ยินดีต้อนรับเพื่อน ๆ ใหม่ด้วยนะครับ
เอ่อ ตัวเอกของเรื่องยังออกไม่หมดนะครับ ยังมีอีกแยะ แล้วคุณจะอึ้ง ทึ่ง เสียว
ต่อกันเลยดีกว่านะครับ ใกล้แล้วครับใกล้แล้ว
Part IV 1.1.1
ณ โรงอาหารประจำบริษัทฯ ผมก็ได้ข้าวมันไก่ย่าง + ไก่ทอดในราคาแค่ 20 บาท อย่าอิจฉาคับ
ซี้กับเจ้าของร้านข้าว พอเดินไปหยิบช้อนส้อม กำลังจะหยิบแก้วน้ำ น้องแอนก็เดินมาตาม
“พี่มุย ไม่ต้องแล้ว ตักน้ำให้แล้ว”
“เออ ดีกำลังจะเอาไปเพิ่มพอดี”
“โห แค่ที่ตักไปก็แทบจะไม่หมดแล้ว”
พอไปถึงที่โต๊ะ จริง ๆ ด้วย คนนั่งกินแค่ 8 คน แต่แก้วน้ำเป็นโหล เฮ้อเป็นอูฐกันหรืองัยเนี่ย
ก็มี น้องแอน น้องกิ๊ก น้องก้อย เจ๊ออง เจ๊จี๊ด ไอ่คุง ไอ่แอร์ และ มุย โต๊ะนึงให้นั่งได้แค่ 6 คน
แต่กลุ่มเรามีความสามารถ ลากเก้าอี้มานั่งได้ถึง 8 คน นับถือจริง
จากนั้นเสียงอันอึกทึกครึกโครม ฟังไม่ได้ศัพท์ ยิ่งกว่านกกระจอกแหกรังเสียอีกก็ระเบิดขึ้น
พร้อมกับเสียงอาวุธยุทโธปกรณ์กระทบกันดังโคร้งเคร้ง แต่เปล่าเลย ปากพูดคุยกัน
แต่สายตาไม่ได้อยู่ที่โต๊ะ หรืออยู่ตรงหน้าเพื่อน ปากพูดไปตาก็หันไปมองหาเหยื่อรอบ ๆ ตัว
จนต้องเตือนกันบ่อย ๆ ให้สำรวมนิสสสสสสสสสสนึงงงงงงงงง
พอสงครามจบลง
“มุย ประชุมวันนี้เป็นงัยมั้ง” เจ๊อองถาม
“ก็เรื่อย ๆ พี่ เซ็ง ๆ อะต้องออกต่างจังหวัดเดือนหน้าอะ” พูดไปพลางถอนหายใจ
“ได้ไปที่ไหนหละ”เจ๊จี๊ด รีบชิงเจ๊อองขึ้นพูดก่อน
เจ๊อองเป็นคนพูดช้า เจ๊จี๊ดพูดไปได้สิบกว่าคำพี่อองเพิ่งอ้าปาก ไม่ทันเจ๊จี๊ดเค้าหรอก
“เขตเหนืออะเจ๊ เชียงใหม่”
“ก็ดีนี่หว่า เดือนหน้าก็จะเข้าหน้าหนาวพอดี”
“เจ๊ ฝนยังไม่หยุดตกเลย คงจะหนาวทันมั้ง” ยัยก้อยเสริม
“แล้วมีใครไปมั้งอะ” ไอ่คุงถาม
“ก็มีคุณษร แผนก....... คุณเอก แผนก...... คุณแม็ก แผนก......... คุณวี แผนก...... ละก็ ไอ่เบศร์ แผนก........... อะ”
“อะ คุณณเบศร์ ไปด้วยเหรอ” เจ๊อองพูดพร้อมกับทำหน้าแดง ๆ
“แก มาเรียกคุณเบศร์ของช้านว่าไอ่ได้ยังงัย”
เจ๊จี๊ดรีบเสริมพร้อมถลึงตาใส่ผมและก็หันไปพยักเพยิดหน้ากับ น้องกิ๊ก และน้องก้อย
“เสรือกกวนตีนทำไมหละ หลายครั้งแล้วนะไอ่นี่” ผมพูดอย่างไม่พอใจ
“ทำไม ยังงัย” ไอ่แอร์หันมาถาม ไอ่นี่รักเพื่อน เห็นเพื่อน ๆ ถูกรังแกไม่ได้
“ก็ไม่มีไรหรอก ทุกคนก็รู้อยู่ว่ามุยอยากไปใต้ แต่แมร่งเสรือกแย่งมุยไปซะงั้น”
นี่ใส่มันซะเลย เด็ก ๆ ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ แต่นิสัยของพี่มันไปแล้ว ฮุ ฮุ
“อะ ไอ่นี่ วอนซะแล้ว” ไอ่แอร์ว่า
“ช่างมันเหอะหวะ ไม่สนใจ” พูดก่อนที่เรื่องจะไปกันใหญ่ ไม่งั้นความลับแตก
ยัยแอนหันมาพร้อมกับพูดว่า
“มีพิรุธนะเนี่ย”
แต่ผมไม่สนใจเฉไฉไปเรื่องอื่นดีกว่า ทุกคนก็รู้อยู่ว่าถ้ามีเรื่องไรขึ้นมาผมจะไม่หยุดง่าย ๆ จนกว่าจะเคลียร์ไปข้าง แต่นี่มันแปลก ๆ อิ อิ อิ
ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับ ว่าคนเราเวลาที่จะเริ่มชอบกันหนะ ต้องแกล้งกันซะก่อนอะไรแบบนี้
แต่ผมว่าไม่ใช่นะ ผมไม่ชอบเลยอะ ชอบก็บอกมาเลย ไม่ชอบก็บอกมาเลย นี่อะไรมาคอยแกล้ง
มาพูดจากระทบกัน หรือชอบเวลาทำเราอารมณ์ไม่ดีอะไรแบบนี้ หรือว่าผมผิดปกติไปหว่า เพราะส่วนมากความชอบ ความรักมักจะเริ่มต้นแบบนี้รึเปล่าน้า แล้วผมจะเป็นแบบนี้มั้ยครับเนี่ย หน้าตาแบบณเบศร์เนี่ย ไม่น่าจะขี้แกล้งจริง ๆ เลยนะ ป้า ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ว่าปะ
หลังจากที่เก็บจาน และล้างมือล้างไม้เสร็จก็เดินไปออฟฟิศ เพื่อที่จะตั้งหน้าตั้งตาทำงาน 5 5 5+ มิใช่ มิใช่ ต่างคนก็ต่างเอาหมอนของตัวเองออกมาและก็บรรจงแนบศรีษะลงกับหมอนใบนั้นพร้อมกับนอนหลับไปอย่างอ่อนเพลียหลังจากไปทำสงครามเสร็จ แม้จะเหลือเวลาอีก 20 กว่านาทีจะเป็นเวลา บ่ายโมงก็ตาม เฮ้อ น่าสงสารบริษัทฯ จริง ๆ มีพนักงานแต่ละคน.................
[attachment deleted by admin]