มาแว้วววววววว งานเสร็จแล้วอะคับเลยมาโพสไว หรือหัวใจที่ปราถนา มาไวเพราะใจกล้า จึงมาหาเพราะอยากเจอ เอย กลอนผม เพราะสุด ๆ มั้ยคร้าบ
Part X
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก วันศุกร์แห่งชาติ ก็มาถึง วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เราออกมานอกสถานที่มาดูที่จัดสัมมนา และเตรียมความพร้อมสำหรับการสัมมนา พร้อมกับนำสินค้าและบริการเข้ามา รวมทั้งวัสดุอุปกรณ์ทางด้าน IT ต่าง ๆ ที่จะเริ่มขึ้นในวันจันทร์ พรุ่งนี้ เสาร์ ทิตย์ ก็หยุด 555+ สบาย หวานหมู จะเที่ยวเชียงใหม่ให้ชุ่มปอดเลย ว่าแล้วจิตใจก็เบิกบานขึ้นเป็นกองและก็นึกถึงไร่องุ่น และสวนส้มของป้าที่อยู่บนรถสี่ล้อแดง เสาร์ ทิตย์นี้ต้องไปเที่ยวให้ได้ 555+
พอจัดเตรียมสถานที่เรียบร้อย เช็คความพร้อมเรียบร้อย ทุกอย่างเรียบร้อย ก็ได้เวลาว่างละคร้าบ เอ ขอโทรศัพท์ก่อน
“สวัสดีครับ สวนส้ม...........ครับ”
“เอ่อ สวัสดีครับ ขอสายป้านุ่น หน่อยครับ”
“คุณแม่เข้าไปในเวียงครับผม”
“อืม งั้นฝากบอกว่า หลานมุยโทรมาละกันนะครับ ช่วงเย็น ๆ จะโทรไปหาใหม่”
“เอ คุณแม่ไม่มีหลานชื่อนี้นี่ครับ”
“มีดิคับ เอาเป็นว่าบอกคุณป้านุ่นละกันครับว่า หลายมุยโทรมา”
“ไม่มีแน่นอน คุณแม่ไม่มีหลานชื่อนี้”
“ช่างเหอะ มีไม่มีก็บอกให้หน่อยละกัน” ตัดความรำคาญครับ
“กรูไม่บอก เรื่องอะไร ใครก็ไม่รู้ ไม่เห็นรู้จักอยู่ ๆ จะมาอำว่าเป็นหลานคุณแม่ ใครเชื่อก็โง่ตายละ บอกมาซะดี ๆ มรึงเป็นใคร ไม่งั้นเป็นเรื่องแน่” อ้าวไอ่นี่วอนซะละ
“ไม่บอก เรื่องอะไร ใครก็ไม่รู้ ไม่เห็นรู้จักอยู่ ๆ จะมาถามชื่อกรู ไอ่ฟาย” อ้าวนิสัยไม่ดีซะงั้นผม
“อ้าวไอ่เชี้ยนี่เล่นไม่เลิกใช่มั้ย อย่ามากวนตีนนะโว้ย แล้วเบอร์นี้อย่าโทรมาอีก ไม่งั้นถึงตำรวจแน่ ๆ” เฮ้ย ไรกันหนักหนาวะแค่เรื่องแค่เนี้ยะ จะเป็นจะตาย
“เออ ถ้ามรึงแน่จริงก็ลองดูสิ กรูชื่อมุยโว้ย ตามหากรูให้เจอละกัน แต่อย่าให้กรูเจอมรึงก่อนละฟาย แล้วมรึงจะรู้ว่านรกมีจริง”
พูดเสร็จผมก็วางสายไปเลยขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงแล้วคร้าบ กะอีแค่เรื่องแค่นี้ทำเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตไปได้ แต่พอคิดดูอีกทีถ้าสมมุติมีใครโทรมาหาแม่เราแล้วเราไม่รู้จัก สืบสานวงศาคณาญาติ ก็ไม่รู้จัก ก็คงต้องนึกว่าเป็นพวกมิจฉาชีพแน่ ๆ ว่าแล้วก็เฮ้อ อีกครั้งที่ 108 จะได้ไปเที่ยวไร่องุ่น ไร่ส้มป้านุ่นมั้ยเนี่ย สงสัยไอ่นี่ต้องเป็นลูกชายป้านุ่น แน่ ๆ เอาเรื่องน่าดู แล้วช่วงบ่ายนี้ทำไรดีเนี่ย กำลังนั่งคิดเพลิน ๆ อยู่
“มุย ครับ” พร้อมกับตบไหล่เบา ๆ ตกใจหันไปมอง ไต๋นี่เอง
“อ้าว ว่างัยคับ”
“ก็เรียกตั้งนานแล้วไม่ได้ยิน คิดไรอยู่อะคับ”
“เรื่อยเปื่อยอะคับ ไม่มีไรก็ช่วงบ่ายนี้ว่างแล้ว”
“งั้นไปเดินเล่นกับพวกเราปะ ว่าจะไปดูหนัง กินข้าวกันอะ เดี๋ยวจะไปกินข้าวกันก่อน”
“อะ กับพวกนายเนี่ยนะ”
“ไมละ กลัวพวกนั้นเอาเรื่องรึงัย มีเพื่อน ๆ ของเราไปด้วย”
“แหะ ๆ ม่ายช่าย เพียงแต่เกรงใจ” เฮ้อ คิดไรไม่ออกแล้ว
“งั้นก็ไปด้วยกันดิ”
“อืม งั้นก็ได้”
“รู้น่า เหงาใช่มั้ยหละ”
“เออ ๆ รู้ทันจริง ๆ” ว่าแล้วก็หัวเราะพร้อมกันก็พอดีพวกนั้นเดินมา ก็มีไอ่บิ๊ก ไอ่เซลล์ ไอ่ชู๊ด ไอ่กฤช ไอ่พีค ไอ่แทน ไอ่สิงห์ พี่ปลา ป้าสวย น้องน้ำหวาน น้องเพรียง น้องเกร็ด น้องพิ้งค์ โอ้พระเจ้า ครบชุดเลยครับ งานนี้ 15 คนเต็ม ๆ เหมือนเด็ก ๆ เลยมีไปกินข้าว ดูหนัง คืนนี้มียาวแน่ ๆ
“เอ้ยไต๋ ที่เดินมานั่นแนะรวมรุ่นทุกรุ่นเลยเหรอครับ 555+”
“ก็คงงั้นมีทั้งสากกะเบือยันเรือรบ 555+” กำลังหัวเราะอยู่กับไอ่ไต๋อยุ่ดี ๆ
“หัวเราะไรกันสนุกดี หัวเราะด้วยคนดิ” ว่าแล้วไอ่บิ๊กก็หัวเราะครับ ไม่รู้มันจะหัวเราะเรื่องไรของมัน เพราะมันก็ไม่รู้ว่าผมหัวเราะกันเรื่องอะไร คนเราอะนะ
“มรึงนี่ก้วนส้นจริง ๆ” ไอ่ไต๋พูด
“อ้าว สัด เห็นหัวเราะกันสนุก ๆ กรูหัวเราะมั้งหนักหัวใคร” ดูมันพูด
“หนักหัวกรูนี่แหละ” เลือดขึ้นหน้าครับ ไอ่นี่มันกวนจริง ๆ
“อ้าว ไอ่เหี้ยนี่อยู่ด้วยเหรอ” อ้าวที่ผ่านมามึงไม่เห็นกูรึงัยไอ่เช็ดเข้
“กรู ไม่ได้พูดกะมึง กูพูดกะเพื่อนกู เสือกไรด้วย” อ้าวงี้ก็หล่อดิ
“นี่ก็เพื่อนกรู สัด” ว่าแล้วผมก็ง้างตืนเต็มที่ครับ กะว่าจะถีบมันซะหน่อย แต่ไอ่ไต๋ขัดจังหวะครับ
“พอเหอะมุย มรึงด้วยไอ่บิ๊ก” “ว่าแต่มุยอยากดูเรื่องไรหละ” อ้าวเหยียบเบรกซะหัวทิ่ม
“เอ่อ อ่า ไปถึงค่อยดูโปรแกรมละกัน” สับเปลี่ยนอารมณ์ไม่ถูกเลยกรู
“เอางี้ ถามพวกน้อง ๆ ผู้หญิงดูก่อนดีกว่า”
“น้อง ๆ ครับอยากดูเรื่องอะไรกันเหรอครับ”
“อะไรก็ได้คะพี่มุย” น้องเพรียงตอบ แหมน้องตอบซะสิ้นคิดเลย
“พี่ว่ากินข้าวไปค่อยคิดไปดีกว่าครับ” ว่าแล้วก็หันไปหาไอ่ไต๋
“แล้วไปงัยวะ คนตั้งเยอะ”
ขณะที่ผมกำลังงง ๆ อยู่นั่นเอง ผัว เอ้ย ผัวะ ครับ ผัวะ เต็ม ๆ หัวเลย
หันไปมอง เห็นแต่คนหัวเราะรวมทั้งไอ่บิ๊ก ไอ่ชู๊ด ไอ่เซลล์ ที่มันอยู่ข้างหลังผม
“ใครเล่นเหี้ย ๆ วะ” พร้อมหันไปมองด้วยสายตาอาฆาต
“อะไร ใคร ผีมั้ง” ไอ่บิ๊กว่าแล้วก็หัวเราะ
“เออ ทีใครทีมัน อย่าให้กูจับได้นะ”
“จะจับอะไรคร้าบ .......มอย เอ้ย มุย” (เติม ห. หีบข้างหน้า) ไอ่ชู้ตปากหมาน ไอ่นี่อีกแล้ว งั้นคนที่แซวเราทะลึ่งบนเราสงสัยจะเป็นไอ่นี่ละมั้ง มันลามกอะไอ่นี่
“เอ้ย เล่นกันเป็นเด็ก ๆ ไปได้ ไปกันเหอะ ปะ” ว่าแล้วไอ่ไต๋ก็ล็อกคอผมพร้อมกับพาลากไปขึ้นรถ ลากนะครับลากไปเลย พวกเพื่อน ๆ มันก็ได้แต่หัวเราะกับท่าทางของผม ผมไม่ชอบเป็นตัวตลกของใคร ผมชักเริ่มไม่พอใจเพื่อนมันแล้วสิ
มันลากผมมาถึงรถก็แนะนำให้รู้จักเจ้าของรถ ชื่อ มิกซ์ เป็นลูกเจ้าของรีสอร์ทแห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ เป็นเพื่อนกับมันตั้งแต่สมัยเรียน พื้นเพเป็นคนเชียงใหม่นี่แหละ เมื่อก่อนที่บ้านทำสวนส้ม แต่ก็เปลี่ยนมาทำเป็นรีสอร์ทแทน มันรู้ว่าเพื่อน ๆ มาจาก กท. มันก็เลยออกมาพาเที่ยว อีกคันชื่อ ลุค ทำงานที่เขตเหนือนี่แหละ แต่อยู่แผนกวิดวะระบบ อยู่บ้านใกล้ ๆ กับที่ทำงาน ถึงรับพวกไอ่ไต๋ไปกลับได้ พวกไอ่ไต๋เป็นวิดวะโทรฯ ไอ่เราก็นึกว่าใครมิน่าละเคยเห็นหน้าที่ไหน เห็นแวบ ๆ ที่เขตเหนือนี่เอง
“หวัดดีคับ ผมมุยคับ”
“ดีคับ ผมมิกซ์”
“หวัดดี ผมลุคครับ”
“ไต๋ แล้วจะแบ่งยังงัยวะเนี่ยตอนนี้ก็ 17 เข้าไปแล้ว”
“อ๋อ มีรถของป้าสวย ของพี่ปลา แล้วก็ของแทนอีกคัน ของสิงห์อีกคัน ของพีคอีกคัน ของน้องน้ำหวานอีกคัน ของน้องเพรียงอีกคัน ของน้องเกร็ดอีกคัน ของน้องพิ้งค์อีกคัน”
“เออ สรุปแล้วมีกันหมดทุกคนใช่ปะยกเว้นพวกที่มาจากกรุงเทพ” รีบตัดบทมันครับขี้เกียจฟังมันสาธยาย มันก็เหลือเกินช่างรู้ไปหมดจริง ๆ
หลังจากนั้นก็แบ่งกันนั่งไป ผมนั่งรถมิกซ์กับไต๋ ส่วนคนอื่น ๆ ไม่รู้คับ จำไม่ได้ เอาเป็นว่าไปถึงร้านอาหารกันครบทุกคนเป็นใช้ได้ นั่งไปก็คุยกันไปเริ่มมีเพื่อนอีกคนละคับ ไอ่มิกซ์นั่นเอง ผมนี่ก้อสนิทกับคนอื่น ๆ เร็วจริง ๆ เฮ้อ พระเจ้าช่างโหดร้ายจริง ๆ ที่ประทานความหล่อมาให้กระผม อิ อิ อิ
พอมาถึงร้านอาหารผมก็นั่งกับ จะใครซะอีกก็ ไต๋ กับมิกซ์นั่นแหละครับ พออาหารมาครบผมก็กระหน่ำซัมเมอร์เซลเลยครับ หิวโคตรร ๆ ของความหิว สงสัยจะพล่ามมากไปหน่อย ตอนนี้ไม่สนใจคุย สนใจฟังใครแล้วครับ จ้วงเอาจ้วงเอา และแล้วก็ได้เวลาอิ่มครับ ส่วนคนอื่น ๆ กินไป คุยกันไปยังไม่มีใครอิ่มเลยไมเราอิ่มก่อนวะไม่ได้ต้องหาไรกินเรื่อย ๆ ไม่งั้นเสียเปรียบ แต่พอเห็นท้องตัวเองก็ต้องรีบหยุดความคิดเพราะพอเวลาเลย 30 มาแล้ว พุงมันก็ชักนะลามปามเข้ามาทุกที ต้องเพลา ๆ ลงมั้ง จะมาทำเป็นเด็ก ๆ ไม่ได้แล้ว 555+ พลางนั่งฟังพวกมันคุยกันมั้ง จีบกันไปมั้ง มั๊ง ไม่รู้ครับ เหมือนหมาหยอกไก่มากกว่า แค่นี้ผมก็รู้แล้ว ไก่เห็นตีนงูงูเห็นนมไก่ 555+ ไอ่พวกนี้ขี้หลีเหมือนกัน มิน่าหละแฟนถึงไม่ค่อยมีกันสนุกไปวัน ๆ นี้เอง จากนั้นหันไปมองเห็นน้องน้ำหวานกำลังอิ่มพอดี ก็เลยชวนน้องน้ำหวานคุยดีกว่า เพราะน้องน้ำหวานคุยเก่ง น่ารักดี ไม่รู้มีแฟนรึเปล่านี่สิ น่ารักซะขนาดนี้ สุดท้ายถามไปถามมาไม่เหลือมีซะและ ไม่เป็นไรเหลือใครอีกเนี่ย น้องพิ้งค์ดีกว่าว่าแล้วก็คุยกับน้องพิ้งค์ที่นั่งข้าง ๆ น้องน้ำหวาน คุยไปคุยมาสุดท้ายก็เหมือนเดิมมีแฟนแล้ว ไมมีแฟนกันเร็วจังเลยนะผู้หญิงพวกนี้เฮ้อ จะรีบไปไหนกันก็ไม่รู้ผู้ชายมีตั้งเยอะ น่าจะรออีกสักหน่อย
“มุย ไว้ถ้าวันหยุดไว้ไปเที่ยวบ้านไอ่มิกซ์กันมั้ย” ไอ่ไต๋ชวน
“นั่นสิครับ ถ้ามุยว่างก็ไปเที่ยวบ้านเราก็ได้นะ จะได้ไม่เหงา เห็นไอ่ไต๋บอกว่าเป็นคนขี้เหงาไม่ใช่เหรอ” อ้าวไอ่พวกนี้นี่จะมีความลับให้กันมั้งไม่ได้รึงัย
“เอ่อ ก็ถ้าว่างนะครับ”
“ก็เสาร์ ทิตย์นี้ก็ว่างนี่”
“มุย มีธุระนะ”
“อืม ๆ ไม่เป็นไร”
“เสาร์ ทิตย์ หน้าดีกว่า” ผมเสนอ
“อือ ก็น่าจะได้นะถ้าไม่ติดไรซะก่อน” ไอ่ไต๋พูด
“ผมว่างเสมอนะคับ ถ้าอยากไปเที่ยวก็โทรมาบอกได้เลย” ว่าแล้วก็เอามือถือผมไปเมมเบอร์
“นี่คับเบอร์ผม มุยยิงเข้ามาดิ ไม่ต้องแรง” อ้าวไอ่บร้า
“อืมเสาร์ ทิตย์หน้าไม่มีไรเราก็ไปเที่ยวบ้านไอ่มิกซ์กันเหอะ” ไอ่ไต๋มันพูดขึ้นมา
“งั้นหนูไปด้วยนะค้า” น้องน้ำหวานนำเสนอ ตามมาด้วยน้องพิ้งค์ น้องเกร็ด น้องเพรียง ป้า ๆ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ของมันทั้งหลาย” สรุปคือไปหมดก็แล้วกันขี้เกียจนับ
กินข้าวเสร็จแล้วก็ได้เวลาที่จะไปดูหนังกัน แต่ดันมีสายเข้ามือถือป้าสวยซะนี่ สรุปแล้วไม่ได้ไป ผจก. เขต ให้เข้าไปหาหน่อยมีเรื่องชี้แจงอีก พร้อมกับเตรียมการสำหรับต้อนรับท่านผู้ว่า เพราะว่าท่านได้ติดต่อกลับมาแล้วว่าจะมาร่วมงานด้วย สรุปแล้วก็คือกลับเข้าไปทำงานกันต่อทั้งกลุ่ม เฮ้อเสียดายอดดูหนังเลย แต่คืนนี้ก็นัดเจอกันแล้ว แล้วงัยคืนนี้เจอกันแน่ ๆ 5555+ โฮะ ๆๆๆๆ หัวเราะอย่างคนเสียสติ