(ต่อ)
หงุดหงิด…
ผมอยากอยู่กับน้องมากกว่ามาอยู่ในวงเหล้าของเพื่อนตัวเอง แต่ไอ้นัทกับน้องก็ขยันไล่ผมมาเหลือเกิน ผมเหนื่อยเกินกว่าที่จะเถียงเลยยอมมาที่นี่แต่โดยดี น่าแปลกที่ครั้งนี้มันนัดกันมาที่ห้องผมไม่ใช่ผับดังเหมือนที่พวกมันชอบไปกัน ผมปล่อยให้พวกมันครองพื้นที่ห้องนั่งเล่นไปส่วนผมก็เข้ามาอาบน้ำแทน
ผมเพิ่งจะรู้ว่าพรุ่งนี้วันเกิดตัวเองจากที่ไอ้นัทบอก แน่นอนว่าผมจำได้ว่าวันเกิดตัวเองวันที่เท่าไหร่ แต่ผมทำงานจนลืมวันลืมคืนไม่รู้ว่าวันนี้มันวันไหนแล้ว ผมคิดว่าน้องลมก็คงไม่รู้เหมือนกันว่าผมเกิดวันไหนและมันก็ไม่สำคัญอะไรหรอก
ที่สำคัญคือทำไมน้องลมถึงได้ปล่อยเสน่ห์ออกมาพร่ำเพรื่อมากกว่า ไอ้เด็กที่เข้ามาปิดตาน้องลมนี่มันอะไรกัน เล่นแบบเพื่อนหรืออะไรไม่รู้หรอกครับ แต่แววตามันดูไม่ใช่เลยสักนิด ไอ้เด็กวิศวะนั่นอีก ผมลูบหน้าตัวเองช้าๆให้ผ่อนคลาย สงสัยว่าผมจะเครียดมากเกินไปหน่อยล่ะมั้ง
อ้อ แล้วที่ไอ้นัทมันบอกมันยังบอกอีกว่าน้องลมมาระบายกับมันเรื่องที่ผมดูไม่ชัดเจนกับน้อง ถ้าพูดกันตรงๆผมทั้งหลงและหวงน้องมาก ตั้งแต่จบเรื่องแพรผมก็ไม่ได้ไปหาน้องบ่อยเพราะภาระงานน้องอาจจะน้อยใจหรืออะไรผมก็ไม่รู้หรอกครับแต่ทำไมน้องไม่บอกผมมาตรงๆเลยล่ะ
น่าหงุดหงิดจริงๆ
“ไอ้นัทไปไหนวะ” ผมเดินออกมาจากห้องก็เห็นพวกมันยืดโซฟาทั้งหมดแถมเอาเก้าอี้มานั่งเพิ่มกันหน้าสลอนแต่ไม่เห็นเงาไอ้ตัวต้นคิดเลยครับ
“มันบอกเดี๋ยวมา” ผมพยักหน้ารับรู้แล้วก็นั่งเงียบฟังพวกมันคุยกัน ยกเหล้าที่ใครสักคนชงให้ผมขึ้นจิบบ้างแต่ก็ไม่ได้เมาอะไร
ผ่านไปสักพักเสียงก๊อกแก๊กหน้าประตูก็ดังขึ้นพร้อมเสียงเคาะประตู ผมยกมือขึ้นเกาหัวทันทีเลยครับปกติใครมันจะมาเคาะประตูกันแบบนี้ แต่อยู่ๆไฟมันก็ดับลง แม่งต้องมีใครสักคนแกล้งปิดแน่ๆเพราะผมได้ยินเสียงสวิตซ์อยู่ครับ
“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยูว…”
เสียงน่ารักๆของใครสักคนดังขึ้นมาซึ่งผมจำได้ว่าเป็นเสียงน้องลม พร้อมกับประตูที่เปิดออกและแสงจากเทียนเล็กๆที่ประดับบนเค้กที่น้องถือ ผมก้มลงดูนาฬิกาแล้วก็พบว่ามันเที่ยงคืนพอดี ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลยครับ น้องลมน่ารักมากๆ น้องยิ้มกว้างแล้วร้องเพลงต่อจนจบ ทำเอาผมยิ้มตามไม่หุบ แต่ที่ทำให้ผมหุบยิ้มก็เพราะชุดที่น้องใส่มา
น้องลมอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตตัวบางสีขาวที่ตัวใหญ่กว่าน้องมากแต่สภาพน้องเหมือนไปตีกับใครมาจนเสื้อยับและดูยุ่งๆแต่ผมว่ามันก็เซ็กซี่พิลึก ข้างในน่าจะมีกางเกงขาสั้นอยู่ ผมรู้ว่าน้องคงไม่ได้อยากใส่หรอกครับเดินหนีบมาเชียว ผมคิดว่าไอ้นัทมันต้องไปเป่าหูอะไรน้องแน่เลยหันไปชี้หน้าคาดโทษมัน แต่น้องกลับมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าผมเสียก่อน เพื่อนผมมองน้องลมกันตั้งแต่หัวจรดเท้าจนผมอยากจะไล่ออกไปให้หมดจริงๆ
“เป่าเร็วพี่เพลิง” น้องยื่นเค้กที่ถือมาใกล้จนชิดผม ผมเลยเป่าช้าๆจนมันดับหมด แล้วก็มีคนลุกขึ้นไปเปิดไฟ
“เด็กไอ้เพลิงหรอวะ”
มันซุบซิบอะไรกันไม่รู้ผมไม่ได้สนใจ สนใจก็แต่ไอ้เด็กน่ารักตรงหน้าที่กำลังยืนตั้งหน้าตั้งตาเอาเทียนออกจากเค้ก สงสัยจะอยากกินครับมองตาไม่กระพริบเลย พอรู้ตัวว่าผมมองอยู่และผมสอดมือเข้าไปช่วยถือน้องก็ยิ้มเผล้ออกมันทีเลยครับ ผมอยากจะจับฟัดให้ตายคาอกจริงๆ นิ้วเล็กที่เปื้อนครีมถูกดูดเหมือนเด็กๆแต่นั่นกลับทำให้ผมเริ่มทนไม่ไหว
“มานี่ก่อนครับน้องลม” ผมแย่งเค้กมาถือไว้แล้วรวบเอวน้องลมมาจนชิดก่อนที่จะพาน้องเข้ามาในห้องนอน
“อะไรง่าา” น้องลมดิ้นนิดหน่อยแต่ก็ยอมตามผมแต่โดยดี
“น้องลมนั่งกินอยู่ในนี้ก่อน เดี๋ยวพี่มานะครับ”
“แต่…”
ผมไม่ได้สนใจน้องอีกเพราะมัวแต่ไล่เพื่อนผมให้ไปต่อกันที่ผับแถวนี้แทน พวกมันยอมไปแต่โดยดีแต่ก็ยังมีเสียงโห่แซวโวยวายน่าไล่กระทืบแม่งให้หมด ไอ้นัทเดินมาหาผมพร้อมกับยัดหลอดอะไรไม่รู้ใส่มือผม ผมหยิบขึ้นมาพิจารณาดูก็รู้ว่าเป็นเจลหล่อลื่น
“เผื่อใช้” มันยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย
“เห็นกูเป็นคนยังไงเนี่ย นี่ไม่ได้หวังผลตอบแทนอะไรใช่ไหม” ผมเลิกคิ้วถามมัน
“ผลตอบแทนน่ะได้แล้ว เด็กมึงทั้งขาวทั้งนุ่มตอนอุ้มเด็กมึงขึ้นรถกูจับเพลินมือเลยวะ” ผมทำท่าจะยกตีนถีบมันมันก็หัวเราะแล้ววิ่งออกไปทันที ว่าแต่มันไปอุ้มน้องตอนไหน แล้วทำไมถึงได้มีแต่คนวุ่นวายกับน้องแบบนี้วะ
“ทำไมไม่กินเค้กครับ” ผมถามทันที่ที่เห็นสภาพน้องลม น้องเอาตัวพันผ้าห่มจนเหมือนหนอนชาเขียวแล้วก็กลิ้งไปมาบนเตียงผม พอผมพูดขึ้นน้องก็ทำน้องมุ่ยทันที
“กินยังไง ไม่มีช้อน” ผมยิ้มออกมาอย่างสงสาร ผมว่าน้องก็อยากกินแต่กลัวเลอะนั้นแหละครับแถมน้องคงจะหนาวเพราะผมเร่งแอร์ไว้หนาวอยู่เหมือนกัน น้องถึงได้นอนขดแบบนั้น ผมเดินออกมาหยิบช้อนให้น้องแล้วนั่งข้างน้องตามเดิม
“ขอบคุณ… พี่เพลิงงง โกรธลมไหม ลมงี่เง่าไปหรือเปล่า ลมแค่อย่างให้พี่เพลิงหงุดหงิดแล้วก็มาเซอร์ไพรส์ทีหลังเท่านั้นเอง” น้องพูดบ่นอะไรผมไม่ได้ฟังหรอก ผมจ้องมองน้องที่นั่งบนเก้าอี้คอมตรงข้ามผมพร้อมตักเค้กเข้าปากไปด้วย น้องเหมือนจะทำหน้าสำนึกผิดนะครับ แต่มันไม่ใช่เลย น้องกำลังยิ้มให้กับของกิน!!
“อร่อยไหม” ผมถามแล้วลุกขึ้นเดินไปหยุดอยู่ข้างน้อง
“อร่อย ลมชอบของร้านนี้ข้างในมันมีแยมมันเลยไม่ค่อยหวา…อือ…” ไม่ปล่อยให้น้องพูดจบประโยคผมก็ก้มลงไปจูบน้องทันที ตอนแรกน้องยังอึ้งอยู่ไม่ยอมให้ผมสอดลิ้นเข้าไปจนสักพักน้องก็เริ่มเกี่ยวกวัดตอบผมอย่างรู้งาน หวานจริงๆครับ จริงๆผมไม่ค่อยชอบเค้กเพราะมันเลี่ยนมากในสายตาผมแต่ได้กินผ่านน้องก็อร่อยไม่น้อย
ผมอุ้มน้องลมมานั่งบนตักตัวเองโดยจับขาน้องแยกออกและให้น้องหันหน้าเข้าหาผม มือผมรัดเอวน้องไว้แน่นให้อยู่กับที่แต่น้องยังคงดิ้นไม่หยุด ผมเลยแกล้งกระซิบข้างหูน้อง
“อย่าดิ้นมากสิเดี๋ยวของพี่ก็ขึ้นหมดหรอก” น้องหน้าแดงทันทีและนั่งนิ่งอย่างว่าง่ายเลยครับ แต่น้องไม่ยอมสบตาผมเลยเอาแต่มองไปด้านข้าง ก็ดีครับผมได้โอกาสสำรวจน้องทั่วทั้งตัว
“นัทมันทำอะไรน้องลมครับ” ผมถามไปปุ้บน้องลมก็หน้ามุ่ยหันกลับมาทันทีเลยครับสงสงสัยไอ้นัทมันไปเล่นอะไรไว้
“แม่งให้ลมใส่กางเกงตัวนึง แล้วมันหลวมลมใส่ไม่ได้พี่นัทให้ลมออกมาเอากางเกงไปเปลี่ยน พอลมออกจากห้องน้ำนะอุ้มลมขึ้นรถเฉยเลย เพื่อนพี่เพลิงนี่อะไร” น้องบ่นอุบอิบแต่โดนอุ้มมาผมว่าไอ้นัทมันออกจะทำเกินไปหน่อย ไอ้ที่บอกทั้งขาวทั้งนุ่มเนี่ยตอนอุ้มมาใช่ไหม ผมล่ะเกลียดมันจริงๆ
“แล้วแต่งตัวแบบนี้คิดว่าจะโดนอะไรครับ” ผมเลิกคิ้วถามน้องที่เริ่มยุกยิกขึ้นมาอีกครั้ง
“ก็ไม่รู้สิ…” น้องลมสอดมือเข้ามาลูบผมของผมทั้งสองข้างพร้อมเอาหน้าเข้ามาจนชิด แบบนี้มันอ่อยกันชัดๆครับ
“ใครสอนให้ทำแบบนี้ครับ” ผมพลิกตัวจัดท่าให้น้องนอนราบกับเตียงโดยมีผมคร่อมอยู่ น้องเม้มปากเหมือนครุ่นคิดอะไรสักอย่างแล้วก็ยิ้มทะเล้นออกมา ไม่น่าไว้ใจจริงๆครับ
“วันนี้วันเกิด ให้ลมทำให้ไหมล่ะ” ผมรู้ที่น้องบอกว่าจะทำมันหมายถึงอะไร แต่ผมค่อนข้างจะงงครับ ไอ้นัทมันต้องเป่าหูน้องมาแน่ๆ
ตอนนี้น้องกำลังทำท่าเหมือนกำลังคลานและหน้าก็จ่ออยู่ที่เป้าผม ผมไม่คิดเลยว่าน้องจะกล้ามากขนาดนี้แต่ก็คอยจับตาดูน้องอย่างดีว่าน้องจะทำอะไรต่อ น้องดึงกางเกงผมอย่างเก้ๆกังๆจนผมทนไม่ไหวลุกขึ้นนั่งจูบน้อง แต่น้องลมกลับดิ้นไม่ยอมจูบตอบผมเลยปล่อยตัวน้องเป็นอิสระ
“พี่เพลิงอยู่เฉยๆสิ ทำใจตั้งนานนะเนี่ย” น้องทำหน้ายุ่งบ่นอุบอิบกับผม แล้วยังดันตัวผมให้ราบไปกับเตียงอย่างแรง
คราวนี้น้องถอดกางเกงผมอย่างรวดเร็วแต่ก็เหลือกางเกงในอีกชั้นนึง น้องก้มลงจูบซับมันผ่านกางเกงในตัวบางของผม น้องกำลังทำผมบ้าจริงๆ นอกจากจะจูบแล้วยังแลบลิ้นเล็กๆออกมาเลียส่วนปลายที่เริ่มโผล่พ้นขอบกางเกง พอเห็นผมซี๊ดปากด้วยความเสียวน้องยิ่งได้ใจ
น้องคว้าของผมออกมาได้ก็รูดขึ้นลงพร้อมยิ้มออกมาเหมือนเด็กได้ของเล่น ผมกำลังจะบ้าตายท่าทางของน้องมันไม่เหมือนทุกวันๆเลยสักนิด ผมมัวแต่คิดเรื่องอื่นอยู่ก็ต้องตกใจเมื่อน้องค่อยๆใช้ลิ้นขยี้ส่วนปลายอย่างเก้ๆกังๆ ถึงมันจะดูทุลักทุเลไปหน่อยแต่ตอนที่น้องช้อนตาขึ้นมามองผมทั้งที่ของผมคาอยู่ในปากมันก็ทำเอาผมใจเต้นไม่เป็นส่ำเหมือนกัน
ผมปล่อยให้น้องดูดดึงอยู่สักพักความอดทนของผมก็จางหายไป ผมจะลุกขึ้นเพื่อเปลี่ยนท่าแต่น้องรู้ทันลุกขึ้นนั่งทับน้องชายผมไว้พร้อมทำหน้าดุ
“เจ้าของวันเกิดอยู่เฉยๆเป็นไหม” น้องลมทำเสียงแข็งเลยครับ น้องลมอาจจะไม่รู้ว่าท่าที่น้องกำลังทำอยู่มันชวนเตลิดแค่ไหน แต่พอเริ่มจะรู้ตัวก็เกร็งเลยครับ หน้าแดงเถือกกัดปากเหมือนข่มความอายไว้แล้วค่อยๆเขยิบออกจากจุดอันตรายมานั่งบนหน้าท้องผมแทน แต่เสื้อผมยังอยู่ครบนะครับ
“พี่ทนไม่ไหวแล้วนะ…” ผมพูดพร้อมทำหน้าอ้อน ดูเหมือนว่าจะได้ผลครับเพราะตาน้องดูลุกลิกอย่างทำตัวไม่ถูก ผมสอดมือเข้าไปขย้ำเอวและบั้นท้ายน้องอย่างนึกสนุก แต่ให้ตายสิครับมันไม่มีกางเกงข้างในนี้นา! สาบเสื้อที่แหวกออกทำให้ผมเห็นไปยันหน้าท้องแบนราบ
“อ๊ะ…อือ พี่เพลิงอยู่เฉยๆสิ…” ถึงปากน้องจะบอกให้ผมอยู่เฉยๆแต่หน้าน้องเหมือนกับต้องการมากกว่านี้ด้วยซ้ำ มือเล็กๆของน้องทั้งสองข้างถูกวางไว้บนอกผม น้องสะบัดหน้าไปมาด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน สะโพกที่ขยับขึ้นลงของน้องทำเอาผมใกล้สติแตก
“น้องลมก็อยู่เฉยๆสิครับ” น้องลมจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดผมเลยรั้งตัวน้องลงมาประกบปากตอนแรกก็ดิ้นหรอกครับแต่ผมกอดน้องแน่นมากและน้องเริ่มจะคล้อยตามเลยอยู่นิ่งให้ผมจับ
ผมจูบกับน้องเนิ่นนานจนบรรยากาศรอบตัวมันดูร้อนไปหมด แล้วผมก็ต้องตกใจเพราะน้องผละออกไปแล้วถอดเสื้อและกางเกงชั้นในตัวเองออกทั้งที่น้องยังนั่งอยู่บนตัวผม ทางท่ายั่วยวนเหมือนลูกแมวของน้องลมทำเอาผมแทบหน้ามืดตาลาย แล้วผมก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อน้องลมสอดนิ้วตัวเองเข้าออกในปากจนนิ้วเปียกชุ่มแล้วเหลือบมองผมสักพักก็ไม่ได้สนใจผมอีก
นิ้วเปียกๆนั่นถูกลากไล้ไปทั่วแผ่นอกของตัวเองมืออีกข้างน้องก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่างไร้ประโยชน์ จับของตัวเองกำรูดขึ้นลงอย่างคล่องแคล่ว น้องครางออกมาอย่างแผ่วเบาจากการปรนเปรอของตัวเอง ผมรู้สึกเหมือนกำลังดูหนังโป๊ญี่ปุ่นสักเรื่องที่คนรักของผมเป็นคนแสดง วันนี้น้องลมทำให้ผมตกใจซ้ำๆจริงๆครับ
“ถุงยาง…” น้องพึมพำออกมาก่อนที่จะยกตัวลงมานั่งข้างผม มือผมควานหาถุงยางพร้อมเจลหล่อลื่นจากกางเกง วุ่นวายอยู่สักพักผมก็หาจนเจอ
ผมฉีกถุงยางออกพร้อมสวมมันอย่างรวดเร็วเพราะต้องการจะปลดปล่อยจะแย่ น้องโน้มตัวจูบผมตอนที่ผมกำลังยุ่งกับการใส่ ผมผลักน้องลงกับเตียงแต่น้องก็ลุกพรวดขึ้นมาทับผมอีก
“เขาบอกว่าถ้าลมเป็นคนทำเองมันจะไม่เจ็บ”
“ใครบอกครับ” ผมเลิกคิ้วยิ้มล้อเลียน
“ก็หามา…” น้องพูดเสียงเบาจนแทบจะเป็นเสียงกระซิบทั้งยังแย่งเจลหล่อลื่นในมือผมไปถือ เปิดมันแล้วบีบใส่นิ้วตัวเองจนมันเหนอะหนะไปหมด
“อื้อ…อ๊ะ..อ้า..” ผมต้องตกใจอีกครั้งเพราะน้องสอดมือผ่านหว่างขาตัวเองแล้วสอดนิ้วเข้าช่องทางสีหวานช้าๆ นิ้วเล็กควานไปทั่วเรียกเสียงครางหวานใสอยู่ข้างหู จากนิ้วเดียวค่อยๆกลายเป็นสองและสามน้องเริ่มหน้าเหยเกด้วยความเจ็บหรืออะไรก็ตามทันทีผมจึงโน้มหน้าน้องลงมาจูบให้น้องคลายลงบ้าง
น้องเม้มปากแน่นแล้วยกสะโพกขึ้นถูช่องทางกับของผม ผมอยากจะกระแทกเข้าไปแรงๆเพราะหน้าน้องมันยั่วอารมณ์ผมเหลือเกินแต่ผมก็ต้องข่มใจไว้ ให้น้องเป็นคนทำเองน่ะดีแล้ว
“อื้อออ..” น้องจับของผมไว้แน่นแล้วค่อยๆหย่อนตัวลงมา ผมช่วยยกสะโพกน้องไว้แล้วส่วนหัวมันก็เข้าไปจนหมด น้องจิ๊ปากแล้วค่อยๆขยับลงจนสุด
น้องจิกเสื้อผมแน่นเลยครับ น้องเจ็บแน่และผมก็ปวดไปหมดเหมือนกันเพราะช่องทางมันทั้งตอดรัดแล้วก็แคบ น้องพรั่งพรูลมหายใจออกมาแล้วค่อยๆขยับช้าๆ แค่นี้ผมก็แทบไม่ไหวแล้วครับ พอมันถึงจุดๆหนึ่งน้องก็ขยับเร็วและแรงขึ้นเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางน่ารักดังออกมาไม่หยุดหย่อน
“อ๊ะ.. อ๊ะ อ้าาา” ผมกระแทกสวนน้องบ้างบางครั้งเรียกเสียงครางเสียงดังและตาที่มองค้อนผมเหมือนจะดุ กิจกรรมดำเนินไปสักพักก่อนที่ช่องทางน้องจะบีบรัดผมแบบถี่ๆพร้อมกับน้องขาวขุ่นที่พรั่งพรูออกมาจนเลอะเสื้อผม แน่นอนว่ามันไม่ใช่น้ำผม น้องทำท่าจะลุกออกไปผมก็จับเอวน้องไม่ให้ไปไหน
“น้องลมเสร็จแล้วแต่พี่ยังนะครับ…” ผมลุกนั่งทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมอยู่แล้วถอดเสื้อที่เลอะออก น้องเหมือนจะดิ้นไม่ยอมผมแต่สุดท้ายก็ต้องยอมแล้วล่ะ
---------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้เหมือนตอนพิเศษแก้เครียด(?)เลยค่ะอย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ แฮ่ ตอนต่อไปเราจะค่อยๆลุยฝั่งพี่เพลิงกันนะคะ
ยออดวิวหลัก3นำแล้ว ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันมานะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
หัวข้อ: ผมกับแฟนพี่สาว♡ ความลับสุดท้าย (ผมกับแฟนของผม) P.19 06/06/58 (อ่าน 178563 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก