้องนวดให้สักหน่อยละ ชอบทำหน้าบึ้ง ไม่หล่อเลย



TBC.

คิดถึงทุกคนมากๆค่ะ
กำลังเลือกงานที่ดีๆอยู่ เหนื่อยมาก
แต่ก็สู้เพื่ออนาคตของตัวเอง
ช่ววนี้อาจไม่ได้มาลง รอกันหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ

[❣☾月亮☽❣]

   นวดหนักๆเลยนะหนูเกี๊ยว
พี่อิฐขี้นหวงด้วยเหรอ หายคิดถึงแล้ว

สู้ๆนะคะคนเขียน