ขอบคุณสำหรับทุก ๆ Re: ที่โพส
อุตส่าห์เสียสละเวลาในการ Re เพื่อเป็นเพื่อนมุยกันในเรื่องนี้
เอ่อ น้อง sarin ครับ พี่หวังว่าให้มันเป็นเช่นนั้นนะครับ
น้อง Minus ครับ พี่ว่า บางทีฝันของเราก็เป็นเรื่องเป็นราว บางทีก็มั่ว ๆ กันก็มีนะครับ ลองฝันดูดิ
555+
ต่อข้อซักถามว่า มาจากรุ่นไหนของโรงเรียนแถววัดเลียบนั้น เอ่อ ก็อยากจะตอบเหมือนกันแต่ว่าด้วยจรรยาบรรณอะคับ
อีกคำถามหนึง บริษัทมหาชนหรือไม่ เดาถูกแล้วอะครับ แต่ไม่ขอบอกชื่อนะครับ สงสารบริษัทอะครับ 555+
มาต่อกันดีกว่าฉลองครบ 100 Re คร้าบบบบบบบ
Part V
แป๊บ แป๊ะ พรึบ พรับ พรึบ พรับ อะ อะ พร้อมกับเสียงจิ๊จ๊ะที่ดังขึ้น
มีคนเปิดไฟครับพร้อมกับดวงไฟหลอดนีออน ที่สว่างไสว สดใส ขึ้นทีละดวง
พร้อมกับหน้าตาที่แสนจะหน้านิ่วคิ้วขมวดบึ้งตึงไปหมดของผม ใครวะมารบกวนเวลานอนหลับ
พลางเช็ดคราบน้ำตาที่ปริ่ม ๆ น้ำลายที่ยืดมานิด ๆ เอ๊ะ เราร้องไห้หรือเนี่ย งง ๆ ยังไม่ได้คิดเรื่องความฝัน
หันกลับไปดูคนใครเปิดไฟวะ อ้าวเป็นใครไปซะไม่ได้ ผู้จัดการฝ่ายนี่เองที่เปิดไฟ จะใครซะอีกหละ
ก็ต้องรีบหละครับ เปิดคอมทันที พร้อมกับนั่งพิมพ์อะไรไปเรื่อย ๆ แหะ แหะ จะมีไรถ้าไม่ใช่ Hi5 MSN Thaiboyslove แต่ยัง คับ ยัง เปิด Word ด้วยวันนี้มีงานต้องส่งอะครับ ใครบอกผมไม่ตั้งใจทำงานแหม ๆ
ป้องกัน ผจก. ฝ่ายสงสัยอิ ๆ ว่าเรากำลังทำไรอยู่ไม่ยอมเปิดไฟ (เด็ก ๆ ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ
แต่ถ้ารู้จักเอาตัวรอดเป็นยอดดี หุ หุ) ดูนาฬิกาก็เป็นเวลา 13.15 แล้วชะอุ้ย กะว่าจะหลับแป๊บเดียวนะเนี่ยปุ๊บเราก็ขยันทำงานปั๊บ
พอ ผจก.ฝ่ายเดินผ่านหน้าโต๊ะคอมเราเข้าไปในห้อง ก็ได้เวลาคิดทบทวนเรื่องฝันเมื่อกี้นี้
แปลกดีฝันเป็นตุ เป็นต๊ะเลย เอเค้าฝันว่าเจองูจะเจอเนื้อคู่ สงสัยเนื้อคู่เราจะมาถึงแล้ว เห้ เห้
เออออออแต่มันไม่ใช่งูนี่นา เป็นพญานาคเหมือนตามบันไดวัดซะงั้น แถมหลายตัวอีกต่างหาก สีมันดำสนิทเลย
ไม่เห็นเหมือนกันกับในวัดเลย พลางคิดทบทวนไปทบทวนมา ฝันแปลก ๆ เฮ้อ สงสัยดูหนังมากไป
ไปแปรงฟัน ล้างหน้าดีกว่า ก็เพื่อที่จะได้สดใสขึ้นงัยคร้าบ ยิ่งถ้าได้น้ำเหนียว ๆ ขาว ๆ ขุ่น ๆ ของ.....................
โฟมล้างหน้ายี่ห้อ.....ที่ผสมเม็ดบีช ซึ่งจะแตกตัวพาโมเลกุล เกาะตัวอนุมูลอิสระที่สกปรกใต้ใบหน้า
อันอ่อนบางของเราแล้วหละก็ อุ อุ และแล้วก็กลับมาสู้กับงานหนักช่วงบ่าย ไม่ใช่งานอย่างเดียวนะ ร่างกายด้วย
อะครับ ทุก ๆ ท่านคงจะรู้ว่าช่วงบ่ายหนะ จะเป็นช่วงที่ง่วงหงาวหาวนอนมากเพียงใด อิ อิ
พอกลับมาที่โต๊ะทำงาน ก็ต้องตกใจกับห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ดูเหมือนจะพยายามห่อให้สวยงามที่สุด
ดีนะที่เป็นของหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ไม่ใช่ของไทยรัฐ จากนั้น น้อง ๆ เพื่อน ๆ พี่ ๆ ทั้งหลายก็เดินเข้ามา
พร้อมกับคำว่า
"สุขสันต์วันเกิดจ้า" พูดขึ้นพร้อมกัน
"อะไรเนี่ย" ทำท่าทาง หน้าตื่นเต้นเข้าไว้ ทั้ง ๆ ที่อยากด่าใจจะขาด
"ขอบคุณมากนะ ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง" กล่าวพร้อมกับแสยะยิ้ม
"แกไม่ต้องมาเสแสร้ง" เจ๊จี๊ดพูด
"นี่กลัวเปลืองตังค์กันมากเลยอะงัย คนตั้งเยอะตั้งแยะ ได้ของขวัญห่อเดียว แถมยังใช้กระดาษหนังสือพิมพ์ห่ออีก ซึ้งใจมาก ๆ เลย" เริ่มแล้วคับผมคันปาก
"อ้าว ดูปากสิ ก็พี่ไม่ใช่เหรอเป็นคนต้นคิด เรื่องของขวัญ ที่จะให้วันเกิดเพื่อน ๆ แต่ละคน" แอนพูด
"ช่าย ๆ จำไม่ได้ละสิ ทีกับคนอื่นนะ ทำได้ ทีตัวเอง มาโวย" กิ๊กช่วยเสริม
"กับคนอื่น กระดาษไรก็ห่อไปเหอะ ขอให้มีสีสรร เศรษฐกิจพอเพียง ของขวัญก็ไปซื้อมาละมาเก็บตังค์
กะน้องกะนุ่งแถมยังเอากำไรอีกต่างหาก ล่อกระดาษหนังสือพิมพ์ซะงั้น" เจ๊อองร่ายยาว
"เออ ๆ รู้แล้วพอเพียง พอเพียง" สั้น ๆ ครับ ขี้เกียจเถียง เล่นรุมเข้ามาซะตอบโต้ไม่ทันเลย
ดีนะที่ยังไม่มีเสียงของเพื่อนผู้ชายผมสองตัวนั้น
"แกะเลย เร็ว ๆ ดิ" ไอ่แอร์พูด มันก็อยากรู้ว่าพวกผู้หญิงซื้อไรมาให้ มันได้เสื้อครับเมื่อวันเกิดมัน
"แควก แควกกกกกก" เสียงฉีกทึ้งกระดาษหนังสือพิมพ์อย่างหนักหน่วง
"หือ สวยดี จะได้ใส่ไปเชียงใหม่ด้วย" เป็นเสื้อกันหนาวไหมพรมอะคับ สวยดีสีเทา ๆ อะครับ
"ขอบคุณนะทุ้กคน"
"มียี่ห้อปะเนี่ย กลัวคันคะเยอจังเลย" ยังไม่วายอะคับ
"น้อย ๆ หน่อยแก" เจ๊จี๊ดพูด พร้อมค้อน "ควับบบบบบบ" เบ่อเริ่ม และทุกคนก็แยกย้ายกัน บ้างทำงาน
บ้างเล่นเน็ตไป ขณะกำลังทำงานอยู่ "ตึ้งตึง" เสียง MSN มาจาก น้องกิ๊ก
.พี่มุยเย็นนี้กลับด้วยนะ. กิ๊ก
.เย็นนี้ไม่ได้ไปรับแม่. มุย
.ไมไม่ไปกะก้อยก่อนหละ. มุย
.ก็ก้อยจะออกไป IT อะ ขี้เกียจไปกะมัน จะกลับไปนอนอะ. กิ๊ก
.ก็ให้มันแวะไปส่งก่อนงัย แล้วค่อยไป.
.เดี๋ยวถามมันก่อนละกัน. แล้วมันก็เงียบไป
งานเสร็จแว้วววววววใส่แฟ้มเสนอเสร็จ ก็ใกล้จะ 4 โมงเย็นเมฆเริ่มตั้งเค้ามาอีกละได้ยินเสียงฟ้าร้องมาแต่ไกล
“เฮ้ย ตายแล้วตากผ้าไว้ที่บ้านอะ ต้องรีบไปเก็บแล้ว” เสียงโวยวายของนายมุยคับ
“เมื่อวานก็เก็บไม่ใช่เหรอ จะซักจะตากอะไรนักหนา” นังน้องแอนผู้แสนรู้อะคับ
“เมื่อวานลืมเก็บอะดิ ต้องรีบไปแล้ว แถมนัดแม่ไว้ด้วยว่าจะไปรับ”
“แน่ใจนะ เอาแม่มาอ้างรึเปล่า” เอ๊ะนังแอนนี่ชักวอนซะละ ขี้เกียจต่อปากต่อคำกะมันเถียงไปก็ไม่ชนะ
หรอกปากแม่ค้าอย่างมันหนะ หุ หุ แอบด่ามันในใจ
จากนั้นไม่รออะไรทั้งนั้นครับ เก็บของปิดเครื่องคอมเสร็จ กุญแจรถ กระเป๋าตังค์ โทรศัพท์มือถือพร้อม
ก็รีบวิ่งไปที่รถเลยครับพร้อมกับขับออกไปเพื่อรับน้องสาวกับคุณแม่อะครับ กลัวฝนตกด้วย มิเช่นนั้นรถติดแน่ ๆ
ยิ่งเส้นแจ้งวัฒนะ กำลังก่อสร้างสะพานอยู่ด้วย ขี้เกียจขับรถเป็นทุนเดิมอยู่ด้วยอะ เอ๊ะอย่างงี้ต้องหาคนมาขับให้ดิ
ว่าแล้วก็เปิด FM ฟังเพลงสถานี 102.5 อันเป็นสถานีโปรด
ถึงบ้านไอ่ปาร์ค ณ ปากเก.......
“ดีคร้าบอิแม่ ขะใจ๋โวย ๆ น้อย เป๋นฝนเป็นลมเลาะ” พร้อมกับลมที่เริ่มพัดมาแรงขึ้น
“อิน้อยนั่นกะ เอานะอ่อนหลับอยู่”
“น้องน้อยยังบ่อหลับเตี่ยก๊ะ”
“ยังบ่ได้หลับเลยตั้งเต้าตะตอน”
“อื่อ ขะใจ๋เต๊อะ” แม่พูดเสร็จก็ไปนั่งรอในรถ
“อะเด๋ แล้วล่อ อิแม่ถ้าอยู่ในรถเลาะหนา” หันไปถามน้องสาว
“อย่าไปฟั้งนะ เอาะอุ้มกำดู้” อะนะน้องบังเกิดเกล้าพูดเสร็จก็ให้อุ้มน้องมิสให้หน่อยเพื่อที่จะปิดประตูบ้าน ปิดบ้านเรียบร้อยก็หันมาอุ้มน้องมิส และก็เดินไปขึ้นรถ
ขึ้นรถเสร็จ ก็ได้ทีรีบบึ่งให้ทันเวลากลัวฝนตกเพราะเพิ่งล้างรถไปทุกที
ทุก ๆ ท่านสังเกตไหมว่า เราล้างรถวันไหนพรุ่งนี้ฝนมักตก แปลกเหมือนกัน ในที่สุดก็ไม่ทัน
ซู่ ซ่า ซู่ ๆ ซ่า ๆ ปาทังก้า ปาทังกี้ ม่ายช่ายยยยยยยยย ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก
“ต๊กหาป้อ หาแม่ มันหยังหมั่นมะใจ๋บ่ฮู้” คุณแม่บ่น พร้อมด่าไปในตัวอะคับ
“จ้างมันเต้อะนะ” ผมบอกขี้เกียจฟังแม่บ่นอะคับ
“เดือนหน้าน่องไปเจียงใหม่เน้อ”
“ไปยะหยัง”
“ไปสัมมนานะก้า”
“เลาะตั๋วไปกี่วัน”
“ฮีมเดือนก่อน”
“โปดโถ๊ะ เมินมะใจ๋”
“สัมมนาเตย เปิดตัวสินก้าใหม่เตยอะกะ”
“อั้น อะเด๋เอาจ้องมาฝากน้องเตยเน้อ” น้องผมรีบสั่งเลยคับ
“อะหยังแหมเมาะ ไปยะก๋านหนา บ่ได้ไปแอ่ว” ผมบ่น
“เต๊อะน่า ซื้อมาหื้อเจ่มละกัน”
“เอ่อ จะฟั้งไปซื้อหื้อเลยอิแม่แอ่”
“น้อย ละหอพักดู้” แม่ถาม
“น้องก็หื้ออิแม่ นอนเฝ้าห้องหื้อน้องก่อนกะ”
“น้องบิ๊กลงมา อิแม่ก่อยไปอยู่กับอิน้อง”
“เอ่อ จ๊ะแอ้นกะได้”
และรถของเราก็ฝ่าจราจรติดขัดกลับมาถึงบ้านก่อนทุ่มนึงจนได้ เหนื่อยก็เหนื่อย หิวก็หิว ดีที่คุณแม่ทำกับข้าวไว้แล้ว ก็เลยรีบกินซะเลย พร้อมคุยกันไปอย่างสนุกสนาน อย่างที่ผมไม่รู้มาก่อนว่า เค้าลางแห่งพายุไต้ฝุ่นกำลังก่อตัวขึ้นในทะเลจีนใต้แล้ว และกำลังจะพัดไปเชียงใหม่ซะงั้น