Passion.11 (ต่อ)
[/b][/size][/color]
“กุญแจเรืออยู่นี่” เสียงเข้มดังขึ้นเรียบๆพร้อมมือหนาชูลูกกุญแจให้ดูก่อนปล่อยลงห้อยคอกับสายสร้อย วาเลนไทน์ตาเบิกโตแทบหาเสียงตัวเองไม่เจอไปชั่วขณะเมื่อหันขวับไปยังต้นเสียง
“คุณภีม!”
“เห็นนายทำท่าเหมือนมองหาฉัน หรือหาทางหนีนี่ล่ะ เลยโผล่มาให้เห็นหน้าเสียหน่อย”
“นี่คุณจับตาดูผมอยู่ตลอด”
“ไม่อย่างนั้นฉันจะรู้หรือ ว่านายกำลังคิดอะไร การจับตาดูอยู่เงียบๆโดยอีกฝ่ายไม่รู้ตัว นั่นล่ะคือวิธีการอ่านความคิดคนได้ดีที่สุด หึ”
“คุณ...คุณไม่มีสิทธิ์มากักขังหน่วงเหนี่ยวผมไว้ที่นี่!”
“มีหรือไม่มี ฉันก็พานายมายืนอยู่ตรงนี้แล้วยังไงล่ะ หึ ตะเกียกตะกายอยากจะหนีนักใช่ไหม ได้ ฉันจะสนองให้” ภีมพริษฐ์กัดฟันกรอด เห็นหน้ากี่ครั้งความโมโหก็แล่นพล่าน
"เกลี้ยง จับเจ้านี่ไปมัดไว้กับเสาสะพาน ฉันอยากเล่นอะไรสนุกๆสักหน่อย" ใบหน้าคมคายออกคำสั่งขณะมองวัตถุดำเมี่ยมในมือ สายตาคมกริบอย่างหนุ่มเลือดผสมเหลือบขึ้นมองร่างโปร่งบางถูกลากถูลู่ถูกังไถครูดกับทรายไปเชิงสะพาน นายเกลี้ยงจับวาเลนไทน์มัดตามคำสั่งก่อนจะรีบถอยออกมา
เปรี้ยง!!
เสียงปืนนัดแรกแผดเสียงกัมปนาทสนั่นกึกก้องลั่นท้องน้ำชนิดไม่ทันได้ตั้งตัว วาเลนไทน์ตกใจตะลึงตะลาน เขาสบตากับคนบนฝั่งที่เล็งเป้ามาที่เขาอีกนัด และอีกนัด
ปัง! ปัง! ปัง!
กระสุนนัดแล้วนัดเล่าผ่านเฉียดไปมาอย่างหยอกเย้าแบบที่เหยื่ออย่างวาเลนไทน์ขำไม่ออก จุกแน่นในอกอับจนทางสู้ ไม่ต่างจากตัวเองเป็นเป้านิ่งลองฝีมือในการสอยของรางวัลตามงานวัด
“คุณมันโหดร้าย ทารุณ เพราะแบบนี้ไง พริมถึงมีคนอื่น พริมมีคนอื่นก็เพราะตัวคุณทำตัวเอง!” วาเลนไทน์ตะโกนแข่งกับเสียงปืน
“เปรี้ยง!”
ลูกกระสุนแล่นออกจากรังเพลิงพุ่งเฉียดใบหน้าในระยะเผาขน ปลายผมสีอ่อนปลิวกระจาย วาเลนไทน์หูอื้อ หัวใจแทบหยุดเต้นไปชั่วขณะ ก่อนเปลี่ยนเป็นเต้นกระหน่ำด้วยความตกใจ เมื่อกี้วาเลนไทน์รู้สึกเหมือนอีกคนตั้งใจเล็งปืนมาที่ตัวเองจริงๆ ไม่ได้ล้อเล่นเหมือนนัดที่ผ่านมา
“สาเหตุจะเพราะอะไร แล้วเราจะได้รู้กัน” ภีมพริษฐ์เอ่ยเสียงเรียบ
"เอาล่ะ ไอ้วาดแก้มัดให้มันแล้วพาไปขึ้นเรือ อยากขึ้นเรือนัก ก็ให้ขึ้นเสียหน่อย เดี๋ยวเราจะแวะไปทักทายไอ้เหี้ยมกัน" เขาสั่งอันวาด สมุนอีกคนที่นิ่งแต่ลงมือได้เด็ดขาดถูกใจรับช่วงต่อ
"ครับนาย" ร่างสูงใหญ่หน้าคมคร้ามอย่างหนุ่มใต้น้อมศีรษะรับคำสั่งก่อนจะสาวเท้าเข้าไปปลดเชือกแก้มัดพร้อมออกแรงกระชากแขนเชลยตรงไปยังเรือ
สปีดโบ๊ทแล่นออกจากเกาะพร้อมผู้โดยสายเรือสี่คน วาเลนไทน์มองคนนั่งขนาบข้างคนละฝั่งด้วยสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ฝั่งหนึ่งฝรั่งหน้าขรึมรอรับคำสั่งนาย อีกฝั่งแทบไม่อยากหันมอง...คุณภีมพริษฐ์
“คุณจะพาผมไปทรมานอะไรอีก”
“เดี๋ยวก็รู้” ภีมพริษฐ์เหลือบมองอีกฝ่ายด้วยหางตา “เห็นตะเกียกตะกายอยากจะออกจากการคุมขังของฉันนัก ฉันเลยจะให้นายได้ตะเกียกตะกายออกสมใจ”
บ่อจระเข้น้ำเค็มขนาดใหญ่คือจุดหมายปลายทาง ร่างโปร่งบางที่เพิ่งอกสั่นขวัญแขวนกับลูกปืนถูกยัดเข้ากรงเหล็กขนาดใหญ่ก่อนจะถูกหย่อนลงบ่อช้าๆ วาเลนไทน์ตาเบิกโพลงกับฝูงอสูรกายเลือดเย็นครึ่งบกครึ่งน้ำที่กรูเข้ามาอย่างหิวกระหายพร้อมคมเขี้ยวแหลมที่พร้อมปลิดชีพฉีกกระชากร่างเหยื่อเละไม่มีชิ้นดี เป้าหมายคือเขาที่หมดหนทางหนีในกรง!
ตึง! ตึง!
เสียงจะงอยปากแหลมที่พุ่งกระแทกกรงสั่นสะเทือนรอบทิศทาง วาเลนไทน์ตัวสั่นเทาหวาดระแวงกับความเป็นความตายตรงหน้า กรงเหล็กขนาดใหญ่แน่นหนาถูกออกแบบอย่างดีขยับเขยื้อนไปมาเหมือนลูกเต๋าถูกทอยดูเป็นภาพน่าสนุกสำหรับคนมอง แต่ไม่ใช่กับคนที่อยู่ในกรงท่ามกลางฝูงจระเข้อย่างวาเลนไทน์!
"คุณภีมพอเถอะ! ได้โปรด...”
วาเลนไทน์ร้องตะโกน ตัวบางขดสั่นหวาดผวาอยู่กลางกรง น้ำตาไหลพรากอย่างหมดความอดทนขณะมองฟันแหลมคมที่พุ่งเข้ามาใกล้ ทั้งหวาดกลัว ทั้งทรมาน ฆ่ากันเสียเถิด หากจะโหดร้ายต่อกันเช่นนี้
“ฆ่าผมเสียเถอะ หากจะทารุณกันขนาดนี้ ฮึก..." ร่างที่เพิ่งฟื้นจากไข้ฟุบลงทันทีที่เอ่ยเสร็จ กรงขนาดใหญ่ถูกยกขึ้นจากบ่อพร้อมร่างหมดสติที่ถูกช้อนออกมา
"ฉันเมตตาไม่ส่งไปให้สิงโตไล่กวดก็ดีแค่ไหน เลอ้อนของฉันทำให้นายระทึกได้พอๆกับที่นี่ล่ะ" เขาเอ่ยกับร่างหมดสติในวงแขนอันวาด เลอ้อนที่ว่าคือสิงโตตัวเขื่องงามสง่าที่เลี้ยงไว้เป็นสัตว์เลี้ยงที่บ้านต่างประเทศ ทุกครั้งที่ต้องการเค้นความจริงจากคนที่คิดไม่ซื่อ เขาจะสั่งคนให้จับเหยื่อโยนเข้าไปในกรงพื้นที่หลายไร่ให้สิงโตวิ่งไล่กวด!
“แกจะไม่มีวันได้หนีไปไหนได้ทั้งนั้น ถ้าฉันไม่คิดจะปล่อยมือ!” 
RIP อย่างสงบ ไทน์ลูกแม่ ใครอยากตื๊บพระเอกคนไหน เชิญตามสบายจ้า
มีตัวละครเพิ่มขึ้นมา คือ อันวาด อดีตทหารเกณฑ์ ไปรับใช้ชาติ เมียเลยมีชู้ จัดเพิ่มมาเพื่อคุมตัวนายเอกโดยเฉพาะ ผัวหลวงผู้มีอดีตเกลียดพวกชู้เข้าไส้ เหอๆ กับอีกคน คุณหมอเจ้านาย อุเคะแสนดี? น่ารัก^^ ผู้จะมาเยียวยาอีโหดอันวาด
ส่วนไอ้เกลี้ยงกลายเป็นหนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาลี หล่อนะ แต่มันตัวดำเหมือนเดิม คู่ป่วนกับคุณเลขาฯสุดแสบ
ขอบคุณที่ติดตามจ้า
หัวข้อ: อเวจีเสน่หา ตอนพิเศษ ตอนกวางน้อยกับสตรอว์เบอร์รีจุ่มนมข้นหวาน (P.20)(25/03/59) (อ่าน 249113 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก