เห็นใจนะ เจอหลายเรื่องเลยเหรอคะ เศร้าแทน
เราเจอไปเรื่องเดียวยังคิดถึงอยู่เลย ถ้าบอกว่าเหตุผลส่วนตัวเราก็ต้องทำใจสถานเดียวอะ
ที่ดองๆกันอยู่แบบมาตอนสองตอนหายไปนานก็แบบเยอะนะ ติดธุระก็เข้าใจแต่อยากให้มาต่อบ้าง
เข้าใจนะว่าของแบบนี้อยู่ที่ไฟและไอเดีย แต่งไปลงไปรอดูฟีดแบคคนอ่านไป คนเขียนก็กดดันนะ
ถ้าผู้เขียนคนไหนแต่งนิยายเรื่องแรกอยู่ได้มาอ่านกระทู้นี้ก็อยากให้มั่นใจในพล็อตแล้วแต่งจนจบเถอะ
จะดองบ้างก็ไม่เป็นไร ยังตามทวงกันได้อยู่ แต่ยังดีกว่าแจ้งลบกระทู้คือเหมือนแบบทิ้งหมดทุกอย่างจะมาอ่านอีกรอบก็ไม่เหลือแล้ว