การใช้หนี้ครั้งที่ 5 : โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูเป็นเกย์ทุกคน" พี่บอสทำการบ้านเลขยัง ปันขอลอกหน่อย "
" ทำแล้วค่ะ " ผมตอบน้องสาวคนสวยก่อนจะยื่นสมุดสีม่วงไปให้ อย่ามองผมแบบนั้นผมไม่ได้ชอบสีนี้ แต่มันเป็นสีประจำโรงเรียนต่างหาก ของใช้ทุกอย่างที่นี่เลยต้องเป็นสีม่วงตาม เจ๋งดีมั้ยล่ะ
" ให้ลอกแค่ครั้งนี้นะคะ ต่อไปถ้าทำไม่ได้ก็บอกพี่ พี่จะสอนให้ "
" รับทราบ " ผมใช้มือขยี้หัวยัยตัวแสบไปหนึ่งทีด้วยความหมันเขี้ยว
เห้อ คิดถึงตัวเล็กจัง ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง ป๊าจะพาไปตกระกำลำบากที่ไหน ที่อยู่สบายหรือเปล่า อย่างน้อยขอให้ได้กินอิ่มท้องทุกมื้อ ไม่งั้นโรคกระเพาะของบรีสกำเริบแน่
" เฮ้ "
ไอ้เด็กนี่ไร้มารยาทจริงๆ ทักผมแต่ละทีนี่นึกว่าอายุเท่ากัน ยิ่งครั้งนี้อยากจะบ้องกระบาลสั่งสอน เล่นมาดีดนิ้วใส่หน้าผม พอผมมองค้อนกลับไปยังจะยักคิ้วกวนประสาทมาให้อีก
" ได้ยินว่าจะติวให้ปัน งั้นติวให้ผมด้วยสิ " โทนี่ รากงอกโผล่มาจากไหนไม่รู้ครับ มันมาถึงก็ถือวิสาสะนั่งลงที่ม้าหินอ่อนข้างผมเลย
" ไม่ฟรีนะเว้ย "
" ผมจ่ายไม่อั้น "
ปิ๊ง ไอเดียบรรเจิด อยากโน้มคอไอ้ลูกครึ่งมาจูบซะให้รู้แล้วรู้รอด ทำไมผมโง่แบบนี้เนี่ย ช่องทางทำมาหากินอยู่แค่เอื้อมแท้ๆ
ตอนอยู่ม.2 ผมได้ 4.00 นะครับ หลักสูตรที่โรงเรียนนี้ก็ไม่ต่างจากเมื่อ 4 ปีที่แล้วเท่าไหร่ ผมติวให้พวกมันสบายมาก มีก็แต่เรื่องแกรมม่าที่ผมไม่ค่อยถนัด แต่เรื่องพูดคุยในชีวิตประจำวันไม่ใช่ปัญหา
" ห้ามเบี้ยวนะ "
" อ่ะนี่มัดจำ " เช็คเงินสดมูลค่า หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น เห้ย 10,000.- บาท ลอยมาอยู่ตรงหน้าผม
" You're my tutor , Now "
เมื่อไม่เห็นแววตาขี้เล่น ผมนี่รีบเก็บเช็คแทบไม่ทัน เป็นเวลาเดียวกับที่เสียงระฆังดังขึ้น เป็นสัญญาณเตือนว่าเวลาพักกลางวันได้หมดลง
ผม น้องปัน และโทนี่เดินกลับไปที่ห้องเรียนเพื่อเตรียมตัวเรียนวิชาต่อไป วันนี้ผมเพิ่งใส่รองเท้าที่น้องปันซื้อให้เมื่ออาทิตย์ก่อน มันพาผมมาหาคนรวยๆ อย่างที่น้องปันได้กล่าวไว้จริงๆ
มัดจำ 10,000 สอนจบเทอมจะได้อีกเท่าไหร่ แค่คิดผมก็ฟินแล้ว หนี้สินจะได้หมดลงเร็วๆ ผมอยากกลับไปชีวิตตามเดิมใจจะขาด ผมอยากกลับไปเรียนม.6 ผมอยากเข้ามหาวิทยาลัย ผมอยากปลดหนี้ ได้ยินมั้ยยยย
" ติวที่ไหนดี " โทนี่ที่เก็บของในกระเป๋าหลังเลิกเรียนเรียบร้อยหันมาถามผม
" เริ่มเลยหรอ " เร็วไปมั้ย
" อ้าวๆ เอาเงินไปแล้วคิดเบี้ยวหรอ สงสัยผมต้องร่างสัญญาถ้าชิ่งโดนปรับ 10 เท่าซะละมั้ง "
" เห้ย ไม่เอาดิ หนี้เก่าผมยังไม่หมดเลย "
" หนี้เก่า ? "
ซวยละไง ดันหลุดปาก ขืนพูดไปมีหวังยาวแน่ๆ อีกอย่างมันไม่ใช่เรื่องที่จะมาเล่าให้คนนอกฟัง
" ไปกันเหอะ ติวกันที่ลานกิจกรรมละกัน คนน้อยดี "
" ปันไปด้วย "
" เดี๋ยวลุงเพิ่มรอนะคะ " ลุงเพิ่มคือคนขับรถลีมูซีนที่คอยรับส่งเราทุกวัน ผมเห็นแก่เงินจนลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย
" ไม่ต้องห่วง ปันไลน์ไปบอกตั้งนานแล้วว่าวันนี้ให้มารับตอน 6 โมง " โฮ้ ทันสมัยเน๊อะ ไลน์บอกคนขับรถได้ด้วย
" งั้นก็ตามนั้นค่ะ "
" คุยอะไรกัน ไปยัง " ผมพยักหน้าบอกโทนี่ก่อนจะเดินตามมันไป ลืมเลยว่ามันอยู่ด้วย เวลาผมคุยกับน้องปันพวกเราจะใช้ภาษาไทยในการสื่อสาร จนบ้างครั้งคนข้างๆ ไม่พอใจ เพราะกลัวโดนนินทาแล้วฟังไม่รู้เรื่อง
วิชาแรกที่ผมติวคือคณิตศาสตร์ เนื่องจากเป็นวิชาที่ผมถนัดที่สุด และไม่ต้องใช้แกรมม่าในการเขียน การสอนดำเนินไปด้วยดี เด็กทั้งสองหัวเร็วทำให้ผมไม่ต้องเหนื่อยอะไรมาก แต่แอบแปลกใจพ่อลูกครึ่งนั่นนิดหน่อย หัวดีขนาดนี้มาให้ผมติวอีกทำไม
เวลาล่วงไปจนใกล้ๆ หกโมงเย็น รถลีมูซีนสีดำก็มาจอดที่ประจำ ซึ่งห่างจากลานกิจกรรมไม่ถึง 5 เมตร แต่คนที่ลงจากรถมากลับไม่ได้มีแค่ลุงเพิ่มเหมือนทุกที
" กลับบ้าน " เจ้าของเสียงทุ้มทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ไม่รู้ว่าอารมณ์เสียเรื่องอะไร
" ข้อสุดท้ายแล้วพี่ปูน ขออีก 5 นาทีนะ "
" ไม่ได้ " เสียงทรงอำนาจดังขึ้นไปอีกเมื่อถูกขัดใจ " ขึ้น รถ เดี๋ยว นี้ " เจ้าหนี้ผมเน้นชัดทุกถ้อยคำ พวกเราเลยก้มหน้าก้มตาเก็บของอย่างเลี่ยงไม่ได้
น้องปันเดินผ่านพี่ชายไปขึ้นรถคนแรก ในจังหวะที่ผมสบตากับเจ้าหนี้ ไอ้ลูกครึ่งก็กระโดดมากอดคอผม ด้วยความที่พ่อมันเป็นฝรั่งเลยตัวสูงใหญ่กว่าผมที่อายุมากกว่า หรือจะพูดอีกอย่างคือผมเตี้ยนั่นเอง
" คนนี้พี่ชายปันหรอ สวัสดีครับ ผมโทนี่ เรียนห้องเดียวกับปัน " คนถูกทักไม่ยื่นมือมาจับอย่างเสียมารยาท แถมยังไม่พูดอะไรเอาแต่มองหน้าคนข้างๆ ผมนิ่ง ถ้าเป็นผมยื่นมือรอเก้อแบบนี้คงเสียเซลล์ไปไม่เป็นแน่ แต่เพราะเป็นมันผู้ที่ไม่เคยแคร์สิ่งใด เลยเอามือกลับมาล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วพูดต่อ
" คงไม่ว่าอะไรนะครับถ้าผมจะยืมตัวบอสช่วงเย็นให้เป็นติวเตอร์ผม "
" ไม่ได้ คนของฉันต้องทำงานให้ฉันเท่านั้น "
" แต่บอสรับเงินค่ามัดจำไปแล้ว เกรงว่าจะปฏิเสธไม่ได้ " เบญจเพสของผมคือตอนอายุ 18 หรือเปล่า ทำไมมีแต่เรื่องวะ เจ้าหนี้มองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง สายตาคู่นั้นที่จ้องมาราวกลับจะเผาผลาญผมให้เป็นจุล
" โทนี่ งั้นผมจะคืนเงิน.. "
" ไม่ " ไอ้ฝรั่งรีบร้องห้าม " จำเรื่องปรับ 10 เท่าไม่ได้หรอ ถ้าเบี้ยว ผมเอาจริงแน่ " เขาว่ากันว่าความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน แต่ผมก็ไม่เคยคิดว่ามันจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ ผมเพิ่งหาลู่ทางทำเงินได้ไม่ถึง 6 ชั่วโมง ก็กำลังจะมีเจ้าหนี้เพิ่มอีกคน ให้ตายเถอะ
" กูจ่ายเอง " ผมมองคนตรงหน้าเหมือนไม่เข้าใจทั้งๆ ที่มันพูดภาษาไทยแท้ๆ
" แล้วหนี้พ่อผม.. "
" กูไม่เอาไปรวมหรอก " ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก นึกว่าต้องจ่ายเพิ่มอีก 100,000 ซะแล้ว
คนที่กอดคอผมอยู่มองเรา 2 คนสลับไปมาอย่างไม่รู้เรื่อง เจ้าหนี้ผมเลยยื่นกระดาษสี่เหลี่ยมใบเล็กไปให้
" เอาไป "
คนรับรับมามองได้ไม่ถึงหนึ่งวิก็ส่งคืน
" ผมไม่เอา ยังไงบอสก็ต้องเป็นติวเตอร์ผม ถ้าคุณไม่ให้ผมติวที่โรงเรียน ผมจะเอาบอสไปติวที่บ้าน"
" กูไม่ให้ " ถึงคุณชายจะพูดเป็นภาษาอังกฤษแต่ถ้าแปลแล้วคงได้อารมณ์สมัยพ่อขุนราม
" คุณมีสิทธิ์อะไรมาบังคับบอส ญาติก็ไม่ใช่ " เออใช่ ญาติก็ไม่ใช่ แต่แม่งเป็นเจ้าหนี้เลย มีอำนาจกว่าญาติอีก
" ตราบเท่าที่มันอยู่บ้านกู กูคือเจ้าชีวิตมัน " นี่ไงอำนาจของมัน เจ้าชีวิต ถ้าสั่งให้ผมตายผมคงต้องยอม ป๊านะป๊ายืมเงินมาแท้ๆ แต่ให้ผมเป็นคนชดใช้ อยากจะบ้า
" บอส " คนข้างๆ จับไหล่ทั้งสองข้างของผมให้หันไปเผชิญหน้า " ย้ายมาอยู่กับผมเถอะ "
เหยดดดด อะไรเนี่ย ถ้าไม่หลงตัวเองจนเกินไปคงคิดว่าเป็นต้นเหตุของศึกชิงนายแล้ว แต่พอคิดตามหลักเหตุผลคงเป็นการเอาชนะกันระหว่างเด็กทั้งสอง คนนึงเด็กด้วยอายุ อีกคนเด็กด้วยนิสัย
" มึงลองไปซิ กูเพิ่มหนี้อีกสิบเท่าแน่ " ครับ ชัดเจน ไม่ต้องแปล ผมไปไหนไม่ได้อยู่แล้วหนิ ในเมื่อมีก้อนหนี้ติดหลังขนาดนี้
" ใช่ๆ พี่ปูนเพิ่มหนี้เลย " เห้ยย ไหง๋เป็นงั้นละครับน้องสาว อยู่ๆ ทำไมเข้าข้างพี่ชายซะงั้นละ " ถ้าพี่บอสย้ายไปแล้วใครจะเล่นกับปัน ใครจะชิมอาหารฝีมือปันละ ปันไม่ยอมหรอก "
ประเด็นคือเรื่องนี้ใช่มั้ย เหตุผลที่ยกมาทำให้ผมอยากจะไปซะจริงๆ
" พี่ปูนก็อีกคนจะอะไรนักหนาแค่ให้พี่บอสเป็นติวเตอร์เนี่ย "
" พี่ไม่อยากให้เรากลับบ้านดึก "
" งั้นต่อไปนี้พี่บอสจะติวที่บ้าน พี่ปูนห้ามมีข้อแม้ ขึ้นรถ ปันหิวแล้ว "
บางทีผมก็คิดนะว่าใครน่ากลัวกว่ากันระหว่าง พี่ปูนกับน้องปัน แต่วินาทีนี้ผมเลือกคนน้องละกัน ไม่งั้นเราคงไม่ได้กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
คืนนั้นก่อนผมนอนเจ้าหนี้มีเรียกผมไปคุยรอบดึก ว่าด้วยเรื่องข้อเสนอใหม่ มันบอกว่าถ้าเทอมนี้ปันได้ 4.00 มันจะลดหนี้ให้ 20% แต่ถ้าทำไม่ได้มันจะเพิ่มหนี้ 20% แทน ผมรับปากมันไปเพราะดูจากการติววันนี้ไม่น่ายาก โดยมารู้ทีหลังว่าน้องปันสอบได้ที่ 1 (นับจากสุดท้าย) ทุกปี
งานเข้าอีกแล้วยศพัทธ
" ยศพัทธ ช่วยยกการบ้านไปไว้บนโต๊ะผมหน่อย "
" ครับ " ผมตอบมาสเตอร์ชาริล ก่อนจะเอาชีทที่พวกเราทำเมื่อกี้มาถือแล้วเดินตามแกไป เป็นโรงเรียนอินเตอร์ก็ดีนะ ได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีๆ แถมยังมีครูหน้าตาดีสอนอีก เห็นแล้วโคตรมีกำลังใจเรียนเลย
" วางไว้บนโต๊ะเลย "
ห้องพักครูของเหล่ามิส/มาสเตอร์จะเป็นห้องสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่มาก ผนังห้องใช้กระจกกระกั้นและปิดม่านเพื่อความเป็นส่วนตัว นักเรียนส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้เข้ามานักหรอกถ้าไม่มีธุระจริงๆ เพราะห้องที่ใช้ให้ส่งการบ้านจะเป็นห้องโถงรวมด้านนอก
" นั่งก่อนสิ " ผมพยักหน้าแล้วทรุดตัวนั่งตามคำเชิญ แต่มาสเตอร์ที่นั่งฝั่งตรงข้ามกลับลุกขึ้นมายืนข้างๆ ผม
" เป็นเด็กใหม่ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ถ้ามีบอกผมได้นะ "
" ม..ไม่มีครับ ขอบคุณที่เป็นห่วง " ไม่รู้ว่าเสียงที่สั่นเป็นเพราะความหนาวจากเครื่องปรับอากาศหรือจากมือของอีกฝ่ายที่กำลังลูบต้นขาผมกันแน่
" ผมขอตัวก่อนนะครับ "
คุณพระ เกิดมาไม่เคยเจอเรื่องหวาดเสียวขนาดนี้ กว่าจะจบเทอมเว่อร์จิ้นที่ผมหวงแหนจะยังอยู่กับผมรึเปล่า
" เดี๋ยวก่อนสิ " ผมหยุดชะงักรีบหันกลับไปเผชิญหน้าคนด้านหลัง เพราะรู้สึกเสียวบันท้ายอย่างบอกไม่ถูก
" ม..มีอะไรรึเปล่าครับ "
" นี่เบอร์ผม โทรหาได้ตลอด ผมจะรอนะ " ผมรับกระดาษจากอีกฝ่ายก่อนจะเอี้ยวตัวหลบมือที่ยกจะลูบหัว แล้วรีบเผ่นแนบออกจากห้องไป
" พี่บอสเป็นอะไร เห็นนั่งเหม่อตั้งแต่กลับจากห้องพักครูแล้ว "
" ป..เปล่านี่ พี่สบายดี "
" ยังจะโกหกอีก ไหนว่าเราจะไม่มีความลับกันไง "
ใช่ผมไม่มีความลับกับน้องปัน แม้แต่เรื่องผมเป็นเกย์น้องแกก็รู้ แต่เรื่องนี้มันออกจะน่าอายไปสักหน่อย
" คือมาสเตอร์ชาริลเป็นเกย์หรอ "
" ครูผู้ชายที่นี่ก็เป็นทุกคนนั่นแหละ ภารดา(อธิการ)เขาไม่อยากให้มีปัญหาชู้สาวในโรงเรียน เลยมีนโยบายรับแต่บุคลากรที่เป็นเกย์ "
เหยดดดด กระทรวงศึกษารู้เรื่องเปล่าวะครับ ตั้งแต่ป๊าเป็นหนี้ ชีวิตผมก็ห่างไกลคำว่าปกติขึ้นทุกที
" แล้วเขาไม่กลัวปัญหาชายรักชายหรอ "
" ถ้าสองฝ่ายยินยอมก็ไม่เป็นไรหรอก ไม่ท้องอยู่แล้ว "
น้องปันนนน พูดง่ายไปไหม ไอ้ท้องอ่ะรู้ว่าไม่ท้อง แต่มันก็ไม่ควรจะเกิดขึ้นรึเปล่า ถึงตาชาริลจะโคตรหล่อ เวลายิ้มโลกโคตรสดใสก็เถอะ
" ทำไม เขาสนใจพี่หรอ "
" ประมาณนั้น เขาให้เบอร์มา "
" จริงดิ แต่ปันไม่ให้พี่คบกันนะ เพราะปันหาคู่ให้พี่แล้ว "
ผมมองหน้ายัยตัวแสบทันที เจ้าหล่อนยิ้มแบบมีเล่ศนัยอีกแล้ว ให้ตายเถอะ ใครก็ได้เอาชีวิตที่แสนสงบสุขของผมกลับมาที ได้โปรด..
-----------------------------------
TBCน้องปันหาคู่ให้พี่บอส ใครกันน้าจะเป็นหนุ่มคนนั้น จะเรียกโชคดีหรือโชคร้ายดีล่ะ ที่แน่ๆ คงเป็นเรื่องน่าปวดหัวของนายบอสแน่ๆ ฮ่าๆ ถ้าน้องบอสไม่เอามาสเตอร์ชาริล คนเขียนจะเอาเองละนะ
ปล โรงเรียนนี้อยู่ที่ไหน คนเขียนจะไปสมัคร ใครจะไปด้วยกันบ้าง งง ง ง
โพลล์
หัวข้อ: ~ เจ้าหนี้หรือสามี บอกผมสิจะเป็นใคร~ [ตอนพิเศษ 4 ต้อนรับวันแม่] |P.39| (อ่าน 354519 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก