@@รักเกิดในอู่ซ่อมรถ (บารมี&พิพัฒน์) ตอน กิน
พิพัฒน์คุกเข่าอยู่ที่หว่างขาของบารมี ดวงตาหวานเชื่อมปรือปรอยนิ่งมองสิ่งที่ดุนดันอยู่ภายในกางเกงไม่วางตาก่อนจะวางมือลงไปที่ตรงนั้นและเริ่มใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปมา
พิพัฒน์ส่งยิ้มหวานเชื่อมให้กับคนที่จ้องกลับมาด้วยสายตาร้อนแรง
บารมียอมให้พิพัฒน์ทำทุกอย่างได้ตามที่ต้องการ
ปลายนิ้วร้อนไล้เรื่อยไปที่ข้างแก้มเนียนขาวและสอดปลายนิ้วเข้าไปในโพรงปากนุ่มหยุ่น และพิพัฒน์ก็เผยอริมฝีปากรับ ไล้เลียลิ้นไปบนนิ้วที่สอดเข้ามาและยังเคลื่อนมือลูบไล้ความแข็งแกร่งที่ตื่นตัวอยู่ภายในกางเกงอย่างช้า ๆ
ส่วนนั้นค่อย ๆ โป่งพองขึ้นจนเป็นรูปร่างและกำลังดุนดันอยู่ภายในกางเกงจนคับแน่น พิพัฒน์แตะต้องไปตามความยาวที่ได้เห็นและบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นจนแทบจะทะลุออกมาจากเนื้อผ้า
ซิบกางเกงถูกดึงลง และฝ่ามือร้อนก็สอดเข้าไปลูบไล้สิ่งนั้นเบา ๆ กดส่วนปลายของท่อนเอ็นใหญ่โตที่คับแน่นอยู่ภายในกางเกงที่เริ่มเปียกชื้น และเมื่อรั้งส่วนนั้นออกมาจากกางเกงชั้นใน ความใหญ่โตคับแน่นก็ผงาดออกมา ช่วงหัวกำลังขยับเคลื่อนไหวและชุ่มฉ่ำไปด้วยหยดน้ำใสที่ไหลเยิ้มซึมออกมาจากช่องทางเล็ก ๆ
พิพัฒน์แหงนเงยใบหน้าขึ้นจ้องหน้าของบารมี ไล้เลียปลายลิ้นที่ริมฝีปากอย่างหิวกระหาย
แสดงให้รู้ว่าต้องการกลืนกินท่อนเอ็นใหญ่โตบวมเป่งที่ขยายจนถึงขีดสุดเข้าไป
และบารมีก็เข้าใจ
กดแทรกความร้อนของร่างกายเข้าไปในโพรงปากร้อนตามที่พิพัฒน์ร้องขอ
ปลายลิ้นนุ่มหยุ่น ไล้เลียไปที่ส่วนปลายเบา ๆ และก็ทำให้บารมีถึงกับเกร็งร่างกายแน่น เมื่อลิ้นร้อน ๆละเลงเล่นที่ส่วนหัวของท่อนเอ็นแกร่งและลากไล้ไปตามแนวเส้นเลือดปูดโปนอย่างรุนแรง ก่อนจะ ครอบริมฝีปากกลืนกินที่ส่วนหัว และดูดกลืนอย่างหิวกระหาย
“อาส์ พัฒน์ โคตรเสียว”
บารมีร้องบอก และพิพัฒน์ก็เงยหน้าขึ้นอมยิ้ม ดวงตากลมโตหรี่ปรือปรอย แสดงความปรารถนาออกมาทั้งหมด ดูดกลืนความแข็งแรงใหญ่โตที่ขยายตัวจนพองคับแน่นเต็มปาก
ท่อนเอ็นแกร่งขยับไหวไปมาตามแรงรูดรั้งของฝ่ามือร้อน
พิพัฒน์ประคองส่วนนั้นเอาไว้ทั้งสองมือ ดูดกลืนเข้าไป และขยับปากขึ้นลงเป็นจังหวะ พร้อมกับขยับมือรูดรั้งให้ โพลงปากร้อนครอบส่วนแข็งแกร่งนั้นเอาไว้ ริมฝีปากร้อนจูบไล่ลงปลายลิ้นไล้ขึ้นลงที่ส่วนหัว และพิพัฒน์ก็ประคองท่อนเอ็นแกร่งถูไถเข้ากับปลายลิ้นอย่างรุนแรงหลายครั้ง
บารมีค่อย ๆ ขยับกายลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ
และพิพัฒน์ก็ใช้สองแขนกอดรัดที่สะโพสกแกร่งแน่น
ไล่ปลายลิ้นมาที่ถุงเนื้อนุ่มสองข้างดูดกลืนเข้าไปอย่างรุนแรงเมื่อเห็นบารมีเริ่มแอ่นเกร็งสะโพกและกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาในปากของพิพัฒน์ถี่รัว
สะโพกแกร่งกระแทกกายสอดแทรกเข้ามาจนท่อนเอ็นใหญ่ผลุบหายเข้าออกอยู่ภายในปากของพิพัฒน์ครั้งแล้วครั้งเล่า
พิพัฒน์นิ่งมองที่ใบหน้าของบารมีหลายครั้ง ทั้งที่มีท่อนเอ็นปูดโปนใหญ่โตพองคับอยู่ภายในโพรงปาก หยดน้ำใส ๆ หลั่งรินออกมาจากความแข็งขืนใหญ่โต และซึมออกมาที่มุมปากของพิพัฒน์ ก่อนจะไหลเยิ้มหยดลงเป็นทางยาวเปรอะเปื้อนไปตามลำคอเนียนขาว
ปลายลิ้นร้อนกดไปที่ช่องทางเล็ก ๆ ตรงส่วนปลายของท่อนเอ็นใหญ่และเคลื่อนไหวปลายลิ้นตรงส่วนนั้นอย่างรุนแรง ไล้เลียเล่น จูบเบา ๆ และกลืนกินเข้าไปหมดทั้งลำ ก่อนจะขบเม้มริมฝีปากไปตามความยาวของความแข็งแกร่งในมือ จูบไล้กลับลงมาที่ถุงเนื้อนุ่มแน่นทั้งสองข้างและดูดกลืนเข้าไปทั้งหมดอีกครั้ง เส้นเลือดส่วนล่างใต้ความร้อนแข็งแกร่งถูกลิ้นร้อนไล้เลียสัมผัสอย่างรุนแรง สลับกับส่วนปลายที่ถูกปรนเปรอให้ไม่ต่างกัน ฝ่ามือร้อนขยับขึ้นลงหลายครั้ง และต้องการกลืนกินส่วนนั้นเข้าไปจนลึกสุดคอ
ความต้องการอยากครอบครองไม่เคยพอ ยิ่งเร่งเร้าให้อารมณ์ของคนที่ถูกกระทำเตลิดไปไกล
บารมีสอดฝ่ามือแทรกเข้าไปในกลุ่มผมนิ่ม แหงนเงยใบหน้าขึ้นสูดลมหายใจเข้าลึก
กดหัวของพิพัฒน์เอาไว้แน่น บังคับให้กลืนกินส่วนนั้นเข้าไปให้ลึกสุดคอและไม่ยอมปล่อยมือออก
จนพิพัฒน์ถึงกับสำลัก และผละใบหน้าออกห่างจากท่อนเอ็นใหญ่ที่เปียกชุ่มและกำลังขยับไหวไปมา
บารมียิ้มกริ่มที่ได้แกล้ง และพิพัฒน์ก็เอาคืนด้วยการกลับมาดุนปลายลิ้นไปที่ส่วนหัวของท่อนเอ็นใหญ่โตใช้ฝ่ามือจับเอาไว้ไม่ยอมปล่อยและนิ่งค้างเอาไว้แบบนั้น
“โอ้ย พัฒน์ ขอโทษไม่แกล้งแล้ว อย่าทำแบบนั้น จะแตกแล้ว เสียวตรงหัวมากเลย ซี้ดส์”
“อือ”
โดนเอาคืน
และคนเอาคืนก็ยังคงขยับปากขึ้นลงอย่างรุนแรง ภายในโพรงปากอุ่นร้อนครอบครองความต้องการของบารมีที่ตื่นตัวจนถึงขีดสุดเอาไว้
พิพัฒน์เลียปลายลิ้นขึ้นลงที่ความแข็งแกร่งใหญ่โตของบารมี ก่อนจะดุนปลายลิ้นออกมาทั้งหมด เพื่อให้บารมีรูดรั้งร่างกายของตัวเองได้ตามที่ต้องการ ฝ่ามือใหญ่กดส่วนปลายให้เสียดสีกับลิ้นร้อนที่รออยู่ก่อนแล้ว ฝ่ามือขยับรูดรั้งส่วนที่กำเอาไว้ทั้งหมดเร็วขึ้น ขยับส่วนปลายให้กระทบที่ปลายลิ้นของพิพัฒน์มากขึ้น และบดคลึงความแข็งแกร่งไปที่ผิวแก้มขาว ๆ ที่เริ่มขึ้นรอยแดง และพิพัฒน์ก็ตอบสนองด้วยการอ้าปากรับอยู่ตลอดเวลา
บารมีจับส่วนนั้นให้ตั้งตรงเพื่อให้พิพัฒน์ได้ทำตามใจต้องการ
ของเหลวใสไหลเยิ้มออกมาเคลือบชโลมไปที่ท่อนเอ็นแข็ง ส่วนปลายมีหยดน้ำใสไหลซึมเยิ้มทะลักออกมาตลอดเวลา
พิพัฒน์ดูดกลืนส่วนนั้นให้ฝังลึกเข้าไปในคออีกครั้ง กดแทรกลึกเข้าไปให้มากที่สุด
ดูดกลืนลงคอจนลึกสุด
และดวงตาคมก็จ้องนิ่งที่ใบหน้าของคนที่กำลังทำบางสิ่งบางอย่างให้อย่างเต็มใจ
ท่อนเอ็นใหญ่ถูกปรนเปรอจนถึงขีดสุด และบารมีก็รู้ว่าความร้อนที่อัดแน่นอยู่ในร่างกายกำลังจะทะลักทลายออกมา
“พัฒน์ พอก่อน จะแตกแล้ว อาส์”
พิพัฒน์รีบผละออกห่าง อ้าปากรอรับ เมื่อบารมีเริ่มหอบหายใจหนักขึ้นเพราะใกล้ถึงถึงจุดหมาย
การขยับฝ่ามืออย่างรุนแรงในจังหวะสุดท้าย กลั่นกรองน้ำรักหนืดข้นให้ค่อย ๆ ไหลซึมออกมาจากช่องทางเล็ก ๆ ตรงส่วนปลาย และเมื่อหน้าท้องแน่นเริ่มเกร็งกระตุกถี่หลายครั้งติดกัน บารมีก็ปลดปล่อยของเหลวขุ่นขาวที่อัดแน่นอยู่ในร่างกายออกมา ใบหน้าคมแดงก่ำ เสียงทุ้มนุ่มคำรามลั่นในลำคอ
“พัฒน์ แตกแล้ว อาส์ ซี้ดส์ อืมมมม”
พิพัฒน์ขยับปากเข้าไปใกล้ และอ้าปากรองรับสิ่งที่บารมีหลั่งออกมา หยาดหยดขาวขุ่นกระฉอกออกมาจนเปรอะเปื้อนไปที่แก้ม และบางส่วนก็หลั่งเข้าไปในโพรงปากที่รอรับหยาดหยดอุ่นร้อนอยู่ก่อนแล้ว
พิพัฒน์ดูดกลืนน้ำรักขุ่นข้นที่ทะลักออกมาจากท่อนเอ็นแข็งเอาไว้ทั้งหมด
และบารมีก็กดแทรกร่างกายของตัวเองเข้าไปในโพรงปากร้อน เพื่อให้พิพัฒน์ช่วยรีดทุกหยาดหยดที่ยังคั่งค้างออกมาให้หมด ฝ่ามือร้อนประคองความแข็งแกร่งเอาไว้และหมุนวนมือไปมา จนบารมีร้องครางเสียงลั่น
แอ่นสะโพกกดกระแทกเข้ามาอีกครั้ง
เพื่อให้คนที่ปรนเปรอให้ได้ไล้เลียกลืนกินส่วนที่ยังคั่งค้างจนหมด
ฝ่ามือสองข้างประคองที่ท่อนเอ็นแกร่งและกดให้แนบสัมผัสอยู่ที่ข้างแก้มเนียนขาว เกลี่ยปลายนิ้วไปที่ส่วนที่เริ่มอ่อนแรง และบารมีก็ค่อย ๆ ขยับกลับลงมานั่งบนเก้าอี้
อารมณ์ความรู้สึกที่อัดแน่นถูกปลดปล่อยจนหมด และเมื่อทุกอย่างสงบลง พิพัฒน์ก็ ใช้หลังมือเช็ดถูที่ริมฝีปากของตัวเอง หลังจากกลืนกินทุกหยาดหยดร่างกายของบารมีจนหมดแล้ว ค่อย ๆ จัดการกดให้ส่วนนั้นกลับเข้าไปในกางเกงให้เรียบร้อย จัดเครื่องแต่งกายให้บารมีจนเข้าที่
และบารมีที่ปรับลมหายใจให้จนกลับมาเป็นปกติแล้ว ก็ลูบไล้ฝ่ามือที่เส้นผมนิ่มของพิพัฒน์เบา ๆ
“จะไม่ให้เก็บน้ำเอาไว้บ้างเลยหรือไง”
เรื่องนั้นมันไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหน
“ก็พี่บัสดูเครียด ๆ”
อ่อ
เพราะเห็นว่าดูเครียด ๆ ใช่มั้ยถึงได้ทำให้
“แล้วพัฒน์ไม่เครียดบ้างหรือไง”
เรื่องนั้นน่ะ...........
พิพัฒน์ลุกขึ้นยืนและเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และหันไปจัดการกับกองเอกสารที่ยังทำไม่เสร็จ
บารมีถอนหายใจยาว
ความรู้สึกตอนนี้ เหมือนถูกล่อลวงให้หลงใหล กับความร้อนแรงที่พิพัฒน์เสนอให้
ท่าทางนิ่งเฉย และดูไร้เดียงสาแบบนั้นมันเป็นแค่สิ่งลวงตา
พิพัฒน์พร้อมจะร้อนแรงอย่างถึงที่สุด และเป็นบารมีที่แทบจะขาดใจตายเพราะสิ่งที่พิพัฒน์ทำ
“พี่.........”
“อือ”
“พี่ล็อคประตูดีแล้วใช่มั้ย”
ใช่ ประตูห้องล็อคไว้หมดแล้ว
บารมีพยักหน้ารับ และพิพัฒน์ก็พยักหน้าตาม
เริ่มลากไล้ฝ่ามือเรื่อยลงไปท่ี่จุดกึ่งกลางร่างกายของตัวเองบ้าง
และพิพัฒน์ก็เอ่ยบอกบางอย่างกับบารมีด้วยน้ำเสียงแผ่วโหย
“ ผมว่าผมก็เครียด พี่ทำงานไปก่อนนะ ผมขอเวลาหน่อย.........ไม่นานหรอก.............ขอเอาน้ำออกก่อน........แป๊บเดียว”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หัวข้อ: @@รักเกิดในอู่ซ่อมรถ by aoikyosuke ตอน จบ P.30 (อ่าน 434435 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก